Gezondheid
alle pijlers
Embolisatie in verband met vleesboom
woensdag 16 december 2009 om 11:37
Dag
Afgelopen vrijdag heb ik een embolisatie ondergaan in verband met een vleesboom. De bloedtoevoer naar de vleesboom wordt dan afgesloten. Ik heb een aantal jaren met het idee rondlopen dat de enige mogelijke behandeling om van de klachten af te komen, een operatie is waarbij de baarmoeder verwijderd wordt. Een zware operatie dus. De embolisatie is me enorm meegevallen. Fluitje van een cent eigenlijk. Moet nu twee weken kalm aan doen, maar voel me eigenlijk alweer prima. Zijn er meer forummers hier die een embolisatie hebben ondergaan?
Waar ik mij nogal boos over maak is dat ik te horen kreeg van mijn gyn dat een embolisatie in mijn geval niet mogelijk was, nadat ik deze behandeling bij hem aankaartte. Vervolgens heb ik twee jaar lang met klachten rondgelopen omdat ik een operatie niet zag zitten. Nu heb ik een andere gyn én sinds een half jaar wordt in 'mijn' ziekenhuis ook embolisaties uitgevoerd en kan het opeens wél. Een specialist moet toch op de hoogte zijn van de laatste ontwikkelingen op zijn vakgebied en zijn patiënt de beste behandeling adviseren, ook als je voor die behandeling naar een ander ziekenhuis zou moeten?
Groet,
Alice
Afgelopen vrijdag heb ik een embolisatie ondergaan in verband met een vleesboom. De bloedtoevoer naar de vleesboom wordt dan afgesloten. Ik heb een aantal jaren met het idee rondlopen dat de enige mogelijke behandeling om van de klachten af te komen, een operatie is waarbij de baarmoeder verwijderd wordt. Een zware operatie dus. De embolisatie is me enorm meegevallen. Fluitje van een cent eigenlijk. Moet nu twee weken kalm aan doen, maar voel me eigenlijk alweer prima. Zijn er meer forummers hier die een embolisatie hebben ondergaan?
Waar ik mij nogal boos over maak is dat ik te horen kreeg van mijn gyn dat een embolisatie in mijn geval niet mogelijk was, nadat ik deze behandeling bij hem aankaartte. Vervolgens heb ik twee jaar lang met klachten rondgelopen omdat ik een operatie niet zag zitten. Nu heb ik een andere gyn én sinds een half jaar wordt in 'mijn' ziekenhuis ook embolisaties uitgevoerd en kan het opeens wél. Een specialist moet toch op de hoogte zijn van de laatste ontwikkelingen op zijn vakgebied en zijn patiënt de beste behandeling adviseren, ook als je voor die behandeling naar een ander ziekenhuis zou moeten?
Groet,
Alice
woensdag 16 december 2009 om 11:46
Heb een soortgelijke ervaring en ik was ook boos!
In mijn ziekenhuis wilden ze mijn baarmoeder verwijderen ivm een vleesboom en werd de mogelijkheid van embolisatie of alleen de vleesboom verwijderen dmv kijkoperatie ook niet genoemd. Ik kon alleen kiezen tussen een horizontale of vertikale snee ;(
Ben zelf gaan googelen en heb toen ontdekt dat er in andere ziekenhuizen heel andere en minder ingrijpende methodes worden gebruikt om van je vleesboom af te komen. Ik vind het ook belachelijk dat de eerste gyn me daar niet op heeft gewezen.
In Amsterdam bleek zelfs een speciaal myomenteam van specialisten uit verschillende ziekenhuizen http://www.myoom.nl/ te bestaan, waar je zo zelf een afspraak mee kan maken. Ik heb uiteindelijk niet gekozen voor embolisatie maar heb de vleesboom in het VU tijdens een kijkoperatie laten verwijderen. En mijn baarmoeder zit er dus nog in.
In mijn ziekenhuis wilden ze mijn baarmoeder verwijderen ivm een vleesboom en werd de mogelijkheid van embolisatie of alleen de vleesboom verwijderen dmv kijkoperatie ook niet genoemd. Ik kon alleen kiezen tussen een horizontale of vertikale snee ;(
Ben zelf gaan googelen en heb toen ontdekt dat er in andere ziekenhuizen heel andere en minder ingrijpende methodes worden gebruikt om van je vleesboom af te komen. Ik vind het ook belachelijk dat de eerste gyn me daar niet op heeft gewezen.
In Amsterdam bleek zelfs een speciaal myomenteam van specialisten uit verschillende ziekenhuizen http://www.myoom.nl/ te bestaan, waar je zo zelf een afspraak mee kan maken. Ik heb uiteindelijk niet gekozen voor embolisatie maar heb de vleesboom in het VU tijdens een kijkoperatie laten verwijderen. En mijn baarmoeder zit er dus nog in.
.
woensdag 16 december 2009 om 12:02
Ik vond dat er nogal makkelijk over gedaan werd. Omdat ik geen kinderwens meer heb en wel klachten, was de beste optie het verwijderen van de baarmoeder. En dan ook maar gelijk de baarmoederhals, want dan heb je geen kans meer op baarmoederhalskanker. Maar het is nogal een fikse operatie. Ik heb ook zelf gegoogled. Het is toch te gek dat je zelf moet googlen om de beste, minst ingrijpende, behandeling te vinden?
Goed dat jij ook zelf wat verder hebt geïnformeerd! Dat blijkt dus niet voor niks!
Maar goed, ik ben nog herstellende, dus ik kan nu nog niet precies zeggen wat het resultaat is. Wat ik wel kan zeggen is, dat ik er na een hysterectomie niet na 5 dagen zo bij had gezeten als nu. Heb alweer zin om aan het werk te gaan
Goed dat jij ook zelf wat verder hebt geïnformeerd! Dat blijkt dus niet voor niks!
Maar goed, ik ben nog herstellende, dus ik kan nu nog niet precies zeggen wat het resultaat is. Wat ik wel kan zeggen is, dat ik er na een hysterectomie niet na 5 dagen zo bij had gezeten als nu. Heb alweer zin om aan het werk te gaan
woensdag 16 december 2009 om 12:09
Ik heb de embolisatie niet gedaan omdat ik een grote vleesboom had en de gyn in het VU (van het myomenteam dus) vewachtte dat hij niet helemaal zou verdwijnen maar slechts halveren waardoor hij nog vrij groot bleef en weer kon gaan groeien.
Heb jij trouwens veel pijn gehad bij afsterven van het myoom? Daar was ik ook een beetje bang voor...
Veel sterkte met je herstel trouwens !
Heb jij trouwens veel pijn gehad bij afsterven van het myoom? Daar was ik ook een beetje bang voor...
Veel sterkte met je herstel trouwens !
.
woensdag 16 december 2009 om 12:11
quote:JustMe32 schreef op 16 december 2009 @ 12:05:
Ik ga dit topic even volgen, denk ik.
Ik heb zelf geen last van een vleesboom.
Maar mijn moeder waarschijnlijk wel.
Vrijdag krijgt ze daarvoor een onderzoek.Ik zou je moeder dan in elk geval laten vragen naar de mgl van embolisatie of kijkoperatie. Baarmoederverwijdering is best een heftige operatie hoor en het kán dus vaak anders. En als daar niet serieus op in wordt gegaan, moet ze gewoon een ander ziekenhuis zoeken. In Adam heb je dus het myomencentrum, maar bv Groningen (Martini) en Tilburg (Elisabeth) schijnen ook up to date te zijn als dat dichterbij is.
Ik ga dit topic even volgen, denk ik.
Ik heb zelf geen last van een vleesboom.
Maar mijn moeder waarschijnlijk wel.
