Gezondheid
alle pijlers
ex nonchalant met medicatie kind - wat te doen?
vrijdag 10 september 2010 om 22:52
Muizelientje heeft MCDD, een variant in autisme wat - kort door de bocht - betekent dat ze een angst- en agressieregulatieprobleem heeft. Muizelien slikt het welbekende riedeltje als Ritalin, Concerta en ook anti-depressiva.
Eenmaal in de twee weken haalt haar vader haar op van school voor zijn weekend en geef ik de medicijnen mee. Dat gaat 'redelijk' goed; redelijk omdat hij haar soms niet helpt herinneren en Muizelientje er ook zelf niet aan denkt. Ik krijg dus soms medicijnen, die ik afgepast meegeef, weer terug op zondag.
Mijn exman woont ongeveer een kwartier rijden van mij vandaan.
Vandaag heeft Muizelientje haar broodtrommel laten liggen op school, met daarin het buisje met de medicijnen. Ik pas dat altijd af, mede ook omdat ik zo nog enigszins de controle wil houden over de medicatie. Als ik bij hem pillen parkeer, weet ik niet of hij ze ook daadwerkelijk geeft, zoals ik zei: slordig. Als het buisje terugkomt als hij haar thuisbrengt, dan zie ik ten minste of het leeg is of niet.
Vandaag kwamen ze ver nadat de school dicht was tot de ontdekking dat de pillen nog op school lagen. Ik had een eter en stelde voor dat ex in de auto sprong en het kwam halen. Dat is in een half uurtje heen en weer. Ex weigerde, ze moet het maar zonder doen, dit weekend. Toen ik kwaad werd bond hij alsong in en wilde dat mijn nachtapotheek (ik heb zo'n EPD) naar zijn nachtapotheek het recept stuurde zodat hij ze daar kon halen. Mijn apo werkte wel mee, maar die van hem niet. Hij moest haar verzekeringsnummer hebben en hij moet betalen - wat hij niet wil. Uiteindelijk heb ik hem ervan kunnen overtuigen dat hij dat wel moet doen.
Enfin, we zijn al meer dan 5 uur aan het kutten met apotheken en geruzie, terwijl als hij even heen en weer was gereden, het probleem binnen een half uur was opgelost.
Nu zeg je misschien: rij dan zelf heen en weer. Mijn visitie zou het nog niet eens zo erg hebben gevonden, maar mijn ex is gewoon volslagen nonchalant en onvolwassen in die dingen. Tijdens ons huwelijk knapte ik al de nodige rotzooi op en verdorie, na de scheiding werd het alleen maar erger, totdat ik daar echt eens paal en perk aan ging stellen. Dit geval staat niet op zichzelf en in geval van Muizelientje bind ik dan nog wel eens in - te vaak, eigenlijk, want hij leert er dus geen flikker van. Ik vind dat hij als vader ook een verantwoordelijkheid heeft. Dat Muizelientje ze laat liggen kan gebeuren. Is niet erg. Maar het is weer een sterk voorbeeld van zijn problemen bij een ander neerleggen en niet de verantwoordelijkheid zelf nemen en schelden op artsen en apotheken die te bedonderd zijn om het na 1 telefoontje van mij even bij hem te bezorgen. En terecht, het zijn geen aspirientjes....ik vind die controle aan meerdere kanten alleen maar terecht.
Nu wil ex toch een voorraad pillen. Maar dan ben ik helemaal de controle kwijt. Maar goed, dit is natuurlijk ook geen oplossing.
Kijk, als het moet rij ik in het belang van mijn kind van Groningen naar Limburg. Maar het gaat mij om de verantwoording die je hebt, en neemt als je kind medicijnen neemt. Graag dus suggesties, tips etc hoe ik hiermee (beter) kan omgaan. Dit is geen oplossing, dat weet ik ook wel. Maar het is óók zijn verantwoordelijkheid. Kortom, ik sta open voor suggesties.....
Eenmaal in de twee weken haalt haar vader haar op van school voor zijn weekend en geef ik de medicijnen mee. Dat gaat 'redelijk' goed; redelijk omdat hij haar soms niet helpt herinneren en Muizelientje er ook zelf niet aan denkt. Ik krijg dus soms medicijnen, die ik afgepast meegeef, weer terug op zondag.
Mijn exman woont ongeveer een kwartier rijden van mij vandaan.
Vandaag heeft Muizelientje haar broodtrommel laten liggen op school, met daarin het buisje met de medicijnen. Ik pas dat altijd af, mede ook omdat ik zo nog enigszins de controle wil houden over de medicatie. Als ik bij hem pillen parkeer, weet ik niet of hij ze ook daadwerkelijk geeft, zoals ik zei: slordig. Als het buisje terugkomt als hij haar thuisbrengt, dan zie ik ten minste of het leeg is of niet.
Vandaag kwamen ze ver nadat de school dicht was tot de ontdekking dat de pillen nog op school lagen. Ik had een eter en stelde voor dat ex in de auto sprong en het kwam halen. Dat is in een half uurtje heen en weer. Ex weigerde, ze moet het maar zonder doen, dit weekend. Toen ik kwaad werd bond hij alsong in en wilde dat mijn nachtapotheek (ik heb zo'n EPD) naar zijn nachtapotheek het recept stuurde zodat hij ze daar kon halen. Mijn apo werkte wel mee, maar die van hem niet. Hij moest haar verzekeringsnummer hebben en hij moet betalen - wat hij niet wil. Uiteindelijk heb ik hem ervan kunnen overtuigen dat hij dat wel moet doen.
Enfin, we zijn al meer dan 5 uur aan het kutten met apotheken en geruzie, terwijl als hij even heen en weer was gereden, het probleem binnen een half uur was opgelost.
Nu zeg je misschien: rij dan zelf heen en weer. Mijn visitie zou het nog niet eens zo erg hebben gevonden, maar mijn ex is gewoon volslagen nonchalant en onvolwassen in die dingen. Tijdens ons huwelijk knapte ik al de nodige rotzooi op en verdorie, na de scheiding werd het alleen maar erger, totdat ik daar echt eens paal en perk aan ging stellen. Dit geval staat niet op zichzelf en in geval van Muizelientje bind ik dan nog wel eens in - te vaak, eigenlijk, want hij leert er dus geen flikker van. Ik vind dat hij als vader ook een verantwoordelijkheid heeft. Dat Muizelientje ze laat liggen kan gebeuren. Is niet erg. Maar het is weer een sterk voorbeeld van zijn problemen bij een ander neerleggen en niet de verantwoordelijkheid zelf nemen en schelden op artsen en apotheken die te bedonderd zijn om het na 1 telefoontje van mij even bij hem te bezorgen. En terecht, het zijn geen aspirientjes....ik vind die controle aan meerdere kanten alleen maar terecht.
Nu wil ex toch een voorraad pillen. Maar dan ben ik helemaal de controle kwijt. Maar goed, dit is natuurlijk ook geen oplossing.
Kijk, als het moet rij ik in het belang van mijn kind van Groningen naar Limburg. Maar het gaat mij om de verantwoording die je hebt, en neemt als je kind medicijnen neemt. Graag dus suggesties, tips etc hoe ik hiermee (beter) kan omgaan. Dit is geen oplossing, dat weet ik ook wel. Maar het is óók zijn verantwoordelijkheid. Kortom, ik sta open voor suggesties.....
anoniem_63408 wijzigde dit bericht op 10-09-2010 22:53
Reden: verduidelijking
Reden: verduidelijking
% gewijzigd
vrijdag 10 september 2010 om 22:58
Kan je hem wijzen op de afkick verschijnselen die ze kan krijgen als ze haar AD niet krijgt?
Dat is voor een volwassenen al heel erg heftig, dat ie een keer de Ritalin of Concerta overslaat is tot daar aan toe, daar is ip geen lichamelijk consequentie aan verbonden, behalve de psychische, ik weet niet in hoeverre ze reageert als ze deze medicatie niet krijgt.
Is het niet zo dat als hij de medicatie niet geeft dat hij het hele weekend met een ziek en druk/oververhit en angstig kind zit?
(ik zou laaiend zijn hoor maar brainstorm maar eventjes wat)
Dat is voor een volwassenen al heel erg heftig, dat ie een keer de Ritalin of Concerta overslaat is tot daar aan toe, daar is ip geen lichamelijk consequentie aan verbonden, behalve de psychische, ik weet niet in hoeverre ze reageert als ze deze medicatie niet krijgt.
Is het niet zo dat als hij de medicatie niet geeft dat hij het hele weekend met een ziek en druk/oververhit en angstig kind zit?
(ik zou laaiend zijn hoor maar brainstorm maar eventjes wat)
vrijdag 10 september 2010 om 22:58
vrijdag 10 september 2010 om 23:00
quote:blijfgewoonbianca schreef op 10 september 2010 @ 22:58:
Hoe oud is je dochter en hoe vaak gaat ze naar haar vader?Ze is 12 en gaat om het andere weekend. Ze kan het helaas niet zelf onthouden. Ergens blijft er soms wel iets hangen, maar het aan haar overlaten zou beslist een nog onregelmatiger inname teweeg brengen. Is helaas 'onderdeel' van haar autisme.
Hoe oud is je dochter en hoe vaak gaat ze naar haar vader?Ze is 12 en gaat om het andere weekend. Ze kan het helaas niet zelf onthouden. Ergens blijft er soms wel iets hangen, maar het aan haar overlaten zou beslist een nog onregelmatiger inname teweeg brengen. Is helaas 'onderdeel' van haar autisme.
vrijdag 10 september 2010 om 23:04
Zusenzoo en Veronicas: hij heeft wat ze zo mooi noemen een 'psycho-educatief-gesprek' gehad. Dat krijgen mensen die niet zondermeer kunnen/willen inzien dat het kind (of partner, familielid etc) echt "iets" mankeert en dat je daar op een bepaalde manier mee moet omgaan. Ex weigert min of meer de diagnose te erkennen. En te herkennen. Hij zegt het niet hardop, maar zegt gewoon dat hij het niet ziet, terwijl notabene zijn nieuwe vrouw die erbij zit het wél (h)erkent. Dat is echt heel raar! Ik vermoed dan ook dat zij hem min of meer richting de nachtapo heeft geschopt en dat hij niet zo moet zeiken over de kosten.
Hem is dus verteld wat het effect is, maar zolang hij in een soort van ontkenningsfase zit, ziet hij het belang niet. Op zich, bij Ritalin ed. werkt het nog wel na. Wat betekent dat ze er op zijn vroegst op zondag 'opstandig' van gaat worden dat ze ze niet heeft. Van de AD weet ik dat niet precies, maar de waanideëen die ze heeft, merkt hij naar zeggen nooit wat. En helaas is Muizelientje daar ook knap gesloten over. Met andere woorden, het effect zal pas min of meer merkbaar zijn en door haar kenbaar gemaakt worden als ze weer bij mij is. Ik mag het dus zondagavond dan weer opknappen in zo'n geval als hij weer slordig is geweest.
Hem is dus verteld wat het effect is, maar zolang hij in een soort van ontkenningsfase zit, ziet hij het belang niet. Op zich, bij Ritalin ed. werkt het nog wel na. Wat betekent dat ze er op zijn vroegst op zondag 'opstandig' van gaat worden dat ze ze niet heeft. Van de AD weet ik dat niet precies, maar de waanideëen die ze heeft, merkt hij naar zeggen nooit wat. En helaas is Muizelientje daar ook knap gesloten over. Met andere woorden, het effect zal pas min of meer merkbaar zijn en door haar kenbaar gemaakt worden als ze weer bij mij is. Ik mag het dus zondagavond dan weer opknappen in zo'n geval als hij weer slordig is geweest.
vrijdag 10 september 2010 om 23:06
ik vind dat je groot gelijk hebt dat het je ex zijn verantwoordelijkheid en dat hij er laks mee omgaat.
Aan de andere kant wil je natuurlijk wel dat je kind haar medicatie krijgt.... Is je ex erg telefoongericht? Misschien kun je hem (of evt je dochter, als ze dat snapt, maar het niet lang kan onthouden) op de tijden dat ze het in moet nemen smsen (soms kun je dat automatisch instellen via een site en kost het je ook nog niks, sommige apotheken kennen ook smsservices voor medicatie).
Zou je met een sms-alert het wel aandurven om een voorraadje medicatie bij hem thuis te stallen? Helemaal voorkom je problemen hiermee ook niet, stel je voor dat de medicatie op is en hij komt daar op zaterdagavond achter enzo.... maar het kan wel schelen.
Aan de andere kant wil je natuurlijk wel dat je kind haar medicatie krijgt.... Is je ex erg telefoongericht? Misschien kun je hem (of evt je dochter, als ze dat snapt, maar het niet lang kan onthouden) op de tijden dat ze het in moet nemen smsen (soms kun je dat automatisch instellen via een site en kost het je ook nog niks, sommige apotheken kennen ook smsservices voor medicatie).
Zou je met een sms-alert het wel aandurven om een voorraadje medicatie bij hem thuis te stallen? Helemaal voorkom je problemen hiermee ook niet, stel je voor dat de medicatie op is en hij komt daar op zaterdagavond achter enzo.... maar het kan wel schelen.
vrijdag 10 september 2010 om 23:06
quote:positivodo schreef op 10 september 2010 @ 22:57:
@ fleurtje, ik vind ook ritalin en concerta wel zo belangrijk en van grote invloed dat je deze het kind niet mag ontnemen. Daar hebben deze kinderen nl. WEL last van, en niet alleen hun omgeving.....Als ze er zelf last van heeft is het idd een ander verhaal, maar hier op het forum wordt de laatste weken nogal geblaat door mensen met adhd dat ze geen medicatie willen omdat ze zelf nergens last van hebben, vandaar.
@ fleurtje, ik vind ook ritalin en concerta wel zo belangrijk en van grote invloed dat je deze het kind niet mag ontnemen. Daar hebben deze kinderen nl. WEL last van, en niet alleen hun omgeving.....Als ze er zelf last van heeft is het idd een ander verhaal, maar hier op het forum wordt de laatste weken nogal geblaat door mensen met adhd dat ze geen medicatie willen omdat ze zelf nergens last van hebben, vandaar.
vrijdag 10 september 2010 om 23:08
quote:positivodo schreef op 10 september 2010 @ 22:55:
Toch meegeven, als je hem verantwoordelijkheid wil laten nemen moet je hem ook de mogelijkheden aanreiken lijkt me. Alles in de hand houden voelt veilig, maar je maakt het jezelf moeilijk en ook voor je dochter is het het proberen waard.Weet ik, dat laatste, en dat is dus mijn twijfel. Als ik die koker meegeef, dan zie ik wat er wel en niet geslikt wordt. Als ik een doosje meegeef van elk medicijn (inmiddels 4) dan moet ik echt bijhouden wat ik geef en hoeveel en hopen dat het gegeven wordt: ik zie dan bijv. niet of hij het wel heeft gegeven en 'opspaart'. Voor wat het waard is, met die 'buisjesconstructie' zie ik vooralsnog wel wat er dat bepaalde weekend naar binnen is gegaan....
Toch meegeven, als je hem verantwoordelijkheid wil laten nemen moet je hem ook de mogelijkheden aanreiken lijkt me. Alles in de hand houden voelt veilig, maar je maakt het jezelf moeilijk en ook voor je dochter is het het proberen waard.Weet ik, dat laatste, en dat is dus mijn twijfel. Als ik die koker meegeef, dan zie ik wat er wel en niet geslikt wordt. Als ik een doosje meegeef van elk medicijn (inmiddels 4) dan moet ik echt bijhouden wat ik geef en hoeveel en hopen dat het gegeven wordt: ik zie dan bijv. niet of hij het wel heeft gegeven en 'opspaart'. Voor wat het waard is, met die 'buisjesconstructie' zie ik vooralsnog wel wat er dat bepaalde weekend naar binnen is gegaan....
vrijdag 10 september 2010 om 23:09
vrijdag 10 september 2010 om 23:10
Overigens is mijn ervaring dat mensen die het zo nauw niet nemen met medicatie op tijd nemen/geven, het nog veeeel minder nauw nemen met het beheren van een medicatie-voorraad.
Dus dan moet je hem weer continue achteraan lopen of hij nog wel genoeg in huis heeft etc.
Muizelientje op een vast tijdstip bellen als ze bij hem logeert?
En idd misschien de hulp van zijn vrouw in schakelen?
Dus dan moet je hem weer continue achteraan lopen of hij nog wel genoeg in huis heeft etc.
Muizelientje op een vast tijdstip bellen als ze bij hem logeert?
En idd misschien de hulp van zijn vrouw in schakelen?
vrijdag 10 september 2010 om 23:11
quote:Wintermuts schreef op 10 september 2010 @ 23:06:
ik vind dat je groot gelijk hebt dat het je ex zijn verantwoordelijkheid en dat hij er laks mee omgaat.
Aan de andere kant wil je natuurlijk wel dat je kind haar medicatie krijgt.... Is je ex erg telefoongericht? Misschien kun je hem (of evt je dochter, als ze dat snapt, maar het niet lang kan onthouden) op de tijden dat ze het in moet nemen smsen (soms kun je dat automatisch instellen via een site en kost het je ook nog niks, sommige apotheken kennen ook smsservices voor medicatie).
Zou je met een sms-alert het wel aandurven om een voorraadje medicatie bij hem thuis te stallen? Helemaal voorkom je problemen hiermee ook niet, stel je voor dat de medicatie op is en hij komt daar op zaterdagavond achter enzo.... maar het kan wel schelen.
Ex heeft een telefoon maar ik vraag me soms wel eens af waarom. Hij is niet of nauwelijks bereikbaar. Ik heb wel eens - Muizelientje had een ernstige blaasontsteking - gehad dat ik richting de eerste hulp ging (iets waar ze ook vooral vroeger een abbo op had) en hem belde. Ik kreeg hem niet te pakken, sprak voicemail in. Regelmatig kwam het voor dat ik hem dan eens een dag later te pakken kreeg. Ik heb wel eens cynisch gezegd: het kind kan wel eens dood en al begraven zijn als jij het dan pas hoort.
Dus gaf ik kind een mobiel. Helaas is Muizelientje al net zo 'be-erfd' met dat nonchalante gen en laat ze hem overal liggen op plekken waar ze hem niet hoort.
ik vind dat je groot gelijk hebt dat het je ex zijn verantwoordelijkheid en dat hij er laks mee omgaat.
Aan de andere kant wil je natuurlijk wel dat je kind haar medicatie krijgt.... Is je ex erg telefoongericht? Misschien kun je hem (of evt je dochter, als ze dat snapt, maar het niet lang kan onthouden) op de tijden dat ze het in moet nemen smsen (soms kun je dat automatisch instellen via een site en kost het je ook nog niks, sommige apotheken kennen ook smsservices voor medicatie).
Zou je met een sms-alert het wel aandurven om een voorraadje medicatie bij hem thuis te stallen? Helemaal voorkom je problemen hiermee ook niet, stel je voor dat de medicatie op is en hij komt daar op zaterdagavond achter enzo.... maar het kan wel schelen.
Ex heeft een telefoon maar ik vraag me soms wel eens af waarom. Hij is niet of nauwelijks bereikbaar. Ik heb wel eens - Muizelientje had een ernstige blaasontsteking - gehad dat ik richting de eerste hulp ging (iets waar ze ook vooral vroeger een abbo op had) en hem belde. Ik kreeg hem niet te pakken, sprak voicemail in. Regelmatig kwam het voor dat ik hem dan eens een dag later te pakken kreeg. Ik heb wel eens cynisch gezegd: het kind kan wel eens dood en al begraven zijn als jij het dan pas hoort.
Dus gaf ik kind een mobiel. Helaas is Muizelientje al net zo 'be-erfd' met dat nonchalante gen en laat ze hem overal liggen op plekken waar ze hem niet hoort.
vrijdag 10 september 2010 om 23:12
vrijdag 10 september 2010 om 23:13
quote:buuff schreef op 10 september 2010 @ 23:08:
en een horloge oid voor Muizelientje waar je alarmtijden in kunt zetten, zodat ze zelf eraan herinnerd wordt dat ze haar medicijnen moet nemen?Hóeft niet te werken... Ik had zo'n pillendoosje met alarm. Alarm ging af, ik tikte het uit met het idee: ik sta zo op en slik die pil. Minuut later was ik het alweer vergeten.
en een horloge oid voor Muizelientje waar je alarmtijden in kunt zetten, zodat ze zelf eraan herinnerd wordt dat ze haar medicijnen moet nemen?Hóeft niet te werken... Ik had zo'n pillendoosje met alarm. Alarm ging af, ik tikte het uit met het idee: ik sta zo op en slik die pil. Minuut later was ik het alweer vergeten.
vrijdag 10 september 2010 om 23:14
o, dan is dat bellen geen optie.
He, en als je ex nu van elk medicijn een 'reservestrip' geeft voor geval van nood (zoals buisjes op school laten liggen), maar verder wel gewoon verder gaat zoals je nu doet met die buisjes?
Dan ondervang je het hele 'ik heb geen zin om er moeite voor te doen' probleem doordat hij reserve in huis heeft, en heb jij toch nog zicht op de boel.
He, en als je ex nu van elk medicijn een 'reservestrip' geeft voor geval van nood (zoals buisjes op school laten liggen), maar verder wel gewoon verder gaat zoals je nu doet met die buisjes?
Dan ondervang je het hele 'ik heb geen zin om er moeite voor te doen' probleem doordat hij reserve in huis heeft, en heb jij toch nog zicht op de boel.
vrijdag 10 september 2010 om 23:15
quote:Muis66 schreef op 10 september 2010 @ 23:11:
[...]
Ex heeft een telefoon maar ik vraag me soms wel eens af waarom. Hij is niet of nauwelijks bereikbaar. Ik heb wel eens - Muizelientje had een ernstige blaasontsteking - gehad dat ik richting de eerste hulp ging (iets waar ze ook vooral vroeger een abbo op had) en hem belde. Ik kreeg hem niet te pakken, sprak voicemail in. Regelmatig kwam het voor dat ik hem dan eens een dag later te pakken kreeg. Ik heb wel eens cynisch gezegd: het kind kan wel eens dood en al begraven zijn als jij het dan pas hoort.
Dus gaf ik kind een mobiel. Helaas is Muizelientje al net zo 'be-erfd' met dat nonchalante gen en laat ze hem overal liggen op plekken waar ze hem niet hoort.
Dat is vervelend
Is het een idee om haar medicatie mee te geven in een pillendoosje met alarm?
Apotheken hebben veel verschillende manieren voor medicatieherinneringen, misschien daar eens een gesprek bij de apotheek voor aanvragen? (Zegt iemand die zelf een mirena spiraal heeft omdat ze nieteens kon onthouden om de pil te slikken )
[...]
Ex heeft een telefoon maar ik vraag me soms wel eens af waarom. Hij is niet of nauwelijks bereikbaar. Ik heb wel eens - Muizelientje had een ernstige blaasontsteking - gehad dat ik richting de eerste hulp ging (iets waar ze ook vooral vroeger een abbo op had) en hem belde. Ik kreeg hem niet te pakken, sprak voicemail in. Regelmatig kwam het voor dat ik hem dan eens een dag later te pakken kreeg. Ik heb wel eens cynisch gezegd: het kind kan wel eens dood en al begraven zijn als jij het dan pas hoort.
Dus gaf ik kind een mobiel. Helaas is Muizelientje al net zo 'be-erfd' met dat nonchalante gen en laat ze hem overal liggen op plekken waar ze hem niet hoort.
Dat is vervelend
Is het een idee om haar medicatie mee te geven in een pillendoosje met alarm?
Apotheken hebben veel verschillende manieren voor medicatieherinneringen, misschien daar eens een gesprek bij de apotheek voor aanvragen? (Zegt iemand die zelf een mirena spiraal heeft omdat ze nieteens kon onthouden om de pil te slikken )
vrijdag 10 september 2010 om 23:15
quote:Wurmpje schreef op 10 september 2010 @ 23:07:
Geen tips hier, maar wel even een teken van steun.
Potdikkie, wat een nonchalance met iets dat voor een kind zò belangrijk is.
En dan niet 'een' kind, maar 'zijn' kind!!!
Lijkt me zo machteloos voelen!Is het ook. Kijk, hij laat me verder met rust, mekkert niet over de hoogte van de alimentatie, want hij weet dat hij dan zelf naar al die artsen en googen moet - en ze werken niet mee: ze willen hem niet om 10 uur 's avonds ontvangen want hij neemt er écht geen vrij voor, zelfs niet voor ziekenhuisopnames. Dus in dat opzicht laat hij mij met rust. Zowel qua zorg als financieel. Maar vervelender wordt het dus als hij dan zijn verantwoordelijkheid niet neemt. En dat gaat het niet om een keertje vergeten. Ik ben ook geen heilige, ik denk er soms ook een uurtje te laat aan, of, door omstandigheden, zijn we niet op tijd voor haar AD. Daarom heb ik er nu altijd standaard eentje in mijn tas zitten voor haar. Van alles leer je. En misschien maakt een uurtje later niet zoveel uit. Het gaat erom, ben je je bewust van de verantwoording? En daar ontbreekt het bij hem aan.
Geen tips hier, maar wel even een teken van steun.
Potdikkie, wat een nonchalance met iets dat voor een kind zò belangrijk is.
En dan niet 'een' kind, maar 'zijn' kind!!!
Lijkt me zo machteloos voelen!Is het ook. Kijk, hij laat me verder met rust, mekkert niet over de hoogte van de alimentatie, want hij weet dat hij dan zelf naar al die artsen en googen moet - en ze werken niet mee: ze willen hem niet om 10 uur 's avonds ontvangen want hij neemt er écht geen vrij voor, zelfs niet voor ziekenhuisopnames. Dus in dat opzicht laat hij mij met rust. Zowel qua zorg als financieel. Maar vervelender wordt het dus als hij dan zijn verantwoordelijkheid niet neemt. En dat gaat het niet om een keertje vergeten. Ik ben ook geen heilige, ik denk er soms ook een uurtje te laat aan, of, door omstandigheden, zijn we niet op tijd voor haar AD. Daarom heb ik er nu altijd standaard eentje in mijn tas zitten voor haar. Van alles leer je. En misschien maakt een uurtje later niet zoveel uit. Het gaat erom, ben je je bewust van de verantwoording? En daar ontbreekt het bij hem aan.
