co- ouderschap

06-04-2009 13:14 29 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo, ben nieuw op dit forum en wil heel graag ervaringen horen van ouders die een co-ouderschap hebben.

Mijn kinderen (9 en 11 jaar) wonen afwisselend een week bij hun vader en mij (moeder).

Ze wisselen op woensdagmiddag.

Ogenschijnlijk gaat het allemaal prima. Ik heb een redelijk goed contact met mijn ex.

De kids lijken lekker in hun vel te zitten.......maar toch..

Dat heen en weer gesleep, soms vraag ik me af: Wat doe ik ze aan?
Alle reacties Link kopieren
Mijn ex-partner en ik wonen op loopafstand.

Het helemaal loslaten , wat Surface schreef, lijkt mij voor mijn kinderen niet ideaal.

Het zijn allebei kinderen die gebaad zijn bij structuur in hun leven. Ze vinden het prettig om te weten waar ze aan toe zijn.
Alle reacties Link kopieren
haai ik weer even!

ik denk niet dat je teveel aan de toekomst moet gaan denken!

(net als de roze olifant als je daar niet aan mag denken komt ie ook langs!!)

ofwel denk positief en doe wat een moeder moet doen en ga ze niet vreselijk verwennen met van alles en nog wat ( want kinderen hebben regels nodig en liefde etc en geen ouders die elkaar aftroeven met leuke dingen doen en geven



zelf hed ik die gedachten ook dat mijn dochter alles kreeg van paps en dat ze daar meer mocht en dat was ook zo (volgens mijn hoofd dan he?)

maar nu ik gewoon doe wat ik moet doen als ouder gaat en de relatie met mijn ex beter en ook de relatie met mijn dochter

en mocht het zo zijn dat wanneer ze 12 is en persee bij paps wil gaan wonen zou ik me daar bij neer leggen (na goed overleg overiggens )

dus mijn advies is leef nu zorg dat jullie het nu goed hebben dan komt de rest vanzelf!!!!
Alle reacties Link kopieren
Hoi Koko, bij mij/ons is er ook sprake van een soort co ouderschap, zij het grote verschil dat het bij ons vrijwillig gebeurt. Met andere woorden, wij hebben een relatie met elkaar en hebben nooit samen gewoond. Toch hebben we wel 1 dochter samen. Wij kiezen er als ouders bewust niet voor om samen te wonen (er is dus geen schuldgevoel, anders zouden we wel andere keuzes maken) en dat betekend in de praktijk dat dochter twee huizen heeft.



Wat ik voor onze situatie wel van belang vindt, is dat het leven van dochter eigenlijk zoveel als mogelijk doorgaat. Dus dat een aantal factoren dezelfde zijn, zoals de woonplaats/buurt (want straks dezelfde vriendjes en vertrouwde gevoel), de school natuurlijk of het kdv en daarvoor zo min mogelijk hoeven reizen.



Die twee voorwaarden zijn voor ons nu aanwezig. Dochter woont afwisselend bij mij of vriend en heeft op beide adressen volledige uitzet, kamer, speelgoed, kleding etc. Op beide adressen de (potentiele) vriendjes. Nu is het 't KDV wat altijd dezelfde is, straks de school.

Het werkt voor ons erg goed en dochter zit goed in haar vel. Dus ik zie geen reden om je dan zorgen te maken als de kinderen het goed doen. Ideale situaties bestaan nu eenmaal niet en mensen zijn erg flexibel hoor : )
Alle reacties Link kopieren
quote:koko67 schreef op 06 april 2009 @ 20:19:

Mijn ex-partner en ik wonen op loopafstand.

Het helemaal loslaten , wat Surface schreef, lijkt mij voor mijn kinderen niet ideaal.

Het zijn allebei kinderen die gebaad zijn bij structuur in hun leven. Ze vinden het prettig om te weten waar ze aan toe zijn.Wij hadden juist onwijs veel structuur in ons leven! We woonden maar in 1 huis namelijk. Dus geen twee plekken waar je aan moet wennen, altijd dezelfde vriendjes en vriendinnetjes.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven