Gezondheid
alle pijlers
Ik ben dus zwanger, help!
donderdag 7 februari 2013 om 16:29
Hallo allemaal,
Ik hoop dat het niet erg is dat ik mijn post iets heb aangepast. Ik wil geen mensen verdrietig maken, want ik besef ook wel dat veel vrouwen zwanger willen worden en mijn 'gezeur' niet kunnen hebben.
Ik ben dus zwanger, anderhalf jaar geleden gestopt met de pil, niet met de intentie om meteen te gaan proberen, maar mocht het gebeuren zou een kindje in ons leven welkom zijn. Ik zit inmiddels in mijn 7e week ( denk ik ) en er overheerst een gevoel van angst. Wat is het probleem nou eigenlijk, nou waarschijnlijk de veranderingen die komen gaan. Kan ik nog wel sporten, uitgaan, reizen? Hoe gaat het straks met mijn onbezorgde leventje? Ook ben ik bang voor dikker worden, leuke kleding dragen enz...
Het is zelf zo erg dat ik dus denk, wil ik het eigenlijk wel? Ben ik hier wel klaar voor? Ik bedoel, we leven in een tijd waarin je het terug kan draaien, maar dat voelt zo stom. We waren er zelf bij toen ik zwanger werd.
Een ander issue is dat mijn man voor zijn werk ontzettend veel weg is, en dat precies aan het eind van dit jaar. En dan sta ik er dus alleen voor. Ook wonen we in het buitenland zonder 'opa's en oma's. Ik weet wel dat er nooit een 'goede timing' is om een gezin te starten.. maar ik voel me dus best rot.
Nogmaals sorry als mijn verhaal nogal zeurderig overkomt, of als ik iemand beledig.
Ik hoop dat het niet erg is dat ik mijn post iets heb aangepast. Ik wil geen mensen verdrietig maken, want ik besef ook wel dat veel vrouwen zwanger willen worden en mijn 'gezeur' niet kunnen hebben.
Ik ben dus zwanger, anderhalf jaar geleden gestopt met de pil, niet met de intentie om meteen te gaan proberen, maar mocht het gebeuren zou een kindje in ons leven welkom zijn. Ik zit inmiddels in mijn 7e week ( denk ik ) en er overheerst een gevoel van angst. Wat is het probleem nou eigenlijk, nou waarschijnlijk de veranderingen die komen gaan. Kan ik nog wel sporten, uitgaan, reizen? Hoe gaat het straks met mijn onbezorgde leventje? Ook ben ik bang voor dikker worden, leuke kleding dragen enz...
Het is zelf zo erg dat ik dus denk, wil ik het eigenlijk wel? Ben ik hier wel klaar voor? Ik bedoel, we leven in een tijd waarin je het terug kan draaien, maar dat voelt zo stom. We waren er zelf bij toen ik zwanger werd.
Een ander issue is dat mijn man voor zijn werk ontzettend veel weg is, en dat precies aan het eind van dit jaar. En dan sta ik er dus alleen voor. Ook wonen we in het buitenland zonder 'opa's en oma's. Ik weet wel dat er nooit een 'goede timing' is om een gezin te starten.. maar ik voel me dus best rot.
Nogmaals sorry als mijn verhaal nogal zeurderig overkomt, of als ik iemand beledig.
maandag 18 februari 2013 om 11:01
quote:Pompiedoe schreef op 16 februari 2013 @ 11:17:
[...]
Dat klopt, maar er is wel relatie dat als je abortus hebt ondergaan dat de volgende uit te willen dragen zwanger een grotere kans is op vroeggeboorte of complicaties. artikelVerschilt per type:
But women who underwent "medical" terminations, where pharmaceuticals are used to induce termination rather than a physical procedure, were not more likely to give birth prematurely than women who had never been pregnant before.
[...]
Dat klopt, maar er is wel relatie dat als je abortus hebt ondergaan dat de volgende uit te willen dragen zwanger een grotere kans is op vroeggeboorte of complicaties. artikelVerschilt per type:
But women who underwent "medical" terminations, where pharmaceuticals are used to induce termination rather than a physical procedure, were not more likely to give birth prematurely than women who had never been pregnant before.
maandag 18 februari 2013 om 17:29
Ik had in het begin van mijn zwangerschap helemaaaal nog geen zin om te shoppen, sterker nog: dat kwam pas in de laatste maand. Ik vond het allemaal nog heel abstract en had ook geen zin in al dat overweldigende baby-gedoe. Ik moest echt een hele tijd wennen, dat ging stap voor stap.
Dus je ziet: iedere vrouw is anders. En daar is helemaal niks mis mee.
Dus je ziet: iedere vrouw is anders. En daar is helemaal niks mis mee.
maandag 18 februari 2013 om 17:37
Gefeliciteerd. Ik hoop dat je je steeds een beetje beter voelt. Ik herken in jouw verhaal veel van mijn generatie en vrienden om me heen. We twijfelen of we er wel klaar voor zijn, of ons leven 'af' is en vinden het moeilijk om ons luxueuze leventje met etentjes, reizen en vrijheid op te geven. Heel anders dan de generaties voor ons (in ieder geval voor de jaren 70).
Als ervaringsdeskundige in totaal onverwachts zwanger raken (nou ja mijn vriendin dan) toen het niet uitkwam en niets klaar was kan ik zeggen: als je er voor gaat, is er bijna altijd wel een weg voor alles en vallen zaken op hun plaats. En je leven gaat op zijn kop, weinig slaap, veranderende prioriteiten en altijd druk. Als je een lekker vrij leventje, op jezelf gericht zonder verantwoordelijkheden, met veel eten, reizen en uitgaan wil blijven leiden zou ik ernstig overwegen om een abortus te nemen. Als je bereid ben het avontuur aan te gaan en heel moe te worden maar ook veel liefde te geven en ontvangen, vermoedelijk meer liefde dan je ooit hebt ervaren, dan ligt dat avontuur nu voor je.
Succes en veel geluk!
Als ervaringsdeskundige in totaal onverwachts zwanger raken (nou ja mijn vriendin dan) toen het niet uitkwam en niets klaar was kan ik zeggen: als je er voor gaat, is er bijna altijd wel een weg voor alles en vallen zaken op hun plaats. En je leven gaat op zijn kop, weinig slaap, veranderende prioriteiten en altijd druk. Als je een lekker vrij leventje, op jezelf gericht zonder verantwoordelijkheden, met veel eten, reizen en uitgaan wil blijven leiden zou ik ernstig overwegen om een abortus te nemen. Als je bereid ben het avontuur aan te gaan en heel moe te worden maar ook veel liefde te geven en ontvangen, vermoedelijk meer liefde dan je ooit hebt ervaren, dan ligt dat avontuur nu voor je.
Succes en veel geluk!
