Gezondheid
alle pijlers
Draagmoeder
dinsdag 13 maart 2018 12:34
Een van mijn gezinsleden probeert kinderen te krijgen, maar tot nu toe is het niet gelukt. Het wordt emotioneel steeds zwaarder en de kans van slagen steeds kleiner.
Nu heb ik nogal wat vruchtbare jaren voor de boeg en hoef zelf geen kinderen meer en de gedachte om me aan te bieden als draagmoeder speelt regelmatig door mijn hoofd.
Ik ben me ervan bewust dat het emotioneel een behoorlijke aanslag is en ik zal dit traject dan ook nooit starten zonder psychologische ondersteuning voor mij en mijn partner, maar wat ik me nu vooral afvraag is wat ik fysiek kan verwachten. Het zal dus om een plaatsing van een bevrucht eitje zijn, mijn eitjes worden niet gebruikt. Hoe ziet dat proces eruit tot aan de plaatsing.
En zijn er mensen met ervaring die deze willen delen?
Ik wil eerst alles weten zodat ik zelf kan besluiten of het echt, zonder twijfel wil doen, want ik wil niet iets aanbieden wat zo heftig is voor alle partijen om later terug te krabbelen omdat ik er niet goed genoeg over na heb gedacht.
Dit is dus een oriënterende vraag. Voor nu nog hypothetisch
Nu heb ik nogal wat vruchtbare jaren voor de boeg en hoef zelf geen kinderen meer en de gedachte om me aan te bieden als draagmoeder speelt regelmatig door mijn hoofd.
Ik ben me ervan bewust dat het emotioneel een behoorlijke aanslag is en ik zal dit traject dan ook nooit starten zonder psychologische ondersteuning voor mij en mijn partner, maar wat ik me nu vooral afvraag is wat ik fysiek kan verwachten. Het zal dus om een plaatsing van een bevrucht eitje zijn, mijn eitjes worden niet gebruikt. Hoe ziet dat proces eruit tot aan de plaatsing.
En zijn er mensen met ervaring die deze willen delen?
Ik wil eerst alles weten zodat ik zelf kan besluiten of het echt, zonder twijfel wil doen, want ik wil niet iets aanbieden wat zo heftig is voor alle partijen om later terug te krabbelen omdat ik er niet goed genoeg over na heb gedacht.
Dit is dus een oriënterende vraag. Voor nu nog hypothetisch
dinsdag 13 maart 2018 15:13
Iedereen heeft andere zwangerschappen, de impact die dat heeft op de kinderen van een (draag)moeder is daarom heel verschillend. De een zit met 6 weken ziek thuis en de ander werkt tot 36 weken fulltime en gaat 2 dagen na de bevalling weer gezellig mee naar de dierentuin/efteling/wat dan ook. Per defenitie stellen dat je de kinderen wat aan doet als je zwanger wordt (en het kind niet bij jullie blijft) vind ik wel erg gegeneraliseerd.
dinsdag 13 maart 2018 15:46
Waarom zou je je kinderen eraan bloot stellen. Ik vind het niet generaliserend maar realistisch.To is al 38 en nog niet eens zwanger.YellowLemonTree schreef: ↑13-03-2018 15:13Iedereen heeft andere zwangerschappen, de impact die dat heeft op de kinderen van een (draag)moeder is daarom heel verschillend. De een zit met 6 weken ziek thuis en de ander werkt tot 36 weken fulltime en gaat 2 dagen na de bevalling weer gezellig mee naar de dierentuin/efteling/wat dan ook. Per defenitie stellen dat je de kinderen wat aan doet als je zwanger wordt (en het kind niet bij jullie blijft) vind ik wel erg gegeneraliseerd.
dinsdag 13 maart 2018 15:53
.
Als ik het juist begrepen heb dan mag de wensmoeder bij aanvang van het traject juist nog geen 40 zijn. Dat is ook logischer omdat het de kans van slagen van IVF beïnvloedt (die nodig is om haar eigen eicel te bevruchten voordat die bij jou geplaatst zou worden).
dinsdag 13 maart 2018 15:53
Nergens schrijf ik dat ik 38 ben. Daarnaast zie ook ik niet hoe ik hier mijn kinderen mee zou beschadigen. Kinderen zijn super flexibel en al zou ik een zware zwangerschap hebben? Nou, dan is mamma even ziek. Dat levert ze echt geen trauma voor het leven op.
Er zijn een hele hoop redenen om het niet te doen en het doel van dit topic is die allemaal objectief te bekijken zodat ik goed beslagen ten ijs ga, maar dit inzicht deel ik niet
dinsdag 13 maart 2018 15:54
Heb ik dat dan verkeerd gelezen? Zal het straks even terug zoeken
dinsdag 13 maart 2018 15:57
Bijzonder dat je het welzijn/welbevinden van je eigen gezin niet eens meeweegt bij het nemen van een beslissing die ondanks dat jij er zelf zo luchtig over doet wel degelijk een gezondheidsrisico met zich mee brengt.HaPu schreef: ↑13-03-2018 15:53Nergens schrijf ik dat ik 38 ben. Daarnaast zie ook ik niet hoe ik hier mijn kinderen mee zou beschadigen. Kinderen zijn super flexibel en al zou ik een zware zwangerschap hebben? Nou, dan is mamma even ziek. Dat levert ze echt geen trauma voor het leven op.
Er zijn een hele hoop redenen om het niet te doen en het doel van dit topic is die allemaal objectief te bekijken zodat ik goed beslagen ten ijs ga, maar dit inzicht deel ik niet
dinsdag 13 maart 2018 16:04
Ongelooflijk. Als je niet leest wat ik schrijf, reageer dan ook niet. Ik schrijf nergens dat ik dit luchtig opneem. In mijn opening staat dat ik psychologische begeleiding wil met partner (gaat overigens altijd ook psychologische screening aan vooraf). Ik weet dat het een heftige keuze is en juist daarom wil ik me zo goed mogelijk oriënteren. Maar om te stellen dat ik hiermee mijn kinderen iets aan doe vind ik raar en nogal kort door de bocht
anoniem_358205 wijzigde dit bericht op 13-03-2018 16:07
0.34% gewijzigd
dinsdag 13 maart 2018 16:06
Ik vind het niet realistisch, tot is al zwanger geweest en weet hoe haar zwangerschappen tot nu toe zijn verlopen. Het kantwoord nu anders gaan, maar als de vorige goed gingen is dat wel een positief teken. Ik weet dan die van mij een hel zijn met van af week 4 spuien tot aan de bevalling, uitdroging en tekorten als gevolg. Ik kan er zo een jaar uitliggen dus zal het nooit doen. Maar ik ken ook genoeg mensen met meerdere zwagerschappen zonder noemenswaardige klachten, dan lijkt het me een andere overweging.
En je kind er aan blootstellen? Waarom zou het schadelijk zijn als tot goede zwagerschappen heeft? Dat to zo veel voor hun oom en tante over heeft lijkt me juist een prachtige ervaring.
Ligt aan de kinderen, to en de zwangerschap hoe alles gaat lopen natuurlijk maar ik vind je te stellig in het zo negatief te doen lijken voor de kinderen. Alsof die een trauma overhouden aan een zwangere of zieke moeder.
dinsdag 13 maart 2018 16:14
Nou inderdaad, je kinderen blootstellen aan een zwangerschap....
Je doet net of het kindermishandeling is.
Ik heb respect voor TO, je moet wel een erg groot hart hebben om zoiets te doen voor een ander, en in dat grote hart is plaats voor iedereen, ook voor haar kinderen.
Je doet net of het kindermishandeling is.
Ik heb respect voor TO, je moet wel een erg groot hart hebben om zoiets te doen voor een ander, en in dat grote hart is plaats voor iedereen, ook voor haar kinderen.
ik geef mn bek ook maar een douw
dinsdag 13 maart 2018 16:15
Tnx.YellowLemonTree schreef: ↑13-03-2018 16:06Maar ik ken ook genoeg mensen met meerdere zwagerschappen zonder noemenswaardige klachten, dan lijkt het me een andere overweging.
En je kind er aan blootstellen? Waarom zou het schadelijk zijn als tot goede zwagerschappen heeft? Dat to zo veel voor hun oom en tante over heeft lijkt me juist een prachtige ervaring.
Ik ben gelukkig gezegend met gemakkelijke zwangerschappen. Tegen het einde slaap ik slecht ivm omvang en gebrek aan blaas-ruimte, maar volgens mij heb ik letterlijk niet 1x overgegeven bij de kinderen.
Resultaten uit het verleden bieden natuurlijk geen garantie, maar het maakt wel dat ik wat minder huiverig ben voor het fysieke aspect van een zwangerschap,
dinsdag 13 maart 2018 18:02
als er al een psycholoog aan te pas moet komen zegt dat genoeg over de impact lijkt me. Je zegt zelf alHaPu schreef: ↑13-03-2018 16:04Ongelooflijk. Als je niet leest wat ik schrijf, reageer dan ook niet. Ik schrijf nergens dat ik dit luchtig opneem. In mijn opening staat dat ik psychologische begeleiding wil met partner (gaat overigens altijd ook psychologische screening aan vooraf). Ik weet dat het een heftige keuze is en juist daarom wil ik me zo goed mogelijk oriënteren. Maar om te stellen dat ik hiermee mijn kinderen iets aan doe vind ik raar en nogal kort door de bocht
Dat het heftig is maar besluit gewoon even voor je gezin dat dat wel kan.
dinsdag 13 maart 2018 18:19
Verdiep je ook goed in de juridische aspecten: jij baart een kind en bent dus op papier de moeder. En als je getrouwd bent is je man automatisch de vader (hoe dat zit als je niet getrouwd bent weet ik niet precies). Daar gaat nog een heel traject aan vastzitten waarbij jij het kind formeel moet afstaan. Schijnt er psychisch ook best in te hakken.
En idd maak goede afspraken over wie wanneer waarover beslist. Of opdraait voor extra kosten die jij moet maken
En idd maak goede afspraken over wie wanneer waarover beslist. Of opdraait voor extra kosten die jij moet maken
dinsdag 13 maart 2018 18:20
Waar schrijft ze dan dat het voor haar gezin wel even kan? Waar staat dat ze niet heeft nagedacht over wat het voor haar kinderen betekend?
Het lijkt me dat to een stuk beter kan inschatten wat dit met haar kinderen zou doen dan jij of ik. Je weet niet eens hou oud de kinderen zijn, hoe ze om gaan met veranderingen oid. En dat ze psychische ondersteuning wil omdat het niet niks is om 9 maanden een kind in je te laten groeien en dan af te staan vind ik al helemaal geen teken dat ze de emotionele kant te licht op neemt.
@TO; ik vind het heel lief dat je er zo serieus over na denkt. Ik heb er geen ervaring mee dus kan je er verder niet mee helpen. Misschien zou je wel voor je het aanbod doet (als je weet of ze dat traject in kunnen) een gesprek met een psycholoog kunnen voeren over dit alles en wat het met jou/jullie zou doen. Fysiek lijkt het me voor een groot deel (na de innesteling) vergelijkbaar met een normale zwangerschap. Verder lijken de vragen wie wanneer beslissingen maakt/mee beslist ook heel belangrijk. En ook of jij met de beslissing van een ander zou kunnen leven. Als zij na een slechte uitslag de zwangerschap willen afbreken zou je dat dan kunnen? En andersom ook, zou jij een zwangerschap door kunnen zetten terwijl jullie weten dat het kindje niet levensvatbaar is en daardoor tijdens of kort na de bevalling zal komen te overleiden? Dat voelt misschien als een kleine kans, maar ik heb het beide (wel zonder dat er een draagmoeder in het spel was) in mijn omgeving mee gemaakt. Hoewel het misschien officieel jou keuze is zou ik niet willen dat ik een andere keuze maak met hun kind dan zij hadden gewild. Juist omwille van de band die je met hun hebt zou ik met hun aan een kant willen staan ipv tegen over elkaar.
