Gezondheid
alle pijlers
Dochter van bijna 7 flauwgevallen
woensdag 21 augustus 2013 om 18:51
Hallo allemaal,
Vorige week hebben wij 2 oppervlakkige splintertjes uit mijn dochters hand gehaald, niks bijzonders. Op het moment dat het klaar was, liep ze weg, viel op de grond en bleef roerloos liggen. Ze is een paar seconden buiten bewustzijn geweest, maar kwam al snel weer bij en wist niet wat er was gebeurd.
Voor de zekerheid toch even bij de huisarts geweest. Die wist mij te vertellen dat flauwvallen op die leeftijd absoluut onmogelijk is en wilde haar meteen doorsturen naar de kinderarts. Sterker nog, de huisarts vermoedde epilepsie, maar eventueel was een hersentumor ook de mogelijke oorzaak. Wij zijn natuurlijk enorm geschrokken.
's Middags zaten we al bij de kinderarts. Die heeft eerst allerlei dingen gevraagd en haar toen uitgebreid lichamelijk onderzoek, met name allerlei neurologische testjes. Er is geen bloedonderzoek of beeldvormend onderzoek gedaan.
De conclusie van de kinderarts was dat ze was flauwgevallen! Ze hadden geen enkele aanwijzing voor epilepsie of een hersentumor. Wij natuurlijk enorm verbaasd (en opgelucht!), omdat de huisarts ons die ochtend had gemeld dat dit onmogelijk was op die leeftijd. De kinderarts heeft hier nog nooit van gehoord en was zeer verbaasd dat de huisarts dit had verteld. De kinderarts gaf zelfs aan dat kinderen juist gevoeliger zijn voor flauwvallen doordat ze eerder wat schommelingen hebben in de bloeddruk.
Op zich ben ik redelijk gerustgesteld en vind ik het verhaal van de kinderarts aannemelijk. Verder heeft mijn dochter ook helemaal geen klachten en voelt ze zich prima.
Het enige wat mij nog wat zorgen baart, is dat mijn dochter aangeeft helemaal niks vreemds van te voren hebben gevoeld. Is het mogelijk dat je geen enkel voorteken voelt bij flauwvallen? Of zou een kind van die leeftijd het niet opmerken, omdat die het niet herkent?
Ik hoop dat iemand mij hier antwoord op kan geven.
Alvast bedankt voor de reacties.
Groeten, Petra
Vorige week hebben wij 2 oppervlakkige splintertjes uit mijn dochters hand gehaald, niks bijzonders. Op het moment dat het klaar was, liep ze weg, viel op de grond en bleef roerloos liggen. Ze is een paar seconden buiten bewustzijn geweest, maar kwam al snel weer bij en wist niet wat er was gebeurd.
Voor de zekerheid toch even bij de huisarts geweest. Die wist mij te vertellen dat flauwvallen op die leeftijd absoluut onmogelijk is en wilde haar meteen doorsturen naar de kinderarts. Sterker nog, de huisarts vermoedde epilepsie, maar eventueel was een hersentumor ook de mogelijke oorzaak. Wij zijn natuurlijk enorm geschrokken.
's Middags zaten we al bij de kinderarts. Die heeft eerst allerlei dingen gevraagd en haar toen uitgebreid lichamelijk onderzoek, met name allerlei neurologische testjes. Er is geen bloedonderzoek of beeldvormend onderzoek gedaan.
De conclusie van de kinderarts was dat ze was flauwgevallen! Ze hadden geen enkele aanwijzing voor epilepsie of een hersentumor. Wij natuurlijk enorm verbaasd (en opgelucht!), omdat de huisarts ons die ochtend had gemeld dat dit onmogelijk was op die leeftijd. De kinderarts heeft hier nog nooit van gehoord en was zeer verbaasd dat de huisarts dit had verteld. De kinderarts gaf zelfs aan dat kinderen juist gevoeliger zijn voor flauwvallen doordat ze eerder wat schommelingen hebben in de bloeddruk.
Op zich ben ik redelijk gerustgesteld en vind ik het verhaal van de kinderarts aannemelijk. Verder heeft mijn dochter ook helemaal geen klachten en voelt ze zich prima.
Het enige wat mij nog wat zorgen baart, is dat mijn dochter aangeeft helemaal niks vreemds van te voren hebben gevoeld. Is het mogelijk dat je geen enkel voorteken voelt bij flauwvallen? Of zou een kind van die leeftijd het niet opmerken, omdat die het niet herkent?
Ik hoop dat iemand mij hier antwoord op kan geven.
Alvast bedankt voor de reacties.
Groeten, Petra
donderdag 22 augustus 2013 om 10:59
Wat een ongelofelijk domme opmerking van die huisarts zeg. Waar heeft die z'n papieren gehaald!?
Ik viel als kind ook al flauw. De eerste keer omdat ik me in m'n vinger had gesneden omdat ik schijnbaar een ontbijtje voor mijn ouders had willen maken. Ik was 6 denk ik? Weet ik niks meer van hoor. En later ook nog wel eens: ik had een spiertje verrekt in mijn nek met het doen van het een mislukte handstand. Hop: op de grond. Toen ik tiener was, was ik altijd ontzettend duizelig bij het opstaan. En nu heb ik het nog wel eens: prikken halen vind ik verschrikkelijk, en als ik mezelf snijd ook. Bij iemand anders heb ik er totaal geen moeite mee, maar mezelf.. Tja. Ik voel het aankomen en weet wat ik moet doen: zitten en hoofd tussen de benen.
Ik viel als kind ook al flauw. De eerste keer omdat ik me in m'n vinger had gesneden omdat ik schijnbaar een ontbijtje voor mijn ouders had willen maken. Ik was 6 denk ik? Weet ik niks meer van hoor. En later ook nog wel eens: ik had een spiertje verrekt in mijn nek met het doen van het een mislukte handstand. Hop: op de grond. Toen ik tiener was, was ik altijd ontzettend duizelig bij het opstaan. En nu heb ik het nog wel eens: prikken halen vind ik verschrikkelijk, en als ik mezelf snijd ook. Bij iemand anders heb ik er totaal geen moeite mee, maar mezelf.. Tja. Ik voel het aankomen en weet wat ik moet doen: zitten en hoofd tussen de benen.
donderdag 22 augustus 2013 om 21:20
vrijdag 23 augustus 2013 om 18:26
Vasovagale reactie
Zie met name de uilokkende factoren
Frequente oorzaken van vasovagale syncope zijn:
langdurig staan
een pijnlijke of onaangename ervaring (injectie, zien van bloed)
langdurige blootstelling aan hitte
extreme emoties
honger
oververmoeidheid
misselijkheid of overgeven
urineren ('micturitiele syncope') of ontlasten (relatief vaak bij toiletbezoek 's nachts)
slikken ('deglutitiele syncope')
contactlenzen inzetten/uithalen
heel hard niezen
Zie met name de uilokkende factoren
Frequente oorzaken van vasovagale syncope zijn:
langdurig staan
een pijnlijke of onaangename ervaring (injectie, zien van bloed)
langdurige blootstelling aan hitte
extreme emoties
honger
oververmoeidheid
misselijkheid of overgeven
urineren ('micturitiele syncope') of ontlasten (relatief vaak bij toiletbezoek 's nachts)
slikken ('deglutitiele syncope')
contactlenzen inzetten/uithalen
heel hard niezen
Je bent zelf een theepot
vrijdag 23 augustus 2013 om 20:04
Hier nog iemand die vaak als kind is flauwgevallen (en nog steeds regelmatig helaas). Nooit door bloed, maar door hitte, ziekte, uitputting. Mijn ouders zijn huisarts en hebben zich er nooit zorgen om gemaakt, sommige mensen vallen nou eenmaal makkelijk flauw!
Als kind herkende ik inderdaad de signalen van flauwvallen nog niet, inmiddels gelukkig wel! Misschien kun je het je dochter uitleggen, dat als ze bijvoorbeeld vlekken ziet of een piep hoort rustig gaat zitten?
Als kind herkende ik inderdaad de signalen van flauwvallen nog niet, inmiddels gelukkig wel! Misschien kun je het je dochter uitleggen, dat als ze bijvoorbeeld vlekken ziet of een piep hoort rustig gaat zitten?
Wow, wat zie jij er vandaag geweldig uit!
maandag 26 augustus 2013 om 18:01
herken het wel, viel vroeger als kind ook regelmatig flauw. Wat bleek? Last van m'n suiker.. Geen diabetes, maar bij bijvoorbeeld oorbellen wisselen enzo kon mijn suiker die daling niet opvangen en viel ik flauw.
Hier was de remedie een grote zak van die kersjes (snoepjes) in huis halen. Eerst 2 van die kersjes eten, zit heel veel suiker in, daarna oorbellen wisselen.
Inmiddels nog steeds wel last van, zorg dat ik altijd dextro in m'n tas heb en mensen in mijn omgeving weten ervan...
Misschien dat je dochter ook zoiets heeft? Herken de leeftijd e.d. namelijk en het feit dat er iets gebeurt waarna je flauwvalt
Hier was de remedie een grote zak van die kersjes (snoepjes) in huis halen. Eerst 2 van die kersjes eten, zit heel veel suiker in, daarna oorbellen wisselen.
Inmiddels nog steeds wel last van, zorg dat ik altijd dextro in m'n tas heb en mensen in mijn omgeving weten ervan...
Misschien dat je dochter ook zoiets heeft? Herken de leeftijd e.d. namelijk en het feit dat er iets gebeurt waarna je flauwvalt
