Geld & Recht
alle pijlers
Vriend betaald niet mee. Wat te doen?
dinsdag 20 september 2011 om 22:45
Het is een lang verhaal maar ik probeer het kort te houden. Mijn vriend en ik zijn 5 jaar samen en hebben 2 kinderen.
Toen wij elkaar leerden kennen had hij een leuke baan waar hij ook redelijk verdiende. Tijdens mijn 1te zwangerschap nam hij ontslag wegens ruzie met zijn baas. Het viel me toen al op dat hij zich niet druk maakte om snel weer een goede baan te vinden. De 2 maanden die hij nog kreeg doorbetaald bleef hij gewoon lekker thuis. Pas toen hij niks meer had begon hij met het zoeken naar een nieuw baan. Toen hij uiteindelijk iets vond, iets wat helemaal niet bij hem paste en heel slecht betaald werd, was ik al 6 maanden zwanger. Dus zij ik neem het maar voorlopig als een tijdelijk variant zeg maar. Dat heeft hij ook gedaan.
Toen ons kindje geboren werd zaten wij financieel op zich wel redelijk. Maar toen moesten wij verhuizen. Er moest van alles aangeschaft worden. Mijn ouders stelde voor om ons te helpen. Hij was er niet zo enthousiast over maar zei niet van laat maar ik ga zelf een paar avonden ergens bijverdienen of zo. En met een kind van 2 maanden op de dozen gaan zitten was ook geen optie... Dus hebben wij het voorstel van mijn ouders aangenomen.
Daarna ging ik zelf beter verdienen en ons zoontje zat inmiddels op de creche. De creche beviel ons helaas niet en ik ging op zoek naar iets anders. Toen kwam ik iets heel leuks tegen, iedereen zei dat dat de beste creche in de buurt was. Maar de kosten waren ook heel hoog. Vorheel betaalde wij ieder de helft van alle gemeenschappelijke kosten. Maar toen zei mijn vriend dat hij het te duur vond en het kwam erop neer dat ik het verschil tussen wat wij voor de oude en de nieuwe creche betaalde alleen ging betalen.
Toen raakte ik weer zwanger en werd ons tweede zoontje geboren. Na de bevalling had ik veel last van mijn rug en ik mocht geen zware dingen meer tillen. Maar wij woonden 2 hoog en ik moest toch elke dag met 2 kids, de wagen en evt boodschappen naar boven weten te komen. En het ging dus steeds slechter met mijn rug. Ik besloot op zoek te gaan naar een benedenwoning. Toevallig kwam er een huis verderop een benedenwoning vrij. Wij mochten daarin maar de huur was bijna dubbel van wat wij betaalde. Volgens mijn vriend moesten wij het niet doen. En ik wilde niet kapot gaan. Dus hebben wij het maar op dezelfde manier geregeld.
En nu komt het: opeens zag ik dat hij geen geld meer stortte op onze gemeenschappelijke rekening. Hij was wel vaker te laat geweest om zijn bijdrage te storten. Ik herinnerde hem daaraan. In het begin zei hij steeds ok ik ga het morgen doen en toen opeens dat hij geen geld meer had. Ik werd boos, maar heb zijn deel gewoon uit mijn spaargeld betaald. Sindsdien betaalt hij geen cent meer. En ik verdien toch niet zoveel om alle kosten in mijn eentje te dragen. De rekeningen voog gas-water-licht en upc staan op zijn naam. En die betaalt hij ook niet, i-net en telefoon zijn afgesloten. Als ik een gesprek met hem probeer te beginnen doet hij alsof hij verstandelijk gehandicapt is en zegt hij dingen zoals oh ik dacht dat je alles kon betalen. Of geeft hij mij een lezing dat ik in deze situatie ben gekomen omdat ik niet in staat ben om mijn uitgaven aan mijn inkomen aan te passen.
Nu weet ik echt niet wat ik ermee moet. Ik kan het allemaal echt niet in mijn eentje betalen. Ik heb het aan mijn moeder verteld en die was geschokt. Zij zei dat zij me wel willen helpen maar niet als hij in het huis blijft wonen. Ik had ook al geprobeerd om aan mijn vriend te vertellen dat ik niet van plan was om hem te onderhouden en dat hij het beste een ander huis moest zoeken. Maar zijn antwoord was: ik ga nergens heen. Het contract staat op naam van ons beide. Dus ik kan hem ook niet zomaar de deur uit zetten. Vandaag heeft hij mij ook nog verteld dat hij vanaf volgende week 5 dagen gaat werken. Voorheen werkten wij allebij 4 dagen. Nu moet ik dus binnen 1 week oppas voor de kids regelen. Het is echt en gekkenhuis. Hij is echt niet aanspreekbaar. Weet iemand of ik hem kan forceren om mee te betalen? Het kan toch niet zo zijn dat iemand zomaar mag beslissen om zijn salaris voor zichzelf te houden? Zijn er ook manieren om hem het huis uit te zetten? Ik heb namelijk echt geen zin om met 2 kleine kids in mijn eentje te gaan verhuizen. Mijn werk, de creche en de school zitten allemaal in de buurt... Maar ik ben bang dat als ik probeer hem het huis uit te zetten dat hij dan alles gaat doen zodat wij ook op straat komen. Hij heeft het al een keer tegen mij gezegd... Kortom, ik ben radeloos. Snap er niks van en weet ook niet goed hoe ik verder moet...
Toen wij elkaar leerden kennen had hij een leuke baan waar hij ook redelijk verdiende. Tijdens mijn 1te zwangerschap nam hij ontslag wegens ruzie met zijn baas. Het viel me toen al op dat hij zich niet druk maakte om snel weer een goede baan te vinden. De 2 maanden die hij nog kreeg doorbetaald bleef hij gewoon lekker thuis. Pas toen hij niks meer had begon hij met het zoeken naar een nieuw baan. Toen hij uiteindelijk iets vond, iets wat helemaal niet bij hem paste en heel slecht betaald werd, was ik al 6 maanden zwanger. Dus zij ik neem het maar voorlopig als een tijdelijk variant zeg maar. Dat heeft hij ook gedaan.
Toen ons kindje geboren werd zaten wij financieel op zich wel redelijk. Maar toen moesten wij verhuizen. Er moest van alles aangeschaft worden. Mijn ouders stelde voor om ons te helpen. Hij was er niet zo enthousiast over maar zei niet van laat maar ik ga zelf een paar avonden ergens bijverdienen of zo. En met een kind van 2 maanden op de dozen gaan zitten was ook geen optie... Dus hebben wij het voorstel van mijn ouders aangenomen.
Daarna ging ik zelf beter verdienen en ons zoontje zat inmiddels op de creche. De creche beviel ons helaas niet en ik ging op zoek naar iets anders. Toen kwam ik iets heel leuks tegen, iedereen zei dat dat de beste creche in de buurt was. Maar de kosten waren ook heel hoog. Vorheel betaalde wij ieder de helft van alle gemeenschappelijke kosten. Maar toen zei mijn vriend dat hij het te duur vond en het kwam erop neer dat ik het verschil tussen wat wij voor de oude en de nieuwe creche betaalde alleen ging betalen.
Toen raakte ik weer zwanger en werd ons tweede zoontje geboren. Na de bevalling had ik veel last van mijn rug en ik mocht geen zware dingen meer tillen. Maar wij woonden 2 hoog en ik moest toch elke dag met 2 kids, de wagen en evt boodschappen naar boven weten te komen. En het ging dus steeds slechter met mijn rug. Ik besloot op zoek te gaan naar een benedenwoning. Toevallig kwam er een huis verderop een benedenwoning vrij. Wij mochten daarin maar de huur was bijna dubbel van wat wij betaalde. Volgens mijn vriend moesten wij het niet doen. En ik wilde niet kapot gaan. Dus hebben wij het maar op dezelfde manier geregeld.
En nu komt het: opeens zag ik dat hij geen geld meer stortte op onze gemeenschappelijke rekening. Hij was wel vaker te laat geweest om zijn bijdrage te storten. Ik herinnerde hem daaraan. In het begin zei hij steeds ok ik ga het morgen doen en toen opeens dat hij geen geld meer had. Ik werd boos, maar heb zijn deel gewoon uit mijn spaargeld betaald. Sindsdien betaalt hij geen cent meer. En ik verdien toch niet zoveel om alle kosten in mijn eentje te dragen. De rekeningen voog gas-water-licht en upc staan op zijn naam. En die betaalt hij ook niet, i-net en telefoon zijn afgesloten. Als ik een gesprek met hem probeer te beginnen doet hij alsof hij verstandelijk gehandicapt is en zegt hij dingen zoals oh ik dacht dat je alles kon betalen. Of geeft hij mij een lezing dat ik in deze situatie ben gekomen omdat ik niet in staat ben om mijn uitgaven aan mijn inkomen aan te passen.
Nu weet ik echt niet wat ik ermee moet. Ik kan het allemaal echt niet in mijn eentje betalen. Ik heb het aan mijn moeder verteld en die was geschokt. Zij zei dat zij me wel willen helpen maar niet als hij in het huis blijft wonen. Ik had ook al geprobeerd om aan mijn vriend te vertellen dat ik niet van plan was om hem te onderhouden en dat hij het beste een ander huis moest zoeken. Maar zijn antwoord was: ik ga nergens heen. Het contract staat op naam van ons beide. Dus ik kan hem ook niet zomaar de deur uit zetten. Vandaag heeft hij mij ook nog verteld dat hij vanaf volgende week 5 dagen gaat werken. Voorheen werkten wij allebij 4 dagen. Nu moet ik dus binnen 1 week oppas voor de kids regelen. Het is echt en gekkenhuis. Hij is echt niet aanspreekbaar. Weet iemand of ik hem kan forceren om mee te betalen? Het kan toch niet zo zijn dat iemand zomaar mag beslissen om zijn salaris voor zichzelf te houden? Zijn er ook manieren om hem het huis uit te zetten? Ik heb namelijk echt geen zin om met 2 kleine kids in mijn eentje te gaan verhuizen. Mijn werk, de creche en de school zitten allemaal in de buurt... Maar ik ben bang dat als ik probeer hem het huis uit te zetten dat hij dan alles gaat doen zodat wij ook op straat komen. Hij heeft het al een keer tegen mij gezegd... Kortom, ik ben radeloos. Snap er niks van en weet ook niet goed hoe ik verder moet...
woensdag 21 september 2011 om 10:51
Uh..na je eerste kind wist je ondertussen wel hoe hij was en toch wou je een tweede kind met hem! Raar!
En ookal verdien jij meer, je beslist nog altijd samen waar je gaat wonen, waar je kinderen heen gaan ed.
Dat zou wat zijn als degene die het meest verdiend dat allemaal mag bepalen!
Pak je spullen in en ga op zoek naar een andere woning.
Ik zou niet weten hoe je hem uit jullie woning moet krijgen.
En ookal verdien jij meer, je beslist nog altijd samen waar je gaat wonen, waar je kinderen heen gaan ed.
Dat zou wat zijn als degene die het meest verdiend dat allemaal mag bepalen!
Pak je spullen in en ga op zoek naar een andere woning.
Ik zou niet weten hoe je hem uit jullie woning moet krijgen.
woensdag 21 september 2011 om 11:00
Kattja, ik begrijp dat het heel moeilijk moet zijn geweest om in een vreemd land helemaal opnieuw te beginnen. En ik snap dat mijn berichtjes hard overkomen. Maar ik kan me nog herinneren dat ik nogal geschrokken was hoe je de vorige keer over je vriend en je kinderen schreef. Alsof het gevoel en de mening van je vriend er totaal niet toe deden en alsof je kinderen zag als een leuke accessoire, vandaar mijn felle reactie. Je vraagt hier om advies, waarom gelijk je vriend eruit willen zetten? Alleen maar omdat jullie onenigheid hebben over dat betalen? Hij gedraagt zich op dit moment ook erg onvolwassen, dat is waar, maar zoals ik al eerder schreef: zijn grens is denk ik een beetje bereikt. Probeer eens met elkaar te praten Kattja en vooral te LUISTEREN naar hem. Ik denk dat je daarmee veel meer bereikt.
woensdag 21 september 2011 om 11:01
Zoals ik al eerder zei:
Ga juridisch advies inwinnen! Zij weten het beste wat je moet doen, niet de forummers!
En regel alsjeblieft je financiele zaken, kijk welke schulden er nog zijn, op welke naam die schulden staan etc. Je zult de eerste niet zijn die na een ''scheiding'' met een flinke schuld komt te staan.
Regel het nou alsjeblieft, ipv te discussieren hier op het forum! Onderneem actie, voor jezelf, maar vooral voor je kinderen!
Ga juridisch advies inwinnen! Zij weten het beste wat je moet doen, niet de forummers!
En regel alsjeblieft je financiele zaken, kijk welke schulden er nog zijn, op welke naam die schulden staan etc. Je zult de eerste niet zijn die na een ''scheiding'' met een flinke schuld komt te staan.
Regel het nou alsjeblieft, ipv te discussieren hier op het forum! Onderneem actie, voor jezelf, maar vooral voor je kinderen!
woensdag 21 september 2011 om 11:01
woensdag 21 september 2011 om 11:01
@ wdr bedankt!
@ primabella... Als ik het zelf mocht bepalen...Dan zou ik mijn vriend een paar maanden geven om een ander huis te vinden en de tijd dat hij er nog wel is ten minste de helft van de huur laten betalen. In de tussentijd zou ik proberen om extra/ander werk te vinden zodat ik de kosten in de toekomst zelf zou kunnen dragen en evt oppas/4de crechedag voor de kinderen regelen. Dat laatste kan ik nu al doen, ben ik ook mee bezig, maar mijn vriend wil dus absoluut niet vertrekken.
@ primabella... Als ik het zelf mocht bepalen...Dan zou ik mijn vriend een paar maanden geven om een ander huis te vinden en de tijd dat hij er nog wel is ten minste de helft van de huur laten betalen. In de tussentijd zou ik proberen om extra/ander werk te vinden zodat ik de kosten in de toekomst zelf zou kunnen dragen en evt oppas/4de crechedag voor de kinderen regelen. Dat laatste kan ik nu al doen, ben ik ook mee bezig, maar mijn vriend wil dus absoluut niet vertrekken.
woensdag 21 september 2011 om 11:03
quote:Primabella schreef op 21 september 2011 @ 10:48:
Maar wat is dan jouw idee van een oplossing voor nu?
