Gezondheid
alle pijlers
Moeder met kanker
dinsdag 26 oktober 2010 om 14:04
Hallo even iets wat totaal niet leuk is.
Mijn moeder heeft kanker en is helaas niet meer te genezen.
Ze zijn met alles gestopt ook met antibiotica ze was heel slecht en kwam het bed niet meer uit 3x per dag kwam de thuishulp mijn vader rende zich te pleuris enz enz.
Nu is ze moeten stoppen met de antbiotica ,veel last van haar maag, en gaat het veel beter ,GELUKKIG, met haar.
Ze komt weer af en toe beneden, met behulp van pa of ons, en is ze helder eet weer goed enz.
Toch geet de doter aan dat we moeten rekenen op 2 weken tot 2 maanden.
Dat vind ik nu zo raar ze is zo goed.
Wie heeft er ervaring mee.
Mijn moeder heeft kanker en is helaas niet meer te genezen.
Ze zijn met alles gestopt ook met antibiotica ze was heel slecht en kwam het bed niet meer uit 3x per dag kwam de thuishulp mijn vader rende zich te pleuris enz enz.
Nu is ze moeten stoppen met de antbiotica ,veel last van haar maag, en gaat het veel beter ,GELUKKIG, met haar.
Ze komt weer af en toe beneden, met behulp van pa of ons, en is ze helder eet weer goed enz.
Toch geet de doter aan dat we moeten rekenen op 2 weken tot 2 maanden.
Dat vind ik nu zo raar ze is zo goed.
Wie heeft er ervaring mee.
dinsdag 26 oktober 2010 om 14:26
Lieve Daan,
Heeel veel sterkte! Mijn moeder is ook 2,5 maand geleden overleden aan kanker..... Als ik foto's van haar zie van vorig jaar. Pffff doet echt zo'n pijn. Ook zij leek aan de buitenkant gezond. Helaas kan het inderdaad heel snel gaan. Mijn moeder kon de laatste maanden niet meer communiceren door de hersentumor die zij had. Geniet van elkaar zo lang het nog kan!
Heeel veel sterkte! Mijn moeder is ook 2,5 maand geleden overleden aan kanker..... Als ik foto's van haar zie van vorig jaar. Pffff doet echt zo'n pijn. Ook zij leek aan de buitenkant gezond. Helaas kan het inderdaad heel snel gaan. Mijn moeder kon de laatste maanden niet meer communiceren door de hersentumor die zij had. Geniet van elkaar zo lang het nog kan!
dinsdag 26 oktober 2010 om 14:30
quote:Avaeyebrow schreef op 26 oktober 2010 @ 14:28:
Kan je verder alleen nog meegeven zeg alles echt alles wat je wilt zeggen tegen elkaar.Houd er wel rekening mee dat je nog zoveel kunt zeggen en vragen, maar dat achteraf meestal blijkt dat je de verkeerde dingen gezegd en gevraagd hebt. Of liever gezegd: je denkt nu te weten wat je wilt vragen, maar over een tijd (een maand, een jaar, drie jaar), blijkt het om heel andere dingen te gaan dan dat je nu denkt.
Kan je verder alleen nog meegeven zeg alles echt alles wat je wilt zeggen tegen elkaar.Houd er wel rekening mee dat je nog zoveel kunt zeggen en vragen, maar dat achteraf meestal blijkt dat je de verkeerde dingen gezegd en gevraagd hebt. Of liever gezegd: je denkt nu te weten wat je wilt vragen, maar over een tijd (een maand, een jaar, drie jaar), blijkt het om heel andere dingen te gaan dan dat je nu denkt.
dinsdag 26 oktober 2010 om 14:31
Daan, ik kom hier even verder schrijven:
Weet je, het is eigenlijk jammer dat ze het ontkennen. Neen, laat ik het anders uitdrukken: ze willen er niemand mee tot last zijn, ze willen ons niet verdrietig zien, en ons sparen.......Maar, het zou ook anders kunnen gaan, je zou nog heel intense momenten kunnen, mogen mee maken samen! En dan denk ik telkens weer aan het verhaal van Bianca40 die ook haar moeder verloren is. Hoe leuk, (mag ik toch zeggen hoop ik) ondanks alle miserie die ze hadden, toen haar moeder in het ziekenhuis lag.....en wat er nog allemaal verteld is geweest onder mekaar, ja zo kan het dus ook. Maarja, niet iedereen is hetzelfde en we moeten accepteren wat ze zelf nog willen of niet!
*Sorry voor deze off-topic: ja Bianca, ik heb altijd je verhaal gevolgd tot het einde en gaf me hoe dan ook een beetje kracht om sterk te blijven! Mama stond toen in die periode aan het begin van haar laatste reis...........
Weet je, het is eigenlijk jammer dat ze het ontkennen. Neen, laat ik het anders uitdrukken: ze willen er niemand mee tot last zijn, ze willen ons niet verdrietig zien, en ons sparen.......Maar, het zou ook anders kunnen gaan, je zou nog heel intense momenten kunnen, mogen mee maken samen! En dan denk ik telkens weer aan het verhaal van Bianca40 die ook haar moeder verloren is. Hoe leuk, (mag ik toch zeggen hoop ik) ondanks alle miserie die ze hadden, toen haar moeder in het ziekenhuis lag.....en wat er nog allemaal verteld is geweest onder mekaar, ja zo kan het dus ook. Maarja, niet iedereen is hetzelfde en we moeten accepteren wat ze zelf nog willen of niet!
*Sorry voor deze off-topic: ja Bianca, ik heb altijd je verhaal gevolgd tot het einde en gaf me hoe dan ook een beetje kracht om sterk te blijven! Mama stond toen in die periode aan het begin van haar laatste reis...........
dinsdag 26 oktober 2010 om 14:31
Heel veel sterkte in deze kut tijd..
Ik heb het zelf 2 keer mee gemaakt met mijn moeder, 15jr geleden had zij borstkanker, is er gelukkig van genezen..
Maar augustus 2007 sloeg het nootlot weer toe en bleek dat ze longkanker had.. Na veel chemo en bestraling is mijn moeder op 2 juli 2008 overleden..
Ik weet, helaas, dus hoe je je voelt.. Mij heeft het onwijs geholpen om er over te blijven praten.. Zowel met familie als vrienden maar ook met mensen die het zelfde hebben mee gemaakt..
Sterkte!!
Ik heb het zelf 2 keer mee gemaakt met mijn moeder, 15jr geleden had zij borstkanker, is er gelukkig van genezen..
Maar augustus 2007 sloeg het nootlot weer toe en bleek dat ze longkanker had.. Na veel chemo en bestraling is mijn moeder op 2 juli 2008 overleden..
Ik weet, helaas, dus hoe je je voelt.. Mij heeft het onwijs geholpen om er over te blijven praten.. Zowel met familie als vrienden maar ook met mensen die het zelfde hebben mee gemaakt..
Sterkte!!
dinsdag 26 oktober 2010 om 14:34
Bedankt iedereen.
En idd we weten dat het snel kan gaan en aan de andere kant hopen we dat er veel leed bespaard zal blijven maar willen we ook dat ze zolang mogelijk bij ons zal blijven.
We zeiden steeds als ze maar geen pijn heeft maar dat heeft ze nu helaas wel.
Maar ze wil er zelf niets aan doen.
We praten gelukkig veel met elkaar over vroegen en nu over de kinderen enz.
En idd we weten dat het snel kan gaan en aan de andere kant hopen we dat er veel leed bespaard zal blijven maar willen we ook dat ze zolang mogelijk bij ons zal blijven.
We zeiden steeds als ze maar geen pijn heeft maar dat heeft ze nu helaas wel.
Maar ze wil er zelf niets aan doen.
We praten gelukkig veel met elkaar over vroegen en nu over de kinderen enz.
dinsdag 26 oktober 2010 om 14:38
Hoi Helene,
ja ik denk ook dat ze ons wil ontzien.
Maar ik weet ook dat ze vreselijk bang is dat geeft ze ook toe.
Ze is aan het regelen wat iedereen aan moet doen tijdens de begravenis (ze is een ijdeltuit hoor)
En verder heeft ze alles ook al geregeld.
Dus ze weet het wel allemaal alleen wil ze geen morfine omdat ze bang is dat ze dan in slaap valt en niet meer wakker wordt
ja ik denk ook dat ze ons wil ontzien.
Maar ik weet ook dat ze vreselijk bang is dat geeft ze ook toe.
Ze is aan het regelen wat iedereen aan moet doen tijdens de begravenis (ze is een ijdeltuit hoor)
En verder heeft ze alles ook al geregeld.
Dus ze weet het wel allemaal alleen wil ze geen morfine omdat ze bang is dat ze dan in slaap valt en niet meer wakker wordt
dinsdag 26 oktober 2010 om 14:39
tip... Schrijf een brief.. Als je eenmaal begint met schrijven komen er zoveel vragen en dingen die je wilt vertellen, mooie herrinneringen en alles... Of je deze brief wel of niet aan haar geeft.. Ook over jaren kan je op die brief terug kijken en lezen..
Ik heb dat pas na het overlijden van mijn mama gedaan, ook heb ik veel overeenkomsten opgeschreven, zowel uiterlijke kenmerken als innerlijke.. Dan zie je eigenlijk pas hoeveel je op je moeder lijkt..
Ik heb dat pas na het overlijden van mijn mama gedaan, ook heb ik veel overeenkomsten opgeschreven, zowel uiterlijke kenmerken als innerlijke.. Dan zie je eigenlijk pas hoeveel je op je moeder lijkt..
dinsdag 26 oktober 2010 om 14:40
Heel herkenbaar Daan. Ook wij vonden het het belangrijkst dat ze geen pijn had. Mijn moeder lag de laatste 14 dagen van haar leven in een hospice en waarschijnlijk had ze geen pijn. Ze gaf het tenminste niet aan. Gelukkig kunnen jullie nog wel met elkaar praten. De laatste periode is idd heel dubbel. Je wilt haar nog zo lang mogelijk bij je houden. Maar als je ziet dat iemand waar je zoveel van houdt, zo aftakelt, hoop je dat het niet te lang duurt..... Maar oh, wat is het moeilijk......
dinsdag 26 oktober 2010 om 14:44
Ohh dus ze heeft er zich wel bij neer gelegd, en jullie praten veel, dat is goed! Bij ons werd er gezwegen...op een gegeven moment dachten we dat ze er niet meer helemaal bij was en toen hebben we toch een brief geschreven waar in stond wat we dus niet gezegd kregen, samen met een grote bos bloemen! Haar enige reactie was: dat moeten jullie niet te veel doen hé, daar kan ik niet tegen........
dinsdag 26 oktober 2010 om 15:02
O Fleurtje
Denk je nog een aantal weken samen te hebben is ze na 4 dagen dood.
Ze zeggen dat moeder een sterk hart heeft.
Of dat nou positief is of niet daar kom ik met mijn eigen gevoel niet uit.
Als ze moet hoesten heeft ze heel veel pijn en als ze denkt dat je niet kijkt dat zie je haar gezicht betrekken van de pijn.
Dus zo dubbel allemaal.
Denk je nog een aantal weken samen te hebben is ze na 4 dagen dood.
Ze zeggen dat moeder een sterk hart heeft.
Of dat nou positief is of niet daar kom ik met mijn eigen gevoel niet uit.
Als ze moet hoesten heeft ze heel veel pijn en als ze denkt dat je niet kijkt dat zie je haar gezicht betrekken van de pijn.
