
Na 55 jaar gedwongen call-out te lopen
donderdag 5 april 2012 om 20:51
Hallo, ik hoop dat jullie mij kunnen helpen.
Mijn vader loopt eens in de paar weken in de stress. Hij is dan verplicht een week call-out te lopen op een grote fabriek. Dat betekend dat hij ieder moment klaar moet staan om naar zijn werk te kunnen, dus ook in de nacht en in het weekend. Hij voelt zich dan telkens een gevangene. Hij kan nergens heen en moet altijd thuis blijven.
Nu weet hij dat je na je 55e zelf mag beslissen of je daarmee door gaat of niet (staat in de wet). Hij wil stoppen maar dan krijgt hij te horen dat ze daar echt niet van gediend zijn en dreigen ze met overplaatsing. Wat hij totaal niet ziet zitten omdat hij dan 4 uur per dag onderweg is. Volgens mij is mijn vader echt niet te missen in die fabriek. Bij problemen in de fabriek moet hij ze oplossen. Een uur dat de fabriek niet draait kost 40.000 euro. Hij is degene waarnaar ze als eerste gaan. Ook heeft hij het veel drukker gekregen. Van de 10 man zijn er bijvoorbeeld 3 overgebleven en moeten hetzelfde werk zien te verrichten.
Hij wordt verhuurd door een of ander bureau aan dat bedrijf.
Weet iemand misschien hoe je dit moet aanpakken. Zijn die dreigende woorden bluf? Want volgens de wet mag hij stoppen. Mijn vader zegt altijd 'recht hebben is iets anders dan recht krijgen'. Oftewel je hebt niks aan je rechten. Mijn vader is de jongste niet meer en lijdt aan diabetes en artrose.
Vooral in de winter heeft hij erg last daarvan, want dan moet hij in 40 meter hoge torens soms klimmen en vriezen zijn handen zowat dood.
Hopelijk weten jullie of er iets aan te doen is.
Alvast bedankt!
Mijn vader loopt eens in de paar weken in de stress. Hij is dan verplicht een week call-out te lopen op een grote fabriek. Dat betekend dat hij ieder moment klaar moet staan om naar zijn werk te kunnen, dus ook in de nacht en in het weekend. Hij voelt zich dan telkens een gevangene. Hij kan nergens heen en moet altijd thuis blijven.
Nu weet hij dat je na je 55e zelf mag beslissen of je daarmee door gaat of niet (staat in de wet). Hij wil stoppen maar dan krijgt hij te horen dat ze daar echt niet van gediend zijn en dreigen ze met overplaatsing. Wat hij totaal niet ziet zitten omdat hij dan 4 uur per dag onderweg is. Volgens mij is mijn vader echt niet te missen in die fabriek. Bij problemen in de fabriek moet hij ze oplossen. Een uur dat de fabriek niet draait kost 40.000 euro. Hij is degene waarnaar ze als eerste gaan. Ook heeft hij het veel drukker gekregen. Van de 10 man zijn er bijvoorbeeld 3 overgebleven en moeten hetzelfde werk zien te verrichten.
Hij wordt verhuurd door een of ander bureau aan dat bedrijf.
Weet iemand misschien hoe je dit moet aanpakken. Zijn die dreigende woorden bluf? Want volgens de wet mag hij stoppen. Mijn vader zegt altijd 'recht hebben is iets anders dan recht krijgen'. Oftewel je hebt niks aan je rechten. Mijn vader is de jongste niet meer en lijdt aan diabetes en artrose.
Vooral in de winter heeft hij erg last daarvan, want dan moet hij in 40 meter hoge torens soms klimmen en vriezen zijn handen zowat dood.
Hopelijk weten jullie of er iets aan te doen is.
Alvast bedankt!
zaterdag 7 april 2012 om 21:56
ik had ook fysiek zwaar werk.
nu ben ik nog heel jong,maar helaas heb ik ernstige artrose en kom ik nu al in aanmerking voor proteses.
mijn werkgever wilde ook dat ik door ging,en werd ook in een hoek gedreven.
ik heb de weg via de arboarts gelopen,ik kon en mocht op een gegeven moment van de specialisten dat werk niet meer doen.
waardoor ik ben omgeschoold,en nu ergens anders werk wat ik lichamelijk hopelijk nog een tijdje kan doen,tot de pijn te erg word.
je vader heeft geen vast werk,maar als door lichamelijke klachten het niet te doen is,dan houdt het natuurlijk ergens op.
de pijn kan gruwelijk zijn,en artrose word wel erger met de tijd.
dus laat hem eens overleggen met de artsen wat wijsheid is
nu ben ik nog heel jong,maar helaas heb ik ernstige artrose en kom ik nu al in aanmerking voor proteses.
mijn werkgever wilde ook dat ik door ging,en werd ook in een hoek gedreven.
ik heb de weg via de arboarts gelopen,ik kon en mocht op een gegeven moment van de specialisten dat werk niet meer doen.
waardoor ik ben omgeschoold,en nu ergens anders werk wat ik lichamelijk hopelijk nog een tijdje kan doen,tot de pijn te erg word.
je vader heeft geen vast werk,maar als door lichamelijke klachten het niet te doen is,dan houdt het natuurlijk ergens op.
de pijn kan gruwelijk zijn,en artrose word wel erger met de tijd.
dus laat hem eens overleggen met de artsen wat wijsheid is
