Gezondheid
alle pijlers
Verdrietig
zondag 31 mei 2020 12:11
Blech zit niet lekker in mijn velletje. Blok in mijn maag die er niet uit wil. Huilerig. Jak! Voel mij alleen, eenzaam....kutgevoel. Ik ben nu een jaar alleen. Sinds 5 maanden officieel gescheiden (mijn eigen keus, kom uit een gewelddadige relatie). Afgelopen jaar was hectisch, veel regelingen etc. Nu in de rust. Alles is geregeld. Heb weer werk, omgangsregeling loopt, huisje is klaar...heb hier een heerlijk plekje. Dochter vind het hier leuk, heeft veel vriendinnetjes. Nu ik nog. Mijn sociale leven is vrijwel niks. Heb vriendinnen maar zie of hoor weinig van hun. (Wonen in de stad) Moet vaak van mijn kant komen. Ik weet wel zij hebben een partner, kids, werk dus druk druk. Ik ben van een stad naar een dorp verhuisd. Ik mag hier graag wonen, ben een buitenmens. Maar merk ook dat ik mij alleen voel hier. Veel (getrouwde) stellen hier, weinig alleenstaanden. Eerder had ik genoeg aan alleen een praatje met de buren, nu merk ik dat ik mij daardoor alleen maar meer alleen ga voelen. Ik ben best wel een einzelgänger maar om nou altijd alleen te zijn?
Ik merk dat ik op het moment toch ook wel weer bezig ben met mijn scheiding, dingen komen omhoog van wat er allemaal is gebeurd. En nu, eerste pinksterdag.... in de winkel, veel stellen die spullen in hun mandje gooien om te bbq en. Dan voel ik mij extra alleen. (Ik heb wel eens voorgesteld aan een “vrienden” groepje van kunnen hier wel ff gezellig zitten maar daar word wel enthousiast op gereageerd maar geen concrete plannen op gemaakt want dan kan die niet, dan de andere niet) Dit had ik nog nooit eerder, vond het heerlijk alleen. Maar voel mij nu zo verdrietig. Denk dat ik zo maar ff eind met mijn honden ga wandelen en huis ga poetsen.
Herkenbaar??? Sorry wil niet klagen, is een prachtige dag maar hoop dat nu ik dit zo neer gezet heb, dat ik het gevoel ff kwijt raak.
Ik merk dat ik op het moment toch ook wel weer bezig ben met mijn scheiding, dingen komen omhoog van wat er allemaal is gebeurd. En nu, eerste pinksterdag.... in de winkel, veel stellen die spullen in hun mandje gooien om te bbq en. Dan voel ik mij extra alleen. (Ik heb wel eens voorgesteld aan een “vrienden” groepje van kunnen hier wel ff gezellig zitten maar daar word wel enthousiast op gereageerd maar geen concrete plannen op gemaakt want dan kan die niet, dan de andere niet) Dit had ik nog nooit eerder, vond het heerlijk alleen. Maar voel mij nu zo verdrietig. Denk dat ik zo maar ff eind met mijn honden ga wandelen en huis ga poetsen.
Herkenbaar??? Sorry wil niet klagen, is een prachtige dag maar hoop dat nu ik dit zo neer gezet heb, dat ik het gevoel ff kwijt raak.
zondag 31 mei 2020 12:15
Heeft jouw dorp geen Facebook-pagina waar je eens een oproepje op kunt zetten? Dan kun je misschien wat nieuwe contacten in de buurt opdoen. Je kunt ook laagdrempelig beginnen en bijvoorbeeld eens vragen of iemand je de leukste plekjes voor een wandeling met de hond wil laten zien oid, dat komt wat minder “op zoek” over.
zondag 31 mei 2020 12:17
Dat is volkomen logisch dat je je zo voelt! Zo’n scheiding is niet niks ook al was het dan misschien een gewelddadige relatie, dat wil niet zeggen dat je niet iets of iemand kan missen en je je dan alleen voelt. Ook na een scheiding maak je een rouwperiode door, en daar hoort nou eenmaal verdriet een eenzaamheid bij. Dat komt vast wel weer goed, maar heeft ook tijd nodig! Het is wel jammer de je vrienden er zo weinig rekening mee houden, natuurlijk hebben zij ook eigen gezin en werk en drukdrukdruk, maar het zou ook heel fijn zijn dat ze eens rekening met je houden en dat mag je ook gerust aangeven!
Probeer inderdaad wat leuks te doen en je gedachten te verzetten. Hoop dat een lekkere wandeling met de honden een beetje helpt!
Probeer inderdaad wat leuks te doen en je gedachten te verzetten. Hoop dat een lekkere wandeling met de honden een beetje helpt!
zondag 31 mei 2020 12:20
Ik meng mij zeker wel in het dorpsgebeuren maar merk toch dat ik er wat lastiger tussen kom. Meesten wonen hier al vanaf kind. Waardoor groepen/vriendschappen al zijn gevormd. Vind het lastig om mij daar tussen te “wringen”.Nummer*Zoveel schreef: ↑31-05-2020 12:15Heeft jouw dorp geen Facebook-pagina waar je eens een oproepje op kunt zetten? Dan kun je misschien wat nieuwe contacten in de buurt opdoen. Je kunt ook laagdrempelig beginnen en bijvoorbeeld eens vragen of iemand je de leukste plekjes voor een wandeling met de hond wil laten zien oid, dat komt wat minder “op zoek” over.
zondag 31 mei 2020 12:25
Stilte na de storm. Je vaarwater is eindelijk wat rustiger en dan is er plots ruimte voor wat goed en fijn voor je is en dat gemis kan keihard toeslaan. Ik hoop dat je stapje voor stapje weer een fijn, gebalanceerd sociaal leven vindt. 
Goed dat je het even van je afschrijft en afleiding zoekt. Vergeet niet om straks ook trots op jezelf te zijn dat je vandaag weer goed voor jezelf gezorgd hebt!
Goed dat je het even van je afschrijft en afleiding zoekt. Vergeet niet om straks ook trots op jezelf te zijn dat je vandaag weer goed voor jezelf gezorgd hebt!
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
zondag 31 mei 2020 12:25
Heeft jou dorp geen verenigingsleven? Sportclub?
Als je je ergens bij kunt aansluiten leer je mensen vanzelf beter kennen.
Dat je je nu eenzaam en verdrietig voelt lijkt me eigenlijk logisch. Eerst de ellende van een nare relatie, dan de drukte van je leven weer op orde brengen. Nu is er eindelijk ruimte om te voelen en te gaan verwerken. Succes, het komt goed.
Als je je ergens bij kunt aansluiten leer je mensen vanzelf beter kennen.
Dat je je nu eenzaam en verdrietig voelt lijkt me eigenlijk logisch. Eerst de ellende van een nare relatie, dan de drukte van je leven weer op orde brengen. Nu is er eindelijk ruimte om te voelen en te gaan verwerken. Succes, het komt goed.
zondag 31 mei 2020 12:39
Heel normale gevoelens! Voel jezelf niet slecht dat je een dipje hebt, dat hoort bij het verwerkingsproces. En juist die slechte dagen zijn een teken dat het weer langzaam beter wordt, al klinkt dat paradoxaal. Sta jezelf je gevoelens toe en wees vandaag eens extra lief voor jezelf.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
zondag 31 mei 2020 12:58
Ik heb niets toe te voegen aan de goede tips die hier voorbij komen maar kan je wel zeggen dat jouw gevoel normaal en herkenbaar is.
Het verdient een pluim dat je het heft in handen hebt genomen en de stap hebt gezet om een punt achter je slechte huwelijk te zetten, jij komt er wel.
Zelf had/heb ik er als single wel voor gekozen om in een stad te wonen.
Het verdient een pluim dat je het heft in handen hebt genomen en de stap hebt gezet om een punt achter je slechte huwelijk te zetten, jij komt er wel.
Zelf had/heb ik er als single wel voor gekozen om in een stad te wonen.
zondag 31 mei 2020 13:21
Ik stond te kort ingeschreven om in aanmerking te komen voor een woning in de stad. Het huis hier in het dorp bevalt goed, het dorp ook wel. Ik denk dat dit gewoon een gevoel is vanuit mijzelf. Ik ben nu druk aan het poetsen, muziek aan. Misschien verjaagt dat mijn kutgevoel wel.Attraverso schreef: ↑31-05-2020 12:58Ik heb niets toe te voegen aan de goede tips die hier voorbij komen maar kan je wel zeggen dat jouw gevoel normaal en herkenbaar is.
Het verdient een pluim dat je het heft in handen hebt genomen en de stap hebt gezet om een punt achter je slechte huwelijk te zetten, jij komt er wel.
Zelf had/heb ik er als single wel voor gekozen om in een stad te wonen.
zondag 31 mei 2020 14:03
Ik vind het niet heel raar dat je je nu ff k.. voelt ondanks dat je nu in rustiger vaarwater zit. Het is ook niet niks het hectische jaar dat je gehad hebt.
Alles heeft tijd nodig.
Geef de honden maar een lekkere lange wandeling en flink poetsen wil ook nog wil eens helpen.
Ik had mezelf verheugd op een lang weekend vrij ná een drukke periode, en nu vraag ik me af hoe ik deze zondagen door moet komen
Alles heeft tijd nodig.
Geef de honden maar een lekkere lange wandeling en flink poetsen wil ook nog wil eens helpen.
Ik had mezelf verheugd op een lang weekend vrij ná een drukke periode, en nu vraag ik me af hoe ik deze zondagen door moet komen
zondag 31 mei 2020 16:24
Als je leven altijd vol met drama heeft gezeten kan het als dit wegvalt inderdaad leeg aanvoelen. Je maakt de denkfout dat dit dan ook ‘loos’ moet zijn en zoekt opnieuw opvulling (afleiding) van buiten. Buren, vrienden, gaan dit gat nooit opvullen totdat je zelf inziet dat het leven ook gewoon saai kan zijn en dat zelf weet vorm te geven. Die stelletjes die nu erop uitgaan moet je ook niet zoveel romantiseren. Neem het met een korreltje zout, veel relaties zijn helemaal niet (zo) perfect of leuk als jij er van maakt.
Ga op zoek naar wat je zelf leuk vindt zonder dat daar weer iemand van buiten voor nodig is die geen tijd of zin heeft. Maak je niet (weer) afhankelijk van een ander. Zoek een leuke koffietent-wijnbar uit waar vast personeel loopt, zodat zij je kennen en je daar prima alleen naar toe kan als je je verveelt. Wees creatief en zoek het niet in cliches die je alleen maar verdrietig maken.
Ga op zoek naar wat je zelf leuk vindt zonder dat daar weer iemand van buiten voor nodig is die geen tijd of zin heeft. Maak je niet (weer) afhankelijk van een ander. Zoek een leuke koffietent-wijnbar uit waar vast personeel loopt, zodat zij je kennen en je daar prima alleen naar toe kan als je je verveelt. Wees creatief en zoek het niet in cliches die je alleen maar verdrietig maken.
