Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25
vrijdag 15 mei 2020 om 08:38
Ik snap dat ook niet hoor..redbulletje schreef: ↑15-05-2020 08:25Heel bizar idd. En dan nog door blijven fokken tot er 4 zijn ook. Onbegrijpelijk! Als ze er na 1-2 was gestopt had ze er wellicht veel minder spijt van gehad omdat ze veel sneller door had gekund met d'r eigen leven en de tijd met de kind(eren) meer qualitytime kan zijn.
yesss wijzigde dit bericht op 21-05-2020 23:54
45.16% gewijzigd
vrijdag 15 mei 2020 om 08:46
Ik verbaas mij eerlijk gezegd ook altijd over het feit dat mensen een kind willen in een wereld waar zoveel leed is. Er zijn natuurlijk ook veel mooie dingen daar niet van.
Nu bijvoorbeeld met de Coronacrisis en dan heb je van die topics met "zullen we voor een derde gaan?" Ja hey, waarom niet?
Volgens mij zouden mensen nog kinderen krijgen in een hongersnood. Want wij willen zo graag een kindjeeeeeeeeee.
Wat de wereld gewoon echt niet nodig heeft, is nog meer mensen. Ik snap niet hoe mensen dat niet kunnen zien. Alles moet wijken voor hun primaire behoefte. En dan worden mensen zonder kinderen egoïstisch genoemd
Echt niemand zit op jouw uit de kluiten gewassen spermazaadje te wachten 
Nu bijvoorbeeld met de Coronacrisis en dan heb je van die topics met "zullen we voor een derde gaan?" Ja hey, waarom niet?
Volgens mij zouden mensen nog kinderen krijgen in een hongersnood. Want wij willen zo graag een kindjeeeeeeeeee. Wat de wereld gewoon echt niet nodig heeft, is nog meer mensen. Ik snap niet hoe mensen dat niet kunnen zien. Alles moet wijken voor hun primaire behoefte. En dan worden mensen zonder kinderen egoïstisch genoemd
Echt niemand zit op jouw uit de kluiten gewassen spermazaadje te wachten
Emboldened by the flame of ambition
vrijdag 15 mei 2020 om 09:53
Tja, dat is het nu eenmaal met kinderen: dat is een hele basale behoefte. Zoals we het van de week hierover hadden, het is puur voortplanting en ieder zoogdier kan het. Maar dat betekent ook dat ieder zoogdier het mag en het biologisch recht daartoe heeft. Ook al is er veel ellende en ook al is er hongersnood. Laat die mensen lekker.
Net zoals het onze vrije keus is om het niet te doen, is het hun vrije keus om het wel te doen. En dat mag ook. Toch?
Soms vind ik dit topic ook wel erg de teneur hebben van ouders-bashen. Terwijl het juist zo mooie is dat wij de keuze hebben gemaakt een kindvrij leven te leiden (en daar volgens mij heel blij van worden) en zij de keuze hebben gemaakt voor kinderen (en dat mag ook). Ik snap niet zo goed waarom daar op gebasht moet worden.
Wel heel gek dat je vier (my god, de horror) kinderen krijgt terwijl je eigenlijk niet wilde. Dat is echt wel heel sneu, dan ben je zó veel van je leven kwijt. Doe er dan inderdaad maar eentje ofzo.
Net zoals het onze vrije keus is om het niet te doen, is het hun vrije keus om het wel te doen. En dat mag ook. Toch?
Soms vind ik dit topic ook wel erg de teneur hebben van ouders-bashen. Terwijl het juist zo mooie is dat wij de keuze hebben gemaakt een kindvrij leven te leiden (en daar volgens mij heel blij van worden) en zij de keuze hebben gemaakt voor kinderen (en dat mag ook). Ik snap niet zo goed waarom daar op gebasht moet worden.
Wel heel gek dat je vier (my god, de horror) kinderen krijgt terwijl je eigenlijk niet wilde. Dat is echt wel heel sneu, dan ben je zó veel van je leven kwijt. Doe er dan inderdaad maar eentje ofzo.
vrijdag 15 mei 2020 om 10:02
Het is niet per se mijn bedoeling om ouders te bashen (al moet ik zeggen dat sommige het voor mijn gevoel het er ook wel naar maken).
Ik vind het vooral heel erg sneu voor al die kinderen. Het is voor kinderen belangrijk om een stabiele basis te hebben met liefdevolle ouders. De behoefte van het kind moet in mijn ogen prioriteit zijn voor ouders. Als ik een verhaal lees over een ouder die eigenlijk geen kinderen wil en er dan toch vier krijgt, die wekt bij mij een soort boosheid op. Ik vind dat mensen veel te makkelijk met kinderen omgaan en daarom reageer ik zo.
Een kind krijgen is inderdaad vrije keus (helaas), maar ik zit meer in de hoek van het kind dan de vrije keus van de ouder. Ik denk dat veel kinderen heus wel kunnen aanvoelen dat ze niet gewenst zijn. Als ik ouders continu hoor zeuren en klagen, dan vind ik dat sneu voor de kinderen. Krijg - ze - dan - gewoon - niet.
Ik vind het vooral heel erg sneu voor al die kinderen. Het is voor kinderen belangrijk om een stabiele basis te hebben met liefdevolle ouders. De behoefte van het kind moet in mijn ogen prioriteit zijn voor ouders. Als ik een verhaal lees over een ouder die eigenlijk geen kinderen wil en er dan toch vier krijgt, die wekt bij mij een soort boosheid op. Ik vind dat mensen veel te makkelijk met kinderen omgaan en daarom reageer ik zo.
Een kind krijgen is inderdaad vrije keus (helaas), maar ik zit meer in de hoek van het kind dan de vrije keus van de ouder. Ik denk dat veel kinderen heus wel kunnen aanvoelen dat ze niet gewenst zijn. Als ik ouders continu hoor zeuren en klagen, dan vind ik dat sneu voor de kinderen. Krijg - ze - dan - gewoon - niet.
Emboldened by the flame of ambition
vrijdag 15 mei 2020 om 13:16
Skadí schreef: ↑15-05-2020 08:46Ik verbaas mij eerlijk gezegd ook altijd over het feit dat mensen een kind willen in een wereld waar zoveel leed is. Er zijn natuurlijk ook veel mooie dingen daar niet van.
Nu bijvoorbeeld met de Coronacrisis en dan heb je van die topics met "zullen we voor een derde gaan?" Ja hey, waarom niet?
Wat de wereld gewoon echt niet nodig heeft, is nog meer mensen. Ik snap niet hoe mensen dat niet kunnen zien. Alles moet wijken voor hun primaire behoefte. En dan worden mensen zonder kinderen egoïstisch genoemd
Niet alleen een wereld met veel leed, maar ook veel moeten. Van kinds af aan worden er eisen aan je gesteld. Steeds meer. En waarom? Om later weer hulpbehoevend te worden en te sterven. Ik vind het gewoon zoiets raars.
vrijdag 15 mei 2020 om 19:55
Skadí schreef: ↑15-05-2020 10:02Het is niet per se mijn bedoeling om ouders te bashen (al moet ik zeggen dat sommige het voor mijn gevoel het er ook wel naar maken).
Ik vind het vooral heel erg sneu voor al die kinderen. Het is voor kinderen belangrijk om een stabiele basis te hebben met liefdevolle ouders. De behoefte van het kind moet in mijn ogen prioriteit zijn voor ouders. Als ik een verhaal lees over een ouder die eigenlijk geen kinderen wil en er dan toch vier krijgt, die wekt bij mij een soort boosheid op. Ik vind dat mensen veel te makkelijk met kinderen omgaan en daarom reageer ik zo.
Een kind krijgen is inderdaad vrije keus (helaas), maar ik zit meer in de hoek van het kind dan de vrije keus van de ouder. Ik denk dat veel kinderen heus wel kunnen aanvoelen dat ze niet gewenst zijn. Als ik ouders continu hoor zeuren en klagen, dan vind ik dat sneu voor de kinderen. Krijg - ze - dan - gewoon - niet.
Ja dat snap ik ook wel weer. En ook dat sommige ouders het er ook wel naar makende ze gebasht worden, dat heb ik ook wel af en toe.
Het is vooral zo sneu voor de kinderen die opgroeien in ongewenste situaties. Daar krijgen ze echt een tik van mee. Aan de andere kant: misschien is er ook geen ideaal en hoort dat bij de klappen van het leven leren kennen. Dat een niet zo perfecte, matige of zelfs slechte jeugd hoort bij Het Leven.
Ik filosofeer maar wat hardop hoor. En dat komt omdat ik in bijna alle situaties in mijn omgeving wel commentaar kan leveren waarom ze hun kinderen beschadigen. En dat ze misschien wat langer hadden moeten nadenken. Maar misschien is dat ook gewoon hoe het leven gaat. Van de zijlijn is het natuurlijk ook veel makkelijker praten dan wanneer je er zelf in zit.
In oude vriendin van me moest en zou een kind. Dat lukte, met haar 35 jaar, niet in 1x en na poging drie zat ze al boeken over onvruchtbaarheid te lezen en zichzelf te beklagen over het feit dat ze het zo zwaar had. Dat vond ik licht irritant. Maar wat ik veel erger vond is dat ze om de haverklap zo overhoop lag met haar man dat ze al jaren in therapie zaten en hij een paar keer per jaar bij vrienden logeerde omdat ze thuis teveel ruzie maakten. En midden in zo’n “ik-haat-je-en-ik-wil-niet-met-je-praten-ruzie” moest hij terugkomen van zijn logeeradres, want nú ovuleerde ze dus het moest nú gebeuren. Hij stribbelde nog wat tegen, onder het mom ‘misschien is in deze situatie een kind krijgen niet zo handig’, maar nee: het moest, het zou. Het kind kwam en ik heb de vriendschap vaarwel gezegd. Hoewel ik echt vind dat ieder mens het recht heeft om kinderen te krijgen, kon ik dit niet aanzien.
vrijdag 15 mei 2020 om 22:08
Het is precies wat je zegt, in feite zijn we gelijk aan dieren en planten, onze wereld draait om voortbestaan, overleven van het bestaan en om een handje te helpen worden beide geslachten gedreven door hormonen, je hoeft er niet eens over na te denken, het is een oerdrang. Het verschil tussen mensen en dieren is echter wel dat mensen kunnen redeneren en daar wordt veel te weinig gebruik van gemaakt, al helemaal omdat, zowel man als vrouw, vrije toegang hebben tot anticonceptie.katkaatje schreef: ↑15-05-2020 19:55Ja dat snap ik ook wel weer. En ook dat sommige ouders het er ook wel naar makende ze gebasht worden, dat heb ik ook wel af en toe.
Het is vooral zo sneu voor de kinderen die opgroeien in ongewenste situaties. Daar krijgen ze echt een tik van mee. Aan de andere kant: misschien is er ook geen ideaal en hoort dat bij de klappen van het leven leren kennen. Dat een niet zo perfecte, matige of zelfs slechte jeugd hoort bij Het Leven.
Ik filosofeer maar wat hardop hoor. En dat komt omdat ik in bijna alle situaties in mijn omgeving wel commentaar kan leveren waarom ze hun kinderen beschadigen. En dat ze misschien wat langer hadden moeten nadenken. Maar misschien is dat ook gewoon hoe het leven gaat. Van de zijlijn is het natuurlijk ook veel makkelijker praten dan wanneer je er zelf in zit.
In oude vriendin van me moest en zou een kind. Dat lukte, met haar 35 jaar, niet in 1x en na poging drie zat ze al boeken over onvruchtbaarheid te lezen en zichzelf te beklagen over het feit dat ze het zo zwaar had. Dat vond ik licht irritant. Maar wat ik veel erger vond is dat ze om de haverklap zo overhoop lag met haar man dat ze al jaren in therapie zaten en hij een paar keer per jaar bij vrienden logeerde omdat ze thuis teveel ruzie maakten. En midden in zo’n “ik-haat-je-en-ik-wil-niet-met-je-praten-ruzie” moest hij terugkomen van zijn logeeradres, want nú ovuleerde ze dus het moest nú gebeuren. Hij stribbelde nog wat tegen, onder het mom ‘misschien is in deze situatie een kind krijgen niet zo handig’, maar nee: het moest, het zou. Het kind kwam en ik heb de vriendschap vaarwel gezegd. Hoewel ik echt vind dat ieder mens het recht heeft om kinderen te krijgen, kon ik dit niet aanzien.
vrijdag 15 mei 2020 om 22:27
Waar ik ook niet tegen kan is mensen die nog een kind nemen in een poging hun huwelijk te redden.
Ik ken er zo eentje, hun kind was amper een maand oud en toen bleek ze een affaire te hebben. Later zei ze: Het ging al een jaar niet meer.
NEEM DAN GEEN KIND!!!!!!!!!!!!!!! Echt, ik snap tot op de dag niet waarom ze nog een kind met haar ex nam. Heel ziekenhuistraject voor niks. Leuk voor dat kind ook, zo sneu. Ik hoop dat ie er later geen last van krijgt, net zoals haar ander kind.
Ik ken er zo eentje, hun kind was amper een maand oud en toen bleek ze een affaire te hebben. Later zei ze: Het ging al een jaar niet meer.
NEEM DAN GEEN KIND!!!!!!!!!!!!!!! Echt, ik snap tot op de dag niet waarom ze nog een kind met haar ex nam. Heel ziekenhuistraject voor niks. Leuk voor dat kind ook, zo sneu. Ik hoop dat ie er later geen last van krijgt, net zoals haar ander kind.
vrijdag 15 mei 2020 om 23:17
Ja boeiend artikel. Goed dat het taboe aanhangig wordt gemaakt maar liever vooraf verstandige keuzes maken. 4 kinderen...daar zit je toch de rest van je leven aan vast, spijt of niet. Ik ben blij in een tijd te leven waar de keuze om als vrouw carriere te maken of wat dan ook, anders dan het moederschap, gewoon kan.Skadí schreef: ↑15-05-2020 07:49Hebben jullie deze gezien?
https://www.linda.nl/nieuws/interview/p ... tsyndroom/
Ergens word ik hier een beetje chagerijnig van. Ik kan mij voorstellen dat er veel mensen zijn die niet zo goed zelf kunnen nadenken en denken dat het erbij hoort en het dan maar doen, maar vier?!
Ik vind het onbegrijpelijk. Heeft ze in al die jaren nou geen ruggengraat kunnen kweken en een eigen mening kunnen hebben?
zaterdag 16 mei 2020 om 07:42
Dit ja. En dan heb ik nog het geluk gehad bij ouders terecht te zijn gekomen die van mij en van elkaar hielden tot de dood. En ook nog in een periode waarin de welvaart alleen maar steeg. Vroeger wilde ik alleen maar geen kinderen omdat ik kinderen niet trek. Maar nu denk ik ook vooral aan alle ongewenste verplichtingen waar kinderen al van jongsaf aan mee opgezadeld worden en daarna de ratrace en de woningnood. En de maatschappij is zo ontzettend druk, energiezuigend en overprikkelend geworden. Ik snap ook niet dat mensen zich niet schuldig voelen om anno nu aan een kind te beginnen met de huidige vooruitzichten.hondenmens schreef: ↑15-05-2020 13:16
Niet alleen een wereld met veel leed, maar ook veel moeten. Van kinds af aan worden er eisen aan je gesteld. Steeds meer. En waarom? Om later weer hulpbehoevend te worden en te sterven. Ik vind het gewoon zoiets raars.
zaterdag 16 mei 2020 om 08:00
Tja volksstammen die het doen, een kind om de 'relatie te redden' wat ze even vergeten is dat een kind een vergrootglas is op de relatie en geen lijmmiddel. juist de aanwezigheid van een kind vergroot de verschillen die er toch al waren in de relatie maar die je in een 1 op 1 relatie makkelijker oplost.Kwebbeltje91 schreef: ↑15-05-2020 22:27Waar ik ook niet tegen kan is mensen die nog een kind nemen in een poging hun huwelijk te redden.
Ik ken er zo eentje, hun kind was amper een maand oud en toen bleek ze een affaire te hebben. Later zei ze: Het ging al een jaar niet meer.
NEEM DAN GEEN KIND!!!!!!!!!!!!!!! Echt, ik snap tot op de dag niet waarom ze nog een kind met haar ex nam. Heel ziekenhuistraject voor niks. Leuk voor dat kind ook, zo sneu. Ik hoop dat ie er later geen last van krijgt, net zoals haar ander kind.
Heb het thuis hier ook aangegeven dat als er kinderen waren gekomen (mochten we wel een kinderwens hebben gehad, of een ongeluk) dan was deze relatie geen lang leven beschoren. wij zijn als stel zo geweldig koppel juist omdat we verschillend zijn van elkaar! een kind had dit in onbalans gebracht en de boel 'stuk gemaakt'
..moet er niet aan denken, waar ik wel aan moet denken is vandaag en morgen. lekker stukje fietsen door het groningse land morgen. vandaag even naar de markt in de stad en luieren op de bank vanmiddag. lekkere tapashapjes maken en genieten van het vrije leven.
wie deelt nog meer zijn plannen?
zaterdag 16 mei 2020 om 08:29
Ik heb ook het idee dat kinderen nu meer 'moeten' dan 20 jaar geleden. Wellicht is dat onzin hoor. Ik hoor om mij heen dat kinderen sport A en B doen en dan nog muziekles hebben. Of dat ze zoveel huiswerk hebben. Ik kan mij vooral herinneren toen ik jong was dat sommige kinderen een sport deden en sommige niet. Het was vooral gewoon lekker spelen met elkaar, hutten bouwen etc. Ik lees hier ook weleens verhalen van ouders die zijn verbolgen over dat hun kind niet is uitgenodigd voor een feestje. Ik vraag mij dan af of dat vroeger bij ons in de klas ook zo ging. Ik kreeg een uitnodiging of niet. En als je die niet kreeg, ja dan niks eigenlijk. En als je die wel kreeg dan ging je naar het feestje.
Ik heb zoals elk weekend weer een heerlijk rustig weekend. Nu lekker rustig wakker worden en vanmiddag ga ik de tuin doen als het droog blijft. Ik moet ook nog wat dingetjes in huis doen dus het wordt een klusdagje. Vanavond dan lekker eten bestellen en relaxed op de bank serie kijken.
Morgen geen plannen. Waarschijnlijk de natuur in voor een wandeling en een boek lezen.
Tapas maken is heerlijk he. Dat doe ik ook weleens. Ook bij een goed tapasrestaurant kan ik enorm genieten. Op de markt lopen heeft ook altijd iets fijn. Wat nootjes kopen, lekkere kaasjes etc.
Ik heb zoals elk weekend weer een heerlijk rustig weekend. Nu lekker rustig wakker worden en vanmiddag ga ik de tuin doen als het droog blijft. Ik moet ook nog wat dingetjes in huis doen dus het wordt een klusdagje. Vanavond dan lekker eten bestellen en relaxed op de bank serie kijken.
Morgen geen plannen. Waarschijnlijk de natuur in voor een wandeling en een boek lezen.
Tapas maken is heerlijk he. Dat doe ik ook weleens. Ook bij een goed tapasrestaurant kan ik enorm genieten. Op de markt lopen heeft ook altijd iets fijn. Wat nootjes kopen, lekkere kaasjes etc.
Emboldened by the flame of ambition
zaterdag 16 mei 2020 om 08:45
Jep. Ik ben zo blij dat ik (en vooral nu in deze tijd!) geen kinderen heb. Nogmaals ik vind kinderen leuk maar ik voel totaal niet de behoefte om ze zelf op de wereld te zetten.RickDalton schreef: ↑16-05-2020 08:00Tja volksstammen die het doen, een kind om de 'relatie te redden' wat ze even vergeten is dat een kind een vergrootglas is op de relatie en geen lijmmiddel. juist de aanwezigheid van een kind vergroot de verschillen die er toch al waren in de relatie maar die je in een 1 op 1 relatie makkelijker oplost.
Heb het thuis hier ook aangegeven dat als er kinderen waren gekomen (mochten we wel een kinderwens hebben gehad, of een ongeluk) dan was deze relatie geen lang leven beschoren. wij zijn als stel zo geweldig koppel juist omdat we verschillend zijn van elkaar! een kind had dit in onbalans gebracht en de boel 'stuk gemaakt'
..moet er niet aan denken, waar ik wel aan moet denken is vandaag en morgen. lekker stukje fietsen door het groningse land morgen. vandaag even naar de markt in de stad en luieren op de bank vanmiddag. lekkere tapashapjes maken en genieten van het vrije leven.
wie deelt nog meer zijn plannen?
Ik ben net uit bed. Was om half 8 al klaarwakker omdat ik naar de wc moest maar ik lag nog zo lekker
Nu aan het ontbijt. Ik wil vandaag in huis aan de slag, is er van de week niet echt van gekomen. Vanmiddag misschien nog even een eindje fietsen of wandelen, en vanavond lekker koken. Wat voor tapas ga je maken?
zaterdag 16 mei 2020 om 10:08
Ja, sneu is dat he. Een kind is geen pleister voor een slecht huwelijk. Nooit niet. Ik begrijp dat soort mensen echt niet. Denk er wat langer over na.Kwebbeltje91 schreef: ↑15-05-2020 22:27Waar ik ook niet tegen kan is mensen die nog een kind nemen in een poging hun huwelijk te redden.
Ik ken er zo eentje, hun kind was amper een maand oud en toen bleek ze een affaire te hebben. Later zei ze: Het ging al een jaar niet meer.
NEEM DAN GEEN KIND!!!!!!!!!!!!!!! Echt, ik snap tot op de dag niet waarom ze nog een kind met haar ex nam. Heel ziekenhuistraject voor niks. Leuk voor dat kind ook, zo sneu. Ik hoop dat ie er later geen last van krijgt, net zoals haar ander kind.
Mijn broer en schoonzus zijn nu een maand kersverse ouders van mijn neefje en die roze wolk is nog nergens te bekennen. Neefje was enorm gewenst en vooraf zei mijn broer dat ze sowieso 3 kids wilde hebben, wellicht nog meer. Maar van die illusies is nu weinig meer over.
Neefje was direct al heel huilerig en mijn broer kan er nog niets mee. Hij vindt het allemaal zo zwaar ( schoonzus ook ) en het valt allemaal echt wel tegen. Ze leven van voeding naar voeding en zijn kapot. Neefje heeft veel krampjes en ze zijn lang aan het zoeken geweest naar passende flesvoeding.
Het geboortekaartje kwam pas na 2 weken en we merkten weinig positieve gevoelens van ze omtrend neefje. Ik vond het allemaal maar vreemd.
Wij waren allemaal heel enthousiast maar we hoorden amper iets van ze en als we wat hoorden was het vooral geklaag en gezucht hoe zwaar het wel niet is. Het is denk ik nu nog maar de vraag of er nog een tweede en derde bij komt. Broer kijkt uit naar de tijd dat hij groter wordt en dat er wat meer aan zal zijn. Met de begin baby tijd hebben ze allebei niets. Ik vind het stiekem wel komisch om te zien, ze keken er zo naar uit, het zou allemaal zo perfect worden en nu donderen ze keihard van de roze wolk af.
Zo zie je maar weer, dat zelfs twee ouders die echt supergraag een kind wilde zich er enorm in kunnen verkijken hoeveel werk het wel niet is. Hoe pittig het ook is. Ik denk dat elke ouder geen idee heeft waar ze aan beginnen. Vriendin van mijn moeder heeft vier kinderen, de oudste was een huilbaby en heeft de eerste 2 jaar non stop gekrijst.
Dat ze er daarna nog 3 genomen heeft vind ik echt onbegrijpelijk. Ik zou panisch zijn dat je nog een jank baby krijgt.
Ik heb neefje al een paar keer vastgehad en hoewel ik helemaal gek op hem ben en soms zelfs echt een beetje ga twijfelen of ik er toch niet een wil want hij is zo lief, ben ik telkens snel genezen als hij een enorme keel op zet of als ik die strontluier ruik. Dan geef ik hem met liefde terug aan papa. Succes ermee.
zaterdag 16 mei 2020 om 10:15
Oei.. Hopelijk vinden ze hun draai dan nog..Madrid87 schreef: ↑16-05-2020 10:08Ja, sneu is dat he. Een kind is geen pleister voor een slecht huwelijk. Nooit niet. Ik begrijp dat soort mensen echt niet. Denk er wat langer over na.
Mijn broer en schoonzus zijn nu een maand kersverse ouders van mijn neefje en die roze wolk is nog nergens te bekennen. Neefje was enorm gewenst en vooraf zei mijn broer dat ze sowieso 3 kids wilde hebben, wellicht nog meer. Maar van die illusies is nu weinig meer over.
Neefje was direct al heel huilerig en mijn broer kan er nog niets mee. Hij vindt het allemaal zo zwaar ( schoonzus ook ) en het valt allemaal echt wel tegen. Ze leven van voeding naar voeding en zijn kapot. Neefje heeft veel krampjes en ze zijn lang aan het zoeken geweest naar passende flesvoeding.
Het geboortekaartje kwam pas na 2 weken en we merkten weinig positieve gevoelens van ze omtrend neefje. Ik vond het allemaal maar vreemd.
Wij waren allemaal heel enthousiast maar we hoorden amper iets van ze en als we wat hoorden was het vooral geklaag en gezucht hoe zwaar het wel niet is. Het is denk ik nu nog maar de vraag of er nog een tweede en derde bij komt. Broer kijkt uit naar de tijd dat hij groter wordt en dat er wat meer aan zal zijn. Met de begin baby tijd hebben ze allebei niets. Ik vind het stiekem wel komisch om te zien, ze keken er zo naar uit, het zou allemaal zo perfect worden en nu donderen ze keihard van de roze wolk af.
Zo zie je maar weer, dat zelfs twee ouders die echt supergraag een kind wilde zich er enorm in kunnen verkijken hoeveel werk het wel niet is. Hoe pittig het ook is. Ik denk dat elke ouder geen idee heeft waar ze aan beginnen. Vriendin van mijn moeder heeft vier kinderen, de oudste was een huilbaby en heeft de eerste 2 jaar non stop gekrijst.
Dat ze er daarna nog 3 genomen heeft vind ik echt onbegrijpelijk. Ik zou panisch zijn dat je nog een jank baby krijgt.
Ik heb neefje al een paar keer vastgehad en hoewel ik helemaal gek op hem ben en soms zelfs echt een beetje ga twijfelen of ik er toch niet een wil want hij is zo lief, ben ik telkens snel genezen als hij een enorme keel op zet of als ik die strontluier ruik. Dan geef ik hem met liefde terug aan papa. Succes ermee.
zaterdag 16 mei 2020 om 10:26
Dat komt vast wel goed zodra hij wat groter wordt. Ze zijn nu ook al heel handig met hem hoor, ze kennen hem al best goed, broer weet precies wat zijn huiltjes betekenen enzo dus ze zijn wel goed bezig en ook echt gek op hem natuurlijk. Maar het is wel zwaar. Door de Corona tijd zijn er ook amper mensen langs geweest. Broer heeft geluk dat hij niet hoeft te werken ( horeca ) en dus veel kon helpen maar ja die zal vanaf juni ook weer aan de bak moeten. En dan tot half twee in de nacht werken en dan maar hopen dat de baby blijft slapen als je thuis komt. Denk dat dat enorm zwaar zal worden voor ze.
Een kind is gewoon enorm veel werk, zeker als ze zo klein zijn. Ik knijp ook in mijn handen dat ik er geen een heb.
Een kind is gewoon enorm veel werk, zeker als ze zo klein zijn. Ik knijp ook in mijn handen dat ik er geen een heb.
zaterdag 16 mei 2020 om 10:36
Nee dat lijkt mij ook, dat de eerste tijd het zwaarst is. Vooral omdat je echt van voeding naar voeding gaat en dat maanden moet volhouden. Het kan al uren duren voor je ze gevoed hebt en dan moet je alweer.
Je houdt amper tijd over voor jezelf ( volgens hun dan ).
Maar goed, zodra ze gaan lopen moet je er ook de hele dag achteraan rennen om ervoor te zorgen dat ze niet omvallen of onder een bus lopen dus dan ben je er ook de hele dag mee in de weer. Ik vind ze pas leuk worden rond een jaar of 8. Het heeft wel iets heel ontwapenends hoor, zo'n kleine in je armen en het is echt enorm lief als hij dan in je armen in slaap valt enzo. Maar dat hoef ik niet de hele dag, een paar uur is zat. Of een nachtje.
Ga daarna maar weer lekker naar papa en mama. Het is trouwens wel echt een dotje hoor, een prachtig kind en enorm schattig. Zolang hij niet huilt.
Je houdt amper tijd over voor jezelf ( volgens hun dan ).
Maar goed, zodra ze gaan lopen moet je er ook de hele dag achteraan rennen om ervoor te zorgen dat ze niet omvallen of onder een bus lopen dus dan ben je er ook de hele dag mee in de weer. Ik vind ze pas leuk worden rond een jaar of 8. Het heeft wel iets heel ontwapenends hoor, zo'n kleine in je armen en het is echt enorm lief als hij dan in je armen in slaap valt enzo. Maar dat hoef ik niet de hele dag, een paar uur is zat. Of een nachtje.
Ga daarna maar weer lekker naar papa en mama. Het is trouwens wel echt een dotje hoor, een prachtig kind en enorm schattig. Zolang hij niet huilt.
zaterdag 16 mei 2020 om 11:03
Ja, gisteren gelezen. Ik snapte de gehele aanleiding en de maatschappelijke druk best in het relaas echter maar dan 4 keer. Geen lerend vermogen blijkbaar.Skadí schreef: ↑15-05-2020 07:49Hebben jullie deze gezien?
https://www.linda.nl/nieuws/interview/p ... tsyndroom/
Ergens word ik hier een beetje chagerijnig van. Ik kan mij voorstellen dat er veel mensen zijn die niet zo goed zelf kunnen nadenken en denken dat het erbij hoort en het dan maar doen, maar vier?!
Ik vind het onbegrijpelijk. Heeft ze in al die jaren nou geen ruggengraat kunnen kweken en een eigen mening kunnen hebben?
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zaterdag 16 mei 2020 om 11:08
Ik snap niet dat die mensen van te voren niet met andere ervaringsdeskundigen hebben gepraat? of boeken hebben gelezen of tijdschriftartikelen. iedereen had je kunnen waarschuwen dat het zo zou gaan.redbulletje schreef: ↑16-05-2020 10:58Ik zou het echt niet kunnen nalaten om zulke mensen te zeggen dat ik het toch heb gezegd van te voren
maar wacht... zij 'zouden het allemaal wel even anders doen' ... whhhahahaaha, ja dat zeiden al die miljoenen stellen voor je ook
zaterdag 16 mei 2020 om 11:12
Mooi gezegd, dat van die onbalans in je relatie. Partner en ik ervaren dit ook zo. (al heeft hij wel een volwassen samenwonende zoon, partner is zelf een stuk ouder). Wij hebben ook het gevoel "af" te zijn zo samen. Het plaatje klopt.RickDalton schreef: ↑16-05-2020 08:00Tja volksstammen die het doen, een kind om de 'relatie te redden' wat ze even vergeten is dat een kind een vergrootglas is op de relatie en geen lijmmiddel. juist de aanwezigheid van een kind vergroot de verschillen die er toch al waren in de relatie maar die je in een 1 op 1 relatie makkelijker oplost.
Heb het thuis hier ook aangegeven dat als er kinderen waren gekomen (mochten we wel een kinderwens hebben gehad, of een ongeluk) dan was deze relatie geen lang leven beschoren. wij zijn als stel zo geweldig koppel juist omdat we verschillend zijn van elkaar! een kind had dit in onbalans gebracht en de boel 'stuk gemaakt'
..moet er niet aan denken, waar ik wel aan moet denken is vandaag en morgen. lekker stukje fietsen door het groningse land morgen. vandaag even naar de markt in de stad en luieren op de bank vanmiddag. lekkere tapashapjes maken en genieten van het vrije leven.
wie deelt nog meer zijn plannen?
Waar ik soms nu wel weer moe van word is het gezeik van de omgeving over wanneer zoon kinderen op de wereld gaat zetten en dat is dan toch leuk voor mij want dan ben ik soort bonus-oma....huh
Ik weet dat zoon van man en vriendin een kinderwens hebben op langere termijn maar wij vragen daar nooit naar want het is hun leven en het gaat ons niets aan of/wanneer/waar en wie.
Ik zou het prima vinden als zij kinderen krijgen, ook wanneer dit niet zo is, het houdt mij niet bezig eigenlijk.
Als ik dat dan teruggeef vinden sommige mensen dat ook weer raar/onaardig/ongeinteresseerd etc.. terwijl ik het echt niet zo bedoel.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zaterdag 16 mei 2020 om 12:19
Een collega nam ook kinderen om haar huwelijk te redden. Ze vond toen al dat haar man te weinig deed in het huishouden. Maar ze dacht dat hij met kids wel zou veranderen. Ze hebben er 2 gekregen. De een heeft ASS met flinke driftbuien, de ander Dyslexie. Zelf heeft ze ADD, wat toen nog niet bekend was. Ze kan het eigenlijk niet aan, haar grootste hobby moest ze ervoor opgeven. Toen nam ze er maar een hond bij.Kwebbeltje91 schreef: ↑15-05-2020 22:27Waar ik ook niet tegen kan is mensen die nog een kind nemen in een poging hun huwelijk te redden.
Ik ken er zo eentje, hun kind was amper een maand oud en toen bleek ze een affaire te hebben. Later zei ze: Het ging al een jaar niet meer.
NEEM DAN GEEN KIND!!!!!!!!!!!!!!! Echt, ik snap tot op de dag niet waarom ze nog een kind met haar ex nam. Heel ziekenhuistraject voor niks. Leuk voor dat kind ook, zo sneu. Ik hoop dat ie er later geen last van krijgt, net zoals haar ander kind.
