Gezondheid
alle pijlers
waarschijnlijk longkanker
vrijdag 1 maart 2013 om 02:18
De titel zegt het al. Een vlekje op mijn longen. Ik was niet bijster ongerust en ben dus gewoon alleen naar de longarts gegaan voor de uitslag van de ct-scan. Maar dat viel even tegen. U kunt zich vergissen zei ik tegen de arts. Hij keek me begripvol aan en zei, ja dat zou kunnen. Maar voorlopig dus al 3 onderzoeken voor de boeg. Mri, pet-scan en een long-of leverpunctie. Als het niet uitgezaaid is kunnen ze een stuk van mijn long afhalen anders niet en wordt het een levenrekkende behandeling. Hij wond er geen doekjes om die lieve dokter en ineens ziet mijn toekomst er heel anders uit. Volgende week gaat het feest beginnen.
odi et amo
maandag 4 maart 2013 om 14:09
quote:isabon schreef op 03 maart 2013 @ 23:44:
Ik ben 43... ook gerookt (dom)
De scan is pas de 13de (kreeg ik vandaag een brief van) en naast die brief lag een brief van mijn wer. Per 1 september heb ik geen werk meer. Ik wist dat het eraan kam, maar hoopte op volgend jaar...
Ja hoor lekker allemaal tegelijk....
Bij mij is nog niets definitief vastgesteld, maar de vermoedens zijn er...
Lamaatje, hoe gaat het nu?
Ik ga ook alleen naar de onderzoeken. Mijn man werkt en daarbij word ik nerveus als ik weet dat hij lang zit te wachten.
Ik moet nu steeds wel veel oppas regelen voor mijn dochtertje. Ze is bijna 8 en ik neem haar uiteraard niet mee naar het ziekenhuis.
Op zich gaat het wel goed hoor. Het is toch afwachten allemaal.
Ik wordt er niet zenuwachtig van als mijn man moet wachten, maar sommige onderzoeken kan ik best alleen af en ik vind het voor hem vooral tijdverspilling. Als ik zelf moet wachten neem ik mijn tablet mee of ik ga lekker sokken breien.
Dit geldt niet voor alle onderzoeken hoor. Als er een afspraak met de specialist is dan gaan we natuurlijk met z'n tweeen en die punctie is zoals ergens al geschreven een heel vervelend onderzoek en dan gaat hij ook mee. Je moet nadien dan een paar uur op bed blijven liggen en mag er zelfs niet af om te plassen.
Dan is het toch wel fijn als je met z'n tweeen kunt verzuchten dat het toch wel erg lang duurt.
43 jaar is ook nog heel erg jong. Had je klachten of is het net als bij mij per toeval ontdekt?
Ik voel me niet schuldig over het roken al hoewel ik zeker weet dat
dat het van het roken is. Kanker op een andere plaats zou ik niet zo gauw met roken in verband brengen, maar deze wel. 90% van de mensen die longkanker krijgen hebben gerookt, dus dat verhaal lijkt me heel duidelijk.
Wel ben ik blij dat ik al gestopt ben, want daar was ik altijd bang voor. Stel ik word ziek (had bijv. ook een hart of vaatziekte kunnen zijn)en dan bij al die ellende moet je ook nog stoppen met roken.
Die berg heb ik dus nu al gehad.
En ja twee maanden geleden hier mijn man ook zonder werk.
We komer er wel doorheen. Bij de pakken neerzitten heeft nog nooit iemand geholpen. Desnoods verhuizen we en in pricipe hebben we niet zoveel nodig.
Ik ben 43... ook gerookt (dom)
De scan is pas de 13de (kreeg ik vandaag een brief van) en naast die brief lag een brief van mijn wer. Per 1 september heb ik geen werk meer. Ik wist dat het eraan kam, maar hoopte op volgend jaar...
Ja hoor lekker allemaal tegelijk....
Bij mij is nog niets definitief vastgesteld, maar de vermoedens zijn er...
Lamaatje, hoe gaat het nu?
Ik ga ook alleen naar de onderzoeken. Mijn man werkt en daarbij word ik nerveus als ik weet dat hij lang zit te wachten.
Ik moet nu steeds wel veel oppas regelen voor mijn dochtertje. Ze is bijna 8 en ik neem haar uiteraard niet mee naar het ziekenhuis.
Op zich gaat het wel goed hoor. Het is toch afwachten allemaal.
Ik wordt er niet zenuwachtig van als mijn man moet wachten, maar sommige onderzoeken kan ik best alleen af en ik vind het voor hem vooral tijdverspilling. Als ik zelf moet wachten neem ik mijn tablet mee of ik ga lekker sokken breien.
Dit geldt niet voor alle onderzoeken hoor. Als er een afspraak met de specialist is dan gaan we natuurlijk met z'n tweeen en die punctie is zoals ergens al geschreven een heel vervelend onderzoek en dan gaat hij ook mee. Je moet nadien dan een paar uur op bed blijven liggen en mag er zelfs niet af om te plassen.
Dan is het toch wel fijn als je met z'n tweeen kunt verzuchten dat het toch wel erg lang duurt.
43 jaar is ook nog heel erg jong. Had je klachten of is het net als bij mij per toeval ontdekt?
Ik voel me niet schuldig over het roken al hoewel ik zeker weet dat
dat het van het roken is. Kanker op een andere plaats zou ik niet zo gauw met roken in verband brengen, maar deze wel. 90% van de mensen die longkanker krijgen hebben gerookt, dus dat verhaal lijkt me heel duidelijk.
Wel ben ik blij dat ik al gestopt ben, want daar was ik altijd bang voor. Stel ik word ziek (had bijv. ook een hart of vaatziekte kunnen zijn)en dan bij al die ellende moet je ook nog stoppen met roken.
Die berg heb ik dus nu al gehad.
En ja twee maanden geleden hier mijn man ook zonder werk.
We komer er wel doorheen. Bij de pakken neerzitten heeft nog nooit iemand geholpen. Desnoods verhuizen we en in pricipe hebben we niet zoveel nodig.
odi et amo
maandag 4 maart 2013 om 16:40
Rot voor je Lamaatje, en natuurlijk ook voor Isabon. Het zit jullie, zacht gezegd, helemaal niet mee...
Als je alles van tevoren wist, zou je heel veel anders doen, en gedane zaken nemen geen keer. Ik ben nu 6,5 jaar gestopt met roken, maar ik kan er ook wel iets van hebben opgelopen. Heb lang gerookt. Het heeft geen zin om je er nu nog druk om te maken.
Ik wens jullie allebei heel veel sterkte, en ik hoop toch echt op beterschap voor beiden...
Als je alles van tevoren wist, zou je heel veel anders doen, en gedane zaken nemen geen keer. Ik ben nu 6,5 jaar gestopt met roken, maar ik kan er ook wel iets van hebben opgelopen. Heb lang gerookt. Het heeft geen zin om je er nu nog druk om te maken.
Ik wens jullie allebei heel veel sterkte, en ik hoop toch echt op beterschap voor beiden...
dinsdag 5 maart 2013 om 13:27
Isabon, jij ook al werk-problemen erbij! Alsof gezondheidsproblemen alleen niet al genoeg is!
Krijgt je dochtertje wat mee van alle spanningen? Hebben jullie haar verteld wat er speelt? Ik merkte aan mijn dochter, toen wij net slecht nieuws hadden gekregen, maar we nog niet helemaal zeker wisten wat de status van dat nieuws was, dat ze helemaal in de war was. En dat terwijl we haar eigenlijk nog niet echt iets verteld hadden omdat het nog zo onzeker was, ze pikte onze spanning gewoon op. We hebben uiteindelijk dus vrij snel wel informatie gegeven en wat boekjes voor haar gekocht over zieke moeders en over verdriet, zodat ze het op haar eigen manier een plekje kon geven.
Bij mij zijn de vooruitzichten trouwens wel een stuk rooskleuriger, ondanks dat de ziekte zelf wel levensbedreigend is. Er zijn behandelingen en ik heb begrepen dat in mijn specifieke geval de kans op overlijden relatief klein is. (Niet dat je dan niet geschrokken bent, of bang, maar het is toch anders dan wanneer de kans juist groot is.)
Nogmaals veel sterkte allebei! Ik houd het topic in de gaten, hopelijk hebben jullie snel wat meer duidelijkheid en ik duim op dat front voor positieve berichten!
Krijgt je dochtertje wat mee van alle spanningen? Hebben jullie haar verteld wat er speelt? Ik merkte aan mijn dochter, toen wij net slecht nieuws hadden gekregen, maar we nog niet helemaal zeker wisten wat de status van dat nieuws was, dat ze helemaal in de war was. En dat terwijl we haar eigenlijk nog niet echt iets verteld hadden omdat het nog zo onzeker was, ze pikte onze spanning gewoon op. We hebben uiteindelijk dus vrij snel wel informatie gegeven en wat boekjes voor haar gekocht over zieke moeders en over verdriet, zodat ze het op haar eigen manier een plekje kon geven.
Bij mij zijn de vooruitzichten trouwens wel een stuk rooskleuriger, ondanks dat de ziekte zelf wel levensbedreigend is. Er zijn behandelingen en ik heb begrepen dat in mijn specifieke geval de kans op overlijden relatief klein is. (Niet dat je dan niet geschrokken bent, of bang, maar het is toch anders dan wanneer de kans juist groot is.)
Nogmaals veel sterkte allebei! Ik houd het topic in de gaten, hopelijk hebben jullie snel wat meer duidelijkheid en ik duim op dat front voor positieve berichten!
dinsdag 5 maart 2013 om 20:40
Lamaatje en Isabon; ik kan me goed voorstellen hoe jullie je moeten voelen. Ben zelf ook ziek (vorig jaar is borstkanker geconstateerd en inmiddels heb ik chemo en operatie gehad; bestralingen beginnen waarschijnlijk volgende week) en kort daarvoor werd ook mijn contract niet verlengd... Ik heb zelf ook wel eens uitgeroepen of het ziek-zijn al niet genoeg is. Ook herken ik de spanningen voor de pet-scan; die is bij mij kort na het ontdekken van de ziekte gemaakt en ik moest een week op de uitslag wachten: zenuwslopend! Gelukkig was er niets op te zien, maar bij ieder pijntje denk ik al dat ze het vast over het hoofd gezien hebben.
En wat Lamaatje eerder ook al zei: het is net of het niet over jezelf gaat maar over iemand anders. Dat gevoel heb ik zo nu en dan nog steeds.
Ik hoop voor jullie allemaal dat - mocht het inderdaad om kanker gaan - jullie goed behandeld kunnen worden en ik wil jullie ook veel sterkte wensen de komende tijd!
En wat Lamaatje eerder ook al zei: het is net of het niet over jezelf gaat maar over iemand anders. Dat gevoel heb ik zo nu en dan nog steeds.
Ik hoop voor jullie allemaal dat - mocht het inderdaad om kanker gaan - jullie goed behandeld kunnen worden en ik wil jullie ook veel sterkte wensen de komende tijd!
dinsdag 5 maart 2013 om 22:00
Dank je wel Fleur.
Morgen de pet-scan en de dag daarna de mri.
Ik weet niet zo goed wat ik er van denken moet allemaal. De vorige keer ging ik met een redelijk onschuldig gevoel naar de afspraak met de longarts. De volgende afspraak over de uitslag van de scans is volgende week maandag. Ondanks mijn eerde idee om me pas zorgen te gaan maken als het nodig is lijkt me niet verstandig om nu al te optimistisch tegen de zaak aan te kijken. Soms betrap ik mezelf op stel-dat gedachten. Stel dat ik bijvoorbeeld e boodschap krijg dat ik nog anderhalf jaar heb.
Wat ga ik dan doen met deze wetenschap. Ga ik me erbij neerleggen dat de artsen het wel weten en volgens deze diagnose leven of ga ik lekker struisvogelen met de gedachte dat je pas dood bent als je niet meer ademt en de wonderen de
wereld nog niet uit zijn. Ik heb eigenlijk geen idee wat de uitslag zal zijn, dus laat staan dat ik kan voorspellen hoe ik er op ga reageren. Je bent er zo droog over zei mijn collega. Iemand noiemnde het hier ook al. Maar ik weet nog niets zeker. Volgende week zal ik het zeker weten. Wat voor soort, in welk stadium en of er uitzaaiingen zijn.
Het is wel leuk om eens bedenken wat ik nog met mijn leven zou willen als inderdaad zou blijken dat ik niet zoveel tijd meer heb. En gek, ik heb geen idee. Geen speciale dingen geloof ik,
alleen maar genieten en misschien een reis naar Noorwegen in de winter. We zijn nu pas naar het Zwarte woud geweest waar ook sneeuw lag. Zo mooi. Verder wil ik nog een heleboel sokken breien en waarschijnlijk wat borduren. Pizza eten.
Ik kan heel erg genieten van simpele dingen.
Morgen de pet-scan en de dag daarna de mri.
Ik weet niet zo goed wat ik er van denken moet allemaal. De vorige keer ging ik met een redelijk onschuldig gevoel naar de afspraak met de longarts. De volgende afspraak over de uitslag van de scans is volgende week maandag. Ondanks mijn eerde idee om me pas zorgen te gaan maken als het nodig is lijkt me niet verstandig om nu al te optimistisch tegen de zaak aan te kijken. Soms betrap ik mezelf op stel-dat gedachten. Stel dat ik bijvoorbeeld e boodschap krijg dat ik nog anderhalf jaar heb.
Wat ga ik dan doen met deze wetenschap. Ga ik me erbij neerleggen dat de artsen het wel weten en volgens deze diagnose leven of ga ik lekker struisvogelen met de gedachte dat je pas dood bent als je niet meer ademt en de wonderen de
wereld nog niet uit zijn. Ik heb eigenlijk geen idee wat de uitslag zal zijn, dus laat staan dat ik kan voorspellen hoe ik er op ga reageren. Je bent er zo droog over zei mijn collega. Iemand noiemnde het hier ook al. Maar ik weet nog niets zeker. Volgende week zal ik het zeker weten. Wat voor soort, in welk stadium en of er uitzaaiingen zijn.
Het is wel leuk om eens bedenken wat ik nog met mijn leven zou willen als inderdaad zou blijken dat ik niet zoveel tijd meer heb. En gek, ik heb geen idee. Geen speciale dingen geloof ik,
alleen maar genieten en misschien een reis naar Noorwegen in de winter. We zijn nu pas naar het Zwarte woud geweest waar ook sneeuw lag. Zo mooi. Verder wil ik nog een heleboel sokken breien en waarschijnlijk wat borduren. Pizza eten.
Ik kan heel erg genieten van simpele dingen.
odi et amo
dinsdag 5 maart 2013 om 22:11
quote:lamaatje schreef op 05 maart 2013 @ 22:00:
Dank je wel Fleur.
Morgen de pet-scan en de dag daarna de mri.
Ik weet niet zo goed wat ik er van denken moet allemaal. De vorige keer ging ik met een redelijk onschuldig gevoel naar de afspraak met de longarts. De volgende afspraak over de uitslag van de scans is volgende week maandag. Ondanks mijn eerde idee om me pas zorgen te gaan maken als het nodig is lijkt me niet verstandig om nu al te optimistisch tegen de zaak aan te kijken. Soms betrap ik mezelf op stel-dat gedachten. Stel dat ik bijvoorbeeld e boodschap krijg dat ik nog anderhalf jaar heb.
Wat ga ik dan doen met deze wetenschap. Ga ik me erbij neerleggen dat de artsen het wel weten en volgens deze diagnose leven of ga ik lekker struisvogelen met de gedachte dat je pas dood bent als je niet meer ademt en de wonderen de
wereld nog niet uit zijn. Ik heb eigenlijk geen idee wat de uitslag zal zijn, dus laat staan dat ik kan voorspellen hoe ik er op ga reageren. Je bent er zo droog over zei mijn collega. Iemand noiemnde het hier ook al. Maar ik weet nog niets zeker. Volgende week zal ik het zeker weten. Wat voor soort, in welk stadium en of er uitzaaiingen zijn.
Het is wel leuk om eens bedenken wat ik nog met mijn leven zou willen als inderdaad zou blijken dat ik niet zoveel tijd meer heb. En gek, ik heb geen idee. Geen speciale dingen geloof ik,
alleen maar genieten en misschien een reis naar Noorwegen in de winter. We zijn nu pas naar het Zwarte woud geweest waar ook sneeuw lag. Zo mooi. Verder wil ik nog een heleboel sokken breien en waarschijnlijk wat borduren. Pizza eten.
Ik kan heel erg genieten van simpele dingen.
Om dit soort dingen vind ik jou leuk
Sterkte met het wachten en de onderzoeken. En dat je nog maar heeeeeeeeeeel veeeeeeeeel sokken mag breien, dan (en pizza's eten)
Dank je wel Fleur.
Morgen de pet-scan en de dag daarna de mri.
Ik weet niet zo goed wat ik er van denken moet allemaal. De vorige keer ging ik met een redelijk onschuldig gevoel naar de afspraak met de longarts. De volgende afspraak over de uitslag van de scans is volgende week maandag. Ondanks mijn eerde idee om me pas zorgen te gaan maken als het nodig is lijkt me niet verstandig om nu al te optimistisch tegen de zaak aan te kijken. Soms betrap ik mezelf op stel-dat gedachten. Stel dat ik bijvoorbeeld e boodschap krijg dat ik nog anderhalf jaar heb.
Wat ga ik dan doen met deze wetenschap. Ga ik me erbij neerleggen dat de artsen het wel weten en volgens deze diagnose leven of ga ik lekker struisvogelen met de gedachte dat je pas dood bent als je niet meer ademt en de wonderen de
wereld nog niet uit zijn. Ik heb eigenlijk geen idee wat de uitslag zal zijn, dus laat staan dat ik kan voorspellen hoe ik er op ga reageren. Je bent er zo droog over zei mijn collega. Iemand noiemnde het hier ook al. Maar ik weet nog niets zeker. Volgende week zal ik het zeker weten. Wat voor soort, in welk stadium en of er uitzaaiingen zijn.
Het is wel leuk om eens bedenken wat ik nog met mijn leven zou willen als inderdaad zou blijken dat ik niet zoveel tijd meer heb. En gek, ik heb geen idee. Geen speciale dingen geloof ik,
alleen maar genieten en misschien een reis naar Noorwegen in de winter. We zijn nu pas naar het Zwarte woud geweest waar ook sneeuw lag. Zo mooi. Verder wil ik nog een heleboel sokken breien en waarschijnlijk wat borduren. Pizza eten.
Ik kan heel erg genieten van simpele dingen.
Om dit soort dingen vind ik jou leuk
Sterkte met het wachten en de onderzoeken. En dat je nog maar heeeeeeeeeeel veeeeeeeeel sokken mag breien, dan (en pizza's eten)
dinsdag 5 maart 2013 om 22:26
Bedankt voor alle steunbetuigingen
Ik had wel klachten, maar dat was steeds verhoging en heel erg moe. Geen gehoest ofzo.
Mijn dochtertje weet wel dat mama ziek is, maar ze beseft het niet. We hebben het woord kanker ook nog niet in de mond genomen. Want iedereen met kanker die ze kende is dood. Zelfs de kat.
Ik ga volgende week pas de CT PET scan in.
Beeldig en Lamaatje jullie ook veel sterkte.
Ik had wel klachten, maar dat was steeds verhoging en heel erg moe. Geen gehoest ofzo.
Mijn dochtertje weet wel dat mama ziek is, maar ze beseft het niet. We hebben het woord kanker ook nog niet in de mond genomen. Want iedereen met kanker die ze kende is dood. Zelfs de kat.
Ik ga volgende week pas de CT PET scan in.
Beeldig en Lamaatje jullie ook veel sterkte.
dinsdag 5 maart 2013 om 22:55
Lamaatje, heel veel sterkte morgen tijdens de onderzoeken!
Misschien heb je iets aan deze tip: als je gedachten af dwalen naar 'stel en wat als..' kan het je helpen om jezelf terug te roepen naar het heden. Zelf doe ik dat onder het hardop zeggen van: 'blijf in het hier en nu want morgen is het vast anders dan ik vermoed en op deze manier maak ik het nog erger voor me. Vandaag is nu, gisteren is geweest en morgen komt nog. Daarom blijf ik in het hier en nu, dit geeft kracht!' en dan diep inademen en lang uitademen.
Je kunt dit zo vaak doen als jij nodig hebt. En steeds als je gedachten dreigen om met jezelf op de loop te gaan kun je deze mantra weer herhalen.
----ik heb kanker gehad en had veel steun aan dit en nog als het soms weer spannend is, zoals vorig jaar toen alles erop wees dat de kanker terug was volgens de arts, pas ik het toe om me te helpen om de situatie aan te kunnen---
Meis, je kunt de situatie aan. Echt!
Knuffffffffffffff van mij
Misschien heb je iets aan deze tip: als je gedachten af dwalen naar 'stel en wat als..' kan het je helpen om jezelf terug te roepen naar het heden. Zelf doe ik dat onder het hardop zeggen van: 'blijf in het hier en nu want morgen is het vast anders dan ik vermoed en op deze manier maak ik het nog erger voor me. Vandaag is nu, gisteren is geweest en morgen komt nog. Daarom blijf ik in het hier en nu, dit geeft kracht!' en dan diep inademen en lang uitademen.
Je kunt dit zo vaak doen als jij nodig hebt. En steeds als je gedachten dreigen om met jezelf op de loop te gaan kun je deze mantra weer herhalen.
----ik heb kanker gehad en had veel steun aan dit en nog als het soms weer spannend is, zoals vorig jaar toen alles erop wees dat de kanker terug was volgens de arts, pas ik het toe om me te helpen om de situatie aan te kunnen---
Meis, je kunt de situatie aan. Echt!
Knuffffffffffffff van mij
dinsdag 5 maart 2013 om 22:55
quote:vosje78 schreef op 05 maart 2013 @ 22:11:
[...]
Om dit soort dingen vind ik jou leuk
Sterkte met het wachten en de onderzoeken. En dat je nog maar heeeeeeeeeeel veeeeeeeeel sokken mag breien, dan (en pizza's eten)En als ik daar mee klaar ben dan ga ik nog scrabbelen, wordfeud spelen, horoscopen maken, film kijken, reiki geven, cryptogrammen oplossenen muziek luisteren. Die tijd komt wel vol.
[...]
Om dit soort dingen vind ik jou leuk
Sterkte met het wachten en de onderzoeken. En dat je nog maar heeeeeeeeeeel veeeeeeeeel sokken mag breien, dan (en pizza's eten)En als ik daar mee klaar ben dan ga ik nog scrabbelen, wordfeud spelen, horoscopen maken, film kijken, reiki geven, cryptogrammen oplossenen muziek luisteren. Die tijd komt wel vol.
odi et amo
dinsdag 5 maart 2013 om 23:02
quote:Shalimar schreef op 05 maart 2013 @ 22:56:
Misschien heb je 'goedenacht' thee thuis of homepatische rustdruppels of een slaappiletje om de nacht door te komen?
Ik heb geen last van slapeloosheid. Alleen vorige week toen ik een zware verkoudheid had en veel moest hoesten.
Wel merk ik dat ik soms snel vroeg wakker wordt. En mocht ik echt problemen hebben dan neem ik rescuedruppels van Bach.
Misschien heb je 'goedenacht' thee thuis of homepatische rustdruppels of een slaappiletje om de nacht door te komen?
Ik heb geen last van slapeloosheid. Alleen vorige week toen ik een zware verkoudheid had en veel moest hoesten.
Wel merk ik dat ik soms snel vroeg wakker wordt. En mocht ik echt problemen hebben dan neem ik rescuedruppels van Bach.
odi et amo
dinsdag 5 maart 2013 om 23:09
quote:isabon schreef op 05 maart 2013 @ 22:26:
Bedankt voor alle steunbetuigingen
Ik had wel klachten, maar dat was steeds verhoging en heel erg moe. Geen gehoest ofzo.
Mijn dochtertje weet wel dat mama ziek is, maar ze beseft het niet. We hebben het woord kanker ook nog niet in de mond genomen. Want iedereen met kanker die ze kende is dood. Zelfs de kat.
Ik ga volgende week pas de CT PET scan in.
Beeldig en Lamaatje jullie ook veel sterkte.Die verhoging heb ik jaren geleden ook steeds gehad. Toen is het een poosje goed gegaan en nu de laatste tijd ook weer snel verhoging als ik wat ga doen.
Bedankt voor alle steunbetuigingen
Ik had wel klachten, maar dat was steeds verhoging en heel erg moe. Geen gehoest ofzo.
Mijn dochtertje weet wel dat mama ziek is, maar ze beseft het niet. We hebben het woord kanker ook nog niet in de mond genomen. Want iedereen met kanker die ze kende is dood. Zelfs de kat.
Ik ga volgende week pas de CT PET scan in.
Beeldig en Lamaatje jullie ook veel sterkte.Die verhoging heb ik jaren geleden ook steeds gehad. Toen is het een poosje goed gegaan en nu de laatste tijd ook weer snel verhoging als ik wat ga doen.
odi et amo
dinsdag 5 maart 2013 om 23:19
Lama sterkte morgen en overmorgen. Je hoopt dat je volgende week zekerheid hebt, dat hoop ik ook voor je, maar eigenlijk is als je ziek bent alle vorm van zekerheid weg. Je zal behandelingen krijgen en dan is het afwachten of ze aan zullen slaan en dat is dus steeds weer onzekerheid.
Ik hoop dat je volgende week antwoord hebt op je vragen en dat je prognose hoopvol zal zijn.
Ik hoop dat je volgende week antwoord hebt op je vragen en dat je prognose hoopvol zal zijn.
