
Gestart met methylfenidaat(hydrochloride)/ritalin (adhd)
maandag 28 oktober 2013 om 20:09
Hallo mensen!
Ik heb me net geregistreerd op dit forum dus weet niet precies hoe alles werkt eerlijk gezegd, maar ik heb een vraagje, of tenminste, wil even mijn ervaringen delen over methylfenidaat omdat ik met mijn psychiater pas volgende week weer een afspraak heb.
Ik ben 19 trouwens..
Even in het kort: ik heb 3 jaar gymnasium gedaan waarna mij havo werd aangereden omdat ik "geen intersse" toonde. Vervolgens heb ik mijn havo met 8en en 9ens gehaald met weinig inspanning. Hierdoor toch besloten nog twee jaar vwo te doen om zo mijn vwo diploma te halen. In september ben ik gestart met deze vwo opleiding.
Nu ben ik naar een psycholoog gegaan omdat ik mezelf niet gelukkig vond, ik wil het niet depressief noemen, maar het kwam wel in die richting. Het werd steeds erger dus mijn ouders besloten mij naar een psycholoog te sturen (ik wilde dat uiteraard ook). Verder had/heb ik niks om depressief over te zijn, mijn familie is top, heb veel vrienden, en doe gewoon mijn ding, maar toch zat daar altijd een vervelend gevoel... Twee weken geleden vond mijn psycholoog dat ik toch maar eens met een psychiater moest gaan praten. Ik en mijn psycholoog hadden het er al vaak over gehad dat ik misschien ad(h)d zou kunnen hebben. Dit omdat (in het kort): Ongelofelijk slechte concentratie, er leken wel duizenden gedachten door mijn hoofd te gaan en het stopt nooit, als ik mij ook maar even verveel voel ik mij diep ongelukkig, ik wil ontzettend graag alles geordend hebben, structuur, planning, maar dat voor elkaar krijgen lijkt wel onmogelijk in mijn hoofd, verder ben ik ontzettend impulsief wat ik erg vervelend vind, ik wil van alles elke week iets anders, maar voer er weinig daadwerkelijk van uit.
Ik hoefde maar een uurtje met de psychiater te praten en ze besloot me methylfenidaat te geven. (ze had uiteraard ook al in mijn dossier gekeken) maar vond het wel mooi om te zien dat ze dat zo snel kon zien.
Eigenlijk is dit wat ik net allemaal verteld heb een beetje onnodige informatie, sorry, ik weet niet zo goed hoe dit allemaal werkt. Maar waar ik dus voor schrijf is omdat ik een beetje onzeker ben of ik mijn methylfenidaat wel goed gebruik, en of het de juiste werking verricht bij mij, en ik twijfel ook nog steeds eraan of ik wel echt adhd heb. Nou, ik ben vorige week dinsdag begonnen met methylfenidaat, ik begon met een half pilletje (dat was 5 mg), merkte daar niks van. Die volgende dag weer 5 mg maar nog steeds niks gemerkt. Dus besloot donderdag over te gaan op 10 mg. Eindelijk merkte ik wat! Ik werd rustig, en kreeg een soort van "zin"om te leren, toch bleef mijn concentratie slecht. Maar werd wel eindelijk eens lekker rustig, weinig gedachten door mijn hoofd. Kan het slecht uitleggen maar hoop dat er mensen zijn die dit gevoel herkennen. Zo ging ik elke dag door met ongv 2x 10 mg per dag, (ik wil nog niet teveel nemen). Zaterdagavond, toen het uitwerkte, werd ik ineens vrij emotieloos, maar wel een beetje down, wilde van alles leuks gaan doen maar kon niks opbrengen. Niet zo een fijn gevoel..
