Gezondheid alle pijlers

Mammografie en heel bang

16-12-2019 13:32 89 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi meiden. Ik ben echt zo bang. Vanmorgen ben ik bij de huisarts geweest omdat ik dacht iets te voelen in mijn linkerborst. Eerst dacht ik dat het bij mijn rechter ook was en dat dat normaal is. Maar ik ging steeds meer twijfelen en ik werd bijna gek van mezelf.

De huisarts denkt dat het niets is maar om mij gerust te stellen stuurt hij me door.

Ik kan er donderdag terecht. Ik ben zo bang en er gaat vanalles door mijn hoofd.

Ik heb sinds een dik jaar een relatie en wil hem niet lastigvallen. Mijn ouders kan ik dit niet vertellen die maken zichzelf ook gek. En echte vriendinnen heb ik wel maar ik wil ze ook niet lastig vallen. Ik heb twee kinderen van 10 en 12 en ik word echt nu al gek van mijn gedachten.

Ik moest het daarom ff hier kwijt bij jullie.

Ik hou me vast aan wat de huisarts zei maar ik ben mezelf echt gek aan het maken nu. :"-(
Alle reacties Link kopieren
Ja jullie hebben ook gelijk. Ik ben gewoon gewend om dingen voor mezelf te houden.
En ik denk ook: stel dat het wel iets is wil ik dan wel dat mijn vriend ook zijn leven laat verpesten?

Daarom hoop ik gewoon dat het niets is en wil ik het niet vertellen.
Alle reacties Link kopieren
indy82 schreef:
16-12-2019 14:33
Ja jullie hebben ook gelijk. Ik ben gewoon gewend om dingen voor mezelf te houden.
En ik denk ook: stel dat het wel iets is wil ik dan wel dat mijn vriend ook zijn leven laat verpesten?

Daarom hoop ik gewoon dat het niets is en wil ik het niet vertellen.

:O
Waarom niet vertellen wat je doet/wat er in je om gaat/hoe je je voelt? Het is je vriend hè, niet de bemoeizieke overbuurvrouw.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
eerst even de uitslag afwachten voordat je gaat panikeren
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het altijd knap als mensen zich niet zo druk lijken te maken. Zou ik ook wel willen.

Er gaat vanalles door mijn hoofd. De meest rare dingen echt.

Krijg ook niets gedaan vandaag. De jongste zit al achter de ps.
Wil ook steeds voelen of ik nu echt iets voel of niet. Ik probeer mezelf wel rustig te praten maar dat lukt moeilijk.
Iedereen kan roepen van: bel ouders, maar als haar ouders dat niet aankunnen of hysterisch gaan doen is TO verder van huis en er niet mee geholpen.

Bel een goede vriendin.
-Bladora- schreef:
16-12-2019 13:59
En dat is nog steeds heftig, want de huisarts kan ook niet alles voelen/zien/weten. De zekerheid krijg je pas na de mammografie/echo. Dat wachten is gewoon heftig. Tenminste, zo heb ik dat ervaren, dus ik begrijp TO heel goed en vind niet dat ze ‘intens’ reageert.
Ik vond het destijds ook niet zo heftig, eerlijk gezegd.
Alle reacties Link kopieren
Als je dit niet kunt delen met je vriend of vriendinnen vind ik dat eigenlijk best erg voor je!
Ik zou het echt heel erg vinden als ik wist dat mijn vriendin of partner om een gesprekspartner verlegen zat en me niet wilde ‘lastigvallen’!
Alle reacties Link kopieren
Ja andersom zou ik dat ook verschrikkelijk vinden als mijn vriend dit niet zou delen met mij. Ik voel me ook echt wel hypocriet daarin.

Maar ik ben bang om mensen kwijt te raken en ik wil ze ook niet ongerust maken. En als ik dan aan mijn kinderen denk 😢
Alle reacties Link kopieren
Iets met mug en olifant. Heb je dat van je ouders geleerd? Reageer je ook zo paniekerig als iemand jou iets vertelt of als er iets met je kinderen is? Niet gezond hoor dit. Hoog drama gehalte.
Wacht eerst de afspraak maar af.
niks moet en alles mag
Alle reacties Link kopieren
Misschien bel ik hem vanavond thuis.
Alle reacties Link kopieren
Allesmag schreef:
16-12-2019 15:08
Iets met mug en olifant. Heb je dat van je ouders geleerd? Reageer je ook zo paniekerig als iemand jou iets vertelt of als er iets met je kinderen is? Niet gezond hoor dit. Hoog drama gehalte.
Wacht eerst de afspraak maar af.
Nee dat doe ik niet bij mijn kinderen. Maar ik wou ook dat ik anders kon zijn hierin.

Als ik iets voel en ik word doorgestuurd haal ik me wel vanalles in mijn hoofd.

Wou dat het niet zo was. En alles wat ik nu hier opschrijf gebeurd in mijn hoofd. Niemand merkt het. Ik doe gewoon mijn dingen met de kids. Dat heb ik altijd gedaan. Van mijn ziekte toendertijd hebben ze ook niets meegekregen.
indy82 schreef:
16-12-2019 15:14
Nee dat doe ik niet bij mijn kinderen. Maar ik wou ook dat ik anders kon zijn hierin.

Als ik iets voel en ik word doorgestuurd haal ik me wel vanalles in mijn hoofd.

Wou dat het niet zo was. En alles wat ik nu hier opschrijf gebeurd in mijn hoofd. Niemand merkt het. Ik doe gewoon mijn dingen met de kids. Dat heb ik altijd gedaan. Van mijn ziekte toendertijd hebben ze ook niets meegekregen.
Dus als je niet doorverwezen was was er niets aan de hand geweest? Geloof ik niet.
Daarbij kan je natuurlijk gewoon prima jezelf tot rust manen ipv jezelf er zo in mee te laten gaan.
Alle reacties Link kopieren
Het houd je bezig maar probeer het los te laten, angst is een slechte raadgever.
De huisarts denkt zelf dat het niks is, als dat wel het geval was geweest dan had , je er vanmiddag of uiterlijk morgen al gezeten.
S-Meds schreef:
16-12-2019 14:50
eerst even de uitslag afwachten voordat je gaat panikeren
dit

ik wacht nu ook op uitslag
ben druk met van alles... ;)
indy82 schreef:
16-12-2019 15:02
Maar ik ben bang om mensen kwijt te raken en ik wil ze ook niet ongerust maken. En als ik dan aan mijn kinderen denk 😢
.
Je draaft wel erg door nu. In verreweg de meeste gevallen blijkt zo’n plekje géén kanker te zijn. En al is het wel kanker, in de meeste gevallen is dat ook nog niet direct het einde (zeg ik meer dan 10 jaar later & weer volledig gezond).

Alsnog raad ik je aan om het te delen met een vriendin en morgen iemand mee te nemen naar het ziekenhuis. Als gezelschap, steun waar nodig en hopelijk om na afloop nog even koffie te drinken op de goede afloop en het af te sluiten. Succes morgen.
Alle reacties Link kopieren
Dank jullie wel in elk geval. Vind het wel fijn om ff erover te hebben.
Lucht op hè? Kun je nagaan als je dat met iemand IRL doet ;-)
Alle reacties Link kopieren
Het is gewoon die onzekerheid en het niet weten. Echt zo erg vind ik dat.

Heb ook nergens zin in. Ik kan er niets aan doen. Is misschien heel erg overdreven.
indy82 schreef:
16-12-2019 16:43
Het is gewoon die onzekerheid en het niet weten. Echt zo erg vind ik dat.

Heb ook nergens zin in. Ik kan er niets aan doen. Is misschien heel erg overdreven.
Geef jezelf een schop onder je kont. Je weet niet eens of je morgen wel wakker wordt, loop je ook niet over te stressen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 2x een knobbeltje gehad in mijn borsten. Waren beiden keren een cyste. Hoop dat het voor jou ook zoiets is.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
Alle reacties Link kopieren
Ik voel het aan beide kanten maar geen knobbel ik voel allerlei harde plekken maar wat ik daarvan lees is dat wel normaal.
indy82 schreef:
16-12-2019 16:43
Het is gewoon die onzekerheid en het niet weten. Echt zo erg vind ik dat.

Heb ook nergens zin in. Ik kan er niets aan doen. Is misschien heel erg overdreven.
.
Natuurlijk kun je er iets aan doen. Gewoon dóen. Als er iets is dat ik geleerd heb van mijn eigen (slechte) uitslag destijds is het dat de zon gewoon opgaat en je dagelijkse activiteiten ook niet tot stilstand hoeven komen. “Zorgen over morgen nemen de onzekerheid niet weg, wèl je plezier van vandaag”.
indy82 schreef:
16-12-2019 17:12
Ik voel het aan beide kanten maar geen knobbel ik voel allerlei harde plekken maar wat ik daarvan lees is dat wel normaal.
.
Dus jij maakt je druk om iets dat in jouw eigen ogen wel normaal is. Vind je dat logisch?
Alle reacties Link kopieren
Ik weet dat ook allemaal. Maar het kan ook mis zijn. Net zoals ik toen ziek was en dit is heel wat anders.

En ik heb toen ook echt wel geleerd om positief te blijven maar ik ben gewoon bang nu.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven