Gezondheid
alle pijlers
Kind huisarts in de klas
dinsdag 9 december 2014 om 13:21
Gister was ik bij de huisarts met een zeer persoonlijk verhaal (zie mijn andere topic).
Ik werk in het onderwijs en de jongste dochter van mijn huisarts zit bij mij in de klas (kleuters). Ondanks dat ik haar heel professioneel inschat heeft het mij toch aan het denken gezet.
Ik zit nu nog in mijn ouderschapsverlof, dus niet aan het werk, maar het is de planning om in Januari weer te starten.
Hoe zouden jullie dit ervaren? Hebben jullie nog een andere connectie met de huisart? Zou het voor jullie een probleem zijn? En vinden jullie dat dit (mijn situatie) kan of liever niet de voorkeur zou moeten hebben?
Ik werk in het onderwijs en de jongste dochter van mijn huisarts zit bij mij in de klas (kleuters). Ondanks dat ik haar heel professioneel inschat heeft het mij toch aan het denken gezet.
Ik zit nu nog in mijn ouderschapsverlof, dus niet aan het werk, maar het is de planning om in Januari weer te starten.
Hoe zouden jullie dit ervaren? Hebben jullie nog een andere connectie met de huisart? Zou het voor jullie een probleem zijn? En vinden jullie dat dit (mijn situatie) kan of liever niet de voorkeur zou moeten hebben?
Amaqanda: "Zien wij er uit als een zwangerschapstest?"
dinsdag 9 december 2014 om 16:43
Heel goed dat je naar de huisarts bent gestapt (met je verhaal, wow, wat een verhaal!).
Ik zou je geen zorgen maken, zo'n huisarts weet dat prima te scheiden en plaatsen.
Misschien voelt het na verloop van tijd zelfs wel fijn, iemand die je verhaal kent zonder dat het tot uiting komt. Dat je merkt dat je niet beoordeeld wordt om je verhaal.
De hardste oordelen komen altijd van jezelf in de spiegel heb ik gemerkt. Ook in jouw geval, dat je jezelf zelfs kwalijk lijkt te nemen dat je die persoon niet herkende. Het was op geen enkele manier een fout van jou, ik zou je gunnen dat meer mensen je verhaal kenden en je dat stukje zelfverwijt uit je hoofd zouden praten.
Ik zou je geen zorgen maken, zo'n huisarts weet dat prima te scheiden en plaatsen.
Misschien voelt het na verloop van tijd zelfs wel fijn, iemand die je verhaal kent zonder dat het tot uiting komt. Dat je merkt dat je niet beoordeeld wordt om je verhaal.
De hardste oordelen komen altijd van jezelf in de spiegel heb ik gemerkt. Ook in jouw geval, dat je jezelf zelfs kwalijk lijkt te nemen dat je die persoon niet herkende. Het was op geen enkele manier een fout van jou, ik zou je gunnen dat meer mensen je verhaal kenden en je dat stukje zelfverwijt uit je hoofd zouden praten.
dinsdag 9 december 2014 om 18:41
Eens met Kerol. Jij geeft ergens nog steeds jezelf de schuld en denkt dat anderen dit niet begrijpen. Ik denk dat de meeste huisartsen jou heel goed begrijpen en ook het feit dat je een professional bent en goede docent. We zijn allemaal mens en je maakt dingen mee waar je niet voor hebt gekozen, dat geldt voor jou als kind 1000x.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 9 december 2014 om 20:00
Ik sluit me aan bij de rest. Je huisarts zal echt wel proffesioneel genoeg zijn om dat voor zich te houden.
Ik ben geschokt door je andere topic. Ik vind het onwijs dapper en moedig dat je de eerste stap hebt gezet. Je hebt nog een lange weg te gaan, maar het is goed dat je het doet. Je hoeft het niet alleen te doen, want je man staat naast je. En ook al zal hij niet altijd precies begrijpen wat er door je heen gaat, hij zal er wel voor je zijn! Ik denk dat het ook goed is om dit een keer te delen met je ouders, want ik denk dat je ouders je zeker ook willen steunen in deze moeilijke tijd.
Als je er behoefte aan hebt, zou je kunnen overwegen om aansluitend aan je zwangerschapsverlof, ouderschapsverlof te plakken. Dat kan in 1 keer achter elkaar of een dag per week. Wellicht geeft dit je meer rust?
Heel veel sterkte!
Ik ben geschokt door je andere topic. Ik vind het onwijs dapper en moedig dat je de eerste stap hebt gezet. Je hebt nog een lange weg te gaan, maar het is goed dat je het doet. Je hoeft het niet alleen te doen, want je man staat naast je. En ook al zal hij niet altijd precies begrijpen wat er door je heen gaat, hij zal er wel voor je zijn! Ik denk dat het ook goed is om dit een keer te delen met je ouders, want ik denk dat je ouders je zeker ook willen steunen in deze moeilijke tijd.
Als je er behoefte aan hebt, zou je kunnen overwegen om aansluitend aan je zwangerschapsverlof, ouderschapsverlof te plakken. Dat kan in 1 keer achter elkaar of een dag per week. Wellicht geeft dit je meer rust?
Heel veel sterkte!
dinsdag 9 december 2014 om 20:26
quote:bootje_op_de_golven schreef op 09 december 2014 @ 13:24:
Die huisarts zit op de ouderavond als ouder. Echt.
Ik heb geen ander contact met mijn huisarts (want het is een muts), maar wel veel (huis)artsen in mijn omgeving. Geloof me, buiten hun werk willen ze graag heel hard werken om het op het werk te laten, want zoveel mensen vragen om advies.
Was dat maar zo. Als ik die van mij op straat tegen kom en ik heb toevallig een hebwatmeerpijndananders dag dan is ze al snel met "je kunt ook nog een extra .. nemen, heb je al een .. genomen? etc.
Lief bedoelt natuurlijk maar ja, ze woont een paar huizen verder en dan krijg je dat al snel als je boodschappen doet ofzo.
Niet iedereen kan alles zo gescheiden houden.
Als ik als juf een burn-out zou hebben of iets anders wat eventueel gedrag in de klas zou kunnen beïnvloeden (heb TO niet verder bekeken) zou ik het wel raar vinden om mijn kind bij haar in de klas te laten.
In die zin weet zij als ouder toch veel meer van de juf dan een ander. En wat je weet kun je niet even uit zetten.
Die huisarts zit op de ouderavond als ouder. Echt.
Ik heb geen ander contact met mijn huisarts (want het is een muts), maar wel veel (huis)artsen in mijn omgeving. Geloof me, buiten hun werk willen ze graag heel hard werken om het op het werk te laten, want zoveel mensen vragen om advies.
Was dat maar zo. Als ik die van mij op straat tegen kom en ik heb toevallig een hebwatmeerpijndananders dag dan is ze al snel met "je kunt ook nog een extra .. nemen, heb je al een .. genomen? etc.
Lief bedoelt natuurlijk maar ja, ze woont een paar huizen verder en dan krijg je dat al snel als je boodschappen doet ofzo.
Niet iedereen kan alles zo gescheiden houden.
Als ik als juf een burn-out zou hebben of iets anders wat eventueel gedrag in de klas zou kunnen beïnvloeden (heb TO niet verder bekeken) zou ik het wel raar vinden om mijn kind bij haar in de klas te laten.
In die zin weet zij als ouder toch veel meer van de juf dan een ander. En wat je weet kun je niet even uit zetten.
dinsdag 9 december 2014 om 21:21
quote:mandy81 schreef op 09 december 2014 @ 20:00:
Als je er behoefte aan hebt, zou je kunnen overwegen om aansluitend aan je zwangerschapsverlof, ouderschapsverlof te plakken. Dat kan in 1 keer achter elkaar of een dag per week. Wellicht geeft dit je meer rust?
Heel veel sterkte!Volgens mij heeft ze nu ouderschapsverlof.
Als je er behoefte aan hebt, zou je kunnen overwegen om aansluitend aan je zwangerschapsverlof, ouderschapsverlof te plakken. Dat kan in 1 keer achter elkaar of een dag per week. Wellicht geeft dit je meer rust?
Heel veel sterkte!Volgens mij heeft ze nu ouderschapsverlof.
dinsdag 9 december 2014 om 22:45
Ik heb nu inderdaad ouderschapsverlof. Ik zou in Januari weer beginnen en eigenlijk mis ik mijn werk en klas enorm. Al vanaf de zomervakantie niet meer aan het werk (zomervakantie en aansluitend zwangerschapsverlof en ouderschapsverlof).
Hoe ik er nu insta is dat ik ook gewoon Januari weer begin. Mijn man denkt dat ik de komende periode onderschat en vindt dat ik mezelf en het verleden serieus moet nemen en de ruimte moet geven. De tijd zal het leren. Het is ook nog geen Januari.
Hoe ik er nu insta is dat ik ook gewoon Januari weer begin. Mijn man denkt dat ik de komende periode onderschat en vindt dat ik mezelf en het verleden serieus moet nemen en de ruimte moet geven. De tijd zal het leren. Het is ook nog geen Januari.
Amaqanda: "Zien wij er uit als een zwangerschapstest?"
