Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij, deel 24.
donderdag 24 januari 2019 14:03
We kletsen hier weer verder, deel 24 al weer (voorheen ook wel bekend als Vanaf oktober 2010 kindvrij).
Voor iedereen die er voor kiest om geen kinderen te krijgen.
En zoals we in het vorige topic geleerd hebben, zijn we goed bezig voor het milieu:
Elk kind dat niet wordt geboren scheelt jaarlijks 58,6 ton in CO2 uitstoot.
Voor iedereen die er voor kiest om geen kinderen te krijgen.
En zoals we in het vorige topic geleerd hebben, zijn we goed bezig voor het milieu:
Elk kind dat niet wordt geboren scheelt jaarlijks 58,6 ton in CO2 uitstoot.
roxy21 wijzigde dit bericht op 24-01-2019 14:31
23.35% gewijzigd
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
donderdag 7 februari 2019 20:15
Ik ook. Ik was op die leeftijd ook druk met mijn eigen paard. Daar ging ook al mijn geld aan op, dus voor reizen was niets over.redbulletje schreef: ↑07-02-2019 20:12Tussen mijn 20 en mijn 30 was ik én nog druk met m'n eigen paard én al helemaal gek van verre reizen. Dus eigenlijk heb ik nooit 'n opmerking over de leegheid van mijn leven ontvangen.
donderdag 7 februari 2019 20:17
Nou zit ik ook niet de hele dag op de bank voor me uit te staren. Maar heb toch te horen gekregen dat ik op een gegeven moment een leegte zou ervaren.redbulletje schreef: ↑07-02-2019 20:12Tussen mijn 20 en mijn 30 was ik én nog druk met m'n eigen paard én al helemaal gek van verre reizen. Dus eigenlijk heb ik nooit 'n opmerking over de leegheid van mijn leven ontvangen.
Maar tot nog toe valt het me mee
donderdag 7 februari 2019 21:07
Ik heb ook een aantal opmerkingen van de bingo gehoord. Ik vraag me af hoe mensen reageren als je zegt dat je geen kinderen kan krijgen ipv je ze niet wilt. Is het netjes? Nee maar continu niet serieus genomen worden omdat je een andere mening hebt wat betreft kinderen is ook niet netjes.
Overigens zelf nog nooit gedaan.
Overigens zelf nog nooit gedaan.
donderdag 7 februari 2019 21:11
Deze opmerking vind ik ook zo'n dooddoener. Ja ik ben ambitieus en haal ontzettend veel voldoening uit mijn werk in de wetenschap. Er zit zo'n negatieve associatie aan alsof je direct een kil en koud persoon bent dat alleen maar om haar werk geeft.
donderdag 7 februari 2019 21:58
Klinkt zo denigrerend, zo dus jij bent een carrierevrouw? Een man die baanbrekend wetenschappelijk onderzoek en daardoor zelden tijd heeft voor z'n gezin is iemand die op een voetstuk wordt geplaatst. Dit zinnetje geeft me een beeld van een streng kijkende dame in kokerrok. Ja logisch dat je als vrouw zonder kinderen meer tijd hebt voor je carrière. Je onderbreekt je carrière niet meerdere keren voor langere tijd door zwangerschapsverlof.
donderdag 7 februari 2019 22:30
CobraYM schreef: ↑07-02-2019 21:07Ik heb ook een aantal opmerkingen van de bingo gehoord. Ik vraag me af hoe mensen reageren als je zegt dat je geen kinderen kan krijgen ipv je ze niet wilt. Is het netjes? Nee maar continu niet serieus genomen worden omdat je een andere mening hebt wat betreft kinderen is ook niet netjes.
Overigens zelf nog nooit gedaan.
Ik kreeg op Facebook van een onbekende een keer: “Jij hebt zeker geen kinderen?” Als dooddoener in een discussie die daar niet eens mee te maken had. Ik was dat toen zo zat, dat ik toen heb gezegd: “Wat als ik geen kinderen kan krijgen, dan heb jij zo’n kutopmerking geplaatst! Ga je schamen!” Zoiets. Ook nog veel bijval gekregen van andere kindvrijen en uiteindelijk excuses van betreffende persoon, helemaal geschrokken en alles. Dat terwijl ik dus in het midden liet of ik wel of geen kinderen kon krijgen, ik zei: “Wat als...”
Maar geen kinderen kunnen krijgen wordt toch wel heel ernstig opgevat. Hoewel in mijn geval beide geldt (niet willen en moeilijk kunnen krijgen) voelt het voor mij toch niet goed om mezelf als ongewenst kinderloos neer te zetten. Want ook al was ik zo vruchtbaar als wat, dan wilde ik nog steeds niet. Ik was ook al een eeuwigheid bewust kindvrij toen bleek dat ik niet zo vruchtbaar ben.
donderdag 7 februari 2019 22:53
Ik meld me ook even hier.
32 ben ik nu en al heel wat jaartjes single. In mijn tieneraren zag ik mezelf echt wel voor me als moeder. Maar hoe ouder ik word hoe minder, en nu zelfs helemaal niet meer. Als ik aan de toekomst denk, stel ik me niets met kinderen voor. Geen rammelende eierstokken, ook niet nu wat vriendinnen kinderen hebben.
Ik vind kinderen ontzettend leuk, maar niet van mezelf. Mij lijkt zwanger zijn niets aan, kleine kinderen met al die rommel en speelgoed, iedere dag vroeg op etc etc. En dan nog al het geld wat het kost. Ik moet er niet aan denken. echt niet.
Toch vraag ik me soms wel af, hoe het zou zijn als ik een relatie had. Zou ik het dan wel willen? Zou het dan wel kriebelen? Het lijkt me gewoon niets om een gezin te zijn. En dat je met een partner een huishouden runt en kinderen opvoedt.
Ik heb 3 vriendinnen die allemaal al lang een relatie hebben maar ook geen kinderwens hebben. Best opvallend eigenlijk. Want het is nog steeds normafwijkend anno 2019. Maar in mijn omgeving dus meerdere vrouwen van begin 30 die ook niet willen. Mijn zus ook niet. Zij krijgen soms best rare vragen: Waarom zou je geen kinderen willen? Waar leef je dan voor?
Sommige mensen begrijpen het gewoon echt niet.
32 ben ik nu en al heel wat jaartjes single. In mijn tieneraren zag ik mezelf echt wel voor me als moeder. Maar hoe ouder ik word hoe minder, en nu zelfs helemaal niet meer. Als ik aan de toekomst denk, stel ik me niets met kinderen voor. Geen rammelende eierstokken, ook niet nu wat vriendinnen kinderen hebben.
Ik vind kinderen ontzettend leuk, maar niet van mezelf. Mij lijkt zwanger zijn niets aan, kleine kinderen met al die rommel en speelgoed, iedere dag vroeg op etc etc. En dan nog al het geld wat het kost. Ik moet er niet aan denken. echt niet.
Toch vraag ik me soms wel af, hoe het zou zijn als ik een relatie had. Zou ik het dan wel willen? Zou het dan wel kriebelen? Het lijkt me gewoon niets om een gezin te zijn. En dat je met een partner een huishouden runt en kinderen opvoedt.
Ik heb 3 vriendinnen die allemaal al lang een relatie hebben maar ook geen kinderwens hebben. Best opvallend eigenlijk. Want het is nog steeds normafwijkend anno 2019. Maar in mijn omgeving dus meerdere vrouwen van begin 30 die ook niet willen. Mijn zus ook niet. Zij krijgen soms best rare vragen: Waarom zou je geen kinderen willen? Waar leef je dan voor?
Sommige mensen begrijpen het gewoon echt niet.
geen kids om rekening mee te moeten houden, heerlijk!
vrijdag 8 februari 2019 13:49
Haha, idd! We hebben een steeds overbevolktere en vervuildere aarde door te geven. En steeds meer verplichtingen! Wij gingen nog werken met het idee dat we op ons 60e met de vut zouden kunnen, maar inmiddels is wel duidelijk dat de arbeidsverplichting tot 67 jaar doorloopt. De kinderen die je nu op de wereld schopt moeten misschien wel tot ver over hun 70e. Wat doe je ze aan? Waar zadel je ze mee op?hondenmens schreef: ↑08-02-2019 13:38Ik lees ook nogal eens van mensen met kinderwens: "We hebben zoveel door te geven."
Ik vind dat nogal arrogant klinken eigenlijk.
vrijdag 8 februari 2019 13:50
Haha heerlijk dan he
Gisteren zat ik met collega's wat te drinken. 1 collega heeft 2 hele jonge kinderen. Ze zag er moe uit en zei iets van: Ik heb het zó druk sinds ze er zijn. Ze werkt ook nog veel erbij. Respect hoor, dat ze het doet. Ik doe het d'r niet na!
vrijdag 8 februari 2019 13:59
En wat dacht je van MOETEN consuminderen? En dan krijg je later nog stank voor dank. Want de zorg wordt steeds minder.redbulletje schreef: ↑08-02-2019 13:49Haha, idd! We hebben een steeds overbevolktere en vervuildere aarde door te geven. En steeds meer verplichtingen! Wij gingen nog werken met het idee dat we op ons 60e met de vut zouden kunnen, maar inmiddels is wel duidelijk dat de arbeidsverplichting tot 67 jaar doorloopt. De kinderen die je nu op de wereld schopt moeten misschien wel tot ver over hun 70e. Wat doe je ze aan? Waar zadel je ze mee op?
vrijdag 8 februari 2019 17:12
Ik ook! Wat denken ze wel niet! Dat hun genen zo kostbaar zijn dat ze anders verloren gaan?hondenmens schreef: ↑08-02-2019 13:38Ik lees ook nogal eens van mensen met kinderwens: "We hebben zoveel door te geven."
Ik vind dat nogal arrogant klinken eigenlijk.
Laat ze maar niets doorgeven. Er zijn veel te veel mensen.
vrijdag 8 februari 2019 17:16
Benieuwd!
Zijn er hier ook vrouwen waarbij de relatie is stuk gelopen omdat de man kinderen wilde? Of dat dit op latere leeftijd ineens op speelde?
Mijn moeder is (na ons) ooit aan de kant gezet omdat meneer ineens (op zn 55ste) kinderen wilde... Vanaf het begin van de relatie was het duidelijk hij wilde geen kinderen, dit hebben we jaren moeten horen.
Hij ging weg bij mn moeder, nam een andere vrouw die wel nog kinderen wilde....
Toen ze zwanger was, raakte hij volledig in paniek..
Volgens hem zag hij ineens zijn wereld instorten en er is uiteindelijk een abortus uitgekomen.
Ik heb hem jaren later een keer nog gesproken, ik vond het te moeilijk om zijn kant van het verhaal te begrijpen...en de pijn die hij twee vrouwen heeft aangedaan, kan ik niet vergeten.
Ondanks dat ik en mijn partner heel veel praten, zal ik altijd een kleine angst hebben dat mijn man ineens kindergevoelens krijgt.
Overigens, laat ik me leven hier natuurlijk niet door lijden, het loopt zo als het loopt, en straks vreet ik me jaren op en is er niets aan de hand.
Hebben jullie ooit zo iets in je omgeving mee gemaakt?
Zijn er hier ook vrouwen waarbij de relatie is stuk gelopen omdat de man kinderen wilde? Of dat dit op latere leeftijd ineens op speelde?
Mijn moeder is (na ons) ooit aan de kant gezet omdat meneer ineens (op zn 55ste) kinderen wilde... Vanaf het begin van de relatie was het duidelijk hij wilde geen kinderen, dit hebben we jaren moeten horen.
Hij ging weg bij mn moeder, nam een andere vrouw die wel nog kinderen wilde....
Toen ze zwanger was, raakte hij volledig in paniek..
Volgens hem zag hij ineens zijn wereld instorten en er is uiteindelijk een abortus uitgekomen.
Ik heb hem jaren later een keer nog gesproken, ik vond het te moeilijk om zijn kant van het verhaal te begrijpen...en de pijn die hij twee vrouwen heeft aangedaan, kan ik niet vergeten.
Ondanks dat ik en mijn partner heel veel praten, zal ik altijd een kleine angst hebben dat mijn man ineens kindergevoelens krijgt.
Overigens, laat ik me leven hier natuurlijk niet door lijden, het loopt zo als het loopt, en straks vreet ik me jaren op en is er niets aan de hand.
Hebben jullie ooit zo iets in je omgeving mee gemaakt?
vrijdag 8 februari 2019 17:34
Ik herken die angst wel. Ik had dat toen bij mijn ex. Hij had twee broers waarvan de vrouw allebei zwanger waren. Ik was heel bang dat hij ook ging verlangen naar kinderen. Vooral toen bleek dat hij zo gek was met zijn neefjes en nichtjes. Maar het was niet nodig, bleek achteraf. Hij hoefde van zichzelf gelukkig geen kinderen. En toen ik mijn huidige man ontmoette, had hij wel kinderen gewild maar we waren gelukkig inmiddels te oud.
Ik kan me voorstellen dat je niet over het feit heen kon stappen dat hij twee vrouwen verdriet gedaan had. Wat was die man puur en alleen met zichzelf bezig!
Ik kan me voorstellen dat je niet over het feit heen kon stappen dat hij twee vrouwen verdriet gedaan had. Wat was die man puur en alleen met zichzelf bezig!
vrijdag 8 februari 2019 19:30
Haha ja inderdaad!hondenmens schreef: ↑08-02-2019 13:38Ik lees ook nogal eens van mensen met kinderwens: "We hebben zoveel door te geven."
Ik vind dat nogal arrogant klinken eigenlijk.
vrijdag 8 februari 2019 20:13
Ik was de eerste. Mijn ouders waren in het algemeen voor die tijd (jaren 80) oud met het krijgen van kinderen (moeder was 30). Ze waren ook al 5 jaar getrouwd voordat ik kwam. Eerst hebben ze veel samen gereisd en fulltime gewerkt. Dat vind ik dan altijd wel tof.
zaterdag 9 februari 2019 10:18
zaterdag 9 februari 2019 11:02
Volgens mij weet ik welke Nick je bedoelt. In een paar dagen tijd al enorm veel reacties in de welbekende stijl. Ik blijf enorm nieuwsgierig naar de persoon erachter, maar in dit topic kunnen we haar het beste negeren inderdaad. Anders zitten we zo aan deel 25!
The burning desire to live and roam free, it shines in the dark and it grows within me.
