Ervaringen gehoorverlies

Sinds een aantal jaar heb ik last van gehoorverlies en sinds 5 jaar heb ik twee hoortoestellen. Mijn gehoor is de laatste 2 jaar sterk verder achteruitgegaan.
Ik heb een afspraak bij de KNO arts gehad en die gaf aan dat ik er rekening mee moet houden dat ik over een paar jaar zo weinig meer hoor, dat normale toestellen niet meer zullen helpen en dat ik dan mogelijk moet nadenken over een cochleair implantaat. Die geeft geluidssignalen rechtstreeks door aan de gehoorzenuw, zodat je de trilhaartjes die dat normaal doen en bij mij niet goed werken, omzeilt. Ik wist wel wat het was, maar niet precies, dus heb er wat over zitten lezen en het klinkt nogal ingrijpend.

Momenteel heb ik echt heel veel moeite met mensen verstaan. TV kijken lukt niet zonder ondertiteling, een gesprek voeren alleen als mijn gesprekspartner mij aankijkt en duidelijk articuleert, zodat ik kan spraakafzien, zelfs met hoortoestellen op vol vermogen aan. Ik werk veel via Teams en heb de live-ondertitels echt nodig, anders kan ik er geen chocola van maken. Gesprekken met achtergrondgeluiden op een feestje of in een restaurant kan ik wel vergeten, dat gaat echt niet. Gelukkig krijg ik binnenkort nieuwe toestellen, want de huidige kunnen het niet meer bolwerken. En ik krijg er solo-apparatuur bij, die helpt om een gesprek te kunnen voeren door een los microfoontje voor mijn gesprekspartner.

Binnenkort ga ik met mijn gezin een gebarencursus doen. Richting de kinderen hebben we het als een gezinsactiviteit gebracht met een grapje, dat mama dan hopelijk eens een keertje beter gaat luisteren, maar stiekem is het voor mijn man en mij gewoon serieuze voorbereiding op later. We kunnen het beter nu leren, nu het nog gewoon ondersteunend en grappig is, dan wanneer het echt noodzaak wordt.

Ik vind het best heftig, het idee dat ik zo slecht hoor, dat de KNO arts het serieus neemt, dat ik me misschien moet voorbereiden op best wel ingrijpende veranderingen. Ik ben begin 40, dus nog vrij jong. In mijn omgeving, zowel werk als privé, weet iedereen wel dat ik slechthorend ben, daar is ook gewoon niet omheen te draaien, maar ik doe er altijd nogal luchtig over. Er zijn veel ergere dingen, dit is natuurlijk vooral gewoon lastig, je gaat er niet dood van en voelt je er niet ziek door. Alleen van binnen vind ik het eigenlijk wel heel naar en vervelend.

Zijn hier nog meer mensen die in dit schuitje zitten en hoe vinden jullie dat? Ik zou het best fijn vinden om hier anderen eens over te horen, omdat ik verder niemand van mijn leeftijd ken die dit probleem heeft.

Bedankt voor jullie berichtjes.
Er zijn ontzettend veel mensen die meer of minder slechthorend zijn in Nederland. Ik had daarom nooit het idee dat het nou zo heel erg was. Als er zoveel mensen zijn die er last van hebben, dan moet je niet zeuren. Maar ik denk dat ik gewoon een beetje geschrokken ben dat die KNO arts het toch wel serieus neemt en waarschuwt dat er ergens een keer een einde zit aan wat de hoortoestellentechniek kan oplossen. Hopelijk gaan de ontwikkelingen op dat vlak sneller dan die van mijn gehoor.

De nieuwe toestellen die ik binnenkort krijg, hebben ook bluetooth. Ik heb dat al eens eventjes gehad toen mijn eigen gerepareerd moesten worden en dat is wel een echte uitkomst, dus daar verheug ik mij erg op. Voorlopig kan ik dan wel weer even vooruit, hoop ik.

Het is bij mij waarschijnlijk iets genetisch, maar dat is niet onderzocht. Gehoorverlies op relatief jonge leeftijd komt meer voor in mijn familie, maar niet in mijn generatie verder.

Qua gebarentaal, ik heb er zelf momenteel nog wat moeite mee dat we dat gaan leren, dus ik ga dat zeker niet op mijn werk voorstellen. Misschien in de toekomst als het echt noodzakelijk wordt. Op dit moment red ik het nog wel min of meer. En ik probeer het hier thuis dus als een grappig kunstje te zien, handig dat we kunnen communiceren als we ergens zijn waar het druk is of waar je geen geluid wilt maken of zo.