
erven langstlevende
maandag 2 april 2012 om 13:38
Ik weet dat er al verschillende topis over zijn geschreven, maar ik begrijp het nog niet helemaal.
Een tijd geleden is de wet betreffende erven veranderd in het voordeel van de langstlevende partner.
Ik woon samen met mijn vriend en als ik eerder sterf dan erft hij als langstlevende van mij. Ik heb ook een zoon.
Omdat wij niet getrouwd zijn hebben wij een testament op de langstlevende. Mijn vraag is nu. Stel dat ik bijvoorbeeld 5000 euro nalaat, moet mijn vriend daarvan dan een gedeelte bewaren voor mijn zoon? Vroeger was dit door de kinderen direct opeisbaar, maar nu niet meer. Is het dan zo dat mijn zoon kans loopt helemaal niets te erven? Met andere woorden, mag mijn vriend dan alles wat ik nalaat naar eigen inzicht beheren en besteden?
Een tijd geleden is de wet betreffende erven veranderd in het voordeel van de langstlevende partner.
Ik woon samen met mijn vriend en als ik eerder sterf dan erft hij als langstlevende van mij. Ik heb ook een zoon.
Omdat wij niet getrouwd zijn hebben wij een testament op de langstlevende. Mijn vraag is nu. Stel dat ik bijvoorbeeld 5000 euro nalaat, moet mijn vriend daarvan dan een gedeelte bewaren voor mijn zoon? Vroeger was dit door de kinderen direct opeisbaar, maar nu niet meer. Is het dan zo dat mijn zoon kans loopt helemaal niets te erven? Met andere woorden, mag mijn vriend dan alles wat ik nalaat naar eigen inzicht beheren en besteden?
odi et amo
maandag 2 april 2012 om 13:42
Ja, je vriend mag dat wat hij erft naar eigen inzicht besteden. Wel krijgt je zoon een vordering op hem, ter grootte van zijn erfdeel: mocht je vriend later bijvoorbeeld nog meer kinderen krijgen en hij overlijdt, dan gaat van zijn erfenis eerst een deel naar je zoon, voor de rest verdeeld wordt over je zoon en zijn andere kinderen.
maandag 2 april 2012 om 13:50
quote:neweve schreef op 02 april 2012 @ 13:44:
Je zou in je testament al een deel voor je zoon beschikbaar kunnen stellen.
Ja, dat zou kunnen, maar dat is niet perse mijn bedoeling.
Ik vroeg mij af wat die ordering dan voorstelt als iemand het
geld gewoon mag besteden. Ik zag daar niet zo het nut van in, maar Yvonne heeft die vraag al beantwoord.
Je zou in je testament al een deel voor je zoon beschikbaar kunnen stellen.
Ja, dat zou kunnen, maar dat is niet perse mijn bedoeling.
Ik vroeg mij af wat die ordering dan voorstelt als iemand het
geld gewoon mag besteden. Ik zag daar niet zo het nut van in, maar Yvonne heeft die vraag al beantwoord.
odi et amo
maandag 2 april 2012 om 13:51
quote:Jynta1981 schreef op 02 april 2012 @ 13:43:
Ja volgens mij wel. En pas als je vriend dood gaat erft je zoon.
Wellicht is het handig om je testament aan te passen voor de opeisbaarheid.
je kan namelijk ook in je testament zetten dat het erfdeel (indien nog aanwezig) opeisbaar wordt bij bv:
- faillissement vriend
- hertrouwen vriend
- bijstand vriend en ga zo nog maar even door.
Dus handig. Anders is het zo dat het pas opeisbaar is zoals Jynta zegt bij overlijden. En als hij het opmaakt krijgt je zoon niets
Ja volgens mij wel. En pas als je vriend dood gaat erft je zoon.
Wellicht is het handig om je testament aan te passen voor de opeisbaarheid.
je kan namelijk ook in je testament zetten dat het erfdeel (indien nog aanwezig) opeisbaar wordt bij bv:
- faillissement vriend
- hertrouwen vriend
- bijstand vriend en ga zo nog maar even door.
