huidflapje bij anus

Ik heb afgelopen december een flinke mariske laten verwijderen. Zie in de pijler 'mama's' een topic hierover, het heeft ook 'huidflapje' in de topic-titel maar de volledige titel weet ik zo even niet. Is vast nog te vinden.



Ik had niet echt last van die mariske, maar vond het ook niet hygiënisch en bovendien enorm on-sexy. Bij mij zat-ie op het perineum. Ik heb het laten verwijderen door de dermatoloog en man oh man, dat is niet meegevallen. De ingreep zelf wel, niks van gevoeld, maar daarna...

Enfin, allemaal te lezen in dat topic dat ik noemde. Op dit moment is het dus een half jaar geleden en ben ik blij dat ik het heb laten doen. Het heeft me alleen wel een aambei opgeleverd en daar zit ik dan nu weer mee te kijken. Tijdens het (langdurige) genezingsproces na het weghalen van die mariske, leek het wel of mijn lichaam de stoelgang terugschroefde om de wond te laten genezen. Ik had maar eens per drie dagen ontlasting. Dat ging dan natuurlijk moeizaam waardoor het wondje vaak toch weer openging en ik dus bovendien een aambei gekregen heb.

Ik at in die genezingstijd extra veel groente en fruit, maar ook bagels (van witmeel) en had meer donker brood moeten eten. Blijkbaar is dat voor mijn stoelgang erg belangrijk. Dan had ik die aambei misschien niet opgelopen.



Hoe dan ook, ga voor een oriënterend consult naar een dermatoloog of chirurg zou ik zeggen (het verschilt per ziekenhuis welke specialist deze ingrepen doet), huisartsen doen er vaak nogal makkelijk over. Mijn dermatoloog gaf nogal af op huisartsen, ook mijn huisarts zei 'oh, elastiekje erom en het gaat weg'. Jáhoor... echt niet.

Het is een lijdensweg geweest maar zoals ik al zei, achteraf ben ik toch blij dat ik het heb laten doen.

xx lisa.

Vraag om een verwijzing naar de chirurg bij je huisarts. Daar halen ze het onder lokale verdoving weg. De wond zelf wordt opengelaten en moet thuis flink de douchekop erop zetten om te spoelen een keer of drie per dag (en extra als je ontlasting hebt gehad), voor ongeveer een week. Qua herstel moet je denken dat het de eerste week best zwaar is, de tweede week kun je al veel meer en de derde week zou je, behalve iets bloedverlies er bijna alles weer mee kunnen.

Wat handig is, is om een mini-klisma te gebruiken de avond voor de ingreep en de ochtend zelf. Niet overal doen ze dit, maar het voor je eigen idee prettiger en voor de chirurg schoner opereren. En tijdelijk iets laxerends zoals lactolose oid helpt om de ontlasting zacht en dus minder pijnlijk te maken.



Dus: het is even een vervelende ingreep, maar de meeste mensen zijn erg blij dat ze het gedaan hebben uiteindelijk. Hopelijk heb je iets aan mijn tips.

Lijkt me wel. Als jij ervan af wilt, zal dat toch een specialist moeten doen. Mocht je om wat voor reden dan ook geen verwijzing krijgen, dan kun je (naast uiteraard een andere huisarts zoeken) heb ik gehoord bij sommige dermatologen toch terecht. Ik geloof dat dat ook in het topic bij 'mama's' aan de orde komt en anders ergens op deze pijler, met de zoekfunctie vast wel te vinden.

xx lisa.

Misschien nog een tip (ik ben het overigens wel eens met overige posters dat je echt even naar de specialist moet gaan voor adequate behandeling)

In Turkije en andere Oosterse landen gebruiken ze een waterstraal om hun billen mee schoon te spoelen, d'r zit een extra kraantje of er hangt een sproeier aan de muur aan een slang zeg maar. Dat scheelt papier, troep uitvegen over je billen en bij jou waarschijnlijk veel pijn! Daarbij vind ik het persoonlijk behoorlijk wat hygienischer.......

Ik heb vorig jaar oktober drie huidflapjes laten verwijderen en drie aambeien. Alles in 1 operatie. Onder narcose en ik moest een nacht in het ziekenhuis blijven.



Het was erg pijnlijk en de nasleep was ook niet fijn. Maar voor nu....... ik ben blij dat ik het gedaan heb. (Ik heb bijna een half jaar pijn gehad bij de grote boodschap.)



