Geld & Recht
alle pijlers
Wie weet de weg in uitkeringsland?
dinsdag 12 oktober 2010 om 17:51
Ik stel hier een vraag voor iemand anders, die door de bomen het bos niet meer ziet. Omdat ik haar graag wil helpen (maar ook niet wegwijs ben in uitkeringen etc) stel ik hier de vraag in de hoop dat er iemand is die kan helpen.
De persoon in kwestie kwam er tijdens haar studie (op haar 20e) achter dat ze een chronische ziekte had. Ze had dus geen arbeidsverleden op dat moment. Omdat de ziekte geen invloed had op haar functioneren, deed ze geen beroep op de Wajong en is ze fulltime gaan werken.
Toch werd tijdens die eerste baan duidelijk (helaas wel na 8 maanden -de termijn waarbinnen je je moet aanmelden voor wajong-) dat fulltime werken niet ging. Ook haar artsen adviseerden een werkweek van maximaal 20 uur.
Ze nam een andere baan voor 32 uur per week (er was dus een onderbreking), maar ze belandde in de ziektewet en kreeg ook haar ontslag.
Het UWV zegt nu dat ze fulltime moet gaan werken, terwijl dat medisch gezien niet kan. Maar ze wil ook niet in de ziektewet blijven; ze wil werken! Maar als ze werkt, kan dat nooit zoveel uren zijn dat ze in haar eigen levensonderhoud kan voorzien.
Het duurt nog anderhalf jaar voordat ze voor WIA in aanmerking komt. Is er een tussenoplossing?
Word er zo radeloos van om iemand zo verdrietig te zien!
De persoon in kwestie kwam er tijdens haar studie (op haar 20e) achter dat ze een chronische ziekte had. Ze had dus geen arbeidsverleden op dat moment. Omdat de ziekte geen invloed had op haar functioneren, deed ze geen beroep op de Wajong en is ze fulltime gaan werken.
Toch werd tijdens die eerste baan duidelijk (helaas wel na 8 maanden -de termijn waarbinnen je je moet aanmelden voor wajong-) dat fulltime werken niet ging. Ook haar artsen adviseerden een werkweek van maximaal 20 uur.
Ze nam een andere baan voor 32 uur per week (er was dus een onderbreking), maar ze belandde in de ziektewet en kreeg ook haar ontslag.
Het UWV zegt nu dat ze fulltime moet gaan werken, terwijl dat medisch gezien niet kan. Maar ze wil ook niet in de ziektewet blijven; ze wil werken! Maar als ze werkt, kan dat nooit zoveel uren zijn dat ze in haar eigen levensonderhoud kan voorzien.
Het duurt nog anderhalf jaar voordat ze voor WIA in aanmerking komt. Is er een tussenoplossing?
Word er zo radeloos van om iemand zo verdrietig te zien!
zondag 17 oktober 2010 om 22:58
Ze zal een keuring krijgen om te zien of ze nog wel in de ziektewet hoort. Als de arts haar beter acht heeft ze trouwens maar een bezwaartermijn van 14 dagen!! Als ze dus verwacht dat ze haar beter gaan melden moet ze nu alvast gaan kijken hoe ze dat bezwaar gaat regelen. Ze kan om wat meer tijd te hebben wel voorlopig bezwaar indienen. Voorbeeld daarvan hebben ze dacht ik op de site van het juridisch loket staan. Dan heb je tenminste wat meer tijd.
zondag 17 oktober 2010 om 23:05
Ik ken iemand die afgewezen werd voor Wajong, omdat ze vanaf haar 18e ging werken. Toen ze deze baan kwijtraakte, vroeg ze uitkering aan, maar ze moest volgens CWI Wajong aanvragen omdat ze doof is (wat moeilijk is om aan werk te komen overigens).
Wajong werd afgewezen omdat ze niet 'geregistreerd' staat ergens dat ze doof is en Wajong kan krijgen in de toekomst. Haar ouders waren niet op de hoogte van het feit dat er Wajong bestond omdat voor dove mensen (helaas!) heel moeilijk was om aan werk te komen. Wel heeft ze dit geprobeerd aan te vechten dmv correspondentie met het UWV zelf, maar ze wezen het gewoon af.... Ze is gewoon doof geboren, dus zowieso voor haar 18e al doof. Maar omdat er geen melding van is gemaakt, en ze gewoon op haar 18e is gaan werken, heeft ze een arbeidsverleden. Nu moet ze gewoon rondkomen van een schamel loontje als schoonmaakster geloof ik, terwijl ze geleerd heeft voor iets in de administratieve branche. Heel cru.... En een aantal van haar dove vrienden hebben wel Wajong, dat snap ik dus ook niet.
Wajong werd afgewezen omdat ze niet 'geregistreerd' staat ergens dat ze doof is en Wajong kan krijgen in de toekomst. Haar ouders waren niet op de hoogte van het feit dat er Wajong bestond omdat voor dove mensen (helaas!) heel moeilijk was om aan werk te komen. Wel heeft ze dit geprobeerd aan te vechten dmv correspondentie met het UWV zelf, maar ze wezen het gewoon af.... Ze is gewoon doof geboren, dus zowieso voor haar 18e al doof. Maar omdat er geen melding van is gemaakt, en ze gewoon op haar 18e is gaan werken, heeft ze een arbeidsverleden. Nu moet ze gewoon rondkomen van een schamel loontje als schoonmaakster geloof ik, terwijl ze geleerd heeft voor iets in de administratieve branche. Heel cru.... En een aantal van haar dove vrienden hebben wel Wajong, dat snap ik dus ook niet.
donderdag 21 oktober 2010 om 13:37
quote:ZwitsalMeisje schreef op 17 oktober 2010 @ 23:05:
Nu moet ze gewoon rondkomen van een schamel loontje als schoonmaakster geloof ik, terwijl ze geleerd heeft voor iets in de administratieve branche. Heel cru.... En een aantal van haar dove vrienden hebben wel Wajong, dat snap ik dus ook niet.
Maar Wajong is 75% van het minimumloon. Criterium voor de Wajong is dan ook of je al dan niet in staat bent om voor jezelf het sociaal minimum dat geldt voor iemand van jouw leeftijd, te verdienen met werk. Als zij werkt als schoonmaakster, krijgt zij minimaal het minimumloon, wat al hoger ligt dan Wajong, en helemaal hoger dan het sociaal minimum (Bijstand). Niet lullig bedoeld, maar waarom zou je dan Wajong willen?
Het verhaal dat iemand niet 'geregistreerd' staat als gehandicapt, volg ik trouwens niet. Er hoeft nergens iets geregisteerd te zijn, je moet alleen aan kunnen tonen dat je voor je 17e al arbeidsongeschikt was (dus totaal niet in staat om te werken) of dat je dat geworden bent tijdens je studie (en voor je 30e). Er is echt geen centrale administratie waarin staat wie er gehandicapt is en wie niet. Wajong moet je ook zelf aanvragen, je wordt niet echt automatisch uitgenodigd als je 18 wordt en je 'ergens' geregistreerd staat als gehandicapt. Het enige is dat je aan moet kunnen tonen dat je niet kunt werken, en als je al een arbeidsverleden hebt, is dat knap lastig. (Niet onmogelijk trouwens, in bepaalde gevallen lukt het wel.) Als zij wél op haar 18e Wajong toegekend had gekregen, en ze was fulltime gaan werken, zou ze ook geen Wajong meer krijgen. Het enige verschil is dat iemand die uit de Wajong komt, nog vijf jaar terug kan vallen in de Wajong wanneer werken toch niet lukt. Maar zij werkt nu, dus bouwt ook bepaalde rechten op. Als zij nu volledig werkt en toch uit zou vallen en om wat voor reden dan ook volledig arbeidsongeschikt zou raken, zou ze een hogere uitkering krijgen dan Wajongers ooit kunnen ontvangen. Werken is nu eenmaal ook financieel aantrekkelijker dan thuiszitten. En dan heb ik het nog niet eens over de sociale, maatschappelijke en psychologische voordelen van werken. Wat is daar zo cru aan?
Nu moet ze gewoon rondkomen van een schamel loontje als schoonmaakster geloof ik, terwijl ze geleerd heeft voor iets in de administratieve branche. Heel cru.... En een aantal van haar dove vrienden hebben wel Wajong, dat snap ik dus ook niet.
Maar Wajong is 75% van het minimumloon. Criterium voor de Wajong is dan ook of je al dan niet in staat bent om voor jezelf het sociaal minimum dat geldt voor iemand van jouw leeftijd, te verdienen met werk. Als zij werkt als schoonmaakster, krijgt zij minimaal het minimumloon, wat al hoger ligt dan Wajong, en helemaal hoger dan het sociaal minimum (Bijstand). Niet lullig bedoeld, maar waarom zou je dan Wajong willen?
Het verhaal dat iemand niet 'geregistreerd' staat als gehandicapt, volg ik trouwens niet. Er hoeft nergens iets geregisteerd te zijn, je moet alleen aan kunnen tonen dat je voor je 17e al arbeidsongeschikt was (dus totaal niet in staat om te werken) of dat je dat geworden bent tijdens je studie (en voor je 30e). Er is echt geen centrale administratie waarin staat wie er gehandicapt is en wie niet. Wajong moet je ook zelf aanvragen, je wordt niet echt automatisch uitgenodigd als je 18 wordt en je 'ergens' geregistreerd staat als gehandicapt. Het enige is dat je aan moet kunnen tonen dat je niet kunt werken, en als je al een arbeidsverleden hebt, is dat knap lastig. (Niet onmogelijk trouwens, in bepaalde gevallen lukt het wel.) Als zij wél op haar 18e Wajong toegekend had gekregen, en ze was fulltime gaan werken, zou ze ook geen Wajong meer krijgen. Het enige verschil is dat iemand die uit de Wajong komt, nog vijf jaar terug kan vallen in de Wajong wanneer werken toch niet lukt. Maar zij werkt nu, dus bouwt ook bepaalde rechten op. Als zij nu volledig werkt en toch uit zou vallen en om wat voor reden dan ook volledig arbeidsongeschikt zou raken, zou ze een hogere uitkering krijgen dan Wajongers ooit kunnen ontvangen. Werken is nu eenmaal ook financieel aantrekkelijker dan thuiszitten. En dan heb ik het nog niet eens over de sociale, maatschappelijke en psychologische voordelen van werken. Wat is daar zo cru aan?
