Gezondheid
alle pijlers
Focale vulvitis..
vrijdag 14 december 2007 om 14:12
Hallo,
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen...Ik heb al jaren last van pijn bij het vrijen..Vanaf het moment dat ik seksueel actief ben (toen was ik 17 jaar) heeft altijd zeer gedaan. Geen pretje en helaas ben ik nooit uit de vicieuze cirkel gekomen.
Vorig jaar eindelijk bij de gyneacoloog terecht gekomen met dit probleem. De beste man kon bij inwendig onderzoek niets vinden en gooide het er op dat het tussen mijn oren zat en verwees me gelukkig wel door naar de seksuoloog.
Daar werd focale vulvitis vastgesteld. Na een jaar van smeren met cremes, regelmatig een coitusverbod en therapie bij de bekkenbodemfysiotherapeut is er nog steeds geen oorzaak gevonden. Met mijn bekkenbodemspierspanning is niets mis. Telkens als we weer gemeenschap mochten hebben kwamen de klachten net zo hard weer terug (sterker nog ze zijn nooit minder geworden). Dus aangezien de plekjes (randje maagdenvlies) nog altijd pijnlijk zijn en rood worden bij aanraking (de seksuoloog bekijkt dit om de 6 weken) lijken de behandelingen weinig tot geen effect te hebben.
Nu heeft mijn seksuoloog met mij afgesproken dat ik nogmaals 6 weken geen gemeenschap mag hebben..Mochten de plekjes dan geen significante verbetering laten zien dan zal ik waarschijnlijk geopereerd worden.
Enerzijds is dit een opluchting..Want ik hoop ontzettend dat een operatie uitkomst biedt. Een verbetering qua pijn zou ik al zeer prettig vinden. Anderzijds slaat de twijfel een beetje toe...Het is toch een operatie, zal het wel helpen? En op de lange termijn? Waar begin ik aan?
Daarnaast schaam ik me nog altijd voor dit probleem. Een jonge meid van 24 en ik kan niet eens normaal seks hebben, ik vind het zeer frustrerend. Mijn libido is prima en nare ervaringen op seksgebied of andere psychologische factoren spelen bij dit probleem (tot zover bekend) geen rol.
Mijn vriend, waar ik 4 jaar mee samen ben, is geduldig en begripvol, daar ligt het niet aan. Het doet lichamelijk pijn..maar het doet ook gewoon een beetje pijn dat 1 van de meest intieme dingen die je met je geliefde kunt delen gewoonweg niet prettig is.
Wie is er ooit aan geopereerd? En wat zijn je ervaringen na de operatie?
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen...Ik heb al jaren last van pijn bij het vrijen..Vanaf het moment dat ik seksueel actief ben (toen was ik 17 jaar) heeft altijd zeer gedaan. Geen pretje en helaas ben ik nooit uit de vicieuze cirkel gekomen.
Vorig jaar eindelijk bij de gyneacoloog terecht gekomen met dit probleem. De beste man kon bij inwendig onderzoek niets vinden en gooide het er op dat het tussen mijn oren zat en verwees me gelukkig wel door naar de seksuoloog.
Daar werd focale vulvitis vastgesteld. Na een jaar van smeren met cremes, regelmatig een coitusverbod en therapie bij de bekkenbodemfysiotherapeut is er nog steeds geen oorzaak gevonden. Met mijn bekkenbodemspierspanning is niets mis. Telkens als we weer gemeenschap mochten hebben kwamen de klachten net zo hard weer terug (sterker nog ze zijn nooit minder geworden). Dus aangezien de plekjes (randje maagdenvlies) nog altijd pijnlijk zijn en rood worden bij aanraking (de seksuoloog bekijkt dit om de 6 weken) lijken de behandelingen weinig tot geen effect te hebben.
Nu heeft mijn seksuoloog met mij afgesproken dat ik nogmaals 6 weken geen gemeenschap mag hebben..Mochten de plekjes dan geen significante verbetering laten zien dan zal ik waarschijnlijk geopereerd worden.
Enerzijds is dit een opluchting..Want ik hoop ontzettend dat een operatie uitkomst biedt. Een verbetering qua pijn zou ik al zeer prettig vinden. Anderzijds slaat de twijfel een beetje toe...Het is toch een operatie, zal het wel helpen? En op de lange termijn? Waar begin ik aan?
Daarnaast schaam ik me nog altijd voor dit probleem. Een jonge meid van 24 en ik kan niet eens normaal seks hebben, ik vind het zeer frustrerend. Mijn libido is prima en nare ervaringen op seksgebied of andere psychologische factoren spelen bij dit probleem (tot zover bekend) geen rol.
Mijn vriend, waar ik 4 jaar mee samen ben, is geduldig en begripvol, daar ligt het niet aan. Het doet lichamelijk pijn..maar het doet ook gewoon een beetje pijn dat 1 van de meest intieme dingen die je met je geliefde kunt delen gewoonweg niet prettig is.
Wie is er ooit aan geopereerd? En wat zijn je ervaringen na de operatie?
vrijdag 14 december 2007 om 20:03
Hoi Enigme,
Ook ik ben bekend met focale vulvitis. Een rotaandoening. Al zolang als ik vrij, vrij ik niet pijnloos. Ik ben nu 32. Een aantal jaren geleden ben ik door mijn huisarts doorverwezen naar de gyn. en zij constateerde eigenlijk gelijk focale vulvitis.
Je moet het zien als een chronische a-specifieke ontsteking. Als ze weefsel op kweek zouden zetten, komt daar niets uit. Een oorzaak voor deze aandoening is niet bekend. Net zoals dat de behandelmethoden er van enorm uiteen lopen.
Ik ben al lang blij dat ik nog sex kan hebben. Het doet zeer. Het is ff flink doorbijten zogezegd. Het is bij mij in al die jaren niet beter en ook niet slechter geworden.
Ik vreesde wel dat het na mijn bevalling dramatischer zou worden(knip gehad en een bevalling op zichzelf is natuurlijk ook al een opdonder voor dat gebiedje waar de ontsteking zit). Gelukkig is dit niet aan de orde.
Ik zou er me persoonlijk niet zomaar aan laten operen. De berichten erover zijn soms wat tegenstrijdig. Door het opereren, krijg je een wond. Hier krijg je littekenweefsel(=stug) van en dit schijnt ook niet al te bevorderend te zijn.
Het is een rotaandoening, waar maar weinig over gesproken wordt. Toch zijn er veel meer vrouwen die dit probleem hebben. Pijn bij het vrijen is een taboe. Veel vrouwen durven niet naar de dokter of gyn. Het heeft mij ook jaren geduurd voor ik durfde. Na jaren van aanmodderen! Was ik blij dat er een diagnose was, dat het niet werd afgedaan met : het zit tussen je oren. En blij dat het geen vorm van vaginisme was. Maar desondanks....het probleem blijft.
Gelukkig heb ik ook een begripvolle partner! Dat scheelt al enorm.
Heel veel succes...
Josje
Ook ik ben bekend met focale vulvitis. Een rotaandoening. Al zolang als ik vrij, vrij ik niet pijnloos. Ik ben nu 32. Een aantal jaren geleden ben ik door mijn huisarts doorverwezen naar de gyn. en zij constateerde eigenlijk gelijk focale vulvitis.
Je moet het zien als een chronische a-specifieke ontsteking. Als ze weefsel op kweek zouden zetten, komt daar niets uit. Een oorzaak voor deze aandoening is niet bekend. Net zoals dat de behandelmethoden er van enorm uiteen lopen.
Ik ben al lang blij dat ik nog sex kan hebben. Het doet zeer. Het is ff flink doorbijten zogezegd. Het is bij mij in al die jaren niet beter en ook niet slechter geworden.
Ik vreesde wel dat het na mijn bevalling dramatischer zou worden(knip gehad en een bevalling op zichzelf is natuurlijk ook al een opdonder voor dat gebiedje waar de ontsteking zit). Gelukkig is dit niet aan de orde.
Ik zou er me persoonlijk niet zomaar aan laten operen. De berichten erover zijn soms wat tegenstrijdig. Door het opereren, krijg je een wond. Hier krijg je littekenweefsel(=stug) van en dit schijnt ook niet al te bevorderend te zijn.
Het is een rotaandoening, waar maar weinig over gesproken wordt. Toch zijn er veel meer vrouwen die dit probleem hebben. Pijn bij het vrijen is een taboe. Veel vrouwen durven niet naar de dokter of gyn. Het heeft mij ook jaren geduurd voor ik durfde. Na jaren van aanmodderen! Was ik blij dat er een diagnose was, dat het niet werd afgedaan met : het zit tussen je oren. En blij dat het geen vorm van vaginisme was. Maar desondanks....het probleem blijft.
Gelukkig heb ik ook een begripvolle partner! Dat scheelt al enorm.
Heel veel succes...
Josje
vrijdag 14 december 2007 om 23:46
Jemig ik zie net dat ik in de topictitel een enorme spelfout heb gemaakt, beetje jammer.
Dank je wel voor je reactie Josje..Ik heb in deze relatie (hebben nu 4 jaar) ook eerst ruim 2 jaar aangemodderd...Ik heb het een tijd voor mijn vriend verzwegen uit schaamte, raar maar waar. Net als jij was ik ontzettend blij dat de seksuologe de diagnose FV stelde....maar ook zij blijft er min of meer van overtuigd dat er naast het lichamelijke, het geirriteerde weefsel, toch ook een psychosociale component bij hoort (opwindingsstoornis etc..)..Daar ben ik het tot op de dag van vandaag nog steeds niet mee eens maar goed.
Ik kan ook gewoon seks hebben...zit absoluut niet 'op slot'....het gebied inwendig onderzoeken kan ook prima alleen doen de plekjes dan natuurlijk wel snel zeer. Van vaginisme is bij mij dus ook geen sprake, ik ben gewoon toegankelijk.
Het is bij jou na je bevalling dus niet beter geworden? Ergens in mijn achterhoofd had ik die hoop (al zijn wij absoluut nog niet bezig met een kinderwens).
Mijn angst is inderdaad of er na een operatie geen littekenweefsel komt te zitten waar je dan weer last van gaat krijgen. Of erger; het weefsel raakt alleen maar meer geirriteerd. Ik kan nu nog seks hebben, weliswaar met pijn maar dat is vaak na een dag (of 2) weer over.
Ben jij nu nog ergens onder behandeling? Heb jij nog tips voor me? Dingen die jij nog hebt geprobeerd en ik niet? Hoe sta jij er nu tegenover? Heb je het geaccepteerd?
Ik heb er een beetje schoon genoeg van dat dit onderwerp taboe lijkt te zijn. Had laatst een topic in 'seks' aangemaakt maar had er even later 'spijt' van en heb vervolgens het topic laten verwijderen. Toch die domme schaamte. Maar dat ga ik maar eens proberen van me af te zetten.
Dank je wel voor je reactie Josje..Ik heb in deze relatie (hebben nu 4 jaar) ook eerst ruim 2 jaar aangemodderd...Ik heb het een tijd voor mijn vriend verzwegen uit schaamte, raar maar waar. Net als jij was ik ontzettend blij dat de seksuologe de diagnose FV stelde....maar ook zij blijft er min of meer van overtuigd dat er naast het lichamelijke, het geirriteerde weefsel, toch ook een psychosociale component bij hoort (opwindingsstoornis etc..)..Daar ben ik het tot op de dag van vandaag nog steeds niet mee eens maar goed.
Ik kan ook gewoon seks hebben...zit absoluut niet 'op slot'....het gebied inwendig onderzoeken kan ook prima alleen doen de plekjes dan natuurlijk wel snel zeer. Van vaginisme is bij mij dus ook geen sprake, ik ben gewoon toegankelijk.
Het is bij jou na je bevalling dus niet beter geworden? Ergens in mijn achterhoofd had ik die hoop (al zijn wij absoluut nog niet bezig met een kinderwens).
Mijn angst is inderdaad of er na een operatie geen littekenweefsel komt te zitten waar je dan weer last van gaat krijgen. Of erger; het weefsel raakt alleen maar meer geirriteerd. Ik kan nu nog seks hebben, weliswaar met pijn maar dat is vaak na een dag (of 2) weer over.
Ben jij nu nog ergens onder behandeling? Heb jij nog tips voor me? Dingen die jij nog hebt geprobeerd en ik niet? Hoe sta jij er nu tegenover? Heb je het geaccepteerd?
Ik heb er een beetje schoon genoeg van dat dit onderwerp taboe lijkt te zijn. Had laatst een topic in 'seks' aangemaakt maar had er even later 'spijt' van en heb vervolgens het topic laten verwijderen. Toch die domme schaamte. Maar dat ga ik maar eens proberen van me af te zetten.
zaterdag 15 december 2007 om 10:53
Hee Enigme,
Ik heb het ook! Ook vanaf mijn 24e, ben nu 34. In eerste instantie gooiden de doktoren het ook op 'tussen de oren' terwijl ik zelf heel zeker wist dat dat niet zo was. Bij mij is het ontstaan na een schimmelinfectie. Destijds zeiden de doktoren dat dat niet kon maar ik weet zeker dat het daarna foute boel was. Ik heb er van alles aan gedaan: katoenen ondergoed, geen inlegkruisjes, droogföhnen na het douchen (ja lach maar even... genant haha maar het moest van de sexuoloog), geen sex, oefenen met van die staven, glijmiddel (totaal overbodig, aan nattigheid geen gebrek ahum...daar lag het niet aan).
Wat voor mij goed gewerkt heeft is een verdovend zalfje, ik geloof dat het lidocaïne heet (vraag dat vooral even na). Dat smeer je vlak voor het vrijen op de pijnlijke plek en dat verdooft. Vervolgens kun je redelijk pijnloos vrijen en dat is heel fijn. De allerbeste beslissing ooit voor mij was er niet meer mee bezig zijn. Geen doktoren, geen sexuoloog meer, geen gyneacoloog, basta. Dat zalfje heb ik nog een tijd gebruikt en langzamerhand ging het steeds een beetje beter, zolang ik het maar niet elke dag deed.
Ondertussen heb ik zeer zelden nog last, alleen als ik ongesteld ben en op de laatste dagen een tampon inbreng. Dat is gevoelig (want te droog, logisch eigenlijk). En mijn vriend past in alle opzichten heel erg goed bij me.. en in me.. dat helpt ook. De pijnlijke plek is niet weg, er rechtstreeks op drukken is geen feest dus dat doe ik dan maar niet maar het is vele malen minder erg dan dat het ooit was. Met de sex heb ik geen last meer, maar ik doe het echt alleen als ik zin heb en nat ben. Ik zeg het misschien wat plastisch maar dat is wel zo duidelijk.
Als je meer wilt weten over een operatie zou je eens aan je gyneacoloog kunnen vragen of hij/zij dames kent die de operatie ondergaan hebben en of zij hun ervaringen met je willen delen. Dat heb ik toen ook gedaan, dat heeft mij doen besluiten het niet te doen. Het leek me zo'n paardenmiddel. En ik was bang voor littekenweefsel, heb je dáár weer last van...
Maar meid, schaam je er asjeblieft niet voor. Het is gewoon een hele rottige kwaal op een rottige plek maar echt niks om je voor te schamen. Gooi die schaamte overboord zou ik zeggen! Succes en sterkte ermee!
Groeten van Snoek
Ik heb het ook! Ook vanaf mijn 24e, ben nu 34. In eerste instantie gooiden de doktoren het ook op 'tussen de oren' terwijl ik zelf heel zeker wist dat dat niet zo was. Bij mij is het ontstaan na een schimmelinfectie. Destijds zeiden de doktoren dat dat niet kon maar ik weet zeker dat het daarna foute boel was. Ik heb er van alles aan gedaan: katoenen ondergoed, geen inlegkruisjes, droogföhnen na het douchen (ja lach maar even... genant haha maar het moest van de sexuoloog), geen sex, oefenen met van die staven, glijmiddel (totaal overbodig, aan nattigheid geen gebrek ahum...daar lag het niet aan).
Wat voor mij goed gewerkt heeft is een verdovend zalfje, ik geloof dat het lidocaïne heet (vraag dat vooral even na). Dat smeer je vlak voor het vrijen op de pijnlijke plek en dat verdooft. Vervolgens kun je redelijk pijnloos vrijen en dat is heel fijn. De allerbeste beslissing ooit voor mij was er niet meer mee bezig zijn. Geen doktoren, geen sexuoloog meer, geen gyneacoloog, basta. Dat zalfje heb ik nog een tijd gebruikt en langzamerhand ging het steeds een beetje beter, zolang ik het maar niet elke dag deed.
Ondertussen heb ik zeer zelden nog last, alleen als ik ongesteld ben en op de laatste dagen een tampon inbreng. Dat is gevoelig (want te droog, logisch eigenlijk). En mijn vriend past in alle opzichten heel erg goed bij me.. en in me.. dat helpt ook. De pijnlijke plek is niet weg, er rechtstreeks op drukken is geen feest dus dat doe ik dan maar niet maar het is vele malen minder erg dan dat het ooit was. Met de sex heb ik geen last meer, maar ik doe het echt alleen als ik zin heb en nat ben. Ik zeg het misschien wat plastisch maar dat is wel zo duidelijk.
Als je meer wilt weten over een operatie zou je eens aan je gyneacoloog kunnen vragen of hij/zij dames kent die de operatie ondergaan hebben en of zij hun ervaringen met je willen delen. Dat heb ik toen ook gedaan, dat heeft mij doen besluiten het niet te doen. Het leek me zo'n paardenmiddel. En ik was bang voor littekenweefsel, heb je dáár weer last van...
Maar meid, schaam je er asjeblieft niet voor. Het is gewoon een hele rottige kwaal op een rottige plek maar echt niks om je voor te schamen. Gooi die schaamte overboord zou ik zeggen! Succes en sterkte ermee!
Groeten van Snoek
woensdag 19 december 2007 om 13:52
Hallo!
Ik heb ook last van Focale Vulvitis.
Voor veel informatie en lotgenoten kun je een kijkje nemen op de site:
http://ikhebfv.mysites.nl/
en ook:
www.gezondnu.nl; dan bij even bijpraten en doorklikken naar seksualiteit.
Groetjes
Ik heb ook last van Focale Vulvitis.
Voor veel informatie en lotgenoten kun je een kijkje nemen op de site:
http://ikhebfv.mysites.nl/
en ook:
www.gezondnu.nl; dan bij even bijpraten en doorklikken naar seksualiteit.
Groetjes
vrijdag 21 december 2007 om 14:34
zaterdag 22 december 2007 om 12:45
ik heb ook al drie jaar last van wondjes aan de ingang van mijn vagina, vrijen is zo goed als onmogelijk, bij aanraking beginnen de wondjes ook te bloeden.Ik heb ze langs beide kanten dus ze wrijven de hele tijd tegen elkaar waardoor ik konstant(sorry) , groene afscheiding heb.Er zit geen ontsteking op, het ruikt ook niet vies, en ik heb ze al tweemaal operatief laten verwijderen maar komen gewoon terug.Ik ben dus ook teneinde raad , alle goede raad is voor mij dus ook meer dan welkom
zondag 23 december 2007 om 19:59
Meiden... ik lees jullie verhalen.. Sinds ene jaar heb ik dus ook last van pijn en jeuk etc.. bij het vrijen... Herhaaldelijk ook schimmels gehad.. Loop nu bij vulvapoli... Heb een exzeem volgens een dermatoloog en mijn huis is erg dun daar...
Ik kan jullie wel vertellen.. jullie hoeven je niet te schamen!!!!!!!!!!!!! Volgens gyneacologen en dermatologen komen deze problemen ontzettend vaak voor!!!!!!! Wat wel zo is.. je moet zeker niet gaan vrijen als je erg veel pijn hebt... Het wordt daardoor veel erger...Er zijn ook andere manieren om te vrijen of andere standjes die minder pijnlijk zijn... Als je partner geen begrip heeft is het ook geen liefde denk ik maar....
Je moet wel open zijn met je partner... erg belangrijk.. Anders voelt hij zich wel afgewezen
Ik kan jullie wel vertellen.. jullie hoeven je niet te schamen!!!!!!!!!!!!! Volgens gyneacologen en dermatologen komen deze problemen ontzettend vaak voor!!!!!!! Wat wel zo is.. je moet zeker niet gaan vrijen als je erg veel pijn hebt... Het wordt daardoor veel erger...Er zijn ook andere manieren om te vrijen of andere standjes die minder pijnlijk zijn... Als je partner geen begrip heeft is het ook geen liefde denk ik maar....
Je moet wel open zijn met je partner... erg belangrijk.. Anders voelt hij zich wel afgewezen
donderdag 13 maart 2008 om 22:52
vrijdag 14 maart 2008 om 22:01
Enigme, ik herken je verhaal helemaal. Ik ben al vanaf mijn 19e bekend met deze klachten en ik ben nu 35... iedere keer als ik bij de huisarts kwam, kreeg ik weer iets mee tegen schimmelinfecties (wat dus nooit hielp). Tot ik een keer echt heb gestaan op een doorverwijzing. De gynaecoloog waar ik toen terecht kwam, vertelde dat het zou helpen om geen penetratie te hebben (duh) en dat het wel goed zou komen als ik een keer bevallen was. Maar ik wil dus geen kinderen en ik vind dat sowieso een shitverhaal.
Nu ben ik kort geleden bij een andere gynaecologe geweest en dat is echt een waanzinnig leuk en goed mens. Ten eerste gaf ze het ook meteen die naam van focale vulvitis en gaf ze aan dat dat vaak als iets psychisch wordt gezien maar dat volgens haar niet zo is. Ten tweede zag ze, toen ze een uitstrijkje maakte, ook dat er bij mijn baarmoedermond iets zat, dat waarschijnlijk al die afscheiding en bloedverlies heeft veroorzaakt. Dat is inmiddels bevroren en verdwijnt nu.
Voor de focale vulvitis gaf ze er de voorkeur aan eerst te kijken wat een zalfje zou doen. Ik smeer nu een paar weken maar ik heb niet het idee dat er iets verandert. Begin mei moet ik terugkomen. Werken de zalfjes niet, dan had zij het ook over een operatie, dus ik ben heel erg benieuwd hoe het jou vergaat.
Heel erg veel sterkte en hopelijk laat je snel horen hoe het met je gaat!
Nu ben ik kort geleden bij een andere gynaecologe geweest en dat is echt een waanzinnig leuk en goed mens. Ten eerste gaf ze het ook meteen die naam van focale vulvitis en gaf ze aan dat dat vaak als iets psychisch wordt gezien maar dat volgens haar niet zo is. Ten tweede zag ze, toen ze een uitstrijkje maakte, ook dat er bij mijn baarmoedermond iets zat, dat waarschijnlijk al die afscheiding en bloedverlies heeft veroorzaakt. Dat is inmiddels bevroren en verdwijnt nu.
Voor de focale vulvitis gaf ze er de voorkeur aan eerst te kijken wat een zalfje zou doen. Ik smeer nu een paar weken maar ik heb niet het idee dat er iets verandert. Begin mei moet ik terugkomen. Werken de zalfjes niet, dan had zij het ook over een operatie, dus ik ben heel erg benieuwd hoe het jou vergaat.
Heel erg veel sterkte en hopelijk laat je snel horen hoe het met je gaat!
maandag 17 maart 2008 om 09:39
Wat "fijn" om dit hier te lezen...ik kan me er helemaal bij aansluiten, ook ik heb pijn gehad vanaf de allereerste keer seks tot nu toe ( ben 28)
Vroeger dacht ik...tja bij iedereen doet t de eerste keer pijn, en later dacht ik, bij mij vast iets langer...
Nu ben ik eindelijk na lang schaamte ( want idd die is er veel) weer eens naar de huisarts gegaan ( 10 jaar geleden ook al eens naar degene die ik toen had..die gooide t op schimmelinfecties...wat ik niet had en klachten bleven maar ik durfte niet terug)
Nu een half jaar geleden naar bekenbodemtherapie verwezen. Diir de vele pijn spande ik idd mijn bekenbodem te veel aan maar na goede therapie werkt dat weer "prima"echter de klachten blijven. Mijn therapeut heeft me nu weer doorverwezen naar de huisarts omdat naar haar idee het randje ( maagdenvliesrandje) erg gevoelig en steeds onstoken is...scheurtjes erin etc..
Ik hoop eigenlijk dat de HA me eens door verwijst om de "echte diagnose" te stellen maar een operatie ( die de therapeut ook noemde voor mij) lijkt me ook niet iets...
Vroeger dacht ik...tja bij iedereen doet t de eerste keer pijn, en later dacht ik, bij mij vast iets langer...
Nu ben ik eindelijk na lang schaamte ( want idd die is er veel) weer eens naar de huisarts gegaan ( 10 jaar geleden ook al eens naar degene die ik toen had..die gooide t op schimmelinfecties...wat ik niet had en klachten bleven maar ik durfte niet terug)
Nu een half jaar geleden naar bekenbodemtherapie verwezen. Diir de vele pijn spande ik idd mijn bekenbodem te veel aan maar na goede therapie werkt dat weer "prima"echter de klachten blijven. Mijn therapeut heeft me nu weer doorverwezen naar de huisarts omdat naar haar idee het randje ( maagdenvliesrandje) erg gevoelig en steeds onstoken is...scheurtjes erin etc..
Ik hoop eigenlijk dat de HA me eens door verwijst om de "echte diagnose" te stellen maar een operatie ( die de therapeut ook noemde voor mij) lijkt me ook niet iets...
maandag 31 maart 2008 om 16:28
Nou even een update:
Afgelopen vrijdag ben ik geopereerd. Ik was best gespannen maar kan nu, een paar dagen later, zeggen dat het me tot nu toe best meevalt. Natuurlijk heb ik wat pijn en gaat zitten voor geen meter maar ik had eerlijk gezegd erger verwacht. Met de nodige pijnstilling is de pijn goed onder controle. Natuurlijk werd ik 1 dag voor de operatie ongesteld, daar baalde ik zwaar van maar ik wist dat dit geen belemmering zou zijn. De operatie duurde ruim een uur, ik heb totaal geen last gehad van de algehele narcose...Wel vond ik de katheter bijzonder irritant. Wat een rotgevoel is dat zeg. Maar aan het einde van de dag (ik lag als 1e op tafel) mocht deze er gelukkig uit en nadat ik geplast had mocht ik met ontslag als ik dat zou willen. Ook werd de 'tampon' verwijderd en ik vloeide gelukkig niet zoveel. Zo gezegd zo gedaan, ik heb dus al met al nog net geen 12 uur in het ziekenhuis gelegen. Verpleging en artsen waren bijzonder aardig.
Ik ben de afgelopen dagen gezellig bij mijn moeder geweest en dat is me goed bevallen, lekker om weer even 'kind' te zijn en vertroeteld te worden Nu ben ik net weer in mijn eigen huisje en zal ik nog verder moet herstellen. Zoals ik eerder al zei, zitten gaat niet..dan schrijnt de wond teveel. Maar liggend voel ik me een hele piet! Heb vanochtend de wond bekeken en er zitten wel flink wat hechtingen...ik schrok eigenlijk niet. Het is nog wat blauw en beurs maar verder ziet het er netjes uit. Ik ben nu nog een week vrij en zal volgende week eens verder kijken wanneer ik weer aan de slag kan. Voorzichtigheid is echter geboden...het is zulk teer weefsel en ik hoop dat het niet gaat ontsteken allemaal...dan ben ik weer verder van huis.
Tot nu toe gaat het echter allemaal ok dus we blijven positief! Over 6 weken moet ik terug voor wondcontrole en pas over een aantal maanden zal ik kunnen zeggen of de operatie me wat opgeleverd heeft. De gyn heeft trouwens het weggesneden weefsel opgestuurd naar de patholoog anatoom dus ik zal bij de wondcontrole ook te horen krijgen of daar wat uit is gekomen.
Staand typen is irritant dus ik ga maar weer eens liggen en de viva lezen
Afgelopen vrijdag ben ik geopereerd. Ik was best gespannen maar kan nu, een paar dagen later, zeggen dat het me tot nu toe best meevalt. Natuurlijk heb ik wat pijn en gaat zitten voor geen meter maar ik had eerlijk gezegd erger verwacht. Met de nodige pijnstilling is de pijn goed onder controle. Natuurlijk werd ik 1 dag voor de operatie ongesteld, daar baalde ik zwaar van maar ik wist dat dit geen belemmering zou zijn. De operatie duurde ruim een uur, ik heb totaal geen last gehad van de algehele narcose...Wel vond ik de katheter bijzonder irritant. Wat een rotgevoel is dat zeg. Maar aan het einde van de dag (ik lag als 1e op tafel) mocht deze er gelukkig uit en nadat ik geplast had mocht ik met ontslag als ik dat zou willen. Ook werd de 'tampon' verwijderd en ik vloeide gelukkig niet zoveel. Zo gezegd zo gedaan, ik heb dus al met al nog net geen 12 uur in het ziekenhuis gelegen. Verpleging en artsen waren bijzonder aardig.
Ik ben de afgelopen dagen gezellig bij mijn moeder geweest en dat is me goed bevallen, lekker om weer even 'kind' te zijn en vertroeteld te worden Nu ben ik net weer in mijn eigen huisje en zal ik nog verder moet herstellen. Zoals ik eerder al zei, zitten gaat niet..dan schrijnt de wond teveel. Maar liggend voel ik me een hele piet! Heb vanochtend de wond bekeken en er zitten wel flink wat hechtingen...ik schrok eigenlijk niet. Het is nog wat blauw en beurs maar verder ziet het er netjes uit. Ik ben nu nog een week vrij en zal volgende week eens verder kijken wanneer ik weer aan de slag kan. Voorzichtigheid is echter geboden...het is zulk teer weefsel en ik hoop dat het niet gaat ontsteken allemaal...dan ben ik weer verder van huis.
Tot nu toe gaat het echter allemaal ok dus we blijven positief! Over 6 weken moet ik terug voor wondcontrole en pas over een aantal maanden zal ik kunnen zeggen of de operatie me wat opgeleverd heeft. De gyn heeft trouwens het weggesneden weefsel opgestuurd naar de patholoog anatoom dus ik zal bij de wondcontrole ook te horen krijgen of daar wat uit is gekomen.
Staand typen is irritant dus ik ga maar weer eens liggen en de viva lezen
zondag 19 april 2009 om 12:02
Hey Retrootje,
Het is inmiddels een jaar geleden dat ik geopereerd ben..Helaas moet ik constateren dat het weinig geholpen heeft ondanks dat ik erg hoopvol was. De pijn blijft. De operatie betrof een introitisplastiek. De operatie op zich was geslaagd, het resultaat dus niet.
Ga verder niet meer dokteren. Het is nu eenmaal zo. Ben er achter gekomen dat ik het beste rond de eisprong kan vrijen, dan heb ik weinig tot zelfs geen pijn. Buiten die periode om kan het gewoon niet al te vaak.
Hoe lang zit jij al met FV? Wat heb je allemaal al geprobeerd?
Het is inmiddels een jaar geleden dat ik geopereerd ben..Helaas moet ik constateren dat het weinig geholpen heeft ondanks dat ik erg hoopvol was. De pijn blijft. De operatie betrof een introitisplastiek. De operatie op zich was geslaagd, het resultaat dus niet.
Ga verder niet meer dokteren. Het is nu eenmaal zo. Ben er achter gekomen dat ik het beste rond de eisprong kan vrijen, dan heb ik weinig tot zelfs geen pijn. Buiten die periode om kan het gewoon niet al te vaak.
Hoe lang zit jij al met FV? Wat heb je allemaal al geprobeerd?
zondag 10 mei 2009 om 21:47
Hoi Enigme,
Wat naar voor je dat het resultaat van de operatie niet geslaagd is voor je. Ik loop nu ruim een jaar met fv (heb daarvoor wel pijnloos seks kunnen hebben, is plots ontstaan). Ik doe aan bekkenbodemtherapie, smeer af en toe met de hormooncreme synapause e3 (is voor doorbloeding/stimulatie weefsel) en ben gestopt met de pil. Ik merk wel enige verbetering nadat ik met de pil gestopt ben, ik denk dat de pil op den duur mijn libido zo omlaag heeft gehaald, dat ik altijd 'droog' stond, wat niet erg bevordelijk was voor de plekjes, en nu voelt het allemaal veel beter/natuurlijker aan. Stoppen met hormonen slikken zou ik ook zeker aanraden. Zelfs bij de bijwerkingen van de pil staat 'vaginale irritaties'. Dat zegt naar mijn idee al genoeg. Het zijn maar kleine plekjes aan beide kanten, maar ze zitten er wel nog steeds. Elke keer weer naar om te merken dat ze er nog steeeds zijn! Ze zitten bij mij precies bij het maagdenvliesrandje, dat randje is bij mij ook nog best wel aanwezig. (Zou dit ook een oorzaak kunnen zijn, veel aanwezig maagdenvlies? Waardoor het extra irriteert/minder meespant/of iets dergelijks? Hebben meerdere met FV dit?)
Wat doen ze eigenlijk bij een introitusplastiek?
Ik hoop van harte dat iedereen met deze aandoening een passende oplossing vindt.
Wat naar voor je dat het resultaat van de operatie niet geslaagd is voor je. Ik loop nu ruim een jaar met fv (heb daarvoor wel pijnloos seks kunnen hebben, is plots ontstaan). Ik doe aan bekkenbodemtherapie, smeer af en toe met de hormooncreme synapause e3 (is voor doorbloeding/stimulatie weefsel) en ben gestopt met de pil. Ik merk wel enige verbetering nadat ik met de pil gestopt ben, ik denk dat de pil op den duur mijn libido zo omlaag heeft gehaald, dat ik altijd 'droog' stond, wat niet erg bevordelijk was voor de plekjes, en nu voelt het allemaal veel beter/natuurlijker aan. Stoppen met hormonen slikken zou ik ook zeker aanraden. Zelfs bij de bijwerkingen van de pil staat 'vaginale irritaties'. Dat zegt naar mijn idee al genoeg. Het zijn maar kleine plekjes aan beide kanten, maar ze zitten er wel nog steeds. Elke keer weer naar om te merken dat ze er nog steeeds zijn! Ze zitten bij mij precies bij het maagdenvliesrandje, dat randje is bij mij ook nog best wel aanwezig. (Zou dit ook een oorzaak kunnen zijn, veel aanwezig maagdenvlies? Waardoor het extra irriteert/minder meespant/of iets dergelijks? Hebben meerdere met FV dit?)
Wat doen ze eigenlijk bij een introitusplastiek?
Ik hoop van harte dat iedereen met deze aandoening een passende oplossing vindt.
zondag 17 mei 2009 om 18:07
Ik heb ook een extra pijnlijk randje en heb ook al jaren FV, net als Enigme vanaf mijn 17e t/m nu, 23.
Enigme: wat vervelend dat de operatie niet geholpen heeft.
Mijn gynaecoloog zegt dat het een probleem van de bekkenbodemspieren is, en als je dat probleem niet opheft door lang en intensief oefenen, een operatie ook geen zin zal hebben.
Ik heb mezelf nu een coïtusverbod opgelegd, zoals dat zo mooi heet, en ben van plan om de ontspanningsoefeningen weer te gaan doen. Wanneer de huid dan wat prettiger aanvoelt kan ik gaan oefenen met zo'n ballon die je kan oppompen tot verschillende diktes (iemand anders ook bekend mee?).
Wat vervelend is, is dat ik ook vaak schimmelinfecties heb en dan is die huid nog pijnlijker.
Voor iedereen die dit probleem heeft.
Enigme: wat vervelend dat de operatie niet geholpen heeft.
Mijn gynaecoloog zegt dat het een probleem van de bekkenbodemspieren is, en als je dat probleem niet opheft door lang en intensief oefenen, een operatie ook geen zin zal hebben.
Ik heb mezelf nu een coïtusverbod opgelegd, zoals dat zo mooi heet, en ben van plan om de ontspanningsoefeningen weer te gaan doen. Wanneer de huid dan wat prettiger aanvoelt kan ik gaan oefenen met zo'n ballon die je kan oppompen tot verschillende diktes (iemand anders ook bekend mee?).
Wat vervelend is, is dat ik ook vaak schimmelinfecties heb en dan is die huid nog pijnlijker.
Voor iedereen die dit probleem heeft.
maandag 6 juli 2009 om 22:06
Via google (aangezien de zoekmachine hier niet echt werkt) vond ik dit topic. Fijn om reacties van lotgenoten te lezen.
@ Enigme, hoe kijk je nu op je operatie terug? Gaat het nu misschien iets beter?
Zelf kamp ik al jaren met Focale vulvitis. Heb er een paar jaar geleden voor bij een gynaecoloog gelopen, die schreef perioden van onthouding voor en een zalfje (lidocaïne) dit hielp toen wel, helaas slechts tijdelijk. Hij wilde me uiteindelijk ook doorverwijzen naar de seksuoloog maar omdat ik toen geen relatie had en er niet al te veel meer mee bezig wilde zijn heb ik dit toen niet gedaan. Heb daarna ook perioden gekend dat ik wél pijnloos kon vrijen.
Maar de laatste tijd spelen de klachten weer behoorlijk op dus een tijdje geleden ben ik maar weer naar de huisarts gegaan die mij doorverwezen heeft naar een seksuoloog. Ik heb eerst weer een afspraak gemaakt met de gynaecoloog waar ik een paar jaar geleden ook geweest ben. Hij heeft zich gespecialiseerd in pijnklachten. Ik kan over een aantal weken terecht. Ik ben wel weer erg nerveus om naar de gynaecoloog te gaan, gelukkig heb ik wel vertrouwen in hem maar toch ..
Ondertussen wéér een schimmelinfectie gehad, heb zo'n "eitje" op herhaalrecept gehaald maar dit helpt niet dus morgen maar weer naar de huisarts, ik word ondertussen echt gek van de jeuk en de pijn.
@ Enigme, hoe kijk je nu op je operatie terug? Gaat het nu misschien iets beter?
Zelf kamp ik al jaren met Focale vulvitis. Heb er een paar jaar geleden voor bij een gynaecoloog gelopen, die schreef perioden van onthouding voor en een zalfje (lidocaïne) dit hielp toen wel, helaas slechts tijdelijk. Hij wilde me uiteindelijk ook doorverwijzen naar de seksuoloog maar omdat ik toen geen relatie had en er niet al te veel meer mee bezig wilde zijn heb ik dit toen niet gedaan. Heb daarna ook perioden gekend dat ik wél pijnloos kon vrijen.
Maar de laatste tijd spelen de klachten weer behoorlijk op dus een tijdje geleden ben ik maar weer naar de huisarts gegaan die mij doorverwezen heeft naar een seksuoloog. Ik heb eerst weer een afspraak gemaakt met de gynaecoloog waar ik een paar jaar geleden ook geweest ben. Hij heeft zich gespecialiseerd in pijnklachten. Ik kan over een aantal weken terecht. Ik ben wel weer erg nerveus om naar de gynaecoloog te gaan, gelukkig heb ik wel vertrouwen in hem maar toch ..
Ondertussen wéér een schimmelinfectie gehad, heb zo'n "eitje" op herhaalrecept gehaald maar dit helpt niet dus morgen maar weer naar de huisarts, ik word ondertussen echt gek van de jeuk en de pijn.
donderdag 9 juli 2009 om 12:20
Die zijn er wel Summer alleen misschien niet hier! Het gaat hier soms heel goed en soms wat minder goed. De periode vlak voor mn menstruatie en vlak na mn menstruatie blijven helaas zeer ongeschikt om te vrijen...Dus daar verzinnen we af en toe wat anders op, ook goed Al met al kan ik wel constateren dat de klachten wat zijn afgenomen door gewoon 'slim' te vrijen en op tijd te stoppen indien het toch weer pijn begint te doen.
Heb je al eens gekeken op http://ikhebfv.mysites.nl/mypages/ikhebfv/344478.html
En daarnaast is er een middeltje wat vaginale droogheid zou kunnen verhelpen indien je daar last van hebt...(dat raadde mn seksuologe aan ondanks dat ik geen last heb van droogheid omdat het ook 'verzacht') Replens heet het. Ik gebruik het niet eigenlijk...maar misschien hebben anderen er wel wat aan?
Heb je al eens gekeken op http://ikhebfv.mysites.nl/mypages/ikhebfv/344478.html
En daarnaast is er een middeltje wat vaginale droogheid zou kunnen verhelpen indien je daar last van hebt...(dat raadde mn seksuologe aan ondanks dat ik geen last heb van droogheid omdat het ook 'verzacht') Replens heet het. Ik gebruik het niet eigenlijk...maar misschien hebben anderen er wel wat aan?
zondag 12 juli 2009 om 21:31
Ik heb in mei het laatste bericht geschreven en zie nu weer dat er mensen reageren.
Op dit moment heb ik een betere periode met wat minder pijn.
Summer: misschien is het ook een idee om fluconazol (even uit mijn hoofd) te vragen, dat is een orale kuur voor schimmelinfecties die hardnekkig zijn.
Na elke keer die vaginale pillen heb ik daar om gevraagd.
Op dit moment heb ik een betere periode met wat minder pijn.
Summer: misschien is het ook een idee om fluconazol (even uit mijn hoofd) te vragen, dat is een orale kuur voor schimmelinfecties die hardnekkig zijn.
Na elke keer die vaginale pillen heb ik daar om gevraagd.
zondag 12 juli 2009 om 21:50
@ Fiefje, dit heb ik jaren terug al eens gebruikt, hielp toen inderdaad wel heel goed. Moest die telkens na mijn menstruatie slikken.
Ik had woensdag een vaginale capsule op herhalingsrecept aangevraagd maar die hielp niet genoeg dus vrijdag maar weer terug naar de huisarts. Ze schreef een 3 daagse kuur van gyno daktarin voor en een miconazol zalf. Ik heb dit gebruikt maar met een nogal naar gevolg. Heb 's nachts de huisartsenpost gebeld vanwege de irritatie, het brandde zo enorm. Wát een drama. Zaterdag kon ik een andere 3daagse kuur van vaginale capsules (canesten) ophalen. Ik heb toen aangegeven dat ik liever orale capsules zou krijgen, omdat ik daar goede ervaringen mee had en omdat de boel al zo geïrriteerd is. Helaas was het niet mijn eigen huisarts en schreef deze arts dus toch weer de vaginale capsules voor. Eerlijk gezegd ben ik nogal huiverig nu om die te gebruiken, terwijl de schimmel dus overduidelijk nog niet weg is. Ik moet nog een weekje uitzingen, tot mijn afspraak bij de gynaecoloog. Hoop echt dat er een verbetering komt. Zit nu in zo'n vicieuze cirkel van vaginale schimmelinfecties, pijn tijdens en na het vrijen, niet meer durven vrijen uit angst voor pijn en rare geurtjes, ons seksleven heeft er echt onder te lijden. Gelukkig steunt mijn vriend me erg goed.
Ik had woensdag een vaginale capsule op herhalingsrecept aangevraagd maar die hielp niet genoeg dus vrijdag maar weer terug naar de huisarts. Ze schreef een 3 daagse kuur van gyno daktarin voor en een miconazol zalf. Ik heb dit gebruikt maar met een nogal naar gevolg. Heb 's nachts de huisartsenpost gebeld vanwege de irritatie, het brandde zo enorm. Wát een drama. Zaterdag kon ik een andere 3daagse kuur van vaginale capsules (canesten) ophalen. Ik heb toen aangegeven dat ik liever orale capsules zou krijgen, omdat ik daar goede ervaringen mee had en omdat de boel al zo geïrriteerd is. Helaas was het niet mijn eigen huisarts en schreef deze arts dus toch weer de vaginale capsules voor. Eerlijk gezegd ben ik nogal huiverig nu om die te gebruiken, terwijl de schimmel dus overduidelijk nog niet weg is. Ik moet nog een weekje uitzingen, tot mijn afspraak bij de gynaecoloog. Hoop echt dat er een verbetering komt. Zit nu in zo'n vicieuze cirkel van vaginale schimmelinfecties, pijn tijdens en na het vrijen, niet meer durven vrijen uit angst voor pijn en rare geurtjes, ons seksleven heeft er echt onder te lijden. Gelukkig steunt mijn vriend me erg goed.
