Kinderen
alle pijlers
Dreumes lijkt buiten zichzelf
donderdag 2 december 2021 11:24
Gisteravond werd ons kind van bijna 16 maanden na 2 uurtjes huilend wakker. Eerst even in bedje gelaten, over rugje gewreven en daarna toch even uit bed gehaald. Daarna, hek van de dam. Lichaam overstrekken, hoofd elke keer naar achter zwiepen. Ik kon hem nauwelijks vast houden, leek compleet buiten zichzelf. Trok aan mijn haar, ging met zijn nagels over mijn gezicht,... En dat voor 3 uur lang. In de tussentijd hadden we een zetpil gegeven, maar ik had niet de indruk dat het veel hielp. Op een gegeven moment werd hij rustig en hebben we hem met liedjes in slaap weten te krijgen.
Vanmorgen begon hij aanvankelijk happy aan de ochtend. Maar een uurtje geleden wilde ik hem een nieuwe romper aan doen en het ging direct weer mis. Huilen, krijsen, overstrekken en hoofd naar achter elke keer. Ik krijg hem ook niet tot bedaren. Sterker nog, het lijkt of hij niet opgetild wil worden. Hij lijkt compleet buiten zichzelf. Speen wil hij plots niet meer en hij kwijlt ook nu meer. Maar dit lijkt me te heftig voor kiezen. Ik heb voor vanmiddag een afspraak bij de ha om iets met zijn oortjes uit te sluiten. Hij heeft momenteel 37,5 graden 'koorts'. Dus dat is ook niet echt extreem.
Misschien een saillant detail, hij is sinds vorige week begonnen op het kdv voor 2 dagen in de week. Misschien is daar iets gebeurt waar hij op reageert?
Herkent iemand dit gedrag?
Vanmorgen begon hij aanvankelijk happy aan de ochtend. Maar een uurtje geleden wilde ik hem een nieuwe romper aan doen en het ging direct weer mis. Huilen, krijsen, overstrekken en hoofd naar achter elke keer. Ik krijg hem ook niet tot bedaren. Sterker nog, het lijkt of hij niet opgetild wil worden. Hij lijkt compleet buiten zichzelf. Speen wil hij plots niet meer en hij kwijlt ook nu meer. Maar dit lijkt me te heftig voor kiezen. Ik heb voor vanmiddag een afspraak bij de ha om iets met zijn oortjes uit te sluiten. Hij heeft momenteel 37,5 graden 'koorts'. Dus dat is ook niet echt extreem.
Misschien een saillant detail, hij is sinds vorige week begonnen op het kdv voor 2 dagen in de week. Misschien is daar iets gebeurt waar hij op reageert?
Herkent iemand dit gedrag?
donderdag 2 december 2021 11:36
Misschien de zesde ziekte? Mijn dochter heeft rond die leeftijd ook een periode gehad van een paar dagen dat ze gewoon totaal niet zichzelf was. Eerst koorts en veel slapen en daarna een paar dagen onuitstaanbaar. Gelukkig gaat het allemaal vanzelf weer over. Goed dat je even een check bij de huisarts doet.
donderdag 2 december 2021 11:37
Mijn zoontje kan ook wel eens zo reageren, maar dat is dan altijd als hij iets niet wil (en mama/papa wel.... Of juist andersom)
Soms als hij op het aankleedkussen moet gaan liggen, soms als we "nee" zeggen. Ik heb al verscheidene tanden door m'n lip gehad door z'n lompe acties....
Hij gooit z'n hoofd of naar achteren of vol ons gezicht in. Laat zich "hangen" als je hem optilt. Slaat soms naar ons.
Maar hier is het wel overduidelijk een "ik krijg m'n zin niet" reactie, en het stopt meestal weer snel (door afleiden of omdat het "klaar" is). Ik zie er dan hier ook niet meer achter dan dit. Gewoon driftbui dus. En negeren werkt hier het beste.
Als je je zorgen maakt, inderdaad even naar z'n oortjes laten kijken bijvoorbeeld. 37,5 vind ik persoonlijk echt niks, zeker niet als dit midden in de driftbui was.
Soms als hij op het aankleedkussen moet gaan liggen, soms als we "nee" zeggen. Ik heb al verscheidene tanden door m'n lip gehad door z'n lompe acties....
Hij gooit z'n hoofd of naar achteren of vol ons gezicht in. Laat zich "hangen" als je hem optilt. Slaat soms naar ons.
Maar hier is het wel overduidelijk een "ik krijg m'n zin niet" reactie, en het stopt meestal weer snel (door afleiden of omdat het "klaar" is). Ik zie er dan hier ook niet meer achter dan dit. Gewoon driftbui dus. En negeren werkt hier het beste.
Als je je zorgen maakt, inderdaad even naar z'n oortjes laten kijken bijvoorbeeld. 37,5 vind ik persoonlijk echt niks, zeker niet als dit midden in de driftbui was.
donderdag 2 december 2021 11:39
Misschien heeft hij iets onder de leden. Als ons zoontje (ook dreumes) helemaal niet in zijn hum is wordt hij vaak ziek. Hij gaat ook sinds een paar maanden naar het kdv en is al vaak ziek geweest sindsdien.
Wat het ook kan zijn is prikkelverwerking, ik merkte aan ons kind dat hij enorm moest wennen aan alle nieuwe indrukken. Het helpt hem echt om de dag nadat hij bij het kdv is geweest lekker rustig aan te doen. Hij krijgt vaak een driftbui na een dag kdv, wil dan ook niet eten etc. Op tijd naar bed helpt dan.
Succes to, lijkt me wel rot!
Wat het ook kan zijn is prikkelverwerking, ik merkte aan ons kind dat hij enorm moest wennen aan alle nieuwe indrukken. Het helpt hem echt om de dag nadat hij bij het kdv is geweest lekker rustig aan te doen. Hij krijgt vaak een driftbui na een dag kdv, wil dan ook niet eten etc. Op tijd naar bed helpt dan.
Succes to, lijkt me wel rot!
donderdag 2 december 2021 11:45
Ik gok dat de huisarts ook niks zal vinden, maar hij is dan in ieder geval gecheckt 
Ik ben me ervan bewust dat dit ook misschien een sprong kan zijn, maar ik vind deze buien behoorlijk heftig. Vooral omdat hij zich gewoon echt niet laat troosten en hij valt op zo'n moment met niks af te lijden. Hij lijkt zo ontzettend boos...
Ik ben me ervan bewust dat dit ook misschien een sprong kan zijn, maar ik vind deze buien behoorlijk heftig. Vooral omdat hij zich gewoon echt niet laat troosten en hij valt op zo'n moment met niks af te lijden. Hij lijkt zo ontzettend boos...
donderdag 2 december 2021 11:50
Daar heb ik ook aan gedacht. Hij gaat niet met veel zin naar het kdv, hij moet nog erg wennen. Hij is een gastouder gewend en da's toch even wat anders.*LaDolceVita* schreef: ↑02-12-2021 11:39Misschien heeft hij iets onder de leden. Als ons zoontje (ook dreumes) helemaal niet in zijn hum is wordt hij vaak ziek. Hij gaat ook sinds een paar maanden naar het kdv en is al vaak ziek geweest sindsdien.
Wat het ook kan zijn is prikkelverwerking, ik merkte aan ons kind dat hij enorm moest wennen aan alle nieuwe indrukken. Het helpt hem echt om de dag nadat hij bij het kdv is geweest lekker rustig aan te doen. Hij krijgt vaak een driftbui na een dag kdv, wil dan ook niet eten etc. Op tijd naar bed helpt dan.
Succes to, lijkt me wel rot!
Hij ligt nu te slapen, ik hoop dat dat hem een beetje goed doet
donderdag 2 december 2021 11:53
Mijn kind kon op die leeftijd ook heel boos worden door honger, inderdaad. En als het eenmaal mis was, wilde hij natuurlijk ook niet meer eten (tot je met veel moeite een eerste hap naar binnen gekregen had. Daarna at hij wel verder). Bij hem was het dus zaak hongersignalen op tijd te herkennen.
Als de huisarts niets vindt, is honger wel een optie om rekening mee te houden.
donderdag 2 december 2021 12:06
Heb helaas niet echt een oplossing, maar ik merk bij mijn dochter dat ze, als ze zo is, geen knuffel wil, maar dat ze wel onze nabijheid fijn vindt. Als ik haar dan knuffel of vasthoud, lijken dat wel teveel prikkels/teveel polonaise aan haar lijf.
Vaak ga ik dan bij haar zitten (naast haar bedje op de grond) en zeg tegen haar dat ik vlakbij haar ben, en dat ze altijd een knuffel mag of naar me toe mag komen.
Als het door iets emotioneels komt, komt ze eigenlijk altijd zelf wel naar me toe en kan ik haar daarna wel knuffelen.
Geen idee natuurlijk wat de oorzaak bij jullie is, maar misschien is dit het proberen waard
Vaak ga ik dan bij haar zitten (naast haar bedje op de grond) en zeg tegen haar dat ik vlakbij haar ben, en dat ze altijd een knuffel mag of naar me toe mag komen.
Als het door iets emotioneels komt, komt ze eigenlijk altijd zelf wel naar me toe en kan ik haar daarna wel knuffelen.
Geen idee natuurlijk wat de oorzaak bij jullie is, maar misschien is dit het proberen waard
donderdag 2 december 2021 12:11
Ik zou (gevoelsmatig) in ieder geval heel graag willen dat er een arts even naar zijn oren kijkt.
En omdat hij kwijlt misschien ook even naar zijn keel en mondholte.
Een van mijn zoons heeft rond die leeftijd een paar keer last gehad van night terrors, dat ging precies zoals jij beschrijft. Maar ja, dat was in de nacht en niet zomaar overdag.
En omdat hij kwijlt misschien ook even naar zijn keel en mondholte.
Een van mijn zoons heeft rond die leeftijd een paar keer last gehad van night terrors, dat ging precies zoals jij beschrijft. Maar ja, dat was in de nacht en niet zomaar overdag.
donderdag 2 december 2021 12:47
Hoe gaat het met verschonen? Wat wel even heel belangrijk is, en wat een huisartsassistente ook altijd moet vragen, als je belt, is, of hij veel pijn heeft als je zijn ruggetje goed bol maakt, laat maar zeggen. Dus even goed nagaan, of hij een heftige pijnreactie geeft, als je zijn kinnetje naar zijn borst toe beweegt, en als je zijn voetjes pakt, en via zijn buikje, richting zijn hoofdje beweegt.
Gewoon even voor de zekerheid, om een eventuele hersenvliesontsteking uit te sluiten. Als je het niet zeker weet, huisarts bellen.
Maar ik geloof, dat ik sowieso wel even contact zou willen met de huisarts. Drie uren lang zo extreem tekeer gaan, vind ik wel heftig.
Gewoon even voor de zekerheid, om een eventuele hersenvliesontsteking uit te sluiten. Als je het niet zeker weet, huisarts bellen.
Maar ik geloof, dat ik sowieso wel even contact zou willen met de huisarts. Drie uren lang zo extreem tekeer gaan, vind ik wel heftig.
donderdag 2 december 2021 12:55
Goed dat je naar de huisarts gaat om hier naar te kijken, en dingen uit te sluiten.
Ik herken in jouw verhaal mijn oudste, rond die leeftijd kreeg hij last van extreme nachtangsten (night terrors in het engels
) oftewel Pavor nocturnus. Ook overdag.
Op die leeftijd is het ook lastiger te constateren omdat je nog niet meteen door hebt of ze er echt bij zijn of niet. Maar kijk op die momenten eens of je echt contact krijgt met jullie kind, bijvoorbeeld oogcontact.
Wij zijn met onze uk op een gegeven moment naar de HAP gereden omdat we echt dachten dat hij pijn had en niks hielp, ook de pijnmedicatie niet (HA dacht eerst nog aan een oorontsteking) Pas na een onderzoek bij de kinderarts werd dit voor het eerst benoemd bij ons, had er nog nooit van gehoord.
Misschien iets om in gedachte te houden dus, maar eerst andere dingen uitsluiten. Succes!
Ik herken in jouw verhaal mijn oudste, rond die leeftijd kreeg hij last van extreme nachtangsten (night terrors in het engels
) oftewel Pavor nocturnus. Ook overdag. Op die leeftijd is het ook lastiger te constateren omdat je nog niet meteen door hebt of ze er echt bij zijn of niet. Maar kijk op die momenten eens of je echt contact krijgt met jullie kind, bijvoorbeeld oogcontact.
Wij zijn met onze uk op een gegeven moment naar de HAP gereden omdat we echt dachten dat hij pijn had en niks hielp, ook de pijnmedicatie niet (HA dacht eerst nog aan een oorontsteking) Pas na een onderzoek bij de kinderarts werd dit voor het eerst benoemd bij ons, had er nog nooit van gehoord.
Misschien iets om in gedachte te houden dus, maar eerst andere dingen uitsluiten. Succes!
donderdag 2 december 2021 13:10
Mijn zoon van bijna 4 vertoont momenteel dit gedrag ook 's nachts. We kunnen niet tot hem doordringen, blijft huilen, wil niet drinken en wij mogen hem niet knuffelen.
Na een tijdje mag mijn man hem oppakken (ik niet) en dan lijkt hij weer bij te komen. Overdag heeft hij nergens last van.
Ik kende night terrors niet, dus dank hiervoor!
Succes TO, hopelijk gaat het snel over!
Na een tijdje mag mijn man hem oppakken (ik niet) en dan lijkt hij weer bij te komen. Overdag heeft hij nergens last van.
Ik kende night terrors niet, dus dank hiervoor!
Succes TO, hopelijk gaat het snel over!
donderdag 2 december 2021 13:14
Moest ik ook gelijk aan denken. Veel ervaring hiermee. Alle drie de kinderen hebben/hadden het. Helemaal buiten zichzelf zijn ze dan. Veranderen in een soort wildemannen.XBarbabella schreef: ↑02-12-2021 12:55Goed dat je naar de huisarts gaat om hier naar te kijken, en dingen uit te sluiten.
Ik herken in jouw verhaal mijn oudste, rond die leeftijd kreeg hij last van extreme nachtangsten (night terrors in het engels
Op die leeftijd is het ook lastiger te constateren omdat je nog niet meteen door hebt of ze er echt bij zijn of niet. Maar kijk op die momenten eens of je echt contact krijgt met jullie kind, bijvoorbeeld oogcontact.
Wij zijn met onze uk op een gegeven moment naar de HAP gereden omdat we echt dachten dat hij pijn had en niks hielp, ook de pijnmedicatie niet (HA dacht eerst nog aan een oorontsteking) Pas na een onderzoek bij de kinderarts werd dit voor het eerst benoemd bij ons, had er nog nooit van gehoord.
Misschien iets om in gedachte te houden dus, maar eerst andere dingen uitsluiten. Succes!
donderdag 2 december 2021 13:23
Onze dochter ook (2.5 jaar). Lijkt wakker (ogen open) maar totaal niet aanspreekbaar en compleet overstuur huilen en met voeten trappelen. Ik moet haar echt uit haar slaapzak halen en naar de koude overloop met licht aan brengen. Dan wordt ze echt wakker, stopt onmiddellijk met huilen, kijkt heel verbaasd "mama, wat is mijn bed? ik wil water en dan moet jij weg" en dan is het direct klaar. Heel mafWattenbolleke schreef: ↑02-12-2021 13:14Moest ik ook gelijk aan denken. Veel ervaring hiermee. Alle drie de kinderen hebben/hadden het. Helemaal buiten zichzelf zijn ze dan. Veranderen in een soort wildemannen.
donderdag 2 december 2021 13:35
Die aanval in de nacht kan ik wel begrijpen, dat had ons kind ook wel eens. Waarschijnlijk had hij een droom of een nightterror, en als je ze dan echt wakker maakt door ze uit bed te halen dan kunnen ze hysterisch worden (althans ons kind wel).
Waarom je kindje overdag ook zo reageerde weet ik niet, mijn kind had wel vaker van dat soort buien dus ik zou me er niet druk om maken. Het kan ook gewoon het temperament zijn of de peuterpuberteit die aanbreekt. Zeker als ze veel meemaken zoals de kinderopvang.
Waarom je kindje overdag ook zo reageerde weet ik niet, mijn kind had wel vaker van dat soort buien dus ik zou me er niet druk om maken. Het kan ook gewoon het temperament zijn of de peuterpuberteit die aanbreekt. Zeker als ze veel meemaken zoals de kinderopvang.
