Gezondheid
alle pijlers
Wat is er nou aan de hand
vrijdag 23 augustus 2019 23:24
Ten eerste is het doel van dit topic geen medisch advies, en is het hoofddoel om het van mij af te schrijven en mogelijk lotgenoten te vinden.
Al die onzekerheid, ik wordt er inmiddels wel een beetje moedeloos van. Het begon allemaal begin juli. Een simpele urineweginfectie. Of nouja. Best ongewoon, want ik had nooit blaasontstekingen. een kuurtje nitrofurantoine gehad en daarmee was ik zo goed als klachten vrij. Geen last meer van koorts, pijn bij het plassen, stinkende urine etc. etc. Tot het een weekje later allemaal weer terug kwam. Ik zou die zaterdag 2 weken op vakantie en dacht op donderdag avond op vrijdag ochtend nog even mijn urine te laten checken zodat ik een kuurtje mee kon nemen. Urine was vies en ik kreeg een trimetroprim kuur voor geschreven. Even bij mijn ouders langs en zodra ik daar aan kwam zeiden mijn ouders dat ik koorts had. Ik had het nog niet eens door. 39 graden koorts, dus ze hadden wel gelijk. Ik zou die vrijdag bij mijn ouders blijven slapen, dus voor de zekerheid daar maar gebleven. Dat was maar goed ook. De koorts steeg die middag en avond door tot 40,5 en ik zat aan bed vast geklemd met enorme spierkrampen in mijn benen, geen eetlust en hoge koorts. Toch nog maar een nachtje aangezien en toen ik de volgende ochtend met 40,6 wakker werd de huisartsenpost gebeld. Ik mocht meteen om 8 uur langs komen en die dacht aan een nierbekkenontsteking, de antibiotica werd omgeswitched naar augmentin en dit zou moeten helpen. Om 12 uur de eerste pil en deze braakte ik na een uur weer uit. Daarna om 17 uur de 2e pil, ook deze ging er uit. Inmiddels om 17 uur voelde ik mij steeds beroerder en hebben we mijn temperatuur weer gemeten die inmiddels al op 41,5 zat. Pff. wat voelde ik mij waardeloos. De huisartsenpost gebeld en ik mocht mij gaan melden bij de spoedeisenhulp. Ik werd opgenomen met de verdenking op een nierbekkenontsteking en ik kreeg antibiotica via het infuus. mijn urine werd gecontroleerd en deze wonder boven wonder schoon.
De volgende dag is er een echo van mijn nieren en blaas gemaakt om de ontsteking vast te stellen. Echter werd hierop geen bijzonderheden gezien en werd de diagnose nierbekkenontsteking toch onzeker. Na een week opgenomen te hebben gelegen mocht ik naar huis zonder diagnose en de verdenking een virusinfectie te hebben doorgemaakt. Wat wel gek was dat ik tijdens de opname enorme flank pijn had en deze bij ontslag niet was verdwenen. 2 dagen later was de pijn met de huidige pijnstillers ook niet te dragen waardoor ik er morfine tabletten bij kreeg.
Die maandag ben ik naar de huisarts gegaan en bleek mijn urine weer vies te zijn, deze werd op advies van de internist op kweek gezet. Hier kwam een e.coli uit en hierop is antibiotica gestart. Een ciprofloxacine kuur. Tussendoor regelmatig bij de huisarts geweest voor aanhoudende klachten van mijn linker flank. Advies was kuur afmaken en dan controle urine. Deze bleek wederom vies te zijn en werd op kweek gezet. Die middag had ik een afspraak bij de internist voor de flankpijn en deze werd geduid als buikwand neuralgie en hierop ben ik gestart met lyrica. De volgende dag werd ik wakker met heftig stekende pijn in mijn linker flank en koorts van 39,7. Ik besloot om 8 uur de huisarts te bellen en om advies te vragen. Deze wilde mij graag om 2 uur in de middag zien. Zo gewenst zo gedaan. Ik voelde me totaal niet goed en dat zag hij ook. Er werd overlegt met de internist en ik werd opnieuw ingestuurd naar de spoedeisende hulp. Opgenomen met de verdenking nierbekkenontsteking en een echo werd gedaan op de spoed. hierop werd een oedemateuze, verkleinde nier gezien. Dus inderdaad de nierbekkenontsteking. 5 dagen intraveneus antibiotica gehad en ik knapte op behalve de pijn in mijn linker flank. De artsen wisten het niet zo goed en nadat ik actief mee dacht hebben ze me door de CT scan gehaald. Eerst zonder contrast vloeistof. Totdat ze vocht tussen mijn longvliezen zagen zitten. Toen maakten ze een CT met contrast en bleek ik vocht rond mijn, longen, nieren te hebben zitten en ook vocht in mijn kleine bekken en rechts onder in mijn buik. Iets wat niet heel erg normaal is. Ze hebben dit geduid als serositis. Maar waar komt die serositis vandaan. dat zijn ze nu aan het onderzoeken. Sinds gisteren ben ik thuis en over 2 weken heb ik weer een afspraak met de internist.
De klachten die ik op het moment heb
- zeurende pijn linker flank
- verminderde eetlust
- vermoeid
- episodes van hevige koorts
- af en toe last van gewrichten
respect als je het hele verhaal hebt gelezen haha
Al die onzekerheid, ik wordt er inmiddels wel een beetje moedeloos van. Het begon allemaal begin juli. Een simpele urineweginfectie. Of nouja. Best ongewoon, want ik had nooit blaasontstekingen. een kuurtje nitrofurantoine gehad en daarmee was ik zo goed als klachten vrij. Geen last meer van koorts, pijn bij het plassen, stinkende urine etc. etc. Tot het een weekje later allemaal weer terug kwam. Ik zou die zaterdag 2 weken op vakantie en dacht op donderdag avond op vrijdag ochtend nog even mijn urine te laten checken zodat ik een kuurtje mee kon nemen. Urine was vies en ik kreeg een trimetroprim kuur voor geschreven. Even bij mijn ouders langs en zodra ik daar aan kwam zeiden mijn ouders dat ik koorts had. Ik had het nog niet eens door. 39 graden koorts, dus ze hadden wel gelijk. Ik zou die vrijdag bij mijn ouders blijven slapen, dus voor de zekerheid daar maar gebleven. Dat was maar goed ook. De koorts steeg die middag en avond door tot 40,5 en ik zat aan bed vast geklemd met enorme spierkrampen in mijn benen, geen eetlust en hoge koorts. Toch nog maar een nachtje aangezien en toen ik de volgende ochtend met 40,6 wakker werd de huisartsenpost gebeld. Ik mocht meteen om 8 uur langs komen en die dacht aan een nierbekkenontsteking, de antibiotica werd omgeswitched naar augmentin en dit zou moeten helpen. Om 12 uur de eerste pil en deze braakte ik na een uur weer uit. Daarna om 17 uur de 2e pil, ook deze ging er uit. Inmiddels om 17 uur voelde ik mij steeds beroerder en hebben we mijn temperatuur weer gemeten die inmiddels al op 41,5 zat. Pff. wat voelde ik mij waardeloos. De huisartsenpost gebeld en ik mocht mij gaan melden bij de spoedeisenhulp. Ik werd opgenomen met de verdenking op een nierbekkenontsteking en ik kreeg antibiotica via het infuus. mijn urine werd gecontroleerd en deze wonder boven wonder schoon.
De volgende dag is er een echo van mijn nieren en blaas gemaakt om de ontsteking vast te stellen. Echter werd hierop geen bijzonderheden gezien en werd de diagnose nierbekkenontsteking toch onzeker. Na een week opgenomen te hebben gelegen mocht ik naar huis zonder diagnose en de verdenking een virusinfectie te hebben doorgemaakt. Wat wel gek was dat ik tijdens de opname enorme flank pijn had en deze bij ontslag niet was verdwenen. 2 dagen later was de pijn met de huidige pijnstillers ook niet te dragen waardoor ik er morfine tabletten bij kreeg.
Die maandag ben ik naar de huisarts gegaan en bleek mijn urine weer vies te zijn, deze werd op advies van de internist op kweek gezet. Hier kwam een e.coli uit en hierop is antibiotica gestart. Een ciprofloxacine kuur. Tussendoor regelmatig bij de huisarts geweest voor aanhoudende klachten van mijn linker flank. Advies was kuur afmaken en dan controle urine. Deze bleek wederom vies te zijn en werd op kweek gezet. Die middag had ik een afspraak bij de internist voor de flankpijn en deze werd geduid als buikwand neuralgie en hierop ben ik gestart met lyrica. De volgende dag werd ik wakker met heftig stekende pijn in mijn linker flank en koorts van 39,7. Ik besloot om 8 uur de huisarts te bellen en om advies te vragen. Deze wilde mij graag om 2 uur in de middag zien. Zo gewenst zo gedaan. Ik voelde me totaal niet goed en dat zag hij ook. Er werd overlegt met de internist en ik werd opnieuw ingestuurd naar de spoedeisende hulp. Opgenomen met de verdenking nierbekkenontsteking en een echo werd gedaan op de spoed. hierop werd een oedemateuze, verkleinde nier gezien. Dus inderdaad de nierbekkenontsteking. 5 dagen intraveneus antibiotica gehad en ik knapte op behalve de pijn in mijn linker flank. De artsen wisten het niet zo goed en nadat ik actief mee dacht hebben ze me door de CT scan gehaald. Eerst zonder contrast vloeistof. Totdat ze vocht tussen mijn longvliezen zagen zitten. Toen maakten ze een CT met contrast en bleek ik vocht rond mijn, longen, nieren te hebben zitten en ook vocht in mijn kleine bekken en rechts onder in mijn buik. Iets wat niet heel erg normaal is. Ze hebben dit geduid als serositis. Maar waar komt die serositis vandaan. dat zijn ze nu aan het onderzoeken. Sinds gisteren ben ik thuis en over 2 weken heb ik weer een afspraak met de internist.
De klachten die ik op het moment heb
- zeurende pijn linker flank
- verminderde eetlust
- vermoeid
- episodes van hevige koorts
- af en toe last van gewrichten
respect als je het hele verhaal hebt gelezen haha
dinsdag 10 september 2019 21:11
STOP MET Vit C. Ik heb iets vergelijkbaars meegemaakt, hoewel in mindere mate en er was geen sprake van oedeem. Langdurige blaasontsteking waarvoor meerdere antibiotica kuren gehad. Door de antibiotica was mijn immuunsysteem aan gort en was ik om de haverklap ziek. Ook had ik pijn in mijn flank. Ik was hiervoor meerdere malen bij de hap maar werd altijd weggestuurd. Op de ct scan was ook niets te zien. Ik heb uiteindelijk een ministeentje/gruis uitgeplast. Na dit gebeuren krijg ik hier nog last van als ik hoge dosis antibiotica slik of Vit C. Vit c is namelijk een vorm van oxalaat en dit kan nierstenen/gruis vormen. Dit is soms niet te zien op de scan. Ik hoop dat je hier iets aan hebt!
woensdag 11 september 2019 13:04
hmm! ik ga eens stoppen met het slikken. Kijken of het minder wordt. Eerst maar hopen dat die temperatuur niet doorzet.Geel schreef: ↑10-09-2019 21:11STOP MET Vit C. Ik heb iets vergelijkbaars meegemaakt, hoewel in mindere mate en er was geen sprake van oedeem. Langdurige blaasontsteking waarvoor meerdere antibiotica kuren gehad. Door de antibiotica was mijn immuunsysteem aan gort en was ik om de haverklap ziek. Ook had ik pijn in mijn flank. Ik was hiervoor meerdere malen bij de hap maar werd altijd weggestuurd. Op de ct scan was ook niets te zien. Ik heb uiteindelijk een ministeentje/gruis uitgeplast. Na dit gebeuren krijg ik hier nog last van als ik hoge dosis antibiotica slik of Vit C. Vit c is namelijk een vorm van oxalaat en dit kan nierstenen/gruis vormen. Dit is soms niet te zien op de scan. Ik hoop dat je hier iets aan hebt!
woensdag 18 september 2019 22:07
zo even weer een update van mij. Inmiddels zijn we 3 weken na de laatste opname. Sinds de laatste week heb ik pas echt dat ik me begin te frustreren aan de situatie. Ik ben een ontzettende positieve ling. Maar de laatste dagen heb ik het zwaar. Mijn lichaam wil gewoon nog niet. Ik heb nog pijn in mijn linker flank waarvoor ik pijnstillers neem, pijn in mijn kuiten, mijn mond vol met aften, de temperatuur die niet onder de 37 komt. Ik voel me echt belabberd. Maar ik durf de stap naar de huisarts niet echt te nemen, want die kan op het moment toch niet zoveel doen, enkel mijn verhaal aan horen. Op de spoed kan ik me pas melden met koorts, en laat ik dat nou net niet hebben op het moment. Je zou zeggen daar moet ik dolblij mee zijn. Maar met koorts gingen ze wel verder onderzoeken, nu heb ik de stempel, we weten het niet. Die pure onzekerheid nekt mij, de pure onzekerheid in toekomst. Ik heb belangrijke dingen in het verschiet. Ik probeer af te studeren voor mijn HBO-v, begin aan mijn nieuwe werk per 1 Oktober en ik ga ook nog verhuizen tussen 1 Oktober en 1 November. Ik wist ook niet in juli dat ik ziek zou worden en er nog last van zou hebben. Mijn gewicht blijft gelukkig de laatste dagen stabiel en ik daal niet. Ik heb de diëtiste nog even gemaild of die pijn in de kuiten ook nog vanuit voeding kan komen. Door hevige inspanning komt het in ieder geval niet. Ik werk op dit moment op maandag, woensdag en vrijdag een halve dag aan een 2e verpleegkundige gekoppeld. Ben nadien echt gesloopt en moet de dag erna ook nog echt bijkomen. Terwijl voor ik ziek werd met gemak diensten van 12 uur kon draaien en nog bergen energie had. Tuurlijk conditieverlies, dat snap ik ook wel. Maar er klopt nog steeds iets niet, en wat dat iets is maakt me zorgen. Ik lig nog grotendeels dagen op bed, niet omdat ik niet uit bed wil. Maar puur omdat ik er niet uit kan. Het liefst lig ik de hele dag onder mijn winterdeken in een cocconnetje in bed. Met mijn warme vest aan en de muts op. Tuurlijk ik ben ook nog wel positief hoor. Maar heb vandaag gewoon even een zwarte dag denk ik. Gewoon even zon besef dagje dat je inziet wat er de afgelopen weken is gebeurt en wat ik over mij heen heb laten komen.
Vandaag weer eventjes gewerkt, en ben mijzelf zo keihard tegen gekomen. Kwam thuis, ben in slaap gevallen. Was letterlijk knock out. Heb niet eens de deurbel gehoord terwijl ik normaal een hele lichte slaper ben. Ik heb toch maar besloten nadat ik van mijn vader vanavond een appje kreeg. Mijn moeder had gister met mij gefacetimed en was zo geschrokken over hoe belabberd en ziek ik er uit zag. Dus toch maar besloten morgen naar de huisarts te bellen en een afspraak te maken. Misschien kan hij met mijn internist overleggen.
Vandaag weer eventjes gewerkt, en ben mijzelf zo keihard tegen gekomen. Kwam thuis, ben in slaap gevallen. Was letterlijk knock out. Heb niet eens de deurbel gehoord terwijl ik normaal een hele lichte slaper ben. Ik heb toch maar besloten nadat ik van mijn vader vanavond een appje kreeg. Mijn moeder had gister met mij gefacetimed en was zo geschrokken over hoe belabberd en ziek ik er uit zag. Dus toch maar besloten morgen naar de huisarts te bellen en een afspraak te maken. Misschien kan hij met mijn internist overleggen.
woensdag 18 september 2019 22:32
En wat ik al eerder schreef, neem probiotica. Al die antibiotica maakt je hele darmflora stuk. Je kan bijvoorbeeld koude zuurkool eten (opwarmen dood de goede bacteriën)
https://thegreencreator.nl/zuurkool-salade/
Of koop van die activia yoghurtkuipjes bij de supermarkt.
https://thegreencreator.nl/zuurkool-salade/
Of koop van die activia yoghurtkuipjes bij de supermarkt.
woensdag 18 september 2019 22:32
Ja ik ga ook aangeven als de huisarts het niet weet dat hij gaat overleggen. Het helpt voor mij als dat ik mijn ei hier kwijt kan. Mijn verhaal kunnen opschrijven. Gehoord worden. Dus bedankt.winkelfanaat schreef: ↑18-09-2019 22:28Wat vervelend TO! Het niet hebben van een diagnose is zó vervelend. Ik kan je verder met niks helpen helaas. Ik hoop dat de dokter wat voor je kan betekenen. Anders een second opinion in een ander zkh?
Second opinion ben ik nog even voorzichtig mee. De stap voor second opinion is namelijk mijn eigen ziekenhuis, waar ik werk. Bij mijn eigen collega's en eigen internisten die ik allemaal persoonlijk ken. Lichtelijk akward. Ik neem deze stap pas als ik denk dat het ziekenhuis waar ik nu in behandeling ben me niet meer serieus neemt en geen vervolg stappen onderneemt.
