Geld & Recht
alle pijlers
mentorschap
maandag 22 augustus 2011 om 11:29
Wie heeft er ervaringen met een ouder die een mentor heeft.
Binnenkort ontvangen wij waarschijnlijk een verzoek om voor de kantonrechter onze mening te geven over het aanstellen van een 'mentor voor mijn schoonmoeder.
Op zich wil ik dit niet direct zien als negatief, maar ik heb er toch nog al mijn vraagtekens bij.
In hoeverrre heeft zo'n persoon beslissingsrecht en wat als de familie het niet met de mentor eens is.
Theoretisch gezien behoort een mentor te handelen in het belang van de client. Maar het belang van de client vind ik persoonlijk een erg ruim begrip. Wat de een in het belang van de client vindt kan voor de ander weleens heel anders liggen.
En wat zijn de taken van een mentor. Mijn schoonmoeder heeft gevraagd of zij ook meegaat naar de tandarts of boodschappen doen, maar dat was dus duidelijk de bedoeling niet. Blijven dit taken voor de familie en wat als haar kinderen dit niet doen. Is het
dan aan de mentor om dit op te lossen.
Een heleboel vragen. Ik hoop dat iemand mij een beetje wijzer kan maken over hoe zoiets in de praktijk werkt.
Binnenkort ontvangen wij waarschijnlijk een verzoek om voor de kantonrechter onze mening te geven over het aanstellen van een 'mentor voor mijn schoonmoeder.
Op zich wil ik dit niet direct zien als negatief, maar ik heb er toch nog al mijn vraagtekens bij.
In hoeverrre heeft zo'n persoon beslissingsrecht en wat als de familie het niet met de mentor eens is.
Theoretisch gezien behoort een mentor te handelen in het belang van de client. Maar het belang van de client vind ik persoonlijk een erg ruim begrip. Wat de een in het belang van de client vindt kan voor de ander weleens heel anders liggen.
En wat zijn de taken van een mentor. Mijn schoonmoeder heeft gevraagd of zij ook meegaat naar de tandarts of boodschappen doen, maar dat was dus duidelijk de bedoeling niet. Blijven dit taken voor de familie en wat als haar kinderen dit niet doen. Is het
dan aan de mentor om dit op te lossen.
Een heleboel vragen. Ik hoop dat iemand mij een beetje wijzer kan maken over hoe zoiets in de praktijk werkt.
odi et amo
maandag 22 augustus 2011 om 13:04
Zolang iemand niet dood is, is er geen erfenis. Je kunt dan ook niet op voorhand een erfenis verwerpen. Die valt namelijk pas open op het moment dat iemand komt te overlijden. En als je nou even de moeite had genomen om de link te openen die ik eerder heb geplaatst, dan had je vast wel wat meer info gehad.
maandag 22 augustus 2011 om 13:11
maandag 22 augustus 2011 om 13:14
Nogmaals: afstand doen van een erfenis kan gewoon niet als de persoon in kwestie nog in leven is. Bovendien is het mentorschap wettelijk vastgelegd in Boek 1:450 BW. Een mentor wordt door de kantonrechter benoemd en wat de rechten en plichten zijn kan je lezen in de link die ik eerder plaatste. Kan je algemeen vinden, maar in de praktijk heeft de mentor zich gewoon aan die regels te houden.
maandag 22 augustus 2011 om 13:15
http://nl.wikipedia.org/wiki/Mentorschap_(juridisch)
Bovendien is een mentor er juist op gericht degene die onder het mentorschap staat te stimuleren juist zoveel mogelijk nog zelf te doen.
Bovendien is een mentor er juist op gericht degene die onder het mentorschap staat te stimuleren juist zoveel mogelijk nog zelf te doen.
maandag 22 augustus 2011 om 13:16
quote:jo12345 schreef op 22 augustus 2011 @ 12:28:
[...]
En jullie vinden het met zijn allen wel lekker makkelijk om anderen voor jullie verantwoodelijkheden op te laten draaien.
Dit soort (dure) voorzieningen zijn bedoeld voor mensen die niemand hebben. Niet voor kinderen die er geen zin in hebben.
En dan vervolgens ook nog gaan lopen zeuren en je er mee bemoeien. Want man oh man dadelijk krijg je nog iets minder erfenis.
Het is om je voor te schamen!Helemaal met je eens! Wat bezielt die kinderen? Zij heeft toch ook 18 of meer jaar voor hen gezorgd? Werkelijk waar....
[...]
En jullie vinden het met zijn allen wel lekker makkelijk om anderen voor jullie verantwoodelijkheden op te laten draaien.
Dit soort (dure) voorzieningen zijn bedoeld voor mensen die niemand hebben. Niet voor kinderen die er geen zin in hebben.
En dan vervolgens ook nog gaan lopen zeuren en je er mee bemoeien. Want man oh man dadelijk krijg je nog iets minder erfenis.
Het is om je voor te schamen!Helemaal met je eens! Wat bezielt die kinderen? Zij heeft toch ook 18 of meer jaar voor hen gezorgd? Werkelijk waar....
maandag 22 augustus 2011 om 13:18
Sorry, ik kan je niet helpen maar wil toch even kwijt dat ik schrik dat er zo makkelijk wordt geoordeeld. Niemand hier weet hoe de situatie in deze familie is, hoe groot de problemem van schoonmoeder zijn, hoe lang deze al duren, welke andere problemen er in de familie zijn, hoe ver iedereen weg woont, of de kinderen misschien zelf kinderen hebben met een ernstige ziekte of met problemen, hoe de gezondheidssituatie van de familieleden is enz. Lekker makkelijk om dan met de beschuldigende vinger te gaan wijzen omdat de TO of haar familie niet genoeg zouden doen.
maandag 22 augustus 2011 om 13:27
Mentorschap
- is voor mensen die hun persoonlijke belangen (belangen die niet over geld en goederen gaan) niet meer kunnen behartigen;
- betekent dat de betrokkene handelingsbekwaam blijft;
- houdt in dat de betrokkene zelf zijn financiële zaken blijft behartigen of dat door familieleden of de bank laat doen;
- houdt in dat de betrokkene niet meer zelf mag beslissen over verzorging, verpleging en behandeling.
Een mentor wordt benoemd. Hij neemt, zoveel mogelijk in samenspraak met de betrokkene, beslissingen hierover;
en beschermt de persoonlijke belangen van betrokkene.
Bron: http://www.rijksoverheid. ... ewind-en-mentorschap.html
Dat je niks zou kunnen erven van iemand die onder bewindvoering staat, klopt trouwens niet. Ik heb ook geen idee waar dit verhaal vandaan komt...
Wel goed trouwens dat de bewindvoerder om een mentor vraagt.
- is voor mensen die hun persoonlijke belangen (belangen die niet over geld en goederen gaan) niet meer kunnen behartigen;
- betekent dat de betrokkene handelingsbekwaam blijft;
- houdt in dat de betrokkene zelf zijn financiële zaken blijft behartigen of dat door familieleden of de bank laat doen;
- houdt in dat de betrokkene niet meer zelf mag beslissen over verzorging, verpleging en behandeling.
Een mentor wordt benoemd. Hij neemt, zoveel mogelijk in samenspraak met de betrokkene, beslissingen hierover;
en beschermt de persoonlijke belangen van betrokkene.
Bron: http://www.rijksoverheid. ... ewind-en-mentorschap.html
Dat je niks zou kunnen erven van iemand die onder bewindvoering staat, klopt trouwens niet. Ik heb ook geen idee waar dit verhaal vandaan komt...
Wel goed trouwens dat de bewindvoerder om een mentor vraagt.
maandag 22 augustus 2011 om 13:28
Mentororen zijn vrijwilligers!!!!
Kosten zijn niet zo veel.
Mijn dochter heeft een onhankelijk mentor gehad.....die vrouw had totaal geen benul van de problematiek.....Ik had het aangevraagd bij de rechtbank. Toen die tijd zaten mijn ex en ik niet op 1 lijn, en dat kwam mede door zijn vrouw!!
Die wilde mijn kind opsluiten in een gesloten instelling...en deed daar haar best voor!...Ik voelde dat dit niet goed ging,,,mentorschap aangevraagd.
Mijn exman is weg bij dat spook, en ik heb de recht bank geschreven of hij mentor kon worden. Het is een geweldige vader..........
Bij moeilijke beslissingen is mijn ex het aanspreekpunt......en beslist over bv..internetgebruik.....contacten.....en noem maar op.
Ik zou niet gaan voor een onafhankelijke mentor.......11
Kosten zijn niet zo veel.
Mijn dochter heeft een onhankelijk mentor gehad.....die vrouw had totaal geen benul van de problematiek.....Ik had het aangevraagd bij de rechtbank. Toen die tijd zaten mijn ex en ik niet op 1 lijn, en dat kwam mede door zijn vrouw!!
Die wilde mijn kind opsluiten in een gesloten instelling...en deed daar haar best voor!...Ik voelde dat dit niet goed ging,,,mentorschap aangevraagd.
Mijn exman is weg bij dat spook, en ik heb de recht bank geschreven of hij mentor kon worden. Het is een geweldige vader..........
Bij moeilijke beslissingen is mijn ex het aanspreekpunt......en beslist over bv..internetgebruik.....contacten.....en noem maar op.
Ik zou niet gaan voor een onafhankelijke mentor.......11
maandag 22 augustus 2011 om 13:39
Ik vind het een bijzondere situatie. Ik ken veel kinderen die een mentor hebben, in 9 van de 10 gevallen is dit een van de ouders of een broer/zus. Vaak is de andere ouder de bewindvoerder.
Een mentor is in het geval van iemand die bij tijd en wijle niet meer weet wat zij doet (dit begrijp ik uit jouw posts) geen overbodige luxe in mijn ogen.
Het betekent dat de mentor altijd eerst geraadpleegd wordt voordat er ingrijpende beslissingen rondom de client genomen worden. Dit kan gaan van het opzeggen van een huis tot opname in een ziekenhuis/instelling etc.
Ik heb natuurlijk geen idee hoe de verhoudingen liggen binnen het gezin van je man, maar ik zou er zelf wel voor proberen te zorgen dat mentorschap binnen de familie blijft. Het is minder rompslomp dat bijvoorbeeld bewindvoering en het gaat om zulke persoonlijke zaken dat het misschien moeilijk is om te accepteren als de mentor anders beslist dan dat jullie hadden gedaan.
Een mentor is in het geval van iemand die bij tijd en wijle niet meer weet wat zij doet (dit begrijp ik uit jouw posts) geen overbodige luxe in mijn ogen.
Het betekent dat de mentor altijd eerst geraadpleegd wordt voordat er ingrijpende beslissingen rondom de client genomen worden. Dit kan gaan van het opzeggen van een huis tot opname in een ziekenhuis/instelling etc.
Ik heb natuurlijk geen idee hoe de verhoudingen liggen binnen het gezin van je man, maar ik zou er zelf wel voor proberen te zorgen dat mentorschap binnen de familie blijft. Het is minder rompslomp dat bijvoorbeeld bewindvoering en het gaat om zulke persoonlijke zaken dat het misschien moeilijk is om te accepteren als de mentor anders beslist dan dat jullie hadden gedaan.
maandag 22 augustus 2011 om 13:41
quote:Stefje schreef op 22 augustus 2011 @ 13:27:
Mentorschap
- is voor mensen die hun persoonlijke belangen (belangen die niet over geld en goederen gaan) niet meer kunnen behartigen;
- betekent dat de betrokkene handelingsbekwaam blijft;
- houdt in dat de betrokkene zelf zijn financiële zaken blijft behartigen of dat door familieleden of de bank laat doen;
- houdt in dat de betrokkene niet meer zelf mag beslissen over verzorging, verpleging en behandeling.
Een mentor wordt benoemd. Hij neemt, zoveel mogelijk in samenspraak met de betrokkene, beslissingen hierover;
en beschermt de persoonlijke belangen van betrokkene.
Bron: http://www.rijksoverheid. ... ewind-en-mentorschap.html
Dat je niks zou kunnen erven van iemand die onder bewindvoering staat, klopt trouwens niet. Ik heb ook geen idee waar dit verhaal vandaan komt...
Wel goed trouwens dat de bewindvoerder om een mentor vraagt.
neem nu bijvoorbeeld dat laatste, dat betekent dat de betrokkene niet meer zelf beslissen over verpleging, verzorging en behandeling.
Ik vind dat nogal wat. En wat wordt dan de rol van de familie. Heeft die ook nog wat te zeggen over deze onderwerpen dan.
Op medisch gebied zal dat niet zoveel problemen opleveren. Als je van de huisarts pillen krijgt voor een ontsteking oid is het duidelijjk,
maar wat betreft verzorging kunnen er toch zeker verschillende opvattingen bestaan.
Mentorschap
- is voor mensen die hun persoonlijke belangen (belangen die niet over geld en goederen gaan) niet meer kunnen behartigen;
- betekent dat de betrokkene handelingsbekwaam blijft;
- houdt in dat de betrokkene zelf zijn financiële zaken blijft behartigen of dat door familieleden of de bank laat doen;
- houdt in dat de betrokkene niet meer zelf mag beslissen over verzorging, verpleging en behandeling.
Een mentor wordt benoemd. Hij neemt, zoveel mogelijk in samenspraak met de betrokkene, beslissingen hierover;
en beschermt de persoonlijke belangen van betrokkene.
Bron: http://www.rijksoverheid. ... ewind-en-mentorschap.html
Dat je niks zou kunnen erven van iemand die onder bewindvoering staat, klopt trouwens niet. Ik heb ook geen idee waar dit verhaal vandaan komt...
Wel goed trouwens dat de bewindvoerder om een mentor vraagt.
neem nu bijvoorbeeld dat laatste, dat betekent dat de betrokkene niet meer zelf beslissen over verpleging, verzorging en behandeling.
Ik vind dat nogal wat. En wat wordt dan de rol van de familie. Heeft die ook nog wat te zeggen over deze onderwerpen dan.
Op medisch gebied zal dat niet zoveel problemen opleveren. Als je van de huisarts pillen krijgt voor een ontsteking oid is het duidelijjk,
maar wat betreft verzorging kunnen er toch zeker verschillende opvattingen bestaan.
odi et amo
maandag 22 augustus 2011 om 13:46
Ik kan je misschien wel wat vertellen.
Ik ben zelf bijna mentor van iemand die dit nodig heeft.
Ik doe dit vrijwillig, krijg er geen cent voor.
Tot nu toe ben ik wekelijks bij client langs gegaan, op de koffie, om de client te leren kennen. In die periode kom je er ook achter dat er dingen zijn die niet kloppen of geregeld moeten worden.
Ik noem maar bijvoorbeeld iets simpels als dat mijn client geen sokken heeft. (dit is puur fictief!) Mijn taak is dan te achterhalen waarom dat zo is. Heeft de client een hekel aan sokken en trekt ze zelf uit, heeft het verpleegtehuis nooit sokken voor client gekocht, heeft client geen geld meer voor sokken? Ik zorg er voor dat de client zichzelf niet verwaarloosd of dat bijvoorbeeld het tehuis dat niet laat gebeuren.
Maar er kunnen bijv ook vervelende dingen aan het licht komen. Client krijgt niet genoeg eten, of heeft wonden waar niets aan gedaan word. Mijn taak om te zorgen dat er wat aan gedaan wordt en dat er stappen worden ondernomen. Op het moment dat een van die stappen geld gaat kosten dan zal ik dit moeten overleggen (in de meeste gevallen) met de bewindvoerder.
Het belangrijkste voor mij is de client te leren kennen en de keuzes die ik maak zoveel mogelijk proberen af te stemmen op hoe ik denk dat mijn client het zou hebben gewild. Ik probeer dus veel te praten, mensen te achterhalen uit haar omgeving enzovoort enzovoort.
Het kan dus bijvoorbeeld ook zijn dat iemand misschien hele rare dingen doet, maar zolang dit in het 'normale ' beeld past wat ik van die client heb, zou ik niet ingrijpen, want ik wil de client wel in zijn of haar waarde laten. Ik ga niet ingrijpen als iemand al zijn hele leven iets op een bepaalde manier doet.
En: financien zijn niet onze taak: wij kunnen alleen met de bewindvoerder over leggen, en als er geen budget voor is dan is dat pech.
Heb ik het zo iets duidelijker voor je of is het een onsamenhangend verhaal?
Zit mobiel dus beetje lastig tikken
Ik ben zelf bijna mentor van iemand die dit nodig heeft.
Ik doe dit vrijwillig, krijg er geen cent voor.
Tot nu toe ben ik wekelijks bij client langs gegaan, op de koffie, om de client te leren kennen. In die periode kom je er ook achter dat er dingen zijn die niet kloppen of geregeld moeten worden.
Ik noem maar bijvoorbeeld iets simpels als dat mijn client geen sokken heeft. (dit is puur fictief!) Mijn taak is dan te achterhalen waarom dat zo is. Heeft de client een hekel aan sokken en trekt ze zelf uit, heeft het verpleegtehuis nooit sokken voor client gekocht, heeft client geen geld meer voor sokken? Ik zorg er voor dat de client zichzelf niet verwaarloosd of dat bijvoorbeeld het tehuis dat niet laat gebeuren.
Maar er kunnen bijv ook vervelende dingen aan het licht komen. Client krijgt niet genoeg eten, of heeft wonden waar niets aan gedaan word. Mijn taak om te zorgen dat er wat aan gedaan wordt en dat er stappen worden ondernomen. Op het moment dat een van die stappen geld gaat kosten dan zal ik dit moeten overleggen (in de meeste gevallen) met de bewindvoerder.
Het belangrijkste voor mij is de client te leren kennen en de keuzes die ik maak zoveel mogelijk proberen af te stemmen op hoe ik denk dat mijn client het zou hebben gewild. Ik probeer dus veel te praten, mensen te achterhalen uit haar omgeving enzovoort enzovoort.
Het kan dus bijvoorbeeld ook zijn dat iemand misschien hele rare dingen doet, maar zolang dit in het 'normale ' beeld past wat ik van die client heb, zou ik niet ingrijpen, want ik wil de client wel in zijn of haar waarde laten. Ik ga niet ingrijpen als iemand al zijn hele leven iets op een bepaalde manier doet.
En: financien zijn niet onze taak: wij kunnen alleen met de bewindvoerder over leggen, en als er geen budget voor is dan is dat pech.
Heb ik het zo iets duidelijker voor je of is het een onsamenhangend verhaal?
Zit mobiel dus beetje lastig tikken
maandag 22 augustus 2011 om 13:46
quote:mardjen schreef op 22 augustus 2011 @ 13:39:
Ik vind het een bijzondere situatie. Ik ken veel kinderen die een mentor hebben, in 9 van de 10 gevallen is dit een van de ouders of een broer/zus. Vaak is de andere ouder de bewindvoerder.
Een mentor is in het geval van iemand die bij tijd en wijle niet meer weet wat zij doet (dit begrijp ik uit jouw posts) geen overbodige luxe in mijn ogen.
Het betekent dat de mentor altijd eerst geraadpleegd wordt voordat er ingrijpende beslissingen rondom de client genomen worden. Dit kan gaan van het opzeggen van een huis tot opname in een ziekenhuis/instelling etc.
Ik heb natuurlijk geen idee hoe de verhoudingen liggen binnen het gezin van je man, maar ik zou er zelf wel voor proberen te zorgen dat mentorschap binnen de familie blijft. Het is minder rompslomp dat bijvoorbeeld bewindvoering en het gaat om zulke persoonlijke zaken dat het misschien moeilijk is om te accepteren als de mentor anders beslist dan dat jullie hadden gedaan.Dat is onder andere 1 van de punten waar ik een beetje over struikel. Er is veel onenigheid in de familie dus wat dat betreft zou een buitenstaander veel rust brengen, maar van de andere kant is het inderdaad moeilijk om aan te zien dat een buitenstaander beslissingen kan nemen over je eigen moeder. Mentorschap binnen de familie geeft dan weer wel meer onmin en getouwtrek.
Ik vind het een bijzondere situatie. Ik ken veel kinderen die een mentor hebben, in 9 van de 10 gevallen is dit een van de ouders of een broer/zus. Vaak is de andere ouder de bewindvoerder.
Een mentor is in het geval van iemand die bij tijd en wijle niet meer weet wat zij doet (dit begrijp ik uit jouw posts) geen overbodige luxe in mijn ogen.
Het betekent dat de mentor altijd eerst geraadpleegd wordt voordat er ingrijpende beslissingen rondom de client genomen worden. Dit kan gaan van het opzeggen van een huis tot opname in een ziekenhuis/instelling etc.
Ik heb natuurlijk geen idee hoe de verhoudingen liggen binnen het gezin van je man, maar ik zou er zelf wel voor proberen te zorgen dat mentorschap binnen de familie blijft. Het is minder rompslomp dat bijvoorbeeld bewindvoering en het gaat om zulke persoonlijke zaken dat het misschien moeilijk is om te accepteren als de mentor anders beslist dan dat jullie hadden gedaan.Dat is onder andere 1 van de punten waar ik een beetje over struikel. Er is veel onenigheid in de familie dus wat dat betreft zou een buitenstaander veel rust brengen, maar van de andere kant is het inderdaad moeilijk om aan te zien dat een buitenstaander beslissingen kan nemen over je eigen moeder. Mentorschap binnen de familie geeft dan weer wel meer onmin en getouwtrek.
odi et amo
maandag 22 augustus 2011 om 13:48
Voor zover mij bekend (maar ik ben geen jurist) heeft de mentor het laatste woord in die zaken. En vergis je niet, ook medisch gezien kunnen er veel verschillende opvatting bestaan. Wat is voor jullie kwaliteit van leven bijvoorbeeld? En match dat dan met de opvattingen van de mentor. Wanneer stop je een behandeling etc.
maandag 22 augustus 2011 om 13:53
@lamaatje.
Dat is dus een groot deel van onze taak, achter halen hoe de client het zou hebben gedaan als deze nog wel in staat was om het zelfde te doen.
Over bijv medicijnen, misschien was de client wel enorm tegen medicatie (extreem voorbeeld hoor) en voor bijv de homeopatische aanpak. Ik ga dan die client niet dwingen om bepaalde medicatie te slikken. Dan zou ik op zoek gaan naar een manier die wel in de ' stijl ' van de client is.
Als ik weet dat de client enorm van dieren en buitenlucht houd, en niet meer zelfstandig kan wonen is het misschien veel geschikter om een zorgboerderij te zoeken dan een tehuis in de stad.
Was de client een kluizenaar? Misschien een prive tehuis waar er geen grote algemene huiskamer is.
Een heel groot deel van wat ik doe is er achter komen wie iemand was. Fotoboeken doorkijken, vragen stellen aan mensen die de client kennen enz.enz. Om een zo goed mogelijk beeld te vormen van hoe iemand nog prettig zijn leven kan leiden op de manier zoals de client het zelf wil.
Dat is dus een groot deel van onze taak, achter halen hoe de client het zou hebben gedaan als deze nog wel in staat was om het zelfde te doen.
Over bijv medicijnen, misschien was de client wel enorm tegen medicatie (extreem voorbeeld hoor) en voor bijv de homeopatische aanpak. Ik ga dan die client niet dwingen om bepaalde medicatie te slikken. Dan zou ik op zoek gaan naar een manier die wel in de ' stijl ' van de client is.
Als ik weet dat de client enorm van dieren en buitenlucht houd, en niet meer zelfstandig kan wonen is het misschien veel geschikter om een zorgboerderij te zoeken dan een tehuis in de stad.
Was de client een kluizenaar? Misschien een prive tehuis waar er geen grote algemene huiskamer is.
Een heel groot deel van wat ik doe is er achter komen wie iemand was. Fotoboeken doorkijken, vragen stellen aan mensen die de client kennen enz.enz. Om een zo goed mogelijk beeld te vormen van hoe iemand nog prettig zijn leven kan leiden op de manier zoals de client het zelf wil.
maandag 22 augustus 2011 om 13:59
@mardjen en lamaatje.
Het is de taak van de mentor om een zo goed mogelijk beeld te vormen. Is er enorm veel gehannes van de familie en onwil om voor moeder of vader te zorgen? Misschien is het in dat geval beter om de stem van de familie wat minder zwaar te laten tellen. Is de familie heel erg betrokken, maar lukt het niet door bijv afstand of financieen niet om mee te kunnen helpen? Dat is weer een totaal ander verhaal.
De mentor probeert een zo goed mogelijk beeld te vormen, en daar in de wil van de client centraal te stellen.
Het kan ook dat een client alle contact heeft verbroken met familie, en nu de familie opeens om de hoek komt kijken. Dan staat de wens en de geschiedenis van de client (namelijk het verbreken van het contact) voorop op de wens van de familie.
Het is de taak van de mentor om een zo goed mogelijk beeld te vormen. Is er enorm veel gehannes van de familie en onwil om voor moeder of vader te zorgen? Misschien is het in dat geval beter om de stem van de familie wat minder zwaar te laten tellen. Is de familie heel erg betrokken, maar lukt het niet door bijv afstand of financieen niet om mee te kunnen helpen? Dat is weer een totaal ander verhaal.
De mentor probeert een zo goed mogelijk beeld te vormen, en daar in de wil van de client centraal te stellen.
Het kan ook dat een client alle contact heeft verbroken met familie, en nu de familie opeens om de hoek komt kijken. Dan staat de wens en de geschiedenis van de client (namelijk het verbreken van het contact) voorop op de wens van de familie.
maandag 22 augustus 2011 om 14:01
@duidelijk verhaal alufolie.
Maar ga jij die sokken nu ook kopen voor de client, ga je met haar mee, of geef je aan de familie door dat er sokken gekocht moeten worden. En is er binnen de familie dan ook weer een contactpersoon die verbinding met de mentor of wordt er met iedereen persoonlijk overlegt. Want in dit laaste geval worden er voor ons weinig problemen opgelost door het mentorschap.
Wij blijven dan nog steeds afhankelijk van de informatie van de familie en aangezien dat nu momenteel 0 is, schieten we hier dus niet mee op.
Maar ga jij die sokken nu ook kopen voor de client, ga je met haar mee, of geef je aan de familie door dat er sokken gekocht moeten worden. En is er binnen de familie dan ook weer een contactpersoon die verbinding met de mentor of wordt er met iedereen persoonlijk overlegt. Want in dit laaste geval worden er voor ons weinig problemen opgelost door het mentorschap.
Wij blijven dan nog steeds afhankelijk van de informatie van de familie en aangezien dat nu momenteel 0 is, schieten we hier dus niet mee op.
odi et amo
maandag 22 augustus 2011 om 14:02
@lamaatje
je kunt daar zelf een groot aandeel in hebben. Geef de mentor zo veel mogelijk informatie en dan kan deze mentor juist een goed beeld vormen.
Probeer samen te werken met de mentor voor het welzijn van je moeder.
En ja, dan kan het gebeuren dat er misschien iets niet gaat zo als jij wilt, maar dat had ook kunnen gebeuren als je moeder misshien een keus had gemaakt. En ook dan, maak het bespreekbaar:
' joh, Mentor Pietje, laatst heb je dat geregeld voor mijn moeder, maar ik heb het idee dat mijn moeder dat nooit zou doen om die en die reden, kunnen we dit even bespreken??'
je kunt daar zelf een groot aandeel in hebben. Geef de mentor zo veel mogelijk informatie en dan kan deze mentor juist een goed beeld vormen.
Probeer samen te werken met de mentor voor het welzijn van je moeder.
En ja, dan kan het gebeuren dat er misschien iets niet gaat zo als jij wilt, maar dat had ook kunnen gebeuren als je moeder misshien een keus had gemaakt. En ook dan, maak het bespreekbaar:
' joh, Mentor Pietje, laatst heb je dat geregeld voor mijn moeder, maar ik heb het idee dat mijn moeder dat nooit zou doen om die en die reden, kunnen we dit even bespreken??'
maandag 22 augustus 2011 om 14:11
In mijn geval is mijn client slecht ter been en heeft geen familie. Ik zou dus zelf de sokken kopen, nadat ik uitgelegd heb bij de bewindvoering waar ik dat geld voor wil gebruiken. Ik zou in de kast kijken van mevrouw, en zie ik daar dat mevrouw altijd sjeike rokken met open schoenen draagt dan zou ik mijn best doen om bijpassend mooie kousen te vinden en niet met het eerste het beste zwarte paar sportsokken terug te komen. Is er geen budget voor mooie kousen? Dan daar in een middenweg vinden.
In het geval van mevrouw hier in het verhaal zou ik vragen of ze zin heeft om de stad in te gaan om sokken te kopen, of dat ze dat met dr dochters wil doen? Zo ja, moet ik dan de dochters even op bellen en een afspraak maken of wil ze dat zelf doen? Zijn er na een maand nog geen sokken? Even navragen bij de dochters of ze inderdaad zijn opgebeld door moeders en of ze niet kunnen of willen shoppen met mams. Nee? Dan ga ik zelf wel moet moeders de stad in? Is iemand het daar niet mee eens? Sorry, maar de dochters hebben de kans gehad om het te regelen en die is niet genomen, en uiteindelijk staat voor mij op nummer 1 dat mevrouw warme voeten heeft.
In het geval van mevrouw hier in het verhaal zou ik vragen of ze zin heeft om de stad in te gaan om sokken te kopen, of dat ze dat met dr dochters wil doen? Zo ja, moet ik dan de dochters even op bellen en een afspraak maken of wil ze dat zelf doen? Zijn er na een maand nog geen sokken? Even navragen bij de dochters of ze inderdaad zijn opgebeld door moeders en of ze niet kunnen of willen shoppen met mams. Nee? Dan ga ik zelf wel moet moeders de stad in? Is iemand het daar niet mee eens? Sorry, maar de dochters hebben de kans gehad om het te regelen en die is niet genomen, en uiteindelijk staat voor mij op nummer 1 dat mevrouw warme voeten heeft.
maandag 22 augustus 2011 om 14:13
@alufolie
Fijn om te horen dat de familie dus wel betrokken wordt en dat iedereen de mogelijkheid krijgt om zijn verhaal te doen.
Wij hebben altijd zoveel mogelijk gedaan wat moeder zelf wilde, dus ik vind dat een hele geruststelling om te horen dat er ook werkelijk naar de client geluisterd wordt.
Het zou voor haar werkelijk een verademing als er niet meer van allerlei personen op haar dak worden gestuurd omdat de familie dat zo nodig vindt.
Fijn om te horen dat de familie dus wel betrokken wordt en dat iedereen de mogelijkheid krijgt om zijn verhaal te doen.
Wij hebben altijd zoveel mogelijk gedaan wat moeder zelf wilde, dus ik vind dat een hele geruststelling om te horen dat er ook werkelijk naar de client geluisterd wordt.
Het zou voor haar werkelijk een verademing als er niet meer van allerlei personen op haar dak worden gestuurd omdat de familie dat zo nodig vindt.
odi et amo
maandag 22 augustus 2011 om 14:21
@lamaatje.
Het hangt gewoon heel erg vanaf wat je moeder wil. Misschien zegt je moeder wel tegen de mentor dat ze het zelf met de mentor wil regelen en dat er verder niet wordt teruggekoppeld of overlegd naar/met de familie omdat ze dat gezeik van jullie zo zat is
Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat jij gewoon de mentor kan opbellen en vragen wat jou aandeel kan zijn in het hele gebeuren. En misschien zegt ie dan wel dat het voor je moeder niet van belang is dat hij contact onderhoud met jullie, of misschien zegt ie: wilt u mij alles vertellen wat er de afgelopen tijd is gebeurt want ik snap er niets van.
Het hangt gewoon heel erg vanaf wat je moeder wil. Misschien zegt je moeder wel tegen de mentor dat ze het zelf met de mentor wil regelen en dat er verder niet wordt teruggekoppeld of overlegd naar/met de familie omdat ze dat gezeik van jullie zo zat is
Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat jij gewoon de mentor kan opbellen en vragen wat jou aandeel kan zijn in het hele gebeuren. En misschien zegt ie dan wel dat het voor je moeder niet van belang is dat hij contact onderhoud met jullie, of misschien zegt ie: wilt u mij alles vertellen wat er de afgelopen tijd is gebeurt want ik snap er niets van.
maandag 22 augustus 2011 om 14:28
Ik ken ook iemand die mentor is van een kluizenaar. 30 sloten op de deur, verzamelwoede, gewoon niet helemaal goed snik. Hij heeft in het begin gezorgd dat er een bewindvoerder werd aangevraagd voor de financieen, want dat was een zooi. Vervolgens geregeld dat meneer daar kon blijven wonen en voor de rest ging het allemaal wel zn gangetje. De mentor gaat daar nu eens in de maand op bezoek voor een kop koffie, en zolang de mentor geen schrikbarende dingen tegen kom hoeft er ook dus niets te gebeuren.
Dat die vent niet buiten de deur komt, de hele buurt beschuldigd van inbraak en de verhuisdozen met zooi tot aan het plafond staan is verder niet van belang:blijkbaar is dat hoe meneer wil leven, en zolang hij geen gevaar is voor zichzelf of de omgeving is dat zijn goed recht.
Dat die vent niet buiten de deur komt, de hele buurt beschuldigd van inbraak en de verhuisdozen met zooi tot aan het plafond staan is verder niet van belang:blijkbaar is dat hoe meneer wil leven, en zolang hij geen gevaar is voor zichzelf of de omgeving is dat zijn goed recht.
maandag 22 augustus 2011 om 14:33
@alufolie
Hartstikke bedankt voor je toelichting.
Ik heb nu een veel beter idee wat het ongeveer inhoudt en dat het dus echt de wensen van de client zijn die centraal staan en dat doet me heel veel goed te horen.
Dat er dan eindelijk eens iemand is die naar haar luistert en dat er niet constant over heen gewalst wordt.
Hartstikke bedankt voor je toelichting.
Ik heb nu een veel beter idee wat het ongeveer inhoudt en dat het dus echt de wensen van de client zijn die centraal staan en dat doet me heel veel goed te horen.
Dat er dan eindelijk eens iemand is die naar haar luistert en dat er niet constant over heen gewalst wordt.
odi et amo
maandag 22 augustus 2011 om 14:41
quote:aluminiumfolie schreef op 22 augustus 2011 @ 14:28:
Ik ken ook iemand die mentor is van een kluizenaar. 30 sloten op de deur, verzamelwoede, gewoon niet helemaal goed snik. Hij heeft in het begin gezorgd dat er een bewindvoerder werd aangevraagd voor de financieen, want dat was een zooi. Vervolgens geregeld dat meneer daar kon blijven wonen en voor de rest ging het allemaal wel zn gangetje. De mentor gaat daar nu eens in de maand op bezoek voor een kop koffie, en zolang de mentor geen schrikbarende dingen tegen kom hoeft er ook dus niets te gebeuren.
Dat die vent niet buiten de deur komt, de hele buurt beschuldigd van inbraak en de verhuisdozen met zooi tot aan het plafond staan is verder niet van belang:blijkbaar is dat hoe meneer wil leven, en zolang hij geen gevaar is voor zichzelf of de omgeving is dat zijn goed recht.
Ja, helemaal mee eens. Iedereen leeft op zijn eigen manier. Daar hebben anderen niets mee te maken.
Het is de familie al gelukt om haar in een verzorgingstehuis te krijgen, zonder dat ze dat zelf eigenlijk wou. Deze praktijken zouden dus met een mentor ook niet meer voor kunnen komen.
In prinicipe is het wel fijn om te weten dat ze goed verzorgt wordt als ze ziek wordt, maar haar keuze was het niet.
Ik ken ook iemand die mentor is van een kluizenaar. 30 sloten op de deur, verzamelwoede, gewoon niet helemaal goed snik. Hij heeft in het begin gezorgd dat er een bewindvoerder werd aangevraagd voor de financieen, want dat was een zooi. Vervolgens geregeld dat meneer daar kon blijven wonen en voor de rest ging het allemaal wel zn gangetje. De mentor gaat daar nu eens in de maand op bezoek voor een kop koffie, en zolang de mentor geen schrikbarende dingen tegen kom hoeft er ook dus niets te gebeuren.
Dat die vent niet buiten de deur komt, de hele buurt beschuldigd van inbraak en de verhuisdozen met zooi tot aan het plafond staan is verder niet van belang:blijkbaar is dat hoe meneer wil leven, en zolang hij geen gevaar is voor zichzelf of de omgeving is dat zijn goed recht.
Ja, helemaal mee eens. Iedereen leeft op zijn eigen manier. Daar hebben anderen niets mee te maken.
Het is de familie al gelukt om haar in een verzorgingstehuis te krijgen, zonder dat ze dat zelf eigenlijk wou. Deze praktijken zouden dus met een mentor ook niet meer voor kunnen komen.
In prinicipe is het wel fijn om te weten dat ze goed verzorgt wordt als ze ziek wordt, maar haar keuze was het niet.
odi et amo
