Kinderen
alle pijlers
die o...zo...belangrijke routine....pfffffft
zondag 7 juni 2009 om 16:43
Mijn dochter en kleinkind (18 maanden) logeren bij ons....hartstikke leuk, natuurlijk...maar af en toe wordt ik wel knettergek. Vanwege het feit dat ze zo'n totaal andere opvoeding volgt als ik zelf.
Zo drenst, en dreint die kleine soms voor urenlang....waarbij mijn dochter opmerkt....ik denk dat ze moe is.
Waarop ik meestal suggereer, doe haar dan even naar bed.
Maar nee, volgens de routine is het dan nog geen bedtijd....of ze vraagt aan het kleintje Wil je soms naar bed? Wat kleintje dan dus niet wil.
Ik zou gewoon die kleine bij kop en kont pakken en in bed leggen...maar nee...
Zo drenst, en dreint die kleine soms voor urenlang....waarbij mijn dochter opmerkt....ik denk dat ze moe is.
Waarop ik meestal suggereer, doe haar dan even naar bed.
Maar nee, volgens de routine is het dan nog geen bedtijd....of ze vraagt aan het kleintje Wil je soms naar bed? Wat kleintje dan dus niet wil.
Ik zou gewoon die kleine bij kop en kont pakken en in bed leggen...maar nee...
maandag 8 juni 2009 om 10:35
quote:toetyfroety schreef op 08 June 2009 @ 00:42:
Jemig, ik heb natuurlijk door dit alles niet zoveel tijd om op het forum te schrijven, dat snappen jullie ook wel.
Meanwhile zie ik dat Elninjoo er bijna met mijn topic vandoor gaat!
Ik zal even wat dingetjes uitleggen, mijn dochter woont in Australie, die is hier dus een hele maand op vakantie, van huis uit zetten is natuurlijk ook geen sprake. Ik heb een heel jaar naar dit gebeuren uit gezien en ben ook nog steeds blij dat ze hier zijn.
Het is alleen af en toe dus, ze doet de dingen zo anders als de dochter die hier woont en een kleintje heeft van dezelfde leeftijd.
Zo geeft ze ook als eerste 's morgens een voeding van 240 ml flesje melk....en daarna biedt ze pas brood aan.
Dat brood wordt dan niet opgegeten, wat ik niet zo gek vind, kindje zit vol met melk.
En dan wordt er gezegd....snap je dat nou mam, ze is zo actief, maar eten ho maar!
Waarop ik dus antwoord, nou, geef haar dan eerst brood en daarna die fles, als ze hem nog wil.
Ik bedoel maar, het kindje is 17maanden, dan is zo'n flesje toch niet meer het voornaamste voedsel.
Ik ben er ook niet op tegen dat ze crackertjes eet als we terugkomen van eendjes kijken, ze moet dan even in de wagen, want ze loopt als een kievit, maar 5 km trekt ze niet. Maar dan toch niet een heel pak crackertjes!
Bij de tijd dat het dus tijd is voor de lunch...brood met iets erop, lust ze dus niks.....en zegt mijn dochter zoiets van....goh, ze houdt gewoon niet van brood......ja euuuuhhhh
Toety ik woon ook in het buitenland en ben zwanger. Ik merk dat her soms ook adviezen worden gegeven die haaks staan op de adviezen die Nederlandse consultatiebureaus. Een vriendin van mij geeft haar baby volledig flesvoeding. De baby is aan de zware (mollige) kant en vraagt om veel meer voeding dan hij volgens de schema's zou moeten drinken. De wijkverpleegkundige reageerde hier heel ontspannen op met 'He is a big boy, he needs to eat'... en raadde vervolgens aan geen schema meer te gebruiken, maar volledig op verzoek te voeden.
Over bedtijden heeft men hier ook compleet andere ideeën dan in NL.
Misschien kunn je gewoon eens open aan je dochter vragen hoe de begeleiding is in Aus. Verder zou ik niet te veel vergelijken met je dochter die in NL woont. Ik zou het zelf best irritant vinden in elk geval als (schoon)moeder dat zou doen, gewoon omdat ik hier in een heel ander systeem zit wat niet persé slechter is. Over zo'n voorbeeld met zo'n broodje zou ik gewoon vragen waarom ze het broodje dan niet eerst geeft. Misschien heeft je dochter er wel een hele goede reden voor.
Jemig, ik heb natuurlijk door dit alles niet zoveel tijd om op het forum te schrijven, dat snappen jullie ook wel.
Meanwhile zie ik dat Elninjoo er bijna met mijn topic vandoor gaat!
Ik zal even wat dingetjes uitleggen, mijn dochter woont in Australie, die is hier dus een hele maand op vakantie, van huis uit zetten is natuurlijk ook geen sprake. Ik heb een heel jaar naar dit gebeuren uit gezien en ben ook nog steeds blij dat ze hier zijn.
Het is alleen af en toe dus, ze doet de dingen zo anders als de dochter die hier woont en een kleintje heeft van dezelfde leeftijd.
Zo geeft ze ook als eerste 's morgens een voeding van 240 ml flesje melk....en daarna biedt ze pas brood aan.
Dat brood wordt dan niet opgegeten, wat ik niet zo gek vind, kindje zit vol met melk.
En dan wordt er gezegd....snap je dat nou mam, ze is zo actief, maar eten ho maar!
Waarop ik dus antwoord, nou, geef haar dan eerst brood en daarna die fles, als ze hem nog wil.
Ik bedoel maar, het kindje is 17maanden, dan is zo'n flesje toch niet meer het voornaamste voedsel.
Ik ben er ook niet op tegen dat ze crackertjes eet als we terugkomen van eendjes kijken, ze moet dan even in de wagen, want ze loopt als een kievit, maar 5 km trekt ze niet. Maar dan toch niet een heel pak crackertjes!
Bij de tijd dat het dus tijd is voor de lunch...brood met iets erop, lust ze dus niks.....en zegt mijn dochter zoiets van....goh, ze houdt gewoon niet van brood......ja euuuuhhhh
Toety ik woon ook in het buitenland en ben zwanger. Ik merk dat her soms ook adviezen worden gegeven die haaks staan op de adviezen die Nederlandse consultatiebureaus. Een vriendin van mij geeft haar baby volledig flesvoeding. De baby is aan de zware (mollige) kant en vraagt om veel meer voeding dan hij volgens de schema's zou moeten drinken. De wijkverpleegkundige reageerde hier heel ontspannen op met 'He is a big boy, he needs to eat'... en raadde vervolgens aan geen schema meer te gebruiken, maar volledig op verzoek te voeden.
Over bedtijden heeft men hier ook compleet andere ideeën dan in NL.
Misschien kunn je gewoon eens open aan je dochter vragen hoe de begeleiding is in Aus. Verder zou ik niet te veel vergelijken met je dochter die in NL woont. Ik zou het zelf best irritant vinden in elk geval als (schoon)moeder dat zou doen, gewoon omdat ik hier in een heel ander systeem zit wat niet persé slechter is. Over zo'n voorbeeld met zo'n broodje zou ik gewoon vragen waarom ze het broodje dan niet eerst geeft. Misschien heeft je dochter er wel een hele goede reden voor.
maandag 8 juni 2009 om 14:53
Ik kan me je frustraties levendig voorstellen, hoor. Het gaat gewoon totaal anders dan je gewend bent en dan je logisch vindt. Enige wat je kunt doen, denk ik, is er rustig het gesprek over aangaan zoals Visotsky voorstelt en het daarna maar gewoon accepteren dat het gaat zoals het gaat.
Mijn vader komt uit een ander europees land, waar bijvoorbeeld melk drinken voor kinderen niet aan de orde is. De kinderen daar waren in mijn jeugd veel kleiner dan de kinderen hier. Mijn oma kocht dan zakken vol kleren voor mij, in de maat die daar gangbaar was voor kinderen van mijn leeftijd. En die mij dus veel en veel te klein waren omdat ik gewoon 15 cm langer was. Mijn ouders konden op hun kop staan en vertellen wat mijn maat was, mijn oma kocht gewoon dat wat de winkeljuffrouw zei dat de goede maat was. Hardstikke zonde, want het waren mooie kleren en prijzig ook, kon meteen naar de zak van max. Waarmee ik vooral bedoel te zeggen: accepteer het zoals het is, hoe moeilijk ook.
Wat betreft de suggestie dat je je dochter maar de deur moet wijzen met haar kleinkind. Dat is natuurlijk een suggestie van niks, en niet alleen maar omdat ze nu een maand over zijn uit Australie. Ook als ze 2 nachtjes bij je zouden logeren omdat ze op 1 uur rijden bij jou vandaan komen dan is dat toch niet aan de orde.
Mijn vader komt uit een ander europees land, waar bijvoorbeeld melk drinken voor kinderen niet aan de orde is. De kinderen daar waren in mijn jeugd veel kleiner dan de kinderen hier. Mijn oma kocht dan zakken vol kleren voor mij, in de maat die daar gangbaar was voor kinderen van mijn leeftijd. En die mij dus veel en veel te klein waren omdat ik gewoon 15 cm langer was. Mijn ouders konden op hun kop staan en vertellen wat mijn maat was, mijn oma kocht gewoon dat wat de winkeljuffrouw zei dat de goede maat was. Hardstikke zonde, want het waren mooie kleren en prijzig ook, kon meteen naar de zak van max. Waarmee ik vooral bedoel te zeggen: accepteer het zoals het is, hoe moeilijk ook.
Wat betreft de suggestie dat je je dochter maar de deur moet wijzen met haar kleinkind. Dat is natuurlijk een suggestie van niks, en niet alleen maar omdat ze nu een maand over zijn uit Australie. Ook als ze 2 nachtjes bij je zouden logeren omdat ze op 1 uur rijden bij jou vandaan komen dan is dat toch niet aan de orde.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
maandag 8 juni 2009 om 19:33
quote:Pilous schreef op 07 juni 2009 @ 17:28:
Ze zegt er ook niks van Brum, ze komt toch hier spuien? Wat een zinloze opmerking weer. Maarja, we zijn niet anders gewent van je.
Weet ik, maar ik zeg het gewoon, dat zij niks te zeggen heeft daarover omdat het niet haar kind is en al helemaal niet haar opvoeding ervan.
Ik begrijp dat het irritant is. Maar de enige oplossing zou dan zijn dat ze lekker zonder kind komt, kan oma zich ook niet ergeren aan de opvoeding.
Ze zegt er ook niks van Brum, ze komt toch hier spuien? Wat een zinloze opmerking weer. Maarja, we zijn niet anders gewent van je.
Weet ik, maar ik zeg het gewoon, dat zij niks te zeggen heeft daarover omdat het niet haar kind is en al helemaal niet haar opvoeding ervan.
Ik begrijp dat het irritant is. Maar de enige oplossing zou dan zijn dat ze lekker zonder kind komt, kan oma zich ook niet ergeren aan de opvoeding.
maandag 8 juni 2009 om 20:00
Toetyfroety, ik kan me je frustraties héél goed voorstellen.
Maar ik denk dat je ongenoegen kenbaar maken niets gaat opleveren in de zin van verandering van opvoeding door je dochter en wél een hoop narigheid gaat geven. Ook al doe je dat nòg zo subtiel, comunicatief vaardig en verantwoord. Want als moeders iets slecht trekken is het wel ongevraagd commentaar op de opvoeding, en al helemaal door hun moeder.
Meestal althans.
Als ik jou was zou ik me acuut voornemen om me er niet meer aan te ergeren, en het zeker niet meer te vergelijken met je andere dochter. Probeer juist positieve punten uit deze opvoedstijl te halen, misschien verrast je dochter je nog met dingen die wél blijken te werken en die jij nooit bedacht had.
En als het gedrein je even te veel wordt: trek je terug, ga even weg, als je het niet ziet irriteert het ook minder.
Focus je op de leuke tijd met je dochter en kleindochter!
Maar ik denk dat je ongenoegen kenbaar maken niets gaat opleveren in de zin van verandering van opvoeding door je dochter en wél een hoop narigheid gaat geven. Ook al doe je dat nòg zo subtiel, comunicatief vaardig en verantwoord. Want als moeders iets slecht trekken is het wel ongevraagd commentaar op de opvoeding, en al helemaal door hun moeder.
Meestal althans.
Als ik jou was zou ik me acuut voornemen om me er niet meer aan te ergeren, en het zeker niet meer te vergelijken met je andere dochter. Probeer juist positieve punten uit deze opvoedstijl te halen, misschien verrast je dochter je nog met dingen die wél blijken te werken en die jij nooit bedacht had.
En als het gedrein je even te veel wordt: trek je terug, ga even weg, als je het niet ziet irriteert het ook minder.
Focus je op de leuke tijd met je dochter en kleindochter!
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
maandag 8 juni 2009 om 20:44
Bedenk ook dat iedereen de dingen nou eenmaal anders doet, dat kan soms in de ogen van derden niet goed zijn, maar het is ook niet slecht natuurlijk. Misschien heeft je dochter bijvoorbeeld een goede reden om toch eerst een flesje te geven 's ochtends, wie weet heeft ze het al eens andersom geprobeerd en gemerkt dat dat niet werkt om dat het meisje niet van brood houdt, en is ze daarom maar gaan zorgen dat het kind dan in elk geval haar voedingsstoffen via de melk binnenkrijgt. Ik roep maar wat natuurlijk, geen idee uiteraard, maar ik wil maar zeggen dat er meerdere wegen naar Rome leiden, al lijkt het misschien voor een ander niet de goede weg.
Mijn schoonmoeder ergert zich aan het feit dat mijn dochter van een jaar geen zoetigheid mag van mij, vindt ze onzin en zielig. En ze ergert zich eraan dat ik haar niet laat huilen als het slapen niet lukt, zij bestempelt mijn troosten als "verwennen en toegeven". Kan ik me voorstellen, maar ik zit er nou eenmaal anders in, ga dus ook niets veranderen.
Ik kan me je ergernis best voorstellen natuurlijk, maar probeer te bedenken dat iedereen de dingen op zijn eigen manier doet, dat is voor jullie alledrie wel zo makkelijk denk ik.
Mijn schoonmoeder ergert zich aan het feit dat mijn dochter van een jaar geen zoetigheid mag van mij, vindt ze onzin en zielig. En ze ergert zich eraan dat ik haar niet laat huilen als het slapen niet lukt, zij bestempelt mijn troosten als "verwennen en toegeven". Kan ik me voorstellen, maar ik zit er nou eenmaal anders in, ga dus ook niets veranderen.
Ik kan me je ergernis best voorstellen natuurlijk, maar probeer te bedenken dat iedereen de dingen op zijn eigen manier doet, dat is voor jullie alledrie wel zo makkelijk denk ik.
