Kinderen
alle pijlers
De dood; hoe hiermee omgaan?
maandag 22 juni 2009 om 11:05
Mijn dochter van 2 jaar en bijna 3 maanden heeft het steeds over dood. Van de week was papa veel uithuizig door overwerken en een paar geplande uitstappen. Zei ze vlak voordat ie thuis kwam papa dood, papa dood. Vandaag heeft ze het steeds over dat haar zus dood is... mama niet dood?? vraagt ze dan. En dan pakt ze me stevig vast. Ik weet echt niet waar ze dat vandaan heeft. We kennen niemand in onze omgeving die is overleden... ook niet op het kdv of iets dergelijks. Net gingen we oma even bellen en kregen we geen gehoor.. zegt ze oma dood.
Ik krijg er echt kippevel van... terwijl ik helemaal niet zo moeilijk ben over de dood.
Ik krijg er echt kippevel van... terwijl ik helemaal niet zo moeilijk ben over de dood.
maandag 22 juni 2009 om 11:08
Zwiepje is er ook zo mee bezig. Met wat er gebeurd als je doodgaat, waar ga je dan heen, kom je nog terug, kunnen kinderen ook dood gaat etc. Verschrikkelijk want zo'n ukkie wil je helemaal niet uitleggen dat hij bij wijze van spreke morgen onder een bus kan komen. Ik weet ook niet goed hoe ik er mee om moet gaan en wat ik dan precies moet zeggen.
*leest kortom mee voor tips*
*leest kortom mee voor tips*
maandag 22 juni 2009 om 11:09
maandag 22 juni 2009 om 11:10
Ik ken dit niet. Wat ik me afvraag is in hoeverre zij op haar leeftijd kan begrijpen wat dood is? Kan het gaan om een verkeerde interpretatie van haar? Dus dat dood voor haar iets anders betekent, dat ze het verward heeft met iets anders? Bijv ivm weg zijn, dat ze ergens de opmerking heeft opgevangen dat als iemand dood is diegene echt weg is? En dat ze weg wel snapt. Ik gok maar wat. Geen tips verder.
maandag 22 juni 2009 om 11:14
Ik geef steeds als ze dat zegt ook aan dat dood iets anders is dan weg. Dat papa en bijvoorbeeld haar stiefzusje gewoon weer terugkomen. Ze roept het ook bij haar pop. Die ligt namelijk helemaal stil. Dan zegt ze ook: ogen dicht nu dood. Als ik zeg dat poppie nu juist lekker ligt te slapen en niet dood is dan zegt ze heel beslist... nee mama pop dood.
Echt een uitleg van haar kant wat dood voor haar betekent zal ik nog niet krijgen... zo duidelijk is ze dan weer nog net niet.
Echt een uitleg van haar kant wat dood voor haar betekent zal ik nog niet krijgen... zo duidelijk is ze dan weer nog net niet.
maandag 22 juni 2009 om 11:16
En Zwieber, mijn dochter is er ook regelmatig mee bezig sinds haar opa is overleden in april. We praten erover. Ik heb haar idd niet verteld dat wij ook elk moment dood kunnen gaan, ik reserveer dat recht voor nu voor "oudere mensen". Ze is pas 5 en een half, ik denk dat het idee dat papa of mama elk moment dood neer kunnen vallen nog te beangstigend is. En dat zijzelf dood kan gaan nu nog zo surrealistisch en onbegrijpelijk is.
Maar we praten er dus over en dan vraagt ze ook waar we dan heengaan en zo. Dat is heel persoonlijk, daar komen je eigen overtuigingen bij kijken en wat je een prettig idee vindt voor je kind om daarover te hebben. In mijn geval is dat dat opa niet meer in zijn lichaam is, dat zijn ziel naar de hemel is (alhoewel ik niet zozeer in de hemel geloof maar dat is een makkelijke samenvatting ), dat opa haar nog hoort als ze iets tegen hem wil zeggen. Ze heeft nu zelf aangegeven dat ze binnenkort naar opa's graf wil (is wat lastiger, hij is begraven in het buitenland) dus ze is er op goede manier mee bezig. Ze laat het ook weer direct los nadat we er even over gepraat hebben, dan is ze tevreden met de antwoorden.
Maar we praten er dus over en dan vraagt ze ook waar we dan heengaan en zo. Dat is heel persoonlijk, daar komen je eigen overtuigingen bij kijken en wat je een prettig idee vindt voor je kind om daarover te hebben. In mijn geval is dat dat opa niet meer in zijn lichaam is, dat zijn ziel naar de hemel is (alhoewel ik niet zozeer in de hemel geloof maar dat is een makkelijke samenvatting ), dat opa haar nog hoort als ze iets tegen hem wil zeggen. Ze heeft nu zelf aangegeven dat ze binnenkort naar opa's graf wil (is wat lastiger, hij is begraven in het buitenland) dus ze is er op goede manier mee bezig. Ze laat het ook weer direct los nadat we er even over gepraat hebben, dan is ze tevreden met de antwoorden.
maandag 22 juni 2009 om 11:19
mn vriendin en ik hebben aan haar zoontje uitgelegd dat dood is aan de andere kant van de regenboog. Je kunt wel heen over de regenboog maar niet meer terug.
de poes ging dood, vriendin is niet gelovig dus de hemel daar wilde ze niet over vertellen.
poes is over de regenboog (en als je de regenboog ziet kun je zwaaien naar poes)
de poes ging dood, vriendin is niet gelovig dus de hemel daar wilde ze niet over vertellen.
poes is over de regenboog (en als je de regenboog ziet kun je zwaaien naar poes)
maandag 22 juni 2009 om 11:20
Hmm apart Pinoes. Ik denk dat het een fase is, het zal wel weer overwaaien. Ik weet wel dat sommige kinderen hier van jongs af aan op een andere manier mee bezig zijn dan andere kinderen. Dat ze het fascinerend vinden. Dat blijft dan vaak ook zo. Niets engs aan verder, gewoon dat ze wat meer erover nadenken.
Misschien is het zoiets. Misschien een fase. Zolang zij er niet angstig van wordt lijkt het me verder geen probleem (alhoewel ik me kan voorstellen dat het voor jou soms verontrustend is zoals ivm je moeder).
Misschien is het zoiets. Misschien een fase. Zolang zij er niet angstig van wordt lijkt het me verder geen probleem (alhoewel ik me kan voorstellen dat het voor jou soms verontrustend is zoals ivm je moeder).
maandag 22 juni 2009 om 11:23
quote:Feliciaatje schreef op 22 juni 2009 @ 11:16:
En Zwieber, mijn dochter is er ook regelmatig mee bezig sinds haar opa is overleden in april. We praten erover. Ik heb haar idd niet verteld dat wij ook elk moment dood kunnen gaan, ik reserveer dat recht voor nu voor "oudere mensen". Ze is pas 5 en een half, ik denk dat het idee dat papa of mama elk moment dood neer kunnen vallen nog te beangstigend is. En dat zijzelf dood kan gaan nu nog zo surrealistisch en onbegrijpelijk is.
Maar we praten er dus over en dan vraagt ze ook waar we dan heengaan en zo. Dat is heel persoonlijk, daar komen je eigen overtuigingen bij kijken en wat je een prettig idee vindt voor je kind om daarover te hebben. In mijn geval is dat dat opa niet meer in zijn lichaam is, dat zijn ziel naar de hemel is (alhoewel ik niet zozeer in de hemel geloof maar dat is een makkelijke samenvatting ), dat opa haar nog hoort als ze iets tegen hem wil zeggen. Ze heeft nu zelf aangegeven dat ze binnenkort naar opa's graf wil (is wat lastiger, hij is begraven in het buitenland) dus ze is er op goede manier mee bezig. Ze laat het ook weer direct los nadat we er even over gepraat hebben, dan is ze tevreden met de antwoorden.Ik weet niet wat het bij hem heeft getriggerd. Er is niemand doodgegaan maar goed, misschien wel de opa/oma van een klasgenootje of heeft hij iets gehoord van iemand. Ik hou het altijd kort en zeg dat als je doodgaat je weer terugkomt als baby. (dan heb ik gelijk de waar-komen-babies-vandaan-vraag enigszins gedekt). Ik vind het wel moeilijk hoor. Want hij vraagt enorm door. Als: hoe weet je dat dan? Is er wel eens iemand teruggekomen? etc.
En Zwieber, mijn dochter is er ook regelmatig mee bezig sinds haar opa is overleden in april. We praten erover. Ik heb haar idd niet verteld dat wij ook elk moment dood kunnen gaan, ik reserveer dat recht voor nu voor "oudere mensen". Ze is pas 5 en een half, ik denk dat het idee dat papa of mama elk moment dood neer kunnen vallen nog te beangstigend is. En dat zijzelf dood kan gaan nu nog zo surrealistisch en onbegrijpelijk is.
Maar we praten er dus over en dan vraagt ze ook waar we dan heengaan en zo. Dat is heel persoonlijk, daar komen je eigen overtuigingen bij kijken en wat je een prettig idee vindt voor je kind om daarover te hebben. In mijn geval is dat dat opa niet meer in zijn lichaam is, dat zijn ziel naar de hemel is (alhoewel ik niet zozeer in de hemel geloof maar dat is een makkelijke samenvatting ), dat opa haar nog hoort als ze iets tegen hem wil zeggen. Ze heeft nu zelf aangegeven dat ze binnenkort naar opa's graf wil (is wat lastiger, hij is begraven in het buitenland) dus ze is er op goede manier mee bezig. Ze laat het ook weer direct los nadat we er even over gepraat hebben, dan is ze tevreden met de antwoorden.Ik weet niet wat het bij hem heeft getriggerd. Er is niemand doodgegaan maar goed, misschien wel de opa/oma van een klasgenootje of heeft hij iets gehoord van iemand. Ik hou het altijd kort en zeg dat als je doodgaat je weer terugkomt als baby. (dan heb ik gelijk de waar-komen-babies-vandaan-vraag enigszins gedekt). Ik vind het wel moeilijk hoor. Want hij vraagt enorm door. Als: hoe weet je dat dan? Is er wel eens iemand teruggekomen? etc.
maandag 22 juni 2009 om 11:27
Dochter heeft er ook heel vaak over. Ook al sinds ze een jaar of 2,5 was. Inmiddels is ze 4 en wij hebben er vanaf het begin niet geheimzinnig over gedaan. 'Gewoon' uitgelegd wat dood gaan betekent. Nu heeft zij inmiddels wel verschillende overlijdens meegemaakt, dus is het ook wel logisch dat ze daarmee bezig is, maar voor haar is het dus ook geen vreselijk concept ofzo.
maandag 22 juni 2009 om 11:32
Ik zou me niet teveel zorgen over maken. Gewoon aangeven dat oma niet dood is, maar even weg, dat zus niet dood is, en dat dood niet iets is wat je zomaar mag zeggen.
Mijn dochter van 3 trapte laatst expres op een kever of iets dergelijks en riep toen lachend 'dan gaat ie dood he?' en ik dus uitleggen dat dat niet leuk is, dat je niet op beestjes mag gaan staan en dat dood ook niet leuk is. Zegt ze 'nee, want dan heeft 'ie buikpijn en kan hij niet meer lopen'.
Dus ze snapt er helemaal niets van, wat dat nou is, dood.
Waarom zou je je kind wijsmaken dat je doodgaat en terugkomt als baby? Tenzij het je godsdienst is natuurlijk. Maar waarom zo'n zoethoudertje? Dood is dood, daar is voor een klein kind nog niets raars aan, maar gewoon een feit.
Mijn dochter van 3 trapte laatst expres op een kever of iets dergelijks en riep toen lachend 'dan gaat ie dood he?' en ik dus uitleggen dat dat niet leuk is, dat je niet op beestjes mag gaan staan en dat dood ook niet leuk is. Zegt ze 'nee, want dan heeft 'ie buikpijn en kan hij niet meer lopen'.
Dus ze snapt er helemaal niets van, wat dat nou is, dood.
Waarom zou je je kind wijsmaken dat je doodgaat en terugkomt als baby? Tenzij het je godsdienst is natuurlijk. Maar waarom zo'n zoethoudertje? Dood is dood, daar is voor een klein kind nog niets raars aan, maar gewoon een feit.
maandag 22 juni 2009 om 11:37
Ja precies Sunemom. Toen haar opa overleed heb ik bewust ook nergens het woord slapen in de mond genomen . Echt dat dood dood is en niks anders.
En lastig Zwieber. Klinkt alsof hij graag logisch redeneert. Ik kan me zijn vraag trouwens voorstellen want babies zeggen niks dus hoe weet je dat dan? Niet dat de hemel in essentie niet net zo goed een theorie is die je in twijfel kunt trekken maar mijn dochter vindt het logisch dat opa nog steeds ergens is. Niet om te zeggen dat jij dat nu ook moet zeggen maar je moet antwoorden hebben die logisch aanvoelen. Kinderen zijn wat dat betreft slim. Ik kan niet zo goed uitleggen wat ik bedoel, ik denk dat mijn dochter en ik op elkaar lijken in hoe we redeneren. Dat maakt het voor mij makkelijker, ik weet niet hoe jij dat ervaart?
En lastig Zwieber. Klinkt alsof hij graag logisch redeneert. Ik kan me zijn vraag trouwens voorstellen want babies zeggen niks dus hoe weet je dat dan? Niet dat de hemel in essentie niet net zo goed een theorie is die je in twijfel kunt trekken maar mijn dochter vindt het logisch dat opa nog steeds ergens is. Niet om te zeggen dat jij dat nu ook moet zeggen maar je moet antwoorden hebben die logisch aanvoelen. Kinderen zijn wat dat betreft slim. Ik kan niet zo goed uitleggen wat ik bedoel, ik denk dat mijn dochter en ik op elkaar lijken in hoe we redeneren. Dat maakt het voor mij makkelijker, ik weet niet hoe jij dat ervaart?
maandag 22 juni 2009 om 11:40
Mijn dochter heeft dit ook sinds haar 2,5 ongeveer.
Ze is nu 4 en het is wel een stuk minder geworden.
Toen ze drie was zei ze heel vaak:"Mama, niet dood gaan" en pakte me dan heel stevig vast.
Ze had ook twee vrienden die dood waren:"Erik en Siem".
Waar ze die vandaan haalde weet ik ook niet, maar zij zag ze, praatte met ze en had het heel veel over ze.
Ze zijn er nu niet meer.
Ik denk echt dat dit soort dingen een fase is waar iedere moeder in het begin even van schrikt.
Gaat weer over
Ze is nu 4 en het is wel een stuk minder geworden.
Toen ze drie was zei ze heel vaak:"Mama, niet dood gaan" en pakte me dan heel stevig vast.
Ze had ook twee vrienden die dood waren:"Erik en Siem".
Waar ze die vandaan haalde weet ik ook niet, maar zij zag ze, praatte met ze en had het heel veel over ze.
Ze zijn er nu niet meer.
Ik denk echt dat dit soort dingen een fase is waar iedere moeder in het begin even van schrikt.
Gaat weer over
maandag 22 juni 2009 om 11:49
En trouwens Zwieber, zeker bij kinderen die erg doordenken over dingen kun je gewoon antwoorden dat je het zelf ook niet weet. Dat doe ik ook bij mijn dochter met dingen waar ik geen helder antwoord op heb en daar heeft ze verder geen problemen mee. Dan zit ik niet klem en dan kan ze er zelf verder over doorpeinzen. Is leuk, komt ze soms met hele theorieen die ze heeft uitgedacht over iets. En dan weten we het nog steeds niet maar erover nadenken is al leuk .
maandag 22 juni 2009 om 12:24
quote:Feliciaatje schreef op 22 juni 2009 @ 11:37:
Ja precies Sunemom. Toen haar opa overleed heb ik bewust ook nergens het woord slapen in de mond genomen . Echt dat dood dood is en niks anders.
En lastig Zwieber. Klinkt alsof hij graag logisch redeneert. Ik kan me zijn vraag trouwens voorstellen want babies zeggen niks dus hoe weet je dat dan? Niet dat de hemel in essentie niet net zo goed een theorie is die je in twijfel kunt trekken maar mijn dochter vindt het logisch dat opa nog steeds ergens is. Niet om te zeggen dat jij dat nu ook moet zeggen maar je moet antwoorden hebben die logisch aanvoelen. Kinderen zijn wat dat betreft slim. Ik kan niet zo goed uitleggen wat ik bedoel, ik denk dat mijn dochter en ik op elkaar lijken in hoe we redeneren. Dat maakt het voor mij makkelijker, ik weet niet hoe jij dat ervaart?Ik vind de hemel dan weer een probleem uit te leggen. (heb ik ook al geprobeerd). Maar toen kreeg ik: waar is de hemel dan? hoe kom je daar? Kan ik een keer kijken? Etc. Mijn kind redeneert inderdaad net als ik en juist daarom loop ik vast. Omdat hij de gaten in mijn verhaal er zo uithaalt. En ik weet ook niet alles natuurlijk. Misschien inderdaad gewoon zeggen dat ik het ook niet weten. Echt, briljant in its simplicity!
Ja precies Sunemom. Toen haar opa overleed heb ik bewust ook nergens het woord slapen in de mond genomen . Echt dat dood dood is en niks anders.
En lastig Zwieber. Klinkt alsof hij graag logisch redeneert. Ik kan me zijn vraag trouwens voorstellen want babies zeggen niks dus hoe weet je dat dan? Niet dat de hemel in essentie niet net zo goed een theorie is die je in twijfel kunt trekken maar mijn dochter vindt het logisch dat opa nog steeds ergens is. Niet om te zeggen dat jij dat nu ook moet zeggen maar je moet antwoorden hebben die logisch aanvoelen. Kinderen zijn wat dat betreft slim. Ik kan niet zo goed uitleggen wat ik bedoel, ik denk dat mijn dochter en ik op elkaar lijken in hoe we redeneren. Dat maakt het voor mij makkelijker, ik weet niet hoe jij dat ervaart?Ik vind de hemel dan weer een probleem uit te leggen. (heb ik ook al geprobeerd). Maar toen kreeg ik: waar is de hemel dan? hoe kom je daar? Kan ik een keer kijken? Etc. Mijn kind redeneert inderdaad net als ik en juist daarom loop ik vast. Omdat hij de gaten in mijn verhaal er zo uithaalt. En ik weet ook niet alles natuurlijk. Misschien inderdaad gewoon zeggen dat ik het ook niet weten. Echt, briljant in its simplicity!
maandag 22 juni 2009 om 12:25
quote:Thyra schreef op 22 juni 2009 @ 11:32:
Ik zou me niet teveel zorgen over maken. Gewoon aangeven dat oma niet dood is, maar even weg, dat zus niet dood is, en dat dood niet iets is wat je zomaar mag zeggen.
Mijn dochter van 3 trapte laatst expres op een kever of iets dergelijks en riep toen lachend 'dan gaat ie dood he?' en ik dus uitleggen dat dat niet leuk is, dat je niet op beestjes mag gaan staan en dat dood ook niet leuk is. Zegt ze 'nee, want dan heeft 'ie buikpijn en kan hij niet meer lopen'.
Dus ze snapt er helemaal niets van, wat dat nou is, dood.
Waarom zou je je kind wijsmaken dat je doodgaat en terugkomt als baby? Tenzij het je godsdienst is natuurlijk. Maar waarom zo'n zoethoudertje? Dood is dood, daar is voor een klein kind nog niets raars aan, maar gewoon een feit.Ja, ik geloof dus in reïncarnatie, vandaar. Maar ik vind het moeilijk omdat ik ook weer niet mijn kind een geloof op wil dringen. En dood is dood werkt niet. Want: waar ga je heen als je dood bent? Hoe je dan op te bestaan etc. Die vragen krijg ik gewoon op mijn bord dan hoor.
Ik zou me niet teveel zorgen over maken. Gewoon aangeven dat oma niet dood is, maar even weg, dat zus niet dood is, en dat dood niet iets is wat je zomaar mag zeggen.
Mijn dochter van 3 trapte laatst expres op een kever of iets dergelijks en riep toen lachend 'dan gaat ie dood he?' en ik dus uitleggen dat dat niet leuk is, dat je niet op beestjes mag gaan staan en dat dood ook niet leuk is. Zegt ze 'nee, want dan heeft 'ie buikpijn en kan hij niet meer lopen'.
Dus ze snapt er helemaal niets van, wat dat nou is, dood.
Waarom zou je je kind wijsmaken dat je doodgaat en terugkomt als baby? Tenzij het je godsdienst is natuurlijk. Maar waarom zo'n zoethoudertje? Dood is dood, daar is voor een klein kind nog niets raars aan, maar gewoon een feit.Ja, ik geloof dus in reïncarnatie, vandaar. Maar ik vind het moeilijk omdat ik ook weer niet mijn kind een geloof op wil dringen. En dood is dood werkt niet. Want: waar ga je heen als je dood bent? Hoe je dan op te bestaan etc. Die vragen krijg ik gewoon op mijn bord dan hoor.
maandag 22 juni 2009 om 12:37
misschien op kdv toch eens navragen of er over gesproken is op de een of andere manier,
Maar volgens mij doen kinderen er niet echt moeilijk over, er gebeuren zoveel dinegn die ze niet snappen, en dat gaat ook gewoon door.
Dus dood ook, je praat er over en dan door naar de orde van de dag:"mag ik een snoepje".
Maar volgens mij doen kinderen er niet echt moeilijk over, er gebeuren zoveel dinegn die ze niet snappen, en dat gaat ook gewoon door.
Dus dood ook, je praat er over en dan door naar de orde van de dag:"mag ik een snoepje".
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 22 juni 2009 om 12:37
misschien op kdv toch eens navragen of er over gesproken is op de een of andere manier,
Maar volgens mij doen kinderen er niet echt moeilijk over, er gebeuren zoveel dinegn die ze niet snappen, en dat gaat ook gewoon door.
Dus dood ook, je praat er over en dan door naar de orde van de dag:"mag ik een snoepje".
Maar volgens mij doen kinderen er niet echt moeilijk over, er gebeuren zoveel dinegn die ze niet snappen, en dat gaat ook gewoon door.
Dus dood ook, je praat er over en dan door naar de orde van de dag:"mag ik een snoepje".
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 22 juni 2009 om 13:05
quote:Feliciaatje schreef op 22 juni 2009 @ 11:49:
En trouwens Zwieber, zeker bij kinderen die erg doordenken over dingen kun je gewoon antwoorden dat je het zelf ook niet weet. Dat doe ik ook bij mijn dochter met dingen waar ik geen helder antwoord op heb en daar heeft ze verder geen problemen mee. Dan zit ik niet klem en dan kan ze er zelf verder over doorpeinzen. Is leuk, komt ze soms met hele theorieen die ze heeft uitgedacht over iets. En dan weten we het nog steeds niet maar erover nadenken is al leuk .Ik ben ook altijd heel direct en eerlijk. Als ik iets niet weet dan zeg ik dat eerlijk. En ik weiger om mijn kind verhaaltjes op de mouw te spelden. Ik vind ooievaars enz voor babies ook zoiets stoms en dat heb ik ook met allerlei vage verhalen over doodgaan. Doodgaan is hier dus gewoon dat je niet meer leeft en als je niet meer leeft kun je nooit mee rnaar mensen toe en dan ben je er niet meer. Dochter is ook een doordenkertje, is nu heel erg bezig met wat mensen/dieren wel/niet nodig hebben om te leven. Dus in de trant van mama als de vloeg geen vleugels meer heeft gaat ie daar dan dood aan.. enz.
En trouwens Zwieber, zeker bij kinderen die erg doordenken over dingen kun je gewoon antwoorden dat je het zelf ook niet weet. Dat doe ik ook bij mijn dochter met dingen waar ik geen helder antwoord op heb en daar heeft ze verder geen problemen mee. Dan zit ik niet klem en dan kan ze er zelf verder over doorpeinzen. Is leuk, komt ze soms met hele theorieen die ze heeft uitgedacht over iets. En dan weten we het nog steeds niet maar erover nadenken is al leuk .Ik ben ook altijd heel direct en eerlijk. Als ik iets niet weet dan zeg ik dat eerlijk. En ik weiger om mijn kind verhaaltjes op de mouw te spelden. Ik vind ooievaars enz voor babies ook zoiets stoms en dat heb ik ook met allerlei vage verhalen over doodgaan. Doodgaan is hier dus gewoon dat je niet meer leeft en als je niet meer leeft kun je nooit mee rnaar mensen toe en dan ben je er niet meer. Dochter is ook een doordenkertje, is nu heel erg bezig met wat mensen/dieren wel/niet nodig hebben om te leven. Dus in de trant van mama als de vloeg geen vleugels meer heeft gaat ie daar dan dood aan.. enz.
maandag 22 juni 2009 om 14:57
Bij ons lag pas een kip gestrekt in het kippenhok (doodgesext door de kalkoenhaan )
Onze dochter van 2,5 vroeg ofdat de kip nu sliep.
Toen hebben we gewoon eerlijk gezegd dat de kip dood is.
''Beter maken?''
Nee, als iets dood is kun je het niet meer beter maken.
''Nog even wachten dan?''
Nee lieverd, dat helpt niet als iets dood is. We gaan hem nu begraven.
''Ohja, leuk!''
Haar jongere zusje liep ondertussen ook ''Dood!'' ''Tokdetokdetok'' ''Dood!''
Tsja. Beetje lastig... probeer er iig zo relax mogelijk over te hebben...
Denk dat je er niet te veel aandacht aan moet schenken TO, gewoon simpel houden en blijven herhalen
Als onze kindjes ouder worden dan worden de vragen geheid lastiger maar tot nu toe nemen onze kindjes met een simpel antwoord al genoegen
Succes!
Onze dochter van 2,5 vroeg ofdat de kip nu sliep.
Toen hebben we gewoon eerlijk gezegd dat de kip dood is.
''Beter maken?''
Nee, als iets dood is kun je het niet meer beter maken.
''Nog even wachten dan?''
Nee lieverd, dat helpt niet als iets dood is. We gaan hem nu begraven.
''Ohja, leuk!''
Haar jongere zusje liep ondertussen ook ''Dood!'' ''Tokdetokdetok'' ''Dood!''
Tsja. Beetje lastig... probeer er iig zo relax mogelijk over te hebben...
Denk dat je er niet te veel aandacht aan moet schenken TO, gewoon simpel houden en blijven herhalen
Als onze kindjes ouder worden dan worden de vragen geheid lastiger maar tot nu toe nemen onze kindjes met een simpel antwoord al genoegen
Succes!
