Geen 2e lastig om te accepteren

07-12-2018 20:43 90 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik wil vooral even delen omdat het iets is wat mij al een tijd erg bezighoudt: mijn vriend en ik hebben besloten om het bij één kind te houden. Mijn vriend vindt zichzelf te oud ,44 jr en daarnaast ervaren wij beiden het ouderschap als zeer pittig. Balans voor ons zelf, onze relatie en in ons gezin is heel belangrijk voor ons. Ik heb eerder aangegeven dat ik nog wel een 2e wil. Hij wilde dat ook begin dit jaar, maar hij is er op teruggekomen en ik ben daar in meegegaan. H et is in onze situatie denk ik verstandig om het zo te laten en we zijn erg gelukkig met elkaar. En toch gaan er dagelijks gedachten door mijn hoofd over een tweede. Het is echt verstand versus gevoel. Ik wil kunnen accepteren dat het voor mij gewoon zo is dat het niet overeenkomt en ik die twijfel 'gewoon' heb maar ik blijf ergens hopen dat hij er op terugkomt en dat we wel voor een 2e gaan. Hij is alleen echt heel stellig en toen ik er op terug kwam was hij ook echt verbaasd omdat hi j ziet dat het mij ook vaak te veel is. Hij snapt dan niet dat ik twijfel. Ik ben benieuwd wat jullie hier van vinden of het herkenbaar is of juist niet.
Possa schreef:
09-12-2018 12:50
Je bent van 1982? Nog een jaar of 4 volhouden dan, daarna zullen je hormonen wel gaan liggen en ben je super blij dat je t bij 1 hebt weten te houden.
Werkt dat echt zo?
Possa schreef:
09-12-2018 12:50
Je bent van 1982? Nog een jaar of 4 volhouden dan, daarna zullen je hormonen wel gaan liggen en ben je super blij dat je t bij 1 hebt weten te houden.
Ik ben van ‘72 en heb nog wel eens weemoed naar de babytijd en soort van spijt dat ik er niet nog een mag krijgen. Ik denk dat het pas echt ophoudt als het fysiek echt niet meer kan.
44 is tegenwoordig niet meer te oud, zeker niet voor een vader. Ik ken er meerdere die rond of na hun 50e nog tweede leg kregen en daar heel leuk voor vaderen.
MinkeDeWit schreef:
09-12-2018 13:34
Ik ben van ‘72 en heb nog wel eens weemoed naar de babytijd en soort van spijt dat ik er niet nog een mag krijgen. Ik denk dat het pas echt ophoudt als het fysiek echt niet meer kan.
44 is tegenwoordig niet meer te oud, zeker niet voor een vader. Ik ken er meerdere die rond of na hun 50e nog tweede leg kregen en daar heel leuk voor vaderen.
Je lichaam heeft er niet veel boodschap aan, dat een bepaalde leeftijd 'tegenwoordig niet oud meer is'. Mannen van boven de 40 hebben een hogere kans een kind te krijgen met een ernstige aandoening, zoals autisme. Ik vind het zeer verstandig dat deze man zijn eigen grens hierin kent en uitdraagt.
MinkeDeWit schreef:
09-12-2018 13:34
Ik ben van ‘72 en heb nog wel eens weemoed naar de babytijd en soort van spijt dat ik er niet nog een mag krijgen. Ik denk dat het pas echt ophoudt als het fysiek echt niet meer kan.
44 is tegenwoordig niet meer te oud, zeker niet voor een vader. Ik ken er meerdere die rond of na hun 50e nog tweede leg kregen en daar heel leuk voor vaderen.
Ja leuk dat je vader al bejaard is als je net van school komt... :facepalm:
Ikigai schreef:
09-12-2018 13:48
Je lichaam heeft er niet veel boodschap aan, dat een bepaalde leeftijd 'tegenwoordig niet oud meer is'. Mannen van boven de 40 hebben een hogere kans een kind te krijgen met een ernstige aandoening, zoals autisme. Ik vind het zeer verstandig dat deze man zijn eigen grens hierin kent en uitdraagt.
Vroeger, voor de pil en zo, kregen vrouwen vaak na hun 40e nog een kind, en mannen zijn meestal nog ouder. Die kinderen zijn echt niet allemaal de zorgenkindjes. Kinderen met autisme krijg je (of althans heb je een verhoogde kans) als een van de ouders dat heeft. Of heb jij een linkje van een onderzoek waaruit blijkt dat de leeftijd van vader meespeelt?
Deze man mag idd voor zichzelf de grens bepalen, dat natuurlijk wel.
MinkeDeWit schreef:
09-12-2018 13:52
Vroeger, voor de pil en zo, kregen vrouwen vaak na hun 40e nog een kind, en mannen zijn meestal nog ouder. Die kinderen zijn echt niet allemaal de zorgenkindjes. Kinderen met autisme krijg je (of althans heb je een verhoogde kans) als een van de ouders dat heeft. Of heb jij een linkje van een onderzoek waaruit blijkt dat de leeftijd van vader meespeelt?
Deze man mag idd voor zichzelf de grens bepalen, dat natuurlijk wel.
Linkjes genoeg:
https://www.ad.nl/gezond/ook-oudere-vad ... ~a41edbd4/
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achter ... ~b57bae6b/
MinkeDeWit schreef:
09-12-2018 13:52
Vroeger, voor de pil en zo, kregen vrouwen vaak na hun 40e nog een kind, en mannen zijn meestal nog ouder. Die kinderen zijn echt niet allemaal de zorgenkindjes. Kinderen met autisme krijg je (of althans heb je een verhoogde kans) als een van de ouders dat heeft. Of heb jij een linkje van een onderzoek waaruit blijkt dat de leeftijd van vader meespeelt?
Deze man mag idd voor zichzelf de grens bepalen, dat natuurlijk wel.
Is ontzettend veel onderzoek naar gedaan. Zie bijvoorbeeld: https://www.ggznieuws.nl/home/oudere-va ... et-autisme
De onderzoeken waarnaar wordt verwezen zijn vast ook te vinden als je even doorzoekt.
Volgens mij gaat het steeds over hetzelfde onderzoek. Op zich zit er wel wat in dat het sperma van mannen met autisme misschien eerder die ‘slechte genen’ doorgeeft als hij ouder is. Mijn ex heeft echter zowel op zijn 26e als op zijn 40e een kind met ASS verwekt.
MinkeDeWit schreef:
09-12-2018 13:59
Volgens mij gaat het steeds over hetzelfde onderzoek. Op zich zit er wel wat in dat het sperma van mannen met autisme misschien eerder die ‘slechte genen’ doorgeeft als hij ouder is. Mijn ex heeft echter zowel op zijn 26e als op zijn 40e een kind met ASS verwekt.
Dat kan, maar over het algemeen gaat de zaadkwaliteit rap achteruit na het 40e jaar. Je ziet dan ook veel vaker miskramen bij de vrouw, omdat het zaad niet goed meer is. Dan lijkt het alsof het bij de vrouw ligt, maar dat is dus allemaal te wijten aan het zaad van de oude man.

Het is maar waar je zin in hebt. Vroeger kregen mensen inderdaad tot laat nog kinderen en dan zag je dat er vaker allerlei aandoeningen en gezondheidsproblemen opspeelden bij die latere kinderen. Vaak was dan zo'n zorgenkindje het signaal om naar de pastoor te gaan om te vragen of ze alsjeblieft iets mochten gebruiken om de stroom aan kinderen te stoppen.
MinkeDeWit schreef:
09-12-2018 13:59
Volgens mij gaat het steeds over hetzelfde onderzoek. Op zich zit er wel wat in dat het sperma van mannen met autisme misschien eerder die ‘slechte genen’ doorgeeft als hij ouder is. Mijn ex heeft echter zowel op zijn 26e als op zijn 40e een kind met ASS verwekt.
Had hij zelf oudere ouders?
En waarom heeft hij een 2e kind verwekt met de wetenschap dat zijn 1e kind ASS heeft?
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
09-12-2018 09:31
Precies! Er zijn andere dingen die ik er pittig aan vind. Vooral de gebroken nachten eisen hun tol. In combinatie met mijn werk ervaar ik het slaaptekort nu als pittig, al kan ik het ook relativeren, dit is maar tijdelijk.

En nu in de winter zitten er weer veel virussen in de lucht en natuurlijk pikken we omstebeurt van alles op, waardoor er altijd wel iemand ziek is hier in huis.

