Gezondheid
alle pijlers
trombose
zaterdag 19 oktober 2013 om 11:57
Na aantal weken uit de running te zijn geweest door een enkelblessure dacht ik eindelijk weer lekker aan het werk te kunnen gaan.Maar kreeg erge pijn in mijn kuit.Mijn fysiotherapeut waarbij ik onder behandeling ben dacht steeds dat het een spierkwestie was door verkeerde belasting.Ging aan het masseren en ik moest elke dag even op de hometrainer....om spieren weer soepel te krijgen.Op een gegeven moment was de pijn zo heftig dat ik na heel lang twijfelen toch maar naar mijn huisarts ben gegaan.Huisarts stuurde me met spoed door naar het ziekenhuis voor een echo.En wat bleek....een trombose been waar ik dus al even mee liep.Levensgevaarlijk dus! Nu hele traject in van zwachtelen...bloedverdunners...trombosedienst.Pffff....wat ben ik blij dat ik toch naar mijn huisarts ben gegaan.Wie heeft er ervaring met trombose?
zaterdag 19 oktober 2013 om 13:24
Ai wat een geluk dat je fysio de trombus niet los heeft gemasseerd!!! Dat mag je hem nog wel ff melden zeg.. Levensgevaarlijk.
Ben nu bijna 30, op mn 20ste een DVT gehad in mijn rechterbovenbeen... Ik had een maand of 2 als enige klacht; veel pijn in mijn kuit. Kon alleen op hakken lopen. Ben een paar keer weggestuurd met 'zweepslag'... Ook naar de fysio maar hij durfde me niet te masseren omdat mijn verhaal niet paste bij die diagnose.. De pijn verplaatste zich na een maand of 3 naar mijn bovenbeen en op een ochtend kon ik bijna niet meer op mn been staan en zag deze ook wat paarsig.. Hop naar de HA voor de 4de keer en toen doorgestuurd naar de SEH..
Behoorlijk grote trombus geconstateerd.. Van mn knieholte tot halverwege mijn bovenbeen.
Gezwachteld tot aan mn lies 2 weken, antistolling spuiten.. En begonnen met acenocoumarol. Moest ik een half jaar lang dus zat elke week tussen de oudjes bij de trombosedienst
Oorzaak; was in januari dat jaar gestart met de Diane 35 pil en in juni kreeg ik de diagnose. Verder bleek ik een stollingsafwijking te hebben; Factor V Leiden, de heterozygote variant. Mijn halve familie heeft het.. En bij ons komen helaas veel longemboliëen (tante, oom, moeder) en trombosebenen (oma 3x, ik 1x) voor..
Gevolgen: PTS.. Post trombotisch syndroom.. Omdat de klepjes in mijn onderbeen onherstelbaar beschadigd zijn draag ik nog altijd een steunkous.. Terwijl er therapeutisch 2 jaar voor staat. Ik ben nu 11 wkn zwanger en spuit sinds week 6 dagelijks fraxiparine (hele zwangerschap + 6 wkn na de bevalling) om de kans op problemen te minimaliseren. Verder moet ik altijd rekening houden met lang autorijden of vliegen. Dan spuit ik ook altijd fragmin oid voor de heen en terugreis.
En nooit meer hormonale AC voor mij op dringend medisch advies. Dus op mn 20ste een koperspiraal laten plaatsen en 5 jr later nog een keer.
Het heeft bij mij wel ff geduurd voordat ik weer vertrouwen kreeg in mijn lijf en niet bij elk pijntje dacht; oh jee.. Het zal toch niet?
En dat ik er regelmatig rekening mee moet houden ach.. Het had veel erger kunnen zijn (longembolie, ruiterembolie) dus ben er nog genadig vanaf gekomen!
Beterschap joh! Mocht je nog vragen hebben.. Shoot.
Ben nu bijna 30, op mn 20ste een DVT gehad in mijn rechterbovenbeen... Ik had een maand of 2 als enige klacht; veel pijn in mijn kuit. Kon alleen op hakken lopen. Ben een paar keer weggestuurd met 'zweepslag'... Ook naar de fysio maar hij durfde me niet te masseren omdat mijn verhaal niet paste bij die diagnose.. De pijn verplaatste zich na een maand of 3 naar mijn bovenbeen en op een ochtend kon ik bijna niet meer op mn been staan en zag deze ook wat paarsig.. Hop naar de HA voor de 4de keer en toen doorgestuurd naar de SEH..
Behoorlijk grote trombus geconstateerd.. Van mn knieholte tot halverwege mijn bovenbeen.
Gezwachteld tot aan mn lies 2 weken, antistolling spuiten.. En begonnen met acenocoumarol. Moest ik een half jaar lang dus zat elke week tussen de oudjes bij de trombosedienst
Oorzaak; was in januari dat jaar gestart met de Diane 35 pil en in juni kreeg ik de diagnose. Verder bleek ik een stollingsafwijking te hebben; Factor V Leiden, de heterozygote variant. Mijn halve familie heeft het.. En bij ons komen helaas veel longemboliëen (tante, oom, moeder) en trombosebenen (oma 3x, ik 1x) voor..
Gevolgen: PTS.. Post trombotisch syndroom.. Omdat de klepjes in mijn onderbeen onherstelbaar beschadigd zijn draag ik nog altijd een steunkous.. Terwijl er therapeutisch 2 jaar voor staat. Ik ben nu 11 wkn zwanger en spuit sinds week 6 dagelijks fraxiparine (hele zwangerschap + 6 wkn na de bevalling) om de kans op problemen te minimaliseren. Verder moet ik altijd rekening houden met lang autorijden of vliegen. Dan spuit ik ook altijd fragmin oid voor de heen en terugreis.
En nooit meer hormonale AC voor mij op dringend medisch advies. Dus op mn 20ste een koperspiraal laten plaatsen en 5 jr later nog een keer.
Het heeft bij mij wel ff geduurd voordat ik weer vertrouwen kreeg in mijn lijf en niet bij elk pijntje dacht; oh jee.. Het zal toch niet?
En dat ik er regelmatig rekening mee moet houden ach.. Het had veel erger kunnen zijn (longembolie, ruiterembolie) dus ben er nog genadig vanaf gekomen!
Beterschap joh! Mocht je nog vragen hebben.. Shoot.
zaterdag 19 oktober 2013 om 19:33
Meerdere longembolieën, trombose aan het hart en door bijna mijn hele lichaam. Onderbenen zijn afgestorven. Foute diagnose huisarts, want: het zat tussen mijn oren volgens hem. Dat was trouwens zo'n beetje de enige plek waar het niet zat.
Zeven weken IC, amputatie beide onderbenen.
Daarna goed hersteld, zelfs mijn hart die blijvende schade heeft opgelopen. Dit alles is nu 3,5 jaar geleden.
Wel levenslang antistolling (geen steunkousen omdat dat niet meer nodig is) Momenteel 11 weken zwanger (dagelijks fraxodi spuitjes 0,8 én ascal)
De trombose bepaald mijn leven niet. De gevolgen door de amputatie natuurlijk wel.
Het dagelijks spuiten van de medicatie vind ik niet moeilijk of vervelend (ik doe dit al een jaar) En bang dat ik weer trombose krijg, ben ik eigenlijk niet. Het was bij mij een opeenstapeling van fouten en toevalligheden. Ik sta goed onder controle en ken mijn lichaam goed... (daar bedoel ik mee dat ik me niet meer laat wegsturen bij een arts als ik denk dat er wél iets aan de hand is.)
Butterfly, wat fijn dat je er op tijd bij was! Dit is even een heel vervelende periode van controles en medicatie (instellen) Sterkte en beterschap!
Zeven weken IC, amputatie beide onderbenen.
Daarna goed hersteld, zelfs mijn hart die blijvende schade heeft opgelopen. Dit alles is nu 3,5 jaar geleden.
Wel levenslang antistolling (geen steunkousen omdat dat niet meer nodig is) Momenteel 11 weken zwanger (dagelijks fraxodi spuitjes 0,8 én ascal)
De trombose bepaald mijn leven niet. De gevolgen door de amputatie natuurlijk wel.
Het dagelijks spuiten van de medicatie vind ik niet moeilijk of vervelend (ik doe dit al een jaar) En bang dat ik weer trombose krijg, ben ik eigenlijk niet. Het was bij mij een opeenstapeling van fouten en toevalligheden. Ik sta goed onder controle en ken mijn lichaam goed... (daar bedoel ik mee dat ik me niet meer laat wegsturen bij een arts als ik denk dat er wél iets aan de hand is.)
Butterfly, wat fijn dat je er op tijd bij was! Dit is even een heel vervelende periode van controles en medicatie (instellen) Sterkte en beterschap!
zondag 20 oktober 2013 om 17:22
zondag 20 oktober 2013 om 17:29
Jeetje Helios,
ook een lekker verhaal.Jij hebt er dan langer mee doorgelopen.En een lange nasleep zeg.Heel herkenbaar...Pijn in de kuit en op hakken lopen voelde prettiger dan platte schoenen.Ik begrijp goed dat het moeilijk is om je lichaam weer te gaan vertrouwen.Heb ik nu al...bij ieder pijntje dat ik voel denk ik dat het door de trombose komt.Nu behoorlijke hoofdpijn waar paracetamol niet bij helpt.Ben je gelijk bang dat er daar een stolsel zit.Maar zal waarschijnlijk door de bloedverdunners komen.Had jij ook zo'n hoofdpijn?
ook een lekker verhaal.Jij hebt er dan langer mee doorgelopen.En een lange nasleep zeg.Heel herkenbaar...Pijn in de kuit en op hakken lopen voelde prettiger dan platte schoenen.Ik begrijp goed dat het moeilijk is om je lichaam weer te gaan vertrouwen.Heb ik nu al...bij ieder pijntje dat ik voel denk ik dat het door de trombose komt.Nu behoorlijke hoofdpijn waar paracetamol niet bij helpt.Ben je gelijk bang dat er daar een stolsel zit.Maar zal waarschijnlijk door de bloedverdunners komen.Had jij ook zo'n hoofdpijn?
zondag 20 oktober 2013 om 17:33
Ik krijg een beetje de bibbers van dit topic. Hoe kan een fysio vaststellen dat je geen trombose hebt? Ik heb nl. al een half jaar spierpijn in mijn kuiten. Vorige week door een onhandige actie een spier ingescheurd in mijn kuit (diagnose huisarts) en ben nu doorverwezen naar de fysio. Zou het ook trombose kunnen zijn?
zondag 20 oktober 2013 om 17:45
@Betjebig
Het is absoluut niet mijn bedoeling om mensen bang te maken.Je weet zelf dat je iets onhandigs had gedaan waardoor je die spierscheur hebt opgelopen.En die spierpijn in je kuiten die je al een tijd hebt.....trombose zit vaak aan één been.En pijn werd bij mij zo heftig...kan ik niet met spierpijn vergelijken.
Bij mij is trombose ontstaan na rust vanwege een gescheurde enkelband.Dan heb je er risico op.
Het is absoluut niet mijn bedoeling om mensen bang te maken.Je weet zelf dat je iets onhandigs had gedaan waardoor je die spierscheur hebt opgelopen.En die spierpijn in je kuiten die je al een tijd hebt.....trombose zit vaak aan één been.En pijn werd bij mij zo heftig...kan ik niet met spierpijn vergelijken.
Bij mij is trombose ontstaan na rust vanwege een gescheurde enkelband.Dan heb je er risico op.
zondag 20 oktober 2013 om 17:51
quote:-kuuk- schreef op 19 oktober 2013 @ 19:33:
Meerdere longembolieën, trombose aan het hart en door bijna mijn hele lichaam. Onderbenen zijn afgestorven. Foute diagnose huisarts, want: het zat tussen mijn oren volgens hem. Dat was trouwens zo'n beetje de enige plek waar het niet zat.
Zeven weken IC, amputatie beide onderbenen.
Daarna goed hersteld, zelfs mijn hart die blijvende schade heeft opgelopen. Dit alles is nu 3,5 jaar geleden.
Wel levenslang antistolling (geen steunkousen omdat dat niet meer nodig is) Momenteel 11 weken zwanger (dagelijks fraxodi spuitjes 0,8 én ascal)
De trombose bepaald mijn leven niet. De gevolgen door de amputatie natuurlijk wel.
Het dagelijks spuiten van de medicatie vind ik niet moeilijk of vervelend (ik doe dit al een jaar) En bang dat ik weer trombose krijg, ben ik eigenlijk niet. Het was bij mij een opeenstapeling van fouten en toevalligheden. Ik sta goed onder controle en ken mijn lichaam goed... (daar bedoel ik mee dat ik me niet meer laat wegsturen bij een arts als ik denk dat er wél iets aan de hand is.)
Butterfly, wat fijn dat je er op tijd bij was! Dit is even een heel vervelende periode van controles en medicatie (instellen) Sterkte en beterschap!
He, wat leuk, ik had wel eens half mee gekregen dat je er mee bezig was, maar dit wist ik nog niet.
Gefeliciteerd
Sorry, voor de off-topic, TO, ik weet verder niets van trombose
Meerdere longembolieën, trombose aan het hart en door bijna mijn hele lichaam. Onderbenen zijn afgestorven. Foute diagnose huisarts, want: het zat tussen mijn oren volgens hem. Dat was trouwens zo'n beetje de enige plek waar het niet zat.
Zeven weken IC, amputatie beide onderbenen.
Daarna goed hersteld, zelfs mijn hart die blijvende schade heeft opgelopen. Dit alles is nu 3,5 jaar geleden.
Wel levenslang antistolling (geen steunkousen omdat dat niet meer nodig is) Momenteel 11 weken zwanger (dagelijks fraxodi spuitjes 0,8 én ascal)
De trombose bepaald mijn leven niet. De gevolgen door de amputatie natuurlijk wel.
Het dagelijks spuiten van de medicatie vind ik niet moeilijk of vervelend (ik doe dit al een jaar) En bang dat ik weer trombose krijg, ben ik eigenlijk niet. Het was bij mij een opeenstapeling van fouten en toevalligheden. Ik sta goed onder controle en ken mijn lichaam goed... (daar bedoel ik mee dat ik me niet meer laat wegsturen bij een arts als ik denk dat er wél iets aan de hand is.)
Butterfly, wat fijn dat je er op tijd bij was! Dit is even een heel vervelende periode van controles en medicatie (instellen) Sterkte en beterschap!
He, wat leuk, ik had wel eens half mee gekregen dat je er mee bezig was, maar dit wist ik nog niet.
Gefeliciteerd
Sorry, voor de off-topic, TO, ik weet verder niets van trombose
zondag 20 oktober 2013 om 17:56
Gelukkig zit trombose meestal in één been. Maar mijn verhaal bewijst dat het ook anders kan.
Nou wil ik hier niemand bang mee maken! Dat vooropgesteld. Ik hoor nog heel erg vaak (zh en prothesemaker) hoe 'uniek' mijn verhaal eigenlijk is... De manier waarop de trombose bij mij is verlopen is zelfs door artsen niet te verklaren. Dat ik er zó goed uit gekomen ben overigens ook niet
Het is goed om serieus met je klachten om te gaan hoor. Maar trombose-pijn is absoluut niet te vergelijken met spierpijn! De pijn is echt vele malen erger.
Bij mij ontstonden er blauw-paarse vlekken op mijn voeten. Mijn ha stelde toen de diagnose 'wintertenen'.
Nou wil ik hier niemand bang mee maken! Dat vooropgesteld. Ik hoor nog heel erg vaak (zh en prothesemaker) hoe 'uniek' mijn verhaal eigenlijk is... De manier waarop de trombose bij mij is verlopen is zelfs door artsen niet te verklaren. Dat ik er zó goed uit gekomen ben overigens ook niet
Het is goed om serieus met je klachten om te gaan hoor. Maar trombose-pijn is absoluut niet te vergelijken met spierpijn! De pijn is echt vele malen erger.
Bij mij ontstonden er blauw-paarse vlekken op mijn voeten. Mijn ha stelde toen de diagnose 'wintertenen'.
zondag 20 oktober 2013 om 17:58
@Kuuk
Dankjewel voor je reaktie. Maar ik schrik er wel van.Wat heftig!!!Grove fout van je huisarts zèg!Tussen je oren...lekker!!
Dan heb jij er een behoorlijke tijd mee rondgelopen zonder dat je het wist.Pfff.....En dan door onjuiste diagnose je beide benen moeten missen.Wat heb jij doorgemaakt zeg!
Ik ben idd blij dat ik toch naar huisarts ben gegaan maar twijfelde wel erg om te gaan.Dacht:vindt me vast een zeurpiet die over een zere kuit komt klagen.
Daar heb ik ook mijn les wel van geleerd..
Wens je succes met je bevalling en nogmaals dank voor je reaktie.
Dankjewel voor je reaktie. Maar ik schrik er wel van.Wat heftig!!!Grove fout van je huisarts zèg!Tussen je oren...lekker!!
Dan heb jij er een behoorlijke tijd mee rondgelopen zonder dat je het wist.Pfff.....En dan door onjuiste diagnose je beide benen moeten missen.Wat heb jij doorgemaakt zeg!
Ik ben idd blij dat ik toch naar huisarts ben gegaan maar twijfelde wel erg om te gaan.Dacht:vindt me vast een zeurpiet die over een zere kuit komt klagen.
Daar heb ik ook mijn les wel van geleerd..
Wens je succes met je bevalling en nogmaals dank voor je reaktie.
zondag 20 oktober 2013 om 20:36
Ik vind dit ook wel een beetje eng! Hoe wordt dat eigenlijk onderzocht en wat voel je precies?
Ik heb al ruim een jaar af en aan pijn aan mijn linkeronderbeen. Fysio vroeg zich af of er misschien spataderen in het been zitten en raadde een vaatfoto aan of zo. Maar ik vond het zo overdreven klinken. Ik kon niet meer hardlopen maar met steunkousen gaat het wel goed. Zonder krijg ik heel snel weer klachten maar ik dacht, zo gaat het best wel. Maar ik ga nu toch twijfelen. Beide onderbenen kwijtraken hierdoor, tjonge dat klinkt echt niet van deze tijd gewoon!
Op hakken lopen kan ik niet vanwege achillespees die dan vervelend gaat doen. En mijn rug waardeert dat ook niet.
Ik heb al ruim een jaar af en aan pijn aan mijn linkeronderbeen. Fysio vroeg zich af of er misschien spataderen in het been zitten en raadde een vaatfoto aan of zo. Maar ik vond het zo overdreven klinken. Ik kon niet meer hardlopen maar met steunkousen gaat het wel goed. Zonder krijg ik heel snel weer klachten maar ik dacht, zo gaat het best wel. Maar ik ga nu toch twijfelen. Beide onderbenen kwijtraken hierdoor, tjonge dat klinkt echt niet van deze tijd gewoon!
Op hakken lopen kan ik niet vanwege achillespees die dan vervelend gaat doen. En mijn rug waardeert dat ook niet.
zondag 20 oktober 2013 om 21:18
EEN WAARSCHUWING: OOK DE BABYPIL EN PRIKPIL
DAAR KAN JE OOK TROMBOZE VAN KRIJGEN !!!
Ongeveer 6 jaar terug, ben ik goed bevallen van een mooie dochter. Maar in de zwangerschap had ik al dikke voeten met veel vocht erin. tot heeft mij dokter me naar het ziekehuis laten gaan voor onderzoek op tromboze.. maar ze komen niks vinden in het rechte been. dus niks aan de hand dach ik... dus niet.. toen kwam ik na de bevalling terug naar huis en ik lied mijn huisarts een prikpil geven. en 1 a 2 dagen later had ik die avond ook mijn aan mij kuit helemaal opgezet en rood. ja hoor meteen naar het ziekenhuis en daar hebben ze tromboze geconsteerd.. naar het gekke is de tromboze zat niet in het rechte been maar was naar het linke been gesprongen. En het ziekehuis vertelde me dat dit kwam door de prikpil! In de prikpil en antibabypil daar zit een stof in waar je tromboze kan van krijgen raar toch. Maar dat was nog niet alles.. een week later ging ik onder de douch en merkte dat ik een wondje bij mij dikke teen had ongeveer rechts in het midden naast de nagel... nou dacht er niet bij na en zei tegn me zelf dat het wel over ging verder met douchen.. naar bed een paar dagen later werd dat wondtje maar groter en groter en werd steed per dag erger en breide zich helemaal uit aan langs de rechte kant van de teen en het deed heftig pijn. en zo verder het berijder zicht uit aan de onderkant van de nagel waar het witte zit van je nagel toen kreeg ik spul van de dokter.. dat moes ik erop doen met een doekje en dat haalde alle pus en etter weg en ja hoor het doekje was echt helemaal geel. maar een probleem de dokter had mij vergeten te vertellen dat dat spul nog verdunt moet worden.. dus ik deet het spul er gewoon erop.. en dat steed pijnlijker... op een avond keek ik naar mijn teen en de huis was helemaal aan het weg vreten door dat spul. en zo ging het verder de wond breide zich weer uit aan de linkerkand van de nagel tot met boven op de teen. maarja je bent een moeder van een dchter van 2 jaar en die wilde graag buiten spellen dus ik aan de zware pijnstillers 4 a 5keer per dag om toch maar de dagelijkse dingen te doen met mijn dochter en in het huishouden. ik moes elke keer zittend gaan douchen anders deet het veel pijn, dus douchen was echt iet lieveling ding om te gaan doen maar het moes... Want vies en slecht ruiken wil je ook niet bdus geen andere oplossing het moes. Maar bij de volgende controller bij de dokter zei hij dat er een stuk nagel aan de allebeide weg moes gehaald worden. Ja dan moet het maar.
Eerst de ene en na een week te tweede toen hij met de linker nagel bei was viel hem om dat er in de wond aan de bovenkant geen leven meer in zat dus hij haalde die meteen maar helemaal weg en dat pas na vier jaar ik heb dus 4 jaar voor niks met die verschikkelijk pijn gelopen. Nu heb ik nog altijd bloedverduners van acenocoumarol en die zou ik wel mijn hele leven mee moeten blijven lopen... Dus jaar 2013 was alles weer genezen en geloof mij maar wandelen en douchen is nu echt mijn grote hobby geworden
DAAR KAN JE OOK TROMBOZE VAN KRIJGEN !!!
Ongeveer 6 jaar terug, ben ik goed bevallen van een mooie dochter. Maar in de zwangerschap had ik al dikke voeten met veel vocht erin. tot heeft mij dokter me naar het ziekehuis laten gaan voor onderzoek op tromboze.. maar ze komen niks vinden in het rechte been. dus niks aan de hand dach ik... dus niet.. toen kwam ik na de bevalling terug naar huis en ik lied mijn huisarts een prikpil geven. en 1 a 2 dagen later had ik die avond ook mijn aan mij kuit helemaal opgezet en rood. ja hoor meteen naar het ziekenhuis en daar hebben ze tromboze geconsteerd.. naar het gekke is de tromboze zat niet in het rechte been maar was naar het linke been gesprongen. En het ziekehuis vertelde me dat dit kwam door de prikpil! In de prikpil en antibabypil daar zit een stof in waar je tromboze kan van krijgen raar toch. Maar dat was nog niet alles.. een week later ging ik onder de douch en merkte dat ik een wondje bij mij dikke teen had ongeveer rechts in het midden naast de nagel... nou dacht er niet bij na en zei tegn me zelf dat het wel over ging verder met douchen.. naar bed een paar dagen later werd dat wondtje maar groter en groter en werd steed per dag erger en breide zich helemaal uit aan langs de rechte kant van de teen en het deed heftig pijn. en zo verder het berijder zicht uit aan de onderkant van de nagel waar het witte zit van je nagel toen kreeg ik spul van de dokter.. dat moes ik erop doen met een doekje en dat haalde alle pus en etter weg en ja hoor het doekje was echt helemaal geel. maar een probleem de dokter had mij vergeten te vertellen dat dat spul nog verdunt moet worden.. dus ik deet het spul er gewoon erop.. en dat steed pijnlijker... op een avond keek ik naar mijn teen en de huis was helemaal aan het weg vreten door dat spul. en zo ging het verder de wond breide zich weer uit aan de linkerkand van de nagel tot met boven op de teen. maarja je bent een moeder van een dchter van 2 jaar en die wilde graag buiten spellen dus ik aan de zware pijnstillers 4 a 5keer per dag om toch maar de dagelijkse dingen te doen met mijn dochter en in het huishouden. ik moes elke keer zittend gaan douchen anders deet het veel pijn, dus douchen was echt iet lieveling ding om te gaan doen maar het moes... Want vies en slecht ruiken wil je ook niet bdus geen andere oplossing het moes. Maar bij de volgende controller bij de dokter zei hij dat er een stuk nagel aan de allebeide weg moes gehaald worden. Ja dan moet het maar.
Eerst de ene en na een week te tweede toen hij met de linker nagel bei was viel hem om dat er in de wond aan de bovenkant geen leven meer in zat dus hij haalde die meteen maar helemaal weg en dat pas na vier jaar ik heb dus 4 jaar voor niks met die verschikkelijk pijn gelopen. Nu heb ik nog altijd bloedverduners van acenocoumarol en die zou ik wel mijn hele leven mee moeten blijven lopen... Dus jaar 2013 was alles weer genezen en geloof mij maar wandelen en douchen is nu echt mijn grote hobby geworden
leven wat te leven is en andere mensen of dieren helpen
zondag 20 oktober 2013 om 21:27
quote:Pyridine schreef op 20 oktober 2013 @ 20:36:
Ik vind dit ook wel een beetje eng! Hoe wordt dat eigenlijk onderzocht en wat voel je precies?
Ik heb al ruim een jaar af en aan pijn aan mijn linkeronderbeen. Fysio vroeg zich af of er misschien spataderen in het been zitten en raadde een vaatfoto aan of zo. Maar ik vond het zo overdreven klinken. Ik kon niet meer hardlopen maar met steunkousen gaat het wel goed. Zonder krijg ik heel snel weer klachten maar ik dacht, zo gaat het best wel. Maar ik ga nu toch twijfelen. Beide onderbenen kwijtraken hierdoor, tjonge dat klinkt echt niet van deze tijd gewoon!
Op hakken lopen kan ik niet vanwege achillespees die dan vervelend gaat doen. En mijn rug waardeert dat ook niet.
Hmm ik dacht dat een trombose been niet iets is wat een jaar duurt, maar misschien toch met de huisarts overleggen?
misschien kun je hier iets mee?
http://thuisarts.nl/trombosebeen/ik-heb-trombosebeen
Ik vind dit ook wel een beetje eng! Hoe wordt dat eigenlijk onderzocht en wat voel je precies?
Ik heb al ruim een jaar af en aan pijn aan mijn linkeronderbeen. Fysio vroeg zich af of er misschien spataderen in het been zitten en raadde een vaatfoto aan of zo. Maar ik vond het zo overdreven klinken. Ik kon niet meer hardlopen maar met steunkousen gaat het wel goed. Zonder krijg ik heel snel weer klachten maar ik dacht, zo gaat het best wel. Maar ik ga nu toch twijfelen. Beide onderbenen kwijtraken hierdoor, tjonge dat klinkt echt niet van deze tijd gewoon!
Op hakken lopen kan ik niet vanwege achillespees die dan vervelend gaat doen. En mijn rug waardeert dat ook niet.
Hmm ik dacht dat een trombose been niet iets is wat een jaar duurt, maar misschien toch met de huisarts overleggen?
misschien kun je hier iets mee?
http://thuisarts.nl/trombosebeen/ik-heb-trombosebeen
zondag 20 oktober 2013 om 21:48
@pantax @pyridine, stollingsafwijkingen kunnen inderdaad zorgen voor fertiliteitsproblemen. Dit is bij ons (sorry off-topic!!) ook zo geweest. Wij moesten sowieso icsi vanwege slechte zaadkwaliteit. Maar toen dit bleef mislukken bleek er meer aan de hand.
Ondertussen is bij mij een (lichte) stollingsafwijking gevonden. In de afgelopen 3,5 jaar ben ik hier meerdere malen (elk half jaar) op getest en het is nooit gevonden!
Toen de afwijking toch was gevonden kreeg ik (naast fraxodi) ook ascal (en prednison omdat mijn st.-afwijking auto-imuun was) Dit bleek voor ons waarschijnlijk toch de winnende formule te zijn.
En ja, wat mij overkomen is is heftig. Ik besef dat een arts (of fysiotherapeut) een fout kan maken. Daar ben ik ook niet kwaad om. Ik ben alleen 6 keer in 2 weken tijd weggestuurd met 'het zit tussen je oren'. En op een gegeven moment geloofde ik dat zelf!
Nu al jaren bezig met een procedure. Maar ook al winnen we die, dan krijg ik mijn benen niet terug. Mijn leven is gewoon heel erg veranderd. Ik lees hierboven toevallig iets over 'douchen' dus kom ik op het volgende voorbeeld: dat kan ik nooit meer staand doen. Overdag loop ik eigenlijk altijd. Mensen zeggen dan vaak "goh, net of er niets veranderd is, je bent er weer". Heel lief en heel goed bedoeld. En aan de buitenkant denk je dat natuurlijk ook. Maar ze zien niet dat de protheses thuis uitgaan en alles met de rolstoel moet gebeuren. Desondanks ben ik enorm dankbaar met wat ik kan en wat ik doe! Tijdens en na mijn opname werd door de artsen gezegd dat ik waarschijnlijk nooit zou lopen.
Maar even terugkomen op een vraag hierboven: een trombose been heeft over het algemeen een redelijk snel verloop. Een kwestie van dagen, over het algemeen. En probeer dat ook maar een beetje te relativeren: als een bloedstolsel er al ruim een jaar zou zitten dan zou het ondertussen toch al wel tot een escalatie zijn gekomen toch? Een bloedstolsel zit nou eenmaal in de weg en dat kan dus niet echt heel erg lang gaan. (klinkt een beetje simpel zo, maar je bergijpt me waarschijnlijk wel)
Voor de vrouwen hier die trombose hebben of gehad hebben: waarschijnlijk is er meteen stollingsonderzoek gedaan bij je opname (die keer dat ze tussen de 9 en 15 buisjes bloed komen aftappen)
Mocht je toch je twijfels hebben: kaart het aan bij je hematoloog of huisarts. (en wees vooral niet bang dat hij je een zeikerd vindt )
En ja, van de anti-conceptiepil is bekend dat het een verhoogde kans op trombose geeft. En ook na een bevalling heb je een verhoogd risico (dat weet elke arts!)
Vanmiddag toevallig op rtl-4 nog een kort item gezien over trombose. Dat het erg belangrijk is om tijdens (bijvoorbeeld) een lange (vlieg-)reis even te lopen of bepaalde oefeningen te doen. Het gaat er eigenlijk om dat je je kuiten een aantal keren goed aanspant. Dit zorgt ervoor dat de klepjes in je aderen hun werk goed blijven doen zodat het bloed zonder problemen kan stromen.
Ondertussen is bij mij een (lichte) stollingsafwijking gevonden. In de afgelopen 3,5 jaar ben ik hier meerdere malen (elk half jaar) op getest en het is nooit gevonden!
Toen de afwijking toch was gevonden kreeg ik (naast fraxodi) ook ascal (en prednison omdat mijn st.-afwijking auto-imuun was) Dit bleek voor ons waarschijnlijk toch de winnende formule te zijn.
En ja, wat mij overkomen is is heftig. Ik besef dat een arts (of fysiotherapeut) een fout kan maken. Daar ben ik ook niet kwaad om. Ik ben alleen 6 keer in 2 weken tijd weggestuurd met 'het zit tussen je oren'. En op een gegeven moment geloofde ik dat zelf!
Nu al jaren bezig met een procedure. Maar ook al winnen we die, dan krijg ik mijn benen niet terug. Mijn leven is gewoon heel erg veranderd. Ik lees hierboven toevallig iets over 'douchen' dus kom ik op het volgende voorbeeld: dat kan ik nooit meer staand doen. Overdag loop ik eigenlijk altijd. Mensen zeggen dan vaak "goh, net of er niets veranderd is, je bent er weer". Heel lief en heel goed bedoeld. En aan de buitenkant denk je dat natuurlijk ook. Maar ze zien niet dat de protheses thuis uitgaan en alles met de rolstoel moet gebeuren. Desondanks ben ik enorm dankbaar met wat ik kan en wat ik doe! Tijdens en na mijn opname werd door de artsen gezegd dat ik waarschijnlijk nooit zou lopen.
Maar even terugkomen op een vraag hierboven: een trombose been heeft over het algemeen een redelijk snel verloop. Een kwestie van dagen, over het algemeen. En probeer dat ook maar een beetje te relativeren: als een bloedstolsel er al ruim een jaar zou zitten dan zou het ondertussen toch al wel tot een escalatie zijn gekomen toch? Een bloedstolsel zit nou eenmaal in de weg en dat kan dus niet echt heel erg lang gaan. (klinkt een beetje simpel zo, maar je bergijpt me waarschijnlijk wel)
Voor de vrouwen hier die trombose hebben of gehad hebben: waarschijnlijk is er meteen stollingsonderzoek gedaan bij je opname (die keer dat ze tussen de 9 en 15 buisjes bloed komen aftappen)
Mocht je toch je twijfels hebben: kaart het aan bij je hematoloog of huisarts. (en wees vooral niet bang dat hij je een zeikerd vindt )
En ja, van de anti-conceptiepil is bekend dat het een verhoogde kans op trombose geeft. En ook na een bevalling heb je een verhoogd risico (dat weet elke arts!)
Vanmiddag toevallig op rtl-4 nog een kort item gezien over trombose. Dat het erg belangrijk is om tijdens (bijvoorbeeld) een lange (vlieg-)reis even te lopen of bepaalde oefeningen te doen. Het gaat er eigenlijk om dat je je kuiten een aantal keren goed aanspant. Dit zorgt ervoor dat de klepjes in je aderen hun werk goed blijven doen zodat het bloed zonder problemen kan stromen.
zondag 20 oktober 2013 om 23:16
quote:butterfly42 schreef op 20 oktober 2013 @ 17:29:
Jeetje Helios,
ook een lekker verhaal.Jij hebt er dan langer mee doorgelopen.En een lange nasleep zeg.Heel herkenbaar...Pijn in de kuit en op hakken lopen voelde prettiger dan platte schoenen.Ik begrijp goed dat het moeilijk is om je lichaam weer te gaan vertrouwen.Heb ik nu al...bij ieder pijntje dat ik voel denk ik dat het door de trombose komt.Nu behoorlijke hoofdpijn waar paracetamol niet bij helpt.Ben je gelijk bang dat er daar een stolsel zit.Maar zal waarschijnlijk door de bloedverdunners komen.Had jij ook zo'n hoofdpijn?
Nee geen hoofdpijn.. Gewoon veel pijn in mn been.. Je hoeft niet bang te zijn voor een stolsel in je hoofd btw.. Dat gaat om een arteriele trombose.. In het been is het veneus.. Bij een trombose 'onder de gordel' is een long of ruiterembolie hetgeen waar je voor moet waken. Zo zit onze bloedsomloop in elkaar!
Ik heb er veel te lang mee gelopen.. Vies veel geluk gehad.
Jeetje Helios,
ook een lekker verhaal.Jij hebt er dan langer mee doorgelopen.En een lange nasleep zeg.Heel herkenbaar...Pijn in de kuit en op hakken lopen voelde prettiger dan platte schoenen.Ik begrijp goed dat het moeilijk is om je lichaam weer te gaan vertrouwen.Heb ik nu al...bij ieder pijntje dat ik voel denk ik dat het door de trombose komt.Nu behoorlijke hoofdpijn waar paracetamol niet bij helpt.Ben je gelijk bang dat er daar een stolsel zit.Maar zal waarschijnlijk door de bloedverdunners komen.Had jij ook zo'n hoofdpijn?
Nee geen hoofdpijn.. Gewoon veel pijn in mn been.. Je hoeft niet bang te zijn voor een stolsel in je hoofd btw.. Dat gaat om een arteriele trombose.. In het been is het veneus.. Bij een trombose 'onder de gordel' is een long of ruiterembolie hetgeen waar je voor moet waken. Zo zit onze bloedsomloop in elkaar!
Ik heb er veel te lang mee gelopen.. Vies veel geluk gehad.
