Gezondheid
alle pijlers
Ik schrijf het even van me af...............
zondag 24 juni 2012 om 21:01
4 jaar geleden was ik hun getuige, op een zonnige septemberdag trouwden ze op een sprookjesachtige locatie.
Het was een topdag met een knalfeest als afsluiting.
1.5 jaar geleden was er weer een hoogtepunt in hun leven, de geboorte van hun dochtertje, een mooie gezonde baby zo een die iedere ouder zich wenst.
Van de week ging ze naar de huisarts, een beetje kortademig, koortsig, kortom niet goed.
De huisarts reageerde alert en verwees haar direct door naar het ziekenhuis waar ze direct moest blijven.
Afgelopen donderdag had ik een ontroostbare vriend aan de telefoon, een ver gevorderde vorm van kanker die op de longen drukt, het is nog een kwestie van weken.
Oh wat zag ik er vandaag tegen op, de tocht naar het ziekenhuis, met lood in de schoenen fietste ik naar de onvermijdelijke confrontatie.
Ze ligt aan een morfinepomp, 38 jaar, en in plaats van zich druk te maken over kinderzaken is ze bezig haar uitvaart te regelen.
Ze is zo sterk, hij ook, heel rustig vertelde ze "Gijs ik ga dood" en zo heb ik mijn uitvaart geregeld.
Haar humor is ze niet kwijt, ze kreeg me zelfs nog aan het lachen en attent, "Kom Gijs, naar huis, voetbal begint zo"
Ze gaan nog pijn bestrijden en kijken of er nog levens verlengende handelingen mogelijk zijn maar zelf gelooft ze daar niet in, zoals ze zich nu voelt denkt ze in dagen of weken.
4 jaar geleden regelden we de bruiloft (was ook ceremoniemeester) wie had dit kunnen of durven bedenken.
Het was een topdag met een knalfeest als afsluiting.
1.5 jaar geleden was er weer een hoogtepunt in hun leven, de geboorte van hun dochtertje, een mooie gezonde baby zo een die iedere ouder zich wenst.
Van de week ging ze naar de huisarts, een beetje kortademig, koortsig, kortom niet goed.
De huisarts reageerde alert en verwees haar direct door naar het ziekenhuis waar ze direct moest blijven.
Afgelopen donderdag had ik een ontroostbare vriend aan de telefoon, een ver gevorderde vorm van kanker die op de longen drukt, het is nog een kwestie van weken.
Oh wat zag ik er vandaag tegen op, de tocht naar het ziekenhuis, met lood in de schoenen fietste ik naar de onvermijdelijke confrontatie.
Ze ligt aan een morfinepomp, 38 jaar, en in plaats van zich druk te maken over kinderzaken is ze bezig haar uitvaart te regelen.
Ze is zo sterk, hij ook, heel rustig vertelde ze "Gijs ik ga dood" en zo heb ik mijn uitvaart geregeld.
Haar humor is ze niet kwijt, ze kreeg me zelfs nog aan het lachen en attent, "Kom Gijs, naar huis, voetbal begint zo"
Ze gaan nog pijn bestrijden en kijken of er nog levens verlengende handelingen mogelijk zijn maar zelf gelooft ze daar niet in, zoals ze zich nu voelt denkt ze in dagen of weken.
4 jaar geleden regelden we de bruiloft (was ook ceremoniemeester) wie had dit kunnen of durven bedenken.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
donderdag 27 september 2012 om 22:53
quote:zoveelsteanoniempje schreef op 27 september 2012 @ 19:19:
Hier een stille meelezen die ook heel benieuwd is... Daarom maar even "up"
Heel erg goed, niemand snapt het.
In de hospice doen ze geen onderzoek dus weten ze niet hoe de tumor zich ontwikkeld.
Ik heb ook nog gezegd, waarom laat je de laatste 4 van de 6 bestralingen niet alsnog uitvoeren maar dat wil ze absoluut niet.
Het blijft een hele vreemde ziekte, ik heb het bij mijn oom ook gezien, het kan in een week alle kanten opgaan.
Hier een stille meelezen die ook heel benieuwd is... Daarom maar even "up"
Heel erg goed, niemand snapt het.
In de hospice doen ze geen onderzoek dus weten ze niet hoe de tumor zich ontwikkeld.
Ik heb ook nog gezegd, waarom laat je de laatste 4 van de 6 bestralingen niet alsnog uitvoeren maar dat wil ze absoluut niet.
Het blijft een hele vreemde ziekte, ik heb het bij mijn oom ook gezien, het kan in een week alle kanten opgaan.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
woensdag 17 oktober 2012 om 05:08
Er heeft zich een bijzondere ontwikkeling voorgedaan.
Zoals ik laatst al schreef (27 september) snapte niemand hoe
het zo goed met haar kon (kan gaan) en heeft de huisarts van de Hospice het ziekenhuis gevraagd toch nog een keer een onderzoek te doen.
Vandaag (woensdag) gaat ze terug naar het ziekenhuis voor een scan.
In theorie is het mogelijk dat de tumor door de bestraling van afgelopen juni is stilgelegd al zal dat wel tijdelijk zijn.
Maar wat dan? In de Hospice kan je maximaal 3 maanden blijven en naar huis wil ze niet o.a. i.v.m. de morfine en dornicum .
Zoals ik laatst al schreef (27 september) snapte niemand hoe
het zo goed met haar kon (kan gaan) en heeft de huisarts van de Hospice het ziekenhuis gevraagd toch nog een keer een onderzoek te doen.
Vandaag (woensdag) gaat ze terug naar het ziekenhuis voor een scan.
In theorie is het mogelijk dat de tumor door de bestraling van afgelopen juni is stilgelegd al zal dat wel tijdelijk zijn.
Maar wat dan? In de Hospice kan je maximaal 3 maanden blijven en naar huis wil ze niet o.a. i.v.m. de morfine en dornicum .
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
woensdag 17 oktober 2012 om 23:38
quote:sistermoon schreef op 17 oktober 2012 @ 21:53:
Goh Gijs, wat een ontwikkeling..
Krijgt ze gelijk uitslag na de scan? Dan zul je nu vast meer weten.
Bijzonder, maar ik begrijp je vragen ook heel goed.
Een voor jou en je vrienden.
Nee eind oktober komt de uitslag.
Overigens is de arts wel duidelijk geweest, het soort kanker is agressief en niet behandelbaar, ze willen haar geen valse hoop geven.
De oncoloog was overigens ook verbaasd, hij had iet gedacht haar terug te zien.
Goh Gijs, wat een ontwikkeling..
Krijgt ze gelijk uitslag na de scan? Dan zul je nu vast meer weten.
Bijzonder, maar ik begrijp je vragen ook heel goed.
Een voor jou en je vrienden.
Nee eind oktober komt de uitslag.
Overigens is de arts wel duidelijk geweest, het soort kanker is agressief en niet behandelbaar, ze willen haar geen valse hoop geven.
De oncoloog was overigens ook verbaasd, hij had iet gedacht haar terug te zien.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
maandag 29 oktober 2012 om 23:40
quote:VotesforLeo schreef op 29 oktober 2012 @ 20:30:
Heeft ze de uitslag al binnen?
Lief dat jullie er naar vragen, wilde er morgen even voor gaan zitten om het te verwoorden (was laat thuis) maar ik type nu een update.
Het was heel, heel slecht nieuws en ze zijn behoorlijk ingestort.
De artsen kunnen geen verklaring vinden voor de opleving maar de scan is glashelder, het dodelijk tumor is gegroeid en er zijn nieuwe uitzaaiingen gevonden het gaat dus heel hard.
Heb vanavond nog even contact gehad en ondanks het feit dat de doktoren al hadden gezegd dat ze niet te veel hoop moesten hebben deden ze dat onwillekeurig toch, logisch ook.
Ze zouden samen voor hun trouwdag naar het concert van Doe Maar gaan dat ging uiteraard niet door en ze heeft mij gevraagd mee te gaan in haar plaats.
Dat heb ik gedaan, uiteraard, het was een hele vreemde avond voor mijn vriend en bij vlagen emotioneel, toch hebben we een leuke avond gehad.
Als verrassing heb ik de DVD & CD box besteld van het concert en die hoop ik op tijd binnen te krijgen zodat ik hem aan haar kan geven.
Dan installeren we een dvd speler op de TV van de hospice en maken er een soort huiskamer concert van inclusief Doe Maar shirt.
Dank jullie voor jullie steun en oprechte aandacht
Heeft ze de uitslag al binnen?
Lief dat jullie er naar vragen, wilde er morgen even voor gaan zitten om het te verwoorden (was laat thuis) maar ik type nu een update.
Het was heel, heel slecht nieuws en ze zijn behoorlijk ingestort.
De artsen kunnen geen verklaring vinden voor de opleving maar de scan is glashelder, het dodelijk tumor is gegroeid en er zijn nieuwe uitzaaiingen gevonden het gaat dus heel hard.
Heb vanavond nog even contact gehad en ondanks het feit dat de doktoren al hadden gezegd dat ze niet te veel hoop moesten hebben deden ze dat onwillekeurig toch, logisch ook.
Ze zouden samen voor hun trouwdag naar het concert van Doe Maar gaan dat ging uiteraard niet door en ze heeft mij gevraagd mee te gaan in haar plaats.
Dat heb ik gedaan, uiteraard, het was een hele vreemde avond voor mijn vriend en bij vlagen emotioneel, toch hebben we een leuke avond gehad.
Als verrassing heb ik de DVD & CD box besteld van het concert en die hoop ik op tijd binnen te krijgen zodat ik hem aan haar kan geven.
Dan installeren we een dvd speler op de TV van de hospice en maken er een soort huiskamer concert van inclusief Doe Maar shirt.
Dank jullie voor jullie steun en oprechte aandacht
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
maandag 29 oktober 2012 om 23:50
maandag 29 oktober 2012 om 23:51
quote:saaaaar81 schreef op 29 oktober 2012 @ 23:47:
Mag ze wel in het hospice blijven?
Ja, in eerste instantie heeft de Hospice aangeven max. 3 maanden maar nu hebben ze aangegeven dat ze mag blijven tot haar overlijden.
De doctoren willen geen levensverwachting geven, ik weet niet of dat normaal is eigelijk?
Mag ze wel in het hospice blijven?
Ja, in eerste instantie heeft de Hospice aangeven max. 3 maanden maar nu hebben ze aangegeven dat ze mag blijven tot haar overlijden.
De doctoren willen geen levensverwachting geven, ik weet niet of dat normaal is eigelijk?
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
maandag 29 oktober 2012 om 23:54
quote:sistermoon schreef op 29 oktober 2012 @ 23:50:
Sterkte, ik hoop zo dat je nog een grote glimlach voor haar tevoorschijn kan toveren met het Doe Maar gebeuren.
Ja dat hoop ik ook.
Even off topic Doe Maar was heel leuk, een zaal vol springende veertigers die in sommige gevallen verbaasd kijkende kinderen bij zich hadden
Sterkte, ik hoop zo dat je nog een grote glimlach voor haar tevoorschijn kan toveren met het Doe Maar gebeuren.
Ja dat hoop ik ook.
Even off topic Doe Maar was heel leuk, een zaal vol springende veertigers die in sommige gevallen verbaasd kijkende kinderen bij zich hadden
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