Ze halen het flapje weg en je houdt een open wond open. Ik moest de wond 3 keer per dag spoelen en uiteraard spoelen na de grote boodschap.

Bij mij werd er wel degelijk flink gehecht ook hoor. Ik heb van die hechtingen/wond meer last gehad dan van mijn fikse knip plus tien hechtingen na de bevalling van mijn oudste! En daar had ik toch echt ook flink last van, met een keer zelfs tot huilens aan toe van de pijn. Maar dat duurde minder lang.

xx lisa.

Misschien dat bepaalde bloedvaatjes afgebonden zijn en dat dus gehecht is. Normaal gesproken wordt de wond altijd opengelaten omdat het gewoon een vieze wond is door de plek waar ie zit. Als dat dichtgemaakt wordt heb je een grote kans dat je er vuil in opsluit en daarvan dus een ontsteking krijgt.

De mariske zat bij mij over het hele perineum, dus niet alleen in/aan de anus. Het was echt een lapje huid van z'n 2,5/3 cm lang en ook wel 2 cm breed, ik zag het na de ingreep in zo'n bakje liggen, gatver! Ik had er eigenlijk nooit zelf naar gekeken, gaat ook niet zo makkelijk natuurlijk maar ik had ook geen zin in een spiegeltje pakken. Ik vond het gewoon walgelijk en wilde het liever niet zien.

Maar een reep huid van die lengte wegsnijden kun je natuurlijk niet open laten, dat moet wel gehecht worden. Uiteindelijk bleef er een anusfissuur over, het heeft vrij lang geduurd voor dat dicht ging en bleef.

xx lisa.

Ik heb dit onderwerp al tientallen keren gelezen hier op het forum, omdat ik afgelopen maandag ook aan de beurt was voor het laten verwijderen van 2 anale huidflapjes. Ik zag er door alle verhalen gruwelijk tegenop, maar heb toch doorgezet.

Hiervoor heb ik al 2 behandelingen gehad voor aambeien, de eerste keer d.m.v. rubberbandjes. Die behandeling mislukte omdat ik telkens flauwviel tijdens behandeling en ook de periode daarna. Dus alle bandjes werden weer verwijderd.

Daarna heb ik een operatieve ingreep gehad waarbij ze het slijmvlies in de endeldarm 'liftten': het werd omhooggetrokken en hogerop in de endeldarm vastgehecht. Deze ingreep is zo vreselijk tegengevallen, ik ben er 6 weken zoet mee geweest. Niet kunnen poepen, vreselijke pijnen, ontstekingen. Bovendien denk ik nog steeds dat de chirurg tijdens het hechten de tampon die ik inhad (ik was ongesteld) heeft meegenaaid, die kreeg ik namelijk na de behandeling er bijna niet uit. Ik denk dat enkele hechtingen daarmee zijn losgegaan een paar uur na de behandeling, of dat er iets is misgegaan met het verwijderen van de tampon.(maar dat blijft gissen natuurlijk)

Bij nacontrole bleek dat alles nog net zo ellendig eruit zag als voor de tijd. Bovendien zaten er 3 huidflapjes die verwijderd moesten worden. Een nieuwe ingreep was ingepland, er zouden 2 huidflapjes weggesneden worden en 1 aambei met rubberbandje worden behandeld.

Op de operatietafel (ik had een ruggenprik) is besloten 5 rubberbandjes te plaatsen (!) en de flapjes eventueel te verwijderen, maar dat was niet zeker, omdat het misschien teveel in 1 keer was. Dus ik lag bijna te huilen op de operatietafel, want dat betekende dat ik nóg een keer zou moeten!!!

Uiteindelijk heeft de chirurg 5 bandjes geplaatst en toch 2 flapjes weggebrand.

De dag na de ingreep verwachtte ik de helse pijnen, maar ik voelde me eigenlijk prima. De chirurg waarschuwde me voor de tijd thuis... dus ik ging er van uit dat het nog zou komen.

Nu ben ik al 3 dagen thuis en voel het wel... maar heb bijna geen pijn. Bij het poepen is het vervelend (ik zorg dat ik ontspannen ben én ik gebruik lactulose!) en het spoelen is ook niet echt fijn, maar het gaat eigenlijk prima. Ik gebruik niet eens meer pijnstillers

Misschien scheelt het wel dat het gebrand is, dat las ik in een van de berichten hier ook al...



Dus even ook een positief bericht over de behandeling, zodat men ziet dat het ook anders kan...



Voor wie nog moet: sterkte, en laat het allemaal gewoon over je heen komen...



x Vlinder