Het krijgen van een baby is gewoon nogal wat. Ook als alles goed gaat. Dat hoef ik de meesten niet uit te leggen, geloof ik.
maar Ikigai, dat je het als zwaar ervaart ligt toch echt aan jezelf hoor. Wellicht dat je kind voelt dat je je baan als minder zwaar ervaart dan dagelijks voor je kind zorgen. En daar onrustig van wordt en dus slecht slaapt. Echt, als je alles volgens het boekje doet zou er niets aan de hand moeten zijn en kun je als moeder, zeker met zoveel hulp van je vent in jouw geval, ook prima kunnen sporten, 40 uur werken, een rijk en sociaal leven er op na houden, met je dinnetjes afspreken, vier keer per jaar op vakantie en ook nog fijne quality time met je man hebben. Ik zou als ik jou was echt even bij jezelf te raden gaan.

Succes ermee...
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
redbulletje schreef:
09-12-2018 14:07
Had hij zelf oudere ouders?
En waarom heeft hij een 2e kind verwekt met de wetenschap dat zijn 1e kind ASS heeft?
Dat was nog niet bekend. Zijn jonge kind had een diagnose maar die heeft zo ernstige beperkingen dat het nogal duidelijk was. Voor onze oudste kwam het bij mij als verrassing, en dat hij het zelf heeft is pas daarna vastgesteld.
tanteslankie schreef:
09-12-2018 14:16
maar Ikigai, dat je het als zwaar ervaart ligt toch echt aan jezelf hoor. Wellicht dat je kind voelt dat je je baan als minder zwaar ervaart dan dagelijks voor je kind zorgen. En daar onrustig van wordt en dus slecht slaapt. Echt, als je alles volgens het boekje doet zou er niets aan de hand moeten zijn en kun je als moeder, zeker met zoveel hulp van je vent in jouw geval, ook prima kunnen sporten, 40 uur werken, een rijk en sociaal leven er op na houden, met je dinnetjes afspreken, vier keer per jaar op vakantie en ook nog fijne quality time met je man hebben. Ik zou als ik jou was echt even bij jezelf te raden gaan.

Succes ermee...
:rofl:
Alle reacties Link kopieren
Pfff er worden veel zijpaadjes genomen hier..... Maar voor degene die een update willen van TO:
Gisteren goed gepraat met elkaar en hij vond het fijn dat ik mijn gevoel deelde. Had niet in de gaten dat ik er nog zo mee bezig ben. Hij snapt mij heel goed en gunt mij ook nog een 2e kind, maar we zijn er samen echt over uit dat het geen goed idee is. Heb aangegeven dat er voor mij dan wel duidelijkheid moet komen in voorbehoedsmiddel omdat het anders toch een beetje open blijft en daar is hij het mee eens. Hij gaat zich laten steriliseren! Ik vind het heel fijn dat hij deze verantwoordelijkheid neemt. Verder hebben we positief gefantaseerd over de komende jaren en wat we allemaal nog willen met ons drietjes en daar werd ik heel blij van. Dus voor mij is er duidelijkheid en meer acceptatie. Neemt niet weg dat er ook verdriet is maar dat is ok.

Ik was vanochtend bij een vriendin met 2 kinderen en het was supergezellig maar druk. Toen ik thuiskwam met mijn zoontje, die te kort in de auto had geslapen en druk was, heb ik aan mijn vriend gevraagd even op pad te gaan met hem zodat ik kan bijtanken. Voor mij weer een bevestiging hoe zeer ik gesteld ben op rust en balans.

Iemand hier noemde 4 jaar uitzitten ivm hormonen en voor mij werkt dat wel. Voel namelijk in een bepaalde periode van mijn cyclus altijd drang om me voort te planten terwijl ik de rest van de tijd daar rustiger onder ben. Dus kwestie van accepteren dat dat er bij hoort maar dat ik daar geen act ie op uit hoef t e doen
Alle reacties Link kopieren
Seagull: wat fijn dat jullie samen tot een besluit zijn gekomen en ook met betrekking tot een vasectomy. Ik denk ook dat je daardoor niet alleen duidelijkheid hebt qua bescherming, maar ook geen stiekeme hoop meer hoeft te hebben omdat het gewoon een afgesloten hoofdstuk is voor jullie beiden.

Mocht je trouwens met het “1 is genoeg” topic willen meeschrijven dan ben je van harte welkom ;-)
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven