Gezondheid
alle pijlers
zus wacht op einde
woensdag 3 juli 2013 om 12:19
Mijn zus heeft kanker. Ze is uitbehandeld maar nog niet terminaal. Ze zit al drie kwart jaar op de bank en durft niets meer te ondernemen. Deze week is ze weer in het ziekenhuis geweest met allemaal vage klachten. De dokter heeft haar wederom verteld dat het merendeel van haar klachten stress is.
Als ik tegen haar zeg dat ze meer moet ondernemen en meer moet genieten, wordt ze boos en zegt ze dat ik haar niet begrijp. Ik begrijp haar dondersgoed. En ik kan het niet aanzien dat ze gewoon op haar dood zit te wachten. Wat zelfs nog over een paar jaar kan zijn. De dokter heeft namelijk geen termijn gegeven.
Ja ze heeft pijn en ze is snel moe. Maar haar pijn wordt nu ook grotendeels veroorzaakt door haar houding op de bank 9 maanden lang.
Ik weet niet meer hoe ik dit kan doorbreken. Ik ben haar jongere zusje en gezond, dus wat weet ik nou!
Zijn er mensen die dit herkennen, mensen die zelf ziek zijn of aan de zijlijn toekijken?
Moet ik het maar opgeven?
Als ik tegen haar zeg dat ze meer moet ondernemen en meer moet genieten, wordt ze boos en zegt ze dat ik haar niet begrijp. Ik begrijp haar dondersgoed. En ik kan het niet aanzien dat ze gewoon op haar dood zit te wachten. Wat zelfs nog over een paar jaar kan zijn. De dokter heeft namelijk geen termijn gegeven.
Ja ze heeft pijn en ze is snel moe. Maar haar pijn wordt nu ook grotendeels veroorzaakt door haar houding op de bank 9 maanden lang.
Ik weet niet meer hoe ik dit kan doorbreken. Ik ben haar jongere zusje en gezond, dus wat weet ik nou!
Zijn er mensen die dit herkennen, mensen die zelf ziek zijn of aan de zijlijn toekijken?
Moet ik het maar opgeven?
woensdag 3 juli 2013 om 12:41
quote:netniet schreef op 03 juli 2013 @ 12:38:
[...]
Ja, hier krijg ik kotsneigingen van, hoe haal je het in je hoofd om iemand zomaar met god om de oren te slaan. Ik verbaas me vaak over hoe weinig inlevingsvermogen zo'n godgelover kan hebben en helemaal vol van hun eigen irrationele geraaskal. Ga je schamen.Dit is overigens ook geen topic om je persoonlijke frustraties in kwijt te kunnen, Netniet.
[...]
Ja, hier krijg ik kotsneigingen van, hoe haal je het in je hoofd om iemand zomaar met god om de oren te slaan. Ik verbaas me vaak over hoe weinig inlevingsvermogen zo'n godgelover kan hebben en helemaal vol van hun eigen irrationele geraaskal. Ga je schamen.Dit is overigens ook geen topic om je persoonlijke frustraties in kwijt te kunnen, Netniet.
woensdag 3 juli 2013 om 12:42
Allemaal bedankt voor de lieve berichten.
zelfs om met het mooie weer een terrasje te pakken weigert ze. Ik kan dan op mijn kop gaan staan, maar om er ruzie voor te maken is dan ook weer niet de bedoeling.
ik ben in ieder geval om de zo veel dagen daar om te kletsen en bank te hangen, maar ik weet soms ook niet meer wat ik moet praten. Ik lees nu vaker de krant om gespreksstof te hebben! Ik zou nog liever bij haar in gaan wonen, maar haar vriend heeft al aangegeven dat haar familie wel heel vaak aanwezig is.
nu gaan we volgende week naar frankrijk, wat al vorig jaar december is geregeld en zelfs daar zit ze over na te denken om niet mee te gaan. Dat laat ik echt niet gebeuren!
wat mezelf betreft, ik hou elke zondag rustdag! Lekker helemaal alleen, soms leuke dingen en soms zelf zielig in bed ff bijtanken. Zo kom ik er wel door heen!
zelfs om met het mooie weer een terrasje te pakken weigert ze. Ik kan dan op mijn kop gaan staan, maar om er ruzie voor te maken is dan ook weer niet de bedoeling.
ik ben in ieder geval om de zo veel dagen daar om te kletsen en bank te hangen, maar ik weet soms ook niet meer wat ik moet praten. Ik lees nu vaker de krant om gespreksstof te hebben! Ik zou nog liever bij haar in gaan wonen, maar haar vriend heeft al aangegeven dat haar familie wel heel vaak aanwezig is.
nu gaan we volgende week naar frankrijk, wat al vorig jaar december is geregeld en zelfs daar zit ze over na te denken om niet mee te gaan. Dat laat ik echt niet gebeuren!
wat mezelf betreft, ik hou elke zondag rustdag! Lekker helemaal alleen, soms leuke dingen en soms zelf zielig in bed ff bijtanken. Zo kom ik er wel door heen!
woensdag 3 juli 2013 om 12:42
Ik vind het antwoord van Miladila ook niet moraalridderig hoor. Er zijn best dingen die je kunt begrijpen ook al heb je ze niet meegemaakt, maar doodgaan niet. Ik zou graag denken dat ik als ik zo'n diagnose zou krijgen heel dapper nog het beste ervan probeer te maken, maar dat weet ik niet. Misschien ga ik ook wel heel erg op de bank zitten wachten tot het voorbij is. En dan hoop ik toch dat daar ook begrip voor is.
woensdag 3 juli 2013 om 12:47
Ik kan me ergens wel voorstellen dat je het nut niet ziet van 'genieten' als je weet dat je einde nadert.
Vanuit een positieve inslag snap ik helemaal dat je iedere zonnestraal nog wilt beleven vanaf een terras met een rosétje in de hand.
Maar vanuit een negatieve insteek kan ik me voorstellen dat je denkt: Waarom zou ik helemaal naar een terras gaan als ik ook op de bank kan blijven zitten.
Zijn er geen hulpverleners voor naasten van een ernstig zieke, met wie jij kunt gaan praten, TO? Ik kan me namelijk voorstellen dat het echt enorm moeilijk is en dat het je veel energie kost allemaal.
Vanuit een positieve inslag snap ik helemaal dat je iedere zonnestraal nog wilt beleven vanaf een terras met een rosétje in de hand.
Maar vanuit een negatieve insteek kan ik me voorstellen dat je denkt: Waarom zou ik helemaal naar een terras gaan als ik ook op de bank kan blijven zitten.
Zijn er geen hulpverleners voor naasten van een ernstig zieke, met wie jij kunt gaan praten, TO? Ik kan me namelijk voorstellen dat het echt enorm moeilijk is en dat het je veel energie kost allemaal.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 3 juli 2013 om 12:50
quote:channy8 schreef op 03 juli 2013 @ 12:42:
Allemaal bedankt voor de lieve berichten.
zelfs om met het mooie weer een terrasje te pakken weigert ze. Ik kan dan op mijn kop gaan staan, maar om er ruzie voor te maken is dan ook weer niet de bedoeling.
ik ben in ieder geval om de zo veel dagen daar om te kletsen en bank te hangen, maar ik weet soms ook niet meer wat ik moet praten. Ik lees nu vaker de krant om gespreksstof te hebben! Ik zou nog liever bij haar in gaan wonen, maar haar vriend heeft al aangegeven dat haar familie wel heel vaak aanwezig is.
nu gaan we volgende week naar frankrijk, wat al vorig jaar december is geregeld en zelfs daar zit ze over na te denken om niet mee te gaan. Dat laat ik echt niet gebeuren!
wat mezelf betreft, ik hou elke zondag rustdag! Lekker helemaal alleen, soms leuke dingen en soms zelf zielig in bed ff bijtanken. Zo kom ik er wel door heen!
Zou het werken om het de insteek te geven dat ze niet hoeft te gaan om te genieten en knallend het leven uit te gaan...maar om ook vooral aan te geven dat jullie het zo fijn zouden vinden als ze mee zou gaan?
Heb je weleens verteld hoeveel pijn het jou doet en dat je zo graag nog zoveel mogelijk mooie herinneringen met haar wilt aanmaken?
Allemaal bedankt voor de lieve berichten.
zelfs om met het mooie weer een terrasje te pakken weigert ze. Ik kan dan op mijn kop gaan staan, maar om er ruzie voor te maken is dan ook weer niet de bedoeling.
ik ben in ieder geval om de zo veel dagen daar om te kletsen en bank te hangen, maar ik weet soms ook niet meer wat ik moet praten. Ik lees nu vaker de krant om gespreksstof te hebben! Ik zou nog liever bij haar in gaan wonen, maar haar vriend heeft al aangegeven dat haar familie wel heel vaak aanwezig is.
nu gaan we volgende week naar frankrijk, wat al vorig jaar december is geregeld en zelfs daar zit ze over na te denken om niet mee te gaan. Dat laat ik echt niet gebeuren!
wat mezelf betreft, ik hou elke zondag rustdag! Lekker helemaal alleen, soms leuke dingen en soms zelf zielig in bed ff bijtanken. Zo kom ik er wel door heen!
Zou het werken om het de insteek te geven dat ze niet hoeft te gaan om te genieten en knallend het leven uit te gaan...maar om ook vooral aan te geven dat jullie het zo fijn zouden vinden als ze mee zou gaan?
Heb je weleens verteld hoeveel pijn het jou doet en dat je zo graag nog zoveel mogelijk mooie herinneringen met haar wilt aanmaken?
woensdag 3 juli 2013 om 12:51
quote:vrouwtje010 schreef op 03 juli 2013 @ 12:23:
Nooit opgeven.
Wil je alles doen om haar te helpen, vraag dan ook gebed aan bij een goede kerk.
Die ook genezingsdiensten houden.
Ik weet dat ik waarschijnlijk commentaar ga krijgen, maar geef niet op. Zoek hulp bij God, nu de artsen niks meer voor haar kunnen doen.
Sterkte!!
Door te bidden is er nog nooit iemand genezen van kanker.
Kijk maar eens wat Jomanda voor Sylvia Millecam heeft gedaan.
Ik vind het ook behoorlijk vrijpostig om iemand dit soort advies te geven. Dit soort reacties doen het in eigen kring waarschijn goed en je zult het misschien ook wel goed bedoelen.
Maar je kent TO niet en weet niet of zij gelovig is.
Nooit opgeven.
Wil je alles doen om haar te helpen, vraag dan ook gebed aan bij een goede kerk.
Die ook genezingsdiensten houden.
Ik weet dat ik waarschijnlijk commentaar ga krijgen, maar geef niet op. Zoek hulp bij God, nu de artsen niks meer voor haar kunnen doen.
Sterkte!!
Door te bidden is er nog nooit iemand genezen van kanker.
Kijk maar eens wat Jomanda voor Sylvia Millecam heeft gedaan.
Ik vind het ook behoorlijk vrijpostig om iemand dit soort advies te geven. Dit soort reacties doen het in eigen kring waarschijn goed en je zult het misschien ook wel goed bedoelen.
Maar je kent TO niet en weet niet of zij gelovig is.
woensdag 3 juli 2013 om 12:53
mensen wees niet te streng voor vrouwtje, het was goed bedoelt!
@ yoshe: ze wordt vooral boos op mensen die zeggen dat ze wat leuks moet gaan doen! Hobby's heeft ze nooit gehad. En vriendinnen zijn sinds haar ziekte onvindbaar! Maar wel op facebook plaatsen de pink ribbon dingen! Kan ik heeel kwaad om worden.
@ouwejurknieuwejurk: de leukste momenten zijn als ik over complete onzin praat en doe alsof er niets aan de hand is. Ik zeg er wel bij dat ze altijd bij me terecht kan als ze het er wel over wil hebben, maar ik wil niet haar geluksmomentje verstoren door er zelf over te beginnen terwijl zij even een keer aan wat anders denkt.
@blauwtheekopje: op zich is een film nog niet zo'n slecht idee. Ik heb haar al gezegd dat ze na frankrijk maar bij mij een week moet gaan bankhangen, is ook goed voor haar vriend. Maar een paar leuke films maakt het dan wel beter!
@netniet: ze weigert alle hulp en wilt juist niemand tot last zijn En volgens haar is haar probleem alleen lichamelijk.
@ yoshe: ze wordt vooral boos op mensen die zeggen dat ze wat leuks moet gaan doen! Hobby's heeft ze nooit gehad. En vriendinnen zijn sinds haar ziekte onvindbaar! Maar wel op facebook plaatsen de pink ribbon dingen! Kan ik heeel kwaad om worden.
@ouwejurknieuwejurk: de leukste momenten zijn als ik over complete onzin praat en doe alsof er niets aan de hand is. Ik zeg er wel bij dat ze altijd bij me terecht kan als ze het er wel over wil hebben, maar ik wil niet haar geluksmomentje verstoren door er zelf over te beginnen terwijl zij even een keer aan wat anders denkt.
@blauwtheekopje: op zich is een film nog niet zo'n slecht idee. Ik heb haar al gezegd dat ze na frankrijk maar bij mij een week moet gaan bankhangen, is ook goed voor haar vriend. Maar een paar leuke films maakt het dan wel beter!
@netniet: ze weigert alle hulp en wilt juist niemand tot last zijn En volgens haar is haar probleem alleen lichamelijk.
woensdag 3 juli 2013 om 12:54
Inwonen bij haar lijkt mij niet verstandig. Dan ga je je nog meer ergeren.
En iets meenemen wat zij lekker vind (taart, ijs e.d.) en dan in de tuin of op het balkon gaan zitten?
Je kunt haar niet dwingen mee te gaan naar Frankrijk. Ik kan mij voorstellen dat zij bijvoorbeeld enorm tegen de reis opziet. Of dat ze bang is dat daar iets gebeurd. Kun je hier met haar over praten?
Ik zal niet tegen haar zeggen dat je mooie herinneringen wilt maken, dat is nog confronterender voor je zus.
En iets meenemen wat zij lekker vind (taart, ijs e.d.) en dan in de tuin of op het balkon gaan zitten?
Je kunt haar niet dwingen mee te gaan naar Frankrijk. Ik kan mij voorstellen dat zij bijvoorbeeld enorm tegen de reis opziet. Of dat ze bang is dat daar iets gebeurd. Kun je hier met haar over praten?
Ik zal niet tegen haar zeggen dat je mooie herinneringen wilt maken, dat is nog confronterender voor je zus.
woensdag 3 juli 2013 om 12:57
@ louba: het is ook mijn gevoel dat ik elke dag, seconde bij haar wil zijn. Maar het is voor mij inderdaad goed dat het niet mogelijk is. Al vind ik dat heel egoïstisch van mezelf om dat toe te geven.
@moonlight: ik heb een paard
De beste therapeut die er is!! En ik heb dit proces al eens meegemaakt. Nu gaat het goed, nu voel ik me goed. Als het afgelopen is zoek ik wel de nodige hulp die ik dan hard nodig heb.
@orzoo: dat is een hele goede! Als ik zeg dat ze het voor mij moet doen wilt ze waarschijnlijk wel!
@moonlight: ik heb een paard
De beste therapeut die er is!! En ik heb dit proces al eens meegemaakt. Nu gaat het goed, nu voel ik me goed. Als het afgelopen is zoek ik wel de nodige hulp die ik dan hard nodig heb.@orzoo: dat is een hele goede! Als ik zeg dat ze het voor mij moet doen wilt ze waarschijnlijk wel!
woensdag 3 juli 2013 om 12:57
Je zus geeft duidelijk haar grenzen aan. Jij begrijpt haar inderdaad niet en je respecteert haar ook niet. Ze heeft geen behoefte aan jouw ongevraagde en voor haar niet werkende adviezen. Als je iets voor haar wilt betekenen vraag haar dan gewoon waar ze behoefte aan heeft. Of stel een activiteit voor. Maar accepteer haar nee en laat haar met rust als ze daarom vraagt. Waarom vind je het zo moeilijk om haar zelf te laten bepalen hoe ze haar tijd wil doorbrengen? Jij kan niet aanzien dat zij op haar dood zit te wachten. Dat is jouw probleem.
Bah
woensdag 3 juli 2013 om 13:00
woensdag 3 juli 2013 om 13:02
quote:573g8b schreef op 03 juli 2013 @ 12:57:
Je zus geeft duidelijk haar grenzen aan. Jij begrijpt haar inderdaad niet en je respecteert haar ook niet. Ze heeft geen behoefte aan jouw ongevraagde en voor haar niet werkende adviezen. Als je iets voor haar wilt betekenen vraag haar dan gewoon waar ze behoefte aan heeft. Of stel een activiteit voor. Maar accepteer haar nee en laat haar met rust als ze daarom vraagt. Waarom vind je het zo moeilijk om haar zelf te laten bepalen hoe ze haar tijd wil doorbrengen? Jij kan niet aanzien dat zij op haar dood zit te wachten. Dat is jouw probleem.
wow, bedankt voor je medeleven!!! Ik wil gewoon dat ze niet elke dag ongelukkig is en ik zoek naar oplossingen om haar het beste te steunen! Ze weet namelijk zelf ook niet wat ze wilt! En zoals gezegd, dit kan nog jaren duren en ze kan nog heel veel, alleen zit haar geest haar in de weg.
Waar ik met droge ogen mijn topic kon schrijven, zit ik nu echt te janken. Bedankt!!!!!!!
Je zus geeft duidelijk haar grenzen aan. Jij begrijpt haar inderdaad niet en je respecteert haar ook niet. Ze heeft geen behoefte aan jouw ongevraagde en voor haar niet werkende adviezen. Als je iets voor haar wilt betekenen vraag haar dan gewoon waar ze behoefte aan heeft. Of stel een activiteit voor. Maar accepteer haar nee en laat haar met rust als ze daarom vraagt. Waarom vind je het zo moeilijk om haar zelf te laten bepalen hoe ze haar tijd wil doorbrengen? Jij kan niet aanzien dat zij op haar dood zit te wachten. Dat is jouw probleem.
wow, bedankt voor je medeleven!!! Ik wil gewoon dat ze niet elke dag ongelukkig is en ik zoek naar oplossingen om haar het beste te steunen! Ze weet namelijk zelf ook niet wat ze wilt! En zoals gezegd, dit kan nog jaren duren en ze kan nog heel veel, alleen zit haar geest haar in de weg.
Waar ik met droge ogen mijn topic kon schrijven, zit ik nu echt te janken. Bedankt!!!!!!!
woensdag 3 juli 2013 om 13:05
woensdag 3 juli 2013 om 13:05
Ik begrijp dat je pijn hebt en dat je je ontzettend machteloos voelt, maar jouw manier om ermee om te gaan hoeft niet persé voor haar te werken.
Ik kan me heel goed indenken dat ze inderdaad gewoon afwacht, want zo is het ook. In zo'n belevenis kan het al snel gezien worden als "wat ik ook doe, het maakt niet uit want ik ga toch dood, waarom zou ik dan nog enige moeite doen?". En als dat zo is, dan is dat zeker ruk en pijnlijk, maar uiteindelijk gaat het er wel om dat jouw zus er op haar manier mee omgaat en als ze dit niet al dansend wil doen met fanfare en vuurwerk of haar kop buiten de deur steken, dan hoeft dat ook niet. Het is haar leven en ook haar einde, geef haar nog dat beetje waardigheid dat ze zelf kan bepalen hoe ze het wil hebben.
Ik kan me heel goed indenken dat ze inderdaad gewoon afwacht, want zo is het ook. In zo'n belevenis kan het al snel gezien worden als "wat ik ook doe, het maakt niet uit want ik ga toch dood, waarom zou ik dan nog enige moeite doen?". En als dat zo is, dan is dat zeker ruk en pijnlijk, maar uiteindelijk gaat het er wel om dat jouw zus er op haar manier mee omgaat en als ze dit niet al dansend wil doen met fanfare en vuurwerk of haar kop buiten de deur steken, dan hoeft dat ook niet. Het is haar leven en ook haar einde, geef haar nog dat beetje waardigheid dat ze zelf kan bepalen hoe ze het wil hebben.
woensdag 3 juli 2013 om 13:06
quote:channy8 schreef op 03 juli 2013 @ 13:02:
[...]
wow, bedankt voor je medeleven!!! Ik wil gewoon dat ze niet elke dag ongelukkig is en ik zoek naar oplossingen om haar het beste te steunen! Ze weet namelijk zelf ook niet wat ze wilt! En zoals gezegd, dit kan nog jaren duren en ze kan nog heel veel, alleen zit haar geest haar in de weg.
Waar ik met droge ogen mijn topic kon schrijven, zit ik nu echt te janken. Bedankt!!!!!!!
Niet iedereen beseft dat jij dit mee moet maken en dat je van je zus houdt en wil dat ze zich niet alreeds overleden gedraagt. Ik kan me voorstellen dat dat jouw rouwproces nu ook al in gang zet en dat is in feite onnodig en veel te zwaar.
Probeer er een beetje overheen te lezen. Dit soort dingen komen nu eenmaal ook voorbij op een publiek forum.
[...]
wow, bedankt voor je medeleven!!! Ik wil gewoon dat ze niet elke dag ongelukkig is en ik zoek naar oplossingen om haar het beste te steunen! Ze weet namelijk zelf ook niet wat ze wilt! En zoals gezegd, dit kan nog jaren duren en ze kan nog heel veel, alleen zit haar geest haar in de weg.
Waar ik met droge ogen mijn topic kon schrijven, zit ik nu echt te janken. Bedankt!!!!!!!
Niet iedereen beseft dat jij dit mee moet maken en dat je van je zus houdt en wil dat ze zich niet alreeds overleden gedraagt. Ik kan me voorstellen dat dat jouw rouwproces nu ook al in gang zet en dat is in feite onnodig en veel te zwaar.
Probeer er een beetje overheen te lezen. Dit soort dingen komen nu eenmaal ook voorbij op een publiek forum.
woensdag 3 juli 2013 om 13:08
quote:573g8b schreef op 03 juli 2013 @ 12:57:
Je zus geeft duidelijk haar grenzen aan. Jij begrijpt haar inderdaad niet en je respecteert haar ook niet. Ze heeft geen behoefte aan jouw ongevraagde en voor haar niet werkende adviezen. Als je iets voor haar wilt betekenen vraag haar dan gewoon waar ze behoefte aan heeft. Of stel een activiteit voor. Maar accepteer haar nee en laat haar met rust als ze daarom vraagt. Waarom vind je het zo moeilijk om haar zelf te laten bepalen hoe ze haar tijd wil doorbrengen? Jij kan niet aanzien dat zij op haar dood zit te wachten. Dat is jouw probleem.
Oei, da's wel hard verwoord.
Maar, Channy, er zit wel wat in dat het belangrijk is dat je haar grenzen respecteert en naar haar behoeften luistert. En als ik je berichtjes zo lees, doe je daar al hard je best voor. Door over luchtige onderwerpen te praten wanneer zij daar behoefte aan heeft bijvoorbeeld. Da's lief van je.
En ik heb het idee dat je nu nog bewuster vanuit jezelf gaat praten. Door bijvoorbeeld aan te geven dat jij heel graag zou willen dat ze mee gaat naar Frankrijk, omdat ze je zus is en omdat je van haar houdt, en omdat je graag tijd met haar wil doorbrengen. En daarna kun je niet anders dan haar grenzen respecteren; als ze inderdaad besluit om niet mee te gaan, is dat haar keuze. Maar als er mogelijkheid is om er open over te praten , is er misschien wel meer mogelijk dan wanneer je zegt 'je moet mee! Dat is goed voor je!' of zoiets. Misschien is ze wel ergens bang voor, zoals iemand hierboven opperde. Probeer zoveel mogelijk mét haar te praten, in plaats van tegen haar.
Ik vind het hartstikke knap zoals je het doet. En sympathiek dat je het opneemt voor het misschien ongepaste, maar wel goedbedoelde advies van één van de eerste posters. Dat toont dat je inlevingsvermogen hebt en dingen positief ziet. Volgens mij ben je een heel lieve zus.
Je zus geeft duidelijk haar grenzen aan. Jij begrijpt haar inderdaad niet en je respecteert haar ook niet. Ze heeft geen behoefte aan jouw ongevraagde en voor haar niet werkende adviezen. Als je iets voor haar wilt betekenen vraag haar dan gewoon waar ze behoefte aan heeft. Of stel een activiteit voor. Maar accepteer haar nee en laat haar met rust als ze daarom vraagt. Waarom vind je het zo moeilijk om haar zelf te laten bepalen hoe ze haar tijd wil doorbrengen? Jij kan niet aanzien dat zij op haar dood zit te wachten. Dat is jouw probleem.
Oei, da's wel hard verwoord.
Maar, Channy, er zit wel wat in dat het belangrijk is dat je haar grenzen respecteert en naar haar behoeften luistert. En als ik je berichtjes zo lees, doe je daar al hard je best voor. Door over luchtige onderwerpen te praten wanneer zij daar behoefte aan heeft bijvoorbeeld. Da's lief van je.
En ik heb het idee dat je nu nog bewuster vanuit jezelf gaat praten. Door bijvoorbeeld aan te geven dat jij heel graag zou willen dat ze mee gaat naar Frankrijk, omdat ze je zus is en omdat je van haar houdt, en omdat je graag tijd met haar wil doorbrengen. En daarna kun je niet anders dan haar grenzen respecteren; als ze inderdaad besluit om niet mee te gaan, is dat haar keuze. Maar als er mogelijkheid is om er open over te praten , is er misschien wel meer mogelijk dan wanneer je zegt 'je moet mee! Dat is goed voor je!' of zoiets. Misschien is ze wel ergens bang voor, zoals iemand hierboven opperde. Probeer zoveel mogelijk mét haar te praten, in plaats van tegen haar.
Ik vind het hartstikke knap zoals je het doet. En sympathiek dat je het opneemt voor het misschien ongepaste, maar wel goedbedoelde advies van één van de eerste posters. Dat toont dat je inlevingsvermogen hebt en dingen positief ziet. Volgens mij ben je een heel lieve zus.
woensdag 3 juli 2013 om 13:08
quote:573g8b schreef op 03 juli 2013 @ 12:57:
Je zus geeft duidelijk haar grenzen aan. Jij begrijpt haar inderdaad niet en je respecteert haar ook niet. Ze heeft geen behoefte aan jouw ongevraagde en voor haar niet werkende adviezen. Als je iets voor haar wilt betekenen vraag haar dan gewoon waar ze behoefte aan heeft. Of stel een activiteit voor. Maar accepteer haar nee en laat haar met rust als ze daarom vraagt. Waarom vind je het zo moeilijk om haar zelf te laten bepalen hoe ze haar tijd wil doorbrengen? Jij kan niet aanzien dat zij op haar dood zit te wachten. Dat is jouw probleem.
Ik vind het wat bot geschreven maar zit hier niet een kern van waarheid in? Jij wil je zus helpen maar je goede intenties lijken bij haar niet over te komen.
Misschien is dit een periode van rouw waar je zus eerst doorheen moet. Kan ze over een tijd pas weer bedenken wat haar behoeftes zijn. Ik heb geen idee maar dat wat jij wil is duidelijk niet wat zij op dit moment wil.
Heb je goed contact met haar vriend? Wat vindt hij ervan?
Je zus geeft duidelijk haar grenzen aan. Jij begrijpt haar inderdaad niet en je respecteert haar ook niet. Ze heeft geen behoefte aan jouw ongevraagde en voor haar niet werkende adviezen. Als je iets voor haar wilt betekenen vraag haar dan gewoon waar ze behoefte aan heeft. Of stel een activiteit voor. Maar accepteer haar nee en laat haar met rust als ze daarom vraagt. Waarom vind je het zo moeilijk om haar zelf te laten bepalen hoe ze haar tijd wil doorbrengen? Jij kan niet aanzien dat zij op haar dood zit te wachten. Dat is jouw probleem.
Ik vind het wat bot geschreven maar zit hier niet een kern van waarheid in? Jij wil je zus helpen maar je goede intenties lijken bij haar niet over te komen.
Misschien is dit een periode van rouw waar je zus eerst doorheen moet. Kan ze over een tijd pas weer bedenken wat haar behoeftes zijn. Ik heb geen idee maar dat wat jij wil is duidelijk niet wat zij op dit moment wil.
Heb je goed contact met haar vriend? Wat vindt hij ervan?
Before you assume, there is this thing called asking.
woensdag 3 juli 2013 om 13:09
quote:vrouwtje010 schreef op 03 juli 2013 @ 12:23:
Nooit opgeven.
Wil je alles doen om haar te helpen, vraag dan ook gebed aan bij een goede kerk.
Die ook genezingsdiensten houden.
Ik weet dat ik waarschijnlijk commentaar ga krijgen, maar geef niet op. Zoek hulp bij God, nu de artsen niks meer voor haar kunnen doen.
Sterkte!!
Ach,ja God..
Genezingsdiensten!? Kan ze net zo goed Jomanda bellen..
Nooit opgeven.
Wil je alles doen om haar te helpen, vraag dan ook gebed aan bij een goede kerk.
Die ook genezingsdiensten houden.
Ik weet dat ik waarschijnlijk commentaar ga krijgen, maar geef niet op. Zoek hulp bij God, nu de artsen niks meer voor haar kunnen doen.
Sterkte!!
Ach,ja God..
Genezingsdiensten!? Kan ze net zo goed Jomanda bellen..
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
woensdag 3 juli 2013 om 13:09
Channy8, wat een moeilijke situatie. Ik kan natuurlijk niet bij je zus in haar hoofd kijken, maar waarschijnlijk wilt ze gewoon met rust gelaten worden, voelt ze zich alleen en bang. En kan ze gewoon niet mee leuke dingen doen.
