Baby lang laten huilen/negeren -iets van zeggen?

26-03-2017 23:59 194 berichten
Alle reacties Link kopieren
Moeilijk...



Onze baby is ondertussen een half jaar. Wij hebben hem nooit langer dan 5 minuten laten huilen. De eerste 1,5 maand sliep hij meer bij ons of in de buurt van ons dan alleen. Was hij aan het huilen terwijl hij geen honger had oid, dan nog knuffelde we hem. En hij huilde veel in het begin. Ook heel veel met hem rondgezeuld. Omdat dat goed voelde.

Ondertussen huilt hij alleen als hij heel veel honger heeft, heel moe is, of gewoon als hij verdrietig is. Even knuffelen, een hand vasthouden, een kus, en dan is het weer snel goed. Ik ken al zijn geluidjes.



Nu mijn dilemma. Een goede vriendin (qua gevoel zowat een zus) van mij is nu net een maand moeder. Ik heb haar de afgelopen weken een paar keer gezien en gekletst en ik maak me zorgen.

Vorige week was ik bij haar en haar baby begon beetje te huilen. Ze keek niet eens er naar om, want ze was met iets bezig. Ik liep er even heen en zag dat hij zn speen verloren was, ik aaide hem en deed de speen terug en het was weer in orde. In de keren dat ik bij haar ben geweest, heb ik haar nooit met hem zien knuffelen, of aandacht geven als de baby dat vraagt. En ik heb nogal voelsprieten ontwikkeld..



We spraken vandaag over onze kindjes, en ze vertelde dat het altijd zo lang duurt voor hij in slaap valt. Meestal huilt hij 10 minuten tot een half uur en dan valt hij in slaap. Dan laat ze hem dus liggen, want hij moet leren dat het nog geen tijd is voor een voeding of voor knuffelen en dat hij moet slapen. Plus dat hij zich alleen moet leren troosten. Als hij een uur te vroeg honger heeft, krijgt hij geen eten, want het is immers nog geen tijd.

Na de voeding legt ze hem op bed, want, na de voeding is het bedtijd. Ze zei zelfs, dat het niet helemaal goed voelde, ook als hij zo lang huilt, maarja, hij moet dat eenmaal leren. Anders zit ze er constant mee op de arm en dat kan ook niet de bedoeling zijn.

Ze vond het ook bijzonder dat op het kdv ze maximaal 5 minuten mogen laten huilen, ze hoopte dat hij dan wel zou slapen als hij daar heen zou gaan, omdat hij dus een half uur huilt..



Ik heb mijn woorden maar ingeslikt. Ik wil niet zeggen dat mijn manier de beste is, maar ik heb me goed ingelezen voor ik moeder werd en overal lees ik dat het zo slecht is, mbt hechting, vertrouwen en dat je een kindje van een maand oud echt nog niet op de klok moet voeden en helemaal niet een half uur moet laten huilen..

Heb voorzichtig gevraagd of het kan dat hij gewoon nog niet moe is, of gewoon vastgehouden wil worden, omdat die kleintjes dat fijn vinden. Maar daar kreeg ik een antwoord op, in de trant van, met deze leeftijd kunnen ze nog niet zo lang wakker zijn en we zijn toch al een uur bezig met voeden, en ik wil ook wel kunnen bewegen.

Ik heb me 2,5 maand een kangaroe gevoeld met mijn kindje, maar hij had me echt nodig toen..



Ik vind het zo sneu voor de baby.. Die heeft zijn mama nodig, maar mama laat hem liggen en reageert niet op hem omdat hij moet weten dat ze niet altijd meteen komen.. Ik vind dat echt heel erg en vooral omdat hij nog zo klein is.

Mijn baby weet dat als er iets is, we er bijna meteen zijn. Hij ligt soms ook 5 of 10 minuten te huilen, maar dat is alleen als hij jengelt. Bij verdriet of paniek sta ik er meteen, die huiltjes ken ik inmiddels.



Ik weet dat dit niet mijn keuze is, dat het niet mijn kind is. Dat zij bepalen hoe en wat. Maar ik ben bang dat ze zich gewoon niet ingelezen heeft (ofja, dat weet ik zeker, ze gaat af op wat het cb zegt en wat ze ergens van horen zeggen heeft. Want als je googlet op baby laten huilen is het internet erg unaniem over).

Ik wil eigenlijk zeggen dat ze dit beter niet kan doen, dat het schadelijk kan zijn, en dat hij nog zo klein is.. Maar dat heb ik niet gedaan. Omdat mijn manier niet perse de beste is, maar het lijkt me wel gezonder. ik wil gewoon helpen, en voorkomen dar ze dadelijk met een baby zit die onveilig gehecht is (ze zei nog, dat ze 1 week borstvoeding gegeven heeft, dus dat het met de hechting wel goed zat).



Ik voel me bezorgd.. Maar wil me niet bemoeien met de opvoeding..

Wat zouden jullie doen? Gewoon mond dicht houden? Of toch advies geven?
Alle reacties Link kopieren
Goh, in je vorige topic was je baby nog een meisje.
Alle reacties Link kopieren
Is Google unaniem over baby laten huilen?!

Dit is denk ik juist het onderwerp waar mensen de meest uiteenlopende meningen over hebben.



En als ik jou was zou ik je adviezen inslikken.

Als je vriendin net een maand moeder is moet ze haar draai misschien nog vinden. Niets zo irritant als ál die goedbedoelde adviezen.
Tenzij ze uitdrukkelijk jouw advies vraagt: niet mee bemoeien!
Alle reacties Link kopieren
Ik weet dat het moeilijk is maar probeer je in te houden. Je kan best wel op een luchtige manier wat vragen of hoe het met haar gaat en de kleine etc. Maar idd goedbedoelde adviezen kan ook heel verkeerd uitvallen.



Daarnaast iedereen doet het op zijn/haar eigen manier. Ook al heb je je twijfels iedereen moet het zelf leren. Vroeg of laat komen ze er hopelijk zelf wel achter.
Niet mee bemoeien heel irritant die al die zogenaamde goed bedoelde adviezen.
Alle reacties Link kopieren
Een kindje van 1 maand oud een half uur laten huilen?

Daar zou ik wat van zeggen.

Iedereen kan de mond wel houden, maar misschien vindt de moeder advies/tips van een ander wel welkom.



Je kan het ook subtiel brengen lijkt me.
quote:jilzz schreef op 27 maart 2017 @ 00:16:

Een kindje van 1 maand oud een half uur laten huilen?

Daar zou ik wat van zeggen.

Iedereen kan de mond wel houden, maar misschien vindt de moeder advies/tips van een ander wel welkom.



Je kan het ook subtiel brengen lijkt me.Mischien huilt de baby wel bijna heel de dag dat weet to niet en dan kan je niet 24/7 met baby om je arm lopen.
Als ze zegt dat het niet helemaal goed voelt zou ik daar wel een beetje op in haken. Heel voorzichtig...

Hoe denkt de vader erover?
En niet op de man af advies geven maar indirect? Tenminste, als je het lastig vind om direct advies te geven.

Je zegt dat ze gehoord heeft dat kindjes op het KDV maar 5 minuten mogen huilen. Je zou kunnen vragen waarom ze denkt dat dat is. En wat haar mening daar over is. Jij van jouw kant kunt dan aangeven hoe jij daar in staat. Mss is ze onzeker, gaat ze idd uit van de " adviezen van het cb en van wat ze her en der hoort" en vindt ze het juist fijn om te horen wat jij er van vindt maar durft ze dat niet te vragen.



Niet iedereen leest zich in en zoekt Google af. En wat iemand anders al zei, als er 1 onderwerp is ( naast wel/geen borstvoeding geven, wel/niet op 1 kamer slapen en nog 1001 onderwerpen ) waar zo verschillend over gedacht wordt is het wel het wel of niet laten huilen.....



Zit ze naar jouw idee verder goed in haar vel? Net een maand moeder zijn is nogal wat... Vraag haar er naar!
Ik zou gewoon vertellen hoe jullie het deden. Niet zeggen dat haar manier niet goed is of zeggen wat ze beter moet doen. Maar ze klinkt zoekende, omdat ze er bij jou over begint van dat half uur huilen enzo.

Dan zou ik zeggen "wij deden dan......." of in reactie op de 5 min huilen bij kdv "zo deden wij dat thuis ook, zus en zo, dat voelde voor mij beter dan hem laten huilen"
Alle reacties Link kopieren
Ik zou zeggen dat ze moet doen.wat voor haar goed voelt en als het laten huilen niet goed voelt het helemaal niet erg is om de kleine op te pakken en te troosten. Zelf inslaap leren vallen leren sommige baby's wat later pas. Iedereen heeft een andere manier om een kind op te voeden, gewoon je gevoel volgen en dan komt het allemaal we goed.



Niet dwingend zeggen, niet te veel advies geven, maar alleen inhaken op dat dit voor haar niet goed voelt en dat ze best ook anders mag reageren. En daarna hoe lastig misschien ook het met rust laten tenzij ze zelf er over door gaat/vraagt naar hoe jij het ziet.



Ik vind laten huilen helemaal niet goed, maar laat andere ouders in mijn omgeving in hun waarde in hun manier.
quote:aaaanne schreef op 27 maart 2017 @ 00:57:

Ik zou gewoon vertellen hoe jullie het deden. Niet zeggen dat haar manier niet goed is of zeggen wat ze beter moet doen. Maar ze klinkt zoekende, omdat ze er bij jou over begint van dat half uur huilen enzo.

Dan zou ik zeggen "wij deden dan......." of in reactie op de 5 min huilen bij kdv "zo deden wij dat thuis ook, zus en zo, dat voelde voor mij beter dan hem laten huilen"Dan komt het alsnog over alsof to het beter weet. Wij deden het zo, wij doen het zo, zo doen andere ouders het, zo staat het in het boekje, zo heb ik wel eens gelezen dat....enzo enzo.
Alle reacties Link kopieren
quote:jilzz schreef op 27 maart 2017 @ 00:16:

Een kindje van 1 maand oud een half uur laten huilen?

Daar zou ik wat van zeggen.

Iedereen kan de mond wel houden, maar misschien vindt de moeder advies/tips van een ander wel welkom.



Je kan het ook subtiel brengen lijkt me.



Dit.

Inderdaad zijn de laatste onderzoeken unaniem over laten huilen: kind wordt stil en behoudt nog lang verhoogde stresshormoonlevels. Bovendien ontstaat al vroeg onveilige hechting als de ouder/verzorger nauwelijks op signalen van kind reageert. Echt niet je mond houden. Zo'n kind wordt echt voor de rest van zijn leven op achterstand gezet. Ik ben met zo'n kind getrouwd



Inderdaad kan her subtiel. Voor mij was het boek "the happiest baby on the block" een eye opener. Heb jij ook zo'n boek wat je met haast wil delen? Of een leuk tijdschrift met dit onderwerp?
Ik zou uit liefde voor je vriendin inhaken op het 'moeilijk om te laten huilen'.

Goh, pak hem dan gewoon op joh, als ze zo klein zijn mag je ze juist knuffelen en hoeven ze nog niks te leren, maak het jezelf niet zo moeilijk, zoiets zou ik zeggen.

Ze heeft zichzelf misschien iets wijsgemaakt of uit eigen opvoeding meegekregen waar ze het moeilijk mee heeft.

Verder liet ik mijn eigen kinderen ook weleens een beetje piepen (niet huilen maar eerder dt vage gemopper terwijl je net de afwasmachine uitruimt bijv) al vind ik een maand wel wat klein nog.

Ik ben ook niet zo van de gelijk oppak brigade.

Al heb ik met kind 2 mezelf en de kleine daarin lekker verwend, ik had vanwege opvoeding ook eerder het idee dat je met de gebakken peren zit als je babies teveel 'verwent'.

Zo van: Dan slapen ze nooit door! Dan zit je over een paar jaar met een sneu kind dt niks zelf durft!
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder zeurde ook altijd dat ik hem gewoon moest laten huilen als het niet zijn tijd was voor een voeding. Gelukkig altijd naar mijn hart geluisterd. Ze zijn zo kort klein en hebben je zo nodig! Resultaat een gelukkige en blije baby.



Ik zou er zeker wat van zeggen, op een rustige, en geen aanvallende manier.

Een baby die onveilig is gehecht draagt zich dat zijn hele leven mee.
Tja, het "laten huilen" (en op schema voeden) is nogal gepropageerd, o.a. door een verpleegkundige, Ria Blom, en door consultatiebureaus. Het dreigde zelfs een officiële richtlijn te worden. Psychologen, psychiaters, neurologen en andere specialisten, en hun beroepsverenigingen, hebben zich daar toen tegen gekeerd. Baby's laten huilen kan veel stress geven, slecht voor de ontwikkeling zijn en schade geven. Bovendien is het slecht voor de band tussen baby en kind.



Het is dus niet raar dat je vriendin denkt dat laten huilen goed is en dat de baby moet "leren" aan een strak schema te wennen.

Maar, met de kennis van nu: dit is geen goede methode.

De oplossing is misschien om neutraal, met respect, met je vriendin hierover te praten en informatie te geven.

Nogmaals, het is echt niet gek dat ze dit doet, want het is veel geadviseerd en gepropageerd, en een dergelijke benadering zit nog in het denken van veel mensen.

Misschien dat ze met goede informatie er anders over gaat denken.

En verder benadrukken dat er verschillende opvattingen over zijn en dat het belangrijk is om je eigen gevoel en inzicht te gebruiken. "Uiteindelijk blijft het maatwerk."



https://www.borstvoeding. ... babies_nip_april_2008.pdf

https://decorrespondent.n ... is/1190459266920-e5dab7ba

https://www.ouders.nl/for ... iet-weg-met-de-kookwekker

https://www.nrc.nl/nieuws ... nschadeli-1623912-a465699



Overigens is het met borstvoeding niet aan te raden om op schema te voeden, zeker niet bij jonge baby's.

Met flesvoeding hoeft ook niet op schema gevoed te worden, maar wel moet dan opgelet worden dat de baby niet te veel krijgt. Maar consultatiebureaus geven nog vaak verkeerd advies!
Het is nog steeds een strijd tussen enerzijds Consultatiebureaus (en de achterliggende organisaties) en anderszijds psychologen en andere specialisten:

https://www.psynip.nl/act ... -en-slaapgedrag-kinderen/
Het is niet mijn manier van doen. Als je zelf verdrietig bent wil je ook niet genegeerd worden. En 't hummeltje is nog zo klein.....

Anderzijds kun je je hiermee bemoeien? Dat is het lastige van het verhaal......
Alle reacties Link kopieren
Wat mij vooral opvalt uit je OP is dat je zegt dat je je vriendin nog nooit aandacht hebt zien geven aan haar kindje. Geen knuffels, kusjes of gekroel? Niet reageren op huilen? Zou ze het helemaal niet doen of alleen niet toen jij er was, zou dat kunnen?



Het niet reageren op huilen is één ding, maar in het geheel niet reageren op signalen en geen affectie tonen is wel echt heel erg zorgelijk. Dan zou ik bijna denken dat er iets speels als een PND bijvoorbeeld.
quote:Frizz schreef op 27 maart 2017 @ 05:10:

Wat mij vooral opvalt uit je OP is dat je zegt dat je je vriendin nog nooit aandacht hebt zien geven aan haar kindje. Geen knuffels, kusjes of gekroel? Niet reageren op huilen? Zou ze het helemaal niet doen of alleen niet toen jij er was, zou dat kunnen?



Het niet reageren op huilen is één ding, maar in het geheel niet reageren op signalen en geen affectie tonen is wel echt heel erg zorgelijk. Dan zou ik bijna denken dat er iets speels als een PND bijvoorbeeld.



Dit inderdaad.



Puur het laten huilen zou ik eens luchtig ter sprake brengen. Misschien is het gewoon een verschil van inzicht in wat het beste is voor een baby. En als je merkt dat ze het er moeilijk mee heeft dat de baby zoveel huilt, biedt dan aan eens een paar uur op te passen zodat zij even tot zichzelf kan komen. Misschien zit ze er wel eventjes helemaal doorheen. Maar als het lijkt alsof ze geheel niet op de baby reageert, dan is er misschien meer aan de hand. Even doorvragen dus.
Ik zou ook vragen hoe het met haarzelf gaat. 'Dan heb ik nooit mijn handen vrij' klinkt als een noodkreet.
Ik ben het met je eens hoor, maar van de toon waarop je OP schrijft krijg ik echt braakneigingen. Typisch zo'n moeder die alle boekjes heeft gelezen en nu alle wijsheid in pacht heeft. Als jij mij advies zou geven zou ik me met al je goede bedoelingen en je "wil me er niet mee bemoeien" kapot irriteren en niks met je advies doen. Ik zou gewoon een tof boek waarin jouw theorien staan aan haar cadeau geven onder het mom van "heb ik dubbel gekregen" ofzo en verder je mond houden. Echt. Het zou bij mij zo verkeerd vallen die alwetende miss perfect ondertoon. Ook al heb je nog zo gelijk.
Je komt wel redelijk zelfingenomen over TO, dit maakt dat het mensen gauw irriteert.

En bedenk: decennia lang hebben mensen hun kind op uur en tijd gevoed, ook die kinderen zijn allemaal groot geworden. Ieder doet het op zijn manier.

Het enige zorgelijke aan het verhaal is dat ze haar kind nooit knuffelt. Maar ik weet niet of jij de meest aangewezen persoon bent om dit te bespreken, aangezien je erg overtuigd bent van jouw manier. Een open gesprek zou alleen maar kunnen als je echt bereid bent te luisteren, met een open mind, zonder oordeel...
Alle reacties Link kopieren
Ik zou er voorzichtig iets van zeggen. Maar ook omdat ik het heel erg voor die kleine zou vinden. Ook inhalen op hoe t met haar gaat idd. Jouw op klinkt niet helemaal goed mogelijk pnd idd.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven