Kinderen
alle pijlers
Ervaringen abortus
vrijdag 5 maart 2010 14:18
Hallo,
Ik wil graag ervaringen van meiden die abortus hebben laten plegen. Ik zit in een ontzettend moeilijke situatie en ben al een aantal keer in het ziekenhuis geweest. Ik ben pas een aantal weken zwanger maar moet deze door omstandigheden afbreken. Nu stelt de arts de abortuspil voor ipv curretage. Ik weet niet waar ik de voorkeur aan geef. Vandaar dat ik graag een ander haar ervaring hierover lees.
Groetjes Meisjemeis
Ik wil graag ervaringen van meiden die abortus hebben laten plegen. Ik zit in een ontzettend moeilijke situatie en ben al een aantal keer in het ziekenhuis geweest. Ik ben pas een aantal weken zwanger maar moet deze door omstandigheden afbreken. Nu stelt de arts de abortuspil voor ipv curretage. Ik weet niet waar ik de voorkeur aan geef. Vandaar dat ik graag een ander haar ervaring hierover lees.
Groetjes Meisjemeis
vrijdag 5 maart 2010 14:37
Waarom moet jij je zwangerschap laten afbreken? Dat is de eerste vraag die in me opkomt.
Verder, ik heb zelf een abortus gehad en dat was dmv een currettage. Ik heb daarbij gekozen om geen verdoving te nemen omdat men mij vertelde dat het voelde als heftig ongesteld worden. Het enige dat dan verdoofd wordt is de baarmoedermond en verder niets. Ik kan je vertellen dat dat een vreselijke ervaring is, want als ze zeggen "Je voelt het nu iets trekken" dan is dat heel erg pijnlijk! Dus als je toch wilt doorzetten met je abortus is dit al iets dat je moet overwegen.
De abortuspil was toen net in opmars, dus daar weet ik niets van.
Ik zou op internet eens zoeken naar de voor- en nadelen van beide mogelijkheden en op basis van die uitkomsten beslissen wat je doet.
Maar voor ik deze beslissing zou nemen zou ik bij mezelf te rade gaan waarom je voor deze uitweg kiest.
Als je het doet, doe het dan alleen omdat JIJ geen uitweg ziet (en hier dus voor kiest) of omdat het op medische gronden moet, maar niet omdat iemand anders dat even voor jou bepaalt.
Sterkte!
Verder, ik heb zelf een abortus gehad en dat was dmv een currettage. Ik heb daarbij gekozen om geen verdoving te nemen omdat men mij vertelde dat het voelde als heftig ongesteld worden. Het enige dat dan verdoofd wordt is de baarmoedermond en verder niets. Ik kan je vertellen dat dat een vreselijke ervaring is, want als ze zeggen "Je voelt het nu iets trekken" dan is dat heel erg pijnlijk! Dus als je toch wilt doorzetten met je abortus is dit al iets dat je moet overwegen.
De abortuspil was toen net in opmars, dus daar weet ik niets van.
Ik zou op internet eens zoeken naar de voor- en nadelen van beide mogelijkheden en op basis van die uitkomsten beslissen wat je doet.
Maar voor ik deze beslissing zou nemen zou ik bij mezelf te rade gaan waarom je voor deze uitweg kiest.
Als je het doet, doe het dan alleen omdat JIJ geen uitweg ziet (en hier dus voor kiest) of omdat het op medische gronden moet, maar niet omdat iemand anders dat even voor jou bepaalt.
Sterkte!
vrijdag 5 maart 2010 15:14
quote:Yraatje schreef op 05 maart 2010 @ 14:37:
Waarom moet jij je zwangerschap laten afbreken? Dat is de eerste vraag die in me opkomt.
Verder, ik heb zelf een abortus gehad en dat was dmv een currettage. Ik heb daarbij gekozen om geen verdoving te nemen omdat men mij vertelde dat het voelde als heftig ongesteld worden. Het enige dat dan verdoofd wordt is de baarmoedermond en verder niets. Ik kan je vertellen dat dat een vreselijke ervaring is, want als ze zeggen "Je voelt het nu iets trekken" dan is dat heel erg pijnlijk! Dus als je toch wilt doorzetten met je abortus is dit al iets dat je moet overwegen.
De abortuspil was toen net in opmars, dus daar weet ik niets van.
Ik zou op internet eens zoeken naar de voor- en nadelen van beide mogelijkheden en op basis van die uitkomsten beslissen wat je doet.
Maar voor ik deze beslissing zou nemen zou ik bij mezelf te rade gaan waarom je voor deze uitweg kiest.
Als je het doet, doe het dan alleen omdat JIJ geen uitweg ziet (en hier dus voor kiest) of omdat het op medische gronden moet, maar niet omdat iemand anders dat even voor jou bepaalt.
Sterkte!Waar slaaat dit op? Zegt ze dat dan.
Waarom moet jij je zwangerschap laten afbreken? Dat is de eerste vraag die in me opkomt.
Verder, ik heb zelf een abortus gehad en dat was dmv een currettage. Ik heb daarbij gekozen om geen verdoving te nemen omdat men mij vertelde dat het voelde als heftig ongesteld worden. Het enige dat dan verdoofd wordt is de baarmoedermond en verder niets. Ik kan je vertellen dat dat een vreselijke ervaring is, want als ze zeggen "Je voelt het nu iets trekken" dan is dat heel erg pijnlijk! Dus als je toch wilt doorzetten met je abortus is dit al iets dat je moet overwegen.
De abortuspil was toen net in opmars, dus daar weet ik niets van.
Ik zou op internet eens zoeken naar de voor- en nadelen van beide mogelijkheden en op basis van die uitkomsten beslissen wat je doet.
Maar voor ik deze beslissing zou nemen zou ik bij mezelf te rade gaan waarom je voor deze uitweg kiest.
Als je het doet, doe het dan alleen omdat JIJ geen uitweg ziet (en hier dus voor kiest) of omdat het op medische gronden moet, maar niet omdat iemand anders dat even voor jou bepaalt.
Sterkte!Waar slaaat dit op? Zegt ze dat dan.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
vrijdag 5 maart 2010 15:21
quote:nouschi schreef op 05 maart 2010 @ 15:14:
[...]
Waar slaaat dit op? Zegt ze dat dan.
Nee... dat zegt ze nergens... maar ik kan ook uit de OP nergens opmaken dat het NIET zo is.
Heb jij wel eens gehoord van dingen uit hun verband trekken? Dat deed je dus door net dát zinnetje zwart te maken.
Ik zeg puur dat ze bij zichzelf moet nagaan waaróm ze die beslissing neemt en dat ze het alleen moet doen als ze het ZELF wil of als het op medische gronden noodzakelijk is.
Uit de OP kan ik niet halen waarom de zwangerschap afgebroken moet worden. Nou hoef ik dat ook niet te weten, maar dan vind ik nog wel dat ik erbij kan melden dat ze er zelf achter moet staan... en niet dat iemand anders dat maar even kan bepalen.
[...]
Waar slaaat dit op? Zegt ze dat dan.
Nee... dat zegt ze nergens... maar ik kan ook uit de OP nergens opmaken dat het NIET zo is.
Heb jij wel eens gehoord van dingen uit hun verband trekken? Dat deed je dus door net dát zinnetje zwart te maken.
Ik zeg puur dat ze bij zichzelf moet nagaan waaróm ze die beslissing neemt en dat ze het alleen moet doen als ze het ZELF wil of als het op medische gronden noodzakelijk is.
Uit de OP kan ik niet halen waarom de zwangerschap afgebroken moet worden. Nou hoef ik dat ook niet te weten, maar dan vind ik nog wel dat ik erbij kan melden dat ze er zelf achter moet staan... en niet dat iemand anders dat maar even kan bepalen.
vrijdag 5 maart 2010 15:32
quote:Yraatje schreef op 05 maart 2010 @ 14:37:
Waarom moet jij je zwangerschap laten afbreken? Dat is de eerste vraag die in me opkomt.
En dat is belangrijk omdat?
Ik vraag toch ook aan jou niet waarom je een abortus hebt ondergaan.
Wat een onzin vraag zeg!
TO hier zelf geen ervaring met zo'n pil maar een vriendinnetje van mij wel
Die is er heel erg ziek van geweest.
Als ze dat van te voren had geweten was ze naar het ziekenhuis gegaan (of een kliniek)
Waarom moet jij je zwangerschap laten afbreken? Dat is de eerste vraag die in me opkomt.
En dat is belangrijk omdat?
Ik vraag toch ook aan jou niet waarom je een abortus hebt ondergaan.
Wat een onzin vraag zeg!
TO hier zelf geen ervaring met zo'n pil maar een vriendinnetje van mij wel
Die is er heel erg ziek van geweest.
Als ze dat van te voren had geweten was ze naar het ziekenhuis gegaan (of een kliniek)
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 5 maart 2010 15:36
Ik heb ook een abortus gehad dmv curretage. Het was best heftig, eerst kreeg ik een echo waarop ik al echt een klein baby'tje zag dat was echt een k-moment. De curretage stelde niet zoveel voor vond ik, het is niet fijn natuurlijk, maar ook niet pijnlijk met een verdoving. Je kunt ook voor een roesje kiezen, maar dat wilde ik niet.
De tijd daarna was zwaar, ik had het vooral ontzettend moeilijk rond de uitgerekende datum. Rationeel gezien had ik er geen spijt van, maar het deed erg veel pijn! Dus denk er absoluut heel goed over na, het is niet niks.
Met een abortuspil heb ik overigens geen ervaring.
De tijd daarna was zwaar, ik had het vooral ontzettend moeilijk rond de uitgerekende datum. Rationeel gezien had ik er geen spijt van, maar het deed erg veel pijn! Dus denk er absoluut heel goed over na, het is niet niks.
Met een abortuspil heb ik overigens geen ervaring.
vrijdag 5 maart 2010 15:37
Dit is duidelijk een misvatting in tekst en IRL.
Ik bedoelde niet dat IK, Yraatje, zo nieuwsgierig ben dat ik wil weten waarom TO een abortus moet ondergaan.
Ik bedoelde er meer mee te zeggen: Wat kan er in vredesnaam de reden voor zijn dat iemand een abortus moet ondergaan?
Het zat hem mij in de tekst van de OP waaruit ik haalde dat TO geen keus heeft. Dat is heel erg vervelend op het moment dat zij zelf achter die keus staat of als door de medici wordt aangeraden om dit te laten doen op medische gronden. Het is echter minder acceptabel op het moment dat TO zich gedwongen voelt door een derde partij.
Ik bedoelde niet dat IK, Yraatje, zo nieuwsgierig ben dat ik wil weten waarom TO een abortus moet ondergaan.
Ik bedoelde er meer mee te zeggen: Wat kan er in vredesnaam de reden voor zijn dat iemand een abortus moet ondergaan?
Het zat hem mij in de tekst van de OP waaruit ik haalde dat TO geen keus heeft. Dat is heel erg vervelend op het moment dat zij zelf achter die keus staat of als door de medici wordt aangeraden om dit te laten doen op medische gronden. Het is echter minder acceptabel op het moment dat TO zich gedwongen voelt door een derde partij.
vrijdag 5 maart 2010 15:39
quote:Summerdance schreef op 05 maart 2010 @ 15:32:
[...]
En dat is belangrijk omdat?
Voor mij is dat niet belangrijk. Het lijkt mij belangrijk dat TO die vraag voor zichzelf beantwoordt.
Ik vraag toch ook aan jou niet waarom je een abortus hebt ondergaan.
Wat een onzin vraag zeg!
Vind ik niet, maar goed... Blijkbaar is ie niet zo overgekomen als ik bedoeld had..
TO hier zelf geen ervaring met zo'n pil maar een vriendinnetje van mij wel
Die is er heel erg ziek van geweest.
Als ze dat van te voren had geweten was ze naar het ziekenhuis gegaan (of een kliniek)
[...]
En dat is belangrijk omdat?
Voor mij is dat niet belangrijk. Het lijkt mij belangrijk dat TO die vraag voor zichzelf beantwoordt.
Ik vraag toch ook aan jou niet waarom je een abortus hebt ondergaan.
Wat een onzin vraag zeg!
Vind ik niet, maar goed... Blijkbaar is ie niet zo overgekomen als ik bedoeld had..
TO hier zelf geen ervaring met zo'n pil maar een vriendinnetje van mij wel
Die is er heel erg ziek van geweest.
Als ze dat van te voren had geweten was ze naar het ziekenhuis gegaan (of een kliniek)
vrijdag 5 maart 2010 15:41
Geen ervaring met de abortuspil, wel met curettage, onder algehele verdoving, wat een aanrader schijnt te zijn. Hoewel ik geen ervaring heb met curettage onder plaatselijke verdoving.
De operatie op zich was echt niet zwaar, je wordt poliklinisch geholpen en je hebt wat kramp achteraf. Bij mij viel het fysiek allemaal heel erg mee.
Mentaal was iets anders maar goed, daar vroeg je niet om.
De operatie op zich was echt niet zwaar, je wordt poliklinisch geholpen en je hebt wat kramp achteraf. Bij mij viel het fysiek allemaal heel erg mee.
Mentaal was iets anders maar goed, daar vroeg je niet om.
vrijdag 5 maart 2010 15:51
TO, ik heb wel ervaring met curettage maar niet met de abortuspil. De curettage vond ik pijnlijk en nogal emotioneel. Het gebeurde onder plaatselijke verdoving van alleen de baarmoedermond. Die prikken deden al behoorlijk zeer. Daarna voelt het alsof je hele zware menstruatiepijn hebt, kramp in je buik dus. Wat ik persoonlijk het ergste vond was het geluid dat de curettage maakte, een slurpend zuigend geluid. Maar dat was dus meer psychische pijn.
Als er toen een abortuspil had bestaan en ik had die mogen hebben dan had ik daar achteraf voor gekozen.
Heel veel sterkte met je beslissing. Wat de reden ook mag zijn het is nooit makkelijk.
Als er toen een abortuspil had bestaan en ik had die mogen hebben dan had ik daar achteraf voor gekozen.
Heel veel sterkte met je beslissing. Wat de reden ook mag zijn het is nooit makkelijk.
vrijdag 5 maart 2010 15:51
Ik heb ook gehoord dat currettage onder algehele narcose een aanrader is.
Mijn versie is in ieder geval NIET aan te raden.
Toen ik voor die keuze stond heb ik wel gekeken op internet naar de mogelijkheden. De abortuspil stond er wel tussen maar dat werd in onze regio niet aangeboden.
Als dat wel was geweest had ik daarvoor gekozen,omdat het me makkelijker en minder pijnlijk leek, maar goed... ik had dus geen vergelijkingsmateriaal en het kon niet in mijn regio, dus koos ik voor de currettage.
Op basis van wat de verpleegkundige tegen me vertelde (voelt een beetje als heftige ongesteldheid --> en die viel bij mij nog wel mee) heb ik dus die beslissing genomen om me niet plaatselijk te laten verdoven (behalve dan die baarmoedermond). Ik dacht dat het allemaal wel mee zou vallen. Niet dus.
Dus: als je dan toch een abortus laat doen dmv currettage: laat je niets wijsmaken en kies altijd voor verdoving.... hetzij plaatselijk hetzij algeheel...
Mijn versie is in ieder geval NIET aan te raden.
Toen ik voor die keuze stond heb ik wel gekeken op internet naar de mogelijkheden. De abortuspil stond er wel tussen maar dat werd in onze regio niet aangeboden.
Als dat wel was geweest had ik daarvoor gekozen,omdat het me makkelijker en minder pijnlijk leek, maar goed... ik had dus geen vergelijkingsmateriaal en het kon niet in mijn regio, dus koos ik voor de currettage.
Op basis van wat de verpleegkundige tegen me vertelde (voelt een beetje als heftige ongesteldheid --> en die viel bij mij nog wel mee) heb ik dus die beslissing genomen om me niet plaatselijk te laten verdoven (behalve dan die baarmoedermond). Ik dacht dat het allemaal wel mee zou vallen. Niet dus.
Dus: als je dan toch een abortus laat doen dmv currettage: laat je niets wijsmaken en kies altijd voor verdoving.... hetzij plaatselijk hetzij algeheel...
vrijdag 5 maart 2010 16:00
vrijdag 5 maart 2010 16:07
quote:traincha2 schreef op 05 maart 2010 @ 15:58:
hmmm......ik heb dan wel geen abortus ondergaan, maar heb wel ervaring met een curretage vanwege een miskraam die niet op gang kwam. Het viel mij alleszins mee. 's Morgens onder het mis en 's middags weer thuis.
Ik was ook "maar" een paar uur onder de pannen. De ingreep op zich duurde niet zo lang, maar ik moest daarna nog ruim twee uur bijkomen... Eerder durfde ik echt niet te gaan staan, omdat ik me heel slap voelde.
De arts vroeg aan mij toen de currettage net achter de rug was of ik naar de "bijkomkamer" wilde lopen. Hij wierp 1 blik op mijn gezicht en zei toen "Ik rijd je wel".... Blijkbaar was ik zo wit weggetrokken...
Maar goed... ik heb daar ook vrouwen getroffen die daar voor de derde of vierde keer zaten en die het een "eitje" vonden....
hmmm......ik heb dan wel geen abortus ondergaan, maar heb wel ervaring met een curretage vanwege een miskraam die niet op gang kwam. Het viel mij alleszins mee. 's Morgens onder het mis en 's middags weer thuis.
Ik was ook "maar" een paar uur onder de pannen. De ingreep op zich duurde niet zo lang, maar ik moest daarna nog ruim twee uur bijkomen... Eerder durfde ik echt niet te gaan staan, omdat ik me heel slap voelde.
De arts vroeg aan mij toen de currettage net achter de rug was of ik naar de "bijkomkamer" wilde lopen. Hij wierp 1 blik op mijn gezicht en zei toen "Ik rijd je wel".... Blijkbaar was ik zo wit weggetrokken...
Maar goed... ik heb daar ook vrouwen getroffen die daar voor de derde of vierde keer zaten en die het een "eitje" vonden....
vrijdag 5 maart 2010 16:07
quote:flip123456789 schreef op 05 maart 2010 @ 16:00:
Ik had toen ook al een gewone bevalling meegemaakt, het schijnt dan minder pijn te doen. Misschien als je nooit eerder zwanger bent geweest, dat je het dan veel meer voelt? Ik heb echt geen centje pijn gehad, ook niet achteraf. Ben de volgende dag gewoon weer gaan werken.Ik niet, ben behalve voor die abortus (vroege abortus) nog nooit zwanger geweest en heb dus ook geen bevalling mee gemaakt..
Ik had toen ook al een gewone bevalling meegemaakt, het schijnt dan minder pijn te doen. Misschien als je nooit eerder zwanger bent geweest, dat je het dan veel meer voelt? Ik heb echt geen centje pijn gehad, ook niet achteraf. Ben de volgende dag gewoon weer gaan werken.Ik niet, ben behalve voor die abortus (vroege abortus) nog nooit zwanger geweest en heb dus ook geen bevalling mee gemaakt..
vrijdag 5 maart 2010 16:31
Ik ben laatst geopereerd aan m'n keel en lag op een kamer met een vrouw die een darm operatie had gehad maar ook met een meisje dat de abortuspil genomen had omdat het vruchtje was gestorven met 12 weken. Maar ze bleef bloeden.En uiteindelijk toch een spoedcurretage moest... Wat je ook niet moet vergeten is dat je met de abortuspil dat een soort mini bevalling is.
vrijdag 5 maart 2010 16:39
ten eerste, het heet ook abortus als je het vruchtje laat weghalen omdat het niet meer leeft. We noemen dat curretage maar dat is dus een vorm van abortus, net als de abortuspil.
Het kan ook zo zijn dat TO de zwangerschap moet afbreken wegens een erfelijke ziekte die is ontdekt, of omdat het kindje niet levensvatbaar is buiten de baarmoeder. Ze is niet heel duidelijk daarover in haar post, dus dat zorgt voor verwarring.
BIj mijn tweede miskraam kon ik ook kiezen, vaginale tabletten om de miskraam op gang te helpen, of een curretage. Ik heb toen voor de tabletten gekozen, het leek me fijn niet het ziekenhuis in te moeten. Ze werken geloof ik in 60 a 70 procent van de gevallen, en wekken heftige krampen op waardoor de baarmoeder het vruchtje afstoot. Je moet ze vaginaal inbrengen. De krampen waren wel heftig, maar te vergelijken met een flinke ongesteldheid. Binnen een uur of 4 na het inbrengen verloor ik het vruchtje. Ik was erg blij, dacht eindelijk van het gedoe af te zijn. Maar op de controle echo bleek dat er een stukje weefsel was blijven zitten. Ik moest toen alsnog een curretage ondergaan. Daar heb ik toen heel erg van gebaald, dat je denkt er vanaf te zijn, en dat het dan alsnog niet klaar is.
Mocht ik ooit weer in die situatie belanden, zou ik dus voor een curretage kiezen, al heeft dat meer risico's voor jezelf. Dit is wel iets wat je goed moet overwegen, een curretage met narcose is wel een ingreep, en de curretage zelf kan je baarmoeder beschadigen, wat weer moeite oplevert voor verdere zwangerschappen. Dit hoeft niet, maar het kan wel, al komt het niet vaak voor. Misschien had ik me minder lullig gevoeld als ik van te voren had geweten dat de kans er in zat dat ik alsnog een curretage moest ondergaan, en had ik dat proces dan minder moeilijk gevonden.
Ik hoop dat je een goede keus kunt maken, en dat je je goed laat informeren. Veel sterkte.
Het kan ook zo zijn dat TO de zwangerschap moet afbreken wegens een erfelijke ziekte die is ontdekt, of omdat het kindje niet levensvatbaar is buiten de baarmoeder. Ze is niet heel duidelijk daarover in haar post, dus dat zorgt voor verwarring.
BIj mijn tweede miskraam kon ik ook kiezen, vaginale tabletten om de miskraam op gang te helpen, of een curretage. Ik heb toen voor de tabletten gekozen, het leek me fijn niet het ziekenhuis in te moeten. Ze werken geloof ik in 60 a 70 procent van de gevallen, en wekken heftige krampen op waardoor de baarmoeder het vruchtje afstoot. Je moet ze vaginaal inbrengen. De krampen waren wel heftig, maar te vergelijken met een flinke ongesteldheid. Binnen een uur of 4 na het inbrengen verloor ik het vruchtje. Ik was erg blij, dacht eindelijk van het gedoe af te zijn. Maar op de controle echo bleek dat er een stukje weefsel was blijven zitten. Ik moest toen alsnog een curretage ondergaan. Daar heb ik toen heel erg van gebaald, dat je denkt er vanaf te zijn, en dat het dan alsnog niet klaar is.
Mocht ik ooit weer in die situatie belanden, zou ik dus voor een curretage kiezen, al heeft dat meer risico's voor jezelf. Dit is wel iets wat je goed moet overwegen, een curretage met narcose is wel een ingreep, en de curretage zelf kan je baarmoeder beschadigen, wat weer moeite oplevert voor verdere zwangerschappen. Dit hoeft niet, maar het kan wel, al komt het niet vaak voor. Misschien had ik me minder lullig gevoeld als ik van te voren had geweten dat de kans er in zat dat ik alsnog een curretage moest ondergaan, en had ik dat proces dan minder moeilijk gevonden.
Ik hoop dat je een goede keus kunt maken, en dat je je goed laat informeren. Veel sterkte.
zaterdag 6 maart 2010 08:29
Allemaal bedankt voor de reacties. Was eerder bang veroordelingen te krijgen dan ervaringen. Ik begrijp wel wat Yraatje bedoeld met die vraag. Laat ik het zo zeggen, het is zowel een eigen keus ( door de situatie waar ik in zit) en er zijn waarschijnlijk ook medische redenen voor ( bleek van de week in het ziekenhuis), maar daarvoor moet ik volgende week terug omdat ze het niet zeker weten.
Ik heb een zoontje dus ben al eerder een keer bevallen maar of dat echt uitmaakt weet ik niet.
Ik zie erg op tegen een pil omdat ik iemand ken die daarna bleef bloeden en uiteindelijk met spoed opgenomen moest worden. Daarbij de onzekerheid en het wachten. Vreselijk lijkt me dat. Daarom lijkt een curretage mij....eh....nouja.....minder moeilijk.....dat is ook niet helemaal juist gezegd want ik vind het ontzettend moeilijk, maar het heeft voor mij een beetje de voorkeur. Wel met een roesje, want ik wil er niks van meemaken. Nu heb ik weer de angst voor een roesje omdat ik daar een keer uit bijkwam tijdens een ingreep.
Hoe dan ook, het is ellende. Ik denk dat het er emotioneel behoorlijk in gaat hakken. Vooral als het wel 'goed' blijkt te zijn. Nu ben ik er zo vroeg bij dat er nog geen hartactiviteit is. Maar het zal mijn hele leven bij me blijven.
Liefs Meisjemeis
Ik heb een zoontje dus ben al eerder een keer bevallen maar of dat echt uitmaakt weet ik niet.
Ik zie erg op tegen een pil omdat ik iemand ken die daarna bleef bloeden en uiteindelijk met spoed opgenomen moest worden. Daarbij de onzekerheid en het wachten. Vreselijk lijkt me dat. Daarom lijkt een curretage mij....eh....nouja.....minder moeilijk.....dat is ook niet helemaal juist gezegd want ik vind het ontzettend moeilijk, maar het heeft voor mij een beetje de voorkeur. Wel met een roesje, want ik wil er niks van meemaken. Nu heb ik weer de angst voor een roesje omdat ik daar een keer uit bijkwam tijdens een ingreep.
Hoe dan ook, het is ellende. Ik denk dat het er emotioneel behoorlijk in gaat hakken. Vooral als het wel 'goed' blijkt te zijn. Nu ben ik er zo vroeg bij dat er nog geen hartactiviteit is. Maar het zal mijn hele leven bij me blijven.
Liefs Meisjemeis
