Erg vervelend gedrag stiefzoon

22-06-2020 23:53 391 berichten
Alle reacties Link kopieren
Goed, het is al een tijd geleden sinds ik voor het laatst actief was hier. Toen was ik nog samen met ex, geloof ik.

Ik heb inmiddels een aantal jaar een fijne relatie met een leuke, lieve man. Mijn ex en ik hebben co- ouderschap over onze dochtertje, dat gaat prima.
Vriend heeft echter ook een zoon, die niks van mij wilde weten de eerste jaren. Waar ik eerst nog hoopte dat het na verloop van tijd zou bijtrekken, troostte ik mezelf later met de gedachte dat we in elk geval niet 24/7 op elkaars lip zaten. Hij kwam alleen in het weekend, waarvan ik ook nog 1 dag werkte, dus de ongemakkelijke momenten bleven beperkt.

Echter is de situatie nu veranderd door problemen van zijn moeder, waardoor hij niet thuis kon blijven wonen. Om die reden woont hij nu al sinds Maart bij ons. En het breekt me op.
Vriend gooit alles wat zoon doet op "ach hij is aan het puberen/ heeft het moeilijk met de situatie rondom zn moeder/ mist zn vrienden/ gaat door een moeilijke periode"
Maar het voelt voor mij alsof zoon me expres uitdaagt, en mij en zijn vader uit elkaar wil drijven.
Als vriend thuis is, doet zoon namelijk nooit rare dingen. Gedraagt zich zoals een gemiddelde puber dat doet, maar zoekt geen ruzie ofzo.

Zodra zijn vader het huis uit is, ben ik al op mn hoede, omdat ik niet weet wat er nu weer gaat komen. Een greep uit de dingen die hij de afgelopen maanden heeft gedaan:
Hij maakt bijvoorbeeld dingen stuk, en zegt vervolgens dat hij het niet gedaan heeft. Echt als in: pakt mok uit de kast, kijkt mij aan, laat hem vallen en loopt triomfantelijk weg.
Bestelt dingen online, op mijn naam, met achteraf betalen.
Maakt dingen kwijt, waarvan ik zeker weet dat het gewoon op een vaste plek lag. Doet vervolgens alsof ie geen idee heeft waar ik het over heb.

Dat zijn nog 'kleine' dingetjes.
De meest recente ontwikkelingen vind ik erger, maar daar ga ik later even verder op in.

Wat moet ik hier nou mee???
Als de vader het probleem niet erkent ben je lost. Jij kan dit niet in je eentje oplossen. Sterkte, wat een kutsituatie.
Alle reacties Link kopieren
Dit klinkt voor mij niet als normaal pubergedrag, dit is best manipulatief.
Krijg de jongen hulp? Lijkt mij ook niet makkelijk voor hem allemaal.
Ik vind het gek dat vader dit aanziet voor normaal gedrag. Vertel je hem wel alles? Of geloofd hij je niet?
Alle reacties Link kopieren
Hij moet je kennelijk al jaren niet en dat gaat niet ineens verbeteren met hem dan maar 24 op 24 7 op 7 bij jullie te hebben.

Ongetwijfeld zal de hele situatie erbij meespelen, maar eigenlijk is dit gewoon een verderzetting van wat hij al jaren doet.


Ik zou gaan latten.
Want nope, ik zou geen zin hebben om mijn partner te laten kiezen tussen mij en zijn kind die nergens anders terecht kan.
wissewis wijzigde dit bericht op 23-06-2020 00:07
18.26% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
Ja, zijn vader denkt dat Ik het overdrijf, omdat hij dus altijd mooi weer speelt als die thuis is. Vriend ziet ook niet dat zijn zoon dan soms juist overdreven aardig (of juist sarcastisch) tegen mij doet.
Ik heb stiefzoon (rotwoord vind ik dat, maar goed) in 1 van onze confrontaties gevraagd waarom hij dit doet, wat hij ermee wil bereiken.
Hij zei alleen maar dat ik degene ben die zijn ouders uit elkaar heeft gedreven (wat niet waar is, want ze waren al in scheiding toen ik vriend leerde kennen), en dat het mijn schuld is dat zijn moeder er nu zo aan toe is (psychisch).

Vriend met hem laten praten werkt ook niet, dan zegt hij zulke dingen niet en doet hij gewoon wat onverschillig...
Alle reacties Link kopieren
lolita666 schreef:
23-06-2020 00:06
Ja, zijn vader denkt dat Ik het overdrijf, omdat hij dus altijd mooi weer speelt als die thuis is. Vriend ziet ook niet dat zijn zoon dan soms juist overdreven aardig (of juist sarcastisch) tegen mij doet.
Ik heb stiefzoon (rotwoord vind ik dat, maar goed) in 1 van onze confrontaties gevraagd waarom hij dit doet, wat hij ermee wil bereiken.
Hij zei alleen maar dat ik degene ben die zijn ouders uit elkaar heeft gedreven (wat niet waar is, want ze waren al in scheiding toen ik vriend leerde kennen), en dat het mijn schuld is dat zijn moeder er nu zo aan toe is (psychisch).

Vriend met hem laten praten werkt ook niet, dan zegt hij zulke dingen niet en doet hij gewoon wat onverschillig...
Kan je zijn buien - als partner niet thuis is en hij gaat weer smijten met dingen bijvoorbeeld - eens ongemerkt opnemen?
Of wat vindt partner ervan dat kind spullen koopt / laat leveren op jouw kosten?


Maar ik zou ergens geen zin hebben in de strijd en dus iets voor mezelf en mijn dochter gaan zoeken.
En alleen nog de weekenden samen doen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
Hij probeert jou zo te treiteren dat jij eist dat hij het huis uit gaat.
En dan ben jij de feeks...

Ik zeg: verborgen cameras gaan regelen.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
Wissewis schreef:
23-06-2020 00:09
Kan je zijn buien - als partner niet thuis is en hij gaat weer smijten met dingen bijvoorbeeld - eens ongemerkt opnemen?
Of wat vindt partner ervan dat kind spullen koopt / laat leveren op jouw kosten?


Maar ik zou ergens geen zin hebben in de strijd en dus iets voor mezelf en mijn dochter gaan zoeken.
En alleen nog de weekenden samen doen.

Dit. Dat is toch makkelijk te bewijzen?
Latten.
Alle reacties Link kopieren
Hoe oud is die puber overigens?

13? Of 17?

Als ie 17 is kan je gaan aftellen en hopen dat het betert als ie bijvoorbeeld richting HBO gaat.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook voor bewijs gaan zorgen, dan maar stiekem opnemen of andere dingen bedenken. En dan een stevig gesprek voeren of je überhaupt dit nog wel wilt? Natuurlijk hoeft en moet je partner niet kiezen tussen jou en zijn kind. Maar het feit dat hij zegt dat jij overdrijft vind ik ook apart. Ik bedoel als jij je niet prettig voelt of wat de reden ook is. Is het ook aan hem om te kijken wat hij eraan kan doen.
Alle reacties Link kopieren
De puber, eigenlijk tiener, is in mei 17 geworden. Hij moet nog een jaar middelbare school, maar ik kan hem regelmatig eerlijk gezegd het huis wel uitkijken...

De dingen die hij bestelt, zijn dingen waarvan hij dan zegt: "Ja, die wou je toch graag?" Of "die had je toch nodig?"
Hij draait het op de 1 of andere manier steeds zo dat het lijkt alsof hij me een plezier wilde doen.

De confrontaties opnemen heb Ik ook al aan gedacht. Minpunt is alleen dat het vaak zo onverwacht komt.

Het gaat namelijk ook soms ineens een tijdje goed. Dan is hij zijn normale onverschillige zelf, ook als zn vader er niet is. Geeft hij normaal antwoord als ik iets vraag, of begint zowaar uit zichzelf te praten, iets te vragen, of ergens mee te helpen.
En dan vraag ik me soms af of hij dat nou allemaal maar speelt, of dat hij het meent. En steeds als ik denk dat het toch de goede kant op lijkt te gaan, doet hij wel weer iets om me op de kast te krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Zoek professionele hulp https://stiefenco.nl/
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
lolita666 schreef:
23-06-2020 00:06
Ik heb stiefzoon (rotwoord vind ik dat, maar goed) in 1 van onze confrontaties gevraagd waarom hij dit doet, wat hij ermee wil bereiken.
Hij zei alleen maar dat ik degene ben die zijn ouders uit elkaar heeft gedreven (wat niet waar is, want ze waren al in scheiding toen ik vriend leerde kennen), en dat het mijn schuld is dat zijn moeder er nu zo aan toe is (psychisch).

Vriend met hem laten praten werkt ook niet, dan zegt hij zulke dingen niet en doet hij gewoon wat onverschillig...
Heeft iemand hem al eens erkend in zijn boosheid? Mag die er zijn? Bijv. zijn vader, weet die wat er speelt bij zijn zoon?
Eigenlijk heeft hij een heel mooi antwoord gegeven op je vraag: Jij hebt schuld, en daar moet je voor boeten. Dat is in zijn beleving een waarheid. Volgens mij krijg je iemand die zo denkt (en zeker een tiener niet) echt niet aan z'n verstand dat de realiteit anders in elkaar zit.

Volgens mij gaat dit helemaal niet om de mokken of de pakketjes bestellen. Het gaat om het uiten van een gevoel waar hij geen kant mee op kan.

Dit is kost voor een professional. Niet (alleen) voor deze jongen, maar zeker ook voor zijn vader en wellicht voor jou om te leren hiermee om te gaan en te zien wat er gebeurt.

Ik heb hetzelfde gezien bij vrienden van mij, waarbij pubers zo vreselijk boos zijn over de scheiding dat ze de meest onmogelijke streken uithalen. Wat er bij hen eigenlijk onder zit, is dat ze de schuld bij zichzelf leggen. Ze hebben vragen als had ik papa en mama bij elkaar kunnen houden, had ik me beter moeten gedragen, ben ik niet lief genoeg geweest, houden ze nog wel van mij? Maar omdat het eigen schuldgevoel te groots en te pijnlijk is (daar zou een kind van in depressie raken) wordt de schuld bij een ander gelegd. Uiteraard niet bij de ouders, want de loyaliteit is te groot. Jij bent als partner van zijn vader de ultieme uitlaatklep voor deze berg emoties.

Eigenlijk is zijn gedrag dus heel logisch en gezond voor hem, want het alternatief is dat hij zichzelf geweld aan zou doen. Dat hij nu in allerlei vormen jou geweld aan doet, is uiteraard ook niet wenselijk. Een goed gesprek met je partner lijkt me een essentiële basis om aan dit probleem iets te doen. Als je met hem niet op 1 lijn kunt komen, dan kun je het schudden. Dan klinkt het niet alsof het leefbaar blijft in huis, en zullen jullie andere keuzes moeten maken.

Succes hoor, het is een grote uitdaging. Waar misschien toch nog wel wat te winnen valt als je zelf meer inzichten krijgt in het mechanisme wat zich afspeelt bij de zoon van je partner.
Het is net zo goed zijn huis hè? Of eigenlijk meer, want hij heeft geen andere keuze dan bij zijn vader wonen. Jij kan weg wanneer je wil.

Ga latten, dit is geen gezonde situatie. Laat je vriend het zelf oplossen met zijn zoon.
Doe vriendelijk en probeer begrip te hebben, praat met hem! Je hoeft hem er niet bij te naaien met camera's, wat een vervelende opties worden er hier gegeven. Het is een ongelukkig joch, probeer met hem te praten, schiet niet in de verdediging maar heb begrip. Als jij gewoon leuk blijkt te zijn dan ziet hij dat heus wel. Geef hem niet de macht om jullie uit te spelen tegen elkaar.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou trouwens héél véél interesse gaan tonen in school en wat hij hierna wil doen.
En zou het komend jaar héél véél hulp gaan bieden bij studiekeuze.

Hij zou wat mij betreft totaal niet het huis uit moeten op zijn 18de.
Maar wel één of andere studie waar hij 40 uur per week mee bezig is + een bijbaan + vrienden + misschien een vriendinnetje.

Wat maakt dat hij vanaf schooljaar 2021-2022 misschien / hopelijk helemaal geen tijd meer heeft voor onzin-gedoe zoals kopjes tegen de grond werken, onzinnige pakjes bestellen, stiefmoeders irriteren, ...


En wie weet waardeert ie het zelfs op zijn 30ste :-).
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Kill him with kindness.
Elke dag gezellig even met hem gaan praten. Iets leuks doen, speciaal voor hem. Lekker broodje voor de lunch, weet ik veel.
Als hij weer psycho gaat weglopen en niks zeggen.
Wel elke keer met je man bespreken. Eisen dat je man je hierin serieus neemt en jouw visie hierin duidelijk maken.
Dus nee, het was niet per ongeluk. Nee, hij doet me geen plezier met dingen op mijn naam bestellen, ik heb er niet om gevraagd.
Vandaag is er om 12.00 kutwijf tegen me gezegd, om 12.30 heeft hij mijn kind haar speelgoed schop gegeven, etc.
Je man moet hier wat mee.
Duidelijk maken dat als je man niks doet je geen relatie kan hebben, en dat dit kind een compleet verkeerde weg inslaat als hij hiermee weg komt.
Samen optrekken en je naar stiefzoon vriendelijk maar consequent opstellen. Laat zien dat je hem ziet en erboven staat. Dit is geen probleem met hem maar met je man. Die treedt niet op en stelt zich naar jou heel raar op.
Ben je wel aardig voor dit kind?
Alle reacties Link kopieren
Moeilijk dit.

Ik zou wel van vriend eisen dat hij met zoon gaat praten en jou serieus neemt. En liever nog een gesprek met vriend, zoon en jijzelf.

Zolang vader niet ingrijpt ben jij vogelvrij en waant zoon zich superieur.
Het mag dan zijn dat zoon een rottijd heeft meegemaakt, maar dat geeft hem niet het recht zich zo te gedragen.
Vriend hoort in dit geval pal achter jou te staan.

:hug:
Alle reacties Link kopieren
Merel7 schreef:
23-06-2020 06:00
Moeilijk dit.

Ik zou wel van vriend eisen dat hij met zoon gaat praten en jou serieus neemt. En liever nog een gesprek met vriend, zoon en jijzelf.

Zolang vader niet ingrijpt ben jij vogelvrij en waant zoon zich superieur.
Het mag dan zijn dat zoon een rottijd heeft meegemaakt, maar dat geeft hem niet het recht zich zo te gedragen.
Vriend hoort in dit geval pal achter jou te staan.

:hug:
Neu
Kind op 1
Volwassene op 2

Ik zou gaan latten
Wat een rot situatie to.
Als partner het echt niet begrijpt en blijft zeggen dat het gewoon puber gedrag is dan denk ik dat ik een geluidsopname zou maken wanneer ik alleen zou zijn met puber.
Om zo aan te kunnen tonen dat jij geen spoken ziet.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
23-06-2020 06:12
Neu
Kind op 1
Volwassene op 2

Ik zou gaan latten
Over het algemeen ben ik ook van kamp “kind op 1”. Maar deze jongen is inmiddels 17 en zijn gedrag is echt buiten proportie.
Alle reacties Link kopieren
Tja, ik zou denk ik ook gaan latten. Je stiefzoon heeft een behoorlijk probleem, het is ook niet niets dat hij nu bij jullie woont omdat het met zijn moeder niet goed gaat. Krijgt hij sowieso ondersteuning mbt dat proces? Wat krijgt jouw dochter hier van mee? Ik vind het wel apart dat je vriend hier zo ontkennend instaat, problemen mbt zoon zijn wel te verwachten gezien de situatie, het uit zich nu naar jou toe (wat voor hem misschien wel de veiligste optie is, want jij staat verder van hem af). Hij verwacht toch hopelijk niet dat zijn zoon hier al fluitend door heen zal huppelen? Ik vind het rot voor jou, maar ik zou dit echt benaderen als een probleem van stiefzoon die het erg moeilijk heeft. Hij heeft echt hulp nodig. En bescherm je zelf en je kind en gezien de hier geschetste situatie is letterlijk afstand nemen het meest haalbare, denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Merel7 schreef:
23-06-2020 06:21
Over het algemeen ben ik ook van kamp “kind op 1”. Maar deze jongen is inmiddels 17 en zijn gedrag is echt buiten proportie.
Deze situatie is voor iemand van 17 ook buitenproportioneel. TO is volwassen en heeft de handvatten om hiermee om te gaan (hoe lullig ook voor haar). De 17-jarige niet, dit heeft hulp nodig want die heeft die handvatten nog lang niet en heeft hulp van zijn (gezonde) ouder nodig. Dit is mi uiteindelijk natuurlijk een roep om hulp. Hoe vervelend ook voor TO. Vader moet dit serieus nemen en ingrijpen. Ik vind het ronduit raar dat hij niet naar TO luistert, er is duidelijk iets aan de hand. TO is zou dit communiceren naar je vriend toe als een zorg naar stiefkind, het gaat niet goed met hem. Misschien schiet hij dan in een minder verdedigende houding.
Lastig! Ik snap hem wel tot op zekere hoogte. Eerst gaan zn ouders uit elkaar, dan krijgt zn moeder problemen. In een puberbrein is de meest logische weg om jou daarvan de schuld te geven. Het is ook niet niks, en opgroeien is al lastig genoeg. Dat jouw vriend achter zijn zoon staat is ook logisch, je kind staat altijd op 1. Zeker als hij het ongewenste gedrag niet ziet.

Lijkt mij dat het voor alle partijen beter is om voorlopig apart te wonen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven