Gezondheid
alle pijlers
Wij leven met chronische pijn - kletstopic vervolg
vrijdag 20 september 2019 om 20:20
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
maandag 30 september 2019 om 11:50
Daar heb je helemaal gelijk in. Het is jammer dat het nog steeds zo hard aankomt. Mijn man merkte het ook al op.hemke schreef: ↑30-09-2019 11:41
Lis, het is vervelend dat jouw ouders er maar niet aan willen, dat het niet mee goed gaat komen, dat jij klachten blijft houden.
Zij zijn niet in staat hun verwachtingen bij te stellen, geen inzicht in het ziektebeeld van jouw hernia.
Hoe spijtig het ook is, jij zal jouw verwachtingen van jouw ouders weg moeten leggen, want wat jij graag wil, daar zijn zij niet meer voor in staat,die gedachtenomslag kunnen zij helaas niet maken.
Hopelijk krijg je dezelfde anesthesist aan de operatietafel ,heb je nog een vertrouwd gezicht ,al enig idee wanneer je moet komen ?
Voor ouders is het moeilijk te aanvaarden dat hun kind niet kan werken, voelt misschien wel ls falen, voor hun dan,dat ze daarom haar eigen versie eraan geeft.
Ik heb nog geen datum, die hoor ik pas een paar dagen van te voren. Ik moet 14 oktober naar het ziekenhuis voor alle preoperatieve zaken, daarna zal het niet al te lang meer duren.
maandag 30 september 2019 om 11:50
Lien, ik denk dat het inderdaad niet zonde van de tijd is, dat je even hebt liggen slapen. Goed zelfs!
Dat onrustige gevoel had ik een tijdje terug. Is nu gelukkig weer weg.
Hemke, dat is voor mij ook de reden dat ik niet echt een goede regenjas heb. Ik zweet in andere jassen op de fiets al weg, laat staan een regenjas. Daarom heb ik voor op de fiets ook een cape. Alleen had ik gisteren ineens wel echt een regenjas nodig tijdens wandelen. En als ik met dit weer aan m'n stappen zal willen blijven komen, heb ik op den duur een goede jas nodig. Er was bij de Hema één van rubber, maar die is uitverkocht. Mooie gele, jammer dat ie weg is![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
Dat onrustige gevoel had ik een tijdje terug. Is nu gelukkig weer weg.
Hemke, dat is voor mij ook de reden dat ik niet echt een goede regenjas heb. Ik zweet in andere jassen op de fiets al weg, laat staan een regenjas. Daarom heb ik voor op de fiets ook een cape. Alleen had ik gisteren ineens wel echt een regenjas nodig tijdens wandelen. En als ik met dit weer aan m'n stappen zal willen blijven komen, heb ik op den duur een goede jas nodig. Er was bij de Hema één van rubber, maar die is uitverkocht. Mooie gele, jammer dat ie weg is
Later is nu
maandag 30 september 2019 om 12:37
Ik schrok niet eens heel erg eigenlijk. Meer zoiets van: nou ja zeg...Gele_Suikerspin schreef: ↑30-09-2019 04:26Creepy als ineens de lamp aan gaat, schrok je je niet dood?
Hier lichtelijk wakker geschrokken, er scheurde een tak van een boom af. Raar geluid. Het waait hier af en toe behoorlijk deze nacht.
Moest mij even oriënteren wat voor geluid het was.
Ik droomde namelijk ook van alles, vooral over dingen dat mensen stom regen mij deden en mij niet begrepen.
Ik denk dat dat komt omdat het in dit topic ging over onbegrip. Mensen die je niet snappen en dom doen.
1 ervan was chantal janzen, iets met water, tandpasta en ruzie. Oow, nee ik noemde haar chantal en dit was ze soms maaar ook soms fatima morerodemelo.
Nou jah, veel gekkigheid.
Moet even plassen, nooit zin in snachts.
Van een volle blaas kun je ook aan dromen trouwens.
Wij keken gisteren naar ‘Chantal blijft slapen’ (vinden de kinderen leuk
) Al die bn’ers die in zo’n klein hokje in Amsterdam wonen. Nou, dan ben ik blij met mijn gewone huis hoor. Hoewel Trijntje wel een aardig huis heeft en Waylon ook, maar die woont in Hilversum.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 30 september 2019 om 12:39
Ik merk bij mijn vader dat het vooral hoop is voor mij dat ik weer kan werken, er moet toch íéts zijn dat werkt. Hij gunt me zo weer een leven.lise1985 schreef: ↑30-09-2019 09:09Wij zijn gisteren ter ere van mans verjaardag uit eten geweest met zijn ouders en mijn ouders.
Mijn vader vroeg me of ik na de operatie weer terecht kon bij het bedrijf waar ik twee jaar geleden wel aangenomen ben, maar nooit ben begonnen omdat ik ziek werd.
Ik was nogal verbaasd, want ik had hem al zo vaak uitgelegd dat de kans nihil is dat ik volledig herstel en weer volledig kan werken. Dat nogmaals uitgelegd. Vond hij dat ik het veel te negatief bekeek en er gewoon vanuit moest gaan dat ik daarna weer helemaal de oude ben. Toen ik zei dat ik het niet zelf verzin, maar dat ik simpelweg uitleg wat de arts gezegd heeft, viel hij stil.
Het maakt me zo kwaad en ik voel me zo niet serieus genomen. Het gaf een naar bijsmaakje aan wat verder wel een gezellig etentje was.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 30 september 2019 om 12:42
Dat zal het bij mijn vader misschien ook wel zijn hoor. Of hij is bang voor een herhaling van de situatie bij mijn broertje en schoonzus. Hij heeft sowieso nogal de neiging mij met schoonzus te vergelijken, ondanks dat er geen enkele overeenkomst is.
Maar in plaats van aan te nemen wat ik zeg, 'verzint' hij liever zijn eigen scenario en gaat daarbij voorbij aan mijn gevoelens EN aan de realiteit. Hij vraagt ook nooit naar de situatie, hij doet alleen maar aannames.
maandag 30 september 2019 om 12:43
Ik hoor de regen alleen bij de meiden op hun slaapkamerramen, dat zijn dakramen. Verder hoor je het hier ook niet. Ja, ik slaap met mijn raam open. Als je dicht is hoor ik niets.hemke schreef: ↑30-09-2019 11:41Het viel hier gisteren en vannacht met bakken uit de lucht, vijver is overvol, grasveld sopt.
Vannacht amper iets gehoord, wij hebben de bovenverdieping nu zo goed geïsoleerd ,je hoort de wind niet eens meer om het dak suizen,ook geen regen gehoord.
Pas,toen ik uit bed moest vannacht, hoorde ik hoe het buiten keer ging.
Lis, het is vervelend dat jouw ouders er maar niet aan willen, dat het niet mee goed gaat komen, dat jij klachten blijft houden.
Zij zijn niet in staat hun verwachtingen bij te stellen, geen inzicht in het ziektebeeld van jouw hernia.
Hoe spijtig het ook is, jij zal jouw verwachtingen van jouw ouders weg moeten leggen, want wat jij graag wil, daar zijn zij niet meer voor in staat,die gedachtenomslag kunnen zij helaas niet maken.
Hopelijk krijg je dezelfde anesthesist aan de operatietafel ,heb je nog een vertrouwd gezicht ,al enig idee wanneer je moet komen ?
Morrye, nog wachten op d uitslag,
Voor ouders is het moeilijk te aanvaarden dat hun kind niet kan werken, voelt misschien wel ls falen, voor hun dan,dat ze daarom haar eigen versie eraan geeft.
Lientje, ik word heel onrustig en ben dan helemaal van alles kwijt, alles ik het een tijdje niet opgeruimd heb.
eenmaal in de zoveel tijd kijk ik op de zolder, alle wat er meer dan een jaar staat en niet wordt gebruikt gaat weg.
Afgelopen keer heb ik spullen verkocht, de inklapbedden en de skelter.
Nu heb ik er nog een hondenjasje liggen en een muziekinstrument van muziekschool, als daar geen koper voorkomt gaat het naar de kringloop.
Scheelt ook, want we willen nog steeds verhuizen,dus ik blijf opruimen.
Dreamer, succes met de jacht naar een goede regenjas,die zijn spaarzaam, vind ik,, ik drijf eruit, ik vind het van die zweetjassen.
Iedereen een fijne dag.
Dreamer, bij Miss Etam hadden ze regenjassen die je ook als leuke gewone jas aan kan. Niet van die suffe regenjassen.
Maar eh... jullie hond wil toch nooit naar buiten als het regent?
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 30 september 2019 om 12:46
Dat laatste is wel heel vervelend. Zijn eigen verhaal ervan maken.lise1985 schreef: ↑30-09-2019 12:42Dat zal het bij mijn vader misschien ook wel zijn hoor. Of hij is bang voor een herhaling van de situatie bij mijn broertje en schoonzus. Hij heeft sowieso nogal de neiging mij met schoonzus te vergelijken, ondanks dat er geen enkele overeenkomst is.
Maar in plaats van aan te nemen wat ik zeg, 'verzint' hij liever zijn eigen scenario en gaat daarbij voorbij aan mijn gevoelens EN aan de realiteit. Hij vraagt ook nooit naar de situatie, hij doet alleen maar aannames.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 30 september 2019 om 12:48
Inderdaad. Daardoor moet ik mezelf continu verdedigen. En daardoor heeft hij ook geen realistisch beeld van de situatie. Maar vragen stellen doet hij ook niet. En als ik iets uit mezelf vertel, praten ze eroverheen.
Overigens bieden ze wel hulp aan voor de periode na de operatie, maar puur praktisch. Terwijl ik juist meer behoefte heb aan emotionele steun.
maandag 30 september 2019 om 12:49
Heb even pauze van het opruimen en schoonmaken. Heb nu de helft van de benedenverdieping opgeruimd en schoongemaakt. Lekker muziekje erbij (The Cure nu, daarvoor Avicci) Zometeen moet ik echt stofzuigen ook al heb ik dan de rest van de dag knallende koppijn maar er ligt zoveel rotzooi dat alles in het tapijt gaat zitten. Maar goed. De kinderen hebben wel lekker in de regen gespeeld gisteren.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 30 september 2019 om 13:11
suzyqfive schreef: ↑30-09-2019 12:43Ik hoor de regen alleen bij de meiden op hun slaapkamerramen, dat zijn dakramen. Verder hoor je het hier ook niet. Ja, ik slaap met mijn raam open. Als je dicht is hoor ik niets.
Dreamer, bij Miss Etam hadden ze regenjassen die je ook als leuke gewone jas aan kan. Niet van die suffe regenjassen.
Maar eh... jullie hond wil toch nooit naar buiten als het regent?
Nee, maar ik moet aan m'n stappen komen, dus hij liep gisteren echt enorm chagrijnig voor me uit
Rondje waar we met warm weer zo 15 minuten over kunnen doen, ging nu in 7,5 minuut!
Later is nu
maandag 30 september 2019 om 13:25
Ze denken dat ik de combinatie werken- leren niet aankan. Dat ik niet stabiel genoeg ben.
Ze zien in mij zeker een meerwaarde in de ouderenzorg maar dan in de lagere banen als helpende of woonbegeleider.
Masr op de laatste functie heb ik bij hun ook gesolliciteerd en ben ik afgewezen omdat ik verder weg woon als 10 km en voor de eerste is er geen werk- leertraject.
Bij geen enkele organisatie hier..
lientje69 wijzigde dit bericht op 30-09-2019 13:30
0.45% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
maandag 30 september 2019 om 13:30
Wat frustrerend dan zeg!lientje69 schreef: ↑30-09-2019 13:25Ze denken dat ik de combinatie werken- leren niet aankan. Dat ik niet stabiel genoeg ben.
Ze zien in mij zeker een meerwasrde in de ouderenzorg maar dan in de lagere banen als helpende of woonbegeleider.
Masr op de laatste functie heb ik bij hun ook gesolliciteerd en ben ik afgewezen omdat ik verder weg woon als 10 km en voor de eerste is er geen werk- leertraject.
Bij geen enkele organisatie hier..
maandag 30 september 2019 om 13:33
Een unheimisch gevoel heb ik soms ook. Bij mij gebeurt er dan meestal wel wat. Of praten er mensen over mij.
Lientje, misschien voelde je dit nieuws aan en dat ze aan het beslissen waren?
Lise, soms is het geen onbegrip maar is de waarheid te pijnlijk. Mijn moeder houd bijvoorbeeld erg van mij, maar de waarheid kan ze soort van niet aan daarom. Dat doet wel pijn. Een psycholoog heeft mij dit eens uitgelegd.
Ze blijven dan eigenlijk gewoon in de ontkenning hangen. En het jammer is, ze zijn al ouder van leeftijd, dus een verandering hierin qua denken is niet meer mogelijk eigenlijk.
Heb je wel mensen die jou enigszins emotioneel kunnen steunen? Een vriendin of psycholoog ofzo?
Het blijft pijnlijk.
Lientje, misschien voelde je dit nieuws aan en dat ze aan het beslissen waren?
Lise, soms is het geen onbegrip maar is de waarheid te pijnlijk. Mijn moeder houd bijvoorbeeld erg van mij, maar de waarheid kan ze soort van niet aan daarom. Dat doet wel pijn. Een psycholoog heeft mij dit eens uitgelegd.
Ze blijven dan eigenlijk gewoon in de ontkenning hangen. En het jammer is, ze zijn al ouder van leeftijd, dus een verandering hierin qua denken is niet meer mogelijk eigenlijk.
Heb je wel mensen die jou enigszins emotioneel kunnen steunen? Een vriendin of psycholoog ofzo?
Het blijft pijnlijk.
Ik had het je zo gegund!
