Gezondheid
alle pijlers
Dystrofie
woensdag 18 juni 2014 om 09:01
Hoi, een zoon van 13 jaar van mijn beste vriend zit samen met zijn
> papa en mama in zak en as omdat de pijn vanuit zijn lies streek komt zijn benen zijn rose verkleurd en hij zich
> alleen met krukken bewegen en na 6 weken ziekenhuis en specialisten in
> Terneuzen is er na therapie geen enkele verbetering ze zeggen; het zit
> tussen zijn oren , hij gaat met rolstoel naar school en heeft veel uitval pijn , nu is hij onder behandeling in ziekenhuis te Rotterdam, heeft iemand dit ook meegemaakt bij jezelf of bij een ander en wat kan je hier aan doen om er van af te komen???
> papa en mama in zak en as omdat de pijn vanuit zijn lies streek komt zijn benen zijn rose verkleurd en hij zich
> alleen met krukken bewegen en na 6 weken ziekenhuis en specialisten in
> Terneuzen is er na therapie geen enkele verbetering ze zeggen; het zit
> tussen zijn oren , hij gaat met rolstoel naar school en heeft veel uitval pijn , nu is hij onder behandeling in ziekenhuis te Rotterdam, heeft iemand dit ook meegemaakt bij jezelf of bij een ander en wat kan je hier aan doen om er van af te komen???
woensdag 18 juni 2014 om 14:03
quote:lilalinda schreef op 18 juni 2014 @ 09:49:
je noemt het Dystrofie, dat klinkt niet als "tussen de oren", wat zeggen de specialisten preciesNee Dystrofie klinkt zeker niet als tussen de oren, de medische wereld kan veel genezen maar nog heel veel nog niet en dystrofie is een lastig pakket voor hun, ze weten er geen antwoord op dus denken dat het psychisch is, dit kan psychisch worden, deze jongen kan niet meer sporten, spelen laat staan fatsoenlijk bewegen, dit alles wat hij graag deed, dus geraakt in een isolement en de 24 uur pijn in zijn benen, ik hoop iemand tegen te komen die dit ook heeft meegemaakt of bij iemand anders en die er van genezen is, de specialisten geven alleen maar zware pijnstillers, dit is geen oplossing ..................
je noemt het Dystrofie, dat klinkt niet als "tussen de oren", wat zeggen de specialisten preciesNee Dystrofie klinkt zeker niet als tussen de oren, de medische wereld kan veel genezen maar nog heel veel nog niet en dystrofie is een lastig pakket voor hun, ze weten er geen antwoord op dus denken dat het psychisch is, dit kan psychisch worden, deze jongen kan niet meer sporten, spelen laat staan fatsoenlijk bewegen, dit alles wat hij graag deed, dus geraakt in een isolement en de 24 uur pijn in zijn benen, ik hoop iemand tegen te komen die dit ook heeft meegemaakt of bij iemand anders en die er van genezen is, de specialisten geven alleen maar zware pijnstillers, dit is geen oplossing ..................
donderdag 19 juni 2014 om 14:18
Vanuit mijn eigen ervaring heeft het volgende geholpen toen bij mij op ongeveer dezelfde leeftijd (posttraumatische) dystrofie werd vastgesteld:
- elke dag vitamine c extra bijslikken
- DSMO zalf voor het aangedane gebied
- geen pijnstilling slikken (daar zit je anders met pech je hele leven aan vast, zonder pijn leven als je altijd pijn hebt werkt verslavend, je kunt beter aan de pijn wennen (indien mogelijk natuurlijk)
- fysio- en manuele therapie volgens de Macedonische methode
- zoveel mogelijk alles doen en de pijn niet als slecht teken beschouwen!
In het ziekenhuis Hoogeveen heb ik gesprekken gehad, therapie of iets dergelijks bleek niet nodig omdat ik van nature goed met de pijn om kon gaan. Maar dit is wel een belangrijk aandachtspunt! Hoe te leven met de pijn.
Inmiddels heb ik nog steeds restverschijnselen en leven ik jaren later nog met pijn.... Maar heb ik een heel normaal leven, huis, kind, auto, baan
- elke dag vitamine c extra bijslikken
- DSMO zalf voor het aangedane gebied
- geen pijnstilling slikken (daar zit je anders met pech je hele leven aan vast, zonder pijn leven als je altijd pijn hebt werkt verslavend, je kunt beter aan de pijn wennen (indien mogelijk natuurlijk)
- fysio- en manuele therapie volgens de Macedonische methode
- zoveel mogelijk alles doen en de pijn niet als slecht teken beschouwen!
In het ziekenhuis Hoogeveen heb ik gesprekken gehad, therapie of iets dergelijks bleek niet nodig omdat ik van nature goed met de pijn om kon gaan. Maar dit is wel een belangrijk aandachtspunt! Hoe te leven met de pijn.
Inmiddels heb ik nog steeds restverschijnselen en leven ik jaren later nog met pijn.... Maar heb ik een heel normaal leven, huis, kind, auto, baan
