Gezondheid alle pijlers

Slaapverlamming, of toch gewoon dromen?

13-08-2013 11:29 28 berichten
Ik heb recent voor de tweede keer slaapverlamming meegemaakt. Althans, dat denk ik. Ik zal omschrijven wat er dan gebeurt:



Ik word 's nachts wakker in m'n bed (tenminste, het voelt echt aan, maar misschien ben ik toch nog in een droomtoestand, dat is waar ik dus nog niet over uit ben). Ik lig op m'n rug, maar kan me absoluut niet meer bewegen. Het voelt alsof ik lig vastgenageld op bed. Alleen mijn ogen kan ik draaien. Ik hoor iemand door m'n kamer lopen, en kan m'n ogen nog net zo draaien dat ik een schim zie. Ik probeer uit alle macht te bewegen (dit gevoel van vastgenageld liggen en niet kunnen bewegen is levensecht), en val uiteindelijk weer in slaap. Best een beangstigende ervaring. Ik word dus nooit echt heel erg wakker, niet zo wakker dat ik even wat drink ofzo als ik uit de verlamming kom.



Al mijn 'symptomen' lijken op slaapverlamming. Of zou ik toch (heel levendig) dromen?

Als kind heb ik veel lucide kunnen dromen, kon mezelf (uit nachtmerries) wakker maken, en was me vaak bewust van het feit dat ik aan het dromen was. Misschien dat ik hierdoor gevoeliger ben voor slaapverlamming?



Herkent iemand mijn verhaal?
Alle reacties Link kopieren
http://nl.wikipedia.org/wiki/Slaapverlamming
Heb dit wiki artikel ook gelezen. Maar daar hebben ze het over slaapverlamming voor het in slaap vallen, of vlak na het ontwaken. Maar dat is dus voor mij lastig te bepalen, word ik op dat moment echt wakker? Of droom ik nog? Omdat ik dus niet echt goed en wel wakker word, m'n bed uit ga, etc.
Kinkt wel hetzelfde wat mijn zusje meemaakte vroeger als klein meisje. En ook mijn moeder had het een keer. Heel beangstigend.



Heb je momenteel veel stress? Daar kwam het bij hen beide van. Zodra ze zich overdag beter konden ontspannen, was dit eng verschijnsel ook weg.
Nee, heb los van wat 'normale' stressmomenten, geen stress. Zit eigenlijk prima in m'n vel. Het is op het moment zelf beangstigend, maar ik realiseerde me gelijk de tweede keer wat er aan de hand was, dus raakte niet echt in paniek.



Is het bij je zusje en moeder vanzelf overgegaan?
Oh sorry, ik lees nu dat het bij hun door ontspanning is weggegaan :-)
Alle reacties Link kopieren
Ik herken je verhaal tot in de details. Volgens mij is het slaapverlamming. Wat doreia al vraagt : heb je stress?

Ik heb er een hele lange periode last van gehad, nadat er heel veel emotionele dingen waren gebeurd in mijn leven. Het was zelfs zo erg, dat ik alleen nog maar met een nachtlampje aan durfde te slapen. Nu heb ik er nog heel af en toe last van, een keer per jaar ofzo.
Alle reacties Link kopieren
Jaaaa !!! Precies hetzelfde meegemaakt hoe jij het beschrijft !!! Bij geen persoon door de kamer, maar een hoop geroezemoes of ik meerdere stemmen door elkaar heen hoor... Bah heel eng !!! Kon me niet bewegen en niet roepen... Heel heel eng !!! Heb het vaker meegemaakt ... Zit nu te denken of ik in die periode's met stress zat, volgens mij niet ...
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar, zoals je het omschrijft Liv.

Er was een hele tijd geleden hier een topic over slaapverlamming waar hele interessante info in stond..ik zal het even voor je uppen.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Klinkt heftig Viennas! Is het minder geworden nadat je zelf weer in rustiger vaarwater bent gekomen?



Ik heb pas een paar maanden geleden voor het eerst gehoord over slaapverlamming. En prompt, nu al twee keer meegemaakt. Dus droom ik het, omdat ik pas sinds kort van het bestaan afweet (en ik het een bijzonder fenomeen vind), of is het echt slaapverlamming? Het voelt namelijk levensecht.
@Sillebil, voor jou dus ook niet in een periode van stress? Ja het is best eng! Maar nu ik weet wat het is, niets bovennatuurlijks oid, is het al minder beangstigend.



@Sprokkelientje, bedankt, ik zal het doorlezen!

Sowieso bijzonder dat het een bekend fenomeen is, en dat best veel mensen hetzelfde meemaken!
Alle reacties Link kopieren
Heeeeel herkenbaar!

Sinds 2011 heb ik daar heel veel last van gehad. Ik had ontzettend veel last van stress en ging ook regelmatig even een dutje doen op mijn bureau (hoofd op bureau en slapen) (ben student) en dan had ik het ook.

Ook veel als ik in bed lag: inderdaad je wordt wakker (denk je) en er staan mensen in je kamer maar je kunt je niet omdraaien. Of je denkt dat je wakker bent maar je kunt je niet bewegen. Ik probeer dan vaak weer te zeggen tegen mijzelf 'ga slapen'. Dan laat ik dat helemaal toe dat ik weer ga slapen (Zonder in paniek te raken) en dan kan ik daarna vaak wel weer wakker worden.

Wat ik ook heel vaak had is dat ik (ik ben ontzettend bang voor spinnen) midden in de nacht wakker werd met het idee dat ik een spin in/naast/op mijn bed had lopen. Vervolgens sprong ik dan uit bed, deed ik 't licht aan en inderdaad geen spin (regelmatig gillend uit bed gesprongen: ook met scharrels... heeeel charmant ).



Toen de stress minder werd was het ook een stuk minder geworden. Maar ik had het eerder ook nooit. Nu merk ik het direct wanneer ik stress heb want dan komt het weer terug.

Ik ben nu net verhuisd en werd laatst wakker met het idee dat er een 'bol' boven mijn hoofd zworf. Ik heb serieus een minuut lang door mijn kamer gelopen het ding proberen te 'ontwijken' (kon het licht knopje zo snel niet vinden: want net verhuisd).

Dát was echt super freaky.



Ik zou zeggen probeer in ieder geval niet in paniek te raken en probeer het rustig aan te doen: je zult dan echt merken dat het over gaat .



Sterkte
Jeetje Juudt, dat klinkt best eng! Vooral met die bol boven je. Je was je er dus echt bewust van dat die bol er was, en je ging echt fysiek uit bed? Is dat dan nog slaapverlamming, of iets anders? Want 'normaal' met slaapverlamming kun je je niet bewegen. Doodeng!



Ik heb dus nu geen stress. Zit juist in een fijne periode in m'n leven. Heb ik het niet zelf 'opgeroepen', omdat ik er onlangs voor het eerst van heb gehoord, en het fascinerend vind??
Nee, denk niet dat je het oproept. Mijn moeder belde net toevallig, ik heb haar even gevraagd. Ze had het toen ze zwanger was van mij. Geen stress. Ze wilde mij beschermen tegen de persoon (die er niet was) in de kamer, maar kon zich niet bewegen. Levensecht bang was ze.
Grappig dat je het aan je moeder hebt gevraagd Doreia. Ik kan me voorstellen dat je tijdens een zwangerschap dit eerder ervaart. Sowieso droom je als je zwanger bent vaak levendiger, en natuurlijk ben je je heel bewust van het kwetsbare leventje wat in je groeit.



Een zwangerschap is (gelukkig ) uitgesloten.
Zeer herkenbaar. Hier ook veel lucide dromen en mezelf wakker kunnen maken uit nachtmerries.



Wat jij beschrijft heb ik 2 keer meegemaakt. Één keer lang geleden waarbij mijn ademweg afgesloten werd en ik iemand naast me hoorde hijgen (was een jaar of 11) en laatst een keer. Ik lag in bed, kon me niet bewegen en voelde dat er een slechte geest in de slaapkamer was. Ik kon niet schreeuwen, niet wegrennen, niets. Vreselijk gevoel.



Ik verbaas me er altijd over dat slaapverlamming alleen voorkomt in combinatie met enge gewaarwordingen zoals iets slechts etc.



Overigens heb ik in real life helemaal nog niet besloten of ik geloof dat geesten écht bestaan .
Ja ik herken het ook erg, Heb er met periodes last van. Lucide dromen zoals Ephina beschrijft. Dat ik tijdens dromen in discussie ga met mijn nachtmerriegenoten om te vertellen dat het een nachtmerrie is. hahaha... En als het te lang duurt dan 'maak' ik mijzelf wakker.



Maar ook slaapverlamming, Een grijze mist die boven mijn bed zweefde en die ik weg wilde slaan maar niet lukte door mijn verlamde lijf. Uiteindelijk kreeg ik na heel veel inspanning mijn armen 1 cm omhoog. Ik heb nog nooit zoveel spierpijn gehad als na die keer. Geen enkele work-out heeft dat geëvenaard.
Overigens denk ik dat ik echt nog droom. Ik kan me namelijk geen moment herinneren dat het niet kunnen bewegen opgeheven wordt. Ik word gewoon opnieuw wakker na een tijd en kan het einde van het enge moment ook niet pinpointen.
quote:appeltje78 schreef op 13 augustus 2013 @ 13:02:

Ja ik herken het ook erg, Heb er met periodes last van. Lucide dromen zoals Ephina beschrijft. Dat ik tijdens dromen in discussie ga met mijn nachtmerriegenoten om te vertellen dat het een nachtmerrie is. hahaha...

Ik heb ooit een keer gedroomd dat ik een non was en dat de priester in het klooster een enorme onderdrukkende eikel was en dat ik een opstand had georganiseerd. Maar ik was verraden en ze gingen me vermoorden! Ben toen in elkaar gedoken en heb mezelf verteld dat ik wakker moest worden. Et Voilá . En idd tegen de rest zeggen dat ze niet bang hoeven te zijn want het is allemaal niet echt .
Ik heb ook een keer zoiets meegemaakt (als kind), maar toch anders. Ik werd wakker en kon mezelf niet bewegen. Ik wilde uit bed, maar dat ging niet. Wat ik wel kon, was mijn moeder roepen, dus dat deed ik. Uiteindelijk hebben ze me met z'n drieën omgedraaid (ik kan me herinneren dat dat echt niet fijn was, deed pijn denk ik?) en kon na een half uur (?) weer opstaan. Ik heb nog dagen spierpijn gehad. Ik ben nog steeds benieuwd wat het was, want het lijkt op de verlamming bij slaapverlamming, maar ik was wel echt wakker en kon ook roepen. Doodeng was het in elk geval.
Alle reacties Link kopieren
Ja ik heb het een periode ook meerdere keren gehad. De eerste hoorde ik continue: "Sjalemans, sjalemans, sjalemans, sjalemans" Doodeng en het leek een eeuwigheid te duren. De keren daarna heb ik eigenlijk geen stemmen oid gehoord.



Ik voelde het elke keer trouwens wel aankomen, want het was telkens als ik bijna in slaap viel. Ik werd dan gevoelsmatig door een putje naar beneden gezogen en dit gevoel was eigenlijk heel fijn en ontspannen. Maar ja, daarna zat ik dus muurvast en opgesloten in mijn eigen lichaam. Nu al een hele tijd niet meer gehad, gelukkig. Ik had het trouwens als ik extreem moe was.
Ik heb dit heel vaak, heel eng vind ik dat. Dan heb ik het gevoel alsof ik wakker ben, er iets ergs gebeurd. Zoals inbrekers, brand oid en dan kan ik niet bewegen, niet gillen. Soms val ik e en soort van bewust weer in slaap ( klinkt gek, maar zo voelt het) en gebeurd het daarna nog een paar keer, waarbij ik dus ook nog eens denk; dit droomde ik net en zal nu dus wel echt zijn. Ik vind het super eng en weet soms niet of dingen echt gebeurd zijn of dat ik ze gedroomd heb. Brand is natuurlijk wel te merken maar inbrekers is weer moeilijker..

Daarnaast praat ik ook veel in mijn slaap en geef ik ook antwoord( niet eerlijke antwoorden zoals sommige denken)

Stress heb ik niet.. Dus misschien kom ik nog een andere oorzaak tegen..
Ik ook de o.a. spinnen op mijn kussen en tegen de muur maar niet meer sinds het stoppen met de AD.



hypnogogic (toward sleep) or hypnapompic (from sleep [...]



Mental phenomena that occur during this "threshold consciousness" phase include lucid dreaming, hallucinations, and sleep paralysis
The spinnen lopen ook echt zoals een spin typisch doet. Heel verwarrend.
Ik hoor ook regelmatig mijn naam of ervaar lichamelijke ongemak zoals pijn of ogen niet open kunnen doen..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven