Gezondheid
alle pijlers
eileiders en mogelijk ook baarmoederverwijdering ervaring?
zaterdag 3 november 2012 om 23:41
Al langere tijd liep ik rond met vage klachten. Af en toe een wat zeurende pijn rechts in mijn onderbuik. Schoof het af op de overgang waar ik vanaf mijn 42 ste last van kreeg. Nu al 7 jaar volop in de overgang. De laatste paar maanden kreeg ik lage rugklachten en ook pijn in mijn benen. Dus met hernia-achtige klachten naar de huisarts. Omdat ik ook nog een oproep had gekregen om een uitstrijkje te maken daar ook gelijk een afspraak voor gemaakt.
Het uitstrijkje maken ging heel moeilijk. De huisarts voelde daarbij ook dat er iets hardts in mijn buikholte zat.En verwees me door naar de gynacoloog. De dag voordat ik naar de gynacoloog moest kwam de schriftelijk uitslag van mijn uitstrijkje. Alles goed en geen aanwijzingen voor baarmoederhalskanker. Dus ging ik gerustgesteld naar het ziekenhuis. Een echo wees echter uit dat er een vleesboom ter grootte van een flinke sinaasappel zit in mijn baarmoeder en cysten op mijn eierstokken.Waarschijnlijk hebben mijn rugklachten en pijn in mijn benen daar ook mee te maken. Direct kreeg ik te horen dat ik nu snel geopereerd moet worden. Via de buikwand. Direct is de datum voor de operatie al gepland.
Het heeft me allemaal enorm overvallen en er echt het een en ander langs me heen gegaan.Ik was er ook alleen heen gegaan.
Ik zie er erg tegenop en vraag me af wat me te wachten staat. De pijn wordt namelijk nu steeds heviger,en dat terwijl het tot voor kort vage klachten waren. Het lijkt wel of deze door de onderzoeken in mijn lichaam juist zijn toegenomen.Of wellicht heb ik de pijn genegeerd. Mijn eierstokken moeten er in ieder geval uit. Over mijn baarmoeder bestaat nog twijfel en daar gaat door de gynacoloog die mij zal opereren nog nader onderzoek door worden gegaan. Dit gaat de 13e gebeuren. De operatie staat gepland voor de 22 ste november.
Is er iemand die een dergelijke operatie ook heeft ondergaan en wil mij vertellen wat ik kan verwachten vooral vlak na de operatie en hoelang de opname is geweest na de operatie via de buikwand. Ik lees dat dit toch wel zwaarder is. Helaas kan het bij mij niet anders, omdat de vleesboom te groot is. Jaren geleden ben ik al eerder geopereerd aan een buikvlies en eileider
ontsteking en is voor de zekerheid ook mijn blindedarm meegenomen omdat deze ook al lichtelijk ontstoken was. Heb daar verschrikkelijk veel napijn van gehad en heb toen 3 weken in het ziekenhuis van gelegen. Ook heb ik toen een traumatische ervaring bij de operatie op gelopen omdat ik tijdens de operatie wakker ben geworden en alles gevoeld heb.
Het was werkelijk afgrijselijk. Natuurlijk is dit altijd ontkend door het ziekenhuis. Daarom heb ik nu al slapeloze nachten voor de komende operatie.
Is er iemand die mij kan vertellen wat ik van deze operatie kan gaan verwachten? Psychische klachten verwacht ik niet, omdat ik geen kinderen meer kan krijgen omdat ik allang in de overgang zit en al grotere kinderen heb. Ik zal me niet minder vrouw voelen hierdoor. Ben liever gezond. Er is toen ik 23 was ook een beginnende baarmoederhals kanker gevonden waarvoor ik toen ook jarenlang behandeld ben. Dat is gelukkig allemaal weer goed gekomen.
Het uitstrijkje maken ging heel moeilijk. De huisarts voelde daarbij ook dat er iets hardts in mijn buikholte zat.En verwees me door naar de gynacoloog. De dag voordat ik naar de gynacoloog moest kwam de schriftelijk uitslag van mijn uitstrijkje. Alles goed en geen aanwijzingen voor baarmoederhalskanker. Dus ging ik gerustgesteld naar het ziekenhuis. Een echo wees echter uit dat er een vleesboom ter grootte van een flinke sinaasappel zit in mijn baarmoeder en cysten op mijn eierstokken.Waarschijnlijk hebben mijn rugklachten en pijn in mijn benen daar ook mee te maken. Direct kreeg ik te horen dat ik nu snel geopereerd moet worden. Via de buikwand. Direct is de datum voor de operatie al gepland.
Het heeft me allemaal enorm overvallen en er echt het een en ander langs me heen gegaan.Ik was er ook alleen heen gegaan.
Ik zie er erg tegenop en vraag me af wat me te wachten staat. De pijn wordt namelijk nu steeds heviger,en dat terwijl het tot voor kort vage klachten waren. Het lijkt wel of deze door de onderzoeken in mijn lichaam juist zijn toegenomen.Of wellicht heb ik de pijn genegeerd. Mijn eierstokken moeten er in ieder geval uit. Over mijn baarmoeder bestaat nog twijfel en daar gaat door de gynacoloog die mij zal opereren nog nader onderzoek door worden gegaan. Dit gaat de 13e gebeuren. De operatie staat gepland voor de 22 ste november.
Is er iemand die een dergelijke operatie ook heeft ondergaan en wil mij vertellen wat ik kan verwachten vooral vlak na de operatie en hoelang de opname is geweest na de operatie via de buikwand. Ik lees dat dit toch wel zwaarder is. Helaas kan het bij mij niet anders, omdat de vleesboom te groot is. Jaren geleden ben ik al eerder geopereerd aan een buikvlies en eileider
ontsteking en is voor de zekerheid ook mijn blindedarm meegenomen omdat deze ook al lichtelijk ontstoken was. Heb daar verschrikkelijk veel napijn van gehad en heb toen 3 weken in het ziekenhuis van gelegen. Ook heb ik toen een traumatische ervaring bij de operatie op gelopen omdat ik tijdens de operatie wakker ben geworden en alles gevoeld heb.
Het was werkelijk afgrijselijk. Natuurlijk is dit altijd ontkend door het ziekenhuis. Daarom heb ik nu al slapeloze nachten voor de komende operatie.
Is er iemand die mij kan vertellen wat ik van deze operatie kan gaan verwachten? Psychische klachten verwacht ik niet, omdat ik geen kinderen meer kan krijgen omdat ik allang in de overgang zit en al grotere kinderen heb. Ik zal me niet minder vrouw voelen hierdoor. Ben liever gezond. Er is toen ik 23 was ook een beginnende baarmoederhals kanker gevonden waarvoor ik toen ook jarenlang behandeld ben. Dat is gelukkig allemaal weer goed gekomen.
toen ik de mensen leerde kennen,kreeg ik de dieren lief
zondag 4 november 2012 om 05:31
Mijn baarmoeder en eierstok (ik heb er nog een, om overgangsklachten nu tegen te gaan, daar ben ik nog wat jong voor) zijn via de buikwand verwijderd.
Ik heb na de operatie nog een dag of vier in het ziekenhuis gelegen, daarna naar huis. Je mag (en kan) de eerste weken weinig. Ik geloof dat iik de eerste twee weken thuis vooral op bed heb gelegen. Zorg dat je iemand vraagt die je kan helpen met schoonmsken en boodschappen en dat soort dingen, want dat kun je zelf echt niet. Als je een partner hebt dan krijg je geen thuiszorg, ook niet als je man 60 uur werkt of regelmatig in het buitenland zit.
Na een week of twee ben ik voorzichtig weer een blokje om gegaan (of misschien iets eerder, kan het me niet meer precies herinneren). Eerste dag was dat een rondje om het pleintje. Iedere dag iets uitbreiden. De eerste weken (ik meen vier weken) mag je ook niet fietsen. Na een week of acht was ik redelijk opgekrabbeld, algoewel je dan nog steeds heel rustig aan moet doen. Na een week of tien was ik redelijk hersteld.
Neem echt je rust: als je te snel weer gaat inspannen, kan dat vervelende klachten krijgen als verklevingen of eventueel verzakkingen. Dus wees hierin echt niet te eigenwijs.
Sterkte, het is een redelijk zware operatie
O, wat betreft pijn: als je uit de narcose komt heb je pijn, daar kreeg ik morfine voor. Vanaf het moment dat iik naar huius ging had ik ook nog pijn, maar dat was behoorlijk goed onder controle te houden met paracetamol en ibuprofen. Lachen is een probleem de eerste week.
Het komt goed. Echt! En vertel de narcotiseur over je trauma en dat je wakker bent geworden tijdens je vorige operatie, dan kan hij daar rekening mee houden!
Ik heb na de operatie nog een dag of vier in het ziekenhuis gelegen, daarna naar huis. Je mag (en kan) de eerste weken weinig. Ik geloof dat iik de eerste twee weken thuis vooral op bed heb gelegen. Zorg dat je iemand vraagt die je kan helpen met schoonmsken en boodschappen en dat soort dingen, want dat kun je zelf echt niet. Als je een partner hebt dan krijg je geen thuiszorg, ook niet als je man 60 uur werkt of regelmatig in het buitenland zit.
Na een week of twee ben ik voorzichtig weer een blokje om gegaan (of misschien iets eerder, kan het me niet meer precies herinneren). Eerste dag was dat een rondje om het pleintje. Iedere dag iets uitbreiden. De eerste weken (ik meen vier weken) mag je ook niet fietsen. Na een week of acht was ik redelijk opgekrabbeld, algoewel je dan nog steeds heel rustig aan moet doen. Na een week of tien was ik redelijk hersteld.
Neem echt je rust: als je te snel weer gaat inspannen, kan dat vervelende klachten krijgen als verklevingen of eventueel verzakkingen. Dus wees hierin echt niet te eigenwijs.
Sterkte, het is een redelijk zware operatie
O, wat betreft pijn: als je uit de narcose komt heb je pijn, daar kreeg ik morfine voor. Vanaf het moment dat iik naar huius ging had ik ook nog pijn, maar dat was behoorlijk goed onder controle te houden met paracetamol en ibuprofen. Lachen is een probleem de eerste week
.Het komt goed. Echt! En vertel de narcotiseur over je trauma en dat je wakker bent geworden tijdens je vorige operatie, dan kan hij daar rekening mee houden!
