Gezondheid
alle pijlers
Uitstrijkje na uitstrijkje na uitstrijkje...
donderdag 15 juli 2010 om 11:07
Hallo allemaal,
Vorig jaar maart begon het met het bevolkingsonderzoek. Toen bleek dat ik Pap2 had. Ik ben doorverwezen naar de gynaecoloog en die zei ook dat ik Pap2 had en blijkbaar ook HPV. Hij heeft wat met azijnzuur gedaan (wat ik niet prettig vond, maarja) en in juni weer een uitstrijkje. Gister gebeld voor de uitslag en ik heb nog steeds Pap2. Helaas ben ik vergeten te vragen naar HPV. Gelukkig had ik de vorige keer al een afspraak gemaakt voor december en dan mag ik dus weer voor een uitstrijkje.
Al met al, ik ben er wel een beetje klaar mee. Ik snap dat ze het in de gaten willen houden, maar hoe lang gaat dit nog duren? Pap2 is toch helemaal niet ernstig? In anderhalf jaar tijd heb ik 4 uitstrijkjes gehad, maar zolang ze geen behandeling doen en alleen maar kijken, snap ik niet waarom ik de moeite zou nemen. Misschien hoort dit wel gewoon bij mij. Ik baal hier flink van en ik weet niet meer wat ik moet doen. Misschien heb ik alleen een peptalk nodig en moet ik er gewoon mee leren leven dat ik elk half jaar naar gynae moet... Of zijn er dingen die ik kan vragen aan de dokter tijdens mijn volgende bezoek?
Vorig jaar maart begon het met het bevolkingsonderzoek. Toen bleek dat ik Pap2 had. Ik ben doorverwezen naar de gynaecoloog en die zei ook dat ik Pap2 had en blijkbaar ook HPV. Hij heeft wat met azijnzuur gedaan (wat ik niet prettig vond, maarja) en in juni weer een uitstrijkje. Gister gebeld voor de uitslag en ik heb nog steeds Pap2. Helaas ben ik vergeten te vragen naar HPV. Gelukkig had ik de vorige keer al een afspraak gemaakt voor december en dan mag ik dus weer voor een uitstrijkje.
Al met al, ik ben er wel een beetje klaar mee. Ik snap dat ze het in de gaten willen houden, maar hoe lang gaat dit nog duren? Pap2 is toch helemaal niet ernstig? In anderhalf jaar tijd heb ik 4 uitstrijkjes gehad, maar zolang ze geen behandeling doen en alleen maar kijken, snap ik niet waarom ik de moeite zou nemen. Misschien hoort dit wel gewoon bij mij. Ik baal hier flink van en ik weet niet meer wat ik moet doen. Misschien heb ik alleen een peptalk nodig en moet ik er gewoon mee leren leven dat ik elk half jaar naar gynae moet... Of zijn er dingen die ik kan vragen aan de dokter tijdens mijn volgende bezoek?
donderdag 15 juli 2010 om 11:12
Ik zou blij zijn dat ze me zo scherp in de gaten houden, Pap 2 is toch een signaal van onrust in welke mate dan ook.
Ik denk dus dat ze daarom je alleen terug laten komen en niets doen het wordt dus niet onrustiger echter het is ook niet weg.
Wellicht dat je de reden kan vragen waarom ze het zo aanpakken en of Pab2 niet ook behandelbaar is?
Ik denk dus dat ze daarom je alleen terug laten komen en niets doen het wordt dus niet onrustiger echter het is ook niet weg.
Wellicht dat je de reden kan vragen waarom ze het zo aanpakken en of Pab2 niet ook behandelbaar is?
donderdag 15 juli 2010 om 11:12
Ik begrijp het probleem niet helemaal. Er zijn dus wat onrustige cellen gevonden en dat willen ze in de gaten houden. Als jij niet meer wilt gaan dan ga je niet meer, maar ik zou het behoorlijk dom vinden. Het gaat hier om je gezondheid. Voor het zelfde geld wordt het pap3 en ik neem aan dat je daar van wel op de hoogte wilt zijn.
En mee leren leven, ach...Elke 6 maanden een bezoekje aan het zkh, wat is dat nou als je je bedenkt wat er allemaal kan gebeuren wanneer je er te laat bij bent als het echt niet goed zit.
En mee leren leven, ach...Elke 6 maanden een bezoekje aan het zkh, wat is dat nou als je je bedenkt wat er allemaal kan gebeuren wanneer je er te laat bij bent als het echt niet goed zit.
donderdag 15 juli 2010 om 11:17
quote:Krashi schreef op 15 juli 2010 @ 11:07:
hoe lang gaat dit nog duren?
Misschien wel de rest van je leven en daar zou ik dan heel blij mee zijn. Liever in de gaten houden, dan te laat achterkomen. En hoe belastend is nou een uitstrijkje 2 keer per jaar?
Zelf moet ik ook 1 a 2 keer per jaar voor een uitstrijkje en (inwendige) echo komen en heb ik ook nog wat andere periodieke onderzoeken die een stuk belastender zijn. Liever dit, dan erachter komen als het al veel te laat is.
Los van het fysieke: ben je er mentaal veel mee bezig? Je zegt nu vragen vergeten zijn te stellen, blijft dat dan malen in je hoofd? Je kunt ook de poli bellen en je vragen stellen. Als de assistentes geen antwoord hebben, kun je een telefonische afspraak met de gyn krijgen. Wat spanning vlak voor de controle is logisch, maar het moet niet altijd in je hoofd malen. Dan lijkt het me verstandig met een professional hierover te praten.
hoe lang gaat dit nog duren?
Misschien wel de rest van je leven en daar zou ik dan heel blij mee zijn. Liever in de gaten houden, dan te laat achterkomen. En hoe belastend is nou een uitstrijkje 2 keer per jaar?
Zelf moet ik ook 1 a 2 keer per jaar voor een uitstrijkje en (inwendige) echo komen en heb ik ook nog wat andere periodieke onderzoeken die een stuk belastender zijn. Liever dit, dan erachter komen als het al veel te laat is.
Los van het fysieke: ben je er mentaal veel mee bezig? Je zegt nu vragen vergeten zijn te stellen, blijft dat dan malen in je hoofd? Je kunt ook de poli bellen en je vragen stellen. Als de assistentes geen antwoord hebben, kun je een telefonische afspraak met de gyn krijgen. Wat spanning vlak voor de controle is logisch, maar het moet niet altijd in je hoofd malen. Dan lijkt het me verstandig met een professional hierover te praten.
donderdag 15 juli 2010 om 11:20
Ik begrijp dat je baalt, het is niet leuk om steeds weer een uitstrijkje te moeten doen. Nou ja moeten is misschien het verkeerder woord, je kunt beter zegen mogen doen. Het is nou niet het meest leuke wat je kunt doen.
Maar wat nou als je dit niet regelmatig doet en je komt er over 5 jaar (of misschien wel eerder) achter dat het toch foute boel is. Zou je dan niet ontzettend boos zijn over het feit dat je niet tussendoor controles hebt gehad.
Volgens mij moet je blij zijn dat je in Nederland die mogelijkheid hebt, balen mag. Maar ik begrijp niet dat je er vraagtekens bij zet over het feit dat ze de moeite nemen om jou regelmatig te checken.
Maar wat nou als je dit niet regelmatig doet en je komt er over 5 jaar (of misschien wel eerder) achter dat het toch foute boel is. Zou je dan niet ontzettend boos zijn over het feit dat je niet tussendoor controles hebt gehad.
Volgens mij moet je blij zijn dat je in Nederland die mogelijkheid hebt, balen mag. Maar ik begrijp niet dat je er vraagtekens bij zet over het feit dat ze de moeite nemen om jou regelmatig te checken.
donderdag 15 juli 2010 om 11:30
quote:Krashi schreef op 15 juli 2010 @ 11:07:
Al met al, ik ben er wel een beetje klaar mee. Ik snap dat ze het in de gaten willen houden, maar hoe lang gaat dit nog duren?
Ik hoop voor jou nog heel lang..........
Wees blij dat je goed in de gaten gehouden wordt, dit maakt je kansen, mocht je pap2 in iets ernstigers veranderen, veel groter.
Niet zeuren dus, gewoon braaf op tijd je uitstrijkjes laten maken en elke keer blij zijn als het nog steeds pap2 is.
Al met al, ik ben er wel een beetje klaar mee. Ik snap dat ze het in de gaten willen houden, maar hoe lang gaat dit nog duren?
Ik hoop voor jou nog heel lang..........
Wees blij dat je goed in de gaten gehouden wordt, dit maakt je kansen, mocht je pap2 in iets ernstigers veranderen, veel groter.
Niet zeuren dus, gewoon braaf op tijd je uitstrijkjes laten maken en elke keer blij zijn als het nog steeds pap2 is.
donderdag 15 juli 2010 om 11:32
Ik zit in hetzelfde traject, ben ook al 1,5 bezig met uitstrijkjes. Uitslag is iedere keer pap2 en zelfs een keer pap3a, gelukkig de laatste keer weer pap2.
Idd nu niks ernstigs, maar dit kan het wel worden.
Ik sta er dus ook heel anders in dan jij, ik ben blij dat ik zo goed in de gaten gehouden wordt!
Mocht het de verkeerde kant op gaan ben ik er tenminste vroeg bij.
Anders kom je weer in de cyclus van 5 jaar terecht en dan heb je dus kans dat de cellen zich wel verkeerd ontwikkelen en je er dus wel te laat bij bent....
Ik snap dus eigenlijk absoluut niet dat je hier zo moeilijk over doet.....je gezondheid is toch het belangrijkste goed wat je hebt???
Idd nu niks ernstigs, maar dit kan het wel worden.
Ik sta er dus ook heel anders in dan jij, ik ben blij dat ik zo goed in de gaten gehouden wordt!
Mocht het de verkeerde kant op gaan ben ik er tenminste vroeg bij.
Anders kom je weer in de cyclus van 5 jaar terecht en dan heb je dus kans dat de cellen zich wel verkeerd ontwikkelen en je er dus wel te laat bij bent....
Ik snap dus eigenlijk absoluut niet dat je hier zo moeilijk over doet.....je gezondheid is toch het belangrijkste goed wat je hebt???
donderdag 15 juli 2010 om 11:33
Ik heb ook iets dergelijks gehad, dat ik steeds terug moest komen. Uiteindelijk ging het van elke drie maanden, naar tweejaarlijks naar jaarlijks en nu, na vijf jaar jaarlijks kan ik weer elke drie jaar.
En eigenlijk was ik liever jaarlijks blijven gaan. Ik ga liever voor een uitstrijkje dan naar de tandarts, stelt toch geen ruk voor?
En eigenlijk was ik liever jaarlijks blijven gaan. Ik ga liever voor een uitstrijkje dan naar de tandarts, stelt toch geen ruk voor?
donderdag 15 juli 2010 om 11:36
*sarcastische modus aan*
He wat vervelend. Een afwijkend uitstrijkje hebben en dan willen ze dat nog in de gaten houden ook. Bahbah, ik zou ze aanklagen.
*sarcastische modus uit*
Je kunt ervoor kiezen om niet meer te gaan, maar dan niet gaan zeiken als het uiteindelijk toch verkeerd blijkt te zijn en je er (te) laat bij bent.
*schud hoofd over zoveel domheid*
He wat vervelend. Een afwijkend uitstrijkje hebben en dan willen ze dat nog in de gaten houden ook. Bahbah, ik zou ze aanklagen.
*sarcastische modus uit*
Je kunt ervoor kiezen om niet meer te gaan, maar dan niet gaan zeiken als het uiteindelijk toch verkeerd blijkt te zijn en je er (te) laat bij bent.
*schud hoofd over zoveel domheid*
MILF in the making 
donderdag 15 juli 2010 om 11:46
Ik kan me wel voorstellen dat wanneer je telkens gecontroleerd wordt maar behalve de uitslag geen info krijgt, behalve dan dat je relatie snel weer gecontroleerd wordt je wel een beetje een proefkonijn gaat voelen.
Jij moet zelf informatie vragen, vragen wat de procedures zijn bij zo'n uitslag, wat de volgende stappen zijn etc. Want kennelijk is jouw arts uit zichzelf niet zo scheutig met info.
Maar goed, je vraagt ook "Wat zou ik kunnen vragen?". Nou vraag dan eens wat er de komende jaren gaat gebeuren als je volgende uitslag pap 1 is, pap2 of pap3a of pap3b, etc. En als iets je in die procedure onduidelijk is vraag dan om uitleg waarom dit of dat moet gebeuren. Zo kun je je beter voorbereiden en krijg je weer een beetje het gevoel grip op de situatie te krijgen. Daar moet je dus wel zelf voor zorgen, jij bent verantwoordelijk voor je eigen lijf en emoties.
Jij moet zelf informatie vragen, vragen wat de procedures zijn bij zo'n uitslag, wat de volgende stappen zijn etc. Want kennelijk is jouw arts uit zichzelf niet zo scheutig met info.
Maar goed, je vraagt ook "Wat zou ik kunnen vragen?". Nou vraag dan eens wat er de komende jaren gaat gebeuren als je volgende uitslag pap 1 is, pap2 of pap3a of pap3b, etc. En als iets je in die procedure onduidelijk is vraag dan om uitleg waarom dit of dat moet gebeuren. Zo kun je je beter voorbereiden en krijg je weer een beetje het gevoel grip op de situatie te krijgen. Daar moet je dus wel zelf voor zorgen, jij bent verantwoordelijk voor je eigen lijf en emoties.
donderdag 15 juli 2010 om 11:56
Eerlijk gezegd ben ik, nadat ik ben behandeld voor een PAP3b/CIN2, nog steeds dankbaar voor elke keer dat ik terug mag komen voor een uitstrijkje.
Nee, ik lig daar niet voor m'n lol, maar ik heb toendertijd me best een beetje zorgen gemaakt en elke (extra) kans dat nu bevestigd kan worden dat het goed is, neem ik graag aan.
En wat Vl43inder zegt, als dingen je onduidelijk zijn, zul je wel moeten vragen...
Nee, ik lig daar niet voor m'n lol, maar ik heb toendertijd me best een beetje zorgen gemaakt en elke (extra) kans dat nu bevestigd kan worden dat het goed is, neem ik graag aan.
En wat Vl43inder zegt, als dingen je onduidelijk zijn, zul je wel moeten vragen...
donderdag 15 juli 2010 om 12:15
Ik had pap 3B met CIN III. Elke drie maanden heen. En dat een jaar lang. Nu moet ik elk jaar heen. Gelukkig is het bij mij weer pap 1.
Hou toch op. Het gaat om je gezondheid hoor.
En als je informatie wilt moet je je mond open doen en vragen wat de bedoeling is.
En HPV is het Humaan Papiloma Virus. Het virus wat baarmoederhalskanker veroorzaakt. Daar kom je niet zomaar van af.
Dus dat heb je eerst gekregen en daarna pap 2. En als je niet wilt dat het een hoger cijfer wordt, en dus grotere kansen op kanker, moet je gewoon elk half jaar heen gaan. En verder niet zeuren. Of niet meer heen gaan en denken dat het allemaal wel goed komt.
Hou toch op. Het gaat om je gezondheid hoor.
En als je informatie wilt moet je je mond open doen en vragen wat de bedoeling is.
En HPV is het Humaan Papiloma Virus. Het virus wat baarmoederhalskanker veroorzaakt. Daar kom je niet zomaar van af.
Dus dat heb je eerst gekregen en daarna pap 2. En als je niet wilt dat het een hoger cijfer wordt, en dus grotere kansen op kanker, moet je gewoon elk half jaar heen gaan. En verder niet zeuren. Of niet meer heen gaan en denken dat het allemaal wel goed komt.
donderdag 15 juli 2010 om 12:35
quote:absoluteEinstein schreef op 15 juli 2010 @ 12:22:
In veel landen laten vrouwen ieder jaar een uitstrijkje doen. Wel of geen pap, gewoon voor de zekerheid.
In de VS vinden ze het maar raar en ongezond dat wij één keer in de vijf jaar gaan.Dat is toch eigenlijk ook zo? En het mag van mij ook wat eerder dan pas op je 30e. Ik weet wel dat ik voortaan elk jaar een uitstrijkje laat doen. Ik wil dit nooit meer mee maken. De stress en de schrik en vooral ook de zeer onverwachte ingreep die ik kreeg wil ik niet nog een keer.
In veel landen laten vrouwen ieder jaar een uitstrijkje doen. Wel of geen pap, gewoon voor de zekerheid.
In de VS vinden ze het maar raar en ongezond dat wij één keer in de vijf jaar gaan.Dat is toch eigenlijk ook zo? En het mag van mij ook wat eerder dan pas op je 30e. Ik weet wel dat ik voortaan elk jaar een uitstrijkje laat doen. Ik wil dit nooit meer mee maken. De stress en de schrik en vooral ook de zeer onverwachte ingreep die ik kreeg wil ik niet nog een keer.
donderdag 15 juli 2010 om 12:40
Even een vraagje: bij sommige van jullie lees ik dat je pap3 hebt gehad en nu weer op een lagere pap zit. Is er bij niemand een medische ingreep gedaan dan om dit terug te brengen ? Ik lees alleen maar over controles. Ik had ook pap3, maar bij mij is de rand van m'n baarmoederhals weggelaserd. daarna nog 1,5 jaar op controle, maar bleef allemaal keurig rustig. Nu weer gewoon 1 x in de 5 jaar.
donderdag 15 juli 2010 om 12:42
quote:absoluteEinstein schreef op 15 juli 2010 @ 12:22:
In veel landen laten vrouwen ieder jaar een uitstrijkje doen. Wel of geen pap, gewoon voor de zekerheid.
In de VS vinden ze het maar raar en ongezond dat wij één keer in de vijf jaar gaan.In Ierland is het eens per drie jaar. Nou ja, je mag gerust elk jaar, maar dan is het voor eigen rekening (niet duur trouwens, ¤25).
In veel landen laten vrouwen ieder jaar een uitstrijkje doen. Wel of geen pap, gewoon voor de zekerheid.
In de VS vinden ze het maar raar en ongezond dat wij één keer in de vijf jaar gaan.In Ierland is het eens per drie jaar. Nou ja, je mag gerust elk jaar, maar dan is het voor eigen rekening (niet duur trouwens, ¤25).
donderdag 15 juli 2010 om 12:46
quote:Passievruchtje schreef op 15 juli 2010 @ 12:40:
Even een vraagje: bij sommige van jullie lees ik dat je pap3 hebt gehad en nu weer op een lagere pap zit. Is er bij niemand een medische ingreep gedaan dan om dit terug te brengen ? Ik lees alleen maar over controles. Ik had ook pap3, maar bij mij is de rand van m'n baarmoederhals weggelaserd. daarna nog 1,5 jaar op controle, maar bleef allemaal keurig rustig. Nu weer gewoon 1 x in de 5 jaar.Ik heb toen een lisexcisie gehad, ook rand baarmoederhals.
Even een vraagje: bij sommige van jullie lees ik dat je pap3 hebt gehad en nu weer op een lagere pap zit. Is er bij niemand een medische ingreep gedaan dan om dit terug te brengen ? Ik lees alleen maar over controles. Ik had ook pap3, maar bij mij is de rand van m'n baarmoederhals weggelaserd. daarna nog 1,5 jaar op controle, maar bleef allemaal keurig rustig. Nu weer gewoon 1 x in de 5 jaar.Ik heb toen een lisexcisie gehad, ook rand baarmoederhals.
donderdag 15 juli 2010 om 13:28
Bedankt allemaal! Sommige reacties heb ik echt wel wat aan 
@Marije: goeie vraag! Ik ben er inderdaad mentaal meer mee bezig dan ik zou willen. De weken tussen het uitstrijkje en de uitslag zit ik toch best in spanning. En in de weken voordat ik weer naar de gynae "mag" slaap ik wat minder goed. Waarschijnlijk komt daar ook mijn frustratie vandaan.
Begrijp me goed: natuurlijk vind ik mijn gezondheid belangrijk en ben ik blij dat de mogelijkheid wordt geboden om dit regelmatig in de gaten te houden!
Ik ga mijn best doen om meer te vragen. Maar als ik daar ben wil ik eigenlijk zo snel mogelijk weer weg!
@Marije: goeie vraag! Ik ben er inderdaad mentaal meer mee bezig dan ik zou willen. De weken tussen het uitstrijkje en de uitslag zit ik toch best in spanning. En in de weken voordat ik weer naar de gynae "mag" slaap ik wat minder goed. Waarschijnlijk komt daar ook mijn frustratie vandaan.
Begrijp me goed: natuurlijk vind ik mijn gezondheid belangrijk en ben ik blij dat de mogelijkheid wordt geboden om dit regelmatig in de gaten te houden!
Ik ga mijn best doen om meer te vragen. Maar als ik daar ben wil ik eigenlijk zo snel mogelijk weer weg!
vrijdag 16 juli 2010 om 11:40
Die spanning is logisch. Je kunt zelf niet inschatten hoe het gaat. Toch denk ik dat je minder spanning zou hebben, als je weet wat er gebeurd als dit, als dan. Dus dat je weet, wat voor stappen er genomen zouden worden als het pap3 zou worden. En als je weet wat Pap2 nou eigenlijk betekend. Is het "blijven we in de gaten houden", of "wow, hier moeten we echt op letten". Snap je wat ik bedoel? Kennis kan relativerend werken.
Kun je je vragen van tevoren stellen, of als je met je benen wijd al op de stoel ligt? Dit maakt natuurlijk ook nogal verschil, of je je in een kwetsbare positie bevindt.
Schrijf al je vragen eens op en vraag om een telefonisch consult of om een afspraak voor deze vragen, zonder meteen een uitstrijkje. Laat je goed informeren, dat zou een deel van de spanning (angst) weg kunnen nemen.
En een uitstrijkje is nooit een feest, maar het is gelukkig ook snel voorbij.
Kun je je vragen van tevoren stellen, of als je met je benen wijd al op de stoel ligt? Dit maakt natuurlijk ook nogal verschil, of je je in een kwetsbare positie bevindt.
Schrijf al je vragen eens op en vraag om een telefonisch consult of om een afspraak voor deze vragen, zonder meteen een uitstrijkje. Laat je goed informeren, dat zou een deel van de spanning (angst) weg kunnen nemen.
En een uitstrijkje is nooit een feest, maar het is gelukkig ook snel voorbij.
vrijdag 16 juli 2010 om 19:18
Hier ook 3B met CIN III en een lisexcisie. Ik ben erg blij dat ik zo goed in de gaten gehouden ben (tijdens zwangerschap, elke maand controle, maar was zo blij dat er regelmatig naar gekeken werd!) en ben nu heel nieuwsgierig naar september. Dan mag ik voor het eerste uitstrijkje na de behandeling. Hopen dat alles goed is.
Jouw negatieve manier van kijken kan ik dus niet delen, al snap ik ook wel dat er leukere dingen zijn om te doen...
Jouw negatieve manier van kijken kan ik dus niet delen, al snap ik ook wel dat er leukere dingen zijn om te doen...
