Gezondheid
alle pijlers
Ervaringen hyperfree-cassette/apparaat
dinsdag 15 februari 2011 om 07:39
Wie heeft er ervaring met de hyperfree-cassette/inhalator om een hyperventilatie aanval te voorkomen of te eindigen?
hyperfree apparaatje
Ik heb mij helemaal ingelezen op internet en weet over de verkeerde ademhaling en evt. problemen achter het probleem van angstaanvallen. Ik zou ook met spoed een intake krijgen en geholpen worden ervoor maar tot nu toe niets gehoord en het gaat met de dag slechter.
Ik weet dat ademen in een plastic zakje ook helpt maar buiten huis schaam ik me om in zo'n zakje te ademen. Die hyperfree lijkt mij minder opvallen. Maar ik vind het hardstikke duur, wel iets van 15 euro (ja op internet wel goedkoper gezien maar dan moet je voor 55 euro ofzo bij die site bestellen).
Ik zie het weer voor mij dat ik dat dure ding koop en dat het of niet helpt of ......... nou vul maar in.
Graag jullie ervaringen over dat apparaatje en of jullie het aanraden om het te kopen.
hyperfree apparaatje
Ik heb mij helemaal ingelezen op internet en weet over de verkeerde ademhaling en evt. problemen achter het probleem van angstaanvallen. Ik zou ook met spoed een intake krijgen en geholpen worden ervoor maar tot nu toe niets gehoord en het gaat met de dag slechter.
Ik weet dat ademen in een plastic zakje ook helpt maar buiten huis schaam ik me om in zo'n zakje te ademen. Die hyperfree lijkt mij minder opvallen. Maar ik vind het hardstikke duur, wel iets van 15 euro (ja op internet wel goedkoper gezien maar dan moet je voor 55 euro ofzo bij die site bestellen).
Ik zie het weer voor mij dat ik dat dure ding koop en dat het of niet helpt of ......... nou vul maar in.
Graag jullie ervaringen over dat apparaatje en of jullie het aanraden om het te kopen.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
dinsdag 15 februari 2011 om 15:13
quote:salle schreef op 15 februari 2011 @ 11:23:
En om antwoord te geven op je vraag
Hyperven niet kopen, bij mij werd het er erger door. Tevens neemt het de kwaal niet weg.
Ooit kreeg ik de tip (zoals ik zoveel tips kreeg) om bij het idee dat je flauwvalt, te gaan hyperventileren, om je benen gekruist te zetten en tegen elkaar aan te drukken. Werkt bij mij goed, als ik in een rij moet staan.???? Kruisen alsof je heel nodig naar de toilet moet?
En om antwoord te geven op je vraag
Hyperven niet kopen, bij mij werd het er erger door. Tevens neemt het de kwaal niet weg.
Ooit kreeg ik de tip (zoals ik zoveel tips kreeg) om bij het idee dat je flauwvalt, te gaan hyperventileren, om je benen gekruist te zetten en tegen elkaar aan te drukken. Werkt bij mij goed, als ik in een rij moet staan.???? Kruisen alsof je heel nodig naar de toilet moet?
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
dinsdag 15 februari 2011 om 15:36
quote:SeptemberGirl schreef op 15 februari 2011 @ 09:56:
Theoretisch is het altijd makkelijk, maar dan de praktijk hè... die houdt geen rekening met bankjes en tomatensoep...
'Personeel belasten' is onzin. Als iemand die voor mij loopt op z'n snufferd gaat raap ik 'm op, en als het dicht bij huis is biedt ik 'm een glas water aan. Dat is dan niet 'belasten', maar iets menselijks, zorgen voor de mensen om je heen. En de meeste mensen vinden dat ook prettig, dan voelen ze zich gewaardeerd.
Dat huilen bij overgeven heb ik ook altijd, sucks.
Ik vind het zo moeilijk om te lezen, ik vind het zo rot voor, en ik kan er zo weinig mee voor je, ik kan niks voor je betekenen. Je weet dat ik me goed thuis voel in de natuurgeneeskunde, daar heb ik altijd zo veel baat bij -gehad-, zoveel meer dan bij een HA die me weer snel met een pijnstiller wegstuurde. Maar ik weet ook dat jij dat moeilijk vind, en daar houdt het dan al op...
Heb je iets van uitzicht op verbetering? En heb je iemand om met je mee te gaan naar de supermarkt?
Ik begrijp niets van mijn lichaam op dit moment. En dan in supermarkten terwijl ik gek ben op koken en snuffelen in supermarkten naar nieuwe dingen of inspiratie op doen voor nieuwe gerechten. Kan allemaal niet meer.
Ja het is mijn eigen invulling dat ik het personeel tot last ben maar ik voel me doodongelukkig als ik een aanval krijg in een supermarkt en moet overgeven.
Eind van de maand ga ik met iemand naar een supermarkt en kijken of ik het ook heb als er iemand mee is, of dat ik dan nergens last van heb. Hier thuis maakt het niet uit, als er hier iemand komt dan heb ik ook last van aanvallen. Dus ik bereid mensen ook voor, voordat ze hier komen dat ik er last van zou kunnen krijgen. Maar thuis zet het nooit door omdat ik meteen ga zitten als ik mijn hart voel bonzen.
Wat gebruikte jij voor natuurproducten? Ik sta overal voor open, als deze hel maar ophoudt.
Theoretisch is het altijd makkelijk, maar dan de praktijk hè... die houdt geen rekening met bankjes en tomatensoep...
'Personeel belasten' is onzin. Als iemand die voor mij loopt op z'n snufferd gaat raap ik 'm op, en als het dicht bij huis is biedt ik 'm een glas water aan. Dat is dan niet 'belasten', maar iets menselijks, zorgen voor de mensen om je heen. En de meeste mensen vinden dat ook prettig, dan voelen ze zich gewaardeerd.
Dat huilen bij overgeven heb ik ook altijd, sucks.
Ik vind het zo moeilijk om te lezen, ik vind het zo rot voor, en ik kan er zo weinig mee voor je, ik kan niks voor je betekenen. Je weet dat ik me goed thuis voel in de natuurgeneeskunde, daar heb ik altijd zo veel baat bij -gehad-, zoveel meer dan bij een HA die me weer snel met een pijnstiller wegstuurde. Maar ik weet ook dat jij dat moeilijk vind, en daar houdt het dan al op...
Heb je iets van uitzicht op verbetering? En heb je iemand om met je mee te gaan naar de supermarkt?
Ik begrijp niets van mijn lichaam op dit moment. En dan in supermarkten terwijl ik gek ben op koken en snuffelen in supermarkten naar nieuwe dingen of inspiratie op doen voor nieuwe gerechten. Kan allemaal niet meer.
Ja het is mijn eigen invulling dat ik het personeel tot last ben maar ik voel me doodongelukkig als ik een aanval krijg in een supermarkt en moet overgeven.
Eind van de maand ga ik met iemand naar een supermarkt en kijken of ik het ook heb als er iemand mee is, of dat ik dan nergens last van heb. Hier thuis maakt het niet uit, als er hier iemand komt dan heb ik ook last van aanvallen. Dus ik bereid mensen ook voor, voordat ze hier komen dat ik er last van zou kunnen krijgen. Maar thuis zet het nooit door omdat ik meteen ga zitten als ik mijn hart voel bonzen.
Wat gebruikte jij voor natuurproducten? Ik sta overal voor open, als deze hel maar ophoudt.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
dinsdag 15 februari 2011 om 17:24
Hoi MV!
Ik ken jouw verhaal en klachten niet precies, maar ik maak uit je verhaal op, dat je last hebt van hyperventilatie. Hier nog een ex hyperventilatie klant.. geheel onschuldig maar o zo vervelend! Misschien sla ik de plank mis, omdat ik niet precies weet wat er is, maar ik hoop dat je wat aan het volgende hebt;
Ik heb ook het hyperfree ding aangeschaft, maar heb er geen profijt van gehad. Dit is natuurlijk heel persoonlijk, maar bij mij werkte het averechts als ik me nog eens extra op mn ademhaling ging concentreren. Afleiding vormde wél een toverwoord, desnoods de mensen die er zijn voor je zien in hun ondergoed .. Wat mij ook heel erg heeft geholpen is een flinke wandeling of fietstocht.
Waar ik ook een beetje hulp aan heb gehad is ademoefeningen, heb ze gevolgd bij de fysio. Deze oefende ik dan 2x per dag . Mediteren kan ook helpen. Gaandeweg kon ik die oefeningen dan steeds beter inzetten.
Verder heeft het mij geholpen om de opkomende aanval eerder te 'verwelkomen' dan er tegen te vechten. Ik vind het moeilijk uit te leggen hoe.. maar het kwam er op neer dat ik gewoon de lichamelijke symptomen wel erkende, maar er geen 'oordeel' over had of het krampachtig weg probeerde te laten gaan.
Verder gold voor mij, hoe meer vermoeid hoe meer aanvallen ik kreeg, dus proberen goed te slapen, lekker gezond te eten e.d.
(koffie en cola viel verkeerd hier)
Uiteindelijk kwam het bij mij vanwege een burnout, en heeft cognitieve therapie en een stukje mindfullnes mij nog het best geholpen. Eruit met die trauma's, 'zooi' , perfectionisme enz.!
En.. ik zag het al staan, maar proberen niet te vermijden... dat weet je zelf ook al. Maar hulp vragen om samen boodschappen te doen die je vertrouwt en die je even in kan seinen als het niet lukt, is natuurlijk altijd een optie!!
Heel veel geluk en moed!
Ik ken jouw verhaal en klachten niet precies, maar ik maak uit je verhaal op, dat je last hebt van hyperventilatie. Hier nog een ex hyperventilatie klant.. geheel onschuldig maar o zo vervelend! Misschien sla ik de plank mis, omdat ik niet precies weet wat er is, maar ik hoop dat je wat aan het volgende hebt;
Ik heb ook het hyperfree ding aangeschaft, maar heb er geen profijt van gehad. Dit is natuurlijk heel persoonlijk, maar bij mij werkte het averechts als ik me nog eens extra op mn ademhaling ging concentreren. Afleiding vormde wél een toverwoord, desnoods de mensen die er zijn voor je zien in hun ondergoed .. Wat mij ook heel erg heeft geholpen is een flinke wandeling of fietstocht.
Waar ik ook een beetje hulp aan heb gehad is ademoefeningen, heb ze gevolgd bij de fysio. Deze oefende ik dan 2x per dag . Mediteren kan ook helpen. Gaandeweg kon ik die oefeningen dan steeds beter inzetten.
Verder heeft het mij geholpen om de opkomende aanval eerder te 'verwelkomen' dan er tegen te vechten. Ik vind het moeilijk uit te leggen hoe.. maar het kwam er op neer dat ik gewoon de lichamelijke symptomen wel erkende, maar er geen 'oordeel' over had of het krampachtig weg probeerde te laten gaan.
Verder gold voor mij, hoe meer vermoeid hoe meer aanvallen ik kreeg, dus proberen goed te slapen, lekker gezond te eten e.d.
(koffie en cola viel verkeerd hier)
Uiteindelijk kwam het bij mij vanwege een burnout, en heeft cognitieve therapie en een stukje mindfullnes mij nog het best geholpen. Eruit met die trauma's, 'zooi' , perfectionisme enz.!
En.. ik zag het al staan, maar proberen niet te vermijden... dat weet je zelf ook al. Maar hulp vragen om samen boodschappen te doen die je vertrouwt en die je even in kan seinen als het niet lukt, is natuurlijk altijd een optie!!
Heel veel geluk en moed!
dinsdag 15 februari 2011 om 17:29
Wat rot voor je dat het niet goed gaat. Weet je dat je ook zonder verwijzing van je huisarts naar een psycholoog kunt gaan? Al is het maar een soort 'eerste hulp', om het voor nu draaglijk te maken. Het heet eerstelijnszorg en er worden max. 8 behandelingen vergoed. Misschien iets om zelf te doen totdat de zorg via de huisarts op gang komt?
En anders misschien de link die ik je in een ander topic gaf, van internettherapie.
En anders misschien de link die ik je in een ander topic gaf, van internettherapie.
dinsdag 15 februari 2011 om 17:33
Ok, dus het lijkt mij zonde geld als ik jullie verhalen hoor. Ja ik probeer er ook niet aan te denken en als ik het krijg denken dat het de keren ervoor ook goed is afgelopen. Maar het beperkt mij wat ik kan doen. Op dit moment dus niets.
Weken geleden al aan de noodklok getrokken en afgelopen donderdag maar weer naar de huisarts gegaan en die heeft aan de noodklok getrokken. Zal je net zien, normaal hoor je dezelfde dag nog iets en vanochtend dacht ik, ben ik nou zo ongeduldig dus mijn ha gebeld. Die belde vanmiddag terug en ik ben net terug gebeld voor een telefonische intake. Er was wat fout gegaan bij hun. Zal je altijd zien. Maar donderdag hoor ik meer op welk termijn ik hulp voor de hyperventilatie/angstaanvallen en straatvrees krijg. Probleem gaat worden hoe ik daar heen moet gaan met mijn straatvrees, daar vrezen ze ook voor, daar hebben ze het maar over, ja dat weet ik ook niet .
Weken geleden al aan de noodklok getrokken en afgelopen donderdag maar weer naar de huisarts gegaan en die heeft aan de noodklok getrokken. Zal je net zien, normaal hoor je dezelfde dag nog iets en vanochtend dacht ik, ben ik nou zo ongeduldig dus mijn ha gebeld. Die belde vanmiddag terug en ik ben net terug gebeld voor een telefonische intake. Er was wat fout gegaan bij hun. Zal je altijd zien. Maar donderdag hoor ik meer op welk termijn ik hulp voor de hyperventilatie/angstaanvallen en straatvrees krijg. Probleem gaat worden hoe ik daar heen moet gaan met mijn straatvrees, daar vrezen ze ook voor, daar hebben ze het maar over, ja dat weet ik ook niet .
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
dinsdag 15 februari 2011 om 17:37
quote:1001nacht schreef op 15 februari 2011 @ 17:29:
Wat rot voor je dat het niet goed gaat. Weet je dat je ook zonder verwijzing van je huisarts naar een psycholoog kunt gaan? Al is het maar een soort 'eerste hulp', om het voor nu draaglijk te maken. Het heet eerstelijnszorg en er worden max. 8 behandelingen vergoed. Misschien iets om zelf te doen totdat de zorg via de huisarts op gang komt?
En anders misschien de link die ik je in een ander topic gaf, van internettherapie.Ja ik heb die link bekeken en het lijkt mij super om online hulp te krijgen maar mijn huisarts staat er niet achter en ik heb een verwijzing van hem ervoor nodig. Juist door de straatvrees wil hij niet dat ik online hulp krijg. Maar ik heb je link wel opgeslagen. Bedankt.
Wat rot voor je dat het niet goed gaat. Weet je dat je ook zonder verwijzing van je huisarts naar een psycholoog kunt gaan? Al is het maar een soort 'eerste hulp', om het voor nu draaglijk te maken. Het heet eerstelijnszorg en er worden max. 8 behandelingen vergoed. Misschien iets om zelf te doen totdat de zorg via de huisarts op gang komt?
En anders misschien de link die ik je in een ander topic gaf, van internettherapie.Ja ik heb die link bekeken en het lijkt mij super om online hulp te krijgen maar mijn huisarts staat er niet achter en ik heb een verwijzing van hem ervoor nodig. Juist door de straatvrees wil hij niet dat ik online hulp krijg. Maar ik heb je link wel opgeslagen. Bedankt.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
dinsdag 15 februari 2011 om 17:46
Tuurlijk MV, als je huisarts er niet achter staat, zou ik het ook niet doen hoor. Het heeft ook iets geks, om internettherapie te doen als je de straat niet op durft. Dan hoef je nog de deur niet uit. Ik ben het eens met al die mensen die hier (en in je andere topic) posten: stop met het vermijden van je angst, want dan word je alleen maar banger.
Hoe denk jij daarover?
Hoe denk jij daarover?
dinsdag 15 februari 2011 om 18:32
quote:1001nacht schreef op 15 februari 2011 @ 17:46:
Tuurlijk MV, als je huisarts er niet achter staat, zou ik het ook niet doen hoor. Het heeft ook iets geks, om internettherapie te doen als je de straat niet op durft. Dan hoef je nog de deur niet uit. Ik ben het eens met al die mensen die hier (en in je andere topic) posten: stop met het vermijden van je angst, want dan word je alleen maar banger.
Hoe denk jij daarover?Tot vorige week ook gedaan omdat ik hoorde dat het alleen maar erger wordt als je iets vermijdt, van hier gehoord en bevestigd door de huisarts en ik snap dat het zo werkt. Lijkt mij wel logisch, maar wat is logisch? Ergens angst voor hebben blijkbaar waar ik geen angst voor heb. Waar moet ik in hemelsnaam bang voor zijn als ik een boodschap doe? Ik snap er geen ene drol van. Maar na vorige week durf ik echt niet meer. Ik doe morgen nog 1 poging maar als ik weer moet overgeven dan ga ik over op online kopen. Ik kan die extra kosten nu niet missen maar als het niet meer gaat dan houdt het op.
Tuurlijk MV, als je huisarts er niet achter staat, zou ik het ook niet doen hoor. Het heeft ook iets geks, om internettherapie te doen als je de straat niet op durft. Dan hoef je nog de deur niet uit. Ik ben het eens met al die mensen die hier (en in je andere topic) posten: stop met het vermijden van je angst, want dan word je alleen maar banger.
Hoe denk jij daarover?Tot vorige week ook gedaan omdat ik hoorde dat het alleen maar erger wordt als je iets vermijdt, van hier gehoord en bevestigd door de huisarts en ik snap dat het zo werkt. Lijkt mij wel logisch, maar wat is logisch? Ergens angst voor hebben blijkbaar waar ik geen angst voor heb. Waar moet ik in hemelsnaam bang voor zijn als ik een boodschap doe? Ik snap er geen ene drol van. Maar na vorige week durf ik echt niet meer. Ik doe morgen nog 1 poging maar als ik weer moet overgeven dan ga ik over op online kopen. Ik kan die extra kosten nu niet missen maar als het niet meer gaat dan houdt het op.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
dinsdag 15 februari 2011 om 18:38
Het is toch een tijdelijke kwestie? Je gaat toch met je huisarts en met therapie en met weet ik wat allemaal weer zover komen dat je gewoon kunt boodschappen doen?
Dan zou ik geen geld uitgeven aan online shoppen, maar gewoon mij (of de buurvrouw, of een vriendin) met een boodschappenbriefje en een tas op pad sturen! Laat mensen je helpen! Jij zou zelf ook iemand anders van dienst zijn als het om zoiets kleins ging, dat weet ik zeker.
Dan zou ik geen geld uitgeven aan online shoppen, maar gewoon mij (of de buurvrouw, of een vriendin) met een boodschappenbriefje en een tas op pad sturen! Laat mensen je helpen! Jij zou zelf ook iemand anders van dienst zijn als het om zoiets kleins ging, dat weet ik zeker.
Wat eten we vanavond?
dinsdag 15 februari 2011 om 18:42
Ja je hebt gelijk, misschien zie ik het ook allemaal te moeilijk. Maar als ik verhalen lees van er wel 2 jaar mee bezig, ik dacht ook dat ik er met een maandje vanaf zou zijn. Krijg het er een beetje benauwd van het idee dat ik er zolang mee bezig zou kunnen zijn.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
dinsdag 15 februari 2011 om 19:20
Mylene_Valerie, ik voel met je mee..
Ik ben alleen helaas niet zó positief als de meeste mensen hier..
Bij mij duurt de hyperventilatie & in lichte mate straatvrees nu alweer 2 jaar. Ik heb allerlei therapieën gehad, Waaronder ademtherapie (gevolgd in een ander ziekenhuis); http://www.gemini-ziekenhuis.nl/page.asp?mid=30149&mn=3
Dat geeft je wat houvast om te leren omgaan met hyperventilatie. En waar ik ook van opknapte, was paroxetine; een antidepressivum. Dat haalt de scherpe kantjes eraf, waardoor je weer meer dingen durft te doen.
Al merk ik dat ik nu ik weer op 7 uur werken per dag zit (opgebouwd vanaf 4 uur per dag), ik toch weer terug val.
Het is een kwestie van je tijd heel erg doseren.. Niet teveel ineens doen en vooral genoeg rust nemen, dan gaat het het best. Maar toch blijven de moeheid, de duizelingen en wazigheid steeds terugkomen.. Gelukkig heb ik de hartkloppingen en straatvrees wel redelijk onder controle!
Of ik er ooit écht vanaf ga komen weet ik niet, maar ondertussen probeer ik het zo leefbaar mogelijk te houden! Ik hoop dat het jou ook gaat lukken!! En als je meer wilt weten: just ask! Knuffel voor jou!
Ik ben alleen helaas niet zó positief als de meeste mensen hier..
Bij mij duurt de hyperventilatie & in lichte mate straatvrees nu alweer 2 jaar. Ik heb allerlei therapieën gehad, Waaronder ademtherapie (gevolgd in een ander ziekenhuis); http://www.gemini-ziekenhuis.nl/page.asp?mid=30149&mn=3
Dat geeft je wat houvast om te leren omgaan met hyperventilatie. En waar ik ook van opknapte, was paroxetine; een antidepressivum. Dat haalt de scherpe kantjes eraf, waardoor je weer meer dingen durft te doen.
Al merk ik dat ik nu ik weer op 7 uur werken per dag zit (opgebouwd vanaf 4 uur per dag), ik toch weer terug val.
Het is een kwestie van je tijd heel erg doseren.. Niet teveel ineens doen en vooral genoeg rust nemen, dan gaat het het best. Maar toch blijven de moeheid, de duizelingen en wazigheid steeds terugkomen.. Gelukkig heb ik de hartkloppingen en straatvrees wel redelijk onder controle!
Of ik er ooit écht vanaf ga komen weet ik niet, maar ondertussen probeer ik het zo leefbaar mogelijk te houden! Ik hoop dat het jou ook gaat lukken!! En als je meer wilt weten: just ask! Knuffel voor jou!
dinsdag 15 februari 2011 om 19:45
dinsdag 22 februari 2011 om 21:52
Ik heb dit apparaatje ook in huis. Gebruik het nooit meer omdat ik eigenlijk geen aanvallen meer heb of weet hoe ik moet ontspannen. Of het apparaatje echt hielp weet ik niet meer maar het was al een geruststellend idee dat ik hem bij me had (net zoals medicijnen). Hyperventilatie is bij mij overgegaan met behulp van therapie (toen nog Riagg) en een cassettebandje (toen modern) met een soort zelfhypnose-oefeningen.
donderdag 24 februari 2011 om 10:58
quote:Starzz schreef op 15 februari 2011 @ 19:20:
Mylene_Valerie, ik voel met je mee..
Ik ben alleen helaas niet zó positief als de meeste mensen hier..
Bij mij duurt de hyperventilatie & in lichte mate straatvrees nu alweer 2 jaar. Ik heb allerlei therapieën gehad, Waaronder ademtherapie (gevolgd in een ander ziekenhuis); http://www.gemini-ziekenhuis.nl/page.asp?mid=30149&mn=3
Dat geeft je wat houvast om te leren omgaan met hyperventilatie. En waar ik ook van opknapte, was paroxetine; een antidepressivum. Dat haalt de scherpe kantjes eraf, waardoor je weer meer dingen durft te doen.
Al merk ik dat ik nu ik weer op 7 uur werken per dag zit (opgebouwd vanaf 4 uur per dag), ik toch weer terug val.
Het is een kwestie van je tijd heel erg doseren.. Niet teveel ineens doen en vooral genoeg rust nemen, dan gaat het het best. Maar toch blijven de moeheid, de duizelingen en wazigheid steeds terugkomen.. Gelukkig heb ik de hartkloppingen en straatvrees wel redelijk onder controle!
Of ik er ooit écht vanaf ga komen weet ik niet, maar ondertussen probeer ik het zo leefbaar mogelijk te houden! Ik hoop dat het jou ook gaat lukken!! En als je meer wilt weten: just ask! Knuffel voor jou!
Oh dit is dus mijn angst. Ik hoopte er met een maandje vanaf te zijn. Op 10 maart heb ik een eerste afspraak. Voor de zekerheid wilde ik het apparaatje toch kopen maar mijn apotheek verkoopt het niet dus dan houdt het op, op MP kon ik er ook geen eentje vinden die te koop stond.
Verder gaat het met de dag slechter dus ik snak naar hulp die helpt. (ik had dagen geen internet en telefoon dus vandaag mijn late reactie, vandaag moet ik mijn nieuwe modem gaan installeren)
Mylene_Valerie, ik voel met je mee..
Ik ben alleen helaas niet zó positief als de meeste mensen hier..
Bij mij duurt de hyperventilatie & in lichte mate straatvrees nu alweer 2 jaar. Ik heb allerlei therapieën gehad, Waaronder ademtherapie (gevolgd in een ander ziekenhuis); http://www.gemini-ziekenhuis.nl/page.asp?mid=30149&mn=3
Dat geeft je wat houvast om te leren omgaan met hyperventilatie. En waar ik ook van opknapte, was paroxetine; een antidepressivum. Dat haalt de scherpe kantjes eraf, waardoor je weer meer dingen durft te doen.
Al merk ik dat ik nu ik weer op 7 uur werken per dag zit (opgebouwd vanaf 4 uur per dag), ik toch weer terug val.
Het is een kwestie van je tijd heel erg doseren.. Niet teveel ineens doen en vooral genoeg rust nemen, dan gaat het het best. Maar toch blijven de moeheid, de duizelingen en wazigheid steeds terugkomen.. Gelukkig heb ik de hartkloppingen en straatvrees wel redelijk onder controle!
Of ik er ooit écht vanaf ga komen weet ik niet, maar ondertussen probeer ik het zo leefbaar mogelijk te houden! Ik hoop dat het jou ook gaat lukken!! En als je meer wilt weten: just ask! Knuffel voor jou!
Oh dit is dus mijn angst. Ik hoopte er met een maandje vanaf te zijn. Op 10 maart heb ik een eerste afspraak. Voor de zekerheid wilde ik het apparaatje toch kopen maar mijn apotheek verkoopt het niet dus dan houdt het op, op MP kon ik er ook geen eentje vinden die te koop stond.
Verder gaat het met de dag slechter dus ik snak naar hulp die helpt. (ik had dagen geen internet en telefoon dus vandaag mijn late reactie, vandaag moet ik mijn nieuwe modem gaan installeren)
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
