Gezondheid alle pijlers

kattenallergie

15-07-2007 17:40 21 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een vraagje!

Wie van jullie heeft ervaring met kattenallergie en maine coons?

Mijn zoontje van 7 wil dolgraag een kat maar hij krijgt vreselijk jeuk van katten,nu vertelde een dierenarts mij over maine coons en dat iemand die allergisch is voor katten daar wel over kan.
Alle reacties Link kopieren
Gelul! Allergisch is allergisch en er is geen kat ter wereld waar je dan niet allergisch voor zou zijn. dierenartsen moet je ook lang niet altijd geloven simpelweg omdat ze dierenarts zijn hoor. Ze kletsen heel vaak uit hun nek. Ik zou er een boek over kunnen schrijven helaas :(
Alle reacties Link kopieren
Dus jij denkt dat er geen enkel kattenras is waar je niet allergisch voor bent?

Dus zoals een poedel wel bij allergische mensen kan is dat dus niet zo bij katten.
Alle reacties Link kopieren
Main Coons zijn langharige katten en hebben juist een hele dikke vacht, veel haren hebben ze en dus ook veel in de rui. Bengalen verharen minder maar dat zijn extreem moeilijke katten en als je een goede fokker hebt, verkopen ze die katten niet aan iemand die niet heel veel ervaring met katten heeft. Ja wat ik zelf geen mooie katten vind, je hebt ook naaktkatten. Maar misschien beter een dier uitkiezen waar je kind niet allergisch is.



Het kan wel hoor met allergie een dier, alleen zit je dan aan de medicijnen en vaak behoud je nog enigzins klachten. Ik ben allergisch en heb 3 katten. Het is een keuze die je maakt. Ik heb het ervoor over maar als je nog geen katten hebt zou ik denk ik in jouw geval uitkijken naar een huisdier waar je zoon niet allergisch voor is.



En vergis je niet, dierenartsen zijn goed in het genezen van dieren maar ik kwam in het verleden vaak tegen dat hun kennis niet verder gaat. Zeker niet qua allergie bij mensen.



Succes
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
wat je kunt proberen is een kitten nemen van een europeesehuiskat (gewoon de huis-, tuin- en keuken kat. je hebt kans dat je zoontje dan resistend word voor katten. (is bij mijn vader het geval)

een naakte kat zoals iemand opperde, een sphynx, die heb ik.

veel mensen zijn allergisch voor de huidschilvers, het laatste wat je wil is een kat die geen haar heeft.

verder is het ook mogelijk dat je zoonm allergisch is voor het stof die van de haren af komt (opgedroogt speeksel van het wassen/likken)



eigenlijk is het dus uitzoeken welk deel je kind niet tegen kan (haar, stof of huid)

zijn er kittens/katten die je lenen kan? soort van opzicht periode?
Alle reacties Link kopieren
Er zijn wel meer rassen waar sommige mensen minder allergisch voor zijn. Zoals Blauwe rus, Brits Korthaar (die heb ik), Ragdoll, Siberische boskatten. Je hebt in de VS een hypoallergene (labratorium) katten waar je geen last van hebt, kosten 3950 plus 1000 aan verzendkosten.



Je moet eerst weten welke allergie type je hebt. Groot verschil of je 1 of 5+ hebt. En welke verschijnselen nog meer, astma, exceem enz.



Ook zijn er wel therapieen. Bijv. immuuntherapie/ hyposensibilisatie, maar dat kan je beter met een dokter bespreken als je het toch wilt doorzetten.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
Absolute bullshit! Je bent niet allergisch voor het haar, maar voor de huidschilfers. Pobéren een kitten te nemen? En als het dan niet lukt, kun je het gewoon weer dumpen natuurlijk. :( Ook dat met die poedels of zelfs naaktkatten, waar halen jullie het vandaan? Allemaal onzin, want échte allergische mensen kunnen ook niet tegen poedels of tegen naaktkatten. Sterker nog, de huidschilfers van naakte katten vliegen rechtstreeks de lucht in en worden niet tegengehouden door een vacht. Ik houd en fok al meer dan 20 jaar siamezen en oosters kortharen en er zijn bij mij al vele allergische mensen over de vloer geweest, maar de meesten hebben van mijn katten nog meer last dan van welke kat ook. Siamezen hebben een enkele vacht en hun huidschilfers dwarrelen er lustig op los. En een dier nemen omdat je denkt dat je dan resistent wordt ofzo klopt ook al niet. Er zijn wel therapieen gebaseerd op die gedachte, maar dat gaat een beetje te ver om daar hier over uit te wijden. Als je allergisch bent, moet je het allergeen zoveel mogelijk proberen te vermijden. Punt.
Alle reacties Link kopieren
dat je allergisch bent voor de huidschilfers en niet voor de haren dat klopt.

Mijn zoontje is echt flink allergisch voor alles wat veren en haar heeft en na lang zoeken hebben we nu een poedel in huis(al 3 jaar) en dat gaat hartstikke goed.

En hij kan echt tegen geen enkel ander ras.

een europees korthaar heb ik geleend van een vriendin maar dat was een ramp ,binnen een kwartier verging mijn zoontje van de jeuk.
Misschien een idee om bij katten die minder allergie geven (ik ben mega allergisch voor katten, maar niet voor de brits korthaar, die heb ik dus 2, al jaren!) eens te gaan proberen? En dan bedoel ik niet in huis nemen, want dan heb je de allergenen al binnen en probeer ze er dan maar weer uit te krijgen! Nee, ik heb gewoon een fokster gebeld en gevraagd of ik een half uurtje bij haar mocht "proberen". Gewoon, bij de katten zitten (direct vuurdoop, want meerdere katten en kittens), ze veel aaien en goed inademen! Toen naar huis en afwachten (hoewel ik normaal al benauwd word en rode vlekken krijg als ik naar een kat wijs, maar ja, je moet alles uitsluiten). ik had 's avonds dus nog geen klachten en heb heel blij de katten besteld. Kost een paar centen, maar heb dat er als liefhebber van dieren graag voor over! Idee?
o ja, inderdaad: resistent worden kan niet! Je lijf raakt gewoon steeds verder in de stress, je kan allerlei andere dingen krijgen. Niet doen dus als je zoontje maar een lichte reactie krijgt, want dan wordt het alleen maar erger.

 En ook nog: proberen moet je doen op volwassen dieren, want voor kittens zijn de meesten veel minder allergisch, die hebben nog een heel andere vacht/huid.
Alle reacties Link kopieren
Ik als wandelend allergietje zeg NIET DOEN. Ik heb zelf een kat genomen toen ik op mezelf ging wonen. Was steeds verkouden en zo (behalve op het werk, kwam ik later achter). Kreeg uitslag en op een bepaald moment was het zo erg dat ik met al die exceem en uitslag naar de dokter ging. Hij had allerlei opties, maar uit de testen bleek dat ik allergisch was voor katten. Wilde de kat niet wegdoen en heb geprobeerd ermee te leven. Maar als je van top tot teen onder de uitslag staat, je ogen niet meer open gaan omdat ze zo dik zijn en je wordt opgenomen met een astma-aanval weet je, ik kan die kat niet houden. Ik heb gejankt, wat vond ik dat erg. Maar gelukkig een goed huis gevonden, van flatkat werd mijn kat een echte boerderijkat en die kinderen hadden nog nooit een kat gehad die thuis bleef. Dat heeft me enigszins getroost. Maar doe je kind dat verdriet niet aan! Overigens een allergie voor katten wil niet zeggen dat je het ook voor honden bent. Wel is het zo dat je ook daar een allergie voor kunt opbouwen. Voor honden is het bij mij een stuk minder. Maar in huis nemen is dus funest! Bij mij geen dieren met haar of met veren (en nee ook geen naakthond of -kat). Mijn man had een aquarium, maar daar gaf ik niet zo veel om. Maar kinderen vinden dat ook heel geweldig. Vooral als je ze zelf leuke visjes en accesoires laat uitzoeken. Maar als je daarvoor kiest laat je dan goed adviseren bij een speciaalzaak en koop niet meteen zo'n kant en klaar ding bij het tuincentrum.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt iedereen.

Wij hebben besloten om zijn kattenwens niet te vervullen,dat lijkt mij het allerbeste.

hoe jammer wij het ook vinden,maar ik wil geen kat in huis nemen om hem vervolgens toch weer weg te moeten doen.

Hij heeft nu een poedeltje en 2 baardagamen en daar zal het bij moeten blijven.
Alle reacties Link kopieren
Heel verstandig Silke!
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Zelf heb ik een rode maine coon kater, maar ben niet allergisch. Toevallig ooit een documentaire gezien over (katten)allergieën bij National Geographic. Wat opmerkelijk was, dat je niet allergisch bent voor "de haren" maar het enzym dat katten via hun gebruikelijk poetsbeurten via speeksel over hun vacht verspreiden. Nu het opmerkelijke de Noorse Boskat (lijkt qua uiterlijk erg op een Maine Coon) heeft een enzym waar mensen met een kattenallergie niet gevoelig voor zijn en daarmee geen allergische reacties veroorzaakt. Moeite waard om eens verder uit te pluizen.
Mijn vriend is allergisch, maar ik heb toch mijn kat meegenomen toen we gaan samenwonen. En hoewel hij eerst wel last had, is dat weggetrokken. Nu heeft hij bij onze kat nergens meer last van, maar bij anderen thuis heeft hij wel last van zijn allergie.
Alle reacties Link kopieren
Ken je mensen met langharige katten? Dan kan hij daar eens logeren. Eens kijken wat er gebeurt.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben onwijs allergisch voor katten. Ik hoef maar in de buurt te komen en ik begin te niezen, krijg rode jeukende ogen, benauwdheid en piepen.



Maar ik heb nu een pilletje van de dokter gekregen omdat mijn partner al een kat had en ik ben gaan samenwonen. Aerius heet het medicijn en het kan geen kwaad om te slikken. Nu kan ik wel bij de kat in de buurt komen en zelfs aaien. Ik moet hem alleen niet op gaan tillen en mn neus in zijn vacht duwen. Want dat is te heftig evengoed, maar ik word in ieder geval niet meer ziek wanneer ik bij een beest in de buurt kom.



Ik zit er zelfs aan te denken om er een hondje bij te nemen. Maar mijn vriend voelt niks voor zo n klein hondje. Als ie een hond wil, wil hij een echte. En ik wil gewoon een klein ras waar ik mee kan tutten en die ik in een tas stop als ik op reis ga. Dilemma dilemma! We zijn er nog niet uit.



Om van het gezeur af te zijn zei hij vanochtend: oke neem een hond! Als ik er maar geen last van heb... Dat vind ik niet gezellig klinken dus ik wacht nog even af (en zeur nog even door hoe leuk zo n lief klein ras is dat ik in gedachten heb)
Alle reacties Link kopieren
Je bent volgens mij niet allergisch voor de haren maar voor de huidschilfers. Een dikke vacht voorkomt misschien dat er minder huidschilfers ronddwarrelen?



Maar ik zou de gok niet wagen, sneu als het toch niet gaat. En een jong kind reageert volgens mij sowieso heftiger bij allergieën.
Je bent zelf een theepot
Alle reacties Link kopieren
Oh oud topic.



Je bent zelf een theepot
Alle reacties Link kopieren
quote:kerriebredsjo schreef op 02 september 2013 @ 15:59:

Ik ben onwijs allergisch voor katten. Ik hoef maar in de buurt te komen en ik begin te niezen, krijg rode jeukende ogen, benauwdheid en piepen.



Maar ik heb nu een pilletje van de dokter gekregen omdat mijn partner al een kat had en ik ben gaan samenwonen. Aerius heet het medicijn en het kan geen kwaad om te slikken. Nu kan ik wel bij de kat in de buurt komen en zelfs aaien. Ik moet hem alleen niet op gaan tillen en mn neus in zijn vacht duwen. Want dat is te heftig evengoed, maar ik word in ieder geval niet meer ziek wanneer ik bij een beest in de buurt kom.



Ik zit er zelfs aan te denken om er een hondje bij te nemen. Maar mijn vriend voelt niks voor zo n klein hondje. Als ie een hond wil, wil hij een echte. En ik wil gewoon een klein ras waar ik mee kan tutten en die ik in een tas stop als ik op reis ga. Dilemma dilemma! We zijn er nog niet uit.



Om van het gezeur af te zijn zei hij vanochtend: oke neem een hond! Als ik er maar geen last van heb... Dat vind ik niet gezellig klinken dus ik wacht nog even af (en zeur nog even door hoe leuk zo n lief klein ras is dat ik in gedachten heb)

Ieder zijn meug he. Hij zijn kat, jij de hond. Je bent zelfs bereid om een pilletje te slikken omwille van zijn kat.

Dan moet hij het niet wagen om "last" te hebben van een klein hondje!
Oh, ik had ook niet gezien dat het een oud topic was... Zucht...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven