Gezondheid
alle pijlers
wie herkend dit?
zondag 22 juni 2014 om 19:56
Een week of 8 -9 geleden merkte ik voor het eerst dat de grote teen van mijn rechtervoet een gevoelsloze plek had. Dat stuk voelt verdoofd aan zoals je kaak na een bezoek aan de tandarts en als je er hard op duwt tintelt het net alsof het slaapt.
Een week of twee afgewacht, en toen bij een bezoek aan de huisarts met één van de kinderen toch maar even gemeld.
De meest voor de hand liggende oorzaak was een vitamine b tekort dus een stevige kuur gehad.
Na drie weken was de kuur afgelopen, en moest ik weer naar de huisarts met één van de kinderen. Daar gemeld dat het niet was overgegaan en dat de plek wat groter was geworden en de andere grote teen nu ook gevoelloos was.
Zijn besluit polyneuropathie om nog ongekende oorzaak. Hij had het liefste gehad dat ik naar een neuroloog ging maar doordat het door mijn gezinssituatie niet zo makkelijk is om zomaar even naar die dokter en die dokter te gaan, besloot hij eerst een kuur met een lage dosis gabapentine te beginnen samen met nog meer vit. b.
een week later moest ik weer naar de huisarts en toen kwam ter sprake dat de gabapentine nog niets uithaalde en dat er nog een teen bij was gekomen dat nu verdoofd was. Verder heb ik ook al heel lang het gevoel dat als ik mijn hoofd beweeg mijn ogen een secondje langer nodig hebben om zich terug scherp te stellen, heb ik last van mijn evenwicht, denk ik soms dat er een insect over mijn been of arm loopt omdat het kriebelt en als ik dan kijk is het niet zo, en ben ik al jaren extreem vermoeid en heb concentratieproblemen.
De dokter heeft toen de gabapentine verhoogd en heeft me op het hart gedrukt dat wanneer mijn doos leeg is en mijn symptomen niet over zijn ik echt terug moet komen omdat al mijn symptomen wijzen naar een neurologisch probleem. Woensdag is het zover en is de doos leeg maar tot nu toe merk ik totaal geen verschil.
Ik weet dat jullie geen dokters zijn en geen diagnose kunnen geven , maar iemand die dit herkent?
ps: ja ik weet het dat ik héél vaak bij de dokter zit met de kinderen , en neen das niet omdat ik een overbezorgde moeder ben, maar omdat al mijn kinderen meerdere problemen hebben die vaak een doktersbezoek noodzakelijk maken.
en Neen , ik begin niet iedere keer als ik met een kind ga, over mijn eigen kwaaltjes. Ik vermeld het juist dan omdat ik dan geen tijd hoef te nemen om alleen voor mezelf te gaan
Een week of twee afgewacht, en toen bij een bezoek aan de huisarts met één van de kinderen toch maar even gemeld.
De meest voor de hand liggende oorzaak was een vitamine b tekort dus een stevige kuur gehad.
Na drie weken was de kuur afgelopen, en moest ik weer naar de huisarts met één van de kinderen. Daar gemeld dat het niet was overgegaan en dat de plek wat groter was geworden en de andere grote teen nu ook gevoelloos was.
Zijn besluit polyneuropathie om nog ongekende oorzaak. Hij had het liefste gehad dat ik naar een neuroloog ging maar doordat het door mijn gezinssituatie niet zo makkelijk is om zomaar even naar die dokter en die dokter te gaan, besloot hij eerst een kuur met een lage dosis gabapentine te beginnen samen met nog meer vit. b.
een week later moest ik weer naar de huisarts en toen kwam ter sprake dat de gabapentine nog niets uithaalde en dat er nog een teen bij was gekomen dat nu verdoofd was. Verder heb ik ook al heel lang het gevoel dat als ik mijn hoofd beweeg mijn ogen een secondje langer nodig hebben om zich terug scherp te stellen, heb ik last van mijn evenwicht, denk ik soms dat er een insect over mijn been of arm loopt omdat het kriebelt en als ik dan kijk is het niet zo, en ben ik al jaren extreem vermoeid en heb concentratieproblemen.
De dokter heeft toen de gabapentine verhoogd en heeft me op het hart gedrukt dat wanneer mijn doos leeg is en mijn symptomen niet over zijn ik echt terug moet komen omdat al mijn symptomen wijzen naar een neurologisch probleem. Woensdag is het zover en is de doos leeg maar tot nu toe merk ik totaal geen verschil.
Ik weet dat jullie geen dokters zijn en geen diagnose kunnen geven , maar iemand die dit herkent?
ps: ja ik weet het dat ik héél vaak bij de dokter zit met de kinderen , en neen das niet omdat ik een overbezorgde moeder ben, maar omdat al mijn kinderen meerdere problemen hebben die vaak een doktersbezoek noodzakelijk maken.
en Neen , ik begin niet iedere keer als ik met een kind ga, over mijn eigen kwaaltjes. Ik vermeld het juist dan omdat ik dan geen tijd hoef te nemen om alleen voor mezelf te gaan
zondag 22 juni 2014 om 21:56
Alles met neuro er in kan zijn in je hoofd, in je hersens. Als die beschadigen kun je niet een donor hersenen er in doen. Of amputeren als t echt stuk is, en zonder teen verder leven. Dat gaat dus niet, mócht t in je hersenen zitten.
En hersenen die stuk zijn = niet voor kinderen kunnen zorgen.
Dan zit er toch maar 1 ding op? Kinderen ergens onderbrengen, en gaan. Ook al is t onmogelijk. Als je huisarts wil dat je naar een neuroloog gaat, doe dat, regel het. Desnoods zet je er 1 in de bieb, 1 bij de bakker, de rest op school (okee niet echt maar er moet toch wel een niet ideaal dekseltje passen op dit probleem passen)
En hersenen die stuk zijn = niet voor kinderen kunnen zorgen.
Dan zit er toch maar 1 ding op? Kinderen ergens onderbrengen, en gaan. Ook al is t onmogelijk. Als je huisarts wil dat je naar een neuroloog gaat, doe dat, regel het. Desnoods zet je er 1 in de bieb, 1 bij de bakker, de rest op school (okee niet echt maar er moet toch wel een niet ideaal dekseltje passen op dit probleem passen)
zondag 22 juni 2014 om 23:05
Met gevoelloos bedoel ik dat wanneer ik er bvb met mijn nagel over kras ik dat niet voel aan mijn teen. Ik voel dan wel met/aan mijn vinger dat ik aan het krassen ben maar niet aan mijn teen zelf. Als ik bvb te dicht met mijn teen tegen een muurtje stoot of iets zwaarders probeer op te heffen met mijn teen voel ik tintelingen (bvb te vergelijken met dat gevoel dat je hebt als je hand slaapt en dan weer wakker wordt maar dan veel minder intens)
Een naald insteken heb ik nog nooit geprobeerd , waarom zou ik dat willen uittesten , als het nodig is doet de dokter dat wel.
Ik krijg hier heel vaak te horen dat ik dom ben/doe, maar ik zie dat eigenlijk anders.
Ik ben naar de dokter geweest , en ik mag van hem wel proberen tot woensdag. En ik vertrouw erop dat hij weet wat hij doet en dat hij me echt niet had laten proberen met deze medicatie als hij 100 procent zeker was dat er iets 'slecht' was.
Ik zeg ook nergens dat ik niet terug ga keren na hem, of dat ik me daarna niet ga laten onderzoeken. Alleen dat (gezien mijn gezinssituatie) het niet zomaar vanzelfsprekend is om even naar de dokter te gaan -gewoon om toch maar zeker te zijn-.
Hij had wel liever dat ik me neurologisch liet onderzoeken , maar hij vond het toch ook niet onverantwoord om even te wachten en eerst met die medicatie te proberen. Maar als hij het na woensdag nog steeds noodzakelijk vindt om een neuroloog te zien, ga ik wel. En tussentijds had ik gewoon gehoopt om ervaringen te vinden van mensen die dit herkenden (en waarbij het liefst iets onschuldigs was)
Iemand sprak van gaan tijdens schooltijd? Alle vier mijn kinderen gaan intussen naar school. Maar ik werk elke schooldag op de school van één van mijn kinderen. Weliswaar telkens met een tijdelijk contact. Dit houd in dat ik tijdens het schooljaar zoveel mogelijk uren draai en dan in de vakanties telkens op werkloosheidsdienst ga. daar er niet veel jobs zijn waar ik de luxe heb om tijdens de vakanties thuis te zijn (in mijn geval een noodzakelijkheid) en waar ik mijn kinderen in noodgeval bij me kan/mag houden tijdens mijn werk wil ik liever mijn kansen daar zomaar weggooien.
Een naald insteken heb ik nog nooit geprobeerd , waarom zou ik dat willen uittesten , als het nodig is doet de dokter dat wel.
Ik krijg hier heel vaak te horen dat ik dom ben/doe, maar ik zie dat eigenlijk anders.
Ik ben naar de dokter geweest , en ik mag van hem wel proberen tot woensdag. En ik vertrouw erop dat hij weet wat hij doet en dat hij me echt niet had laten proberen met deze medicatie als hij 100 procent zeker was dat er iets 'slecht' was.
Ik zeg ook nergens dat ik niet terug ga keren na hem, of dat ik me daarna niet ga laten onderzoeken. Alleen dat (gezien mijn gezinssituatie) het niet zomaar vanzelfsprekend is om even naar de dokter te gaan -gewoon om toch maar zeker te zijn-.
Hij had wel liever dat ik me neurologisch liet onderzoeken , maar hij vond het toch ook niet onverantwoord om even te wachten en eerst met die medicatie te proberen. Maar als hij het na woensdag nog steeds noodzakelijk vindt om een neuroloog te zien, ga ik wel. En tussentijds had ik gewoon gehoopt om ervaringen te vinden van mensen die dit herkenden (en waarbij het liefst iets onschuldigs was)
Iemand sprak van gaan tijdens schooltijd? Alle vier mijn kinderen gaan intussen naar school. Maar ik werk elke schooldag op de school van één van mijn kinderen. Weliswaar telkens met een tijdelijk contact. Dit houd in dat ik tijdens het schooljaar zoveel mogelijk uren draai en dan in de vakanties telkens op werkloosheidsdienst ga. daar er niet veel jobs zijn waar ik de luxe heb om tijdens de vakanties thuis te zijn (in mijn geval een noodzakelijkheid) en waar ik mijn kinderen in noodgeval bij me kan/mag houden tijdens mijn werk wil ik liever mijn kansen daar zomaar weggooien.
zondag 22 juni 2014 om 23:13
quote:viva-amber schreef op 22 juni 2014 @ 20:53:
Maar of je man geestelijk gezond is kon je toch wel inschatten.
Neen! Hij was mijn eerste vriendje. Ja hij was soms raar maar hij was niet labiel. Hij was een hele goede papa, en alles ging vrij vlot. Wist ik veel wat autisme was , was toch een ver van mijn bed ding, laat staan dat ik hem herkende als een autist! Dat ik überhaupt zelfs maar herkende dat hij niet gewoon een beetje 'gekke' vriend was.
En toen kwam een diagnose, en nog een en nog een... En toen vonden ze die chromo afwijking die hij dan ook nog eens door hem was doorgegeven. Dus werd hij neerslachtig ... en zwaar depressief ... en suïcidaal...
Maar of je man geestelijk gezond is kon je toch wel inschatten.
Neen! Hij was mijn eerste vriendje. Ja hij was soms raar maar hij was niet labiel. Hij was een hele goede papa, en alles ging vrij vlot. Wist ik veel wat autisme was , was toch een ver van mijn bed ding, laat staan dat ik hem herkende als een autist! Dat ik überhaupt zelfs maar herkende dat hij niet gewoon een beetje 'gekke' vriend was.
En toen kwam een diagnose, en nog een en nog een... En toen vonden ze die chromo afwijking die hij dan ook nog eens door hem was doorgegeven. Dus werd hij neerslachtig ... en zwaar depressief ... en suïcidaal...
maandag 23 juni 2014 om 06:17
Jij luistert niet naar de adviezen hier. Dan ga ik in ieder geval geen tijd en energie meer in je verhaal steken.
Dat verhaal over je werk geloof ik trouwens niet. Ik hoor iedereen roepen dat het vinden van werk zo moeilijk is. En jij werkt van vakantie tot vakantie en gooit vervolgens je kansen bij die werkgever weg . Dat schrijf jezelf. Dan moet jij wel al heel veel verschillende werkgevers hebben gehad binnen een tijdsbestek van een paar jaar. Op een gegeven moment is die markt toch uitgeput?
Maar goed, ik ben weg hier.
Succes.
Dat verhaal over je werk geloof ik trouwens niet. Ik hoor iedereen roepen dat het vinden van werk zo moeilijk is. En jij werkt van vakantie tot vakantie en gooit vervolgens je kansen bij die werkgever weg . Dat schrijf jezelf. Dan moet jij wel al heel veel verschillende werkgevers hebben gehad binnen een tijdsbestek van een paar jaar. Op een gegeven moment is die markt toch uitgeput?
Maar goed, ik ben weg hier.
Succes.
maandag 23 juni 2014 om 16:36
quote:Lady-Voldemort schreef op 23 juni 2014 @ 06:50:
En je kan geen middagje vrij nemen? Ik dacht trouwens dat je vijf kinderen had.Ik heb vijf kinderen. Moest eigenlijk staan; vier van mijn kinderen gaan naar school , mijn vijfde naar een semi-internaat. (overdag in leefgroep, 'savonds en in het weekend thuis)
En je kan geen middagje vrij nemen? Ik dacht trouwens dat je vijf kinderen had.Ik heb vijf kinderen. Moest eigenlijk staan; vier van mijn kinderen gaan naar school , mijn vijfde naar een semi-internaat. (overdag in leefgroep, 'savonds en in het weekend thuis)
maandag 23 juni 2014 om 16:45
quote:troelalaaaatje schreef op 23 juni 2014 @ 06:17:
Jij luistert niet naar de adviezen hier. Dan ga ik in ieder geval geen tijd en energie meer in je verhaal steken.
Dat verhaal over je werk geloof ik trouwens niet. Ik hoor iedereen roepen dat het vinden van werk zo moeilijk is. En jij werkt van vakantie tot vakantie en gooit vervolgens je kansen bij die werkgever weg . Dat schrijf jezelf. Dan moet jij wel al heel veel verschillende werkgevers hebben gehad binnen een tijdsbestek van een paar jaar. Op een gegeven moment is die markt toch uitgeput?
Maar goed, ik ben weg hier.
Succes.
Hugh waar schrijf ik ergens dat ik mijn kansen bij mijn werkgever weggooi? Ik schreef juist het tegenovergestelde dat ik mijn kansen niet wil weggooien.
Ik heb nog maar 3 werkgevers gehad in mijn hele loopbaan, dus niks huppelen van de ene naar de andere. 6 jaar in een ziekenhuis gewerkt, zelf gestopt om naar de thuiszorg over te stappen , dit 8 jaar gedaan. Daarna in overleg moeten stoppen omdat dit niet langer haalbaar was in combinatie met mijn gezin. Vrijwilligerswerk gaan doen op de school van een paar van mijn kindjes. Mezelf daar opgewerkt en de uren kinderverzorging en de uren gok gekregen. Contract loopt steeds tot eind juni (ik woon in België en de vakantie begint hier op 1 juli) omdat ik niet benoemd ben in het onderwijs.
Dus niet telkens bij een andere werkgever , maar bij dezelfde school.
Jij luistert niet naar de adviezen hier. Dan ga ik in ieder geval geen tijd en energie meer in je verhaal steken.
Dat verhaal over je werk geloof ik trouwens niet. Ik hoor iedereen roepen dat het vinden van werk zo moeilijk is. En jij werkt van vakantie tot vakantie en gooit vervolgens je kansen bij die werkgever weg . Dat schrijf jezelf. Dan moet jij wel al heel veel verschillende werkgevers hebben gehad binnen een tijdsbestek van een paar jaar. Op een gegeven moment is die markt toch uitgeput?
Maar goed, ik ben weg hier.
Succes.
Hugh waar schrijf ik ergens dat ik mijn kansen bij mijn werkgever weggooi? Ik schreef juist het tegenovergestelde dat ik mijn kansen niet wil weggooien.
Ik heb nog maar 3 werkgevers gehad in mijn hele loopbaan, dus niks huppelen van de ene naar de andere. 6 jaar in een ziekenhuis gewerkt, zelf gestopt om naar de thuiszorg over te stappen , dit 8 jaar gedaan. Daarna in overleg moeten stoppen omdat dit niet langer haalbaar was in combinatie met mijn gezin. Vrijwilligerswerk gaan doen op de school van een paar van mijn kindjes. Mezelf daar opgewerkt en de uren kinderverzorging en de uren gok gekregen. Contract loopt steeds tot eind juni (ik woon in België en de vakantie begint hier op 1 juli) omdat ik niet benoemd ben in het onderwijs.
Dus niet telkens bij een andere werkgever , maar bij dezelfde school.
woensdag 25 juni 2014 om 08:24
quote:lillyvande5 schreef op 23 juni 2014 @ 16:36:
[...]
Ik heb vijf kinderen. Moest eigenlijk staan; vier van mijn kinderen gaan naar school , mijn vijfde naar een semi-internaat. (overdag in leefgroep, 'savonds en in het weekend thuis)Nou dan zal er ergens tussen half 9 en 3 uur toch wel een plekje vrij zijn in je planning of zie ik iets over t hoofd?
