
Problemen met eetlust
zondag 1 juni 2014 om 17:56
Hoi allemaal ,
Ik zit de afgelopen weken een beetje met iets in mijn maag (huhu), namelijk dat mijn eetlust heel makkelijk en snel verdwijnt. Nu is dit niet iets nieuws; het is iets wat de afgelopen jaren al aan de gang is, maar het veroorzaakt nu echt problemen voor mij. Ik heb in het verleden de ziekte van Lyme en daarna de ziekte van Pfeiffer gehad. Vervolgens is vorig jaar gezegd dat ik daardoor met een post viraal syndroom/ chronisch vermoeidheidssyndroom zit. Sinds ik ziek ben geworden van de Lyme reageert mijn lichaam al niet meer zoals het zou moeten. Na de pfeiffer is het echt een tijdlang klaar geweest in de mate dat ik niet meer zelf kon douchen / opstaan e.d. Ondertussen heb ik allemaal behandelingen gehad en ben ik eindelijk aan het herstellen. Heel leuk natuurlijk
! Het problematische is nu dat mijn eetpatroon heel onregelmatig is door de wisselende eetlust/misselijkheid. Mijn eigen ritme is een tijdlang heel erg ontregeld geweest en met veel pijn en moeite heb ik weer terug kunnen aanpassen. Dat gaat voornamelijk over mijn slaap- en eetpatroon. Slapen is geen probleem meer, eten daarentegen wel.
Ik eet ontbijt, lunch en avondeten. Soms een paar tussendoortjes, vooral 's avonds vaak nog wel iets omdat ik anders met honger ga slapen en dat leidt 's ochtends weer tot problemen. Ik drink veel thee en veel limonade. Op zich gaat dit altijd goed. Als ik op deze manier eet/drink dan heb ik weinig last van bijvoorbeeld trillen en licht in mijn hoofd worden. Alleen het komt nog wekelijks voor dat op een willekeurige tijd gewoon zo misselijk wordt en zo weinig zin heb in eten dat ik niets kan eten. Het gaat dan ook daadwerkelijk zover dat ik ook moet overgeven als ik het verkeerde eet. Brood gaat er op dat soort dagen bijvoorbeeld niet in; maar een cracker soms wel. Altijd met veel tegenzin. Het komt op elk moment van de dag voor; nooit op hetzelfde moment, nooit na het eten van een specifiek iets. Het is om gek van te worden want ik was behoorlijk fan van eten, hou heel erg van koken en bakken, maar eten staat me steeds meer tegen. Brood eet ik ondertussen eigenlijk amper gewoonweg omdat ik er zo vaak misselijk van ben geworden dat ik er voor mijn gevoel nu al misselijk van wordt als ik er naar kijk... Vanuit mijn behandelingen is er nooit echt specifiek aandacht geweest voor eten. Ik weet dat problemen met de eetlust bij mijn klachten kunnen horen, maar het staat mijn herstel nu ondertussen in de weg: Het kan goed gaan, maar als ik dan ook maar 1 keer ergens misselijk wordt tussendoor duurt het lang voordat mijn lichaam weer verder kan. Meestal eet ik wel iets waar ik maar een beetje zin in heb en dan een halve dag gaat de misselijkheid meestal wel weer over, maar eetlust duurt vaak wel een hele dag. Maar de trillerigheid die ik dan heb van het niet eten duurt meestal anderhalve dag voor het helemaal weg is, en daardoor ben ik vaak toch in een week weer meer bezig met mijn eetpatroon een beetje normaal en fatsoenlijk te houden dan met de rest van mijn herstel.
De standaard dingen zoals op vaste tijden eten etc. doe ik al, maar het werkt gewoon niet. Stress is op het moment ook geen sprake van, voor mijn gevoel kan dat niet de veroorzaker zijn. Het gebeurt me namelijk wel eens; maar dat voelt heel anders. Bovendien is het dan vaak het moment dat de spanning en stress wegvalt ook gewoon weer weg en kan ik normaal eten, terwijl mijn lichaam hiervan toch echt gewoon moet herstellen.
Zijn er mensen met tips? Of iemand die hetzelfde heeft? Ik word er ondertussen een beetje gek van en het zorgt er ook voor dat ik langzaam aan steeds blijf afvallen terwijl ik niet wil afvallen
.
Alvast bedankt voor het lezen en de eventuele hulp!
Ik zit de afgelopen weken een beetje met iets in mijn maag (huhu), namelijk dat mijn eetlust heel makkelijk en snel verdwijnt. Nu is dit niet iets nieuws; het is iets wat de afgelopen jaren al aan de gang is, maar het veroorzaakt nu echt problemen voor mij. Ik heb in het verleden de ziekte van Lyme en daarna de ziekte van Pfeiffer gehad. Vervolgens is vorig jaar gezegd dat ik daardoor met een post viraal syndroom/ chronisch vermoeidheidssyndroom zit. Sinds ik ziek ben geworden van de Lyme reageert mijn lichaam al niet meer zoals het zou moeten. Na de pfeiffer is het echt een tijdlang klaar geweest in de mate dat ik niet meer zelf kon douchen / opstaan e.d. Ondertussen heb ik allemaal behandelingen gehad en ben ik eindelijk aan het herstellen. Heel leuk natuurlijk

Ik eet ontbijt, lunch en avondeten. Soms een paar tussendoortjes, vooral 's avonds vaak nog wel iets omdat ik anders met honger ga slapen en dat leidt 's ochtends weer tot problemen. Ik drink veel thee en veel limonade. Op zich gaat dit altijd goed. Als ik op deze manier eet/drink dan heb ik weinig last van bijvoorbeeld trillen en licht in mijn hoofd worden. Alleen het komt nog wekelijks voor dat op een willekeurige tijd gewoon zo misselijk wordt en zo weinig zin heb in eten dat ik niets kan eten. Het gaat dan ook daadwerkelijk zover dat ik ook moet overgeven als ik het verkeerde eet. Brood gaat er op dat soort dagen bijvoorbeeld niet in; maar een cracker soms wel. Altijd met veel tegenzin. Het komt op elk moment van de dag voor; nooit op hetzelfde moment, nooit na het eten van een specifiek iets. Het is om gek van te worden want ik was behoorlijk fan van eten, hou heel erg van koken en bakken, maar eten staat me steeds meer tegen. Brood eet ik ondertussen eigenlijk amper gewoonweg omdat ik er zo vaak misselijk van ben geworden dat ik er voor mijn gevoel nu al misselijk van wordt als ik er naar kijk... Vanuit mijn behandelingen is er nooit echt specifiek aandacht geweest voor eten. Ik weet dat problemen met de eetlust bij mijn klachten kunnen horen, maar het staat mijn herstel nu ondertussen in de weg: Het kan goed gaan, maar als ik dan ook maar 1 keer ergens misselijk wordt tussendoor duurt het lang voordat mijn lichaam weer verder kan. Meestal eet ik wel iets waar ik maar een beetje zin in heb en dan een halve dag gaat de misselijkheid meestal wel weer over, maar eetlust duurt vaak wel een hele dag. Maar de trillerigheid die ik dan heb van het niet eten duurt meestal anderhalve dag voor het helemaal weg is, en daardoor ben ik vaak toch in een week weer meer bezig met mijn eetpatroon een beetje normaal en fatsoenlijk te houden dan met de rest van mijn herstel.
De standaard dingen zoals op vaste tijden eten etc. doe ik al, maar het werkt gewoon niet. Stress is op het moment ook geen sprake van, voor mijn gevoel kan dat niet de veroorzaker zijn. Het gebeurt me namelijk wel eens; maar dat voelt heel anders. Bovendien is het dan vaak het moment dat de spanning en stress wegvalt ook gewoon weer weg en kan ik normaal eten, terwijl mijn lichaam hiervan toch echt gewoon moet herstellen.
Zijn er mensen met tips? Of iemand die hetzelfde heeft? Ik word er ondertussen een beetje gek van en het zorgt er ook voor dat ik langzaam aan steeds blijf afvallen terwijl ik niet wil afvallen

Alvast bedankt voor het lezen en de eventuele hulp!