Gezondheid alle pijlers

Ik ben dus zwanger, help!

07-02-2013 16:29 103 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Ik hoop dat het niet erg is dat ik mijn post iets heb aangepast. Ik wil geen mensen verdrietig maken, want ik besef ook wel dat veel vrouwen zwanger willen worden en mijn 'gezeur' niet kunnen hebben.



Ik ben dus zwanger, anderhalf jaar geleden gestopt met de pil, niet met de intentie om meteen te gaan proberen, maar mocht het gebeuren zou een kindje in ons leven welkom zijn. Ik zit inmiddels in mijn 7e week ( denk ik ) en er overheerst een gevoel van angst. Wat is het probleem nou eigenlijk, nou waarschijnlijk de veranderingen die komen gaan. Kan ik nog wel sporten, uitgaan, reizen? Hoe gaat het straks met mijn onbezorgde leventje? Ook ben ik bang voor dikker worden, leuke kleding dragen enz...



Het is zelf zo erg dat ik dus denk, wil ik het eigenlijk wel? Ben ik hier wel klaar voor? Ik bedoel, we leven in een tijd waarin je het terug kan draaien, maar dat voelt zo stom. We waren er zelf bij toen ik zwanger werd.



Een ander issue is dat mijn man voor zijn werk ontzettend veel weg is, en dat precies aan het eind van dit jaar. En dan sta ik er dus alleen voor. Ook wonen we in het buitenland zonder 'opa's en oma's. Ik weet wel dat er nooit een 'goede timing' is om een gezin te starten.. maar ik voel me dus best rot.



Nogmaals sorry als mijn verhaal nogal zeurderig overkomt, of als ik iemand beledig.
Alle reacties Link kopieren
Ook zo'n dooddoener!



sabrinaenmike, 20 minuten geleden

>> weet je hoeveel mensen er zo graag een kindje willen en niet kunnen? <<
Alle reacties Link kopieren
Ik kan toch zo kwaad worden om dit soort topics, zeker nu ik gelezen heb wat je in een eerder topic geschreven hebt. Ik hoop dat andere ongewild kinderlozen (net als ik) je topic niet zullen lezen. Bah.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb inderdaad zo gereageerd in een ander topic. Inmiddels is onze situatie wat verandert en onze gedachten over het starten van een gezin ook. We hebben te horen gekregen dat we voorlopig nog wel in het buitenland blijven zitten en mijn man is ontzettend veel weg het komende jaar. Het is niet zomaar iets vinden wij, en we moeten er wel 100 % achterstaan. Daarom ook gestopt met onveilige seks, maar anyway.. here I am.



Voordat we gewoon ons er bij neer leggen wil ik mijn opties overwegen. Ook al weet ik dat er vrouwen zijn die natuurlijk lang proberen en roepen dat ik juist blij moet zijn. Want als er een baby komt wil ik wel dat we er volledig achterstaan en dat de baby welkom is! Op dit moment is het nog zo vroeg dat ik keuzes kan maken.
Alle reacties Link kopieren
Huh? Eerst ben je bezig en maak je je zorgen dat het zo lang duurt, en nu ben je zwanger en is het ook niet goed.

Schiet mij maar lek



Elke maand onzekerheid
“Don’t look back – you’re not going that way.”
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat als ik het in deze relatie zou laten aborteren, ik als ik straks wél kinderen zou willen in deze relatie heel veel spijt zou hebben. Zeker als je de dingen allemaal goed voor elkaar hebt.



Als je eerder zwanger was geraakt waren deze onstandigheden waarin je nu zit ook gebeurd inclusief kind.



Ik zou het zwaar overwegen om te houden...
Alle reacties Link kopieren
Nou, blijkbaar heb je een jaar geprobeerd om zwanger te worden en ging het niet zo makkelijk.

Zou je het jezelf vergeven als je nu een abortus doet en over 3 jaar niet meer zwanger kunt worden.

Je weet nu al dat je niet makkelijk zwanger kan worden.

Ik zou het risico niet nemen, maar dat ben ik.
Als ik je oude posts zo lees dan denk ik dat je vooral moet wennen aan het idee TO.



Het land in kwestie is de VS.
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop zo dat dit allemaal niet waar is!
...
Alle reacties Link kopieren
En als je nu 6 maanden zwanger was geweest? Dan had je alsnog langer in het buitenland gezeten en je man vaak van huis. En dan had je ermee moeten dealen.



Je zult de komende 18 jaar, ná die 9 maanden nog veel vaker ontdekken dat kinderen nu eenmaal hun eigen ritme hebben waar je als volwassene met werk en woning moet laveren.



Wat hadden jullie bedacht? Een jaar wachten, weer terug aan de pil en over een jaar opnieuw proberen?
Alle reacties Link kopieren
quote:suckerpunch83 schreef op 07 februari 2013 @ 16:55:

Ik heb inderdaad zo gereageerd in een ander topic. Inmiddels is onze situatie wat verandert en onze gedachten over het starten van een gezin ook. We hebben te horen gekregen dat we voorlopig nog wel in het buitenland blijven zitten en mijn man is ontzettend veel weg het komende jaar. .En wat nou wanneer je in het afgelpen jaar wel zwanger was geweest, of al een kind had gekregen? Situaties veranderen altijd!
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
quote:sosofie schreef op 07 februari 2013 @ 16:59:

Ik hoop zo dat dit allemaal niet waar is!



Hoezo? Wensen en gedachten en omstandigheden kunnen veranderen. Liever dat je er goed over nadenkt dan dat je een kind op de wereld zet wat je niet kunt bieden wat je zou willen.



Een positieve test kan ook heel veel met je relatie doen.



Ik heb geen advies voor je TO, maar neem even de tijd. Laat het bezinken en praat er over. Sterkte, is heftig zo'n positieve test.
quote:suckerpunch83 schreef op 07 februari 2013 @ 16:55:

Ik heb inderdaad zo gereageerd in een ander topic. Inmiddels is onze situatie wat verandert en onze gedachten over het starten van een gezin ook. We hebben te horen gekregen dat we voorlopig nog wel in het buitenland blijven zitten en mijn man is ontzettend veel weg het komende jaar. Het is niet zomaar iets vinden wij, en we moeten er wel 100 % achterstaan. Daarom ook gestopt met onveilige seks, maar anyway.. here I am.



Voordat we gewoon ons er bij neer leggen wil ik mijn opties overwegen. Ook al weet ik dat er vrouwen zijn die natuurlijk lang proberen en roepen dat ik juist blij moet zijn. Want als er een baby komt wil ik wel dat we er volledig achterstaan en dat de baby welkom is! Op dit moment is het nog zo vroeg dat ik keuzes kan maken.



Waarom vind je dat je er 100% achter moet staan? Live is what happens to you while you're busy making other plans.



Ik kan me voorstellen dat die term je aanspreekt gezien de manier waarop jullie met anticonceptie omgaan.



Optie 1: kind weghalen

Optie 2: kind laten komen, niets aan jullie situatie veranderen

Optie 3: kind laten komen, wel iets aan jullie situatie veranderen
Alle reacties Link kopieren
quote:suckerpunch83 schreef op 07 februari 2013 @ 16:55:

Ik heb inderdaad zo gereageerd in een ander topic. Inmiddels is onze situatie wat verandert en onze gedachten over het starten van een gezin ook. We hebben te horen gekregen dat we voorlopig nog wel in het buitenland blijven zitten en mijn man is ontzettend veel weg het komende jaar. Het is niet zomaar iets vinden wij, en we moeten er wel 100 % achterstaan. Daarom ook gestopt met onveilige seks, maar anyway.. here I am.



Voordat we gewoon ons er bij neer leggen wil ik mijn opties overwegen. Ook al weet ik dat er vrouwen zijn die natuurlijk lang proberen en roepen dat ik juist blij moet zijn. Want als er een baby komt wil ik wel dat we er volledig achterstaan en dat de baby welkom is! Op dit moment is het nog zo vroeg dat ik keuzes kan maken.



Maar stel nou dat je 1 jaar geleden zwanger was geworden, toen het dus echt bewust gepland was...dan was je tegen dezelfde problemen aangelopen. Had je ook nu nog in het buitenland gezeten en was je man veel weggeweest. Met het verschil dat je kindje er nu al was geweest.

Wat is het grootste 'probleem'? Het wonen in het buitenland, ver weg van familie? Je man die veel weg is? Het inleveren van vrije tijd?



Ik ben absoluut niet tegen abortus, begrijp me niet verkeerd, maar als je in een stabiele situaties zit. Een relatie, werk en dus geld om een kindje goed te kunnen verzorgen. En vooral: de wens om kinderen te krijgen was er, en is er ook voor de toekomst, alleen nu komt het 'even' niet zo goed uit....ik vind dat je in zo'n situatie niet 'zomaar' moet kiezen voor het beeindigen van de zwangerschap. Denk er heel goed over na!



Sterkte!
Blijven overleggen met elkaar, en wie weet is er wel deskundige begeleiding om jullie goed te begeleiden in de juiste beslissing.
Alle reacties Link kopieren
Je zegt dat je man veel weg is dit jaar, maar je bent pas 6 weken zwanger dus dan verwacht je de kleinein september?

Dan heb je het grootste gedeelte van het jaar al gehad.

Heb je bovendien zekerheid dat het volgende jaar anders is, je man meer thuis en weer terug in Nederland?

Ik zou er maar heel goed over nadenken.

Als jullie al een jaar bezig waren, is dit waarschijnlijk meer een paniek reactie.

Succes!
Alle reacties Link kopieren
mmmhh, zou het nooit laten weghalen, daar je zelf met anti-conceptie bent gestopt, zoals ik hierboven vernam?En tja, dan is het natuurlijk wel logisch dat je eens zwanger zou kunnen raken...Nou, hoop dat je het geluk en moois ervan kan inzien?kinderen zijn iets moois en waardevols!
Alle reacties Link kopieren
Bedankt, ik realiseer me ook wel dat ik (we) misschien wel iets te praktisch er over nadenk..
Met de wetenschap van je vorige topic zou ik zeggen: geen abortus. Dat vergeef je jezelf nooit.



Daarnaast had je ook deze situatie gehad als je wel eerder zwanger was geraakt en/of het kind al had.
Ga op zoek naar zwangerschapsbegeleiding in land waar je woont, en wie weet kunnen ze je prima begeleiden, hulp bieden, en advies geven over zwangerschapsgroepen, wie weet vind je er leuke contacten om vriendinnen te vinden.
Alle reacties Link kopieren
quote:GiuliettaCapuletti schreef op 07 februari 2013 @ 17:14:

Met de wetenschap van je vorige topic zou ik zeggen: geen abortus. Dat vergeef je jezelf nooit.

.Niet zo dramatisch, natuurlijk wel
Alle reacties Link kopieren
Je man is het komende jaar veel weg, nou, wees dan blij dat je nu zwanger bent en niet maanden terug. Tegen de tijd dat de baby komt is dat jaar al voor een groot deel om.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
quote:Pien252 schreef op 07 februari 2013 @ 17:06:

[...]





Maar stel nou dat je 1 jaar geleden zwanger was geworden, toen het dus echt bewust gepland was...dan was je tegen dezelfde problemen aangelopen.



"Stel" roepen heeft niet veel zin. De situatie is nu anders en TO heeft de 'mazzel' dat ze nog onder een ongewenste zwangerschap uit kan.

Je kunt ook zeggen, dat ze geluk heeft. Als de baby er al was geweest of de zwangerschap een eind onderweg, had ze geen keuze meer gehad en misschien flink ongelukkig geworden.
Alle reacties Link kopieren
quote:suckerpunch83 schreef op 07 februari 2013 @ 17:14:

Bedankt, ik realiseer me ook wel dat ik (we) misschien wel iets te praktisch er over nadenk..Je bent er pas net achter gekomen ik zou het even laten bezinken en dit goed gaan bespreken met je vriend. Het is niet zomaar iets abortus. Goed over nadenken voordat je een beslissing maakt.
Ik ben niet dramatisch hoor. Maar als je eerst in paniek raakt omdat je maar niet zwanger wordt en nu een ongewenste zwangerschap afbreekt, dan krijg je daar later last van schat ik in. Want er komt vast een moment dat TO er wel weer voor wil gaan. En als het dan niet (direct) lukt, lijkt het mij niet zo gek dat je dat bijvoorbeeld aan de abortus gaat wijten.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven