Gezondheid
alle pijlers
Moeder hartstilstand en in levensgevaar..
woensdag 5 augustus 2009 om 02:32
Hallo allemaal,
Na 2 weken geleden gedumpt te zijn door mijn ex-vriend waar ik mee zou gaan samenwonen en ik dit net begon te verwerken.. Kreeg ik gisterenochtend verschrikkelijk nieuws.. Nieuws waardoor het je ineens geen **** kan schelen dat je relatie uit is, dat is totaal niet meer belangrijk!!
Mijn oom belde op dat ik meteen naar het ziekenhuis moest komen omdat mijn moeder slecht ging.. daar aangekomen bleek dat zij, slechts 46 jaar oud een hartstilstand heeft gehad en is in coma geraakt..
Na urenlang wachten kwam de dokter en hij gaf aan dat ze in levensgevaar was.. ze heeft een zware bloedinfectie en in zeer ernstige vorm, het was nu afwachten en bidden/hopen op een goede afloop, omdat dit helaas kan leiden tot overlijden..
Nooit geweten dat dit bestond.. maar het kan iedereen overkomen ook al komt het niet veel voor..
Vanaf gisterenochtend ben ik niet meer bij haar weggeweest tot nu toe.. geslapen in het ziekenhuis en vannacht is ze stabiel geweest maar vanochtend ging het ineens slechter, veel complicaties, orgaanfalen en nog duizend dingen die ik waarschijnlijk vergeten ben.. Ze is nu helaas niet meer stabiel en ze knokken voor haar leven. We moeten vrezen voor het ergste.. Ik ben naar huis gestuurd omdat ik oververmoeid ben en moet mijn telefoon in de gaten houden..
Ik weet niet eens waarom ik dit hier typ maar ik weet me geen raad!! Ik ben in een soort van shock en brandt nu een kaarsje voor haar met haar foto..
Zoals jullie merken kan ik absoluut niet slapen en ben ik totaal van slag,wanhopig, boos en woedend.. ik kan mijn moeder absoluut niet verliezen!
Het leven is zoo ongelovelijk oneerlijk..
Nogmaals ik weet niet waarom ik dit typ.. maar ik kan me nooit uiten naar mijn eigen omgeving en iedereen vraagt me ook waarom ik zo sterk blijf, maar ik kan op de één of andere manier niks anders maar moet mijn gevoel toch ergens kwijt..
Na 2 weken geleden gedumpt te zijn door mijn ex-vriend waar ik mee zou gaan samenwonen en ik dit net begon te verwerken.. Kreeg ik gisterenochtend verschrikkelijk nieuws.. Nieuws waardoor het je ineens geen **** kan schelen dat je relatie uit is, dat is totaal niet meer belangrijk!!
Mijn oom belde op dat ik meteen naar het ziekenhuis moest komen omdat mijn moeder slecht ging.. daar aangekomen bleek dat zij, slechts 46 jaar oud een hartstilstand heeft gehad en is in coma geraakt..
Na urenlang wachten kwam de dokter en hij gaf aan dat ze in levensgevaar was.. ze heeft een zware bloedinfectie en in zeer ernstige vorm, het was nu afwachten en bidden/hopen op een goede afloop, omdat dit helaas kan leiden tot overlijden..
Nooit geweten dat dit bestond.. maar het kan iedereen overkomen ook al komt het niet veel voor..
Vanaf gisterenochtend ben ik niet meer bij haar weggeweest tot nu toe.. geslapen in het ziekenhuis en vannacht is ze stabiel geweest maar vanochtend ging het ineens slechter, veel complicaties, orgaanfalen en nog duizend dingen die ik waarschijnlijk vergeten ben.. Ze is nu helaas niet meer stabiel en ze knokken voor haar leven. We moeten vrezen voor het ergste.. Ik ben naar huis gestuurd omdat ik oververmoeid ben en moet mijn telefoon in de gaten houden..
Ik weet niet eens waarom ik dit hier typ maar ik weet me geen raad!! Ik ben in een soort van shock en brandt nu een kaarsje voor haar met haar foto..
Zoals jullie merken kan ik absoluut niet slapen en ben ik totaal van slag,wanhopig, boos en woedend.. ik kan mijn moeder absoluut niet verliezen!
Het leven is zoo ongelovelijk oneerlijk..
Nogmaals ik weet niet waarom ik dit typ.. maar ik kan me nooit uiten naar mijn eigen omgeving en iedereen vraagt me ook waarom ik zo sterk blijf, maar ik kan op de één of andere manier niks anders maar moet mijn gevoel toch ergens kwijt..
donderdag 6 augustus 2009 om 19:27
Vandaag gaat het gelukkig nog steeds stabiel.. ze hebben de medicijnen iets af kunnen bouwen en ze hopen de bacterie in haar bloed onder controle te krijgen nu..
Verder is het nog afwachten hoe ze neurologisch is.. dus hoe haar hersenactiviteit is en als ze eruit kan komen.. hoe dat dan zal zijn..
Helaas ie het wel zo dat als ze nu zouden stoppen met de beademing ze direct zou komen te overlijden, omdat ze deze bijna voor de volle 100% nodig heeft.
Het blijft duimen duimen duimen maar elk lichtpuntje is er weer één!!
Verder is het nog afwachten hoe ze neurologisch is.. dus hoe haar hersenactiviteit is en als ze eruit kan komen.. hoe dat dan zal zijn..
Helaas ie het wel zo dat als ze nu zouden stoppen met de beademing ze direct zou komen te overlijden, omdat ze deze bijna voor de volle 100% nodig heeft.
Het blijft duimen duimen duimen maar elk lichtpuntje is er weer één!!
donderdag 6 augustus 2009 om 19:31
Dat is in zulk soort situaties altijd afwachten, hoe iemand er neurologisch uit komt. Naar hoor, dat daar helemaal niets over te voorspellen is. Eerst maar zorgen dat die bacterie onder controle komt lijkt mij dan (als leek...).
En even helpen ademen is niet zo erg toch? Dan heeft het lijf meer kans om zich te richten op andere zaken denk ik dan (wederom als leek)...
Het klinkt niet geheel negatief in ieder geval!
Gaat het met jou ook een beetje?
En even helpen ademen is niet zo erg toch? Dan heeft het lijf meer kans om zich te richten op andere zaken denk ik dan (wederom als leek)...
Het klinkt niet geheel negatief in ieder geval!
Gaat het met jou ook een beetje?
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:07
Hallo allemaal,
Sorry voor mijn late update maar ik leef op het moment meer in het ziekenhuis dan daarbuiten..
De bloedvergiftiging is onder controle.. ze heeft echter ook een zware longontsteking en dit krijgen ze niet onder controle.. ondanks de antibiotica. De antibiotica wordt nu rechtstreeks haar longen ingespoten en dit lijkt iets te helpen.
Heeeeeel groot lichtpunt, ze ademt zelfstandig! Wel nog met ondersteuning maar toch.. ze is niet meer volledig afhankelijk van de beademing!
Verder is haar hartslag en bloeddruk ook redelijk goed.. en hebben ze het nierdialyse apparaat kunnen verwijderen zodat ze nu zelfstandig plast en vandaag voor het eerst ontlasting heeft gehad.. ook zijn de medicijnen iets afgebouwd..
Dit is natuurlijk allemaal ontzettend positief!!! Wel is ze nu vastgebonden omdat ze erg bewegelijk is en steeds de apparatuur losmaakt.. dit mag natuurlijk niet maar het is geen leuk gezicht.
Ze is erg druk nu en opent heel vaak haar ogen.. deze zijn bloeddoorlopen en ze kijkt je ook niet aan dat ziet ze niet.. maar toch!! Ze is nog niet bij bewustzijn maar wel hard op weg.
Het enige verontrustende is dat ze haar armen op een hele spastische manier beweegt.. zoals wij dat nooit zouden kunnen helemaal naar binnen gedraaid.. dit komt vaak voort uit hersenbeschadiging.
Desondanks vind ik dat ze echt vooruit gaat en ontzettend hard knokt dus we blijven hopen en bidden dat ze hier uitkomt en op een manier waarop ze nog een leuk leven kan leiden!
Ik ga weer naar het ziekenhuis en hoop dat het nog steeds net zo goed als vanmiddag.
Bedankt nogmaals voor alle steun!
xxx
Sorry voor mijn late update maar ik leef op het moment meer in het ziekenhuis dan daarbuiten..
De bloedvergiftiging is onder controle.. ze heeft echter ook een zware longontsteking en dit krijgen ze niet onder controle.. ondanks de antibiotica. De antibiotica wordt nu rechtstreeks haar longen ingespoten en dit lijkt iets te helpen.
Heeeeeel groot lichtpunt, ze ademt zelfstandig! Wel nog met ondersteuning maar toch.. ze is niet meer volledig afhankelijk van de beademing!
Verder is haar hartslag en bloeddruk ook redelijk goed.. en hebben ze het nierdialyse apparaat kunnen verwijderen zodat ze nu zelfstandig plast en vandaag voor het eerst ontlasting heeft gehad.. ook zijn de medicijnen iets afgebouwd..
Dit is natuurlijk allemaal ontzettend positief!!! Wel is ze nu vastgebonden omdat ze erg bewegelijk is en steeds de apparatuur losmaakt.. dit mag natuurlijk niet maar het is geen leuk gezicht.
Ze is erg druk nu en opent heel vaak haar ogen.. deze zijn bloeddoorlopen en ze kijkt je ook niet aan dat ziet ze niet.. maar toch!! Ze is nog niet bij bewustzijn maar wel hard op weg.
Het enige verontrustende is dat ze haar armen op een hele spastische manier beweegt.. zoals wij dat nooit zouden kunnen helemaal naar binnen gedraaid.. dit komt vaak voort uit hersenbeschadiging.
Desondanks vind ik dat ze echt vooruit gaat en ontzettend hard knokt dus we blijven hopen en bidden dat ze hier uitkomt en op een manier waarop ze nog een leuk leven kan leiden!
Ik ga weer naar het ziekenhuis en hoop dat het nog steeds net zo goed als vanmiddag.
Bedankt nogmaals voor alle steun!
xxx
zondag 9 augustus 2009 om 14:34
Heel veel sterkte. Ook de komende tijd, want ze heeft nog een lange weg te gaan. Wanneer je wat informatie wilt over verwardheid in dit soort situatie moet je even googelen op delier. De kans is groot dat je moeder wat deleriant is door alles wat ze meegemaakt heeft. Dit heeft ook invloed op haar reactie op jullie en de omgeving.
Ik ben blij te horen dat de sepsis (bloedvergiftiging) enigzins onder controle is en hoop dat de longonsteking ook snel verbeterd. In ieder geval goed nieuws dat ze minder ondersteuning nodig heeft met ademen. Houden ze haar nog wel in slaap? Krijgt ze nog veel kalmerende medicatie?
Ik ben blij te horen dat de sepsis (bloedvergiftiging) enigzins onder controle is en hoop dat de longonsteking ook snel verbeterd. In ieder geval goed nieuws dat ze minder ondersteuning nodig heeft met ademen. Houden ze haar nog wel in slaap? Krijgt ze nog veel kalmerende medicatie?
