21 weken zwanger van 2-ling bmm 1,5 cm en ontsluiting

Hoi allemaal,



Inmiddels ben ik 21 dagen zwanger van 2 jongens. Ik ben zwanger geworden door middel van clomid, ze hebben beide hun eigen placenta etc dus gaan ze er van uit dat het twee eig is.



Omdat ik vorig jaar een lysexie heb gehad was de kans op vroeg geboorte al groter plus het feit dat het er twee zijn.

Hierdoor werd ik al scherp in de gaten gehouden en nu hebben ze 2 maanden geleden voor het eerst gemeten dat mijn baarmoeder mond dunner was.

Op dat moment was hij 2,7 cm toen hebben ze een pessarium geplaatst en nu, na een hoop stress is hij 1,5 cm.

toen ik dinsdag binnenkwam op de sehv met licht bloed verlies, menstruatie pijn en hematurie hebben ze die dus gemeten en ook direct gevoeld. De baarmoedermond leek dus al een beetje open te staan echter durven ze niet verder te voelen om dat ze bang zijn daarmee meer kwaad te doen dan goed. De onderste jongen ligt erg laag en met zn voetjes bij de uitgang.



omdat ik pas 21 weken zwanger ben kunnen ze nu niets voor mij doen, opnemen doen ze niet omdat het nog te vroeg is.

Ik krijg niet echt een duidelijk advies in wat ik wel en niet kan en mag doen, de ene gyn zegt zoveel mogelijk liggen de ander zegt weer dat zitten en liggen prima is zolang ik niet teveel loop.

zijn er mensen die dit mee hebben gemaakt en zo ja wat zijn jullie ervaringen?



Verder zoek ik me suf op internet om te zoeken of ze nu niets kunnen doen en zo ja wat maar het lijkt er toch op dat ze tot 24 weken niets doen. Dring er nu wel op aan dat ze me met 24 weken opnemen en alvast preventief een longrijpingsprik geven.



Helaas is volledige bedrust verdomde lastig aangezien ik er sinds een maand alleen voor sta. We zijn heel bewust samen zwanger geworden in het ziekenhuis, en na een aantal flinke ruzies heeft mijn vriend mij met 16 weken zwangerschap zonder pardon op straat gezet. Rechten schijn ik niet te hebben omdat zijn woning geen huurwoning is en ik nog geen twee jaar stond ingeschreven in de gemeente kom ik ook niet voor urgentie in aanmerking.

Ik leef nu dus al een aantal weken van bank naar bank en aan het eind van de maand zou ik niet meer weten waar ik nog terecht kan. Meneer zoekt geen contact uit zich zelf, neemt heel soms op als ik hem bel en begint dan over dat het niet uit maakt hoeveel babys ik in mijn buik heb, ik kom er bij hem niet meer in.



De bedrust schiet er dus eigenlijk volledig bij in, niet dat ik het niet belangrijk vind maar als je elke nacht op een andere bank ligt gaat dat gewoon niet.



Emotioneel is het op het moment allemaal veel te zwaar voor me, elke ochtend dat ik wakker word lijkt het of de wereld een donkere plek is en maak ik me druk over waar ik de volgende nacht slaap en of mijn jongens nog blijven zitten waar ze zitten. Het gaat zelfs zo ver dat ik, de persoon die er lang over heeft gedaan om zwanger te worden, vorige week een afspraak had met het FIOM over het beindigen van de zwangerschap, ik ben zo depressief dat ik niet meer helder denk en een klein moment dacht ik dus dat het voor de babys eerlijker was om de zwangerschap te beindigen. Al bij het eerste gesprek bleek voor mij dat het geen optie was, wat ik nu ik weer wat helder kan na denken eigenlijk altijd al heb geweten.



Elke nacht word ik wakker, als ik uiteindelijk in slaap gevallen ben, zwetend en angstig omdat ik nog geen plekje heb waar ik twee wiegjes kan neer zetten. Helaas gebeurd het ook nog bijna elke ochtend vooral als ik weer even in slaap dommel dat ik droom over ''"de vader" wat natuurlijk ook niet echt mee werkt.



Heb in het ziekenhuis met een medisch maatschappelijk werker gesproken, echt geen zak aan gehad helaas. Bleef doorgaan over waar de vader in dit verhaal was, tja als ik dat eens wist..



Verder heb ik een afspraak gehad bij een instantie via het ggz voor moeders met een prenatale depressie, deze maakte me eigenlijk alleen maar bang omdat ze vertelde dat als ik geen dak boven mijn hoofd heb als de kinderen geboren worden ( god weet hoelang dat nog duurt of hoe kort) ze mij niet uit het ziekenhuis laten gaan (logisch) en jeugdzorg moet ingrijpen... uhm ja ik ben geen alcolist of gokverslaafde, ik ben alleen op straat gezet en kan het me financiel niet veroorloven om in de vrije sector te huren.



Ik maak me veel en vaak zorgen, ben bang dat ik de jongens verlies en bij elke harde buik schiet ik behoorlijk in de stres, helemaal omdat ik nu steeds vaker krampen krijg. De harde buiken heb ik de hele dag door.





Alle ervaringen zijn meer dan welkom!!!

Sorry voor het hele verhaal, ik begrijp dat het veel is..

liefs iemand die momenteel even behoorlijk in de put zit

Bedankt voor het mee denken, medisch maatschappelijk werk een aantal keren gesproken in het ziekenhuis maar gezien ik in de regio Amsterdam woon kunnen al deze instanties niets betekenen in het zoeken van (tijdelijke) woonruimte.

De gemeente zegt doodleuk: wij geven geen urgenties voor zwangerschap want mevrouw dan zou iedereen wel zwanger worden.. tuurlijk!



Ik heb morgen weer een afspraak bij een instantie, naam via pb, maar ook deze instantie heeft al aangegeven niets te kunnen doen.



Wat betreft het Fiom, die gaf aan dat de huizen en opvangplaatsen waar zij mee werken zijn voor tienermoeders en ongeplande zwangerschappen.. Seriously!?



Overigens zijn de opvangen die ik vandaag heb gesproken er voornamelijk als je een drugs/geld probleem hebt of mishandeld bent door je ex of wie dan ook..



waar ik ga wonen als de jongens er zijn, ik heb geen idee dat is ook mijn grootste angst en de reden geweest dat ik het beindigen van de zwangerschap heb onderzocht. Bovestaande instanties hebben namelijk allemaal verteld dat als ik geen dak boven mijn hoofd heb als de kids geboren worden, who knows wanneer, het ziekenhuis verplicht is om jeugdzorg in te schakelen (logisch) en ik dan straks dus mijn kids kwijt ben..

Oh om terug te komen op de familie, helaas geen optie.. ouders vonden dat het de verantwoordelijkheid van de vader van de kinderen is sluiten zich volledig af voor het feit dat hun dochter er ineens helemaal alleen voor staat.. zelfde geld voor de verdere familie, zwaar christelijk en er al op tegen dat ik zwanger ben geworden zonder dat ik gehuwd ben.

Dank je wel! Heb hem aangeze

http://www.spedo.biz/deta ... =Rosaburgh%20Crisisopvang

deze heb ik vandaag gebeld! kreeg de tip al eerder, word lastig gezien de weinige plaatsen die ze hebben.

kreeg het advies via een zoekmachine te zoeken en ook daar kwam niets uit.



vrije sector gaat me helaas niet lukken. Moet het echt hebben van sociale huur.



woningnet sta ik nu 4 jaar ingeschreven en inderdaad urgentie vraag je aan bij de gemeente en dat gaat dan weer via het vierde huis, echter dan moet je in de gemeente amsterdam in de laatste 3 jaar minimaal 2 jaar ingeschreven staan.. ik sta ingeschreven sinds december. Volgens de gemeente hebben de kinderen geen rechten tot ze 4 jaar zijn en leerplichtig.



Ik zou dolgraag langere tijd bij iemand blijven maar helaas word ik dus wel gewoon weer weg gestuurd, vaak geven vriendinnen dan de schuld aan hun partner die het niet wil.



Soms word je daar ook heel boos van, want ik zou een vriendin ook niet de deur wijzen maar als ik me nu boos maak dan sta ik er straks helemaal alleen voor, niet heel handig.

Oeh vakantie huisje! ja die heb ik vanaf het weekend tot het eind van de maand, dan moet je er weer uit inverband met recreatie park en het seizoen? Overigens gaan ze die sleurhut dan ook platgooien en verbouwen dus langer blijven is geen optie.

Zit dan dus in elk geval voor een kleine 2 weken in the middle of no where maar heb ik even twee weken een plek waar ik kan blijven.



Dan ben ik overigens bijna 24 weken als ik er uit moet, dus ergens hoop ik ook dat ze me dan eindelijk opnemen met bedrust in het ziekenhuis...