[...]
Ik heb vijf kinderen. Moest eigenlijk staan; vier van mijn kinderen gaan naar school , mijn vijfde naar een semi-internaat. (overdag in leefgroep, 'savonds en in het weekend thuis)Nou dan zal er ergens tussen half 9 en 3 uur toch wel een plekje vrij zijn in je planning of zie ik iets over t hoofd?
woensdag 25 juni 2014 om 08:37
quote:lillyvande5 schreef op 22 juni 2014 @ 23:05:
Iemand sprak van gaan tijdens schooltijd? Alle vier mijn kinderen gaan intussen naar school. Maar ik werk elke schooldag op de school van één van mijn kinderen. Weliswaar telkens met een tijdelijk contact. Dit houd in dat ik tijdens het schooljaar zoveel mogelijk uren draai en dan in de vakanties telkens op werkloosheidsdienst ga. daar er niet veel jobs zijn waar ik de luxe heb om tijdens de vakanties thuis te zijn (in mijn geval een noodzakelijkheid) en waar ik mijn kinderen in noodgeval bij me kan/mag houden tijdens mijn werk wil ik liever mijn kansen daar zomaar weggooien.Mijn aanname komt voort uit dikgedrukte tekst. Je noemt werkloosheidsdienst en letterlijk kansen weggooien. Jij hebt vermoedelijk een schrijffout gemaakt dan?
Iemand sprak van gaan tijdens schooltijd? Alle vier mijn kinderen gaan intussen naar school. Maar ik werk elke schooldag op de school van één van mijn kinderen. Weliswaar telkens met een tijdelijk contact. Dit houd in dat ik tijdens het schooljaar zoveel mogelijk uren draai en dan in de vakanties telkens op werkloosheidsdienst ga. daar er niet veel jobs zijn waar ik de luxe heb om tijdens de vakanties thuis te zijn (in mijn geval een noodzakelijkheid) en waar ik mijn kinderen in noodgeval bij me kan/mag houden tijdens mijn werk wil ik liever mijn kansen daar zomaar weggooien.Mijn aanname komt voort uit dikgedrukte tekst. Je noemt werkloosheidsdienst en letterlijk kansen weggooien. Jij hebt vermoedelijk een schrijffout gemaakt dan?
woensdag 25 juni 2014 om 14:25
quote:troelalaaaatje schreef op 25 juni 2014 @ 08:37:
[...]
Mijn aanname komt voort uit dikgedrukte tekst. Je noemt werkloosheidsdienst en letterlijk kansen weggooien. Jij hebt vermoedelijk een schrijffout gemaakt dan?Oeps dat was inderdaad een schrijffoutje, ik krijg inderdaad iedere keer een tijdelijk contract (tot de laatste dag van het schooljaar) en er moest staan dat ik mijn kansen daar liever niet weggooi.
[...]
Mijn aanname komt voort uit dikgedrukte tekst. Je noemt werkloosheidsdienst en letterlijk kansen weggooien. Jij hebt vermoedelijk een schrijffout gemaakt dan?Oeps dat was inderdaad een schrijffoutje, ik krijg inderdaad iedere keer een tijdelijk contract (tot de laatste dag van het schooljaar) en er moest staan dat ik mijn kansen daar liever niet weggooi.
woensdag 25 juni 2014 om 14:26
woensdag 25 juni 2014 om 16:49
Ik denk indien jij op school verteld dat je bijzonder verzuim hebt omdat je naar de dokter moet men best begripvol zal reageren.
Is er na schoolse opvang bij jullie waar je kids heen kunnen? Dan zou je ook net na school kunnen gaan.
Is er na schoolse opvang bij jullie waar je kids heen kunnen? Dan zou je ook net na school kunnen gaan.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 25 juni 2014 om 17:00
" En tussentijds had ik gewoon gehoopt om ervaringen te vinden van mensen die dit herkenden (en waarbij het liefst iets onschuldigs was)"
Zulke ervaringen zeggen niets over jouw toestand.
Leg het uit aan je werkgever, plan een paar uur vrij onder schooltijd. Jij moet gewoon naar een arts en dat gaat vóór werk.
Zulke ervaringen zeggen niets over jouw toestand.
Leg het uit aan je werkgever, plan een paar uur vrij onder schooltijd. Jij moet gewoon naar een arts en dat gaat vóór werk.
