Gezondheid
alle pijlers
Wij leven met chronische pijn - kletstopic vervolg
vrijdag 20 september 2019 om 20:20
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
zaterdag 12 oktober 2019 om 15:38
Sterkte lientje! Ik denk aan je.
Mocht het allemaal te veel blijven, gerust mee naar de huisarts gaan. Die kan en moet de taak van praktijkondersteuner en psych overnemen als die even niet beschikbaar zijn.
De huisarts kan misschien niks doen. Maar wel naar jou luisteren.
Is het een optie dat je de afspraak met je psych, telefonisch door laat gaan?
Mocht het allemaal te veel blijven, gerust mee naar de huisarts gaan. Die kan en moet de taak van praktijkondersteuner en psych overnemen als die even niet beschikbaar zijn.
De huisarts kan misschien niks doen. Maar wel naar jou luisteren.
Is het een optie dat je de afspraak met je psych, telefonisch door laat gaan?
zaterdag 12 oktober 2019 om 16:00
Geloof niet dat het bereik in het vliegtuig en op de Middellandse zee heel erg goed is.Gele_Suikerspin schreef: ↑12-10-2019 15:38Sterkte lientje! Ik denk aan je.
Mocht het allemaal te veel blijven, gerust mee naar de huisarts gaan. Die kan en moet de taak van praktijkondersteuner en psych overnemen als die even niet beschikbaar zijn.
De huisarts kan misschien niks doen. Maar wel naar jou luisteren.
Is het een optie dat je de afspraak met je psych, telefonisch door laat gaan?
![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy"){kind=small}
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zaterdag 12 oktober 2019 om 16:56
Gelukkig maar
Maar daar ging ik ook wel vanuit hoor
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zaterdag 12 oktober 2019 om 18:58
Lang geleden ja! Ik leef nog wel met iedereen mee via YellowKohaku schreef: ↑12-10-2019 11:48Heey regenboog, dat is een poos geleden!
Yellow, dat had mijn moeder ook een keer, een buurvrouw uit de straat had het met iemand op straat over dat mijn ouders speciale kippen hebben, en toen kwam die man gewoon achterom de tuin in om een paar kippen te kopen..
Terwijl ze niet te koop zijn of iets.
Gij zult uw tijd niet verspillen aan bodemloze putten en aandachtshoeren.
Livin' da StiffmeisterLife!
Livin' da StiffmeisterLife!
zaterdag 12 oktober 2019 om 21:10
zaterdag 12 oktober 2019 om 21:17
Sorry...Severus_Snape schreef: ↑12-10-2019 21:10WoW wat hebben jullie veel geschreven. Weet niet of het na zoveel pagina`s nog nuttig is mezelf voor te stellen? Bovendien schrijf ik ook nog niet zo lang mee. Weekenden blijven erg druk hier...moet ik toch eens wat aan doen misschien.
Ik zat er een beetje doorheen vandaag. Misschien beter dat ik een dagboek koop....
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zondag 13 oktober 2019 om 00:46
Hopelijk zijn ze een beetje gaan werken.
Mijn PMT die vroeg van de week aan mij of ik wel eens met tegenzin ga slapen...
Mijn antwoord was like, altijd.
Hij schrok er van en daar schrok ik weer van. Maar ik vind de avonden vaak heel gezellig omdat er veel meer aanspraak is overal... En s ochtends dan ben ik weer alleen terwijl de wereld verder gaat. En ik slaap niet zonder pillen... En naja het geeft niet hetzelfde uitgeruste gevoel. Ik word wel moe natuurlijk maar ik moet echt tegen mezelf zeggen “ok nu moet je je medicijnen nemen. Klaar”.
zondag 13 oktober 2019 om 10:17
zondag 13 oktober 2019 om 10:26
Voel me steeds zo dippig en wat pessimistisch en niet zoals ik normaal ben. Beetje angstig voor de toekomst. Toen ik vanmorgen wakker werd dacht ik ineens: kan natuurlijk van die medicatie komen!
Bij 60mg begon ik me echt depri te voelen dus daar zijn er meteen afgestapt en daarom slik ik 45mg op een dag. Het is een beetje zo’n ding uit twee kwaden hè. Heb wel minder erge hoofdpijn (minder dagen met erge hoofdpijn) met deze medicatie maar psychisch voel ik me er niet heel goed bij. Dit was het punt waarop het dragelijk is. Echter merk ik steeds meer dat ik bozig ben af en toe, verdrietig soms en waar ik anders altijd heel open, met goede moed en heel goed kan omdenken merk ik dat het nu niet zo is.
Afgelopen week was loodzwaar. Natuurlijk zit je ook in een proces waarbij het eerst even minder gaat maar ik zie het nu gewoon echt niet zitten. Gisteravond schoot mij zelfs door het hoofd dat het niet eens zo erg zou zijn als ik er niet zou zijn. Daar schrok ik dan weer van want dat soort gedachten heb ik echt nooit en nooit gehad ook, zelfs niet toen ik mijn postpartumdepressies had. Niet dat ik het echt zo voel, maar het ging wel even door me heen. En ik zit nu echt zo: verdikke, dit gaat aardig op die periode lijken. Lusteloos gedoe. En het voelt gewoon niet zoals ik ben en wil zijn.
Ik heb altijd in kansen en mogelijkheden gedacht en nu zie ik alleen maar wat niet kan en onmogelijkheden. Bang voor de toekomst.
Morgen meteen maar even kijken of ik mijn neuropsycholoog te pakken kan krijgen en/of mijn neuroloog. Dit kan nu niet wachten.
Bij 60mg begon ik me echt depri te voelen dus daar zijn er meteen afgestapt en daarom slik ik 45mg op een dag. Het is een beetje zo’n ding uit twee kwaden hè. Heb wel minder erge hoofdpijn (minder dagen met erge hoofdpijn) met deze medicatie maar psychisch voel ik me er niet heel goed bij. Dit was het punt waarop het dragelijk is. Echter merk ik steeds meer dat ik bozig ben af en toe, verdrietig soms en waar ik anders altijd heel open, met goede moed en heel goed kan omdenken merk ik dat het nu niet zo is.
Afgelopen week was loodzwaar. Natuurlijk zit je ook in een proces waarbij het eerst even minder gaat maar ik zie het nu gewoon echt niet zitten. Gisteravond schoot mij zelfs door het hoofd dat het niet eens zo erg zou zijn als ik er niet zou zijn. Daar schrok ik dan weer van want dat soort gedachten heb ik echt nooit en nooit gehad ook, zelfs niet toen ik mijn postpartumdepressies had. Niet dat ik het echt zo voel, maar het ging wel even door me heen. En ik zit nu echt zo: verdikke, dit gaat aardig op die periode lijken. Lusteloos gedoe. En het voelt gewoon niet zoals ik ben en wil zijn.
Ik heb altijd in kansen en mogelijkheden gedacht en nu zie ik alleen maar wat niet kan en onmogelijkheden. Bang voor de toekomst.
Morgen meteen maar even kijken of ik mijn neuropsycholoog te pakken kan krijgen en/of mijn neuroloog. Dit kan nu niet wachten.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 13 oktober 2019 om 11:07
Jij ook
Ik hoop vooral dat ik meteen die dag met iemand kan spreken, vorige keer duurde het meer dan een week door allerlei communicatiemisverstanden daar voor ik een neuroloog kon spreken...
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 13 oktober 2019 om 11:09
Precies... maar een paar weken geleden had ik die migraine-aanval en toen had ik een paar dagen mijn medicatie niet goed ingenomen en toen voelde ik me wel opgeruimder.
En gezien het feit dat ik bij maar 15mg meer al heel somber werd denk ik dat het echt de medicatie is (normaliter moet je voor een goede werking 100-150mg slikken).
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 13 oktober 2019 om 11:41
Anders kun je direct bij de huisarts terrecht met deze klachten.
Die kan misschien niet meteen iets aan de medicatie veranderen, of soms wel, de huisarts heeft meer overwicht, als hij vind dat er iets moet gebeuren bekt hij rechtstreeks de neuroloog voor jou.
Dus mocht niemand bereikbaar zijn en het zit hoog. Is je huisarts een tip.