Vrijdag krijgt ze daarvoor een onderzoek.Ik zou je moeder dan in elk geval laten vragen naar de mgl van embolisatie of kijkoperatie. Baarmoederverwijdering is best een heftige operatie hoor en het kán dus vaak anders. En als daar niet serieus op in wordt gegaan, moet ze gewoon een ander ziekenhuis zoeken. In Adam heb je dus het myomencentrum, maar bv Groningen (Martini) en Tilburg (Elisabeth) schijnen ook up to date te zijn als dat dichterbij is.
.
woensdag 16 december 2009 om 12:23
Ik vind het altijd heel goed als mensen wat verder kijken dan wat ze van een arts gehoord hebben.
Maar weet wel dat myomen vaak weer teruggroeien, ook na embolisatie. En het werkt niet bij iedereen.
Maar weet wel dat myomen vaak weer teruggroeien, ook na embolisatie. En het werkt niet bij iedereen.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
woensdag 16 december 2009 om 12:23
quote:impala schreef op 16 december 2009 @ 12:11:
[...]
Ik zou je moeder dan in elk geval laten vragen naar de mgl van embolisatie of kijkoperatie. Baarmoederverwijdering is best een heftige operatie hoor en het kán dus vaak anders. En als daar niet serieus op in wordt gegaan, moet ze gewoon een ander ziekenhuis zoeken. In Adam heb je dus het myomencentrum, maar bv Groningen (Martini) en Tilburg (Elisabeth) schijnen ook up to date te zijn als dat dichterbij is.
Ik zal mijn moeder dit zeker even vertellen.
De ziekenhuizen die je noemt zijn allemaal erg ver weg voor haar. Ze woont in Zuid-Limburg.
[...]
Ik zou je moeder dan in elk geval laten vragen naar de mgl van embolisatie of kijkoperatie. Baarmoederverwijdering is best een heftige operatie hoor en het kán dus vaak anders. En als daar niet serieus op in wordt gegaan, moet ze gewoon een ander ziekenhuis zoeken. In Adam heb je dus het myomencentrum, maar bv Groningen (Martini) en Tilburg (Elisabeth) schijnen ook up to date te zijn als dat dichterbij is.
Ik zal mijn moeder dit zeker even vertellen.
De ziekenhuizen die je noemt zijn allemaal erg ver weg voor haar. Ze woont in Zuid-Limburg.
woensdag 16 december 2009 om 12:25
quote:impala schreef op 16 december 2009 @ 12:09:
Ik heb de embolisatie niet gedaan omdat ik een grote vleesboom had en de gyn in het VU (van het myomenteam dus) vewachtte dat hij niet helemaal zou verdwijnen maar slechts halveren waardoor hij nog vrij groot bleef en weer kon gaan groeien.
Heb jij trouwens veel pijn gehad bij afsterven van het myoom? Daar was ik ook een beetje bang voor...
Veel sterkte met je herstel trouwens !
Bedankt! Mijn myoom was bijna 10 cm doorsnee, dus ook vrij fors. Dat maakt me dus boos. Hij was twee jaar geleden, toen ik zelf embolisatie ter sprake bracht, zo'n 3 cm in doorsnee kleiner.
Hoe groot was jouw myoom? En hoe lang is het geleden dat je behandeld bent?
Ik heb tot nu toe weinig pijn. Eerste 24 uur bleef ik onder verdoving via een slangetje in mijn rug, dus had helemaal geen gevoel in mijn onderlichaam. Tot gisteren heb ik pijnstillers geslikt, maar daar ben ik vandaag mee gestopt. Doordat ik geen pijn voelde, heb ik waarschijnlijk toch te veel gedaan en voelde ik me gisteravond nogal beroerd (zelfs een stukje gefietst, domme ik...). Eigen schuld dus, denk ik. Momenteel wat menstruatie-achtige krampen, met name lage rugpijn, maar echt prima te doen. Ik ga zo even voorzichtig een stukje lopen denk ik, want wordt nogal suf van het binnen zitten. Heb nog een boekenbon, dus ik ga mezelf verwennen met een lekker boek. Ik kan ook in mijn studieboeken duiken, maarja, ik ben ziek hé
Ik heb de embolisatie niet gedaan omdat ik een grote vleesboom had en de gyn in het VU (van het myomenteam dus) vewachtte dat hij niet helemaal zou verdwijnen maar slechts halveren waardoor hij nog vrij groot bleef en weer kon gaan groeien.
Heb jij trouwens veel pijn gehad bij afsterven van het myoom? Daar was ik ook een beetje bang voor...
Veel sterkte met je herstel trouwens !
Bedankt! Mijn myoom was bijna 10 cm doorsnee, dus ook vrij fors. Dat maakt me dus boos. Hij was twee jaar geleden, toen ik zelf embolisatie ter sprake bracht, zo'n 3 cm in doorsnee kleiner.
Hoe groot was jouw myoom? En hoe lang is het geleden dat je behandeld bent?
Ik heb tot nu toe weinig pijn. Eerste 24 uur bleef ik onder verdoving via een slangetje in mijn rug, dus had helemaal geen gevoel in mijn onderlichaam. Tot gisteren heb ik pijnstillers geslikt, maar daar ben ik vandaag mee gestopt. Doordat ik geen pijn voelde, heb ik waarschijnlijk toch te veel gedaan en voelde ik me gisteravond nogal beroerd (zelfs een stukje gefietst, domme ik...). Eigen schuld dus, denk ik. Momenteel wat menstruatie-achtige krampen, met name lage rugpijn, maar echt prima te doen. Ik ga zo even voorzichtig een stukje lopen denk ik, want wordt nogal suf van het binnen zitten. Heb nog een boekenbon, dus ik ga mezelf verwennen met een lekker boek. Ik kan ook in mijn studieboeken duiken, maarja, ik ben ziek hé
woensdag 16 december 2009 om 12:29
quote:singalala schreef op 16 december 2009 @ 12:23:
Ik vind het altijd heel goed als mensen wat verder kijken dan wat ze van een arts gehoord hebben.
Maar weet wel dat myomen vaak weer teruggroeien, ook na embolisatie. En het werkt niet bij iedereen.
Het is bij mij natuurlijk ook afwachten of het werkt, dat besef ik. Maar ik ben van mening dat het goed is om eerste deze, veel minder zware, ingreep te proberen. Stel dat ik een van de 20% (geloof ik) ben bij wie het niet aanslaat, dan kan ik altijd nog besluiten om me te laten opereren.
En ja, ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan dat ik twee jaar geleden niet voor een second opinion naar Tilburg of Groningen ben gegaan. Maar mijn heel vriendelijke gyn had een heel goed verhaal, ik had zelfs een (zeer kritische) vriendin bij me, en we hebben ons allebei laten overtuigen dat een embolisatie in mijn geval niet mogelijk was. Dom dom dom. Maar goed, eerst maar eens afwachten hoe het de komende maanden gaat en in hoeverre mijn klachten verdwijnen of verminderen.
Ik vind het altijd heel goed als mensen wat verder kijken dan wat ze van een arts gehoord hebben.
Maar weet wel dat myomen vaak weer teruggroeien, ook na embolisatie. En het werkt niet bij iedereen.
Het is bij mij natuurlijk ook afwachten of het werkt, dat besef ik. Maar ik ben van mening dat het goed is om eerste deze, veel minder zware, ingreep te proberen. Stel dat ik een van de 20% (geloof ik) ben bij wie het niet aanslaat, dan kan ik altijd nog besluiten om me te laten opereren.
En ja, ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan dat ik twee jaar geleden niet voor een second opinion naar Tilburg of Groningen ben gegaan. Maar mijn heel vriendelijke gyn had een heel goed verhaal, ik had zelfs een (zeer kritische) vriendin bij me, en we hebben ons allebei laten overtuigen dat een embolisatie in mijn geval niet mogelijk was. Dom dom dom. Maar goed, eerst maar eens afwachten hoe het de komende maanden gaat en in hoeverre mijn klachten verdwijnen of verminderen.
woensdag 16 december 2009 om 12:32
Alic de mijne was ongeveer even groot en zat aan de buitenkant van de baarmoeder ipv de binnenkant. Ik ben in sept geopereerd. 1 nacht ziekenhuis en 3 weken thuis op de bank. Na een week kon ik weer van alles, maar ik was wel erg snel moe door de narcose. In het ziekenhuis zeiden ze ook dat ik direct na ontslag weer mocht fietsen, maar dat heb ik toch maar niet gedaan hoor. Was de eerste dagen fysiek ook echt niet mogelijk.
heb trouwens alleen paracetamol gebruikt na de operatie dus pijn viel wel mee.
heb trouwens alleen paracetamol gebruikt na de operatie dus pijn viel wel mee.
.
woensdag 16 december 2009 om 13:13
Het is in elk geval goed om je te realiseren dat een ziekenhuis een soort winkel is. Ze zullen je in eerste instantie proberen te verkopen wat ze zelf in huis hebben. En dan hangt het af van de verkoper of hj je je doorstuurt naar de concurrentie, als die een product heeft dat eigenlijk beter bij je past, of dat hij je zijn eigen product blijft aansmeren.
Ik denk dat ze je in Tilburg eerder een emobilsatie aanraden en in het VU bv een kijkoperatie omdat ze daar nu eenmaal in gespecialiseerd zijn. In mijn Streekziekenhuis hadden ze geen van beiden en werd het dus een baarmoederverwijdering. Het is dus wel aan te raden om je van verschillende kanten te laten informeren. En dan is het aan jou om hun argumenten af te wegen. Niet makkelijk allemaal... En niet wat je als argeloze patient verwacht, je denkt gewoon dat elke arts alle mogelijkheden zorgvuldig afweegt. En dat is dus zeker niet altijd zo.
Ik denk dat ze je in Tilburg eerder een emobilsatie aanraden en in het VU bv een kijkoperatie omdat ze daar nu eenmaal in gespecialiseerd zijn. In mijn Streekziekenhuis hadden ze geen van beiden en werd het dus een baarmoederverwijdering. Het is dus wel aan te raden om je van verschillende kanten te laten informeren. En dan is het aan jou om hun argumenten af te wegen. Niet makkelijk allemaal... En niet wat je als argeloze patient verwacht, je denkt gewoon dat elke arts alle mogelijkheden zorgvuldig afweegt. En dat is dus zeker niet altijd zo.
.
woensdag 16 december 2009 om 13:47
quote:impala schreef op 16 december 2009 @ 13:13:
Het is in elk geval goed om je te realiseren dat een ziekenhuis een soort winkel is. Ze zullen je in eerste instantie proberen te verkopen wat ze zelf in huis hebben. En dan hangt het af van de verkoper of hj je je doorstuurt naar de concurrentie, als die een product heeft dat eigenlijk beter bij je past, of dat hij je zijn eigen product blijft aansmeren.
Ik denk dat ze je in Tilburg eerder een emobilsatie aanraden en in het VU bv een kijkoperatie omdat ze daar nu eenmaal in gespecialiseerd zijn. In mijn Streekziekenhuis hadden ze geen van beiden en werd het dus een baarmoederverwijdering. Het is dus wel aan te raden om je van verschillende kanten te laten informeren. En dan is het aan jou om hun argumenten af te wegen. Niet makkelijk allemaal... En niet wat je als argeloze patient verwacht, je denkt gewoon dat elke arts alle mogelijkheden zorgvuldig afweegt. En dat is dus zeker niet altijd zo.Mijn ervaringen (persoonlijk of van mijn omgeving) zijn dat je ziekenhuizen, doktoren en eigenlijk hulpverleners in het algemeen niet het beste met je voor hebben en vaak niet te vertrouwen zijn. Dus ik heb niet de verwachting dat elke arts alle mogelijkheden zorgvuldig afweegt.
Het is in elk geval goed om je te realiseren dat een ziekenhuis een soort winkel is. Ze zullen je in eerste instantie proberen te verkopen wat ze zelf in huis hebben. En dan hangt het af van de verkoper of hj je je doorstuurt naar de concurrentie, als die een product heeft dat eigenlijk beter bij je past, of dat hij je zijn eigen product blijft aansmeren.
Ik denk dat ze je in Tilburg eerder een emobilsatie aanraden en in het VU bv een kijkoperatie omdat ze daar nu eenmaal in gespecialiseerd zijn. In mijn Streekziekenhuis hadden ze geen van beiden en werd het dus een baarmoederverwijdering. Het is dus wel aan te raden om je van verschillende kanten te laten informeren. En dan is het aan jou om hun argumenten af te wegen. Niet makkelijk allemaal... En niet wat je als argeloze patient verwacht, je denkt gewoon dat elke arts alle mogelijkheden zorgvuldig afweegt. En dat is dus zeker niet altijd zo.Mijn ervaringen (persoonlijk of van mijn omgeving) zijn dat je ziekenhuizen, doktoren en eigenlijk hulpverleners in het algemeen niet het beste met je voor hebben en vaak niet te vertrouwen zijn. Dus ik heb niet de verwachting dat elke arts alle mogelijkheden zorgvuldig afweegt.
maandag 21 februari 2011 om 13:22
Even UP
Ik hoop dat geen enkel ziekenhuis nog over BMV rept als embolisatie ook maar een btje tot de mogelijkheden behoort.
Ik ben in 2006 geopereerd voor een baarmoederderwijdering vanwege myomen (grootste 13x4, ik had een viermaands-zwangerschapsbuikje), en lees nu regelmatig dat dit met een embolisatie niet had gehoeven. Ik heb het zelf aangekaart bij de arts, maar hij durfde het niet aan (en stuurde me niet door naar Tilburg of Groningen, waar het EMMY-onderzoek nog liep). Daar heb ik flink de pest over.
Mijn seksueel beleven is nooit meer geworden wat het was.
Dat het 'tussen m'n oren' zit , zoals ik soms lees of hoor, vind ik een bullshit-opmerking. Er is een orgaan weg. Een hysterectomie is gewoon een amputatie waarna orgastische gevoelens verminder en en waar seksulogen geen antwoord op hebben. Mijn vertrouwen in dat vakgebied is er dus ook niet op vooruit gegaan.
Er zijn natuurlijk wel (tijdelijke) pluspunten, maar ik had die best in willen leveren voor (levenslang) plezier.
Het herstel van de operatie nam drie maanden, terugkeer van m'n oude conditie een jaar.
Ik hoop dat geen enkel ziekenhuis nog over BMV rept als embolisatie ook maar een btje tot de mogelijkheden behoort.
Ik ben in 2006 geopereerd voor een baarmoederderwijdering vanwege myomen (grootste 13x4, ik had een viermaands-zwangerschapsbuikje), en lees nu regelmatig dat dit met een embolisatie niet had gehoeven. Ik heb het zelf aangekaart bij de arts, maar hij durfde het niet aan (en stuurde me niet door naar Tilburg of Groningen, waar het EMMY-onderzoek nog liep). Daar heb ik flink de pest over.
Mijn seksueel beleven is nooit meer geworden wat het was.
Dat het 'tussen m'n oren' zit , zoals ik soms lees of hoor, vind ik een bullshit-opmerking. Er is een orgaan weg. Een hysterectomie is gewoon een amputatie waarna orgastische gevoelens verminder en en waar seksulogen geen antwoord op hebben. Mijn vertrouwen in dat vakgebied is er dus ook niet op vooruit gegaan.
Er zijn natuurlijk wel (tijdelijke) pluspunten, maar ik had die best in willen leveren voor (levenslang) plezier.
Het herstel van de operatie nam drie maanden, terugkeer van m'n oude conditie een jaar.
maandag 21 februari 2011 om 22:57
Je beschrijft ongeveer hoe ik mijn baarmoederverwijdering ook ervaren heb, Dimpf.
Een amputatie is een te zwaar woord voor hoe mijn gevoel is. Voor mij is het meer dat ik een soort gat in mijn buik voel (niet letterlijk, maar figuurlijk), het gevoel dat er iets mist. Iets wat er wel zou horen te zitten. Er mist iets van míj.
Hier ook een verandering van orgastische gevoelens. Ik vind het nog steeds fijn, maar er mist toch een dimensie. Het voelt zo stil in mijn buik dan.
Mijn herstel duurde vier maanden, de terugkeer van mijn oude conditie ook een jaar (en dit viel mij nogal tegen).
Een amputatie is een te zwaar woord voor hoe mijn gevoel is. Voor mij is het meer dat ik een soort gat in mijn buik voel (niet letterlijk, maar figuurlijk), het gevoel dat er iets mist. Iets wat er wel zou horen te zitten. Er mist iets van míj.
Hier ook een verandering van orgastische gevoelens. Ik vind het nog steeds fijn, maar er mist toch een dimensie. Het voelt zo stil in mijn buik dan.
Mijn herstel duurde vier maanden, de terugkeer van mijn oude conditie ook een jaar (en dit viel mij nogal tegen).
woensdag 23 februari 2011 om 15:55
Verana, goed begrijpen hoor, maar ik ben 'blij' dat ik niet de enige ben.
In het begin schrok ik van het gevoel . Het was het niet-gezicht van die enge Ruiters van Nazgil uit de Tolkien-films (die waren toen heel popi). Een niet-plek.
Ik heb een tijdje ook wel angst gehad voor dat gevoel, en durfde niet te vrijen . Gelukkig duurde het niet lang, ook dankzij mijn lieve, mooie en begripvolle parnter
De voorlichting erover was voor mijn gevoel te besmuikt, hoewel ik er openlijk naar gevraagd heb, en internet was in die jaren nog niet binnen bereik. Het bleef dus wat geheimzinnig allemaal.
Maar goed, jaarrond drie keer per week zwemmen en een rustig bekken is dan wel weer prettig. Ik begon nl. wel serieus klachten te krijgen van al dat doodse gewicht, en dat is nu over.
In het begin schrok ik van het gevoel . Het was het niet-gezicht van die enge Ruiters van Nazgil uit de Tolkien-films (die waren toen heel popi). Een niet-plek.
Ik heb een tijdje ook wel angst gehad voor dat gevoel, en durfde niet te vrijen . Gelukkig duurde het niet lang, ook dankzij mijn lieve, mooie en begripvolle parnter
De voorlichting erover was voor mijn gevoel te besmuikt, hoewel ik er openlijk naar gevraagd heb, en internet was in die jaren nog niet binnen bereik. Het bleef dus wat geheimzinnig allemaal.
Maar goed, jaarrond drie keer per week zwemmen en een rustig bekken is dan wel weer prettig. Ik begon nl. wel serieus klachten te krijgen van al dat doodse gewicht, en dat is nu over.
vrijdag 25 februari 2011 om 18:42
Ik begrijp hoe je het bedoelt, dat je "blij" bent dat je niet de enige bent. Het voelt inderdaad een beetje als een niet-plek, dat is ook hoe ik het ervaar. Ik ervaar het vooral als een oorverdovende stilte.
Ik vind het ook zo'n raar idee dat er aan het einde van de schede niets meer zit. De bovenkant van de vagina is immers dichtgenaaid. Een blinde vagina heet dat in vaktaal, zei mijn gynaecoloog.
Ik heb daar ook wel moeite mee, dat er aan het eind van mijn vagina niets zit, en dat het alleen nog maar een soort van loze holte is.
Ik vind het ook zo'n raar idee dat er aan het einde van de schede niets meer zit. De bovenkant van de vagina is immers dichtgenaaid. Een blinde vagina heet dat in vaktaal, zei mijn gynaecoloog.
Ik heb daar ook wel moeite mee, dat er aan het eind van mijn vagina niets zit, en dat het alleen nog maar een soort van loze holte is.