Dus handig. Anders is het zo dat het pas opeisbaar is zoals Jynta zegt bij overlijden. En als hij het opmaakt krijgt je zoon niets


maandag 2 april 2012 om 14:06
quote:elninjoo schreef op 02 april 2012 @ 14:02:
Waarom maak je je zoon niet erfgenaam ipv je vriend? Je vriend is niet de vader van je zoon? In dat geval vind ik het vreemd dat je hem boven je zoon stelt als erfgenaam. Langstlevende gaat toch over ouders en niet over 'n ouder met 'n nieuwe partner?Daar heb ik mijn persoonlijke redenen voor Elninjo.
Waarom maak je je zoon niet erfgenaam ipv je vriend? Je vriend is niet de vader van je zoon? In dat geval vind ik het vreemd dat je hem boven je zoon stelt als erfgenaam. Langstlevende gaat toch over ouders en niet over 'n ouder met 'n nieuwe partner?Daar heb ik mijn persoonlijke redenen voor Elninjo.
odi et amo
maandag 2 april 2012 om 14:08
quote:elninjoo schreef op 02 april 2012 @ 14:02:
Langstlevende gaat toch over ouders en niet over 'n ouder met 'n nieuwe partner?Nee hoor, langstlevende gaat over partners. Of ze dan al dan niet samen kinderen hebben maakt niet uit. Als ze samen (bijvoorbeeld) een huis kopen en samen dingen opbouwen wil je niet dat een van de twee het huis moet verlaten omdat de ander overlijdt en een van de kinderen zijn of haar deel van de erfenis opeist.
Langstlevende gaat toch over ouders en niet over 'n ouder met 'n nieuwe partner?Nee hoor, langstlevende gaat over partners. Of ze dan al dan niet samen kinderen hebben maakt niet uit. Als ze samen (bijvoorbeeld) een huis kopen en samen dingen opbouwen wil je niet dat een van de twee het huis moet verlaten omdat de ander overlijdt en een van de kinderen zijn of haar deel van de erfenis opeist.

maandag 2 april 2012 om 15:01
Als het echt om 'n serieus lange relatie gaat, okee, kan me voorstellen dat je niet wil dat je partner uit z'n huis gezet kan worden door je kind.
Maar als je een relatie hebt met niet de vader van je kind, vind ik eigenlijk ook wel dat eventueel geld naar je kind moet kunnen gaan. Anders is het waarschijnlijk al op voor je kind aan de beurt komt om te erven. Wellicht geeft je partner het al uit of weg voor hij sterft.
Maar als je een relatie hebt met niet de vader van je kind, vind ik eigenlijk ook wel dat eventueel geld naar je kind moet kunnen gaan. Anders is het waarschijnlijk al op voor je kind aan de beurt komt om te erven. Wellicht geeft je partner het al uit of weg voor hij sterft.

maandag 2 april 2012 om 15:04
De langstlevenden-regel is ingevoerd omdat in het verleden kinderen de langstlevende ouder konden dwingen om bijvoorbeeld een woning te verkopen zodat zij hun erfdeel konden krijgen. In die zin heeft de nieuwe erfwet een einde gemaakt aan die voor de overblijvende ouder oneerlijke positie.
Het nadeel van de nieuwe wet is echter dat, alhoewel kinderen een vordering krijgen op de langstlevende, de langstlevende de erfenis in principe helemaal op kan maken. En theoretisch (als dat testamentair niet wordt geregeld) kan zelfs een nieuwe partner weer erven en kunnen kinderen met lege handen blijven staan.
Je zou ook je zoon een bepaald bedrag direct bij overlijden kunnen vermaken TO.
Het nadeel van de nieuwe wet is echter dat, alhoewel kinderen een vordering krijgen op de langstlevende, de langstlevende de erfenis in principe helemaal op kan maken. En theoretisch (als dat testamentair niet wordt geregeld) kan zelfs een nieuwe partner weer erven en kunnen kinderen met lege handen blijven staan.
Je zou ook je zoon een bepaald bedrag direct bij overlijden kunnen vermaken TO.
maandag 2 april 2012 om 15:09
quote:Neele01 schreef op 02 april 2012 @ 14:53:
Sorry hoor Ninjoo, maar ik vind het toch logisch dat de vrouw met wie mijn vader al bijna 40 jaar is, eerst erft, en daarna pas ik....
Ik zou het wel anders willen, hahahahaha , maar ik vind het echt logisch.idem hier bij mijn moeder en haar man. niet meer dan logisch dat als een overlijdt alles eerst naar de ander gaat en dan pas naar ons als kinderen
Sorry hoor Ninjoo, maar ik vind het toch logisch dat de vrouw met wie mijn vader al bijna 40 jaar is, eerst erft, en daarna pas ik....
Ik zou het wel anders willen, hahahahaha , maar ik vind het echt logisch.idem hier bij mijn moeder en haar man. niet meer dan logisch dat als een overlijdt alles eerst naar de ander gaat en dan pas naar ons als kinderen
En doooooor!
maandag 2 april 2012 om 15:21
quote:elninjoo schreef op 02 april 2012 @ 15:01:
Als het echt om 'n serieus lange relatie gaat, okee, kan me voorstellen dat je niet wil dat je partner uit z'n huis gezet kan worden door je kind.
Maar als je een relatie hebt met niet de vader van je kind, vind ik eigenlijk ook wel dat eventueel geld naar je kind moet kunnen gaan. Anders is het waarschijnlijk al op voor je kind aan de beurt komt om te erven. Wellicht geeft je partner het al uit of weg voor hij sterft.Wat maakt het uit of de achterblijvende partner wel of niet de ouder van het kind is? Er was tijdens het leven van de overleden ouder sprake van een langdurige relatie, waarin financiën gedeeld werden en ze waarschijnlijk ook het een en ander samen opgebouwd hebben, dus het lijkt me heel begrijpelijk dat diegene ook na zijn of haar dood voor de ander wil zorgen. Mijn vader is jaren geleden overleden, en mijn ouders hadden destijds zelf al een langstlevendenbeding in hun testamenten opgenomen. Ik heb nu dus een vordering op mijn moeder. Maar het maakt mij echt niet uit wat ze met het geld doet, al maakt ze alles tot op de laatste cent op. Het is haar geld, en als er niets overblijft als ze dood is, jammer dan, ik werk zelf wel voor mijn eigen geld. Ik heb liever dat ze er nu zelf zoveel mogelijk van geniet dan dat ze alles oppot voor haar kinderen. En oké, het gaat nu om mijn eigen moeder, maar als het om een partner zou gaan waar mijn vader ook tientallen jaren een relatie mee gehad zou hebben zou ik er net zo over denken.
Als het echt om 'n serieus lange relatie gaat, okee, kan me voorstellen dat je niet wil dat je partner uit z'n huis gezet kan worden door je kind.
Maar als je een relatie hebt met niet de vader van je kind, vind ik eigenlijk ook wel dat eventueel geld naar je kind moet kunnen gaan. Anders is het waarschijnlijk al op voor je kind aan de beurt komt om te erven. Wellicht geeft je partner het al uit of weg voor hij sterft.Wat maakt het uit of de achterblijvende partner wel of niet de ouder van het kind is? Er was tijdens het leven van de overleden ouder sprake van een langdurige relatie, waarin financiën gedeeld werden en ze waarschijnlijk ook het een en ander samen opgebouwd hebben, dus het lijkt me heel begrijpelijk dat diegene ook na zijn of haar dood voor de ander wil zorgen. Mijn vader is jaren geleden overleden, en mijn ouders hadden destijds zelf al een langstlevendenbeding in hun testamenten opgenomen. Ik heb nu dus een vordering op mijn moeder. Maar het maakt mij echt niet uit wat ze met het geld doet, al maakt ze alles tot op de laatste cent op. Het is haar geld, en als er niets overblijft als ze dood is, jammer dan, ik werk zelf wel voor mijn eigen geld. Ik heb liever dat ze er nu zelf zoveel mogelijk van geniet dan dat ze alles oppot voor haar kinderen. En oké, het gaat nu om mijn eigen moeder, maar als het om een partner zou gaan waar mijn vader ook tientallen jaren een relatie mee gehad zou hebben zou ik er net zo over denken.

maandag 2 april 2012 om 15:25
Bij jou gaat 't om je eigen moeder. Logisch dat je je ouders gunt dat ze zelf lekker van hun geld kunnen genieten en dan maakt het ook niets uit dat er niets overblijft. Maar ik zou het best wrang vinden mocht één van mijn ouders hertrouwen na overlijden van de ander en die nieuwe partner strijkt alles op wat was overgebleven.
maandag 2 april 2012 om 15:33
Je kunt natuurlijk altijd dmv een legaat vast laten leggen dat je kind direct na overlijden een x bedrag krijgt.
Maar als je hele kapitaal in een huis zit en er nauwelijks vrij vermogen is, wordt dat al lastiger.
Omdat ik zelf ervaring met deze materie heb omdat mijn moeder heel jong is overleden en mijn vader na een paar jaar hertrouwd; heb ik in mijn testament wel een aantal bepalingen zoals Katrien omschrijft.
Maar als je hele kapitaal in een huis zit en er nauwelijks vrij vermogen is, wordt dat al lastiger.
Omdat ik zelf ervaring met deze materie heb omdat mijn moeder heel jong is overleden en mijn vader na een paar jaar hertrouwd; heb ik in mijn testament wel een aantal bepalingen zoals Katrien omschrijft.

maandag 2 april 2012 om 15:44
quote:elninjoo schreef op 02 april 2012 @ 15:25:
Bij jou gaat 't om je eigen moeder. Logisch dat je je ouders gunt dat ze zelf lekker van hun geld kunnen genieten en dan maakt het ook niets uit dat er niets overblijft. Maar ik zou het best wrang vinden mocht één van mijn ouders hertrouwen na overlijden van de ander en die nieuwe partner strijkt alles op wat was overgebleven.Maar stel dat die nieuwe partner jarenlang heeft bijgedragen aan de hypotheek, verbouwingen aan het huis, spaartegoeden heeft opgebouwd? Die zou dan na jarenlange liefde uit het huis gezet kunnen worden doordat het kindsdeel wordt opgeëist? Dat kunnen bloedeigen kinderen al niet meer als een van hun biologische ouder komt te overlijden en dat lijkt me ook niet meer dan logisch.
Bij jou gaat 't om je eigen moeder. Logisch dat je je ouders gunt dat ze zelf lekker van hun geld kunnen genieten en dan maakt het ook niets uit dat er niets overblijft. Maar ik zou het best wrang vinden mocht één van mijn ouders hertrouwen na overlijden van de ander en die nieuwe partner strijkt alles op wat was overgebleven.Maar stel dat die nieuwe partner jarenlang heeft bijgedragen aan de hypotheek, verbouwingen aan het huis, spaartegoeden heeft opgebouwd? Die zou dan na jarenlange liefde uit het huis gezet kunnen worden doordat het kindsdeel wordt opgeëist? Dat kunnen bloedeigen kinderen al niet meer als een van hun biologische ouder komt te overlijden en dat lijkt me ook niet meer dan logisch.

maandag 2 april 2012 om 15:49
quote:lamystere schreef op 02 april 2012 @ 15:44:
[...]
Maar stel dat die nieuwe partner jarenlang heeft bijgedragen aan de hypotheek, verbouwingen aan het huis, spaartegoeden heeft opgebouwd? Die zou dan na jarenlange liefde uit het huis gezet kunnen worden doordat het kindsdeel wordt opgeëist? Dat kunnen bloedeigen kinderen al niet meer als een van hun biologische ouder komt te overlijden en dat lijkt me ook niet meer dan logisch.
Afgezien daarvan, vind ik dat het eenieder vrij staat zijn nalatenschap te regelen op zijn eigen manier.
Als dat inhoudt dat je je partner boven je kinderen stelt, is dat je goed recht.
Waarom zou je als kind meer recht hebben op de spaarcenten van je ouders? Daar heb jij toch ook niet voor gewerkt?
[...]
Maar stel dat die nieuwe partner jarenlang heeft bijgedragen aan de hypotheek, verbouwingen aan het huis, spaartegoeden heeft opgebouwd? Die zou dan na jarenlange liefde uit het huis gezet kunnen worden doordat het kindsdeel wordt opgeëist? Dat kunnen bloedeigen kinderen al niet meer als een van hun biologische ouder komt te overlijden en dat lijkt me ook niet meer dan logisch.
Afgezien daarvan, vind ik dat het eenieder vrij staat zijn nalatenschap te regelen op zijn eigen manier.
Als dat inhoudt dat je je partner boven je kinderen stelt, is dat je goed recht.
Waarom zou je als kind meer recht hebben op de spaarcenten van je ouders? Daar heb jij toch ook niet voor gewerkt?
maandag 2 april 2012 om 15:50
quote:elninjoo schreef op 02 april 2012 @ 15:25:
Bij jou gaat 't om je eigen moeder.
Zoals ik al schreef: zo zou ik ook denken als het om een andere vrouw zou gaan met wie mijn vader langdurig een gezamenlijke huishouding gevoerd zou hebben.
Grappig trouwens dat kinderen altijd aan het kortste eind trekken bij jou, behalve als het om een situatie gaat waar je zelf ook mee geconfronteerd zou kunnen worden.
Ik weet dat we het hier niet over eens gaan worden. Je kon het je in een eerder topic ook al niet voorstellen dat ik bewust getrouwd ben zodat mijn man mijn huis zou erven, i.p.v. mijn moeder en/of broer. Dat is voor mij gewoon een soort zorgplicht die partners naar elkaar hebben. En die stopt wat mij betreft niet op het moment dat een van de twee overlijdt. Ik heb dan wel geen kinderen, maar als ik ze wel gehad zou hebben zou mijn partner ook dan mijn huis erven. Al was het alleen maar om te voorkomen dat een kwaadwillende of armlastige erfgenaam de macht zou hebben mijn partner uit het huis te zetten waar we al die tijd samen hebben gewoond, alleen maar om een deel van de erfenis te kunnen krijgen.
Bij jou gaat 't om je eigen moeder.
Zoals ik al schreef: zo zou ik ook denken als het om een andere vrouw zou gaan met wie mijn vader langdurig een gezamenlijke huishouding gevoerd zou hebben.
Grappig trouwens dat kinderen altijd aan het kortste eind trekken bij jou, behalve als het om een situatie gaat waar je zelf ook mee geconfronteerd zou kunnen worden.
Ik weet dat we het hier niet over eens gaan worden. Je kon het je in een eerder topic ook al niet voorstellen dat ik bewust getrouwd ben zodat mijn man mijn huis zou erven, i.p.v. mijn moeder en/of broer. Dat is voor mij gewoon een soort zorgplicht die partners naar elkaar hebben. En die stopt wat mij betreft niet op het moment dat een van de twee overlijdt. Ik heb dan wel geen kinderen, maar als ik ze wel gehad zou hebben zou mijn partner ook dan mijn huis erven. Al was het alleen maar om te voorkomen dat een kwaadwillende of armlastige erfgenaam de macht zou hebben mijn partner uit het huis te zetten waar we al die tijd samen hebben gewoond, alleen maar om een deel van de erfenis te kunnen krijgen.
maandag 2 april 2012 om 16:36
Zoveel mensen zoveel situaties. Kan me voorstellen dat je liever een partner laat erven dan een broer of eventuele neefjes en nichtjes.
Maar in het geval je een kind / kinderen hebt vind ik de situatie anders. Het erfdeel van de overleden ouder zou nooit toe moeten kunnen vallen aan een eventuele nieuwe partner van de overgebleven ouder.
Maar in het geval je een kind / kinderen hebt vind ik de situatie anders. Het erfdeel van de overleden ouder zou nooit toe moeten kunnen vallen aan een eventuele nieuwe partner van de overgebleven ouder.