Samengevat: Ik ben dinsdag begonnen met methylfenidaat 10 mg. Over het algemeen ben ik er positief over, het grootste verschil is is dat er eindelijk eens rust in mijn hoofd is, heerlijk. Ook ervaar ik een soort van "zin om te leren." Omdat mijn concentratie voor mijn gevoel nog niet vooruitgaat, vraag ik mij af of ik misschien meer dan 10 mg kan nemen? Ik weet eerlijk gezegd ook niet wat een normale dosering is. En ik vroeg mij af, kan je de hele dag door gewoon "onder invloed" zijn van dit middel? Of is dat slecht/verslavend? Ik merk namelijk dat als het dus uitwerkt bij mij ik de effecten waartegen het bedoelt is zeg maar dubbel zo hard ervaar en dat vind ik vervelend. Dus zou het liefst dan gewoon nog een pilletje nemen, maar dat vind ik een beetje eng ivm dat ik dan nooit meer zonder kan..
Sorry voor dit ontzettend chaotische niet aaneensluitend verhaal, ik hoop dat jullie het een beetje begrijpen haha..
Ohja, misschien vragen jullie je af waarom ik met depressieve klachten naar de psycholoog ben gegaan en met een adhd constatering terug kom, maar, mijn psychiater vertelde mij dus dat het best kon dat ik al die tijd vrij depressief/down wat, door de adhd.
Alvast bedankt!
Groetjes Elise
Ik heb me net geregistreerd op dit forum dus weet niet precies hoe alles werkt eerlijk gezegd, maar ik heb een vraagje, of tenminste, wil even mijn ervaringen delen over methylfenidaat omdat ik met mijn psychiater pas volgende week weer een afspraak heb.
Ik ben 19 trouwens..
Even in het kort: ik heb 3 jaar gymnasium gedaan waarna mij havo werd aangereden omdat ik "geen intersse" toonde. Vervolgens heb ik mijn havo met 8en en 9ens gehaald met weinig inspanning. Hierdoor toch besloten nog twee jaar vwo te doen om zo mijn vwo diploma te halen. In september ben ik gestart met deze vwo opleiding.
Nu ben ik naar een psycholoog gegaan omdat ik mezelf niet gelukkig vond, ik wil het niet depressief noemen, maar het kwam wel in die richting. Het werd steeds erger dus mijn ouders besloten mij naar een psycholoog te sturen (ik wilde dat uiteraard ook). Verder had/heb ik niks om depressief over te zijn, mijn familie is top, heb veel vrienden, en doe gewoon mijn ding, maar toch zat daar altijd een vervelend gevoel... Twee weken geleden vond mijn psycholoog dat ik toch maar eens met een psychiater moest gaan praten. Ik en mijn psycholoog hadden het er al vaak over gehad dat ik misschien ad(h)d zou kunnen hebben. Dit omdat (in het kort): Ongelofelijk slechte concentratie, er leken wel duizenden gedachten door mijn hoofd te gaan en het stopt nooit, als ik mij ook maar even verveel voel ik mij diep ongelukkig, ik wil ontzettend graag alles geordend hebben, structuur, planning, maar dat voor elkaar krijgen lijkt wel onmogelijk in mijn hoofd, verder ben ik ontzettend impulsief wat ik erg vervelend vind, ik wil van alles elke week iets anders, maar voer er weinig daadwerkelijk van uit.
Ik hoefde maar een uurtje met de psychiater te praten en ze besloot me methylfenidaat te geven. (ze had uiteraard ook al in mijn dossier gekeken) maar vond het wel mooi om te zien dat ze dat zo snel kon zien.
Eigenlijk is dit wat ik net allemaal verteld heb een beetje onnodige informatie, sorry, ik weet niet zo goed hoe dit allemaal werkt. Maar waar ik dus voor schrijf is omdat ik een beetje onzeker ben of ik mijn methylfenidaat wel goed gebruik, en of het de juiste werking verricht bij mij, en ik twijfel ook nog steeds eraan of ik wel echt adhd heb. Nou, ik ben vorige week dinsdag begonnen met methylfenidaat, ik begon met een half pilletje (dat was 5 mg), merkte daar niks van. Die volgende dag weer 5 mg maar nog steeds niks gemerkt. Dus besloot donderdag over te gaan op 10 mg. Eindelijk merkte ik wat! Ik werd rustig, en kreeg een soort van "zin"om te leren, toch bleef mijn concentratie slecht. Maar werd wel eindelijk eens lekker rustig, weinig gedachten door mijn hoofd. Kan het slecht uitleggen maar hoop dat er mensen zijn die dit gevoel herkennen. Zo ging ik elke dag door met ongv 2x 10 mg per dag, (ik wil nog niet teveel nemen). Zaterdagavond, toen het uitwerkte, werd ik ineens vrij emotieloos, maar wel een beetje down, wilde van alles leuks gaan doen maar kon niks opbrengen. Niet zo een fijn gevoel..
Samengevat: Ik ben dinsdag begonnen met methylfenidaat 10 mg. Over het algemeen ben ik er positief over, het grootste verschil is is dat er eindelijk eens rust in mijn hoofd is, heerlijk. Ook ervaar ik een soort van "zin om te leren." Omdat mijn concentratie voor mijn gevoel nog niet vooruitgaat, vraag ik mij af of ik misschien meer dan 10 mg kan nemen? Ik weet eerlijk gezegd ook niet wat een normale dosering is. En ik vroeg mij af, kan je de hele dag door gewoon "onder invloed" zijn van dit middel? Of is dat slecht/verslavend? Ik merk namelijk dat als het dus uitwerkt bij mij ik de effecten waartegen het bedoelt is zeg maar dubbel zo hard ervaar en dat vind ik vervelend. Dus zou het liefst dan gewoon nog een pilletje nemen, maar dat vind ik een beetje eng ivm dat ik dan nooit meer zonder kan..
Sorry voor dit ontzettend chaotische niet aaneensluitend verhaal, ik hoop dat jullie het een beetje begrijpen haha..
Ohja, misschien vragen jullie je af waarom ik met depressieve klachten naar de psycholoog ben gegaan en met een adhd constatering terug kom, maar, mijn psychiater vertelde mij dus dat het best kon dat ik al die tijd vrij depressief/down wat, door de adhd.
Alvast bedankt!
Groetjes Elise
maandag 28 oktober 2013 om 20:24
Fijn dat je je beter denkt te voelen, maar ik vind het zelf niet best dat men jou puur op basis van klinisch oordeel n diagnose ADHD geeft en zulke ingrijpende medicatie. Uitvoerig psychologisch onderzoek en heteroanamnese (gesprek met ouders/verzorgers over je jeugd en schooltijd) wordt dan overgeslagen, terwijl dat, met de nodige observatie, eigenlijk nodig is om, in mijn ogen, zo'n diagnose te stellen.
Zeker ook omdat in de pubertijd/adolescentie vaak veel gebeurt wat de nodige invloed kan hebben.
Maar ok, vragen mbt je medicatie moet jij bij je psych neerleggen, niet hier.
Sterkte iig.
Gr dophertje
Zeker ook omdat in de pubertijd/adolescentie vaak veel gebeurt wat de nodige invloed kan hebben.
Maar ok, vragen mbt je medicatie moet jij bij je psych neerleggen, niet hier.
Sterkte iig.
Gr dophertje

maandag 28 oktober 2013 om 20:33
ik zou je vragen over de medicatie voorleggen bij de behandelend arts
verder ben ik het eens met dophertje. hier een zoon die als kleuter al stuiterde, de ADHD droop er van af, hierdepieper in het kwadraat zeg maar
en juist nu hij bijna jouw leeftijd heeft, hebben we besloten zijn medicatie te stoppen. afgevlakt, in zichzelf gekeerd, zich amper bewust van de wereld om zich heen... na het stoppen is hij eindelijk "mens" geworden.
destijds leek het geen mogelijkheid zonder medicatie, nu twijfel ik of we er goed aan hebben gedaan
wat mij trouwens ook opvalt: waarom uitsluitend medicatie?
juist de combi met gedragstherapie is zo belangrijk, is er überhaupt over gedragstherapie gesproken??
verder ben ik het eens met dophertje. hier een zoon die als kleuter al stuiterde, de ADHD droop er van af, hierdepieper in het kwadraat zeg maar
en juist nu hij bijna jouw leeftijd heeft, hebben we besloten zijn medicatie te stoppen. afgevlakt, in zichzelf gekeerd, zich amper bewust van de wereld om zich heen... na het stoppen is hij eindelijk "mens" geworden.
destijds leek het geen mogelijkheid zonder medicatie, nu twijfel ik of we er goed aan hebben gedaan
wat mij trouwens ook opvalt: waarom uitsluitend medicatie?
juist de combi met gedragstherapie is zo belangrijk, is er überhaupt over gedragstherapie gesproken??
maandag 28 oktober 2013 om 21:19
quote:Ik hoefde maar een uurtje met de psychiater te praten en ze besloot me methylfenidaat te geven. (ze had uiteraard ook al in mijn dossier gekeken) maar vond het wel mooi om te zien dat ze dat zo snel kon zien.Heeft die psych er geen opbouwschema bij gegeven?
