Kinderen
alle pijlers
Donor Kindjes - BOM - Ervaring van de kinderen
dinsdag 3 juni 2025 om 21:01
Dames,
Wie is er bewust ongehuwd moeder geworden en wil daar wat over vertellen?
Het lijkt mij een optie gezien ik geen passende vader kan vinden en ik niet oneindig de tijd meer heb.
Ik wil vooral mijn kind geen vervelend leven aan doen doordat hij geen vader heeft en ik zo nodig moeder wil worden. Wie heeft alleen een kindje en hoe vindt je kindje dat?
- wordt die gepest dat die donor kindje is
- vragen mensen waarom hij geen vader heeft
- ik maak vooral zorgen over het verhaal dat hij/zij met zich mee moet dragen in deze maatschappij. Alles moet tegenwoordig insta perfect en dan sta je al 1-0 achter als je moeder geen vader voor je kon vinden. Ergens vind ik dit heel sneu klinken voor het kindje.
- hoe is het voor jou als alleenstaande BOM mama op het schoolplein
Financieel zal ik het allemaal redden - daar maak ik me geen zorgen over. Alleen over het emotionele en sociale bestaan van het kindje.
Hoor graag hoe jullie + kinderen het ervaren?
Wie is er bewust ongehuwd moeder geworden en wil daar wat over vertellen?
Het lijkt mij een optie gezien ik geen passende vader kan vinden en ik niet oneindig de tijd meer heb.
Ik wil vooral mijn kind geen vervelend leven aan doen doordat hij geen vader heeft en ik zo nodig moeder wil worden. Wie heeft alleen een kindje en hoe vindt je kindje dat?
- wordt die gepest dat die donor kindje is
- vragen mensen waarom hij geen vader heeft
- ik maak vooral zorgen over het verhaal dat hij/zij met zich mee moet dragen in deze maatschappij. Alles moet tegenwoordig insta perfect en dan sta je al 1-0 achter als je moeder geen vader voor je kon vinden. Ergens vind ik dit heel sneu klinken voor het kindje.
- hoe is het voor jou als alleenstaande BOM mama op het schoolplein
Financieel zal ik het allemaal redden - daar maak ik me geen zorgen over. Alleen over het emotionele en sociale bestaan van het kindje.
Hoor graag hoe jullie + kinderen het ervaren?
dinsdag 3 juni 2025 om 21:08
dinsdag 3 juni 2025 om 21:21
Er is een langlopend topic over alleenstaande moeders. Kan ‘m zo snel niet vinden…
Insta-perfect is bijna geen enkel gezin natuurlijk met de vele mogelijke combinaties in geslacht, gezinssamenstellingen, scheidingen, tweede leg en stiefkinderen. Dus daar zou ik me niet zo druk over maken, ieder kind kan om allerlei redenen gepest worden. Belangrijker is het kind daarin zo sterk als mogelijk te maken en het kind te informeren over de situatie op zijn niveau. Zodat het normaal is voor hem/haar.
Ik ken verschillende donorkinderen en zij ervaren net zo goed kindjes in de klas zonder vader; door scheiding of overlijden. Elk gezin is dus anders. En jij bent met z’n tweeën het gezin. Je hebt wèl een vader gevonden: degene die de zaadjes heeft gedoneerd. Alleen zat daar geen opvoedtaak bij. Jij hebt het kind met alle liefde willen krijgen. Vind ik niet perse sneu. Elk kind kan vaderfiguren om zich heen hebben om van te leren. Ook als er wel een vader in het gezin in, trouwens.
Bedenk ook voor jezelf hoe jij dit zo’n 20 jaar gaat ervaren, hoe zwaar is het om altijd de enige ouder te zijn, àlles zelf te beslissen en op te lossen. Wat minder makkelijk iets voor jezelf te doen (geen standaard andere ouder waar het kind bij is als je boodschappen doet of naar de kapper gaat) en hoe sterk is je netwerk die kunnen helpen/oppassen? Hoe erg ga je verlangen naar een relatie en hoe kan die invoegen of welke hobbels kan diegene zien… ook jij moet je leven leven. Voor het kind zal het zijn zoals het is, niet anders gewend vanaf de geboorte. Jij zal best wat consessies, langdurige aanpassingen moeten doen.
Insta-perfect is bijna geen enkel gezin natuurlijk met de vele mogelijke combinaties in geslacht, gezinssamenstellingen, scheidingen, tweede leg en stiefkinderen. Dus daar zou ik me niet zo druk over maken, ieder kind kan om allerlei redenen gepest worden. Belangrijker is het kind daarin zo sterk als mogelijk te maken en het kind te informeren over de situatie op zijn niveau. Zodat het normaal is voor hem/haar.
Ik ken verschillende donorkinderen en zij ervaren net zo goed kindjes in de klas zonder vader; door scheiding of overlijden. Elk gezin is dus anders. En jij bent met z’n tweeën het gezin. Je hebt wèl een vader gevonden: degene die de zaadjes heeft gedoneerd. Alleen zat daar geen opvoedtaak bij. Jij hebt het kind met alle liefde willen krijgen. Vind ik niet perse sneu. Elk kind kan vaderfiguren om zich heen hebben om van te leren. Ook als er wel een vader in het gezin in, trouwens.
Bedenk ook voor jezelf hoe jij dit zo’n 20 jaar gaat ervaren, hoe zwaar is het om altijd de enige ouder te zijn, àlles zelf te beslissen en op te lossen. Wat minder makkelijk iets voor jezelf te doen (geen standaard andere ouder waar het kind bij is als je boodschappen doet of naar de kapper gaat) en hoe sterk is je netwerk die kunnen helpen/oppassen? Hoe erg ga je verlangen naar een relatie en hoe kan die invoegen of welke hobbels kan diegene zien… ook jij moet je leven leven. Voor het kind zal het zijn zoals het is, niet anders gewend vanaf de geboorte. Jij zal best wat consessies, langdurige aanpassingen moeten doen.
dinsdag 3 juni 2025 om 21:34
Je geeft je leven niet op, je leven verandert.
Heb je een vangnet? Want ook jij kan gewoon een keer ziek zijn.
dinsdag 3 juni 2025 om 22:00
Ik heb 2 kinderen van een donor gekregen en ben daarover altijd open geweest tegen mijn kinderen, maar ook richting onze omgeving. In mijn ervaring helpt het om het te normaliseren dat ze een moeder en een donor hebben. Daardoor is het niet zo’n groot ding als jij nu denkt dat het is. Het is niet een of ander groot, gek geheim. Voor hen is het normaal, voor de omgeving ook. En ja, er kwamen in het begin weleens vragen van klasgenootjes of ouders. Als je daar dan gewoon een open gesprek mee aangaat, dan is dat alleen maar fijn.
En aan insta doen we niet, dus ook niet aan insta perfect. Het helpt om je kinderen mee te geven dat niemands leven perfect is. En dat er veel verschillende ‘normalen’ zijn. De een heeft een vader en een moeder, de andere heeft gescheiden ouders of samengestelde gezinnen, weer een ander heeft 2 moeders etc. Dat is allemaal anders, en allemaal normaal en even goed.
En aan insta doen we niet, dus ook niet aan insta perfect. Het helpt om je kinderen mee te geven dat niemands leven perfect is. En dat er veel verschillende ‘normalen’ zijn. De een heeft een vader en een moeder, de andere heeft gescheiden ouders of samengestelde gezinnen, weer een ander heeft 2 moeders etc. Dat is allemaal anders, en allemaal normaal en even goed.
dinsdag 3 juni 2025 om 22:02
Wat de omgeving ervan vindt lijkt me niet het belangrijkste.
Je potentiële kind mist in vergelijking met andere kinderen: Een tweede familie (opa, oma, ooms en tantes, neven en nichten), een tweede ouder die ook een inkomen heeft, een netwerk, kennis, vaardigheden, ervaring, goede raad, en tijd om hem naar school/hobbies te brengen en hem later als puber op te halen uit de kroeg.
Als je alleen blijft het voorbeeld van ouders die samen praten aan tafel over hun werk, hun relatie, in overleg beslissingen nemen over de vakantie, een verhuizing, een andere baan, familieperikelen, enz.
Als hij enig h=kind blijft een broer of zus waarmee hij kan spelen, ruzie maken, en veel later sparren over zijn ouder, en de mantelzorg voor zijn ouder delen.
Ik verwacht niet dat iemand hem gaat vragen waarom hij geen vader heeft. Zeker in kleinere gemeenschappen gaat de tam tam snel: dan is dat bij zijn vriendjes thuis al lang een keer besproken.
Je potentiële kind mist in vergelijking met andere kinderen: Een tweede familie (opa, oma, ooms en tantes, neven en nichten), een tweede ouder die ook een inkomen heeft, een netwerk, kennis, vaardigheden, ervaring, goede raad, en tijd om hem naar school/hobbies te brengen en hem later als puber op te halen uit de kroeg.
Als je alleen blijft het voorbeeld van ouders die samen praten aan tafel over hun werk, hun relatie, in overleg beslissingen nemen over de vakantie, een verhuizing, een andere baan, familieperikelen, enz.
Als hij enig h=kind blijft een broer of zus waarmee hij kan spelen, ruzie maken, en veel later sparren over zijn ouder, en de mantelzorg voor zijn ouder delen.
Ik verwacht niet dat iemand hem gaat vragen waarom hij geen vader heeft. Zeker in kleinere gemeenschappen gaat de tam tam snel: dan is dat bij zijn vriendjes thuis al lang een keer besproken.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
dinsdag 3 juni 2025 om 22:12
Merk je niet dat je aangekeken wordt? Of dat je kinderen vragen waarom heb je geen papa voor ons gevonden?GebruikerOnbekend123 schreef: ↑03-06-2025 22:00Ik heb 2 kinderen van een donor gekregen en ben daarover altijd open geweest tegen mijn kinderen, maar ook richting onze omgeving. In mijn ervaring helpt het om het te normaliseren dat ze een moeder en een donor hebben. Daardoor is het niet zo’n groot ding als jij nu denkt dat het is. Het is niet een of ander groot, gek geheim. Voor hen is het normaal, voor de omgeving ook. En ja, er kwamen in het begin weleens vragen van klasgenootjes of ouders. Als je daar dan gewoon een open gesprek mee aangaat, dan is dat alleen maar fijn.
En aan insta doen we niet, dus ook niet aan insta perfect. Het helpt om je kinderen mee te geven dat niemands leven perfect is. En dat er veel verschillende ‘normalen’ zijn. De een heeft een vader en een moeder, de andere heeft gescheiden ouders of samengestelde gezinnen, weer een ander heeft 2 moeders etc. Dat is allemaal anders, en allemaal normaal en even goed.
Hoe was de bevalling alleen? En de rit ernaartoe als je zelf niets meer kunt.
dinsdag 3 juni 2025 om 22:25
Jeetje wat een negatieve benadering!merano schreef: ↑03-06-2025 22:02Wat de omgeving ervan vindt lijkt me niet het belangrijkste.
Je potentiële kind mist in vergelijking met andere kinderen: Een tweede familie (opa, oma, ooms en tantes, neven en nichten), een tweede ouder die ook een inkomen heeft, een netwerk, kennis, vaardigheden, ervaring, goede raad, en tijd om hem naar school/hobbies te brengen en hem later als puber op te halen uit de kroeg.
Als je alleen blijft het voorbeeld van ouders die samen praten aan tafel over hun werk, hun relatie, in overleg beslissingen nemen over de vakantie, een verhuizing, een andere baan, familieperikelen, enz.
Als hij enig h=kind blijft een broer of zus waarmee hij kan spelen, ruzie maken, en veel later sparren over zijn ouder, en de mantelzorg voor zijn ouder delen.
Ik verwacht niet dat iemand hem gaat vragen waarom hij geen vader heeft. Zeker in kleinere gemeenschappen gaat de tam tam snel: dan is dat bij zijn vriendjes thuis al lang een keer besproken.
Er zij zoveel 1-kind-gezinnen. Ieder kind zonder broer of zus mist die dingen die jij schrijft. Maar gelukkig hebben die ook gewoon een prima leven hoor!
En die tweede familie die hij mist... er zijn genoeg mensen met maar een héél kleine familie. Als ik bijvoorbeeld BOM zou zijn, dan heeft het kind meer nichtjes en neefjes dan de helft van zijn klas met 2 families. En met gescheiden ouders zijn er ineens 4 families. Zit je daar dan op te wachten?
Naast gesprekken aan tafel mist het kind ook ruzies, gedoe, scheiding van ouders (want dat is tegenwoordig aan de orde van de dag), etc etc.
Ga nou niet net zitten doen of zo'n kind van alles tekort komt.
Ik ken zeker 4 donorkinderen. En waar is die papa?
'Ik heb gewoon geen papa'.
'Ik heb een opa'
'De dokter heeft mij gemaakt'
'Mijn mama wilde geen papa maar wel graag een kindje'.
Allemaal dingen die ik heb horen zeggen. Geen mens die er moeilijk over doet. Tegenwoordig kan bijna alles toch?
dinsdag 3 juni 2025 om 22:34
Ik heb geen advies. Ik vraag mij alleen af hoe dit zich verhoudt tot het onwijs ingebakken narratief dat een kind een vader en een moeder nodig heeft?
Er is een heel maatschappelijke hetze vanwege het feit dat vele moeders door de kinderbescherming gedwongen worden contact te houden met een mishandelende vader, omdat een kind nu eenmaal beide ouders nodig heeft,
Het rijmt voor mij niet met bewust alleenstaand moederschap.
Niet als oordeel, maar ik snap niet dat het contrast zo groot kan zijn.
Er is een heel maatschappelijke hetze vanwege het feit dat vele moeders door de kinderbescherming gedwongen worden contact te houden met een mishandelende vader, omdat een kind nu eenmaal beide ouders nodig heeft,
Het rijmt voor mij niet met bewust alleenstaand moederschap.
Niet als oordeel, maar ik snap niet dat het contrast zo groot kan zijn.
dinsdag 3 juni 2025 om 22:38
Dat is een onzinnig narratief.Hereiam schreef: ↑03-06-2025 22:34Ik heb geen advies. Ik vraag mij alleen af hoe dit zich verhoudt tot het onwijs ingebakken narratief dat een kind een vader en een moeder nodig heeft?
Er is een heel maatschappelijke hetze vanwege het feit dat vele moeders door de kinderbescherming gedwongen worden contact te houden met een mishandelende vader, omdat een kind nu eenmaal beide ouders nodig heeft,
Het rijmt voor mij niet met bewust alleenstaand moederschap.
Niet als oordeel, maar ik snap niet dat het contrast zo groot kan zijn.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 3 juni 2025 om 22:40
Zo te lezen spreek je niet uit ervaring.merano schreef: ↑03-06-2025 22:02Wat de omgeving ervan vindt lijkt me niet het belangrijkste.
Je potentiële kind mist in vergelijking met andere kinderen: Een tweede familie (opa, oma, ooms en tantes, neven en nichten), een tweede ouder die ook een inkomen heeft, een netwerk, kennis, vaardigheden, ervaring, goede raad, en tijd om hem naar school/hobbies te brengen en hem later als puber op te halen uit de kroeg.
Als je alleen blijft het voorbeeld van ouders die samen praten aan tafel over hun werk, hun relatie, in overleg beslissingen nemen over de vakantie, een verhuizing, een andere baan, familieperikelen, enz.
Als hij enig h=kind blijft een broer of zus waarmee hij kan spelen, ruzie maken, en veel later sparren over zijn ouder, en de mantelzorg voor zijn ouder delen.
Ik verwacht niet dat iemand hem gaat vragen waarom hij geen vader heeft. Zeker in kleinere gemeenschappen gaat de tam tam snel: dan is dat bij zijn vriendjes thuis al lang een keer besproken.
De rest van je post ook niet trouwens.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 3 juni 2025 om 22:41
Dat is jouw eigen negatieve invulling al.
En daarmee kun je veel sturen. Ten goede, maar ook ten kwade.
Ow, en ik ben met de bus naar het ziekenhuis gegaan toen de bevalling begonnen was.
Tweede keer met een taxi, toen reden er geen bussen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 3 juni 2025 om 22:44
Nee hoor, ik zou ook niet weten waarop ik dan aangekeken zou moeten worden. En bovendien zou het me werkelijk aan m’n reet roesten wat een ander van mij en mijn keuzes vind. Ik krijg wel af en toe complimenten, dat dan weer wel. Vooral als ergens de man een paar dagen weg is geweest en de vrouw alles alleen heeft moeten doen. Steevast komt er dan een ‘ik vind het toch zo knap/sterk/stoer van je dat jij het altijd alleen doet’.
Ik was niet alleen bij m’n bevallingen hoor, en ook geen rit ergens naartoe. Gewoon thuis bevallen met lieve vriendin/familielid erbij als steun en toeverlaat.
Zo te lezen heb jij eerst nog wat werk te doen bij jezelf voordat je een keuze hierin kan maken. Wat sterker in je eigen schoenen staan en los laten van ideaalbeelden die in je hoofd zetten. Maar vooral ook leren te vertrouwen op jezelf ipv zoveel waarde te hechten aan de perceptie/mening van anderen.
dinsdag 3 juni 2025 om 22:49
Zolang jij je zaken financieel goed voor elkaar hebt, een netwerk om op terug te vallen en zelf lichamelijk en geestelijk gezond bent kan dit natuurlijk.
De vraag is wel hoe kom je aan een donor? De voorkeur is een semi bekende. Anoniem zou ik absoluut niet doen. Ieder kind heeft het recht om zelf te bepalen of hij zijn verwekker wil ontmoeten. Ik vind dat je als moeder die keuze niet voor iemand kan en mag maken. Nu in anoniem doneren in Nederland gelukkig verboden. Maar in het buitenland nog wel een optie. En het is ook gewoon handel waar heel veel geld in omgaat. Wat mij betreft zijn die sites waarop je de beste uitkiest (voor veel geld) ook anoniem. Want wat heb je aan wat algemene info als de verwekker in het buitenland woont en er geen mogelijkheid is voor contact?
Hou er daarnaast rekening mee dat er de laatste jaren talloze documentaires zijn over zeer bedenkelijke mannen die massaal overal doneren (via erkende klinieken). Wees kritisch over onderlinge samenwerking. Want wat als de donor overal heen gaat en er straks talloze nakomelingen zijn?
De vraag is wel hoe kom je aan een donor? De voorkeur is een semi bekende. Anoniem zou ik absoluut niet doen. Ieder kind heeft het recht om zelf te bepalen of hij zijn verwekker wil ontmoeten. Ik vind dat je als moeder die keuze niet voor iemand kan en mag maken. Nu in anoniem doneren in Nederland gelukkig verboden. Maar in het buitenland nog wel een optie. En het is ook gewoon handel waar heel veel geld in omgaat. Wat mij betreft zijn die sites waarop je de beste uitkiest (voor veel geld) ook anoniem. Want wat heb je aan wat algemene info als de verwekker in het buitenland woont en er geen mogelijkheid is voor contact?
Hou er daarnaast rekening mee dat er de laatste jaren talloze documentaires zijn over zeer bedenkelijke mannen die massaal overal doneren (via erkende klinieken). Wees kritisch over onderlinge samenwerking. Want wat als de donor overal heen gaat en er straks talloze nakomelingen zijn?
dinsdag 3 juni 2025 om 23:57
Totaal geen ervaring maar na recent een overlijden van een moeder van klasgenootje van mijn kind, zou ik vooral heel goed nadenken over je vangnet. Heb je een omgeving waarin je hulp kan vragen als dat nodig is? Als je een keertje ziek bent, of iets anders? Maar vooral.. stel dat jou iets overkomt, heb je dan een plek waar het kind heen zou kunnen?
Het is natuurlijk een heel zwart doemscenario, wat door deze gebeurtenis bij mij ineens heel vers in mijn hoofd zit. En natuurlijk kun je als stel ook beiden komen te overlijden en moet er altijd een plan zijn wat dan met je kind(eren), maar die kans is gevoelsmatig (en waarschijnlijk ook echt) minder groot.
Dit zit nu dus in mijn hoofd en ik zou dat een hele pittige verantwoordelijkheid vinden, echt de enige ouder zijn. Op heel veel vlakken hoor. Ondanks dat mijn man echt geen voorbeeld is in hoe hij zorgtaken oppakt, had ik het ook voor geen goud alleen willen doen. Maar als je daar goed over nagedacht hebt en je hebt een netwerk en je kiest er heel bewust voor, zal het vast goed komen.
Het is natuurlijk een heel zwart doemscenario, wat door deze gebeurtenis bij mij ineens heel vers in mijn hoofd zit. En natuurlijk kun je als stel ook beiden komen te overlijden en moet er altijd een plan zijn wat dan met je kind(eren), maar die kans is gevoelsmatig (en waarschijnlijk ook echt) minder groot.
Dit zit nu dus in mijn hoofd en ik zou dat een hele pittige verantwoordelijkheid vinden, echt de enige ouder zijn. Op heel veel vlakken hoor. Ondanks dat mijn man echt geen voorbeeld is in hoe hij zorgtaken oppakt, had ik het ook voor geen goud alleen willen doen. Maar als je daar goed over nagedacht hebt en je hebt een netwerk en je kiest er heel bewust voor, zal het vast goed komen.
woensdag 4 juni 2025 om 00:04
Misschien is het een idee om een workshop via Meerdangewenst te gaan doen om een beter beeld te krijgen? Het klinkt wel alsof de reactie van de buren je grootste zorg is, terwijl er veel grotere zaken zijn om je druk over te maken zoals onder andere een netwerk. Dus ik denk dat je er goed aan doet je echt in het onderwerp te verdiepen.
woensdag 4 juni 2025 om 06:29
Eens met @Advocaatje. Ik zou zeker naar een bijeenkomst van Meer dan Gewenst gaan. Is een stichting voor regenboogouderschap, maar zeker ook geschikt voor jou. De laatste keer hadden ze ook (volwassen) kinderen die hun verhaal vertelden. Na de presentaties ga je in groepjes uiteen en kun je per thema (bijv: donors, adoptie, draagmoederschap) nog meer informatie krijgen van ervaringsdeskundigen.
Een bekende donor heeft zeker voordelen, maar dan is het ook belangrijk dat je zelf goede afspraken maakt. Je vindt op de bijeenkomst ook gespecialiseerde advocaten. Anonieme donordonatie mag inderdaad niet en zou ik ook nooit doen.
Mocht je toch voor jezelf het beeld niet los kunnen laten dat 1 moeder prima is, dan zou je wellicht bewust co-ouderschap kunnen overwegen? Ook daar vind je op de bijeenkomst informatie over.
Veel succes in je zoektocht!
Een bekende donor heeft zeker voordelen, maar dan is het ook belangrijk dat je zelf goede afspraken maakt. Je vindt op de bijeenkomst ook gespecialiseerde advocaten. Anonieme donordonatie mag inderdaad niet en zou ik ook nooit doen.
Mocht je toch voor jezelf het beeld niet los kunnen laten dat 1 moeder prima is, dan zou je wellicht bewust co-ouderschap kunnen overwegen? Ook daar vind je op de bijeenkomst informatie over.
Veel succes in je zoektocht!
woensdag 4 juni 2025 om 06:35
woensdag 4 juni 2025 om 07:36
Het komt voor mij allemaal wat kinderlijk over; dat je je zo druk maakt wat anderen wel niet zullen denken. Dat was nou echt het allerlaatste waar ik mee bezig was.
Mijn dochter is inmiddels 17 jaar en in de tijd dat zij op het KDV/basisschool zat, waren er leeftijdgenootjes die ook "maar" 1 ouder hadden, of twee moeders, of twee vaders. En wat ik hierboven in de reacties las dat zo'n nieuws als "dat kind heeft alleen een moeder en geen vader" dat dat absoluut niet mijn ervaring is. Natuurlijk vroegen kinderen weleens aan mijn kind waar haar vader was, en dan was het antwoord heel simpel: ik heb geen vader. En de kinderen gingen dan weer verder met spelen.
To: ga eerst andere dingen goed voor jezelf op een rijtje zetten om erachter te komen of je geschikt bent om alleen een kind te krijgen.
Mijn dochter is inmiddels 17 jaar en in de tijd dat zij op het KDV/basisschool zat, waren er leeftijdgenootjes die ook "maar" 1 ouder hadden, of twee moeders, of twee vaders. En wat ik hierboven in de reacties las dat zo'n nieuws als "dat kind heeft alleen een moeder en geen vader" dat dat absoluut niet mijn ervaring is. Natuurlijk vroegen kinderen weleens aan mijn kind waar haar vader was, en dan was het antwoord heel simpel: ik heb geen vader. En de kinderen gingen dan weer verder met spelen.
To: ga eerst andere dingen goed voor jezelf op een rijtje zetten om erachter te komen of je geschikt bent om alleen een kind te krijgen.
woensdag 4 juni 2025 om 08:25
Je laat het klinken alsof je er helemaal alleen voor staat, maar dat hoeft denk ik echt niet. Als mijn vriendin een BAM moeder zou worden dan zou ik haar met alle liefde helpen, rondom de bevalling, bij ziekte of als je juist eens een avondje voor jezelf wil.
Wij zijn wel samen, maar ook onze vrienden helpen ons wel eens uit de brand en andersom. En onze siblings, ouders en zelfs een tante staan geregeld klaar om op te passen of bij nood op te vangen.
Ik had op mijn middelbare school een broer en een zus die een BAM moeder hadden, dit is al zo’n 20 - 25 jaar geleden. En dat was gewoon: “ik heb geen vader, ik heb alleen een moeder”. En daarmee was het klaar.
Wij zijn wel samen, maar ook onze vrienden helpen ons wel eens uit de brand en andersom. En onze siblings, ouders en zelfs een tante staan geregeld klaar om op te passen of bij nood op te vangen.
Ik had op mijn middelbare school een broer en een zus die een BAM moeder hadden, dit is al zo’n 20 - 25 jaar geleden. En dat was gewoon: “ik heb geen vader, ik heb alleen een moeder”. En daarmee was het klaar.
woensdag 4 juni 2025 om 08:32
Waar ik eigenlijk steeds op blijf hangen zijn de zinnen "geen vader kunnen vinden". Dat klinkt sowieso alsof je vindt dat je hierin aan het falen bent. Dat lijkt me geen positieve insteek, feitelijk zeg je hiermee dat jou iets niet is gelukt en dat dat de reden is dat je toekomstige kind - zoals jij het noemt - met 1-0 achter staat. Zoals ik het lees, lijkt het er vooral op dat je zelf een bepaald beeld hebt van hoe het zou moeten zijn en dat je dit nu vooral op anderen projecteert. Ik zou dus vooral eerlijk naar jezelf gaan kijken. Als jij gewoon achter je keuze zou staan ("Ik ga dit alleen doen") straal je iets heel anders uit dan als je het ziet als "ik heb geen vader kunnen vinden". Als je op zoek bent naar een partner - zo lijkt het, je kan het immers sowieso altijd alleen doen als je dat wil - dan lijkt me bovendien dat je in eerste instantie een partner zoekt en niet vooral een "vader voor een eventueel toekomstig kind" toch?
woensdag 4 juni 2025 om 09:07
Je geeft je leven niet op, je leven gaat gewoon door. Je gaat alleen een nieuwe fase in, zoals dat steeds gebeurt. Ook als alleenstaande moeder ben je soms ziek. Daar ga je mee om zoals het gaat op het moment dat het zich aandient. Een beetje soepel zijn, dat is de belangrijkste eigenschap die je nodig hebt als je er alleen voorstaat.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