Ik weet niet of deze vraag aan mij is gericht, ik heb geen kant en klare oplossing. Het valt mij gewoon op dat TO binnen een korte periode meerdere topics over het zelfde probleem plaatst, en dat dat op aandachttrekkerij lijkt. Ik hou zelf niet zo van mensen die heel veel aandacht voor hun problemen vragen, maar er niets aan doen en een jaar later nog steeds aandacht vragen voor hetzelfde probleem. Ik denk dat ik daar niet de enige in ben. Dan heb ik het niet over onoplosbare problemen zoals ziekte, maar wel als dingen als geen werk hebben of in een ongelukkige relatie zitten. Ik begrijp overigens volledig dat probleem van TO erg lastig is.
Ik heb geen ervaring op dit gebied, maar ik denk dat contact opnemen met het juridisch loket voor informatie over de situatie rond het huis, met vrienden en familie om te kijken welke ondersteuning ze kan krijgen een goed idee is. En er bestaat op internet vast veel informatie/ondersteuning over wat te doen in dit soort situaties. En als ze nog wil kijken of ze wil verder gaan met haar geliefde, kan ze zelf een zeer duidelijk gesprek met hem hebben waarin ze heb ultimatums stelt die ze dan ook strikt handhaaft. Vent niet luisteren, dan vrouw en kinderen weg.
Maar wat is dan jouw idee van een oplossing voor nu?
Ik weet niet of deze vraag aan mij is gericht, ik heb geen kant en klare oplossing. Het valt mij gewoon op dat TO binnen een korte periode meerdere topics over het zelfde probleem plaatst, en dat dat op aandachttrekkerij lijkt. Ik hou zelf niet zo van mensen die heel veel aandacht voor hun problemen vragen, maar er niets aan doen en een jaar later nog steeds aandacht vragen voor hetzelfde probleem. Ik denk dat ik daar niet de enige in ben. Dan heb ik het niet over onoplosbare problemen zoals ziekte, maar wel als dingen als geen werk hebben of in een ongelukkige relatie zitten. Ik begrijp overigens volledig dat probleem van TO erg lastig is.
Ik heb geen ervaring op dit gebied, maar ik denk dat contact opnemen met het juridisch loket voor informatie over de situatie rond het huis, met vrienden en familie om te kijken welke ondersteuning ze kan krijgen een goed idee is. En er bestaat op internet vast veel informatie/ondersteuning over wat te doen in dit soort situaties. En als ze nog wil kijken of ze wil verder gaan met haar geliefde, kan ze zelf een zeer duidelijk gesprek met hem hebben waarin ze heb ultimatums stelt die ze dan ook strikt handhaaft. Vent niet luisteren, dan vrouw en kinderen weg.
woensdag 21 september 2011 om 11:06
quote:katjabb schreef op 21 september 2011 @ 11:01:
@ wdr bedankt!
@ primabella... Als ik het zelf mocht bepalen...Dan zou ik mijn vriend een paar maanden geven om een ander huis te vinden en de tijd dat hij er nog wel is ten minste de helft van de huur laten betalen. In de tussentijd zou ik proberen om extra/ander werk te vinden zodat ik de kosten in de toekomst zelf zou kunnen dragen en evt oppas/4de crechedag voor de kinderen regelen. Dat laatste kan ik nu al doen, ben ik ook mee bezig, maar mijn vriend wil dus absoluut niet vertrekken.Kattja, dit hele berichtje gaat over geld en kosten. Afgelopen mei zat je nog te denken over een derde kind met deze man, omdat ie zo'n leuke vader was volgens jou. Waar is je gevoel? Vind je het niet veeeeeeeeeel belangrijker om je relatie te redden, jullie hebben potverdikkie 2 hele kleine kinderen samen, moeten die zomaar hun vader missen? Denk je daar dan helemaal niet bij na?
@ wdr bedankt!
@ primabella... Als ik het zelf mocht bepalen...Dan zou ik mijn vriend een paar maanden geven om een ander huis te vinden en de tijd dat hij er nog wel is ten minste de helft van de huur laten betalen. In de tussentijd zou ik proberen om extra/ander werk te vinden zodat ik de kosten in de toekomst zelf zou kunnen dragen en evt oppas/4de crechedag voor de kinderen regelen. Dat laatste kan ik nu al doen, ben ik ook mee bezig, maar mijn vriend wil dus absoluut niet vertrekken.Kattja, dit hele berichtje gaat over geld en kosten. Afgelopen mei zat je nog te denken over een derde kind met deze man, omdat ie zo'n leuke vader was volgens jou. Waar is je gevoel? Vind je het niet veeeeeeeeeel belangrijker om je relatie te redden, jullie hebben potverdikkie 2 hele kleine kinderen samen, moeten die zomaar hun vader missen? Denk je daar dan helemaal niet bij na?
woensdag 21 september 2011 om 11:09
Nee Lila,
omdat ook uit haar vorige topics naar voren komt dat het de TO voornamelijk om geld en materie gaat. Groter huis, beter inkomen, meer status (kijk naar topic waarin ze baalt dat haar vriend weigert ander werk te zoeken met meer status en inkomen omdat hij in zijn huidige baan blijft). Ook hier in dit topic komt dat weer naar voren.
Merkkleding, kinderschoenen van minimaal 100 euro voor een driejarig kindje omdat het 't juiste merk is etc. etc... Dat 'luxeleventje' moet bekostigd worden en hij wil daar niet zo aan meewerken. Hij wordt in een positie geduwd die hij nooit heeft gewild. Soit, hij is een zak hooi hoor, en altijd al geweest ook. Had hij geen kinderen gewild had hij er maar een knoop in moeten laten leggen, maar ik geloof dat de TO een redelijk manipulatief typje is... Het is niet snel goed voor haar als hij niet de juiste baan heeft, de kinderen niet de juiste kleding hebben en zij niet in het juiste huis woont. Kan daar niet zo goed tegen....
Die hele relatie is vanaf begin af aan een grote farce en een grote stapel brandhout geweest en nu is het zaak om gezicht te houden naar de buitenwereld. Het draait in deze relatie niet om het geluk van beide partners. De TO houdt vast aan het beeld wat ze van haar ideale man heeft. Dat is haar partner niet, en hij zal het ook nooit worden omdat zij vanaf het begin bezig is geweest met hem te willen veranderen en te willen kneden in dat wat zij wil in een man. Gaat niet werken. Kansloos.
omdat ook uit haar vorige topics naar voren komt dat het de TO voornamelijk om geld en materie gaat. Groter huis, beter inkomen, meer status (kijk naar topic waarin ze baalt dat haar vriend weigert ander werk te zoeken met meer status en inkomen omdat hij in zijn huidige baan blijft). Ook hier in dit topic komt dat weer naar voren.
Merkkleding, kinderschoenen van minimaal 100 euro voor een driejarig kindje omdat het 't juiste merk is etc. etc... Dat 'luxeleventje' moet bekostigd worden en hij wil daar niet zo aan meewerken. Hij wordt in een positie geduwd die hij nooit heeft gewild. Soit, hij is een zak hooi hoor, en altijd al geweest ook. Had hij geen kinderen gewild had hij er maar een knoop in moeten laten leggen, maar ik geloof dat de TO een redelijk manipulatief typje is... Het is niet snel goed voor haar als hij niet de juiste baan heeft, de kinderen niet de juiste kleding hebben en zij niet in het juiste huis woont. Kan daar niet zo goed tegen....
Die hele relatie is vanaf begin af aan een grote farce en een grote stapel brandhout geweest en nu is het zaak om gezicht te houden naar de buitenwereld. Het draait in deze relatie niet om het geluk van beide partners. De TO houdt vast aan het beeld wat ze van haar ideale man heeft. Dat is haar partner niet, en hij zal het ook nooit worden omdat zij vanaf het begin bezig is geweest met hem te willen veranderen en te willen kneden in dat wat zij wil in een man. Gaat niet werken. Kansloos.
woensdag 21 september 2011 om 11:09
quote:katjabb schreef op 21 september 2011 @ 11:01:
@ primabella... Als ik het zelf mocht bepalen...Dan zou ik mijn vriend een paar maanden geven om een ander huis te vinden en de tijd dat hij er nog wel is ten minste de helft van de huur laten betalen. In de tussentijd zou ik proberen om extra/ander werk te vinden zodat ik de kosten in de toekomst zelf zou kunnen dragen en evt oppas/4de crechedag voor de kinderen regelen. Dat laatste kan ik nu al doen, ben ik ook mee bezig, maar mijn vriend wil dus absoluut niet vertrekken.
Ik snap dit wel, maar hoe ga je dit dan aanpakken? Je zoekt nu denk ik naar een praktische, realistische optie, waarmee je aan de gang kan gaan. Dat lees ik hier niet uit. Wensen dat hij weggaat, helpt op dit moment niet.
@wdr bedankt voor je uitleg, maar mijn berichtje was eigenlijk voor TO
@ primabella... Als ik het zelf mocht bepalen...Dan zou ik mijn vriend een paar maanden geven om een ander huis te vinden en de tijd dat hij er nog wel is ten minste de helft van de huur laten betalen. In de tussentijd zou ik proberen om extra/ander werk te vinden zodat ik de kosten in de toekomst zelf zou kunnen dragen en evt oppas/4de crechedag voor de kinderen regelen. Dat laatste kan ik nu al doen, ben ik ook mee bezig, maar mijn vriend wil dus absoluut niet vertrekken.
Ik snap dit wel, maar hoe ga je dit dan aanpakken? Je zoekt nu denk ik naar een praktische, realistische optie, waarmee je aan de gang kan gaan. Dat lees ik hier niet uit. Wensen dat hij weggaat, helpt op dit moment niet.
@wdr bedankt voor je uitleg, maar mijn berichtje was eigenlijk voor TO
woensdag 21 september 2011 om 11:10
quote:katjabb schreef op 21 september 2011 @ 11:01:
@ wdr bedankt!
@ primabella... Als ik het zelf mocht bepalen...Dan zou ik mijn vriend een paar maanden geven om een ander huis te vinden en de tijd dat hij er nog wel is ten minste de helft van de huur laten betalen. In de tussentijd zou ik proberen om extra/ander werk te vinden zodat ik de kosten in de toekomst zelf zou kunnen dragen en evt oppas/4de crechedag voor de kinderen regelen. Dat laatste kan ik nu al doen, ben ik ook mee bezig, maar mijn vriend wil dus absoluut niet vertrekken.
Als ik je zo lees, is voor jou de relatie dus al over? Je bent al aan het denken hoe je het straks alleen gaat doen, en je grootste probleem is dat je vriend niet wilt vertrekken.
Heb je al aan hem gevraagd waarom hij niet wilt vertrekken? Wil hij soms jullie relatie nog wel een kans geven?
Heb je al aan jezelf gevraagd waarom jij de relatie (waar je een paar maanden geleden nog erg gelukkig mee was) wilt beëindigen terwijl jullie 2 kinderen hebben?
Hebben jullie echt alles al geprobeerd om hier uit te komen? Praten? Luisteren? Compromissen sluiten? Relatietherapie?
@ wdr bedankt!
@ primabella... Als ik het zelf mocht bepalen...Dan zou ik mijn vriend een paar maanden geven om een ander huis te vinden en de tijd dat hij er nog wel is ten minste de helft van de huur laten betalen. In de tussentijd zou ik proberen om extra/ander werk te vinden zodat ik de kosten in de toekomst zelf zou kunnen dragen en evt oppas/4de crechedag voor de kinderen regelen. Dat laatste kan ik nu al doen, ben ik ook mee bezig, maar mijn vriend wil dus absoluut niet vertrekken.
Als ik je zo lees, is voor jou de relatie dus al over? Je bent al aan het denken hoe je het straks alleen gaat doen, en je grootste probleem is dat je vriend niet wilt vertrekken.
Heb je al aan hem gevraagd waarom hij niet wilt vertrekken? Wil hij soms jullie relatie nog wel een kans geven?
Heb je al aan jezelf gevraagd waarom jij de relatie (waar je een paar maanden geleden nog erg gelukkig mee was) wilt beëindigen terwijl jullie 2 kinderen hebben?
Hebben jullie echt alles al geprobeerd om hier uit te komen? Praten? Luisteren? Compromissen sluiten? Relatietherapie?
woensdag 21 september 2011 om 11:13
quote:Oriane schreef op 21 september 2011 @ 11:09:
Nee Lila,
omdat ook uit haar vorige topics naar voren komt dat het de TO voornamelijk om geld en materie gaat. Groter huis, beter inkomen, meer status (kijk naar topic waarin ze baalt dat haar vriend weigert ander werk te zoeken met meer status en inkomen omdat hij in zijn huidige baan blijft). Ook hier in dit topic komt dat weer naar voren.
Merkkleding, kinderschoenen van minimaal 100 euro voor een driejarig kindje omdat het 't juiste merk is etc. etc... Dat 'luxeleventje' moet bekostigd worden en hij wil daar niet zo aan meewerken. Hij wordt in een positie geduwd die hij nooit heeft gewild. Soit, hij is een zak hooi hoor, en altijd al geweest ook. Had hij geen kinderen gewild had hij er maar een knoop in moeten laten leggen, maar ik geloof dat de TO een redelijk manipulatief typje is... Het is niet snel goed voor haar als hij niet de juiste baan heeft, de kinderen niet de juiste kleding hebben en zij niet in het juiste huis woont. Kan daar niet zo goed tegen....
Vergeet niet: de duurste en beste creche van de stad, want wie brengt zijn kinderen nou naar een 'normale' creche?
Raar he? Dat daar dan ineens wel veel geld in blijkt te gaan zitten? En dat vriend hier helemaal krankjorum van wordt.
O.k., nu stop ik echt .
Nee Lila,
omdat ook uit haar vorige topics naar voren komt dat het de TO voornamelijk om geld en materie gaat. Groter huis, beter inkomen, meer status (kijk naar topic waarin ze baalt dat haar vriend weigert ander werk te zoeken met meer status en inkomen omdat hij in zijn huidige baan blijft). Ook hier in dit topic komt dat weer naar voren.
Merkkleding, kinderschoenen van minimaal 100 euro voor een driejarig kindje omdat het 't juiste merk is etc. etc... Dat 'luxeleventje' moet bekostigd worden en hij wil daar niet zo aan meewerken. Hij wordt in een positie geduwd die hij nooit heeft gewild. Soit, hij is een zak hooi hoor, en altijd al geweest ook. Had hij geen kinderen gewild had hij er maar een knoop in moeten laten leggen, maar ik geloof dat de TO een redelijk manipulatief typje is... Het is niet snel goed voor haar als hij niet de juiste baan heeft, de kinderen niet de juiste kleding hebben en zij niet in het juiste huis woont. Kan daar niet zo goed tegen....
Vergeet niet: de duurste en beste creche van de stad, want wie brengt zijn kinderen nou naar een 'normale' creche?
Raar he? Dat daar dan ineens wel veel geld in blijkt te gaan zitten? En dat vriend hier helemaal krankjorum van wordt.
O.k., nu stop ik echt .
woensdag 21 september 2011 om 11:16
woensdag 21 september 2011 om 11:17
quote:lila01 schreef op 21 september 2011 @ 11:00:
Kattja, ik begrijp dat het heel moeilijk moet zijn geweest om in een vreemd land helemaal opnieuw te beginnen. En ik snap dat mijn berichtjes hard overkomen. Maar ik kan me nog herinneren dat ik nogal geschrokken was hoe je de vorige keer over je vriend en je kinderen schreef. Alsof het gevoel en de mening van je vriend er totaal niet toe deden en alsof je kinderen zag als een leuke accessoire, vandaar mijn felle reactie. Je vraagt hier om advies, waarom gelijk je vriend eruit willen zetten? Alleen maar omdat jullie onenigheid hebben over dat betalen? Hij gedraagt zich op dit moment ook erg onvolwassen, dat is waar, maar zoals ik al eerder schreef: zijn grens is denk ik een beetje bereikt. Probeer eens met elkaar te praten Kattja en vooral te LUISTEREN naar hem. Ik denk dat je daarmee veel meer bereikt.
Als mijn rug kapot gaat en als de huisarts daar geen advies meer over kan geven dan niet meer tillen, en als het mijn vriend allemaal niet uitmaakt of als hij denkt dat ik overdrijf...dan ja, ga ik het zelf oplossen. En als blijkt dat een van de leidsters op de creche een drugsgebruiker is die kinderen slaat en de directeur wil niks doen omdat er behalve de verhalen van de kinderen en jonge onervaren leidsters die bang zijn om het schriftelijk te bevestigen geen bewijs voor is dan ga ik een andere creche zoeken voor mijn kinderen, zelfs als mijn vriend het niet nodig vindt.
En waar heb je gelezen dat ik mijn kinderen als een accessoire zie? Ik heb hun komst niet helemaal goed gepland. En daar heb ik wel spijt van. Maar niet van het feit dat ik ze heb. En het neemt ook niet weg dat ik van ze hou.
Kattja, ik begrijp dat het heel moeilijk moet zijn geweest om in een vreemd land helemaal opnieuw te beginnen. En ik snap dat mijn berichtjes hard overkomen. Maar ik kan me nog herinneren dat ik nogal geschrokken was hoe je de vorige keer over je vriend en je kinderen schreef. Alsof het gevoel en de mening van je vriend er totaal niet toe deden en alsof je kinderen zag als een leuke accessoire, vandaar mijn felle reactie. Je vraagt hier om advies, waarom gelijk je vriend eruit willen zetten? Alleen maar omdat jullie onenigheid hebben over dat betalen? Hij gedraagt zich op dit moment ook erg onvolwassen, dat is waar, maar zoals ik al eerder schreef: zijn grens is denk ik een beetje bereikt. Probeer eens met elkaar te praten Kattja en vooral te LUISTEREN naar hem. Ik denk dat je daarmee veel meer bereikt.
Als mijn rug kapot gaat en als de huisarts daar geen advies meer over kan geven dan niet meer tillen, en als het mijn vriend allemaal niet uitmaakt of als hij denkt dat ik overdrijf...dan ja, ga ik het zelf oplossen. En als blijkt dat een van de leidsters op de creche een drugsgebruiker is die kinderen slaat en de directeur wil niks doen omdat er behalve de verhalen van de kinderen en jonge onervaren leidsters die bang zijn om het schriftelijk te bevestigen geen bewijs voor is dan ga ik een andere creche zoeken voor mijn kinderen, zelfs als mijn vriend het niet nodig vindt.
En waar heb je gelezen dat ik mijn kinderen als een accessoire zie? Ik heb hun komst niet helemaal goed gepland. En daar heb ik wel spijt van. Maar niet van het feit dat ik ze heb. En het neemt ook niet weg dat ik van ze hou.
woensdag 21 september 2011 om 11:20
quote:katjabb schreef op 21 september 2011 @ 11:17:
[...]
Als mijn rug kapot gaat en als de huisarts daar geen advies meer over kan geven dan niet meer tillen, en als het mijn vriend allemaal niet uitmaakt of als hij denkt dat ik overdrijf...dan ja, ga ik het zelf oplossen. En als blijkt dat een van de leidsters op de creche een drugsgebruiker is die kinderen slaat en de directeur wil niks doen omdat er behalve de verhalen van de kinderen en jonge onervaren leidsters die bang zijn om het schriftelijk te bevestigen geen bewijs voor is dan ga ik een andere creche zoeken voor mijn kinderen, zelfs als mijn vriend het niet nodig vindt.
En waar heb je gelezen dat ik mijn kinderen als een accessoire zie? Ik heb hun komst niet helemaal goed gepland. En daar heb ik wel spijt van. Maar niet van het feit dat ik ze heb. En het neemt ook niet weg dat ik van ze hou.Jouw leven is wel erg zwart / wit he?
[...]
Als mijn rug kapot gaat en als de huisarts daar geen advies meer over kan geven dan niet meer tillen, en als het mijn vriend allemaal niet uitmaakt of als hij denkt dat ik overdrijf...dan ja, ga ik het zelf oplossen. En als blijkt dat een van de leidsters op de creche een drugsgebruiker is die kinderen slaat en de directeur wil niks doen omdat er behalve de verhalen van de kinderen en jonge onervaren leidsters die bang zijn om het schriftelijk te bevestigen geen bewijs voor is dan ga ik een andere creche zoeken voor mijn kinderen, zelfs als mijn vriend het niet nodig vindt.
En waar heb je gelezen dat ik mijn kinderen als een accessoire zie? Ik heb hun komst niet helemaal goed gepland. En daar heb ik wel spijt van. Maar niet van het feit dat ik ze heb. En het neemt ook niet weg dat ik van ze hou.Jouw leven is wel erg zwart / wit he?
woensdag 21 september 2011 om 11:21
Niemand zegt dat je niet van je kinderen houdt. Wel komt het over alsof je vriend niet meer is dan een zaaddonor en vooral zijn eigen weg niet mag volgen als dat niet in jouw financiele plaatje past. Geen greintje liefde naar hem komt naar voren. Werken moet ie, veel geld verdienen en kinderen produceren. Daar houdt het wel zo'n beetje bij op.
De wereld draait nogal om jou om maar zo te zeggen.
Nu is het te laat en nu moet je gewoon je lering trekken en weggaan en het dus in je eentje doen. Houdt ook in dat je geen prinsesje meer moet willen spelen en dat je die droom gewoon even op de lange baan schuift. Want zo kom je wel over. In al je topics. En dat ligt gerust niet aan ons dat wij dat zo opvatten.
De wereld draait nogal om jou om maar zo te zeggen.
Nu is het te laat en nu moet je gewoon je lering trekken en weggaan en het dus in je eentje doen. Houdt ook in dat je geen prinsesje meer moet willen spelen en dat je die droom gewoon even op de lange baan schuift. Want zo kom je wel over. In al je topics. En dat ligt gerust niet aan ons dat wij dat zo opvatten.
woensdag 21 september 2011 om 11:22
Mijn excuses voor dat laatste, over je kinderen, Kattja. Ik vind dat ik daarin te ver ga. Natuurlijk hou je van je kinderen. Maar ik doe mijn best om jou te begrijpen, het lukt me gewoon niet. Ik lees alleen maar heel veel IK. En je hebt nog niet 1 keer geantwoord op de vraag die hier veel mensen stellen. Waarom LUISTER je niet eens naar wat je vriend voelt en zou willen en waarom is het niet de moeite waard om jullie relatie te redden in het belang van de kinderen?
woensdag 21 september 2011 om 11:24
Overigens trekt ook niemand hier partij voor je vriend. We vinden het allemaal een enorme lutser. Reden ook waarom wij allemaal gewoon geen relatie met hem hebben natuurlijk. Maar het is je eigen keuze geweest. Het is je eigen keuze geweest om een kind bij hem te krijgen en te drammen voor een tweede kind.
En daar moet je nu de consequenties van aanvaarden. Ga bij hem weg en stop met zeiken. DOE eens iets in plaats van jammeren. Je weet dat je van hem niks kunt verwachten, alimentatie gaat hij je toch niet betalen voor de kinderen (zie zijn eerste kind en zijn ex).
En daar moet je nu de consequenties van aanvaarden. Ga bij hem weg en stop met zeiken. DOE eens iets in plaats van jammeren. Je weet dat je van hem niks kunt verwachten, alimentatie gaat hij je toch niet betalen voor de kinderen (zie zijn eerste kind en zijn ex).
woensdag 21 september 2011 om 11:24
Ik kan alleen maar concluderen dat jij als enig kind van rijke ouders door en door bent verwend en dat je daarom nu moeite hebt om je te handhaven in de 'echte wereld'. Een wereld die niet alleen meer draait om jou, maar ook om andere mensen die ook gevoelens, wensen en verlangens hebben.
O.k. nu ben ik echt weg .
O.k. nu ben ik echt weg .
woensdag 21 september 2011 om 11:26
Wat klinkt dit hysterisch. Het was toch geen overmacht dat je naar de duurste crèche van de stad moest gaan? Als je zo veel uitleg moet geven over vermeend drugsgebruik in de crèche, wek je alleen maar twijfels. Dat zal je vriend misschien ook hebben gehad.
Hoe dan ook, je wil de relatie verbreken. Voordeel is dat je je a.s. ex dan wel kan dwingen financieel bij te dragen. Hoera.
Hoe dan ook, je wil de relatie verbreken. Voordeel is dat je je a.s. ex dan wel kan dwingen financieel bij te dragen. Hoera.
Ga in therapie!
