Van me af praten. Heb geen Bof en voel me flut

Dacht ik eergister nog dat ik de Bof had, blijkt het heel wat anders te zijn. Het is Erysipelas. Een vorm van wondroos en blijkbaar bij mijn oor begonnen. Ik heb voor het eerst in mijn leven Penicilline. En een dikke ook. Maar het moet. Ik ben er geen voorstander van zei ik tegen de huisarts en wil dat alleen als er echt geen andere uitweg meer is. Dat was dus 'nu' zei de dokter. Of het niet doen, nog een week doorlopen, en een gratis 10-daags all inclusive verblijf in het ziekenhuis aan het infuus.



En het doet zeer. Mijn hele gezicht is vervormd inmiddels. Het gaat wel weer over en ik word gewoon weer beter, maar toch. Ik voel me beroerd. En dan komt vriend eindelijk thuis, dacht ik me een beetje te kunnen laten vertroetelen, heeft hij een 'griepje' (voor het eerst sinds 12 jaar) en heeft ie letterlijk gezegd dat hij zich waarschijnlijk veel zieker voelde dan ik deed. En dus ben ik dit weekend gewoon boodschappen gaan doen, en heb ik gewoon de was gedaan, want wat ik heb is besmettelijk vooral voor mezelf. Elke dag het beddengoed dus weer schoon.



En een man met de griep? Dat geld dus ook voor mijn vent. Al had ik de builenpest gehad had dat nog in het niet gevallen bij zijn enorm nare gezondheid. Hij stond zelfs 's nachts naast me om me te vragen appelsap voor hem te halen. Want hij was zo ziekjes. Ik had hem hoger zitten. Zucht....



Hij is nu weer aan de beterende hand. En ik ben aan het eind van mijn Latijn. En een beetje geflipt vanmiddag omdat hij vroeg of ik even brood wilde halen want hij was nog niet helemaal zo lekker en ik had nu toch geen koorts? Alsof ik me fijn voel met zwarte diarree als water en maagkrampen dankzij de medicijnen en alsof ik graag met dit hoofd naar de supermarkt wil. De ontstekingsbulten verdwijnen en vormen inmiddels grote vochtzakken onder mijn hoofd/bij mijn nek. En dat doet ook weer zeer. En mijn oor is zo gezwollen dat ik er nog steeds niks mee hoor.



Voor de vorm even de foto's hieronder van 'mijn' gesteldheid. Ik voel me rot en ik kan wel janken op het moment. En dat ga ik misschien wel doen ook.





Kutvakantie.

Toch vraag ik me af waar dat dan vandaan komt bij die mannen. Dat moet toch ergens ontstaan?

quote:Exces schreef op 21 december 2014 @ 22:09:

Nouja, je kunt het ook van de positieve kant bekijken he. Je vriend houdt overduidelijk van je binnenkant en rent niet weg voor een vervormde buitenkant. Voor hetzelfde geld had ie hier een topic geopend met `Help, mijn vriendin is vervormd, wat nu?`

Dat is omdenken in een heel zuivere vorm! Ik ga er nu echt in. Dank voor de lach weer!

Nee joh de foto's heb ik al weer weggehaald! Vandaag weer iets beter. Het rood is weg, de buitenste oorschelp is normaal, de binnenste nog niet. Oh ja, en dus weer meer vocht onder de kin. Maar er zit echt progressie in. De zieke man is niet ziek meer maar heeft nu 'hoofdpijn'. Voor het eerst in de 46 jaar dat ie leeft heb ik hem zover dat hij een paracetamolletje heeft geslikt. Dat doet ie nooit want hij slikt geen 'rotzooi' en je weet noot wat voor nare dingen dat op de langere termijn doet want niet 'puur natuur'. Anyhow, laten we kijken wat dat doet.