“Don’t look back – you’re not going that way.”
dinsdag 29 oktober 2013 om 12:12
Bedankt voor de reacties.
Ik heb niet echt een opbouwschema gekregen volgens mij. De psych zei dat ik moest beginnen met 5 mg, en als dat niet aansloeg kon ik ophogen naar 10 mg. Maar verder dan 10 mg mocht ik nog niet gaan voordat ik haar weer had gesproken. (ik spreek haar vrijdag weer). Ik heb vandaag besloten toch weer gewoon over te gaan op 5 mg, omdat bij 10 mg de uitwerkingseffecten echt vrij vervelend waren. De psycholoog heeft trouwens wel eens met mijn ouders gesproken, maar echt gedragstherapie heb ik niet nee. Ik blijf wel gewoon een keer in de twee weken met mijn psycholoog praten over hoe het gaat enzo. En even nog over jou berichtje itsme1973 (ik weet niet hoe ik moet linken...) maar, ja ik ben ook best bang dat ik ineens een heel introvert persoon ga worden, merk namelijk al dat als ik onder invloed van de medicatie bent ik veel meer in mezelf zit (dit is dan ook wel een beetje de bedoeling) maar ik wil zeker niet dat mijn hele persoonlijkheid verandert eigenlijk.. vind het juist wel leuk om een beetje spontaan en druk te zijn, alleen niet ten koste van bepaalde dingen. Hoop dat ik het een beetje goed uitleg.. Ik ga sowieso vrijdag al deze dingen tegen mijn psycholoog zeggen hoor, maar soms vind het even fijn om hierover te praten met mensen die er daadwerkelijk zelf ervaring mee hebben.
In ieder geval bedankt dat jullie reageren
Ik heb niet echt een opbouwschema gekregen volgens mij. De psych zei dat ik moest beginnen met 5 mg, en als dat niet aansloeg kon ik ophogen naar 10 mg. Maar verder dan 10 mg mocht ik nog niet gaan voordat ik haar weer had gesproken. (ik spreek haar vrijdag weer). Ik heb vandaag besloten toch weer gewoon over te gaan op 5 mg, omdat bij 10 mg de uitwerkingseffecten echt vrij vervelend waren. De psycholoog heeft trouwens wel eens met mijn ouders gesproken, maar echt gedragstherapie heb ik niet nee. Ik blijf wel gewoon een keer in de twee weken met mijn psycholoog praten over hoe het gaat enzo. En even nog over jou berichtje itsme1973 (ik weet niet hoe ik moet linken...) maar, ja ik ben ook best bang dat ik ineens een heel introvert persoon ga worden, merk namelijk al dat als ik onder invloed van de medicatie bent ik veel meer in mezelf zit (dit is dan ook wel een beetje de bedoeling) maar ik wil zeker niet dat mijn hele persoonlijkheid verandert eigenlijk.. vind het juist wel leuk om een beetje spontaan en druk te zijn, alleen niet ten koste van bepaalde dingen. Hoop dat ik het een beetje goed uitleg.. Ik ga sowieso vrijdag al deze dingen tegen mijn psycholoog zeggen hoor, maar soms vind het even fijn om hierover te praten met mensen die er daadwerkelijk zelf ervaring mee hebben.
In ieder geval bedankt dat jullie reageren
dinsdag 29 oktober 2013 om 19:37
maandag 11 november 2013 om 09:56
hoi allemaal,
ik ben een maand geleden ook gestart met methylfenidaat, ik ben 21 jaar.
na ontzettend vast te lopen in mijn studie, eerst van gymnasium naar havo, daar met 2 vingers in mijn neus mn diploma gehaald. Daarna gestart op het hbo en dat ging gewoon totaal niet.
Dit was een combinatie van van alles, er niet uit komen met mijn planning, het overzicht kwijt zijn, niet willen vragen om hulp, omdat ik vind dat ik het zelf moet kunnen.
Nu ben ik gestart met mijn 6e!! jaar en mis ik nog erg veel punten.
Na afgelopen zomervakantie via de decaan doorverwezen te zijn naar de studentenpsycholoog is het balletje gaan rollen.
eerst bij de huisarts geweest, die scheen mijn vraag een beetje stom te vinden en een onderzoek niet nodig. hij gaf als optie om gewoon te starten met medicatie en te kijken of het werkt.
leek mij niet zo verstandig...
eind september heb ik een aanvraag voor een onderzoek gedaan bij ADHD-centraal(gericht op volwassenen), 1 oktober kon ik daar al terecht. Wat ik overigens heel prettig vond is dat ze daar in 1 dag diagnostiseren, ik was gesloopt maar je weet het wel gelijk.
Daar moest ik een concentratietest doen op de computer, waarbij ze ook met een sensor je beweeglijkheid testen. Toen de diagnose gesteld was heb ik proefmedicatie gekregen, anderhalf uur wachten en nog een keer die test maken.
Dan kun je op papier de effecten van de medicatie zien.
ohja, ik slik trouwens nu 4x per dag 15 mg, behalve als ik ga sporten, dan sla ik een dosis over, want ik kreeg er maagpijn van.
Als er iemand is die meer wil weten over hoe het onderzoek bij mij ging gewoon vragen hoor;)
oh en ik heb helemaal niet het idee dat ik een ander persoon word, of afgevlakt ben.
nog een puntje.. als je op het hbo zit(of de uni), geef het aan bij je decaan, mocht je dan vertraging oplopen, dan kom je in aanmerking voor een jaar extra studiefinanciering..
ik ben een maand geleden ook gestart met methylfenidaat, ik ben 21 jaar.
na ontzettend vast te lopen in mijn studie, eerst van gymnasium naar havo, daar met 2 vingers in mijn neus mn diploma gehaald. Daarna gestart op het hbo en dat ging gewoon totaal niet.
Dit was een combinatie van van alles, er niet uit komen met mijn planning, het overzicht kwijt zijn, niet willen vragen om hulp, omdat ik vind dat ik het zelf moet kunnen.
Nu ben ik gestart met mijn 6e!! jaar en mis ik nog erg veel punten.
Na afgelopen zomervakantie via de decaan doorverwezen te zijn naar de studentenpsycholoog is het balletje gaan rollen.
eerst bij de huisarts geweest, die scheen mijn vraag een beetje stom te vinden en een onderzoek niet nodig. hij gaf als optie om gewoon te starten met medicatie en te kijken of het werkt.
leek mij niet zo verstandig...
eind september heb ik een aanvraag voor een onderzoek gedaan bij ADHD-centraal(gericht op volwassenen), 1 oktober kon ik daar al terecht. Wat ik overigens heel prettig vond is dat ze daar in 1 dag diagnostiseren, ik was gesloopt maar je weet het wel gelijk.
Daar moest ik een concentratietest doen op de computer, waarbij ze ook met een sensor je beweeglijkheid testen. Toen de diagnose gesteld was heb ik proefmedicatie gekregen, anderhalf uur wachten en nog een keer die test maken.
Dan kun je op papier de effecten van de medicatie zien.
ohja, ik slik trouwens nu 4x per dag 15 mg, behalve als ik ga sporten, dan sla ik een dosis over, want ik kreeg er maagpijn van.
Als er iemand is die meer wil weten over hoe het onderzoek bij mij ging gewoon vragen hoor;)
oh en ik heb helemaal niet het idee dat ik een ander persoon word, of afgevlakt ben.
nog een puntje.. als je op het hbo zit(of de uni), geef het aan bij je decaan, mocht je dan vertraging oplopen, dan kom je in aanmerking voor een jaar extra studiefinanciering..