Ik heb zelf een chronische ziekte waardoor ik heel veel thuis zit. Soms heb ik gewoon van die dagen/weken/maanden dat ik denk: ik durf nu gewoon niks, ik heb pijn, voel me niet lekker. en dan wil je gewoon alleen maar rust om je heen en is ook alles je teveel.
Misschien kun je haar vragen wat zij graag zou willen doen? Misschien samen een taart bakken, of filmpje kijken. Laat haar haar grenzen aangeven. En als zij thuis wilt blijven, alleen wilt zijn, laat haar dan. Als ze eruit wilt, zal ze dat zelf aangeven. Tuurlijk kun je het af en toe eens vragen.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je zoiets: och, kom toch mee, is toch gezellig. maar ze kan het misschien gewoon echt niet en is misschien heel bang om de deur uit te gaan.
Ik heb zelf een chronische ziekte waardoor ik heel veel thuis zit. Soms heb ik gewoon van die dagen/weken/maanden dat ik denk: ik durf nu gewoon niks, ik heb pijn, voel me niet lekker. en dan wil je gewoon alleen maar rust om je heen en is ook alles je teveel.
Misschien kun je haar vragen wat zij graag zou willen doen? Misschien samen een taart bakken, of filmpje kijken. Laat haar haar grenzen aangeven. En als zij thuis wilt blijven, alleen wilt zijn, laat haar dan. Als ze eruit wilt, zal ze dat zelf aangeven. Tuurlijk kun je het af en toe eens vragen.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je zoiets: och, kom toch mee, is toch gezellig. maar ze kan het misschien gewoon echt niet en is misschien heel bang om de deur uit te gaan.
woensdag 3 juli 2013 om 13:10
quote:channy8 schreef op 03 juli 2013 @ 12:57:
@ louba: het is ook mijn gevoel dat ik elke dag, seconde bij haar wil zijn. Maar het is voor mij inderdaad goed dat het niet mogelijk is. Al vind ik dat heel egoïstisch van mezelf om dat toe te geven.
@moonlight: ik heb een paard De beste therapeut die er is!! En ik heb dit proces al eens meegemaakt. Nu gaat het goed, nu voel ik me goed. Als het afgelopen is zoek ik wel de nodige hulp die ik dan hard nodig heb.
@orzoo: dat is een hele goede! Als ik zeg dat ze het voor mij moet doen wilt ze waarschijnlijk wel!Ho wacht. Ze moet niks he. Maar je kunt wel aangeven dat jullie het heel fijn zouden vinden als ze mee gaat en dat ze jullie er heel blij mee maakt.
@ louba: het is ook mijn gevoel dat ik elke dag, seconde bij haar wil zijn. Maar het is voor mij inderdaad goed dat het niet mogelijk is. Al vind ik dat heel egoïstisch van mezelf om dat toe te geven.
@moonlight: ik heb een paard
De beste therapeut die er is!! En ik heb dit proces al eens meegemaakt. Nu gaat het goed, nu voel ik me goed. Als het afgelopen is zoek ik wel de nodige hulp die ik dan hard nodig heb.@orzoo: dat is een hele goede! Als ik zeg dat ze het voor mij moet doen wilt ze waarschijnlijk wel!Ho wacht. Ze moet niks he. Maar je kunt wel aangeven dat jullie het heel fijn zouden vinden als ze mee gaat en dat ze jullie er heel blij mee maakt.
woensdag 3 juli 2013 om 13:10
Oke, dus ze heeft een vriend waar ze mee samen woont. Misschien vind ze het wel gewoon fijn om samen met hem te zijn, gewoon thuis, leven, zonder enig poespas. Misschien wil ze haar laatste tijd helemaal niet met jullie door brengen maar met hem. Wat zegt haar vriend er over als je er naar vraagt. Kan die ook niet tot haar doordringen of hebben ze het samen goed zo?
woensdag 3 juli 2013 om 13:10
Mijn ervaring is dat je er niks aan kunt veranderen. Ik heb verschillende mensen in hun terminale fase gekend. Sommigen genieten, sommigen kwijnen weg. Dat is aan hen en heb jij geen enkele invloed op.
Klinkt stom, maar misschien kun je zelf hulp zoeken. Iemand die jou begeleid in dit proces. Lijkt me erg zinvol. Veel sterkte!!!
Klinkt stom, maar misschien kun je zelf hulp zoeken. Iemand die jou begeleid in dit proces. Lijkt me erg zinvol. Veel sterkte!!!