Dus zo dubbel allemaal.
dinsdag 26 oktober 2010 om 15:17
Daan,Ik heb lang gedacht of ik het hier zou tikken, maar ik doe het toch. Weet dat ik je hier niet mee wil kwetsen/voor het hoofd wil stoten, etc. ik weet natuurlijk niet hoe de situatie van je moeder is, maar heeft zij wel eens gesproken over euthanasie? Niet voor nu, maar als haar situatie heel veel slechter wordt, maar haar lichaam het niet op wil/kan geven? Hoe moeilijk ook, misschien is dat nog iets wat je met haar kunt bespreken (of misschien haar arts). Ik heb het helaas van dichtbij meegemaakt dat iemand volledig comateus is geworden door de kanker maar haar lichaam bleef doorgaan. Omdat zij niet van tevoren had aangegeven voor euthanasie te zijn, mochten en konden wij vrij weinig. Uiteindelijk heeft ze nog 5 weken zo gelegen. (het enige wat artsen mochten doen, was de medicatie ophogen en de voeding stopzetten, net zo lang tot haar hart stopte.)
En hoe moeilijk ook, kijk of ze wil praten over haar begravenis/crematie. Van mijn oma wisten we precies wat ze wilde, welke muziek, welke bloemen, welke sprekers. Het gaf ondanks het verdriet een heel fijn gevoel dat we alles zo hadden gedaan als zij wilde. (Bovendien, maar dat bedenk je je pas achteraf, scheelt het een hoop gegis, "wat voor bloemen, muziek etc, zou ze mooi hebben gevonden?)
Succes
En hoe moeilijk ook, kijk of ze wil praten over haar begravenis/crematie. Van mijn oma wisten we precies wat ze wilde, welke muziek, welke bloemen, welke sprekers. Het gaf ondanks het verdriet een heel fijn gevoel dat we alles zo hadden gedaan als zij wilde. (Bovendien, maar dat bedenk je je pas achteraf, scheelt het een hoop gegis, "wat voor bloemen, muziek etc, zou ze mooi hebben gevonden?)
Succes
dinsdag 26 oktober 2010 om 15:26
Lieve Gizz,
Ja we hebben het er over gehad maar dat wil ze niet.
Verder heeft ze wel verteld hoe ze alles wil van het gezang in de kerk tot onze kleren.
De dokter heeft ons verteld dat ze op 2 manieren kan sterven omdat haar lever en gal niet meer werken is ze zichzelf aan het vergiftigen en dan zal ze in coma raken en sterven (zoals je oma) maar dan zal ze geen pijn meer hebben.
Maar omdat de tumor bij haar endeldarm zit en deze kan gaan groeien zal ze op een gegeven moment haar behoeften niet meer normaal kunnen doen en dan weet je, denk ik wel, dat dat geen pretje is.
Dan zal ze een of andere spuit (weet de naam niet meer) krijgen en zal ze zachtjes in slaap vallen en dan zo sterven.
We hebben allemaal, 4 kinderen ,aanhang en vader met haar gepraat ,samen en apart maar met geen mogelijkheid dat ze toestemming geeft voor eutthanasie als het zover is
Ja we hebben het er over gehad maar dat wil ze niet.
Verder heeft ze wel verteld hoe ze alles wil van het gezang in de kerk tot onze kleren.
De dokter heeft ons verteld dat ze op 2 manieren kan sterven omdat haar lever en gal niet meer werken is ze zichzelf aan het vergiftigen en dan zal ze in coma raken en sterven (zoals je oma) maar dan zal ze geen pijn meer hebben.
Maar omdat de tumor bij haar endeldarm zit en deze kan gaan groeien zal ze op een gegeven moment haar behoeften niet meer normaal kunnen doen en dan weet je, denk ik wel, dat dat geen pretje is.
Dan zal ze een of andere spuit (weet de naam niet meer) krijgen en zal ze zachtjes in slaap vallen en dan zo sterven.
We hebben allemaal, 4 kinderen ,aanhang en vader met haar gepraat ,samen en apart maar met geen mogelijkheid dat ze toestemming geeft voor eutthanasie als het zover is
