Gezondheid
alle pijlers
Pfeiffer en negatieve depressieve spiraal
maandag 20 januari 2014 om 11:27
Hallo allemaal,
Ik ben 18 jaar en heb me aangemeld voor dit forum, en ik hoop dat jullie mij kunnen helpen!
Sinds augustus 2013 heb ik de ziekte van Pfeiffer, ik sliep zo'n 20 uur per dag en kon bijna niks meer doen omdat ik gewoon weg te moe was.
Daarbij was ik dit jaar begonnen met een nieuwe studie, en werd mijn wereld totaal anders!
Sinds december 2013 ben ik een stuk minder moe en kan ik weer wat meer doen, helaas ben ik in een negatieve spiraal (depressieve periode) gekomen, want ja als je op bed ligt de hele dag dan heb je genoeg tijd om na te denken en overal aan te twijfelen! Dat doe ik dan ook veelen daar wordt ik dan ook weer heel moe van!
Sinds juni 2013 heb ik een hele lieve vriend, hij vind me goed zoals ik ben en vind het totaal niet erg dat ik ziek ben en depressieve gevoelens heb, helaas twijfel ik ook over ons. Het is niet dat ik aan hem twijfel maar aan mezelf of ik wel genoeg voor hem voel en of deze dip misschien door hem komt ipv de Pfeiffer. Zelf heeft hij ook zo'n periode meegemaakt, dus hij weet gelukkg wel hoe ik me voel. Zelf ben ik het niet gewend dat er voor mij gezorgd wordt, want ik heb altijd voor andere mensen gezorgd, dit vind ik dan van hem ook lastig te accepteren! Doordat ik zo moe ben en zolang op bed heb gelegen zijn mijn gevoelens vaak weg, niet alleen voor m'n vriend maar ook gewoon het blij en vrolijk zijn! Als het goed met me gaat, gaat het ook goed met mijn gevoelens, maar als ik in een dip zit is dit erg lastig. Ik wil hem echt niet kwijt en weet dat ik bij hem wil zijn, maar als ik me dan somber voel is dit erg lastig!
Voordat ik ziek was, was ik vaak vrolijk en sporten ik veel, gelukkig kan ik wel weer wat sporten maar het gaat nog niet makkelijk! Ook was ik vroeger heel positief en had ik het gevoel dat ik de wereld aankon! Nu ben ik vaak teleurgesteld in mezelf en ben ik bang dat wat ik heb heel raar is!
De laatste tijd gaat het gelukkig wel wat beter, maar helaas wel met ups en downs. Al zijn de downs minder dan eerst, is het lastig om er op zo'n moment naar te kijken.
Ik weet dat ik het moet accepteren dat ik me vaak zo voel, maar weet alleen niet zo goed hoe!
Ik vroeg me af of meer mensen hier last van hebben gehad of weten wat ik hier aan kan doen, om het zo makkelijk mogelijk te maken voor mezelf? Wat kun je doen om je te ontspannen, maar geen tijd hebt om na te denken?
Zou het fijn vinden om jullie verhaal te horen en tips en tricks uit te proberen!
Alvast bedankt!
Ik ben 18 jaar en heb me aangemeld voor dit forum, en ik hoop dat jullie mij kunnen helpen!
Sinds augustus 2013 heb ik de ziekte van Pfeiffer, ik sliep zo'n 20 uur per dag en kon bijna niks meer doen omdat ik gewoon weg te moe was.
Daarbij was ik dit jaar begonnen met een nieuwe studie, en werd mijn wereld totaal anders!
Sinds december 2013 ben ik een stuk minder moe en kan ik weer wat meer doen, helaas ben ik in een negatieve spiraal (depressieve periode) gekomen, want ja als je op bed ligt de hele dag dan heb je genoeg tijd om na te denken en overal aan te twijfelen! Dat doe ik dan ook veelen daar wordt ik dan ook weer heel moe van!
Sinds juni 2013 heb ik een hele lieve vriend, hij vind me goed zoals ik ben en vind het totaal niet erg dat ik ziek ben en depressieve gevoelens heb, helaas twijfel ik ook over ons. Het is niet dat ik aan hem twijfel maar aan mezelf of ik wel genoeg voor hem voel en of deze dip misschien door hem komt ipv de Pfeiffer. Zelf heeft hij ook zo'n periode meegemaakt, dus hij weet gelukkg wel hoe ik me voel. Zelf ben ik het niet gewend dat er voor mij gezorgd wordt, want ik heb altijd voor andere mensen gezorgd, dit vind ik dan van hem ook lastig te accepteren! Doordat ik zo moe ben en zolang op bed heb gelegen zijn mijn gevoelens vaak weg, niet alleen voor m'n vriend maar ook gewoon het blij en vrolijk zijn! Als het goed met me gaat, gaat het ook goed met mijn gevoelens, maar als ik in een dip zit is dit erg lastig. Ik wil hem echt niet kwijt en weet dat ik bij hem wil zijn, maar als ik me dan somber voel is dit erg lastig!
Voordat ik ziek was, was ik vaak vrolijk en sporten ik veel, gelukkig kan ik wel weer wat sporten maar het gaat nog niet makkelijk! Ook was ik vroeger heel positief en had ik het gevoel dat ik de wereld aankon! Nu ben ik vaak teleurgesteld in mezelf en ben ik bang dat wat ik heb heel raar is!
De laatste tijd gaat het gelukkig wel wat beter, maar helaas wel met ups en downs. Al zijn de downs minder dan eerst, is het lastig om er op zo'n moment naar te kijken.
Ik weet dat ik het moet accepteren dat ik me vaak zo voel, maar weet alleen niet zo goed hoe!
Ik vroeg me af of meer mensen hier last van hebben gehad of weten wat ik hier aan kan doen, om het zo makkelijk mogelijk te maken voor mezelf? Wat kun je doen om je te ontspannen, maar geen tijd hebt om na te denken?
Zou het fijn vinden om jullie verhaal te horen en tips en tricks uit te proberen!
Alvast bedankt!
maandag 20 januari 2014 om 12:50
maandag 20 januari 2014 om 13:23
quote:miedo schreef op 20 januari 2014 @ 12:50:
Het is toch logisch dat als je zoo ontzettend doodmoe bent, je minder gevoel hebt voor je vriend?Ik zou me er niet te druk om maken nu.Wees gewoon eerlijk tegen hem, dat je soms zo moe/down bent, dat je geen ander gevoel erbij hebt. Dat is heel menselijk hoor!
Als ik er zo over nadenk is het ook vrij logisch, alleen is het nog erg moeilijk om er zo mee om te gaan.
De Sauna vind ik een super idee!
Het is toch logisch dat als je zoo ontzettend doodmoe bent, je minder gevoel hebt voor je vriend?Ik zou me er niet te druk om maken nu.Wees gewoon eerlijk tegen hem, dat je soms zo moe/down bent, dat je geen ander gevoel erbij hebt. Dat is heel menselijk hoor!
Als ik er zo over nadenk is het ook vrij logisch, alleen is het nog erg moeilijk om er zo mee om te gaan.
De Sauna vind ik een super idee!
