Kinderen
alle pijlers
1 is genoeg - kletstopic
vrijdag 1 juni 2018 11:24
Het lijkt me leuk om te kletsen met andere ouders die ook maar 1 kindje hebben. Over de uitdagingen die hierbij komen kijken, maar ook de leuke momenten of misschien juist de (voor)oordelen waar je tegenaan loopt. Ik denk dat er genoeg over te kletsen is. 
Dit topic is dus niet bedoelt voor ervaringen van mensen die zelf enigst kind waren of die mensen kennen die enigst kind waren, maar voor ouders die momenteel één kindje opvoeden.
We willen hier gezellig kletsen en niet discussieren. Voor discussie over enig kinderen kun je hier terecht: kinderen/gezinsplanning-discussietopic/ ... ges/417680
Wie schrijven er mee?
* Aspirientje: zoon van 4 jaar
* Baggal, dochter Oktober 2017 (ICSI)
* Beschuitjemetjam - zoon 3 jaar
* Ceester: zoon van 5
* Enigme: zoon mei 2014
* Fanatic: dochter November 2009
* Haasjehop: zoon December 2015
* Haaknaald: zoon van 14 maanden
* Miss.Speeseend - zoon van 2
* Nienke - zoon februari 2016
* Lila30: zoon van 14 maanden
* Rosings, dochter van Juli 2017
* Selectia: zoon van 2
* Snorriemorrie: zoon November 2013
* Westerpavilioen: zoon Oktober 2017
* Zonnebloem8850: dochter van 1,5 jaar
Dit topic is dus niet bedoelt voor ervaringen van mensen die zelf enigst kind waren of die mensen kennen die enigst kind waren, maar voor ouders die momenteel één kindje opvoeden.
We willen hier gezellig kletsen en niet discussieren. Voor discussie over enig kinderen kun je hier terecht: kinderen/gezinsplanning-discussietopic/ ... ges/417680
Wie schrijven er mee?
* Aspirientje: zoon van 4 jaar
* Baggal, dochter Oktober 2017 (ICSI)
* Beschuitjemetjam - zoon 3 jaar
* Ceester: zoon van 5
* Enigme: zoon mei 2014
* Fanatic: dochter November 2009
* Haasjehop: zoon December 2015
* Haaknaald: zoon van 14 maanden
* Miss.Speeseend - zoon van 2
* Nienke - zoon februari 2016
* Lila30: zoon van 14 maanden
* Rosings, dochter van Juli 2017
* Selectia: zoon van 2
* Snorriemorrie: zoon November 2013
* Westerpavilioen: zoon Oktober 2017
* Zonnebloem8850: dochter van 1,5 jaar
anoniem_369996 wijzigde dit bericht op 10-03-2019 17:04
49.14% gewijzigd
maandag 22 april 2019 20:27
Dat overleggen we nog wel (kralingse bos bv?) en niet dubbeldaten he?:-)
maandag 22 april 2019 20:30
Haha nee staat nu genoteerd en niks andersWesterpaviljoen schreef: ↑22-04-2019 20:27Dat overleggen we nog wel (kralingse bos bv?) en niet dubbeldaten he?:-)
maandag 22 april 2019 21:05
Ah ok. Ja, hm, tja.snorriemorrie schreef: ↑22-04-2019 20:13Reacties zoals:
- 1 is zielig
- Hij heeft een broertje / zusje nodig
- Hij is / wordt eenzaam
- Hij mist iets in zijn sociale ontwikkeling / leven
zulke dingen trok ik mezelf dus heel erg aan, zowel als mensen die ik kende het zeiden als wanneer het op het forum ter sprake kwam, bijvoorbeeld, Inmiddels denk ik dan: zal wel, ik herken hem er in elk geval niet in.
Elkaar onzeker maken is sowieso iets waar (jong) ouders erg goed in zijn heb ik gemerkt. Mja niks van aantrekken maar hè.
maandag 22 april 2019 22:33
Oh ja, k snap het Snorrie...
Om heel eerlijk te zijn, kom ik dat alleen op dit forum tegen. Ik herken onze T er ook niet in. Het heeft alleen wél even geduurd voordat ik zo ver was dat ik die vreemden on the internets niet meer wilde overtuigen van het tegenovergestelde.... Toch dat opvoeden wat ik dan nodig achtte. Tegenwoordig leef ik met: not my monkeys, not my circus...
Om heel eerlijk te zijn, kom ik dat alleen op dit forum tegen. Ik herken onze T er ook niet in. Het heeft alleen wél even geduurd voordat ik zo ver was dat ik die vreemden on the internets niet meer wilde overtuigen van het tegenovergestelde.... Toch dat opvoeden wat ik dan nodig achtte. Tegenwoordig leef ik met: not my monkeys, not my circus...
dinsdag 23 april 2019 08:27
Ceester schreef: ↑22-04-2019 22:33Oh ja, k snap het Snorrie...
Om heel eerlijk te zijn, kom ik dat alleen op dit forum tegen. Ik herken onze T er ook niet in. Het heeft alleen wél even geduurd voordat ik zo ver was dat ik die vreemden on the internets niet meer wilde overtuigen van het tegenovergestelde.... Toch dat opvoeden wat ik dan nodig achtte. Tegenwoordig leef ik met: not my monkeys, not my circus...
Dat is wel fijn, ik had het een tijdje lang ook in mijn omgeving, dat mensen me probeerden om te praten met zulke argumenten. Maar eigenlijk sinds T 5 is, is het minder geworden.
dinsdag 23 april 2019 16:35
Hoi allemaal,
Ik zal weer eens van me laten horen
Snorrie, voor jou is het nog wel een issue lees ik, dat je 'maar' 1 kind hebt. Je worstelt volgens mij erg met wat anderen er van vinden. En je denkt misschien soms bij jezelf dat ze gelijk hebben?
Volgens mij ben je op de goede weg. Ik lees je geregeld, ook in het kindvrije topic, en ik heb het idee dat er veel verandert in jou denken over de kwestie '1 kind'.
Zoals Ceester ook zegt, ik lees eigenlijk alleen hier op het forum al die vooroordelen over enig kinderen. In het dagelijks leven (nog) niets of nauwelijks iets over gehoord. Of mensen praten achter mijn rug om haha. Maar misschien komen de opmerkingen nog, we zullen zien.
Ik heb net weer wat dingen van onze zoon opgeruimd: hydrofielen, hoezen voor het aankleedkussen en een speelkleed. Het zweefde nog ergens in huis rond maar kan nu naar zolder of weg. Hij is zindelijk, op een aankleedkussen hoeft niet meer. Het kleine is er af. 1 keer in de zoveel tijd maak ik weer een opruimrondje en soms doe ik spullen daadwerkelijk weg (kledingcontainer oid) of het gaat naar zolder.
Elke keer is het weer even slikken, de herinneringen aan die baby-, dreumes- en peutertijd schieten dan door mijn hoofd. Het is een emotioneel en warm moment. Ik 'durf' nog niet alles helemaal weg te doen, dat vind ik te moeilijk en ik ga dat ook niet forceren. Ooit zal er wel een moment komen dat ik wél die maxi cosi weg doe, die wipstoel, de flesjes, kleertjes. Maar nu nog niet.
En toch heb ik ook wel het gevoel van afsluiten, het is mooi geweest. Dit is zoals het is, ik ben blijkbaar een vrouw die een moeder van 1 kind wordt. Ik loop richting de 40, het is goed zo.
Goed, dat was mijn bijdrage voor vandaag
Baggal, hoe is het met je vader?
En ik las dat hier een verrader zat (geintje
) ? Iemand die toch voor een tweede kindje gaat, ik geloof degene met een konijn oid in de naam.
Spannend hoor, ik hoop dat we het horen als je zwanger bent.
Iedereen weer de groetjes!
Ik zal weer eens van me laten horen
Snorrie, voor jou is het nog wel een issue lees ik, dat je 'maar' 1 kind hebt. Je worstelt volgens mij erg met wat anderen er van vinden. En je denkt misschien soms bij jezelf dat ze gelijk hebben?
Volgens mij ben je op de goede weg. Ik lees je geregeld, ook in het kindvrije topic, en ik heb het idee dat er veel verandert in jou denken over de kwestie '1 kind'.
Zoals Ceester ook zegt, ik lees eigenlijk alleen hier op het forum al die vooroordelen over enig kinderen. In het dagelijks leven (nog) niets of nauwelijks iets over gehoord. Of mensen praten achter mijn rug om haha. Maar misschien komen de opmerkingen nog, we zullen zien.
Ik heb net weer wat dingen van onze zoon opgeruimd: hydrofielen, hoezen voor het aankleedkussen en een speelkleed. Het zweefde nog ergens in huis rond maar kan nu naar zolder of weg. Hij is zindelijk, op een aankleedkussen hoeft niet meer. Het kleine is er af. 1 keer in de zoveel tijd maak ik weer een opruimrondje en soms doe ik spullen daadwerkelijk weg (kledingcontainer oid) of het gaat naar zolder.
Elke keer is het weer even slikken, de herinneringen aan die baby-, dreumes- en peutertijd schieten dan door mijn hoofd. Het is een emotioneel en warm moment. Ik 'durf' nog niet alles helemaal weg te doen, dat vind ik te moeilijk en ik ga dat ook niet forceren. Ooit zal er wel een moment komen dat ik wél die maxi cosi weg doe, die wipstoel, de flesjes, kleertjes. Maar nu nog niet.
En toch heb ik ook wel het gevoel van afsluiten, het is mooi geweest. Dit is zoals het is, ik ben blijkbaar een vrouw die een moeder van 1 kind wordt. Ik loop richting de 40, het is goed zo.
Goed, dat was mijn bijdrage voor vandaag
Baggal, hoe is het met je vader?
En ik las dat hier een verrader zat (geintje
) ? Iemand die toch voor een tweede kindje gaat, ik geloof degene met een konijn oid in de naam. Spannend hoor, ik hoop dat we het horen als je zwanger bent.
Iedereen weer de groetjes!
beschuitmetjam wijzigde dit bericht op 23-04-2019 16:37
Reden: Spelfout
Reden: Spelfout
0.10% gewijzigd
Ik hou jullie zeker op de hoogte. Merk wel dat we er relaxt in staan. We zijn druk met zoon en alleen met hem is het ook al heel fijn.
dinsdag 23 april 2019 16:55
Hier is het eigenlijk niet zo'n issue meer, inderdaad. Wel heel lang geweest, maar dat was meer omdat voor mijn gevoel die keuze geen vrijwillige keuze was. Na de bevalling was ik dusdanig van het padje geraakt door hormonale problemen dat ik het niet aandurfde om een tweede kindje te krijgen. Het voelde daardoor alsof ik niet eens de keuze had om voor een tweede te gaan; in mijn ogen was het risico té groot.
Een paar weken geleden kwam bij mij opeens het besef: zelfs als er nu opeens een fee met een toverstaf langskwam en mij gezond toverde, dan alsnog zou ik niets willen veranderen aan de gezinssituatie. Ik ben er tevreden mee hoe het nu is, ik ben blij met mijn gezin en ik zou er niets aan willen veranderen. Sindsdien heb ik er eigenlijk weinig tot geen moeite meer mee dat het bij ons bij 1 kindje blijft
Maar daar is wel een flink verwerkingsproces aan vooraf gegaan, eerlijk gezegd. Het was echt een soort van wond die heel gemakkelijk weer open kon raken.Maar inmiddels voelt het dus niet meer zo, gelukkig.
Het zal vast ook meespelen dat ik een enorme people pleaser ben / was, dus dat ik graag aan het "ideale plaatje" van anderen wil / wilde voldoen. Maar daar begint ook wel steeds meer verandering in te komen gelukkig
Ja het kindvrijen topic vind ik ook heel interessant om te lezen en soms mee te schrijven. Ik heb soms wel het idee dat ik meer gemeen heb met mensen zonder kinderen dan met mensen met een groot gezin, eerlijk gezegd, qua belevingswereld
Een paar weken geleden kwam bij mij opeens het besef: zelfs als er nu opeens een fee met een toverstaf langskwam en mij gezond toverde, dan alsnog zou ik niets willen veranderen aan de gezinssituatie. Ik ben er tevreden mee hoe het nu is, ik ben blij met mijn gezin en ik zou er niets aan willen veranderen. Sindsdien heb ik er eigenlijk weinig tot geen moeite meer mee dat het bij ons bij 1 kindje blijft
Maar daar is wel een flink verwerkingsproces aan vooraf gegaan, eerlijk gezegd. Het was echt een soort van wond die heel gemakkelijk weer open kon raken.Maar inmiddels voelt het dus niet meer zo, gelukkig. Het zal vast ook meespelen dat ik een enorme people pleaser ben / was, dus dat ik graag aan het "ideale plaatje" van anderen wil / wilde voldoen. Maar daar begint ook wel steeds meer verandering in te komen gelukkig
Ja het kindvrijen topic vind ik ook heel interessant om te lezen en soms mee te schrijven. Ik heb soms wel het idee dat ik meer gemeen heb met mensen zonder kinderen dan met mensen met een groot gezin, eerlijk gezegd, qua belevingswereld
dinsdag 23 april 2019 16:56
dinsdag 23 april 2019 17:07
Grappig dat je dat zegt, dat laatste. Dat gevoel heb ik namelijk ook. Ik voel me soms meer verwant met kindvrijen dan met andere moeders. Ik geniet enorm van onze zoon en ons gezinsleven, die kneuterigheid, meehelpen op school. Heerlijk. Maar ik ben geen type die gesprekken altijd zo weet te draaien dat het weer op mijn kind uitkomt. Voordat ik een kind kreeg dacht ik dat je vanzelf zo werd, dat je het altijd maar over je kind wilde hebben. Want ja, zo wordt nu eenmaal 90% van de moeders. Maar ik denk dat ik er niet ver naast zit als ik zeg dat ik niet 'zo' ben gewordensnorriemorrie schreef: ↑23-04-2019 16:55Hier is het eigenlijk niet zo'n issue meer, inderdaad. Wel heel lang geweest, maar dat was meer omdat voor mijn gevoel die keuze geen vrijwillige keuze was. Na de bevalling was ik dusdanig van het padje geraakt door hormonale problemen dat ik het niet aandurfde om een tweede kindje te krijgen. Het voelde daardoor alsof ik niet eens de keuze had om voor een tweede te gaan; in mijn ogen was het risico té groot.
Een paar weken geleden kwam bij mij opeens het besef: zelfs als er nu opeens een fee met een toverstaf langskwam en mij gezond toverde, dan alsnog zou ik niets willen veranderen aan de gezinssituatie. Ik ben er tevreden mee hoe het nu is, ik ben blij met mijn gezin en ik zou er niets aan willen veranderen. Sindsdien heb ik er eigenlijk weinig tot geen moeite meer mee dat het bij ons bij 1 kindje blijft
Het zal vast ook meespelen dat ik een enorme people pleaser ben / was, dus dat ik graag aan het "ideale plaatje" van anderen wil / wilde voldoen. Maar daar begint ook wel steeds meer verandering in te komen gelukkig
Ja het kindvrijen topic vind ik ook heel interessant om te lezen en soms mee te schrijven. Ik heb soms wel het idee dat ik meer gemeen heb met mensen zonder kinderen dan met mensen met een groot gezin, eerlijk gezegd, qua belevingswereld
Of ik moet toch wel hele slechte zelfkennis hebben haha. Fijn dat je er vrede mee hebt dat het bij 1 kind blijft Snorrie. Wat jij hebt meegemaakt na de bevalling lijkt me echt vreselijk zwaar.
Ik moet zeggen dat ik ons leven nu eigenlijk helemaal prima vind, zo met 1 kind, alles is in balans. Waarom zou ik dat willen veranderen vraag ik me dan af? Ik gok dat de wens voor een 2e kind bij mij niet heel diep zit.
Maar een stemmetje in mijn achterhoofd blijft zeggen dat ik misschien spijt krijg. Nu ja, ik laat het stemmetje tot nu toe voor wat het is; een stemmetje.
dinsdag 23 april 2019 20:39
Snorrie: Wat ontzettend fijn dat je er vrede mee hebt dat het er bij eentje blijft. Ik merkte dat ik de afgelopen maand wel weer een beetje last had van klapperende eierstokken. Opeens dacht ik: ik zou er best nog wel een willen. Komt ook omdat SA heel erg aanhankelijk werd, kusjes kwam brengen en steeds meer woordjes leert. Is ook best normaal volgens mij dat als je weer in een wat rustiger vaarwater komt vwb kinderen, dat je dan denkt: toch wel leuk nog zo'n mooi exemplaar. Dat gezegd hebbende: rationeel is het gewoon goed zo en ook beter dat we echt niet meer door de medische molen gaan. En verder geldt dat ik veel in jouw woorden herken voor wat betreft ervan balen dat de keus voor jou gemaakt was door de omstandigheden. Mijn collega, echt een lieverd, heeft twee kinderen en twijfelt soms over een derde en zegt ook: als ik heel eerlijk ben is het verdelen van aandacht een enorme uitdaging en toch voelt ze soms die drang en ik snap dat helemaal. Maar...Meer kinderen is niet per se beter. Verder zit ik deze aankomende maand weer veel en lang op kantoor (50 uur per week) en dan is nadenken over meer kinderen eigenlijk gewoon belachelijk. Nog even los van allerlei andere bezwaren. En toch... moet ik mezelf soms echt even vertellen dat het goed is zo en ik dankbaar moet zijn voor hetgeen ik heb.
Wester: Hoe is het met Ortis? Heeft hij nog een loop/staan poging ondernomen?
Ceester: hoe is het met de verhuizing?
Beschuitje: Wat lief dat je naar mijn vader vraagt. Helaas is de situatie niet verbeterd. Hij is wekelijks in Leiden en inmiddels is wel duidelijk dat eten en drinken ook via oprekken van de slokdarm niet tot verbetering zal leiden. Dit heeft als gevolg dat ze een spier uit zijn borst of arm kunnen maken en die -hopelijk- zo danig kunnen construeren dat er een slokdarm gemaakt wordt. Hij zit nog altijd aan de sonde voeding en hij wordt daar niet blijer van.
Hoe waren jullie paasdagen? Hier hebben we heel hard gewerkt in de tuin en zijn we een paar keer naar het tuin centrum geweest. Was erg leuk, En natuurlijk prachtig weer gehad.
Wester: Hoe is het met Ortis? Heeft hij nog een loop/staan poging ondernomen?
Ceester: hoe is het met de verhuizing?
Beschuitje: Wat lief dat je naar mijn vader vraagt. Helaas is de situatie niet verbeterd. Hij is wekelijks in Leiden en inmiddels is wel duidelijk dat eten en drinken ook via oprekken van de slokdarm niet tot verbetering zal leiden. Dit heeft als gevolg dat ze een spier uit zijn borst of arm kunnen maken en die -hopelijk- zo danig kunnen construeren dat er een slokdarm gemaakt wordt. Hij zit nog altijd aan de sonde voeding en hij wordt daar niet blijer van.
Hoe waren jullie paasdagen? Hier hebben we heel hard gewerkt in de tuin en zijn we een paar keer naar het tuin centrum geweest. Was erg leuk, En natuurlijk prachtig weer gehad.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 23 april 2019 21:02
Lief dat je dat vraagt en sterkte met je vader.Baggal schreef: ↑23-04-2019 20:39Snorrie: Wat ontzettend fijn dat je er vrede mee hebt dat het er bij eentje blijft. Ik merkte dat ik de afgelopen maand wel weer een beetje last had van klapperende eierstokken. Opeens dacht ik: ik zou er best nog wel een willen. Komt ook omdat SA heel erg aanhankelijk werd, kusjes kwam brengen en steeds meer woordjes leert. Is ook best normaal volgens mij dat als je weer in een wat rustiger vaarwater komt vwb kinderen, dat je dan denkt: toch wel leuk nog zo'n mooi exemplaar. Dat gezegd hebbende: rationeel is het gewoon goed zo en ook beter dat we echt niet meer door de medische molen gaan. En verder geldt dat ik veel in jouw woorden herken voor wat betreft ervan balen dat de keus voor jou gemaakt was door de omstandigheden. Mijn collega, echt een lieverd, heeft twee kinderen en twijfelt soms over een derde en zegt ook: als ik heel eerlijk ben is het verdelen van aandacht een enorme uitdaging en toch voelt ze soms die drang en ik snap dat helemaal. Maar...Meer kinderen is niet per se beter. Verder zit ik deze aankomende maand weer veel en lang op kantoor (50 uur per week) en dan is nadenken over meer kinderen eigenlijk gewoon belachelijk. Nog even los van allerlei andere bezwaren. En toch... moet ik mezelf soms echt even vertellen dat het goed is zo en ik dankbaar moet zijn voor hetgeen ik heb.
Wester: Hoe is het met Ortis? Heeft hij nog een loop/staan poging ondernomen?
Ceester: hoe is het met de verhuizing?
Beschuitje: Wat lief dat je naar mijn vader vraagt. Helaas is de situatie niet verbeterd. Hij is wekelijks in Leiden en inmiddels is wel duidelijk dat eten en drinken ook via oprekken van de slokdarm niet tot verbetering zal leiden. Dit heeft als gevolg dat ze een spier uit zijn borst of arm kunnen maken en die -hopelijk- zo danig kunnen construeren dat er een slokdarm gemaakt wordt. Hij zit nog altijd aan de sonde voeding en hij wordt daar niet blijer van.
Hoe waren jullie paasdagen? Hier hebben we heel hard gewerkt in de tuin en zijn we een paar keer naar het tuin centrum geweest. Was erg leuk, En natuurlijk prachtig weer gehad.
Otis loopt nog steeds en doet ook geen pogingen. Gisteren vrienden op bezoek met een dochter even oud als Otis. Dochter ging hele huis op onderzoek uit en Otis was bang en plakte vier uur lang tegen moeder aan. Zou dat karakter of een fase zijn i wonder?
dinsdag 23 april 2019 21:32
Deels karakter vermoed ik, maar het kan zo dat hij opeens wel zelfverzekerd wordt. Mijn broer was ook wat later met lopen en de zoon van mijn collega, die bijna 1,5 maand ouder is dan mijn dochter heeft pas vorige week zijn eerste pasje gezet. Zijn moeder had hem al meegenomen naar de orthopeed, omdat ze zich wat zorgen maakte. Achteraf gewoon voor niets. Mijn man liep met 9 maanden en dat is dan weer extreem snel... Je weet het gewoon niet. En ook omdat wij hier als ouder van een kind zo weinig vergelijkingsmateriaal hebben. En al heb je dat wel dan zegt dat ook niet alles. Kinderen wisselen heel erg op dat gebied en het kan opeens ook heel hard gaan, maar als je je echt zorgen maakt kun je natuurlijk altijd even langs de HA gaan.Westerpaviljoen schreef: ↑23-04-2019 21:02Lief dat je dat vraagt en sterkte met je vader.
Otis loopt nog steeds en doet ook geen pogingen. Gisteren vrienden op bezoek met een dochter even oud als Otis. Dochter ging hele huis op onderzoek uit en Otis was bang en plakte vier uur lang tegen moeder aan. Zou dat karakter of een fase zijn i wonder?
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 23 april 2019 22:17
Ach jee, wat ingrijpend allemaal. En zo lang aan de sondevoeding, nee, daar wordt een mens niet blij van. Veel sterkte voor hem!Baggal schreef: ↑23-04-2019 20:39Snorrie:
Beschuitje: Wat lief dat je naar mijn vader vraagt. Helaas is de situatie niet verbeterd. Hij is wekelijks in Leiden en inmiddels is wel duidelijk dat eten en drinken ook via oprekken van de slokdarm niet tot verbetering zal leiden. Dit heeft als gevolg dat ze een spier uit zijn borst of arm kunnen maken en die -hopelijk- zo danig kunnen construeren dat er een slokdarm gemaakt wordt. Hij zit nog altijd aan de sonde voeding en hij wordt daar niet blijer van.
veel sterkte..
dinsdag 23 april 2019 22:51
Persoonlijk zou ik het dan nog gewoon heel even aankijken. Echt, alle kinderen ontwikkelen zich op eigen tempo en die milestones die ze moeten halen zijn slechts een indicatie. Het kind van mijn collega spreekt nog steeds niet, althans niet veel. En SA tot voor kort ook niet heel erg veel en opeens gaat het mega hard. Gaat hij naar een KDV oid? En verder lieve Wester - je doet het super als papa volgens mij. Wilde ik even zeggen, want vind het altijd heel lief zoals jij over je zoontje praat.Westerpaviljoen schreef: ↑23-04-2019 22:45Ja we zijn al naar een fysio geweest en die zei dat er fysiek niks aan de hand was....
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
woensdag 24 april 2019 02:31
Hier ook een nog niet loper, met ruim 14 maanden op de teller. Tijgeren als de beste maar daar blijft het bij. Zet je haar zittend op de grond dan is het direct brullen.
Tijd, tijd.
Snorrie herkenbaar ja dat het lastig te accepteren kan zijn als de omstandigheden voor je bepalen. Dat is hier dus ook aan de hand en ik ben zowel fysiek als ook mentaal nog altijd niet waar ik graag wil zijn. Vraag is of dat ooit nog gaat gebeuren.
Dat maakt een 2e een Groot risico en ik wil dat niet nemen.
Gesprekken erover met man al lang niet meer gehad. Hij wil wel nog graag.
Mja. Heb hier een half jaar gelende ook eens een tijdje mee geschreven dus eigenlijk sindsdien weinig tot niets veranderd in onze situatie.
Tijd, tijd.
Snorrie herkenbaar ja dat het lastig te accepteren kan zijn als de omstandigheden voor je bepalen. Dat is hier dus ook aan de hand en ik ben zowel fysiek als ook mentaal nog altijd niet waar ik graag wil zijn. Vraag is of dat ooit nog gaat gebeuren.
Dat maakt een 2e een Groot risico en ik wil dat niet nemen.
Gesprekken erover met man al lang niet meer gehad. Hij wil wel nog graag.
Mja. Heb hier een half jaar gelende ook eens een tijdje mee geschreven dus eigenlijk sindsdien weinig tot niets veranderd in onze situatie.
donderdag 25 april 2019 21:38
Wat fijn, WP!
@Hobbelster: ja precies zoals je zegt: een groot risico is het. Het vervelende is dat je het nooit 100% zeker weet, dus dat maakt(e) de keuze wel lastig, maar nu T 5 is, is het voor mij wel duidelijk dat het gewoon bij 1 blijft en ik vind het wel prima zo.
Vandaag nog een paniekaanval gehad, dus hier gaathet ook nog steeds niet goed genoeg, sowieso.
@Hobbelster: ja precies zoals je zegt: een groot risico is het. Het vervelende is dat je het nooit 100% zeker weet, dus dat maakt(e) de keuze wel lastig, maar nu T 5 is, is het voor mij wel duidelijk dat het gewoon bij 1 blijft en ik vind het wel prima zo.
Vandaag nog een paniekaanval gehad, dus hier gaathet ook nog steeds niet goed genoeg, sowieso.
vrijdag 26 april 2019 01:10
Hè, gatver.snorriemorrie schreef: ↑25-04-2019 21:38Wat fijn, WP!
@Hobbelster: ja precies zoals je zegt: een groot risico is het. Het vervelende is dat je het nooit 100% zeker weet, dus dat maakt(e) de keuze wel lastig, maar nu T 5 is, is het voor mij wel duidelijk dat het gewoon bij 1 blijft en ik vind het wel prima zo.
Vandaag nog een paniekaanval gehad, dus hier gaathet ook nog steeds niet goed genoeg, sowieso.
Wel wat rustiger weer nu?
Hoop dat je goed slaapt.
@wester, wat goed! Drie hoeraatjes voor Otis!