Is er niet speciaal voor draagmoeder een forum of Facebook pagina ergens waar je met je vragen terecht kan?
dinsdag 13 maart 2018 18:20
Het gezin heeft er minder last van dan TO zelf die het kind in zich zou dragen. Ja, het kan verwarrend zijn voor de kinderen dat mama een dikke buik krijgt maar vervolgens geen kind. En mama is misschien wat minder beschikbaar. Maar juist omdat ze het niet licht opneemt (neem ik aan) wil TO zich goed oriënteren voordat ze dit met het kinderloze stel bespreekt.
Het klinkt niet alsof to uit idealisme als draagmoeder zou willen functioneren voor zomaar iemand, ze houdt gewoon ontzettend veel van iemand die zonder hulp niet zwanger kan worden en gunt die een kind. Dat vind ik een mooi uitgangspunt.
Het klinkt niet alsof to uit idealisme als draagmoeder zou willen functioneren voor zomaar iemand, ze houdt gewoon ontzettend veel van iemand die zonder hulp niet zwanger kan worden en gunt die een kind. Dat vind ik een mooi uitgangspunt.
dinsdag 13 maart 2018 19:55
Ik vind het alleen maar heel mooi.
Ik ken niemand die draagmoeder is geweest. Ik heb wel een goede vriendin die haar eicellen gedoneerd heeft, en dus twee kinderen heeft die biologisch van haar zijn en ook erg op haar lijken.
Zij kan daar prima mee omgaan, haar dochter wist het niet toen ze heel klein was, nu wel, en die vindt het alleen maar heel bijzonder, heeft een speciale band met hun. Ze zijn immers ook eigenlijk halfzusjes. In ieder geval heeft ze er geen negatieve gevoelens bij.
Ik ken niemand die draagmoeder is geweest. Ik heb wel een goede vriendin die haar eicellen gedoneerd heeft, en dus twee kinderen heeft die biologisch van haar zijn en ook erg op haar lijken.
Zij kan daar prima mee omgaan, haar dochter wist het niet toen ze heel klein was, nu wel, en die vindt het alleen maar heel bijzonder, heeft een speciale band met hun. Ze zijn immers ook eigenlijk halfzusjes. In ieder geval heeft ze er geen negatieve gevoelens bij.
dinsdag 13 maart 2018 20:57
Hoi Hapu,
Mooi dat je dit overweegt voor je familielid.
Ik ben zelf 2 jaar geleden draagmoeder geweest voor goede vrienden.
Het was heel mooi, en ze zijn heel gelukkig met hun zoontje.
Bij ons was het alleen maar positief.
Zowel lichamelijk als psychisch heb ik er totaal geen moeite mee gehad.
Helaas is het in Nederland wel aan heel strenge regels verbonden (vumc). Voor zowel draagmoeder als wensmoeder. Als de vruchtbaarheid van de wensmoeder niet heel duidelijk afwezig is (zoals een missende baarmoeder), dan wordt het al snel afgewezen.
Dan kan je naar het buitenland, maar dan moet het wel zelf betaald worden.
Je zou je kunnen aanmelden op de facebook groep 'zwangervooreenander' Hier is ook een website van, met al veel informatie.
Succes met het uitvogelen van alle facetten, en met je uiteindelijke beslissing.
Mooi dat je dit overweegt voor je familielid.
Ik ben zelf 2 jaar geleden draagmoeder geweest voor goede vrienden.
Het was heel mooi, en ze zijn heel gelukkig met hun zoontje.
Bij ons was het alleen maar positief.
Zowel lichamelijk als psychisch heb ik er totaal geen moeite mee gehad.
Helaas is het in Nederland wel aan heel strenge regels verbonden (vumc). Voor zowel draagmoeder als wensmoeder. Als de vruchtbaarheid van de wensmoeder niet heel duidelijk afwezig is (zoals een missende baarmoeder), dan wordt het al snel afgewezen.
Dan kan je naar het buitenland, maar dan moet het wel zelf betaald worden.
Je zou je kunnen aanmelden op de facebook groep 'zwangervooreenander' Hier is ook een website van, met al veel informatie.
Succes met het uitvogelen van alle facetten, en met je uiteindelijke beslissing.
